OORSPRONKELIJKE BEWONERS WERDEN PRACTISCH UITGEMOORD Ook enkele diersoorten dreigen uit te sterven EARL WARRENman van het midden Chinees in vier weken, on dergrondse bedden, robot-vos en bril voor blinden Ook pillen voor aanstekers en nachtmerrie-verdrij ver Het vijfde werelddeel op het eerste gezicht Nederlanders spelen het ook met slangen wel klaar Nieuwe president van opperste gerechtshof der V.S, heeft belangrijke stem in beslissingen over negerprobleem en de methoden van senator MacCarthy KNUTSELAARS EXPOSEREN IN PARIJS Vol-automatische spaghetti-vork ZATERDAG 31 OCTOBFR 1953 MMtntKRHilAilflflRnffifflV ,'i if Koala-beer met jongen Kangeroo's met jong in de buidel Wombat MFjLBOI RNE (J ictoria), 14 October. Als een film in lechnicolor trekt Australië mij voorbij. Iedere nacht is het einde van een acte; de volgende morgen begint een nieuw deel. Het décor is het Australische land zelf, actrices en acteurs talloze Nederlandse emigranten, regisseurs de officiële vrouwen en mannen van de met de N ederlandse ambassade in Canberra verbonden emigratiediensten, en de critiek wordt door de journalist gevormd. Ik moet U zeggen, dat ik allesbehalve critiekloos ben. Ik leef in de overtuiging, dat de Nederlander, die plannen maakt voor verhuizing naar een ander land precies moet weten, wat hij van dat land en van zijn bevolking kan verwachten. i]V DEZE REIS is een tocht door de „bush" niet op genomen. Ik ben daar eer lijk gezegd helemaal niet rouwig om, want ik heb, naar wat tk heb gehoord, een hartgrondige hekel aan slangen. Bovendien zie ik vóór mijn ogen de ene helft van een tijgerslang, die ik overreed, nog leven, terwijl de andere zo dood als een pier was. Het heeft me verbaasd hoe snel een Nederlander zich aan nieuwe omstandigheden aanpast. Een jongen van een jaar of veertien in de buurt van Koo Wee Rup, die uit Veenendaal kwam, waar Je wel wol en sigaren maar geien slangen hebt, voor zover ik weet, diste me verhalen op, waarvan ik de rillingen over mijn rug voelde. Want net, als deze knaap in Nederland zou hebben gezegd, dat hij „toen een voorzet gaf, diezei hij nu, dat hij die slang net toen hij zijn kop oprichtte en zijn gespleten tong uit stak een opzaniker met een stuk stevig ijzer draad had gegeven, waarvan het beest niet terughad: „En, och, je treft die dingen zo vaak onder oude planken, in een boomstronk en zo maar, in deze eerste lentedagen, op gerold naast zijn hol". Mij niet gezien, heb ik toen verklaardik heb ten slotte geen harnas meege nomen. Dit zal ook wel de reden zijn geweest, dat tal van mensen mij weliswaar hebben verzekerd, dat we in een volgende Staat zeker koala's en kangeroo's zou den tegenkomen, en als wij geluk hebben ook vogelbek dieren, emu's en wombat's, maar dat ik onlangs naar een dierentuin ben gegaan om deze beestjes in natura te bewonderen. Ik kan het mijn kinderen echt niet aandoen ze niet gezien te hebben. Vandaar. Om van mijn volwassen kennissen maar niet te spreken ...J QVERIGENS is het niet zo vreemd, dat ik nog niet op de levende fauna van Australië ben gestoten. Om boven vermelde redenen niet, maar daaren boven, omdat de Australische bevol king aanvankelijk lang niet zuinig met de dieren is omgesprongen. Zij heeft er jaren lang jacht op ge maakt, zodat de rassen waarschijnlijk op uitsterven stonden, toen de regering van de Commonwealth eservaten in stelde en ook overigens tal van dieren- soorten tot beschermde verklaarde. Ik kan niet beoordelen of het veel zal heipen, maar nu is er tenminste de kans, dat de typische Australische dierenwereld althans enigermate in stand blijft. De beestjes zijn het dubbel en dwars waard, hoewel met name de kangeroo lang niet de goeierd is van zijn uiterlijk. Wordt hij kwaad, dan Inboorlingen-meisje Oorspronkelijke bewoner van het zesde werelddeel gaat hij op zijn staart zitten en scheurt met zijn oersterke achterpoten zijn slachtoffer eenvoudig en doeltreffend v_n boven naar onder open. Daar kun je als mer.s zijnde niet tegen, zegt men. £)E KOALA'S zijn beslist de vorm gevers van onze west-europese teddybeertjes. Het zijn rare grapjas sen, die in een soort onbeholpen slow motion de wonderlijkste capriolen ten beste g ven. E die vreemde neus is een neus in het algemeen geen be spottelijk aanhangsel? is om niet te vergeten. De emu's (een soort struisvogel) komen nog in de grote woestijnen voor. Wij vlogen urenlang over die zandvlakten, die nog nooit door een menselijke voet zijn betreden. Zij zul len het pas worden, zodra er midde len gevonden zi.1 om water over ont zaglijke afstanden te vervoeren. Irrigatie is een levensnoodzaak voor dit land. Waar water is heerst wel vaart. Daar hebben w(j in ons water land zo geen idee van. En ik wist het pas, toen ik op een lange autotocht eenvoudig stierf van de dorst en wist, dat ik pas aan water kon komen in de volgende pleisterplaats: notabene „maar" op een uur afstand. Nee, dan zul je de „bush" ingaan, zoals dat stel jongens, dat nu redelijk hoog is geklommen in het boerenbe drijf rond Koo Wee Rup, maar dat aanvankelijk diep het land introk, om „omheiningen" rond farms te gaan zetten. „Fcnsen" noemt men dat werk. En ik zeg maar met een bekend Engels liedje, dat U; U wellicht zult herin neren: Don't fence me in al gaat het oorspronkelijk over wat anders! AUSTRALIË is zeker niet zuinig ge- weest op wat zijn bewonets aan oorspronkelijks vonden. De Inboorlin gen zijn eenvoudig uitgemoord. Ik zou het niet durven zeggen, indien Ik het niet net in een Australisch boekje over de autochtone bevolking had gelezen. De moderne Australiër heeft een aan geboren afkeer van deze mensen. Hij legt een zeer bepaalde kleur in het woord „aboriginal", indien hij er on derweg soms een aanwijst. Maar het is volkomen buiten kijf, dat een studie van de levenswijze en van de gewoonten van deze inboor lingen zeer de moeite waard is. De politie gebruikt hen vaak als mense lijke speurhonden. In dat werk schij nen ze niet te overtreffen te zijn. Verder leven ze als nomaden in de armoedigste omstandigheden. Soms lopen ze bij een zendings- of missie post aan, maar verdwijnen na enige tijd volkomen geruisloos. De mens kan in dit land zonder be volkingsregister werkelijk verdwijnen zonder spoor achter te laten. Dat kan zelfs de Nederlander, die in Zuid- Australië heeft gewerkt en daarna een baan in Victoria vindt. Hij is voor een normaal mens niet meer op te sporen. Toen ik dit boorde en het waren nogal sterke staaltjes begreep lk Ineens hoe de Nederlandse belasting dienst erbij komt om zo precies na te gaan of de wereldreiziger en de emi grant hun penningske aan de staat wel volledig hebben geofferd. Ben je een maal in dit land, dan kraait er geen haan naar. Zelfs de ontvanger der directe belastingen niet. Als je In MelDOurne het grotestads leven meemaakt niet op caféterras jes, want die zijn hier tot mijn ont zetting niet te vinden denk ja aan deze dingen niet. - Maar in de verte staan de Alpen hoog boven de wereld uit. Daarachter is er niets meer. Een hele tijd niets. (Van onze correspondent te New York) ^'ANNEER MEN een ogenblik de dagelijkse nieuws-uitbarstingen die de voorpagina's vul len in perspectief bekijkt, dan is er de afgelopen week in Amerika één evenement geweest dat alle uitspraken, bedreigingen en conflicten over vleugelt. Te uwent is het wellicht in een paar regels vermeld toen Dinsdag j.1. Earl Warren, tevoren gouverneur van de grote staat Califor- nië, de beide eden aflegde, die vereist zijn voor Amerika's opperste rechter. Het Opperste Gerechtshof, dat hij thans voor zit is een eerbiedwaardig tribunaal, dat sedert zijn instelling, in 1789, een belangrijker rol heeft gespeeld dan welke President ook in de vorming, handhaving en geleidelijke evoLutie van wat de Amerikaan met gerechte trots de „American way of life" noemt. Deze trots, die dezer jaren wel licht wat al te zeer wordt verbonden aan materiële HET Opperste Gerechtshof is steeds samengesteld geweest uit voor aanstaande politieke leiders juris ten, die na een actieve ministeriële of andere uitvoerende taak hun car rière besloten in de bespiegelende, rechtsprekende taak, die dit ambt hun bood. Politieke benoemingen vonden doorgaans plaats ten gun ste van partijgenoten van de vige- rerende President. Aangezien een benoeming tot deze hoge functie .slechts mogelijk is. wanneer een opengevallen plaats bezet moet wor den heeft het Opperste Gerechtshof steeds m zekere mate de krachtme ting der beide grote partijen weer spiegeld. Zelfs gedurende de vier ambtspe riodes van president Roosevelt bleef er In het O.G. een republikeins ele ment. Zeer tot ergernis van F.D.R., overigens, die in 1937 poogde een wet door het congres te jagen waar bij leden van het Opperste Gerechts hof werden verplicht op hun 70e jaar met vol pensioen tè gaan. Zo ze dit weigerden, zou de President de macht hebben een assistent-rech ter met volledige stembevoegdheden naast hen te plaatsen. Het congres, in een van zijn wijste beslissingen, torpedeerde de poging om het Op- in een van wijste beslissingen. peiste Gerechtshof „vol te stoppen" met politieke geestverwanten. Brandende problemen van van daag bereikten het Opperste Ge rechtshof eerst vele jaren later. Dit tribunaal is daardoor in staat enig perspectief te nemen. HET HUIDIG tijdsgewricht is er op nieuw een van zeer acute vraag stukken, niet minder urgent dan die waarvoor Roosevelt zich gesteld zag. De emancipatie van de negers, die met rasse schreden vordert, heeft uiteraard geleid tot botsingen zo wel physiek als louter juridisch met de oude wetten der segregatie (het best te kenschetsen met de re cente term „apartheid") en plaatse lijke tradities, die als „ongeschre ven wet" werden beschouwd. Een uiterst principiële kwestie van dit kaliber doet zich o.a. voor in de Zuideljike staten, waar progressieve elementen meer en meer de hand lichten met het afzonderlijk onder wijs voor blanken en negers, doch een taaie oppositie-groep tracht vast te houden aan de letter van een ver ouderde wet. Ettelijke zaken van deze orde zijn in de loop der iaren behandeld voor lagere gerechtshoven en zijn thans in hoogste beroep voor het Opperste Gerechtshof gebracht. Waar het een vraagstuk van deze gemakken en economische welstand, geldt immers in wezen de essentiële rechten van de Amerikaan, zij.i vrijheden, verplichtingen en levensruimte die in laatste instantie door de uitspraken van het Oppi rste Gerechtshof zijn afgebakend. De vonnissen van deze rechters die voor hun leven zijn gekozen tegen een jaarwedde van 25.900 dollar voor de acht „associate justices" en 25.500 dollar voor de Opperste echter weer spiegelen door de eeuwen heen het beeld van andere tijden, andere zeden, andere juridische inzichten. De industriële ontwikkelingen, die een enorme opkomst van de georganiseerde arbeids- beweging ten gevolge hadden, vereisten uiter aard een geheel andere levenshouding en een andere juridische instelling ten aanzien van „brandende kwesties" dan in de prille dagen der Amerikaanse Constitutie het geval was geweest. orde betreft, is het niet noodzakelijk dat het Opperste Gerechtshof in zijn uitspraak een der beide partijen ge heel de overwinning toekent en de oppositiegroep een vernietigende ne derlaag doet lijden. In haar wijsheid kan dit college trachten een mid denweg te bewandelen, die een op laaien van haatgevoelens tussen win naar en verliezer voorkomt en toch tegelijk een nieuwe stap betekent in de richting der sociale vooruitgang, die zich het laatste decennium in ae V.S. zo sterk heeft doen gelden. Waar de probleemstelling van het juridisch vraagstuk derhalve geen uitspraak is over schuld of onschuld, kan het Opperste Gerechtshof door nuances en modulaties in zijn von nissen, een mate van politieke lei ding geven, die in vele gevallen door historici als „de grote lijn door de Amerikaanse geschiedenis" is geken schetst. AP DIT OGENBLIK opnieuw staan er essentiële vraagstukken van vrijheid op het spel. Congrescom missies als die van Senator Mc- Carthy hebben herhaaldelijk getui gen voor zich gedaagd, die hun wei gering tot het geven van inlichtin gen baseerden op de Constitutie, die vrijheid van het woord en het recht tot vrije vereniging garandeert en bovendien een beschuldigde ontslaat van de verplichting een getuigenis uit te spreken, die tot zijn eigen nadeel kan strekken. Onbewezen geschuldigingen, een DE FRANSEN zijn geboren knutselaars. Het aantal Fransen dat zijn vrije lijd doorbrengt met knutselen en dat een knutselkamer heeft waar de wonder lijkste zaken worden uitgedokterd, is hier opval lend groot. Het ideaal van dit leger van knutselaars is, om op een goede avond iets uit te vinden. Dit heeft tot resultaat, dat er in Parijs verschillende malen per jaar tentoonstellingen georganiseerd wor den van uilvindingen. De bekendste is het Concours Lépine, dal langs de kaden van de Seine wordt ge houden. Maar daarnaast komen er op practisch alle grote expositionsspeciale afdelingen voorwaar de uitvinders hun nieuwigheden tonen. Ook op de Salon d'Automne, die op de grote porte de Versail- les in Parijs gehouden wordt, vindt men liefst 708 uitvinders, die u machines tonen, waarmede u aardappelen kunt oprapen zonder u te bukken, of blikopeners, waarmede u tevens kunt schrijven. LATEN WE, overigens met het verschuldigde respect, mogen constate ren dat veel van deze 708 uitvindertjes erg veel tijd besteed hebben, bijzonder diep nagedacht hebben om zaken uit te vinden, die allang uitgevonden zijn. En dat anderen hun hersenen afgepijnigd hebben om iets te ontdekken, waarvan de practische toepassing maar dan ook helemaal nie mand duidelijk is. Wij vin den echter dat hij, die hier critisch over zoii spre ken een kniesoor genoemd dient te worden. Nee, dan die meneer Albert Ducrocq, een twee- en-dertig jarige ingenieur, die een uitermate inge wikkelde machine heeft uitgevonden, welke hij een mechanische vos noemt. Van de vos heeft die levende robot alleen het huidje meegekregen dat men over zijn metalen innerlijk heeft gespannen. Dit wonderlijke electro- nische geval heeft liefst vijf zintuigen. Het enigs zins griezelige apparaat ziet via foto-electrische cellen en hoort via een mi crofoon en een magneto- foonband. Het heeft een geheugen, een oriëntatie vermogen en het kan pra ten. Het geheugen van deze op zijn eigen houtje en alleen naar zichzelf luisterende vos is zo goed dat hij b.v. nooit twee maal tegen eenzelfde steen zal oplopen. De heer Ducrocq is er van overtuigd, dat het niet lang meer zal duren voor men een robot kan maken, die practisch al het werk van de mens kan overnemen. Het enige wat men zo'n mechanische mens niet schijnt te kun nen geven dat is ons in stinct, of de gaven die we bij onze geboorte meekrij gen. Voorlopig spelen wi.j nog met de robot en het is niet uitgesloten dat die mechanische mensen later met ons gaan spelen. Voor die uitvindersbeurs is die vos van monsieur Ducrocq, die zo angstig veel menselijke eigen schappen blijkt te bezit ten, natuurlijk veel te ern stig. De ingenieur heeft hem dus niet op de porte de Versailles tentoonge steld, maar hij had de journalisten uitgeno l'ed zijn electronische Kind bii hem thuis te komen be kijken. Hoe dat beest nu precies hoort en ziet en onthoudt kunnen wij niet zeggen. Om dit te verkla ren moet men over een dozijn technische knob bels beschikken, die wij helaas niet bezitten. DAAROM vertel ik u lie ver iets over de uitvin ding van monsieur Dau- demont, die blinden in staat zou stellen om te kunnen zien en zelfs te kunnen lezen. Dit appa raat bestaat uit een kleine electronische camera, die de blinde op zijn borst draagt. Een geheim pro cédé brengt de beelden, die de camera ziet op een schermpje, dat de gebrui ker op zijn voorhoofd draagt. Op dit schermpje bevinden zich een groot aantal puntjes, die alle een electrisch contact be zitten. Via deze puntjes brengt de nieuwe uitvin ding de beelden van de camera op het scherm over. zodat de blinde ze voelf. Via het electrische contact leest men de beel den dus. Men heeft reeds uitste kende resultaten met dit apparaat behaald, maar er wordt nog hard aan ge werkt om het geheel klei ner, practischer te maken en het electro-gevoelige scherm niet op net voor hoofd, maar ook op de borst te laten werken. In serie gemaakt zal de uit vinding. die ook in staat stelt te lezen, ongeveer vierhonderd gulden kos ten. Dan is er een meneer die een bril heeft uitge vonden, waardoor automo bilisten niet door tegen liggers worden verblind (een dergelijke bril be staat al velé jaren, maar dat wist de uitvinder niet). Iemand anders bracht vele vrije Zonda gen door om van benzine een soort pilletje te ma ken, die je veel eenvou diger in je cigarettenaan- steker kunt stoppen. Een armband tegen de rheu- matiek en de plaat die je onder je matras legt om nachtmerries te voorko men. behoren ook tot de „maarten, waar het mens dom van zal kunnen gaan genieten. gepruts met net verleden ANS LAND is, temidden V van deze stam van uit vinders, dapper vertegen woordigd door een geniale heer. die een afdoende op lossing vond voor de te kleine woonruimten. U dacht, dat het modern was om uw bed achter een boekenkast te laten verdwijnen of het op te vouwen, zodat het in de koektrommel kan? Onze landgenoot heeft er voor gezorgd dat al dat bedden tot gaat beho ren. Hij vond een twee persoonsbed uit dat wan neer u er in geslapen heeft, en het overdag niet meer nodig hebt, geheel verdwijnt en wel onder de grond. Nu moet echter nog een andere uitvinder vloeren gaan uitvinden, waarin bedden inderdaad kunnen verdwijnen. Deze moeten dan in alle huizen worden aangebracht, waar mede het beddenprobleem in te kleine huizen uit de wereld is. Of voelt u er voor in vier weken Chinees te le ren volgens de methode van een uitvinder, die de Chinese letters gewoon heeft afgeschaft. Of wilt u spaghetti eten met de geheel automatisch rond draaiende spaghettivork? Of wenst u die bijzonder intelligent gevonden haak te kopen, waarmede men de telefoon voor de radio kan hangen om zodoende uw vrienden in staat te stellen via hun telefoon van uw radio te genieten? Dit is vooral gemakkelijk wanneer meneer naar een voetbalmatch en mevrouw naar een kookcursus wil luisteren. Meneer gaat dan bij zijn toestel zitten, ter wijl mevrouw via haar te lefoon naar een ander programma luistert. U ziet het. eenvoudiger kan het niet! Verder zijn er nog een kleine zevenhon derd andere uitvindingen, die zonder uitzondering tot doel hebben ons leven te vereenvoudigen. Alleen vrezen we dat iemand, die al deze uitvindingen in zijn dagelijks leven zou wulen toepassen binnen vier en twintig uur in een rusthuis zou moeten wor den opgenomen. aantal malen door Senator McCarthy gedaan, hebben carrières van pro minente figuren gebroken. Menig Amerikaan vraagt zich met de slachtoffers van deze methoden af, of dit nu de Amerikaanse recht spraak is, waarop de V.S. zozeer prat gaan. Een aantal zaken van deze aard is reeds bij het Opperste Gerechtshof aanhangig gemaakt. En meer zul len zeker volgen. Tegen de gedane uitspraken is geen beroep mogelijk. In verband met deze en aanver wante „evolutie-kwesties" is het uiteraard van het hoogste belang, welke houding de individuele rech ters zullen aannemen en waar hun particuliere sympathieën liggen. Er bestaat geen twijfel over, dat iedere rechter oprecht poogt het „alge meen belang" voorop te stellen. Doch (en men heeft het uit de sen sationele en bijna emotionele wijze kunnen opmaken waarop het O.G. in laatste instantie de beruchte Ro- senberg zaak heeft behandeld) de rechters hebben een persoonlijke in stelling ten aanzien van het wereld gebeuren, een eigen interpretatie van hetgeen zij als „vooruitgang" bestempelen en een eigen politieke opinie omtrent het tempo, waarin progressiviteit door de maatschappij kan worden geabsorbeerd. VANZELFSPREKEND, dat de Op- perste Rechter, die de intellec tuele discussie van dit college leidt en b(j machte is de grootste invloed onder de „broederen" uit te oefenen, de sleutelpositie inneemt ten aan zien van vele van deze vraagstuk ken. Tot het Opperste Gerechtshof dat de laatste jaren ettelijke beslissingen van grote betekenis heeft moeten nemen met een betrekkelijk krappe meerder heid van stemmen is thans Earl Warren toegetreden, een man met een brede kijk, een po liticus, die in zijn eigen staat de steun van beide politieke par- tijn onafgebroken heeft genoten, een man, die metterdaad (door wetgeving) heeft geijverd voor de gelijkstelling van de rechten van negers en blanken, een man die zich heeft uitgesproken te gen een overmaat van regerings- ingrijpen in het leven van parti culier en bedrijfsleven, een man die publiekelijk de methoden van Senator McCarthy aan de kaak heeft gesteld, doch niet minder fel gekant is tegen elk commu nistisch of ander totalitair of subversief streven, gericht op de omverwerping van de staat of daartoe de grondslag leggend door het vertrouwen van het volk in zijn leiders te onder mijnen. Het is een van Eisenhower's be sluiten geweest, die in brede kring van beide politieke partijen warm zMn toegejuicht. Het is zeker eeï historisch besluit. De naam van On perste Rechter Earl Warren zal in wi°ef0,ïst b"iVf,n 'even. Zijn col-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 7