gadame Mère durfde zonodig haar zoon de keizer te weerstreven r Na zijn nederlagen steunde zij Napoleon met geheel haar bijeengegaarde vermogen Verzorg uw handen goed Practische onderjurk LETIZIA RAMOLINO: een vrouw die zichzelf bleef (2) Ook te gebruiken als overgooier !f Ook het „Adelaarsjong overleefde zij ZIJ WAS ALTIJD MET HET KIND DAT HET MEEST MOEST LIJDEN F HAAR gezelschap vindt men vaak de stokdove gravin Cossé-Brissac. Als deze dame aan de Keizer voorgesteld zal worden, zit zij dagenlang in zak en as, omdat zij bang is hem niet goed te zullen verstaan. Men verzekert haar, dat 's keizers eerste vraag bij na altijd geldt de streek, waar men vandaan komt. Stelt hij dan nóg een vraag, dan geldt die meest de leef tijd van de aangesprokene. Gerustgesteld ziet de dame de ontmoeting tegemoet. Napoleon wijkt echter eens van zijn gewoonte af en vraagt haarde graaf De Cossé-Brissac, die op 2 Augustus stierf, een broer van Uw man? Heeft U wat ran zijn landgoederen ge ërfd?" Vriendelijk antwoordt de gravin, denkend dat de keizer vraagt waar zij van daan komt: „Seine et Oise, Sire (de naam van een de partement van Frankrijk. Verbaasd stelt de keizer een tweede vraag: „Hoeveel kinderen heeft U, me vrouw?" Denkend, dat de vraag haar leeftijd betreft, antwoordt zij: „Twee-en- vijftig, Sire". Eens per week invetten en met handschoenen aan naar bed B.W. lOOc.M. DINSDAG 8 NOVEMBER 1983 np DE 18e B WT\ L 17 JJ verbergt Letizia onder haar gewoonlijk waardig voorkomen grote on gerustheid. Zij weet dat op deze dag Napeleon een greep naar de macht wil doen, omdat Lu cien vandaag optreedt als voorzitter der Raad van Vijfhonderd. Het geluk is met hen: Napoleon wordt Eerste Consul en laat zijn familie rijkelijk meedelen in zijn voorspoed. Nog een vreugde wacht Letizia: het huwelijk van Caroline met Murat, de reus met de stentorstem en de krullende zwarte lokken. Zij \erheugt zich over het geluk van haar dochter, in tegenstelling tot Napoleon, die voor zijn zuster zeker een veel betere partij had gewenst. Dergelijke kwesties brengen nogal eens onenigheid tussen moeder en zoon. Letizia gaat nu samenwonen met haar halfbroer Joseph Fcsch, nog steeds zoveel mogelijk sparende voor de toekomst. „Pourvu que cela dure", „Als dit maar zo blijft denkt zij steeds. Louis' huwelijk met de dochter van Joséphine, Hortense de Beau- harnais, heelt de goedkeuring van Napoleon, echter niet van zijn moeder, die vreest dat de Bcau- harnais teveel in te brengen krijgen in de familie Bonaparte. Pauletta, weduwe van Leclerc, her trouwt met vorst C amillo Borghese, een der voornaamste edelen van Italië. Ook Lucien hertrouwt, maar ook dit huwelijk krijgt de afkeuring van Napoleon. Deze is nu consul voor het leven ge worden. Hij beschouwt zich als de gelijke van de Europese vorsten. A LUCIEN wegens zijn ongehoorzaamheid ver bannen te hebben naar Rome, ziet Napoleon ook zijn moeder zich daarheen begeven, omdat „zij nu eenmaal altijd het meeste houdt van het kind, dat bet meest moet Hjden". Daar krijgt zij bericht van haar jongste zoon Je rome, dat hu in Amerika is getrouwd. Voor Letizia s het al geen verrassing meer dat naar zoons zon der haar toestemming trouwen, maar Napoleon is er woedend over. Hij stuurt zijn mpeder, die de partij van die ongehoor zame Lucien heeft geko: zen, geen enkele brief. Zu moet zelfs in de krant le zen, dat Napoleon het keizerrijk heeft uitgeroe pen, wat haar erg bedroefd stemt. Op 18 Mei 1804 wordt de regering in han den van Napoleon als kei zer gelegd en de keizer lijke waardigheid erf el uk verklaard voor de afstam melingen van Napoleon, Joseph en Louis. Geen woord over Lucien en Je- rome. Letizia's moeder hart lijdt zeer door de spanningen tussen haar kinderen, maar wat moet zij doen? Zonder nog persoonlijk bericht van Napoleon te hebben ontvangen, reist zij naar Parijs, waar zij evenwel aankomt, als de kroning reeds heeft plaats gehad. Napoleon ontvangt haar koel en eist, dat zij met Lucien en Jerome zal breken. Eerst dan zal zij de plaats van Moeder des Keizers aan zijn Hof kun nen innemen. 70 GELEIDELIJK aan G dringt Letizia door in haar zoons denkwijze. Zij leert inzien, dat hü ook [)E VERHOUDINGEN in de familie y verbeteren iets, als Jerome uit Amerika terugkomt en verklaart 2'ch naar Napoleon te zullen schik ken. Hij wil óók wel graag koning Worden. Met Lucien valt nog niet te praten over een verzoening. In 1805 wordt Letizia benoemd tot Alge meen Beschermster der Instellingen van Weldadigheid van het Keizer lijk. Zij besteedt de grote som, die 2'J te besteden krijgt, met groot overleg en zuinigheid. Haar zuinigheid in haar particu liere leven is niet erg naar de zin Madame Letizia op oudere leejtya zfjn familie in zijn plan nen als vorst wil inscha kelen en daarom gehoor zaamheid eist. Het was echter wel moeilijk de vrede onder de kinderen te bewaren, die nu met „Majesteit" en „Sire" hèm moesten aanspreken, met wie zij als gelijken waren opgegroeid. Letizia poogt nu ook haar kinderen tot onderwerping aan Napo leons wil te overreden en tracht Lucien tot echt scheiding te doen beslui ten. Napoleon schenkt haar het Hotel de Brienne te Parijs en de titel Ma dame Mère. Zij heeft een hogere rang dan de kei zerin en krijgt een eigen hofhouding, samengesteld uit de adellijke families van vóór en na de revo lutie. In haar hart vindt zü dit geld wegsmijten en geeft de voorkeur aan en kele Corsicaanse getrou wen om zich heen. Zü moet ook dit echter wel aanvaarden. Ondanks haar eenvoud en haar 56 jaar valt Letizia, eens het mooiste meisje van Cor sica, nog steeds op door haar schoonheid. Bij het kaartspel valt het op, dat haar rechterwijsvinger niet gebogen kan worden. Dit is het gevolg van een fout bij een operatie be gaan. Deze bewonderenswaardige vrouw staat direct voor hem klaar met een millioen uit haar spaargeld, wat nu (T blijkt wel degelijk nuttig te kun- nen zijn. Ontroerd dankt Napoleon haar. Ook de andere kinderen spoort zij aan Napoleon, aan wie zij alles i danken, bij te staan. Brieven van Louis en de halsstarrige Lucien aan Napoleon zijn hiervan het resul taat. Wéér begeeft Napoleon zich in de strijd, maar wordt nu bij Leipzig verslagen. De vijand trekt op naar Parijs. Een regentschapsraad met Marie Louise als voorzitster wordt in der haast ingesteld. Zij vertrekt met haar zoontje naar het kasteel Blois. Op 4 April doet Napoleon af stand van de troon t.b.v. de koning van Rome, zijn zoon. Als Marie Louise afscheid neemt van Letizia zegt zij te hopen op haar schoonmoeders blijvende ge negenheid. Scherp antwoordt Letizia: „Dat zal van jou afhangen en van je gedrag in de toekomst." De bibliotheek van het kasteel Malmaison waar „Madame Mérevoorgoed afscheid nam van haar zoon Napoleon, omdat deze bij Waterloo was verslagen. tf Napoleon, die wil, dat millioen per jaar uitg *egt zy. Ais j{j niij er twee geeft, t zij een „Best", Want ik wil er één op de bank «tten voor slechte tijden". Zü, heeft te veel wisselingen der jortuin meegemaakt om niet steeds PP haar hoede te zijn voor de toe komst. Zij verheugt zich erover, dat t ®pole°n Joseph koning van Napels ö^{t gemaakt, Louis koning van en Jerome Koning van "estfalen, doch haar moederhart koning van Rome, de zoon van "aJ>oleon, die in 1832 op het slot XchOnbrunn te Wtnen overleed. klopt nog steeds vol onrust, als zij de keizer weer op het slagveld weet. Zij onderwerpt zich aan de wil van Napoleon, maar laat, hem af en toe graag merken, dat zij toch zijn moe der bluft. Zo pleegt zij te zeggen: „U weet, Sire, in het openbare leven behan del ik U met alle mogelijke eerbied, omdat ik Uw onderdaan ben, maar in het particuliere leven ben ik Uw moeder en U bent mijn zoon en als U dan ook zegt: „Ik wil......", dan antwoord ik: „Ik wil niet Napoleon heeft intussen plannen gemaakt om van Joséphine te gaan scheiden. Hij verlangt naar een op volger en zij heeft hem geen kinde ren geschonken. Als keizer verlangt hii een verbintenis met een dochter uit een oud Europees vorstenge-; slacht. Joséphine valt flauw, als hu haar zijn besluit meedeelt. Haastig snelt Napoleon weg om hulp te ha len. Een dikke hoveling draagt dan, puffend, de keizerin naar haar ka mer. Erg is het met haar niet ge steld, want zacht, opdat Napoleon het niet zal horen, fluistert zu hem toe: „U houdt mü véél te stijf vast!" OP 15 DECEMBER vindt er in een familiebijeenkomst de voorlezing der echtscheiding plaats. Als dan daarna ook' Louis gescheiden van Hortense gaat leven is Letizia maar al te blij, dat twee Beauharnais hun invloed op de Bonapartes hebben verloren. De affaire Lucien werpt nog steeds een schaduw op het fa milieleven. Om ziin, koppigheid wordt hii verbannen uit de keizer lijke familie. Napoleon heeft zijn keuze inmiddels gemaakt en vraagt om de hand van aartshertogin Marie Louise van Oostenrijk. Op 1 April 1810 wordt te St. Cloud het huwe lijk gesloten tussen Napoleon, zoon van de Corsicaanse advocaat Buona- parte, en Marie Louise, afstamme linge van Keizer Karei V De brui degom is 40 jaar, zun bruid 19 jaar oud. Letizia is niet erg op Marie Louise gesteld en weigert haar een bezoek te brengen. „Ik ben haar schoonmoeder. Het is aan de keizerin mii op te zoeken. Als zij het niet doet: ik zal niet naar haar toegaan. Zó denk ik erover'*. Na een zware bevalling schenkt Marie Louise op 20 Maart 1811 Na poleon de zo vurig verlangde zoon, die de titel Koning van Rome ont vangt. Letizia geniet erg van dit kleinkind. Zü vertoont zich zo wei nig mogelijk op de recepties in het paleis. Op een keer biedt Napoleon haar zijn hand voor een handkus. Letizia duwt die wegBen ik niet Uw kpizpr'". vraagt Napoleon. „Ben ik niet Uw moeder en Sent U met vóór „Aan mijn moeder dank ik mijn geluk en al wat ik aan goed heb gedaan." NAPOLEON. alles mijn koon?" is de wedervraag. Dan schiet Napoleon in de lach en kust haar de hand. Marie Louise heeft verbaasd toegekeken en zegt: „Ik kuste in Wenen de hand van de keizer van OostenrijkLetizia zegt, op haar gedecideerde manier: „Daar was de keizer van Oostenrijk joiiw vader, terwijl hier de keizer mijn zoon is. Dat is het verschil, zie je?" ALS NAPOLEON in 1812 de grote ■i* veldtocht naar Rusland begint is Letizia, als altijd, ongerust. Toch weet zij te weinig van politiek om ook maar te' kunnen vermoeden, dat de keizer het hoogtepunt van zü" macht al gepasseerd is en dat het einde ervan met rasse schreden na dert. Na de jammerlijke terugtocht van het Grote Leger dringt de waarheid tot Letizia door. Alles stort nu om de keizer in. Hü vindt nu hulp en steun bij zijn moeder, die nu een maal altijd het meeste houdt van het kind dat het meest lQdt. Vanuit Rome doet Letizia alle moeite om zich bij Napoleon, die naar Elba verbannen is, te mogen voegen. Eind Juli stapt zij daar aan wal en neemt haar intrek in een woning vlak bü die van haar zoon. Het bevalt haar daar best. Het eiland en de taal geven haar het gevoel op Corsica te zijn. Zij biedt al haar diamanten aan Napoleon aan om er vrijelijk over te beschikken. Voor het raam zit zij urenlang te hand werken, gelukkig bij hanr zoon te zijn, die zich nu eiridelük met Lu cien heeft verzoend. Ook haar doch ter Paoletta is bij hen. Tevergeefs wacht Napoleon op vrouw en kind Marie Louise heeft zich reeds met een ander getroost HET VALT Letizia op, dat Napoleon er wat verstrooid uitziet. Op een dag vertelt hij haar. dat hij van plan is naar Frankrük terug te ke ren om zijn macht te herstellen, aan gezien hü weet, dat de Bourbons de liefde van het volk niet hebben, dat nog steeds aan de Keizer denkt. Na zijn landing in Frankrijk begint Napoleons zegetocht naar Parijs. Soldaten, door de koning gezonden om hem gevangen te nemen, bar sten in een luid gejuich uit: „Vive 1'Empereur", als zü de kleine ge stalte van Napoleon zien en hü nen toespreekt, zoals hii alleen dat kan. Honderd dagen duurt Napoleons macht, dan maakt de slag bij Water loo daaraan voorgoed een einde. In de bibliotheek van het kasteel Mal maison, waar Joséphine in 1814 is overleden, nemen Moeder en Zoon afscheid voorgoed. Napoleon gaat nu naar St. Helena. Letizia vestigt zich hierna te Rome, waar de kinderen, met wier macht het nu ook gedaan is, maar al te graag bü haar aan kloppen om steun. Moeder heeft im mers altijd zo gespaard? Het meeste denkt Letizia wel aan Napoleon, van en over wie de berichten maar zeer spaarzaam binnenkomen. Op een dag komt er het verzoek een dokter en een priester ten be hoeve van Napoleon naar St. Helena te zenden. Een zeer bekwame vroe gere lijfarts des Keizers biedt aan naar St. Helena te gaan. Men neemt zijn aanbod niet aan, doch zendt een zekere Antommarchi, die Na poleons ziekteverschijnselen nooit de noodzakelijke aandacht zal geven. net lijkt vreemd, dat de toch zeer bezorgde moeder niet alles deed in het belang van de gezondheid van haar zoon. De reden van deze won derlijke handelwijze was, dat zü en haar halfbroer Fesch sterk onder invloed waren gekomen van een hel derziende, die pertinent beweerde, dat Napoleon niet op St. Helena was. Dit is gebleken uit corresponden tie. Hun vaste geloof in de bewerin gen der helderziende werd nog ver sterkt door het uitblü'ven van brie ven van Napoleon, die wrevelig over de strenge censuur ophield met schriiven. Zij gaan zover, dat zü alle van Napoleon ontvangen brieven als vervalst beschouwen, daar de hel derziende hen steeds (vervalste) brieven geeft, die de keizer in zijn veilige verblijfplaats aan hen zou hebben geschreven. PAOLETTA ergert zich groen en geel aan het bij geloof, overtuigd als zij is, dat de keizer ziek is óp St. Helena. Eerst een hevige scène met Paoletta, die voor de gevolgen van dit bedrog vreest, doen Letizia's ogen voor de waarheid opengaan. Energiek zendt zij direct brieven naar alle windstreken om Napoleon, wegens zware ziekte, van het funeste eiland af te krijgen. Het is echter ai te laat: Op 16 Juli 1821 verneemt de diepbedroef de moeder, dat haar zoon reeds op 5 Mei is gestorven. Bleek, de ogen gesloten, laat zü het tot zich door dringenDan zakt zü in el kaarNa de eerste schok ver werkt te hebben kent zü nog maar één streven: het lichaam van de keizer zelf te mogen begraven. Zij kent nog niet zijn laatste wil: „Ik wens dat mijn as zal rusten aan de oevers der Seine, temidden van het Franse volk, dat ik zo heb liefge had". Op een ontroerende smeekbede aan de Engelse regering ontvangt zü geen antwoord. Zu voelt zich ineens oud. Zü wordt bovendien gekweld door een oogkwaal, die tot blind heid zal leiden. Stil zit zü in haar fauteuil weggedoken, naast haar een spinnewiel, wat zü soms even laat draaien. In haar kamer is de 73 jarige oude dame omringd door sou venirs uit het verleden, portretten der kinderen en kleinkinderen, voor werpen. die aan Napoleon hebben behoord. Grote slagen wachten haar: in een paar jaar sterven Elisa, Napoleon en Paoletta. In 1830 breekt Letizia een dijbeen. Zij herstelt, maar bluft invalide en aangewezen op het ge bruik van een rolstoel. Zij laat zich graag alles voorlezen, wat er maar over Napoleon wordt geschreven. Haar hoofd is nog steeds helder. AP 21 JULI 1832 bezoekt haar graaf Prokesch, de enige vriend, die Napoleons zoon in Wenen heeft. Na het onderhoud, waarbü zü zich uitvoerig heeft laten inlichten over haar kleinzoon en diens minder goe de gezondheid, buigt Prokesch bij het afscheid, diep onder de indruk van haar waardige verschoning, voor haar de knie. Als zegenend legt zü haar oude handen op zijn hoofd en zegt: „Moge, nu ik zelf niet meer naar hem ioe kan gaan. de zegen van zün groot moeder, die weldra deze wereld zal verlaten, op U nederdalen. Breng hem wat ik op Uw hoofd zeg en wat ik Uw hart toevertrouw". Op igint in het pa lei* Schönbrunn te Wenen de dood strijd van het Adelaarsjong, die op de volgende dag heengaat. Ook hem, die zoveel beloofde, moet Letizia overleven Op 27 Januari 1836 moet zij het bed houden wegens een gevatte kou en koorts. Alleen Jerome en Lucien zijn bij haar. Op 2 Februari slaapt zij voorgoed in. Zü is 87 jaar oua géworden. Onder klokgebeier verlaat de een voudige lijkkoets enkele dagen later het paleis Bonaparte te Rome. Op het zwarte velours over de kist ziet men de keizerlijke wapens: een adelaar, die beschermend zijn vleugels uit spreidt over de initialen L.R.B. en d« aanduiding: Mater Napoleonis (Moe der van Napoleon). Men begraaft haar bij een klooster in de buurt van Civita Vecchia, van waaruit bij helder weer Corsica te zien isEerst in 1848, als de zoon van Louis en Hortense in Frankrijk aan de macht komt, de latere Napoleon UI, wordt zij op zijn bevel overgebracht naar Ajaccio. Zo keerde Letizia, na een veelbewogen en lang leven terug naar de plaats Waar zij vele jaren eerder haar levenslot had verbonden met dat van Carlo Buona parte. Zij was een vrouw, die on danks de grote luxe, die na de bitterste armoede haar deel werd, zichzelf wist te blijven en die, wegens haar fier, waarheidslie- vend karakter en haar, zich steeds offerende moederliefde, een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten. FIORANCA. I?V DE winter, die alweer met rasse schreden nadert, eist de ver zorging van de huid extra aan dacht. Regen, sneeuw, hagel en vooral de ruwe oostenwind, maken dat de huid gauw schraal en gespannen wordt. En zowel het gezicht als de handen hebben in deze tijd extra behoefte aan vet. Het doet er niet toe in welke, vorm u dat vet aan brengt, het helpt ontegenzeggelijk. Vooral de handen hebben het in de winter zwaar te verduren. Zonder nu direct winterhanden te hebben, kunnen handen met een schrale of schilferige huid ons al voldoende last bezorgen. .Een ieder kan werkelijk ver zorgde handen hebben zonder dat het al te veel tijd en moeite kost. Dus, huisvrouw, zet nu niet direct uw stekels op en zeg niet: het helpt bij mij niet, of: ik heb er niet vol doende tijd voor. Probeer zoveel mogelijk te voorkomen dat uw handen ruw worden, dat spaart u de meeste tijd! (J VOORKOMT het ruw worden van uw handen door: Nooit met natte of vochtige handen naar buiten te lopen. Dit is een fout die nog heel veel gemaakt wordt en heus mevrouw het eerste schrale oostenwindje heeft ook u onder zijn slachtoffers. Voor het keukenwerk zijn er ver schillende handbeschermers b.v. rub berhandschoenen. Kunt u hiermee niet werken? En de dokter dan, die doet er toch ook verschillende karweitjes mee? Heus een kwestie van wennen. Persoonlijk vind ik de grove wit ka toenen huishoudhandschoenen voot droge vuile karweitjes erg prettig; en dan is er nog de vloeibare plastic dia uw handen met deze vloeistof in gesmeerd beschermt tegen indrin ging van vuil. Maak bü de afwas een matig gebruik van chemische afwas- middelen, een overvloedig gebruik kan funeste gevolgen hebben. Natuurlijk kent ook u ze, de benij denswaardige bezitsters van mooie, goed verzorgde handen met een onberispe lijke huid, maar alleen de mooie vorm is een gave van moeder natuur; de rest is het resultaat van een regel matige en goede verzorging. Hiervoor heeft men nodig: Een stuk zachte zeep, een nagelborstel, een stuk puimsteen om vuil en eelt te verwij deren erP een goede handlotion, deze laatste kan uw drogist voor u samen stellen. Dit alles dagelüks gebruiken, de handlotion zet u in de keuken en na het wassen even de handen insme ren. 's Nachts smeert u de handen in met een vette voedende huidcrême. Slaap eens per week met katoenen handschoenen aan, nadat u de huid eens extra dik hebt ingevet, de nagel riemen en de huid onder de vinger toppen goed hebt gemasseerd met de vette crème, dit verricht wonderen. Begin er vandaag nog mee en na twee weken ziet u zeker resultaten. HENDRINE 2? 3/ VF s6 DITMAAL vindt u hier een patroontje, dat zeker de belangstelling zal hebben van dames, die een baby verwachten. N.l. een patroon voor een onderjurk met een brede overslag, die dus gemakkelijk wüder te maken is en ook later bij het voeden van de kleine goede diensten zal bewüzen. Na het knippen stikt u eerst de figuurnaden in voor- en rugpanden. In die van het rechtervoorpand maakt u op taillehoogte een splitje van 3 cm. lengte, waardoor het linker-celntuureinde gehaald wordt. U sluit de achternaad en de zijnaden en zet de 40 cm. lange schouder handen aan. Aan de voorkanten naait u bij het kruisje de ceintuur einden aan, die ca. 125 cm. lang worden. De boven- en voorkanten worden met schuine biesjes afgewerkt, waarbü u tegelijk een kantje kunt meenaaien. Bü effen materiaal borduurt u op de punten een klein motiefje. Inplaats van de ceintuureinden kunt u ook tegen de taille van de voorpanden een band onderstikken en daarop druk knoopjes bevestigen. Nog een tip: u zoudt dit modelletje ook heel goed van wollen stof kunnen maken met brede schouderbanden en ceintuur. Dan heeft u een aardige overgooier!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 5