ONZE KINDERKRANT
Ons hoekje
Sint Maarten
Wat de post
ons bracht
De koning en de kok
r
POPENT
Radioprogramma
Hoegaatde
weg door de
tuin
Kladblaadje van Jantje
.JLuU,
tJAaST
'■Mfl
Mt
Pim, Pam Pom en de wonderlamp
DOODT ENonÜ/S
Luister eens naar:
BOEKEN
BULLETIN
De vloek van de heks
Tussen Amsterdam
fdoor F. DE SINCLAIR
en Mt Parijs
VRIJDAG f» NOVEMBER 1953
Beste kinderen,
Ditmaal twee puzzles, dus jullie
hoeven je niet te vervelen. En als je
niet veel vrije uurtjes hebt moet je
maar kiezen, welke je het gezelligst
vindt. Ze zijn allebei tamelijk moei
lijk. Lees eerst maar eens rustig wat
er gevraagd wordt en ga dan aan de
slag.
Ik wens jullie allen een fijne 11
November toe. Wie weet, komt er toe
valligerwijs een neef of nicht aan
mijn deur staan zingen. Ik heb een
trommel vol lekkers. Nu, reken maar!
Jullie verslag van de feestdag rolt
te zijner tijd wel in mijn brievenbus.
Het adres is nog steeds:
Aan Tante Paulien, Bureau van dit
blad.
Tot de volgende week!
'pHlJIS of op school hebben jullie
natuurlijk wel eens gehoord wie
Sint Maarten was, waar en wanneer
hij leefde en hoe alle oude gebruiken
op 11 November ontstaan zijn. Maar
weten jullie dat op de elfde November
niet overal in ons land de kinderen
met lampions en lantaarntjes langs de
huizen gaan? Nee, dat gebeurt nog
maar in enkele streken. Jullie boffen
dan ook, dat jullie hier wonen. In
Rotterdam, in Maastricht, in Utrecht
en in heel veel andere steden en dor
pen gaan de kinderen heel gewoon
paar bed. net als anders. De dag van
Sint Maartens begrafenis wordt eigen
lijk alleen nog maar herdacht in Gro
ningen en in delen van Noord-Holland,
Brabant en Limburg.
Er bestaan allerlei heel oude deun
tjes en rijmpjes, die in het schemeruur
van 11 November door de straten
klinken. Jullie kennen er vast wel
meer dan één. In het Zuiden van ons
land leren de kinderen weer andere.
In Brabant bv. zingen ze:
Vandaag is 't Sint Maarten,
Morgen Sinter Krukken,
Wij zingen uit goeder harten
En hadden zo gaarne een stuksken,
Een houtje of een turf jen.
En wij zullen van hier niet gaan
Of wij hebben wat opgedaan.
Aardig om te kennen is ook het weer-
rijmpje, dat op 11 November aange
haald wordt. Het is zo:
Zo 't loof niet valt voor Sint Martijn
Zo zal 't een zachte winter zijn.
Nevels in Sint Maartennacht
Brengen winters kort en zacht.
Kijk komende Woensdagavond dus
maar eens goed om je heen. Je komt
dan vast wel aan de weet of je deze
winter vaak op de schaats zult staan
of niet! PAULIEN
Ferdinand Nellestein uit Den Helder
,héd kennelijk wel zin in 'dit raadsel
Je oplossing is best, hoor! Jammer, dat
de Herfstvacantie nu weer achter de
rug is, hé? Nee, het weer was af en
toe niet zo mooi. Maar dat is het meest
al niet in deze tijd van het jaar. Doe
je de komende week echt weer mee?
Dag Ferdinand!
Cilientje en Marietje Briars uit Am
sterdam ontbraken ook ditmaal niet op
het appél. Hebben jullie je moeder thuis
flink geholpen in de Herfstvacantie?
Dat vind ik nog eens aardig! Jullie
vonden dit raadsel dus wel een beetje
moeilijk. De oplossing is toch goed
hoor! Hebben jullie er erg lang op
moeten turen? Ja, wat fijn dat Sinter
klaas over een paar weken al weer in
het land komt. Je kunt het al wel mer
ken aan de etalages van de winkels.
Die worden zo hier en daar al echt
feestelijk!
Nellie van Leyen uit Obdam heeft
ditmaal van haar inzendingen iets heel
moois gemaakt. Leuk, die twee kleur
tjes inkt! Je oplossing is best, hoor!
Wat fijn, dat je mee mocht naar Den
Helder. En nog wel met zo'n snelle
trein! Elsje was zeker wel erg blij, dat
ze weer eens met je kon spelen, hé. Ja,
het is altijd net of een prettige dag
omvliegt. Dan zou je de wijzers van
de klok wel een eindje terug willen
zetten. Maar nu komt er heel binnen
kort al weer een dag om je op te ver
heugen. Of liever gezegd een avond,
want het feest van Sint Maarten begint
pas echt wanneer het avond wordt.
Zus Bulthuis uit Westwoud stuurde
me weer een brief vol verrassingen.
Wat een prachtige plaatjes, vooral die
van Tom Poes! Trouwens, die peer is
De koning van het dwergenvolk was zeer uit zijn humeur,
Hij opende de deur,
En riep'luid door de lange gang:
„Waar blijft mijn soep, wat duurt dat lang,
De kok 3telt mij teleur!"
De kok, die in de keuken stond hoorde het boo
Zei.tot zijn knecht: Vooruit!
Pak gauw een bord van zuiver goud.
Ik heb juist soep waar hij van houdt
En daarna nog wat fruit!"
Het knechtje rende naar de kast en keek goed in het rond,
Of hij een bordje vond
Er was geheel geen gouden bord daar,
Dus pakte hij een zilver maar
Dat daar toevallig stond.
zei hij, „neemt U maar dit
„De gouden borden zijn nog vuil"
Als er maar soep in zit!"
De kok schepte een bordje vol,
Liep naar de koning op een hol,
Maardeze werd spierwit
„Wat is dat kokkie, wat stelt dat voor!" riep hij met schor geluid,
Vlieg opmijn troonzaal uit...
Ik eet van GOUDEN borden, man.
Je weet dat ik niet anders kan
En nu met spoedvooruit!"
De kok geraakte overstuur, liep met gekromde rug
En riep: „Een gouden bord, vlug!"
Het knechtje waste snel een bord.
Toen werd de soep overgestort
En ging de kok terug
Toen hij weer in de troonzaal was, de vorst de soep bekeek
Riep deze, heel van streek
„Maar sufferd, wat denk je van mij
Er is verdraaid geen lepel bij
'k ontsla je met een week!"
De kok bibberde helemaal van boven tot beneê
Hij zei: „Als je blieft, nee"
Ging rennend naar de keuken heen
En bracht een lepeltje meteen
En was het toen goed? Nee!
De dwergen-koning nam een hap, trok plots een vieze snuit
En schreeuwde daarna luid:
„De soep is koud! Het smaakt niet goed,
Je bent ontslagen op staande voet,
Ik blijf bij mijn besluit!"
Nu is de kok niet meer in dienst van het koninklijk paleis,
Verkoopt nu 's zomers ijs
En schiet een andere kok hem aan,
Vraagt: „zal IK naar de koning gaan?"
Zegt hij: „Ga niet, wees wijs!"
*L
(Advertentie, Ing. Med.)
ZATERDAG 7 NOVEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7-15 Ge
wijde muziek, 7.45 Morgengebed en Li
turgische kalender. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huis
vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Piano
recital. 9.55 Plechtige Hoogmis. 11.30 Voor
de zieken. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.
(1230-12-33 Land- en Tuinbouwmedede-
lingen). 12.55 Zonnewijzer. 13-00 Nieuws
en Katholiek nieuws. 13.20 Amusanuziek.
14.00 Boekbespreking. 14.10 Gram. 14.20
Engelse les. 14-40 Vrouwenkoor. 15.00
Kroniek van Letteren en Kunsten. 15.40
Fanfare-Orkest. 16.00 Gram- 16.30 De
schoonheid van het Gregoriaans- 17.00
Voor de jeugd. 17-55 Sportuitslagen. 18.00
Voor de jeugd. 18.15 Journalistiek week
overzicht. 18.25 Lichte muziek. 18.45 Bui
tenlandse correspondenties. 19-00 Nieuws.
19.30 Gram. 20.00 „Het congres van de
K.V.P. te Utrecht". 21.00 Gevar. progr-
21.50 Actutliteiten. 22.00 Licht program
ma. 22 30 „Wij luiden de Zondag in",
avondgebed en liturgische kalender. 23.00
Nieuws. 23-15 Nieuws in Esperanto.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19-30 VPRO,
20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7-10
Gram. 7,15 Gym. 7.33 Gram. 8 00 Nieuws.
8.18 Gram, 8.55 Voor de vrouw. 9.00
Gym. 9.10 Gram. 1000 „Tijdelijk uitge
schakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding.
10.20 Voor de arbeiders in de continu
bedrijven- 11.35 Sopraan en piano. 12.00
Orgel en zang 12.33 Gram. 13.00 Nieuws.
13.45 Sportpraatje. 14.00 Orkestconcert.
14-30 Fries programma. 14.55 Volksdan
sen- 15.20 „Van de wieg tot het graf",
causerie 15.40 Dansmuziek. 16.10 Muzi
kale causerie (met illustr.). 16.25 Omroep
orkest. 17.00 Radioweekjournaal. 17.30
Lichte muziek. 18.00 Nieuws en commen
taar. 18.20 Lichte muziek. 18.40 Regerings
uitzending: Zoeklicht op de Westerse De
fensie. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30
„De Remonstrantse Gemeente te Frie-
drichstadt". 19.55 „Deze week", causerie.
20.00 Nieuws. 2005 Gevar. programma.
22.00 Socialistisch commentaar. 22.15
Franse muziek. 22.40 „Onder de pannen",
hoorspel. 23.00 Nieuws.
ook heel mooi, om zó in te happen. Ge
lukkig, dat je nu weer beter bent. Je
bloemenrand past best bij de Herfst.
Zijn het misschien chrysanthjes? Wat
lijkt me die schoolradio leuk, zeg. Ja,
ik heb ook een poësie-album gehad.
Het ligt nog ergens veilig opgeborgen
in een la. Is Jouke al jarig geweest?
Feliciteer hem nog maar van mij! De
tekening vind ik knap gemaakt. Die
achterkant was wel moeilijk, hé? Dag
Zus. Tot de volgende keer!
IJbeltje Elzinga uit Alkmaar is een
zusje van Seipje. Hartelijk welkom in
onze kring, nieuwe nicht! Ik vind het
echt gezellig dat jij nu ook mee gaat
doen Die havermoutkoekjes zullen
best lekker zijn, zeg! En gezond ook.
Fijn, dat je de eerste keer met een zo'n
mooie tekening hebt gewacht. Kabou
ter Goedhart houdt erg veel van die
ren, hè?
Van mijn' trouwe nicht Frouwkje
Dekker uit Alkmaar ontving ik weer
een lange, enig versierde brief. Wat
heb je veel loten verkocht, zeg! Jouw
manier van sjoelen lijkt me erg moei
lijk, hoor! Ik doe het altijd zonder dob
belsteen. Ja, ik weet wel waar de
Stationsweg is. Natuurlijk vlak bij het
station! Met de prinsessen-tekening ben
ik erg blij. Dank je wel hoor!
Gerie Tijmstra uit -Alkmaar is een
nieuwe nicht. Wat een leuke brief heb
je mij gestuurd, Gerie! Ik weet nu al
heel wat van je af. Vind je het jam
mer dat de herfstvacantie voorbij is?
Doe de groeten aan je broertjes. O ja,
je oplossing van het raadsel is prima,
hoor! Ik hoop dat je binnenkort weer
eens meedoet.
Tiny Huisman uit Alkmaar heeft
beeldig postpapier. Ik wist niet wat ik
zag! En de rode inkt kleurt precies bij
de pakjes van de kabouters. Je vond
het raadsel dus erg gemakkelijk. Nu,
je oplossing is best, hoor! De padde
stoelen-tekening ook. Hartelijk dank,
Tiny!
Tonny Lansdaal uit Zaandam is een
nieuwe neef of nicht. Zal ik eens
raden? Ik denk een nicht! In ieder
geval ben je hartelijk welkom in onze
kring. Je hebt je oplossing keurig op
geschreven. Daar zul je heel wat werk
aan gehad hebben; Knap, zo'n goede
oplossing, meteen de eerste keer al.
Dag, Tonny!
OPLOSSING RAADSEL 30 OCTOBER
Karei zou een keer gaan vissen,
Zocht een plaatsje langs de sloot
En ving dertien mooie visjes
Met een wormpje en wat brood.
Deze tekening stelt
voor de tuin van
een oud kasteel.
De hele tuin be
staat uit zes en
twintig grasper
ken met bomen en
struiken. Deze
- grasperken hebben
ieder een letter
van A tot Z.
Ieder perk heeft
een ingang, deze
komt steeds uit op
de weg die dwars
door het hele park
loopt.
Op de tekening
ls de weg niet té
zien. Kunnen jul
lie tóch deze weg
volgen en wel zo
dat jullie de in
gangen van de
perken passeren in
de juiste alphabetische volgorde. Dus A, B, C, D, E enz. enz.
Dit is het kladblaadje van Jantje. De meester
vond het onder de bank toen.de school uit was.
Hij zag aan het schrift direct, dat het van Jantje
was en moest lachen, want Jantje was wel een
echte belhamel, maardaarnaast een van de
vlijtigste leerlingen. Vooral in rekenen was hij
een held. De meester controleerde de sommen op
het papier eens. Ja hoor, ze waren allemaal goed,
de optelling, de deling en de twee vermenigvul
digingen.
Maar wat hadden die letters er nu eigenlijk
mee te maken? De meester bestudeerde het pa
pier aandachtiger. Hij zette dé uitkomsten van
de vier sommen onder elkaar en telde ze op.
„Hé", riep hij uit, „de cijfers, die bij de letters
staan komen precies overeen met de uitkomst van
de totale optelling!"
Toen verwisselde hij de cijfers voor letters en
er stond een woord op zijn papier.
Kunnen jullie dat woord ook vinden?
Kt
165. Dus dit is als ik het ^goed
begrepen heb een wonderlamp zei
Moeder, terwijl haar wenkbrauwen
zich samentrokken, als altijd een teken
dat ze zwaar nadacht. „Hemeltjelief,
ik had niet gedacht, dat deze tegen
woordig nog bestonden", ging zij na
denkend door. „En wie eigenaar is
van de lamp, kan alles wensen wat
hij wil...." „ZekerrrAli maakte een
diepe buiging. „Eigenaar van de lamp
is mijn meesterrr of meesterrres.
Meesterres bevelen, Ali gehoorrrza-
men". Moeder Woeffie schudde het
hoofd. Dus dan zijn al die bijzondere
dingen, die hier de laatste dagen in
Dierendorp gebeurd zijn, het gevolg
van jullie toverij. Die grote vis, die
de baron ving, was jullie werk. En
wat ik gelezen heb over dat zwem
bad en die ijskar en.... natuurlijk ook
die enorme taart, waarmee ik de
eerste prijs gewonnen heb. Een mooi
stel zijn jullie!" vervolgde Moeder
streng. „En nu zijn de heren natuur,
lijk helemaal verwend met hun won.
derlamp hè? Wassen? Dat doet Ali
wel even.... Rommel opruimen? Dat
doet Ali welNu zal ik eens zien of
Ali wat voor MIJ wil doenik heb
de lamp nu in mijn bezit, is het niet
Ali?" „Zekerrr mevrrouw Woeffie,
maarre„Wat maarre.,..?" ze|
Moeder boos. „Ali haal vlug twee- pol.
lepels!" In een oogwenk was Ali te-
rug met twee houten lepels. „Zo en
geef die bengels van mij nu een flink
pak slaag", commandeerde Moeder.
En daar ging het er van langs. Met
twee lepels tegelijkPets en pats en
klits, klets, klatsPim, Pam en Pom
wisten niet, waar ze zich bergen
moesten. „Ziezo, Ali heeft jullie ge
wassen, nu heeft hij jullie afgedroogd
óók!" zei Moeder streng. „Genoeg Ali!"
doos a 90 ct
(Advertentie Ing. Med.)
MAN E RED, van Tsjaikowsky. Nog
een uitzending ter nagedachtenis
van deze grote Rus. Hij werd tot
het schrijven ervan geïnspireerd
door lezing van Byrons gedicht
van dezelfde naam. Een typisch
romantische uitingdeze poging
om de sfeer van het woord te
vangen in de muziek. Deze Man-
fred-symphonïe is onder grote
innerlijke spanningen tot stand
gekomen. Tsjaikofsky voelde ztch
op zeker moment volkomen uit
geput. Het is toch een van de be
langrijkste uitingen van Tsjai
kofsky geworden. (Zaterdag 9.10
over Hilversum II, 29 8m).
CARNEG1E-CONCERTEN. Car-
negie-Hall is een bekende con
certzaal in New York, waar in
zonderheid vooraanstaande musici
in het lichte genre optreden. Een
debuut daar is het ideaal van alle
jonge musici, want het bewijst,
dat ze hoog worden aangeslagen.
Men kan fragmenten van twee
'van dergelijke concertenhoren, nl.
dat van het trio Gene Krupa en
dat van de pianist Oscar Peterson.
(Zaterdag 17.30 over Hilversum 11,
298 m).
LORD DUNSANY schreef dit boek,
dat doordrenkt is van de sfeer van
het oude Ierland, het land, dat zijn vrij.
heidsstrijd heeft gekend, zijn binnen
landse beroeringen en dat zich in fei
te altijd bedreigd heeft gevoeld. Iets
van deze bedreiging puurt men uit
welhaast elke bladzijde van dit ver-
haal en zij vindt gestalte in de afgra
ving van het veen, waartegen vrouw
Marlin de krachten van de natuur op
roept. Zij is een naar onze smaak iets
te geëxalteerde figuur, maar toch niet
zodanig, dat dit storend zou inwerken
op de eerder genoemde sfeer. Overi
gens wordt men in dit boek gecon
fronteerd met de romantiek en de ge-
heimzinnigheid van het Groene Eiland
en zijn vooral de jachtpartijen op de
veengronden met tint en verve be
schreven.
Dit boek verscheen in de Unicum-
reeks van de N.V. Servire Heine-
mann te 's-Gravenhage.
Miesje is een proper muisje,
Zoals jullie allen 'weet,
Dat altijd wil dweilen,
boenen
Stof afnemen nooit vergeet.
Laatst keek ze in de kooi
[van Pietje
„Oei", zei ze, „wat zie ik
[daar?
Gunst, wat is het hier een
[rommel,
Dat kan niet, wacht even
[maar!"
Met een stofzuiger
[gewapend,
Kwam de muis al gauw terug
„Nu niet schrikken en niet
[bang zijn
Zuig je kooitje schoon en
[vlug".
Maar wat toen toch ging
[gebeuren.
Wind joeg alles uit elkaar.
Blies het voer naar alle
[kanten
En de vogel ook
t is waar)
't Muisje keek eens naar de
[zuiger
En toen bleek dra onze Mies
Dat de slang er verkeerd
[aanzat,
Zuiger zoog niet, maar
[hij blies!
21)
„Door zijn uitvinding en ook door z'n
initatief, zeer zeker! Zonder hem was
er nool. e°n G.B.A. ontsta- althans
niet in deze vorm. Je kunt natuurlijk
nooit weten of te zijner tijd een ander
ook nic eens zo'n uitvinding zou doen.
Had Marconi nooit de draadloze tele
grafie uitgevonden, zou-den wo dan nu
nog zonder radio, radar en al wat daar
verder omheen hangt, zitten? Dat is
moeilijk te geloven! Maar om op uw
vraag terug te komen: het genootschap
is, zoals dat meer gaat, boven de stich
ter uitgegroeid, ook al door de inter
nationale verhoudingen en de interna
tionale medewerking en bijval. Dat iis
voor één man niet meer te omvatten
En professor de Raat heeft ook zelf
de idee al aan de hand gedaan om een
bestuursraad te vormen, waarvan hij
dan alleen maar adviserend lid had wil
len worden. Maar als voorzitter of lei
der zou dan zeker zijn opgetreden: dr
Mc. Cullen. Hij is een Amerikaan en
hij heeft gewerkt in de commissie voor
atoom-energie in de Verenigde Staten,
dus hij is wel wat je noemt op dé
hoogte. En wat van groot belang is.
zijn vrouw is een Russische en zelf
spreekt hij ook vloeiend Russisch. En
fin, ik zal u daar nog wel eens meer
van vertellen. U voeQ zelf wel dat ons
werk in Rusland wel de grootste moei
lijkheden zal opleveren al is Mc Cullen
zelf in dat opzcht ook zeer optimis
tisch,
Maar zo lang we daar geen vaste voet
krijgen, heeft het ageren aan deze zij
de van het ijzeren gordijn geen zin.
Dat zou zelfs misdadig zijn
„Natuurlijk, dat is trouwens ook al
uiteengezt in de Ins tructic", had Marta
opgemerkt.
„Zeker".
En toen hadden ze afscheid genomen.
Marta was blij dat ze nog eens even
met Vriesendorp had gepraat en wel
op dezelfde wijze als ze met Victor
placht te doen.
Ze had bij de eerste kennismaking
in het café zo'n weinig serieuze indruk
van hem gekregen, of hij opzettelijk
zo langs de quintessence van de zaak
wilde heenpraten, met een beetje een
neiging om wat te flirten en dat haat
te ze onder deze omstandigheden.
De reis per KLM was normaal ver
lopen en nu ontmoette en herkende
Marta zodra ze de visitatiezaal had
verlaten van Le Bourget, dadelijk Ro-
meil, die daar stond te wachten.
Hij was ee kleine donkere man,
die rok wel een Argentijn of een Bra
ziliaan had kunnen zijn, een beetje
„rasta", maar ze had toch gedacht dat
hij een Fransman was uit de Midi,
daar had je van die kleine donkere
types.
Doch tot haar verwondering sprak
hij nu, na eerst het herkennings na-
nuaal gemaakt te hebben, goed Neder
lands met slechts een licht Indiesch
accent.
„Dag juffrouw de Wilde! Welkom
weer in ParijsHad u een goede reis?"
18.
Ondanks zijn toch eigenlijk minder
gunstig voorkomen dat type van
hem heeft voor een Europeaan nu een
maal iets minder betrouwbaars had
Romeil toch ook wel iets innemends
over zich; hij was zo hoffelijk, eigen
lijk met iets onderdanigs er in, waar
door ze zich een beetje gevleid voelde
en ze vond het ook prettig en gemak
kelijk, dat ze Nederlands kon spreken.
„Meneer Romeil, wat een verrassing,
dat u Nederlands spreekt! Een landge
noot?"
Hij schudde lachend het hoofd.
„Ik ben geboren op Martinique",
vertelde hij, „maar als klein kind ben
ik al naar Paramaribo gegaan en daar
ben ik tot mijn vijf en twintigste ge
bleven, bij de bauxiet-ontginning.
Maar u begrijpt, Wohlands is mijn
moedertaal en Papiamento!" voegde
hij er lachend achter. „Maar nu woon
ik al een jaar of tien in la ville lu-
mière
Hij had al pratend de suitcase van
haar overgenomen en even later re
den ze in een taxi naar de stad.
Ze praatten niet over het doel van
de reis, want de chauffeur zou alles
kunnen horen en keken maar zo'n
beetje door de raampjes naar et
verkeer buiten of maakten eens een
opmerking van geen betekenis. Met
een enkel woord informeerde ze of
men m Parijs wist van het plotseling
overlijden van professor de Raat en
toen knikte hij met een ernstig en
bedrukt gezicht.
„Een groot verlies, een bijna onver-
Y?1?? „ar Sroot verlies, juffrouw de
Wilde
De vorige keer had Marta heel com
fortabel gelogeerd in Edouard VII in
de Rue Royal, maar nu bracht Romeil
haar naar een hotel in een stadswijk,
waar ze nooit eerder was geweest. Het
was een klein, maar wel keurig hotel.
„L Aigle d'or", heette het, de portier
was een gegalloneerde neger, maar de
chef de réception achter de mahonie
houten toonbank in de hall, was een
uiterst correcte Fransman, die Romeil
scheen te kennen, althans dadelijk zijn
naam noemde, waarna ze elkaar onder
veel gelach en uitroepen de hand
schudden, terwijl hij een diepe buiging
voor Marta maakte.
„MauriceAscenseur pour Madame
Numéro 32. Par ici Madame, s'il vous
plait 1"
„Ik wacht op u in de lounge", zei
Romeil.
32 was een keurige kamer met bad
kamer en alles zag er even proper uit.
Een beetje popperig netjes en ouder
wets, opgedirkt met kantjes en allerlei
versierseltjes, daar, waar de moderne
hygiëne ze al lang afschafte uit .angst
voor bacteriën en andere ongewenste
dingen. Er stonden een paar rood
pluchen crapauds waar prachtig ge
haakte antimacassars op waren beves
tigd en over het bed lag een kanten
sprei met een roze onderkleedook de
gordijnen voor de twee ramen hadden
kanten of gehaakte tussenzetsels en
dat zag er allemaal uit of ze nog pas
gisteren waren gewassen en gestreken.
Marta was verbaasd en geamuseerd,
dat je zoiets in Parijs kon aantreffen
en ze was juist bezig zich eens op te
frissen en wat bij te werken, toen de
telefoon ging.
Het was Romeil, die haar zei, dat ze
zich niet hoefde te haasten, maar of ze
als ze naar beneden kwam, vooral de
suitcase wou meebrengen. Ze begreep
wel waarom.
„Ja, goed; ik ben zo klaar!"
Het ging er natuurlijk om die breek
bare onderdelen in veiligheid te bren
gen.
Waar ze die in Nederland zouden
maken? Daar had ze geen notie van!
Ze maakte de suitcase leeg, legde
haar kleren in de sierlijke kast waar
van de boorden ook al afgezet waren
met gehaakte witte kantjes en dan, n
minuut of tien later, liet ze de lift op
komen en zodra ze in de had daaruit
stapte, geleidde de chef de réception
haar dadelijk glimlachend en buigend
naar de lounge.
(Wordt vervolgd.)
