RAADSELS We maken zelf een radio 1 ONZE^ KINDERKRANT Ons hoekje ,j)e vergeten schrijfmachine is Neem'nAKKERTJE Wat de post ons bracht nu weer in gebruik KREOFLAVON 8 De letters schreven zelf een brief 2. r N f'ini, Pam Pom en de wonderlamp BOEKEN BULLETIN Het verwarmd aquarium Tussen Amsterdam en fdoor F. DE SINCLAIR] Parijs Goede brieven schrijven Luister eens naar Radioprogramma VRIJDAG 18 NOVEMBER 1953 Beste kinderen, Is Sint Maarten dit jaar goedgeefs voor jullie geweest? De spaarzame neven en nichten hebben vast nog wei ergens een trommeltje met lekkers staan en de royalen, nu ja, die zjjn misschien wel een beetje ziek van al dat snoepen. lVat de raadsels betreft, er zqn er deze keer een hele serie, dus jullie hoeven je niet te vervelen. Wie lost de puzzles alle drie op? Briefjes kunnen gestuurd worden aan het van ouds bekende adres Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! OPLOSSING RAADSEL 6 NOV.i 3541627 - Zwembad. Spit in de MMJ? Rheumatiek Lendenpijn (Advertentie Ing. Med.) ÏJbeltje Elzinga uit Alkmaar schreef me al weer. Bedankt voor de leuke tekening van de familie Schrijfgraag en voor je gezellige brief. Ja, het is reusachtig, dat dat laatste gat in de dijk nu dicht is. Heb je bij de radio geluisterd? Vast niet, want die uitzen ding was erg laat op de avond. Waar ik woon verklap ik je niet. Het blijft een geheim. Je vindt dat toch wel goed, hè? Frouwkje Dekker was ook ditmaal weer present met een bijzonder fijne tekening en een lange, versierde brief. Dank je wel, Frouwkje! Je hebt erg genoten van de avonturen van Keesje Krum, hè? Het sjoelen gaat dus al steeds beter. Het is ook echt een kwes tie van veel oefenen. Heb je je nieuwe jurk al eens aan gehad? Marietje en Cilientje Briars uit Am sterdam hebben de raadsels keurig op gelost. Alle twee goed! Wat zullen jullie je ogen uitkijken op al die mooie étalages. Zo tegen Sinterklaas is het in Amsterdam wel erg gezellig, hè? Marrie de Boer mag al met inkt schrijven. Wat gewichtig, zeg! Je gaat het zeker steeds prettiger op school vinden, hè? Kun je al een beetje lezen in het Si terklaas-boek? Corrie de Boer vond het raadsel te moeilijk. Nu, dat kan ik me best voor stellen. Heb je veel lekkers opgehaald op Sinte Maarten? Dat moet je me toch nog eens schrijven. Dag, Corrie! Gerrie de Vries uit Zaandam is een nieuwe neef. Wat leuk, dat jij nu ook mee gaat doen. Je hebt het klad blaadje van Jantje goed ontcijferd, hoor! Een knappe oplossing! Doe de groeten aan je zus en zusje. Dag, Gerrie Mopie Smit uit Julianadorp is een nieuwe aanwinst in onze kring. Wat een grappige voornaam heb jij, zeg! Ben je eigenlijk een neef of een nicht? Het kladschrift van Jantje heb je goed ontcijferd. Een dubbele pres tatie voor iemand, die zelf zo enorm keurig blokschrift schrijft! Mijn trouwe nicht Nelly van Leijen uit Obdam heeft beide raadsels goed opgelost. Dat vind ik erg knap. Zwem men is een heerlijke sport, hè? Ik ben echt benieuwd hoe je het op Sint. Maarten gehad hebt. Het woei wel vrij hard, maar gelukkig was jouw lam pion niet van papier. Fijn, die hele rij feesten, hè? Ik vind het ook zo'n gezellige tijd. Wat is die kleine poes van jou toch speels, zeg Annie Leeuw uit Berkhout heeft een hele tijd niets van zich laten horen, maar nu is ze er dan toch weer. Met een gezellige brief op mooi postpa pier. Die groene inkt staat echt def tig. Je oplossing van het raadsel van de vorige keer is goed, hoor! we nicht. Hartelijk welkom in onze Tinny Groot uit Obdam is een nieu we nicht. Hartelijk welkom in onze kring, hoor! Je hebt het antwoord „zwembad" gevonden. Knap, zo voor de eerste keer. Doe de groeten aan je broertjes en.,., aan je zwarte hond. Dag, Tinny! Tiny Helder uit Berkhout is een oude bekende. Fijn, dat je weer eens meedoet. Heb je een prettige herfst- vacantie gehad? Je oplossing, van het raadsel van de voorlaatste keer is goed, hoor! Ik keek er van op dat je nu al in de vierde klas zit. Je wordt al echt groot. Wat enig van die kaart van Prinses Irene, zeg! Tiny Thomas uit Beverwijk heeft geen moeite gehad met Jantje's klad blaadje. Je oplossing is best, hoor! HET „TAFELTENNIS" WERD IN EGYPTE UITGEVONDEN Wist je dat tafeltennis is uitgevonden door Engelse soldaten in Egypte, die zich verveelden en toen maar met een Propje papier over de tafel gingen slaan? Binnen enkele jaren nam het aantal beoefenaars reusachtig toe en Ping-pong is thans één van de meest geliefde binnenhuisspelen. QNDER IN DE KAST stond een schrijfmachine dik onder het stof. De machine hoorde aan meneer Lam penolie. Toen hij jaren geleden nog een bloeiende zaak had was ook de machine druk in gebruik. De letter tjes dansten en sprongen tegen het witte papier aan dat het een lieve lust was. Alles wat meneer Lampenolie had te vertellen schreven de lettertjes op het papier. Zodoende wisten de lettertjes precies hoe de zaken er voor stonden. Er was een tijd dat ze belangrijke overeenkomsten tikten, dat ze nota's en kwitanties maakten met grote be dragen er op. Maar later liep de zaak terug. De brieven werden korter en soms kwam er een verkeerde letter op te staan. Dat was natuurlijk niet de schuld van het lettertje zelf, maar van meneer Lampenolie die de verkeerde toets in drukte. Eindelijk werd de schrijf machine van het tafeltje gehaald en onder in de stoffige kast gezet. Me neer Lampenolie was oud geworden. Hij had genoeg gewerkt en rustte nu uit. Op een nacht begon het lettertje E zich te bewegen. „Poeh", zuchtte hij, het ergste stof van zich afblazend. „Wat een tijd, wat een tijd. Ik lig hier nu al twee jaar onder 't stof en voer niets uit. Als let ter E ben ik toch wel belangrijk. Ik kwam altijd het meeste in brieven voor. Véél meer dan de Z. en de P. en natuurlijk véél, véél meer dan de Q, want die werd haast nooit ge bruikt". „Zeg eens even, opscheppertje!", haastte de Q zich te zeggen. „Juist om dat ik niet zo veel werd gebruikt, ben ik nu nog zo goed in orde. Als jullie met zijn allen nog zo goed waren als ik dan stonden we hier niet duimendik onder het stof!" Het werd bepaald rumoerig in de schrijfmachine. Zo rumcrig dat ook de hoofdletter A. wakker werd. Hij luisterde eerst eens, richtte zich toen half op en sprak: „Geachte medeletters. Ik geloof dat U allen er van overtuigd is dat wij té lang hebben gerust. Er moet leven in de brouwerij komen, maarals we met z'n allen door elkaar blijven schreeuwen komen we er nooit. Ik zou zeggen er moest een voorzitter geko zen worden envoegde hij er haas tig aan toe, „omdat ik de eerste let ter van het alphabet ben, en dan nog wel een hoofdletter, stel ik voor dat ik zelf die voorzitter maar ben". Alle letters, groot en klein tot de cijfers en de punt-komma toe waren het hier mee eens. Luister dan'V sprak- hoofdletter A. ,Er zit nog een stuk schrijfpapier in de machine. Ik zou zeggen laten we een brief schrijven aan onze oude baas, meneer Lampenolie. Ik heb al iets in mijn hoofd zitten. Let op, ik roep steeds een letter af en deze letter gooit zich dan met kracht tegen het papier. Afgesproken?" letters, cijfers, „Ja!", riepen alle komma's en punten. „De B, de E, de S, de T en de E!", commandeerde de hoofdletter A, „Tik- tik-tik-tik-tik", klonk ,het, en op het papier stond duidelijk' BESTE. „De M, de IJ, de N, de H, de E, de E, de R", ging de A. verder Zacht klonk het getik in de kast, maar toch hard genoeg om Hertog, de hond van meneer Lampenolie, te doen ontwaken. Op zijn tenen sloop hij naar de kast toe en luisterde aandachtig. „Dat is niet pluis daarbinnen!", dacht hij. „Wat het is weet ik niet, maar het ls iets!" De brave hond begon eerst te grommen en toen te Jplaffen, zodat meneer Lampenolie haastig uit zijn bed sprong en zenuwachtig naderbij kwam. „Dat is die oude schrijfmachine!", zei hij verwonderd de kast openma kend. „Kijk eens aan, er zit zowaar een brief in, laat ik eens lezen!" En hij las: „Beste mijnheer Lampen olie, Wij willen weer graag werken. Heeft U niet iets te doen voor ons? Namens alle letters: de Hoofdletter A. Namens alle cijfers: de 9. Namens de leestekens: de punt. De volgende morgen haalde meneer Lampenolie de schrijfmachine onder uit de kast vandaan en ging aan het stoffen en aan het schuieren. Toen de machine glom als een spiegel zette hij hem achter op zijn fiets en ging er mee naar zijn zoon, die zijn zaken had overgenomen. Sedert dien is de schrijfmachine weer volop in gebruik, de cijfers, let ters en leestekens dansen weer tegen het papier enzijn best tevreden. 1. Vul bovenstaande figuur zó in, dat op de kruislijnen, zowel horizontaal als verticaal, de naam van een vogeltje komt te lezen. Verder horizontaal: op de eerste regel een medeklinker, op de tweede een grappig dier; op de derde regel een fa milielid, op de vijfde een groot plein midden in de stad, op de zesde regel een metaal en op 'de zevende een klin ker. Vul de hokjes van dit vierkant zó in, dat zowel van links naar rechts als van boven naar beneden komt te lezen: 1. de naam van een inseet 2. een familielid 3. een deel van een boom. 3, Ik ben een hoeveelheid; onthoofd je mij dan word ik een vurig paard en als je dat edele dier op zijn beurt weer onthoofdt, dan krijg je een.... rund. Ra, ra, hoe kan dat? Frits en zijn vriend Joop zaten de hele middag al op zolder. Moeder hoorde af en toe wel vreemde geluiden en erg hard lachen. Ze moest soms mee- lachen zonder dat ze wist wat de twee belhamels eigenlijk aan het uitvoeren waren daar boven. Maar jiet regende en ze vond het fijn dat de jon gens zich zo goed vermaakten. Zullen we eens boven gaan kijken? Want ik ben toch wel erg benieuw waarmee ze zo'n plezier hebben. Oh, zien jullie dat? Frits en Joop hebben samen een radio gemaakt, die echt speelt. Uit een oud kistje hebben ze een plankje gehaald, er een doek over gegooid, en er een echte luidspreker ingezet. Ja, een echte van een stuk rond karton (II) waar een hoekje is uitgehaald en zodoende trech tervormig uitstaat (III) Achter de opening in het kistje hebben ze deze trechter vastgemaakt en...., er ztr"waar een oude stofzuigerslang aan bevestigd. Het radiotoestel staat op de zolder en de slang gaat door een kleine kier naar het slaapkamertje. Daar verzorgt Frits de uitzending. Alles wat hij zegt kan Joop door de radio horen. Af en toe fluit hij eens een deuntje of zingt er een liedje bij en dan is de uit zending compleet. Willen jullie ook zo'n toestel maken? Nu Frits en Joop hebben het jullie al fijn voorgedaan en voor de rest zullen de tekeningen jullie wel helpen. Veel succes en héél veel plezier hoor! 171. Mevrouw Miesje van Pottum, geboren Babbelgraag, kon het nieuw tje, dat ze van mevrouw Woeffie had gehoord, eenvoudig niet voor zich houden. Moeder Woeffie had toege zegd om overmorgen eens met de ba ron te komen praten, maar vóór het zover was, was het gehele dorp al op de hoogte, want mevrouw Babbelgraag had een aandachtig gehoor. „Dus was het tovenarij met die taartenwedstrijd", vroeg juffrouw Sajet van de manufac- turenhandel. „Natuurlijk juffrouw, dat had U toch zelf kunnen nagaan?" zei mevrouw Van Pottum. „Zulke taarten kun je eenvoudig zelf niet bakken. En ook van dat zwembadbij het weeshuis. Pieter had nog bijna een be keuring opgelopen wegens bouwen zonder vergunning. De brutaliteit „Misschien heeft mijn man dan toch gelijk", mompelde de juffrouw uit de manufacturenwinkel. „Hij wilde laatst beweren, dat onze klok betoverd was... hij kwam toen zo laat thuis...." „En stel U voor", viel mevrouw Babbel graag haar in de rede. Mevrouw Woef fie moet dat ding natuurlijk aan mij teruggeven hè? Eerlijk is eerlijk.... nou en dan tover IK eens van alles". „Dan zult U hier wel niet veel meer in de winkel komen", meende juffrouw Sajet. „Waarom niet? wilde de baro nesse weten. „Waarom wèl mevrouw. Als U wat nodig hebt, tovert U het toch even?" „Tja, dat is waar ook", zuchtte mevrouw Van Pottum. „Het is onge looflijk. Het klinkt als een sprookje.." Een sprookje, ja dat was het en zo vertelde juffrouw Sajet het in kleuren en geuren aan haar manen die vertelde het weer aan een paar kennis sen die hij in „Het Vergulde Hoef ijzer" ontmoette. En die vertelden het wéér verder. Na een paar uur wist iedereen in Dierendorp de geschiedenis van de wonderlamp. (Advertentie, Ing. Med.) j-JET AANTAL aquariumliefhebbers in den lande is niet gering en voor al zij, die nog niet zo lang een aqua rium bezitten en derhalve de nodige ervaring missen, zullen in den begin ne de behoefte gevoelen aan een dege lijke handleiding. Van de bij uitstek deskundige J. Godefroy verscheen bij de N.V. „Kosmos" Uitg.-Mij te Amster dam in de serie „Weten en kunnen" een drietal werkjes op dit gebied, waarvan „Het verwarmd aquarium" onlangs -pen-„vierde druk beleefde, ge ïllustreerd door de auteur. Dit boekje geeft niet slechts een beschrijving van allerlei vissen, maar tevens op bevat telijke wijze diverse aanwijzingen en wenken, die voor de houder van een verwarmd aquarium van veel nut kun nen zijn. KANS OP VERKOUDHEID? voorkomt en geneest Geen snoepje, meer'I helpt 20 tabletten 75 et. (Advertentie Ing. Mea „Poeh", riep Mies, „wat is het koud hier, Voel me waarlijk als een steen, Het tocht hier aan alle kanten, Maak er een eind aan en meteen!" „Kijk, daar staat het raam nog open. Met dit Weer, 't is geen gezicht „Boem", het raam schoof naar heneden. „Zo zei Mies, „dat is potdicht „En de buitendeur moet ook dicht, Drommels, nu begrijp ik 't wel Zo kan ik wel blijven lopen, Rillend en vol kippenvel!" „Maar hoe kan dat nu... Ik voel toch dat het nóg tocht hier in huis! Alles is toch afgesloten Nee, dat is beslist niet pluis!" Miesje zoch het hele huis door, Deuren, ramen zaten vast, Maar de ventilator draaide Boven op een hoge kast 27) De steward kwam met koffie en cake, ze aanvaardde het gretig, bijna gulzig! Voor haar zaten de meeste passa giers te lezen; het Uitzicht uit het raampje was ook niet bijster interes sant. Zaten er mensen in, die ze toe vallig kende? Een meneer, helemaal vooraan, had vaag iets bekend, maar ze moest er zelf om lachen, want ze zag alleen zijn achterhoofd en ze was niet zo knap als professor Dubois, die uit een schedelfragment een hele stamvader van het menselijk geslacht kon opbouwen. En bovendien werd dit achterhoofd nog ten dele bedekt door een blauw alpinopetje. Idioot! En toch was er iets bekends Haar aandacht voor dat achterhoofd werd afgeleid door een dame voor haar, die hevig luchtziek werd en daarna door de toegeschoten stewar dess met eau de cologne en bemoedi gende praatjes weer zo'n beetje werd bijgebracht. Dat was wel het bezwaar tegen het vliegen: in de bedompte opgesloten heid van zo'n kleine ruimte luchtzie- ke passagiers met al de gevolgen van diDan bood een restauratiewagen in D-trein toch heel wat méér com- een fort. al had ze ten. ging toen het langzamer Ja, de laatste keer in daar geze- Ineens keek ze weer naar het ach terhoofd. De steward deelde Nederlandse och tendbladen uit en daarin begon ze te lezen. Maar ze keek op de kolommen en de letters zonder dat er veel van het gedrukte tot haar doordrong. Want nu ineens dr.cht Marta. Wat zal ik doen als ik Vriesendorp straks op Schiphol zie, die me komt afhalen? Negeren? Ja, als dat mogelijk was. Maar hij was een brutale kerel. Zou hij dat negeren nemen? Dat was niet waar schijnlijk en zeker zou hij dat niet ne men, zo lang hij nog niet kon bevroe den, waar dat negeren een gevolg van was. Als ze hem mededeelde, wat er ge beurd was, dan zou hij wel even terug deinzen met zijn brutale overmoed! Maar toch moest ze zelf ook oppassen, de zaak niet op de spits drijven, want dat begreep ze nu maar al te goed, mensen als hij en Romeil dat waren individuen, die voor geen misdaad te rugschrikten, als ze meenden dat hun belang dat meebracht. Ze poogde nu iets te lezen, haar aan dacht wat af te leiden, want de on passelijkheid van de dame voor haar had nu ook anderen aangestoken. Het kwam misschien ook wel door de her haalde dumpings, maar onaangenaam was het. Ze snakte tenminste naar wat frisse buitenlucht. Enfin, dadelijk in Brussel zouden de meesten wel een beetje opknappen. Ze nam nog maar een kop koffie en een stuk cake. Koffie wekte toch altijd op en die was hier uitstekend; jam mer, dat ze er geen sigaret bij mocht opsteken! Brussel voorbij begon ze, als ze eens door het raampje keek, al gauw enke le Nederlandse steden en rivieren te herkennen. Ze zag het met vreugde en verlich ting, want ze begon nu toch een beet je afgewerkt te raken; ze had wat hoofdpijn gekregen en ze verlangde heel erg naar het einde van dit avon tuur en naar een rustige kamer en een sigaret. Ineens zag ze een witte duinrand, een stuk blauwe zee, dan de toren van Haarlem en nog een ogenblik later de Westertoren; dan stegen de groene weilanden naar haar op, het motoren geronk zweeg en in een verlossende stilte taxiede ze even later in snel ge remde vaart op de veilige aarde. Ze was een der eersten die uitstap te; een frisse wind woei dadelijk ver kwikkend tegen haar gezicht, dat had ze ook wel nodig! Ook in de visitatiezaal was ze een der eersten, maar iemand volgde haar en die bleef ook achter haar staan, toen ze de suitcase op de visitatiebank zette. Er trad een der douanen naderbij, zag haar aan en toen meende Marta te zien, dat hij over of langs haar heen even aandachtig keek naar de man achter haar. Wat betekende dat nu? Ze werd plotseling boos, wendde zich bruusk om. Het was de man met het bekende achterhoofd en het aplino petje; hij droeg een grote blauwe bril met zij stukken welke een hêel stuk van zijn gezicht san haar waarneming onttrok. Maar tegelijk dat Marta zich om wendde, liep hij ook al door. Ze had geen tijd verder aandacht aan hem te schenken, want de douane vroeg nu of ze niets had aan te geven en toen ze daarop ontkennend ant woordde en de suitcase openmaakte, vroeg een andere ambtenaar om haar pas. Dat dubbele onderzoek hield wel even op en middelerwijl waren ook al de andere passagiers uit het vliegtuig in de zaal gekomen en karretjes met grote bagage ratelden over de vloer; een druk geroezemoes en gepraat en uitroepen en lachjes braken dadelijk los. „Juffrouw de Wilde", zei de man, die haar pas had, „wilt u mij even volgen?" volgen? Maar mijn suitcase?" „Die is klaar, die kunt u meene men", zei de douanier, die hem had nagezien en die nu met een andere passagier bezig was. Ze sloot hem, nam hem op, volgde dan de man met de pas, die haar in een vertrekje bracht, waar zich een juffrouw in bevond, die een band om haar arm droeg, waar „Douane" op gedrukt was. „Heeft u niets aan te geven?" vroeg de man met de pas. „Nee, dat heb ik al gezegd", ant woordde ze wat ontstemd en teleur gesteld, dat ze nu nog niet klaar was. De douane zei iets tegen de juffrouw met de band om de arm. wat Marta niet verstond. „Ik zal even lijfvisitatie bil u moe ten verrichten", zei de juffrouw. „Gaat uw gang", zei Marta. „Moet ik me uitkleden?" „Niet nodig", en de visiteuse begon haar vlug overal te betasten, wat om standiger en nauwkeuriger dan de po- litie-inspecteur in Parijs het had ge daan. maar het was toch heel gauw afgelopen. (Wordt vervolgd.) Q. B. VAN GOOR Zonen's Uitgevers ^Vlij N.V. heeft een boekje uitgegeven met een verzameling van 204 brieven, goede brieven als wij de titel goed be grijpen. Het boekje draagt namelijk de naam „Hoe schrijf ik goede brieven". Hoewel de samensteller J. Schrijver, in verscheidene gevallen, vooral waar het officiële brieven betreft, goede tip geeft hebben wij de indruk dat de brieven samengevat onder het hoofd „Huwelijksaanzoeken" min of meer uit de tijd zijn. Wij kunnen ons echter voorstellen dat zij, die niet gewoon zijn dagelijks een pen te hanteren, hun voordeel met dit boekje kunnen doen. SHEHERAZADE, symphonische suite van Rimsky-Korsakoff. Vol gens de legende was Sheherazade een Arabische koningin, die in het vooruitzicht van haar spoedige te rechtstelling, de gunst van haar gemaal wist te heroveren, door hem duizend en één nacht lang allerlei romantische verhalen te Vertellen. Een soort gesproken feuilleton dus. Daaraan danken wij de sprookjes van Duizend en een Nacht. Rimsky-Korsakoff is door enige van deze verhalen ge ïnspireerd tot zijn suite. Zij is door de zeer belangrijke solo vioolpartij bijna tot een vioolcon cert geworden. Zaterdag 10.15, Hilversum I, 402 m). ZATERDAG 14 NOVEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gewijde muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Omroep orkest. 1100 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Piano duo. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Farijse liedjes. 13.50 Gram. 14.00 Boekbespreking. 1410 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40 Amateursprogr. 15.15 Kroniek van letteren en kunsten. 15.55 Zang en piano. 16.15 Gram. 16 20 Luchtvaartpraatje. 16.30 De schoonheid van het Gregoriaans. 17-00 Voor de jeugd. 17.55 Sportuitslagen en commentaar. 18.00 Lichte muziek. 18.15 Journalistiek week overzicht. 18.25 Hammondorgel. 18.40 Regeringsuitzending: Zoeklicht op de Wes terse Defensie. 19.00 Nieuws. 19.10 Amu sementsmuziek. 19.20 Parlementair over zicht. 19.30 Gram. 20.25 De gewone man. 20.30 Lichtbaken. 20.50 Gram. 21.00 Ge- var. programma. 21.50 Actualiteiten. 22.00 Wedstrijd in sterke verhalen. 22 30 Wij luiden de Zondag in. 23.00 Nieuws. 23-15 Nieuws in Esperanto. 23.22—24.00 Gram. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO. 10.20 VARA, 19 30 VPRO* 20.00—2400 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8 00 Nieuws. 8.18 Orgelspel. 8.35 Gram. 8.55 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw- 9.10 Gram. 10.00 „Tijdelijk uitgescha keld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de contlnu-bedrijven. 11.35 Pianorecital. 12 00 Orgelspel. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen 12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Vara-varia. 13.20 Instrumentaal kwintet. 13.45 Sport- praatje. 14 00 Gram. 14.25 Huismuziek. 14 45 Amateursuitzending. 15.10 „Eerst denken, dan doen", causerie. 15.25 Roe meens Orkest. 15.50 „De hedendaagse Vlaamse poëzie", causerie. 16.05 Radio Philharmonisch Orkest. 17.00 Weekjour- naal. 17 30 U.S.A.-Cabaret. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Gram. 18.35 Lichte muziek. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 „De hei dense wereld, waarin het christendom ontstond", causerie 19.55 „Deze week" causerie 20.00 Nieuws 20.05 Gevar pro gramma 22.00 Socialistisch commentaar. 22 15 Weense muziek 22 40 ..Onder de pannen' hoorspel. 23.00 Nieuws. 23.15— 24.00 Grammuziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 11