Als we in onze koffie roeren i r BlCWffi Dan offeren we aan de fiscus Lezers spreken boeken bulletin [/Assistente We gaari goedkoper leven V rij e-tij dsbesteding bij de Marine t lllllllïïTm Concours amateur- artisten DOKTERS De komende belastingverlaging (2) Uit N.- en Z.-Holland Twee jaar in het Zuidpoolgebied Wie schreef dat Louis Pasteur Vliegende schotels PimPain Pom en de wonderlamp Jongens helpen in de nood Delianen en tabakkers Nieuwe Arbo-roman ADELAIDE HUMPHRIES De kookaburra lacht. Sturmfels genéóstï Radioprogramma MAANDAG 7 DECEMBER 195» (Van onze parlementaire redacteur). VOOR iedereen is suiker een dagelijks consumptieartikel. En aan gezien er een hoge accijns op geheven wordt, offeren we dus in onze koffie of onze thee roerend, blijmoedig aan de fiscus. Ge lukkig merken we het niet, dat vadertje Staat ons bij elk pondje suiker, dat we kopen, het vel over de oren trekt. Wat zouden we ons ergeren Juist, omdat nagenoeg elke inwoner van ons land suiker ge bruikt, komt een verlaging van de accijns iedereen ten goede. In zo'n verlaging ligt iets rechtvaardigs grote gezinnen met veel uitgaven profiteren er het meest van zo goed als er iets onrecht vaardigs ligt in de verhoging van de accijns op suiker (en op andere levensbehoeften), omdat grote gezinnen dan het zwaarst getroffen worden. Naar schatting zal de druk aan omzetbelasting op de bevolkings groepen, die slechts een betrekke lijk gering inkomen genieten, door deze maatregel met ongeveer 6.50 per gezin per jaar afnemen. Onder het schoeisel, dat geheel van de heffing van omzetbelasting vrijgesteld wordt, vallen: gewone schoenen, werkschoenen, pantoffels en ander huisschoeisel, laarzen, laarsjes, voetbalschoenen en andere sportschoenen, sandalen, bepaalde schoenen van textielstoffen of van plantaardige stoffen, rubberschoenen, schoeisel dat geheel of gedeeltelijk van hout vervaardigd is (bijv. klom pen) en asbestschoeisel. Uiteraard is van de vrijstelling uit gezonderd het schoeisel, dat een uit gesproken luxe karakter draagt en als zodanig aan de weeldebelasting onderworpen is. De vrijstelling van schoeisel komt voor de bevolkingsgroepen met een betrekkelijk gering inkomen neer op een gemiddelde daling van de uit gaven van 4.a 5.per jaar. De maatregel gaat zowel vqor de huisbrand als voor het schoeisel in op 1 Januari 1954. Overwogen wordt nog, of het mogelijk is restitutie van omzetbelasting te verlenen over de op 1 Januari a.s. bij het bedrijfs leven aanwezige voorraden. DE HOOFDSOM van accijns op ge raffineerde suiker wordt verlaagd van ƒ22.50 tot 19.per 100 kg. De 20 opcenten ad 4.50 alsmede de hef fing van 10% ten behoeve van het Landbouw-Egalisatiefonds ad 2.25 vervallen. Dq accijns van de andere suikersoorten wordt naar evenredig heid verlaagd. Tegenover deze verlaging vervalt echter het door het Landbouw-Egali satiefonds te verlenen subsidie op suiker. Het resultaat van deze maatregel Is, dat de prijs, waarvoor de suiker in de handel wordt gebracht, met ongeveer negen cent per kilo zal dalen. Het nieuwe tarief gaat in op 1 Jan. 1954. Het spreekt haast vanzelf, dat op dat ogenblik nog voorraden bij het bedrijfsleven aanwezig zijn, waarover de accijns naar het thans geldende, hogere tarief is voldaan. >aarom zal voor deze in het vrije verkeer aanwezige voorraden sui ker en suikerhoudende goederen een 1 edrag worden teruggegeven. Die teruggaaf wordt venwel beperkt rot die door iedere belanghebbende in één pand bijeengebrachte hoeveel heid goederen, waarvoor het te resti tueren bedrag minstens 50.be draagt. Steenkool en schoenen ALS tweede compenserende belas- Ti tingmaatregel wordt de omzet belasting op huisbrand en schoeisel afgeschaft. De vrijstelling voor huis brand strekt zich uit tot steenkolen, bruinkolen, briketten, cokes, turf en olie. De brandstoffen. ,die in de in dustrie en in het verdere bedrijfsle ven ,w.o.rden verbruikt, alsmede petroleum, zijn uitdrukkelijk uitge zonderd. Plaatsing van deze stukken betekent niet, dat de redactie met de tn/iouö instemt. Zij acht kennisneming ervan echter van algemeen belang en zij ziet ze gaarne zoveel mogelijk met volle naam ondertekend. Met schrik heb ik in de Helderse Courant dd. 27 November 1953 gelezen welke plannen uitgebroed zijn om het personeel van de Marine in hun vrije tijd aangenaam bezig te houden. De organisatoren hiervan hebben nl.als meest geschikt voor dit doel een „nieu we" Amerikaanse „vinding" uitgeko zen, die bij enige nadere beschouwing volkomen waardeloos is om normale, volwassen personen èen bezigheid te geven, die ook maar enigszins bevredi gen kan. Erger - m.i. is deze „vinding" alleen geest- en zinloos en bovendien volkomen smaakbedervend te noemen. ■Waaruit bestaat deze „vinding"? Een vet linnen (voddige kwaliteit! is als een legpuzzle in duizend stukjes verdeeld die alle een nummer hebben. Ér worden een paar potjes verf (rom mel) aan toegevoegd, ook ieder met een nummer. De grap is nu, dat men de verf uit een genummerd potje in een vakje smeert met hetzelfde num mer. Wanneer men op deze manier het gehele vlak vol heeft is het „schilde rij" klaar. De voorbeelden lopen van schilderijen van Leonardo da Vinei tot „etudes nu" Ik vraag mij verbilsterd af: Hoe kan men een dergelijke bezieheid propage ren, die letterliik niets biedt., geen en kele gelegenheid tot het oefenen van handvaardigheid. smaak of fantasie en die als resultaat een afschuwelijk kitsrh-product onlevert? Ts men dan veikomen onbekend met, de vele. dik- wiils zeer aantrekkeliike. eenvoudige en weinig kostbare technieken, die de gelegenheid bieden om uit behoorlijk materiaal mooie en nuttige gebruiks voorwerpen te maken, die de vervaar diger volkomen bevrediging kunnen schenken? Waarom pleegt, men dan door middel van deze met dure dollars betaalde Amerikaanse kitsch-nroduc- tén deze aanslag op de geestplnkc ge zondheid van onze Marinemensen? Hoooli'k zullen de hiervoor verant woordelijke autoriteiten te elfder ure nog eens de moeite willen nemen zich op de hoogte te stenen van de vele goede mogelijkheden on dit terrein. Ik moge in dit verband wiizen op het uit stekende handboek: „Wat onze handen kunnen niaken" van Ruth Zechlin. dat kort geleden in Nederlandse vertaling is verschenen. Mogelijk zullen de Marinemensen dan de gelegenheid krijgen om in hun vrije tijd iets te maken waarmee zij hun leven verrijken in plaats van aan het werk gezet te worden met deze kinderachtige en belachelijke Ameri kaanse wanproducten. Met dank voor de plaatsing. Hoogachtend. J. H. van Geemert Amsterdam, 2 Dec. 1953 maatregelen is. Ongeveer, want er kunnen slechts globale schattingen gemaakt worden. We nemen daarvoor drie arbeiders gezinnen van verschillende grootte met een basisinkomen van r 3.000. tot ƒ3.500,— per jaar, wonende in gemeenten van de tweede of derde klasse (volgens de gemeenteninde ling in de Noodwet Ouderdomsvoor ziening). De jaarlijkse verhoging van de huur bedraagt voor een gezin van 2 personen ƒ56.—; voor een gezin van 4 personen 60.en voor een gezin van 7 personen f 70. De jaarlijkse uitgaven verminde ren voor het gezin van 2 personen door het goedkoper worden van de suiker met ƒ8.—: van schoeisel met f 2.van huisbrand met 6.50 en door de verlaging van de personele belasting met 12.—; in totaal dus met f 28.50. Voor het gezin van 4 personen verminderen de jaarlijkse uitgaven door het goedkoper worden van de suiker met 13.—: van schoeisel met 4.van huisbrand met 6.50 en door de verlaging van de personele belasting met 10.75; in totaal dus 34.25. De jaarlijkse uitgaven verminde ren voor het gezin van 7 personen door de prijsdaling van de suiker met 20.van schoeisel met 7. van huisbrand met 6.50 en door de verlaging van de personele belasting met 6.50; in totaal dus met ƒ40.—. Deze gezinnen komen aan de be lastingmaatregelen dus te kort voor de compensatie van de huurverho ging. Vandaar de loonsverhoging en nog een aantal andere fiscale voor zieningen. Op die verdere fiscale voorzienin gen komen we terug in een derde artikel. Dubbele werking DOOR de huurverhoging, die op 1 Januari ingaat, zou, als niet een wetsontwerp door de Tweede Ka mer was aangenomen om dit te ver hinderen, automatisch de personele belasting, die immers voor een aan zienlijk deel naar de huurwaarde geheven wordt, stijgen. Vandaar dat de verlaging van de personele belasting hierop neer komt, dat eerst zowel de vrijgestel de bedragen als het tarief van de belasting zodanig aan de nieuwe hu ren worden Aangepast," dat de ver hoogde huur geen vermeerdering van., personele belasting tot. gevolg heeft. Na deze aanpassing, die de belas tingvoet dat wil zeggen de hoofd som, zonder de opcenten van 10% tot 71/2% terugbrengt, wordt om tot een werkelijke verlaging te komen het tarief andermaal en wel met 40% verlaagd tot 41/»% Voor het belastingjaar I953-'54, waarvan slechts de maanden Januari tot en met Mei voor de reëele ver laging in aanmerking komen, is een eenvoudige regeling getroffen. In de practijk betekent dit, dat in de meer derheid der gevallen de hoofdsom van de personele belasting naar de grondslag huurwaarde voor dat be lastingjaar 8 1/3% bedraagt van de huurwaarde op 1 Januari 1953. Ook voor in 1954, dat wil zeggen vóór 1 Juni, betrokken woningen wordt voor genoemd belastingjaar nog uit gegaan van het huurpeil in 1953. De grondslag meubilair ondergai. geen wijziging. Welk effect? DE VERLAGING van de accijns op suiker, de afschaffing van de om zetbelasting op huisbrand en schoei sel en de vermindering van de per sonele belasting zijn met de loonsverhoging van 5% meer rechtstreeks bedoeld als compen satie voor de huurverhoging. Laten wij daarom eens kijken, wat onge veer het effect van deze belasting- U kunt Uw ®°fLVen. Daarom niet vollef hardnekkig. 1 zijn maa#aeCn5 ket nieuwe maag- Probeert eens h y geet middel BIC mnaa hebt. g* U eens mldadia31dïtRU een maag ma &g-cachets smaakloos snel. zeker (Advertentie, Ing. Med.) Een aantal amateur-artisten uit Am sterdam heeft zich onder leiding van een bekende figuur uit de wereld der kleinkunst geschaard, om Zondagavond 3 Januari 1954 in het Concertgebouw te Amsterdam een concours voor ama teurs in alle genres te houden. De prij zen zullen bestaan uit de Coup d'ama- tcur voor Noord- en Zuid-Holland en een vijftal bekers. Een tiental fabrieken in beide pro vincies stelt eveneens prijzen ter be schikking. Het doel van dit concours is, nieuwe variété-artisten naar voren te brengen. De prijswinnende amateurs zullen te zijner tijd in een landelijke finale optreden. Inschrijven kunnen zich: orkesten: jazz- en dansstijl, cowboy-ensembles, Hawaii-ensembles, duo's, zangeressen/ zangers (Franky Lane, Doris Day- stijl)operette-zangeressen/zangers, ac cordeonisten, acrobaten, goochelaars, sketchspelers, dansers enz. Aan dit concours worden strenge eisen gesteld betreffende costuums, mimiek, voordracht, techniek. In de jury hebben zitting genomen: Henriëtte_ Davids, P. ri. Pinkhof, G. Mell, Gré Koning. Het secretariaat is gevestigd: Waterlooplein 107 (I), Am sterdam. Een boek dat voor veel rijpere jonge lui en volwassenen een zeer gewaar deerd geschenk zal blijken te zijn is de overwintering van een internatio nale wetenschappelijke expeditie in het Zuidpool gebied van 1949 tot 19o2. Het boek heet „Twee jaar in het Zuidpool-gebied met de Maudheim- expeditie", geschreven door John Giae- ver, in teamwork op zeer goede wijze vertaald door Herman D. Baars, N. G. Visser en Greta BaarsJelgersma. Na een overzichtelijk verslag van het op gang komen van de expeditie ge seven te hebben neemt de schrijver, die de leider van deze expeditie was, zijn lezers mee op het schip de „Nor se!" naar de barre sneeuw woestijnen van de Zuidpool, waar de expeditie zich in het sneeuwveld „Maudland in graaft om vandaar uit naar het bin nenland talrijke exploratietochten te ondernemen. Alle belevenissen, zowel de weten schappelijke, de tragische als de hu moristische worden verhaald in een stijl van geadelde eenvoud en maken het boek daardoor tot een documen taire die men geneigd is in een adem uit te lezen. Hetgeen om er ten volle van te genieten overigens niet aan te De technische uitvoering en verzor ging van dit prachtige boek dat met prima foto's is verlucht, zijn af. Uitge verij de N.V. W. de Haan te Utrecht. In opdracht van de Commissie voor de collectieve propaganda van het Ne derlandse boek heeft de schrijver U J. Kelk driehonderd kenmerkende zin sneden en versfragmenten uit het werk van belangrijke Nederlandse schryvers en dichters sedert de Gouden Eeuw verzameld in een boekje, dat de naaO) kreeg „Wie schreef dat?" Achterin het werkje kan men dan de namen vinden van de schuldigen. De auteur noemt het een „litterair spel, dat ge met u- zelf en anderen kunt beoefenen Het is inderdaad amusant en onderhou dend, mits de lezer enigszins belezen is. De bovengenoemde commissie hoopt door de uitgave van dit boekje nieuwe en hernieuwde belangstelling te wek ken voor onze ongetwijfeld rijke va derlandse letterkunde. Wy helpen het hopen. „Wie schreef dat?" werd uitge geven door de Vereniging ter bevorde ring van de belangen des boekhandels. In de „Klimop"-serie van de Uit- geversmij. West-Friesland te Hoorn, gewijd aan grote personen uit verleden en heden als Ford, Edison, Fokker, Li- vingstone en Eisenhower, verscheen dezer dagen een nieuw deel getiteld „Louis Pasteur", overwinnaar der mi croben, van de hand van B. Graafland. Wij hebben deze levensbeschrijving van de bekende Fransman en diens ontdek king van het serum tegen de destijds zo gevreesde ziekte \ondsdolheid" met buitengewoon veel genoegen gelezen. In de eerste plaats omdat het leven van Louis Pasteur, deze zo uitermate be gaafde en veelzijdige zoon van een ijverig leerlooier, op zich zelf al uiter. mate boeiend en inspirerend was. Doch ook om de wijze waarop dit levensver haal werd verteld. De auteur heeft een prettige verteltrant weten te vinden en in het bijzonder de menselijke zijde van de geleerde nadruk gegeven. Ook voor schoolbibliotheken achten wij dit Klimop-boek heel geschikt. Een bizonder jongensboek is onge twijfeld „De vliegende schotels van Prof. Lepidus". van W. N. v. d. Sluys én geïllustreerd door G. van Straaten. Een jongensboek, dat wat tempo be treft. de geluidsbarrière gemakkelijk doorbreekt, dat de jongens en ook hun vaders tot de dramatische ontknoping volledig geboeid zal houden. Voorts geeft het ons te denken over de vrese lijke verantwoordelijkheid, welke de ontwikkeling van een verbijsterende techniek op de schouders van de mo derne mens heeft gelegd. Een goede uitgave van de fa. Kluftman te Alk maar. 191. Billie had Ali nu wel een Sport- wagentje te voorschijn laten toveren, maar nu het ding weigerde te starten, had hij er nog niets aan Dit was het werk van Ali, die niets meer deed dan zijn opdracht letterlijk uitvoeren en omdat Billie er geen benzine bij had besteld, had Ali dat dan ook prompt vergeten. Maar Ali was niet gewend aan het soort mannen, waar Billie toe behoorde. Zodra deze bemerkte dat de wagen niet van zijn plaats kwam, had hij het negerjongetje bij de keel gegrepen, terwijl hij hem toe grauwde: „Denk er om, geen grappen uithalen Onder het pseudoniem van Ardo Flakkeberg hebben twee jonge auteurs zich aan een jongensboek gezet, dat de angstige dagen van de grote Februari- ramp in de herinnering roept. Het is het verhaal van vier knapen, die ieder op hun eigen manier naar het ramp gebied trekken om daar de helpende hand te bieden. Een goed jongensboek, dat een geest ademt van moed en door zettingsvermogen en waarin men ge lukkig tevergeefs zal zoeken naar op geblazen heldendaden. Dat hebben de vier hoofdpersonen niet nodig. Ze doen hun plicht en boe ze dat doen is op een vlotte manier door de schrijvers weer gegeven. Het boek verscheen bij de Bezige Bij te Amsterdam. De oud-assistent en -administrateur van een drietal Sumatraanse tabaks ondernemingen, H. Gorter, heeft in twee boeken, „Delianen" en „Tabak kers", waarvan het terste reeds in 1941 voor de eerste maal in druk ver scheen, een aantal schetsen neerge schreven over het harde, ongebreidel de leven der Nederlandse tabaksplan ters in Deli zo'n veertig tot vijftig jaar geleden. Hierin vindt men echt het Indië van „tempo doeloe", toen de tabakkers in Deli vol onvermoeibaar enthousiasme en levenslust hun pio- nierstaak verrichtten, de arbeidsvoor waarden voor de inlandse werkkrach ten zwaarder waren dan in later jaren doch over het algemeen orde en rust heersten. De schetsen verhalen van het wel en wee van totoks en baroe's en getuigen van liefde voor het land en voor het werk der tabakkers. De auteur steekt voorts zijn bewondering voor en zijn heimwee naar de ruige Delianen niet onder stoelen of banken. Een eenvou dig, gemoedelijk geschreven bundel, schetsen zonder enige litteraire pretentie, doch best leesbaar. De twee boeken verschenen bij L. J. Veen's Uitgeversmij. in Amsterdam. De N.V. de Arbeiderspers te Amster dam heeft het uitstekende peil van haar Arbo-reeks weten te handhaven met de uitgave van een nieuwe roman van Josepha Mendels: „Alles even ge zond bij jou". Het is het verhaal van een jonge Parijse student, die het ouderlijk huis verlaat omdat zijn va der hertrouwt en dan in de eenzaam heid zijn levensloop aan het papier toe vertrouwt. Op die wijze bevrijdt hij zichzelf van zijn verleden. Josepha Mendels is de schrijfster van Parijs. De sfeer van deze stad weet zij op onnavolgbare wijze weer te geven. Zo is ook dit boek nog meer het ver haal van de stad dan van de mensen geworden. Wij hebben het met veel genoegen gelezen. 6) „Het klinkt overweldigend". Zijn aardige, edelmoedige mond trok weer een grimas. Hij was niet knap, maar hij zag er uit zoals de gemiddelde, gezonde normale jonge Amerikaan er behoort uit te zien: ruim één meter negentig lang, met brede schouders en smalle heupen; hij droeg zijn kleren noncha lant, haast slordig, maar toch met een zekere zwier, zijn blonde haar ver toonde een krul, die zich niet in een scheiding liet dwingen; zijn oren ei) mond waren iets te groot, de neus lich telijk krom door jeugdig contact met een base-ball, terwijl zijn ogen blauw en open en eerlijk' waren. „Ik ben overweldigd. Dat is het pre cies". Janice trok nu haar hand, naar zij hoopte, ongemerkt, terug. O, hemel tje, hij was niets veranderd! En ze had zo gehoopt, dat dit wel het geval zou zijn. Drie lange jaren! Zo véle, velé mijlen van elkaar. En ze had haar brie ven nog wel altijd zo zorgvuldig vriend schappelijk gehouden. Niets meer dan dat en ze waren niet meer zo talrijk geweest in de loop der tijden, totdat zfj ze deze laatste maanden totaal had laten ophouden. En toch stond hij hier, in de keuken van haar moeder, nog altijd precies dezelfde. „Natuurlijk is ze dat!" zei haar moe der nu, haar als steeds de helpende hand toestekend. „Ik was ook overwel digd: Je zou me met je pink tegen de grond hebben kunnen slaan, toen ik de deur open deed en Ben daar stond. Hij DOOR: is nog precies dezelfde, alleen misschien wat langer en forser. Ik hoopte zo, dat je dezelfde zou blijven, Ben, als je eens wist hoe ik dat gewenst heb!" Ze draaide zich om, om hem voor te gaan naar de keuken, misschien om niet te tonen hoeveel het voor haar betekende dat hij nog dezelfde was. Want Ben Archer was haast een zoon voor de Hilary's. Hij nad bij hen in de buurt gewoond van de tijd, dat hij een kleine jongen was, totdat zijn vader stierf en het bruin stenen huis van de Archer's werd gesloopt. Mevrouw Hilary wist wel waarom Ben steeds door de jaren heen naar deze buurt en het huis van de Hilary's was teruggekeerd, waarom hun huis het laatste was geweest, dat hij bezocht had voordat hij onder dienst ging en het eerste, waarin hij terug keerde fia zijn thuiskomst en ontslag. Janice wist dit natuurlijk ook wel. En die wetenschap was een groot verdriet in plaats van vreugde. Want nu zag ze Ben volkomen onveranderd terug, na een afwezigheid, die juist die verande ring had moeten brengen, waarop ze had gehoopt. .Misschien had ik mijn baard moe ten laten staan", zei Ben. terwijl hij als een ruiter te paard op een van de rech te keukenstoelen ging zitten en zijn lange benen om de poten sloeg alsof hij die liever wilde steunen dan zijn ge wicht laten dragen. „Ik had een pracht van een baard". Hij streelde een denk beeldig gewas met tedere aandacht „Je zou me er nooit van hebben kun nen beschuldigen, dat ik die voor jou had bewaard". „De hemel zij dank, dat je dat niet deed!" Janice ging tegenover hem zitten, achter de eettafel. Ze dacht wel niet, dat Ben er overheen zou springen om de begroeting op te eisen, die ze hem had geweigerd, maar hij zag er naar uit. dat hij niet zou terugdeinzen voor een veel geduchter hindernis. Hij scheen ook forser, zoals haar moe der had opgemerkt, maar even aardig. Hij had dezelfde open lach en leven dige, lachende ogen. Waarom had ze niet van hem kunnen houden op de zelfde manier als hij zei het van haar te doen? Ze hield wel van hem. Maar ze was niet verliefd op hem. En daar in lag een wereld van verschil, wat ze hem nooit had kunnen duidelijk ma ken. „Je moeder heeft me al van alles over je verteld, Janice", zei Ben. „Dat je nu de steunpilaar van de familie bent. De geslaagde werkende jonge vrouw. Daarom kreeg je het zeker zo druk, dat je niet meer kon schrijven, zelfs niet aan een ouwe vriend"? „Ik toen geen steunpilaar van de familie!" ontkende Janice snel. Ze voelde het bloed naar haar wangen stijgen. Zou haar moeder gevoelig zijn voor het feit. dat haar oudste dochter meer verdiende dan haar echtgenoot? Want de dromen van Graham Hilary waren nooit tot werkelijkheid gewor den- hij was er in geslaagd zijn familie eenbehoorlijk bestaan te verschaffen, meer niet. Bovendien", voegde Janice er aan toé, „ben je zelf nu niet zo'n gewel dige brievenschrijver, jonge man". De jonge man in kwestie wierp haar een snelle blik toe. Zlin oor had een wat hooghartige klank opgevangen. Was Janice geworden tot dat schrik beeld van iedere intelligente jonge man een te bekwame werkende vrouw? De hemel verhoede dat! Janice was daar veel te lief voor. „Ik kan alleen maar met een kruisje tekenen Hij gaf haar zijn open lach En ik was zelf soms vrij druk bezig"! Hij moest ook niet verwaand worden. Hij werd edelmoedig: „ik'vergeef het je, mijn duifje; op voorwaarde dat je me niet meer verwaarloost en het komen"°ed maakt "u ik ben ^ruggc- Dat was ze hem verschuldigd, dat Jani,ce- maar hoe kon ze het weer goed maken, wanneer die verwaarlo zing opzettelijk was geweest? „Als we vanavond eens begonnen?" opperde Ben op zijn vlotte manier. Zijn ogen haddqn nog steeds die hon gerende blik, terwijl ze op haar rust- ten. "Ik ben vanavond wgl een beetje moe begon Janice. Maar haar moeder die gedurende deze laatste ogenblikken druk bezig was geweest bij het electri- sche^fornuis, keerde zich om en zei: „Je blijft bij ons eten. Ben, dat spreekt vanzelf Haar toon hield in, dat ze f1? zou hebben toegestaan, met bij hen te eten op deze eerste avond van zijn terugkomst, als dat ze haar gastvrije deur in zijn gezicht zou hebben dichtgeslagen. Echt moeder, dacht Janice, om ons eruit te redden door Ben te tonen hoe welkom hij is en mij een onvriendelijk heid of erger te besparen. „Het zou meer van mijn krachten vergen, dan ik kan opbrengen om me- zelf los te scheuren van al die verlei delijke geuren in deze keuken" zei Ben. Zijn blauwe ogen klaarden óp. „Als u eens wist hoe dikwijls ik van deze keuken heb gedroomd". Hij hoef de er "iet bij te voegen: en van é'én in het bijzonder", hét stond alles in zijn ogen te lézen. (Wordt vérvolgd). hé' Ik zal een goede meester voor ie zijn als je me prompt gehoorzaamt, maar anders. Hij maakte zijn be- dreiging niet af, maar de toon van zijn stem was wel spiekend genoeg! Ali kon nu niets anders doen, dan de benzine te voorschijn toveren, maar terwijl hij de benzineblikken achter, in plaatste, zag hij hoe Pim en Pom te voorschijn kwamen geslopen en ook in de kofferruimte kropen. Ali knikt# goedkeurend. Hij kon zijn oude „baas- sies" jammer genoeg met meer ge hoorzamen, maar hij wilde hen zoveel helpen als maar mogelijk was. Wij hebben in de achter ons liggen de maanden de artikelenserie gepubli ceerd, waarin onze hoofdredacteur, de. heer H. M. Koemans. een beeld gat van het leven der Nederlandse emi granten in Australië. Dat leven werd min of meer van buiten af gezien, zou men kunnen zeggen. Nu ligt voor ons een boekje, waarin de Nederlandse dichter Koos Schuur zijn visie op de emigratie geeft. Schuur vertrok in Maart 1951, en gaf Keu de positie die hij in het letterkundige le ven van ons land had verworven, op voor het volkomen ongewisse bestaan van een ongeschoolde werker in -Sid- ney. In brieven aan zijn vrienden in Holland vertelde hij zijn wederwaar digheden in een zeer persoonlijke stijl. De vrienden bundelden deze ontboeze mingen en zo kan men thans met dit boekje zijn kennis van het Australische leven verder uitbreiden. Wij krijgen hier het beeld van de emigratie van de emigrant uit gezien, neergeschreven door een die de capa citeiten heeft om afstand te nemen en om duidelijk onder woorden te brengen wat hem er in trekt en tegenstaat. Ner gens verlaat hem de humor, al wordt deze soms uiterst bitter. Dat kan ook moeilijk anders voor wie het gelach van de kookaburra, een soort ijsvogel, is geworden tot het symbool van de spottende roep van een hard. zeer en zeer ongewis lot. Het boekje van Koos Schuur is als menselijk document en als bron van inlichtingen juist door zijn spontaneïteit zeer waardevol. Van W. De uitgeverij Gebr. Kluitman te Alk. maar heeft een herdruk doen verschij. nen van Sturmfels, het succesboek van Marie Boddaert, dat voor oudere meis. jes een uitstekend Sint Nicolaascadeau zal zijn. Het verhaal speelt zich af in het Duitsland van de vorige eeuw en het heeft als hoofdthema het bekende „Prins en Bedelknaap". De bedelknaap, in dit geval dan de pleegzoon van de houtvester, blijkt tenslotte van adel lijke bloede te zijn en wordt fiiteinde- lijk de eigenaar van het slot Sturm fels, dat het trefpunt vormt van de ge beurtenissen. «wr, gesprongen huid, schrale lippen (Advertentie Ing. Med.) DINSDAG 8 DECEMBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram. 8.25 Plechtige Hoogmis. 9.45 Gram. 9.55 Waterstanden. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Schoolradio. 10.35 Gram. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 Schoolradio. 11.50 Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Metropole-Orkest. 12-30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Piano-duo. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Amus.- Orkest. 14.00 Gevar. programma. 14-50 Promenade-Orkesten soliste. 15.30 Ben je zestig? 16.00 Voor de zieken. 16.30 Zie- kenlot. 17.00 Voor de jeugd. 17.45 Rege ringsuitzending: Prof. Dr. G. Stuiveling: „Nederlandse letteren in de wereld". 18.00 Hammondorgel. 18.20 Sportpraatie. 18.30 Opening Mariajaar te Rome. 18.52 Actu aliteiten. 19.00 Nieuws. 19.10 Gram. 1915 „Uit het Boek der Boeken". 19^30 Gram. 20.00 Opening van het Mariajaar. 23.00 Nieuws. 2.3.15 Blaaskwintet. 23.50—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 7 7n <7'30~8'00 VPR°h 7 00 Nieuws. 7.10 Gr?m. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Morgenwijding. 9.15 Omroepkoor en orgel. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Gram 10.50 M°sn kiouters. 11.00 Voor de zieken. Plan°-recilal- 12.00 Gevar. muziek. 1 o'f,!, _and" en Tuinbouwmededelingen. 12-33 Voor het platteland. 12.40 Orgel spel. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen en gram-muziek. 13.30 Lichte muziek. ,7™ Amerikaanse muzick-kalcidoscoop. 14.30 Gevar. muziek. 14 40 Schoolradio. 15.00 Gram. 15.15 Voor de vrouw. 15.45 Gram 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Lichte muziek. 17-50 Militaire causerie. 18.00 Nieuws. 18.1,5 Pianospel. 18.25 Paris vous parle. 18.30 Gevar. muziek. 1.9.00' Voor de kinderen. 19.05 Koorconcert 19.28 Strijkkwartet. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. programma. 21.15 Lichte muziek. 21.35 Mededelingen. 21.40 Gevar. muziek. 21.50 Dansmuzieka. 22.30 Buitenlands over- zicht. 22.4.5 Gram. 23.00 Nieuws. 23.15 New York Calling. 23.20—24.00 Gram.? muziek. Televisie-programma. AVRO. 20.15— 21.)5: 1. Luchtvaartcuriosa; 2. Tèlevi- Ziér; 3. „Tontamen", musical.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1953 | | pagina 2