Lien Dreese propageert huisvrouwengymnastiek SASKIA HET GROTE NUT VAN BREIMACHINES Tot wederzijds genoegen MET JANUARI-KOOPJES Wie onder Ude eerste wil zijn HOOS RIDEAUX HET WEEKMENU voor deze tijd - DOOR Van de baby tot de grootmoeder Ter overdenking ZATERDAG 23 JANTJARI 1954 DEZE WEEK zag ik een staatje, waaruit bleek, dat het gebruik van breigarens sedert 1951 sterk ver minderd was in Nederland en ook in België, Frankrijk en Engeland. Dit wordt vooral toegeschreven aan de bloeiende tricotage-indus trie. Ook de mode spreekt hierin echter een woordje mee. Die schreef immers de laatste jaren voor, dat men gekleed moest gaan m truitjes en vesten van een zeer fijn breisel, zoals de fabrieken alleen kunnen breien. Er is echter nu weer een tendens naar het gro vere breiwerk. Vooral voor spor tieve doeleinden draagt men graag de jumpers en vesten, die de in druk geven van handbreiwerk. Deze artikelen nu zijn in de goede zaken verkrijgbaar, maar tamelijk prijzig. VOOR de vrouw, die tijd en zin heeft om zo'n kledingstuk met de hand te breien, is de aanschaf natuurlijk aanmerkelijk goedkoper. Vooropgesteld, natuurlijk, dat zij wel terdege reke ning houdt met het feit, dat de coupe bij zo'n kledingstuk een heel belang rijke rol speelt. Zij zal er goed aan doen om zich te verzekeren van een goed patroon om teleurstelling te voorkomen. Ook voor diegenen, die bij gebrek aan tijd toch graag met de hand ge breide goederen, vervaardigen, is er uitkomst. De laatste jaren, verschijnen er n.1. verschillende soorten kleine brei machines op de markt. Op het ogen blik zijn er ongeveer vijftien merken. De prijzen hiervan variëren van hon derdtwintig tot zevenhonderd gulden. De techniek van al deze breimachines berust op hetzelfde grondprincipe. Ze bestaan n.1. uit een soort klavier van metaal of plastic. Hierop zijn een groot aantal beweeglijke haakjes geplaatst waarop de steken worden aangebracht. Een slot of spoel zorgt ervoor dat met één beweging het aantal steken, dat de machine bezit variërend van 130 320 „gebreid" wordt. Er zijn echter verschillende machi nes te koop, die wèl grote arbeids besparing geven, maar waar nog vrij veel handwerk bij te pas komt. Door middel van een pen moet men daar bijvoorbeeld het te breien patroon aanbrengen. Wij zagen echter ook machines, die door hun perfectie bewondering af dwingen. Met één enkele handbewe ging breien deze het aantal steken dat de machine heeft, zonder dat van hulp middelen gebruik wordt gemaakt. Alle mogelijke steken kunnen op deze wonderapparaten gebreid worden en op bijgaande afbeelding kunt U zien dat een keurig gelijkmatig resul taat verkregen wordt al is ook hiérbij enige routine noodzakelijk. Recht en averecht kunnen op deze machines ge breid worden, wat een enorme ar beidsbesparing betekent. Deze zéér geperfectionneerde machines dus, die in de prijsklasse van vier a vijfhonderd gulden liggen (een enkele machine met het dubbele aantal ste ken kost zevenhonderd!) breien in een klein half uur een knot wol van 100 gr. Een automatische steken- en toeren- teller zorgt ervoor dat u met één oog opslag kunt zien hoever u bent ge vorderd. Zoals u op de afbeelding ziet kunnen twee paar kindersokken ge lijktijdig gebreid worden. Men maakt dan de naad achter. Zo kan bij een babyjasje het voor- en achterpand gelijktijdig worden opgezet. Het pro fijt dat de huismoeder heeft van het fi?'t 'van een breimachine, is sterk afhankelijk van de samenstelling van naar gezin. Een machine van ongeveer vierhon derd gulden heeft zich in een gezin met b.v. vier kinderen in enkele jaren zelf verdiend. Als men een kleiner gezin heeft, is het heel goed mogelijk om samen de breimachine aan te schaffen. Met twee of drie gezinnen kan men de overeenkomst maken, om beurtelings de machine een week te gebruiken. Als de handbreimachine wérkelijk de markt verovert zullen onze kinde ren in de toekomst de schone brei- kunst niet meer meester zijn. Het zal hoe efficiënt zo'n machine ook is, toch wel een groot gemis zijn het ge zellige getik van de breinaalden niet meer te horen. Maar zover is het nog niet en voorlopig zullen vele vrouwen het breien nog als een aangename en ontspannende bezigheid blijven be schouwen. HENDRINE gEN van de eisen, die we aan een warme maaltijd stellen is, dat er voldoede eiwitten in voorkomen. Door de naam zouden we misschien denken, dat eiwit speciaal in het wit van een ei te vinden is, maar dat is niet zo. Deze voedingsstof komt in het gehele dierenrijk voor, dus ook in vlees, vis, melk en kaas; bovendien in de zaden van planten: erwten en bonen, graan en noten. In iedere maaltijd van onderstaand menu is een eiwitrijk gerecht opgeno men. Zij maken de maaltijden duur der, maar voedzamer en smakelijker. Het zal ons lang niet altijd gelegen komen om een vlees- of kaasgerecht op tafel te brengen. Dit hindert ook volstrekt niet, als wij het dan maar niet zonder meer weglaten. Het is be langrijk dat er voor een vervanging gezorgd wordt. Gemakkelijk, gezond en niet duur zijn de melk- en karne- melkgerechten. Zij bieden daarbij het voordeel dat we ze net zo stevig of licht kunnen maken als we willen. Zijn de menu's ons te bewerkelijk, te duur of misschien juist niet uitgebreid genoeg, dan moet u zeker eens aan een melkgerecht denken. Hier zijn dan de menu's voor een volle week: 1. Griesmeelpap carbonade, aard appelen, spruitjes, jus appelmoes met vla. 2. Erwtensoep met soepgroenten drie-in-de-pan. 3. Rest erwtensoep corned beef of ham, aardappelen, andijviesla. 4. Gebakken haring, aardappelen, winterpeen. 5. Gehakt, zuurkoolstamppot. 6. Rest gehakt, aardappelen, kool raap, jus. 7. Kaaspannekoek, aardappelen, prei, jus. J7EN schrikbarend lange tijd geleden ik durf het niet eens meer nazien hebben wij het eens aan de stok gehad over het schrijven van een brief. Daarop is zoiets aardigs en har telijks binnengekomen, dat ik, zij het maanden na dato, dit schrijven even van harte beantwoorden wil. De schrijfster zal mij het uitstel wel ver geven: er zijn zoveel dringende zaken vóór geweest. Zij vertelt mij om te beginnen in keurig schoolschrift haar levensge schiedenis, die nog niet zo héél lang is, maar behoorlijk variërend. Eerst was zij dienstmeisje en daarna huis houdster, en vooral in de laatste be trekking heeft zij heel veel geleerd volgens haar dankbare zeggen. Nu zal men als huishoudster ook alle dag iemand treffen die zo'n le vendige en veelzijdige belangstelling heeft als deze opgewekte jonge moe der van twee jongens. Ik denk zo dat zij op school een plezierige leerlinge is geweest, zo'n ijverig pienter ding met acht voor netheid en misschien wel negen voor vlijt. „WEG met de corsetten", zegt Lien Dreese, die door haar radio rubriek „ochtendgymnastiek voor de vrouw" een van de beste vrien dinnen en raadgeefster van de Ne derlandse vrouw is geworden. Ze zegt het met diezelfde beslistheid, waarmede ze een paar dagen in de week duizenden huisvrouwen com mandeert. „Ze kiezen de weg van de minste weerstand. Worden de spieren slap, dan wordt de hulp in- geroepen van kunstmiddelen. Dat is totaal overbodig." Misschien zullen heel wat dames nu een gevoel van wrevel niet kunnen onderdrukken en de krant haastig neerleggen. Maar ze doen daar ver- AFGEPASTE GLASGORDIJNEN (Advertentie. Ing. Med.) keerd aan. Zij zouden eens een mid dag op theevisite moeten gaan bij deze charmante dame, die toch zelf ook niet meer vooraan in de twintig is. Zij zouden dan eens de talloze brieven moeten lezen, die huisvrouwen uit alle delen van het land aan „die juffrouw van de gymnastiek" sturen. Ze zouden eens moeten lezen, hoe innig dankbaar die dame is, die eens dacht, dat ze nooit meer zou kunnen lopen, maar die door die tien minuten ochtendgymnas tiek weer helemaal op de rechte weg gekomen is. En dan die vrouw, die schreef, dat ze grootmoeder is en dat ze alleen maar met de allergrootste moeite de oefeningen mee kan doen. „U zou me eens moeten zien, hoe ik in mijn pyama krampachtigë pogingen doe om dat allemaal te presteren. U zou misschien lachen", zo schreef ze. „Maar dan kan me niet schelen. Ik had verschrikkelijke pijn in m'n arm en het wilde maar niet overgaan, maar dank zij uw lessen ben ik er helemaal van af en ik kan u niet zeggen, hoe dankbaar ik daarvoor ben". Het lijkt misschien vreemd, dat tien minuten van die eenvoudige oefenin gen zulke wonderen kunnen verrich ten. Waarschijnlijk zullen heel wat huisvrouwen om die hele gymnastiek- geschiedenis glimlachen. „We doen immers de hele dag niet anders dan gymnastiek", zeggen ze dan. Maar och arme, als ze dan eens een kloek besluit nemen en op een morgen om negen uur de radio aanzetten en doen, wat die poeslieve vrouwenstem alle maal van hen vraagt, zoals die andere briefschrijfster, praten ze spoedig an ders. Het viel die schrijfster helemaal niet mee. De volgende dag was ze „zo stijf als een plank". „Het mooiste be wijs", zegt mej. Dreese. „Er blijkt im mers uit, dat die dame de gymnastiek juist nodig had. Ze gebruikt veel spie ren overdag in haar werk. Maar lang niet allemaal. Lang niet allemaal op de goede manier in ieder geval. En met mijn oefeningen, die zeer zorg vuldig worden samengesteld, probeer ik juist alle spieren een beurt te geven. Trouwens alle huisvrouwen hebben het nodig. Alle gezonde mensen, van de baby tot de grootouders. Er is bovendien nog iets. Ik probeer de vrouwen ook geestelijk fit te krijgen. Door dat ogenblikje gymnastiek, zegt u? Ja. Een paar ogenblikken hoeven ze niet te denken aan hoe ze rond moeten komen. Een paar ogenblikken zijn ze bevrijd van alle zorgen. En is het niet zo, dat een gezonde geest alleen maar in een gezond lichaam kan wonen?" Het liefst zou Lien Dreese alle Ne derlandse huisvrouwen les willen ge ven. Ik wou, dat ik kon, zoals de Zweden, zegt ze. Daar wordt ruim subsidie gegeven. Daar zijn prachtige lokalen, waar de kinderen worden beziggehouden, terwijl de moeders onder deskundige leiding gymnastiek doen. Helaas schamen de vrouwen zich hier neg maar al te veel. Ze denken, dat ze gek doen, als ze hun been zwaaien, omdat ze een beetje dikker en stijver zijn dan vroeger. En niets is minder waar. Ik heb met een ge weldig plezier gezien naar de Gym- nastrada, toen daar al die huisvrou wen trots en fier het terrein op kwa men marcheren om te laten zien, waar toe zij in staat waren. Is dat niet prachtig? Eerlijk gezegd, is mej. Dreese er zelf een beetje verwonderd over, hoe veel succes haar radiorubriekje heeft. Het feit, dat zoveel dames de moed op kunnen brengen om haar te schrijven en dat zijn er heel wat, niet alleen uit Nederland, maar ook heel veel uit België en uit Engeland heeft haar aangenaam getroffen. Maar nog meer plezier deed haar, wat geschreven werd. „Als ik naar u heb geluisterd, voel ik me zo fit, dat ik denk, dat ik nog best een handstandje na kan maken", schreef een dame bijvoor beeld. De dames, die schrijven, zijn meest tussen de 45 en 65 jaar. Maar Lien Dreese is er van overtuigd, dat ze ook heel wat jongeren onder haar luisteraars heeft. Die schrijven alleen niet zo gauw. Daar zijn de resultaten ook niet zo direct merkbaar als bij de grootmoeders. Wat ze uit eigen erva ring weet, is, dat het groepje kantoor meisjes van de VARA, waarmee ze de uitzending verzorgt, in dat half jaar heel wat fitter is geworden en dat de meisjes er een heel stuk op vooruit gegaan zijn, wat hun lenigheid betreft., De eerste lentehoedjes zijn al weer door de Parijse modehuizen gelanceerd. Hier drie modellen van Emma Pierron. Links Golfe Juan, wit gesatineerd stro, af gewerkt met zwart fluweel. Mid den Pain de Cuques, een klok- vormig hoedje met gevlochten lint. Rechts Saint Paul de Vence, van Aleoutienne in witte, gele en grijze ruilen. In het zwarte voi- letje steken bloemen. Maar na die ongetwijfeld voortref felijke lagere school was het met le ren uit, en al volgt zij trouw cursussen in dit of dat, al woont zij lezingen bij en haalt boeken waar zij die maar krijgen kan er mankeert toch iets aan die zelfontwikkeling van haar. „Met dat al schrijf ik niet veel; toch voel ik het als een gemis, dat ik mij niet goed kan uiten. Maar hoe dat te veranderen?" Als het anders niet was daar is altijd een mouw aan te passen. Als u weinig brieven te schrijven hebt waarom zoudt u dan niet zelf de gele genheid scheppen? Er zijn zo ontzag lijk veel mensen, die u met een brief nu en dan een geweldig plezier zoudt doen. Eigenlijk moesten wij vrouwen el kaar veel meer schrijven. Niet het verplichte formule-krabbeltje bij ver jaardagen of bruiloften, maar brieven als een uitgestoken hand, brieven die dwars over oceanen en continenten vliegen, brieven die neerdwarrelen op het tafeltje naast een ziekenhuisbed, in een rusthuis voor oudjes, op de plaid van een invalidewagen. Overal op de wereld, vlak bij u en ver van u af, vechten vrouwen dag aan dag met een grijnzende eenzaam heid, die minstens voor een week verjaagd zou zijn door een hartelijke brief van een meelevende huismoeder. pjEBT u er wel eens aan gedacht om, laten wij zeggen één keer per maand, te schrijven aan een emigran tenvrouw, zo een die drie dagen ver in de wildernis van Australië of Nieuw-Zeeland zit te snakken naar een woord moedertaal? Die elke dag met kloppend hart het deksel van haar postkistje, aan de kant van de weg, gaat oplichten en voor wie een heel gewone, opgewekte vrouwen- brief een schat uit duizend is? Er zijn alleenstaande vrouwen die nóóit verjaarspost krijgen, chronische zieken die langzamerhand volkomen vereenzamen, jonge huisvrouwtjes die zo achteraf wonen dat de stilte haar benauwt, weduwen zonder kinderen j-jEEFT U geluk gehad in de op ruiming? Een voor delig maar mooi lapje stof op de kop getikt of twee couponnetjes, die als het ware voor elkaar geschapen zijn? Dan vindt u hier een eenvouclig patroon, dat niet te veel materiaal vraagt (ca 2.10 m van 140 breedte als u één stof ge bruikt) en een modieus modelle tje als resultaat geeft. Het heeft een aardige tegen de hals opgeknipte schouderpas en modern ingezette mouwen. De rok kan zowel enigs zins klokkend ais nauw gemaakt worden. In het laatste geval knipt u de zijnaden vol gens de stippellijn. Wel raden we u aan om dan mid denachter een plooi te nemen, waar voor u 10 d.12 cm aan moet tekenen. Voor één platte plooi kunt u met minder volstaan. Van het patroon van het voorpand knipt u de schou derpas los. Gebruikt u tweeërlei stof, dan maakt u ook het rugpand volgens de stippellijn met een schouderpas. U stikt voor- en rugpand op de schouder pasjes en sluit de figuurnaden. Schou der- en zijnaden en het achternaadje vap de kraag dicht stikken en het kraagje met de rughals verbinden. Tot de stippellijn naait u een belegstuk tegen. In de mouwen, die u zo nodig volgens de stippellijn uit twee delen kunt maken, sluit u de mouw- en figuurnaden, waarna u ze in het arms gat zet en de onderkanten met een manchet van dubbele stof afwerkt. In de rokbanen de figuurnaden sluiten. In die van de voorbanen kunt u een voeringzakje maken, dat u met knopen sluit, of met een 3 cm breed patje van dubbele stof afwerkt. Zijnaden sluiten en de rok aan het lijfje naaien. In de linkerzijnaad maakt u een taillesplit met ritssluiting. Een knoopgarnering op het voorpand met imitatie-knoops gaten staat aardig. Dit patroon is ook zeer geschikt om een japonnetje, dat bv. onder de armen lelijk geworden is, of waarvan u de hals en de mouwinzet niet bevallen, met een bijpassend couponnetje te mo derniseren. Heeft de jurk een knoop- sluiting van voren, dan knipt u de voorkant van de schouderpas van on deren even breed als de overslag van de sluiting. Een andere figuurnaad en 26 38. SJ. 36*2 andere rok zal in de meeste gevallen geen bezwaar opleveren. Desgewenst kan het rugpand heel goed met een naad middenachter gemaakt worden. die zich hopeloos overbodig voelen.... Voor die allen betekent een brie! een straal zon op een regendag en méér. Waarom schrijven wy naai eigenlijk nooit, en wèl onze nicht die al ons doen en laten al van haver tol gort kent, of onze tante die toch _nooii nieuws heeft om terug te schrijven; Dat u de adressen niet weet is maar een kwestie van tijd. Wedden dat Saskia op deze kolom er genoeg voor u en voor anderen misschien krijgt toegestuurd dat u maar voor het uitzoeken hebt? En hoe u dat schrijven dan in het vat moet gieten? Precies zo spontaan en natuurlijk als u deze brief aan mij geschreven hebt. Een brief schrijven is werkelijk zo'n heksentoer niet mits u het idee van u afzet, dat u met de pen in de hand plotseling hoogdra vend en plechtstatig moet gaan doen. Dat is precies even mal als wanneer u met de telefoonhoorn in de hand op slag een kanselredenaar gaat staan imiteren. Natuurlijk zijn er wel een paar regels die het schrijven gemakkelij ker en vooral leesbaarder maken. Eén van de eerste hebt u zelf al toegepast Maak om te beginnen een klad op: dat is zoveel als het grondpatroon van uw brief. Niet dat u het hele epistel met potlood moet gaan uitschrijven een paar punten neerzetten is al héél wat. Kijk die punten dan eerst eens aan, en ga na, of ze in logische volg orde staan. Het is zo hinderlijk voor uw cor respondente als zij eerst een stukje persoonsbeschrijving krijgt, dan een opsomming van uw liefhebberijen, die middenin onderbroken wordt door een praatje over uw kinderen om dan onverwacht over te gaan op het weer. Nee, elk onderwerp moet, zo eenvou dig mogelijk, afgehandeld zijn voor het volgende wordt aangesneden. Dan is meteen de kwestie van het inspringen der regels opgelostwant verdelen in alinea's maakt een brief veel appetijtelijker dan vel aan vel met volgelopen regels. Houd daarbij uw zinnen in het be gin zo kort en eenvoudig mogelijk, en probeer alle doodgeschreven woor- den als „vlot" en „leuk" en „fantas tisch" en „in één woord schitterend" te ontlopen. En vooral, vooral: lees uw brief minstens tweemaal langzaam over en vergeet de datum zomin als het adres. Kan het hiermee voor vandaag? SASKIA QOOR de eeuwen heen heeft men steeds gestreefd naar macht. Met de sterkste heeft men altijd rekening ge houden. Men kijkt immer iemand naar de ogen, die zich kan laten gelden, zo wel in het persoonlijke leven als in de politiek en ook in de verhouding tus sen de volkeren. Wie macht heeft is onaantastbaar; hij kan doen en laten wat hij wenst en een ander zijn wil opleggen. Het streven naar macht is een van de grootste verzoekingen voor ieder mens. Reeds in onze jeugd hebben wij dat ervaren. Wie op school de sterkste was had overwicht, hij had op het school plein en daarbuien de macht en hij maakte uit welk spel er gespeeld zou worden. En de jaren, die op onze schooljaren volgden, hebben ons ge toond, hoezeer wij allen op macht ge steld zijn. De een laat zich gelden in zijn werk, de ander in zijn gezin, met als gevolg tal van prestige - kwesties. En wie de capaciteiten niet heeft om gezag uit te oefenen, die kan op slinkse wijze heersen: door een slecht humeur, door zich te gedragen als een kruidje- roer-me-niet of door te vluchten in de een of andere ziekte. Overal dus waar andere mensen óns moeten ontzien, hetzij omdat wij door onze talenten op de voorgrond treden, hetzij omdat wij onze eigenaardigheden uitbuiten, heersen wij dus over ande ren. Openlijk of bedekt treffen wij alom geldingsdrang aan, al was het maar alleen om ons gevoel van min derwaardigheid te compenseren! Er behoort dan ook een grote zelfbeheer sing en zelfverlooching toe zichzelf niet op de een of andere wijze op de voorgrond te plaatsen, vooral, omdat zowel onze gaven als onze ondeugden daartoe aanleiding kunnen geven. Alleen Jezus had een volkomen zelf verloochening. Daarom was er bij Hem geen sprake van heerszucht. Dat bleek bij de voetwassing aan het laatste Avondmaal. Iemand de voeten wassen was oudtijds het werk van een slaaf. Deze waste de reiziger, die het huis betrad, op de binnenplaats de stoffige voeten, die. door het. dragen van san dalen en zonder kousen, spoedig ver ontreinigd waren. Toen J zus echter voor de laatste keer maaltijd met ziin leerlingen hield had niemand Hem le voeten gewassen. Ieder van de leerlin gen achtte zichzelf de eerste en be langrijkste in de discipelkring en meen de dus, dat een van de anderen dit werk wel kon doen. Om hen te be schamen staat Jezus van tafel op, knielt neer en begint ze een voor een de voeten te wassen. Door dit voor beeld heeft Jezus duidelijk wil'en maken, dat hij de meeste is. die a'ler dienaar is. Zonder zelfverloocheni'-g en zelfbeheersing is dat echter niet mogelijk. Zonder zelfverloochening en zelfbeheersing toch dienen wij al'eai ons zelf en kunnen wij er toe komen over anderen te heersen, ook met onze talenten en vermogens! Op een standbeeld van Alexander Vinet, een beroemd letterkundige en theoloog uit de vorige eeuw, staan deze mooie woorden: ,.lk wil, dat de mens heer zij over zich zelf. opdat hij des te beter een dienstknecht van al'en kan worden". De meeste is dus hij die dient. Jezus heeft dat gedaan tot de dood des kruises top en juist daar door is Christus geworden tot de Heer van alle tijden en de Konine der Ko ningen. De macht van onze tijd is ge symboliseerd in de atoombom en het volk, dat over de meeste daarvan be schikt. is het machtiest en het sterkst. Daartegenover ku"nen wii alleen stel len een eenvondip Hienc+^toon in ons werk en in onze naaste omgeving en daarbij moeten wii bereid zijn te ge- 'iiken op een kaars, die zelf verteerd wordt bij het licht dat zii verspreidt. Eerst dan zijp wii „het licht der we reld en het zout der aarde!" Enkhuizen. ten B

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 9