Lien Dreese propageert
huisvrouwengymnastiek
SASKIA
HET GROTE NUT VAN BREIMACHINES
Tot wederzijds genoegen
MET JANUARI-KOOPJES
Wie onder Ude
eerste wil zijn
HOOS
RIDEAUX
HET WEEKMENU
voor deze tijd
- DOOR
Van de baby tot de
grootmoeder
Ter overdenking
ZATERDAG 23 JANTJARI 1954
DEZE WEEK zag ik een staatje,
waaruit bleek, dat het gebruik van
breigarens sedert 1951 sterk ver
minderd was in Nederland en ook
in België, Frankrijk en Engeland.
Dit wordt vooral toegeschreven
aan de bloeiende tricotage-indus
trie. Ook de mode spreekt hierin
echter een woordje mee. Die
schreef immers de laatste jaren
voor, dat men gekleed moest gaan
m truitjes en vesten van een zeer
fijn breisel, zoals de fabrieken
alleen kunnen breien. Er is echter
nu weer een tendens naar het gro
vere breiwerk. Vooral voor spor
tieve doeleinden draagt men graag
de jumpers en vesten, die de in
druk geven van handbreiwerk.
Deze artikelen nu zijn in de goede
zaken verkrijgbaar, maar tamelijk
prijzig.
VOOR de vrouw, die tijd en zin heeft
om zo'n kledingstuk met de hand
te breien, is de aanschaf natuurlijk
aanmerkelijk goedkoper. Vooropgesteld,
natuurlijk, dat zij wel terdege reke
ning houdt met het feit, dat de coupe
bij zo'n kledingstuk een heel belang
rijke rol speelt. Zij zal er goed aan
doen om zich te verzekeren van een
goed patroon om teleurstelling te
voorkomen.
Ook voor diegenen, die bij gebrek
aan tijd toch graag met de hand ge
breide goederen, vervaardigen, is er
uitkomst.
De laatste jaren, verschijnen er n.1.
verschillende soorten kleine brei
machines op de markt. Op het ogen
blik zijn er ongeveer vijftien merken.
De prijzen hiervan variëren van hon
derdtwintig tot zevenhonderd gulden.
De techniek van al deze breimachines
berust op hetzelfde grondprincipe. Ze
bestaan n.1. uit een soort klavier van
metaal of plastic. Hierop zijn een groot
aantal beweeglijke haakjes geplaatst
waarop de steken worden aangebracht.
Een slot of spoel zorgt ervoor dat met
één beweging het aantal steken, dat
de machine bezit variërend van 130
320 „gebreid" wordt.
Er zijn echter verschillende machi
nes te koop, die wèl grote arbeids
besparing geven, maar waar nog vrij
veel handwerk bij te pas komt. Door
middel van een pen moet men daar
bijvoorbeeld het te breien patroon
aanbrengen.
Wij zagen echter ook machines, die
door hun perfectie bewondering af
dwingen. Met één enkele handbewe
ging breien deze het aantal steken dat
de machine heeft, zonder dat van hulp
middelen gebruik wordt gemaakt.
Alle mogelijke steken kunnen op
deze wonderapparaten gebreid worden
en op bijgaande afbeelding kunt U
zien dat een keurig gelijkmatig resul
taat verkregen wordt al is ook hiérbij
enige routine noodzakelijk. Recht en
averecht kunnen op deze machines ge
breid worden, wat een enorme ar
beidsbesparing betekent.
Deze zéér geperfectionneerde machines
dus, die in de prijsklasse van vier a
vijfhonderd gulden liggen (een enkele
machine met het dubbele aantal ste
ken kost zevenhonderd!) breien in een
klein half uur een knot wol van 100 gr.
Een automatische steken- en toeren-
teller zorgt ervoor dat u met één oog
opslag kunt zien hoever u bent ge
vorderd. Zoals u op de afbeelding ziet
kunnen twee paar kindersokken ge
lijktijdig gebreid worden. Men maakt
dan de naad achter. Zo kan bij een
babyjasje het voor- en achterpand
gelijktijdig worden opgezet. Het pro
fijt dat de huismoeder heeft van het
fi?'t 'van een breimachine, is sterk
afhankelijk van de samenstelling van
naar gezin.
Een machine van ongeveer vierhon
derd gulden heeft zich in een gezin
met b.v. vier kinderen in enkele jaren
zelf verdiend. Als men een kleiner
gezin heeft, is het heel goed mogelijk
om samen de breimachine aan te
schaffen. Met twee of drie gezinnen
kan men de overeenkomst maken, om
beurtelings de machine een week te
gebruiken.
Als de handbreimachine wérkelijk
de markt verovert zullen onze kinde
ren in de toekomst de schone brei-
kunst niet meer meester zijn. Het zal
hoe efficiënt zo'n machine ook is,
toch wel een groot gemis zijn het ge
zellige getik van de breinaalden niet
meer te horen. Maar zover is het nog
niet en voorlopig zullen vele vrouwen
het breien nog als een aangename en
ontspannende bezigheid blijven be
schouwen.
HENDRINE
gEN van de eisen, die we aan een
warme maaltijd stellen is, dat er
voldoede eiwitten in voorkomen. Door
de naam zouden we misschien denken,
dat eiwit speciaal in het wit van een
ei te vinden is, maar dat is niet zo.
Deze voedingsstof komt in het gehele
dierenrijk voor, dus ook in vlees, vis,
melk en kaas; bovendien in de zaden
van planten: erwten en bonen, graan
en noten.
In iedere maaltijd van onderstaand
menu is een eiwitrijk gerecht opgeno
men. Zij maken de maaltijden duur
der, maar voedzamer en smakelijker.
Het zal ons lang niet altijd gelegen
komen om een vlees- of kaasgerecht
op tafel te brengen. Dit hindert ook
volstrekt niet, als wij het dan maar
niet zonder meer weglaten. Het is be
langrijk dat er voor een vervanging
gezorgd wordt. Gemakkelijk, gezond
en niet duur zijn de melk- en karne-
melkgerechten. Zij bieden daarbij het
voordeel dat we ze net zo stevig of
licht kunnen maken als we willen.
Zijn de menu's ons te bewerkelijk, te
duur of misschien juist niet uitgebreid
genoeg, dan moet u zeker eens aan
een melkgerecht denken.
Hier zijn dan de menu's voor een
volle week:
1. Griesmeelpap carbonade, aard
appelen, spruitjes, jus appelmoes
met vla.
2. Erwtensoep met soepgroenten
drie-in-de-pan.
3. Rest erwtensoep corned beef of
ham, aardappelen, andijviesla.
4. Gebakken haring, aardappelen,
winterpeen.
5. Gehakt, zuurkoolstamppot.
6. Rest gehakt, aardappelen, kool
raap, jus.
7. Kaaspannekoek, aardappelen, prei,
jus.
J7EN schrikbarend lange tijd geleden
ik durf het niet eens meer
nazien hebben wij het eens aan de
stok gehad over het schrijven van een
brief. Daarop is zoiets aardigs en har
telijks binnengekomen, dat ik, zij het
maanden na dato, dit schrijven even
van harte beantwoorden wil. De
schrijfster zal mij het uitstel wel ver
geven: er zijn zoveel dringende zaken
vóór geweest.
Zij vertelt mij om te beginnen in
keurig schoolschrift haar levensge
schiedenis, die nog niet zo héél lang
is, maar behoorlijk variërend. Eerst
was zij dienstmeisje en daarna huis
houdster, en vooral in de laatste be
trekking heeft zij heel veel geleerd
volgens haar dankbare zeggen.
Nu zal men als huishoudster ook
alle dag iemand treffen die zo'n le
vendige en veelzijdige belangstelling
heeft als deze opgewekte jonge moe
der van twee jongens. Ik denk zo dat
zij op school een plezierige leerlinge
is geweest, zo'n ijverig pienter ding
met acht voor netheid en misschien
wel negen voor vlijt.
„WEG met de corsetten", zegt
Lien Dreese, die door haar radio
rubriek „ochtendgymnastiek voor
de vrouw" een van de beste vrien
dinnen en raadgeefster van de Ne
derlandse vrouw is geworden. Ze
zegt het met diezelfde beslistheid,
waarmede ze een paar dagen in de
week duizenden huisvrouwen com
mandeert. „Ze kiezen de weg van
de minste weerstand. Worden de
spieren slap, dan wordt de hulp in-
geroepen van kunstmiddelen. Dat
is totaal overbodig."
Misschien zullen heel wat dames nu
een gevoel van wrevel niet kunnen
onderdrukken en de krant haastig
neerleggen. Maar ze doen daar ver-
AFGEPASTE GLASGORDIJNEN
(Advertentie. Ing. Med.)
keerd aan. Zij zouden eens een mid
dag op theevisite moeten gaan bij deze
charmante dame, die toch zelf ook
niet meer vooraan in de twintig is. Zij
zouden dan eens de talloze brieven
moeten lezen, die huisvrouwen uit alle
delen van het land aan „die juffrouw
van de gymnastiek" sturen. Ze zouden
eens moeten lezen, hoe innig dankbaar
die dame is, die eens dacht, dat ze
nooit meer zou kunnen lopen, maar die
door die tien minuten ochtendgymnas
tiek weer helemaal op de rechte weg
gekomen is. En dan die vrouw, die
schreef, dat ze grootmoeder is en dat
ze alleen maar met de allergrootste
moeite de oefeningen mee kan doen.
„U zou me eens moeten zien, hoe ik
in mijn pyama krampachtigë pogingen
doe om dat allemaal te presteren. U
zou misschien lachen", zo schreef ze.
„Maar dan kan me niet schelen. Ik had
verschrikkelijke pijn in m'n arm en
het wilde maar niet overgaan, maar
dank zij uw lessen ben ik er helemaal
van af en ik kan u niet zeggen, hoe
dankbaar ik daarvoor ben".
Het lijkt misschien vreemd, dat tien
minuten van die eenvoudige oefenin
gen zulke wonderen kunnen verrich
ten. Waarschijnlijk zullen heel wat
huisvrouwen om die hele gymnastiek-
geschiedenis glimlachen. „We doen
immers de hele dag niet anders dan
gymnastiek", zeggen ze dan. Maar
och arme, als ze dan eens een kloek
besluit nemen en op een morgen om
negen uur de radio aanzetten en doen,
wat die poeslieve vrouwenstem alle
maal van hen vraagt, zoals die andere
briefschrijfster, praten ze spoedig an
ders. Het viel die schrijfster helemaal
niet mee. De volgende dag was ze „zo
stijf als een plank". „Het mooiste be
wijs", zegt mej. Dreese. „Er blijkt im
mers uit, dat die dame de gymnastiek
juist nodig had. Ze gebruikt veel spie
ren overdag in haar werk. Maar lang
niet allemaal. Lang niet allemaal op
de goede manier in ieder geval. En
met mijn oefeningen, die zeer zorg
vuldig worden samengesteld, probeer
ik juist alle spieren een beurt te geven.
Trouwens alle huisvrouwen hebben
het nodig. Alle gezonde mensen, van
de baby tot de grootouders. Er is
bovendien nog iets. Ik probeer de
vrouwen ook geestelijk fit te krijgen.
Door dat ogenblikje gymnastiek, zegt
u? Ja. Een paar ogenblikken hoeven
ze niet te denken aan hoe ze rond
moeten komen. Een paar ogenblikken
zijn ze bevrijd van alle zorgen. En is
het niet zo, dat een gezonde geest
alleen maar in een gezond lichaam
kan wonen?"
Het liefst zou Lien Dreese alle Ne
derlandse huisvrouwen les willen ge
ven. Ik wou, dat ik kon, zoals de
Zweden, zegt ze. Daar wordt ruim
subsidie gegeven. Daar zijn prachtige
lokalen, waar de kinderen worden
beziggehouden, terwijl de moeders
onder deskundige leiding gymnastiek
doen.
Helaas schamen de vrouwen zich
hier neg maar al te veel. Ze denken,
dat ze gek doen, als ze hun been
zwaaien, omdat ze een beetje dikker
en stijver zijn dan vroeger. En niets
is minder waar. Ik heb met een ge
weldig plezier gezien naar de Gym-
nastrada, toen daar al die huisvrou
wen trots en fier het terrein op kwa
men marcheren om te laten zien, waar
toe zij in staat waren. Is dat niet
prachtig?
Eerlijk gezegd, is mej. Dreese er
zelf een beetje verwonderd over, hoe
veel succes haar radiorubriekje heeft.
Het feit, dat zoveel dames de moed op
kunnen brengen om haar te schrijven
en dat zijn er heel wat, niet alleen
uit Nederland, maar ook heel veel uit
België en uit Engeland heeft haar
aangenaam getroffen. Maar nog meer
plezier deed haar, wat geschreven
werd. „Als ik naar u heb geluisterd,
voel ik me zo fit, dat ik denk, dat ik
nog best een handstandje na kan
maken", schreef een dame bijvoor
beeld. De dames, die schrijven, zijn
meest tussen de 45 en 65 jaar. Maar
Lien Dreese is er van overtuigd, dat
ze ook heel wat jongeren onder haar
luisteraars heeft. Die schrijven alleen
niet zo gauw. Daar zijn de resultaten
ook niet zo direct merkbaar als bij de
grootmoeders. Wat ze uit eigen erva
ring weet, is, dat het groepje kantoor
meisjes van de VARA, waarmee ze de
uitzending verzorgt, in dat half jaar
heel wat fitter is geworden en dat de
meisjes er een heel stuk op vooruit
gegaan zijn, wat hun lenigheid betreft.,
De eerste lentehoedjes zijn al
weer door de Parijse modehuizen
gelanceerd. Hier drie modellen
van Emma Pierron. Links Golfe
Juan, wit gesatineerd stro, af
gewerkt met zwart fluweel. Mid
den Pain de Cuques, een klok-
vormig hoedje met gevlochten
lint. Rechts Saint Paul de Vence,
van Aleoutienne in witte, gele en
grijze ruilen. In het zwarte voi-
letje steken bloemen.
Maar na die ongetwijfeld voortref
felijke lagere school was het met le
ren uit, en al volgt zij trouw cursussen
in dit of dat, al woont zij lezingen
bij en haalt boeken waar zij die maar
krijgen kan er mankeert toch iets
aan die zelfontwikkeling van haar.
„Met dat al schrijf ik niet veel; toch
voel ik het als een gemis, dat ik mij
niet goed kan uiten. Maar hoe dat
te veranderen?"
Als het anders niet was daar is
altijd een mouw aan te passen. Als u
weinig brieven te schrijven hebt
waarom zoudt u dan niet zelf de gele
genheid scheppen? Er zijn zo ontzag
lijk veel mensen, die u met een brief
nu en dan een geweldig plezier zoudt
doen.
Eigenlijk moesten wij vrouwen el
kaar veel meer schrijven. Niet het
verplichte formule-krabbeltje bij ver
jaardagen of bruiloften, maar brieven
als een uitgestoken hand, brieven die
dwars over oceanen en continenten
vliegen, brieven die neerdwarrelen op
het tafeltje naast een ziekenhuisbed,
in een rusthuis voor oudjes, op de
plaid van een invalidewagen.
Overal op de wereld, vlak bij u en
ver van u af, vechten vrouwen dag
aan dag met een grijnzende eenzaam
heid, die minstens voor een week
verjaagd zou zijn door een hartelijke
brief van een meelevende huismoeder.
pjEBT u er wel eens aan gedacht om,
laten wij zeggen één keer per
maand, te schrijven aan een emigran
tenvrouw, zo een die drie dagen ver
in de wildernis van Australië of
Nieuw-Zeeland zit te snakken naar
een woord moedertaal? Die elke dag
met kloppend hart het deksel van
haar postkistje, aan de kant van de
weg, gaat oplichten en voor wie
een heel gewone, opgewekte vrouwen-
brief een schat uit duizend is?
Er zijn alleenstaande vrouwen die
nóóit verjaarspost krijgen, chronische
zieken die langzamerhand volkomen
vereenzamen, jonge huisvrouwtjes die
zo achteraf wonen dat de stilte haar
benauwt, weduwen zonder kinderen
j-jEEFT U geluk
gehad in de op
ruiming? Een voor
delig maar mooi
lapje stof op de
kop getikt of twee
couponnetjes, die
als het ware voor
elkaar geschapen
zijn? Dan vindt u
hier een eenvouclig
patroon, dat niet
te veel materiaal
vraagt (ca 2.10 m
van 140 breedte als
u één stof ge
bruikt) en een
modieus modelle
tje als resultaat
geeft. Het heeft
een aardige tegen
de hals opgeknipte
schouderpas en
modern ingezette
mouwen. De rok
kan zowel enigs
zins klokkend ais
nauw gemaakt
worden. In het
laatste geval knipt
u de zijnaden vol
gens de stippellijn.
Wel raden we u
aan om dan mid
denachter een plooi
te nemen, waar
voor u 10 d.12 cm
aan moet tekenen.
Voor één platte
plooi kunt u met
minder volstaan.
Van het patroon
van het voorpand
knipt u de schou
derpas los. Gebruikt u tweeërlei stof,
dan maakt u ook het rugpand volgens
de stippellijn met een schouderpas. U
stikt voor- en rugpand op de schouder
pasjes en sluit de figuurnaden. Schou
der- en zijnaden en het achternaadje
vap de kraag dicht stikken en het
kraagje met de rughals verbinden. Tot
de stippellijn naait u een belegstuk
tegen. In de mouwen, die u zo nodig
volgens de stippellijn uit twee delen
kunt maken, sluit u de mouw- en
figuurnaden, waarna u ze in het arms
gat zet en de onderkanten met een
manchet van dubbele stof afwerkt. In
de rokbanen de figuurnaden sluiten.
In die van de voorbanen kunt u een
voeringzakje maken, dat u met knopen
sluit, of met een 3 cm breed patje van
dubbele stof afwerkt. Zijnaden sluiten
en de rok aan het lijfje naaien. In de
linkerzijnaad maakt u een taillesplit
met ritssluiting. Een knoopgarnering
op het voorpand met imitatie-knoops
gaten staat aardig.
Dit patroon is ook zeer geschikt om
een japonnetje, dat bv. onder de armen
lelijk geworden is, of waarvan u de
hals en de mouwinzet niet bevallen,
met een bijpassend couponnetje te mo
derniseren. Heeft de jurk een knoop-
sluiting van voren, dan knipt u de
voorkant van de schouderpas van on
deren even breed als de overslag van
de sluiting. Een andere figuurnaad en
26 38.
SJ. 36*2
andere rok zal in de meeste gevallen
geen bezwaar opleveren. Desgewenst
kan het rugpand heel goed met een
naad middenachter gemaakt worden.
die zich hopeloos overbodig voelen....
Voor die allen betekent een brie!
een straal zon op een regendag en
méér. Waarom schrijven wy naai
eigenlijk nooit, en wèl onze nicht die
al ons doen en laten al van haver tol
gort kent, of onze tante die toch _nooii
nieuws heeft om terug te schrijven;
Dat u de adressen niet weet is maar
een kwestie van tijd. Wedden dat
Saskia op deze kolom er genoeg voor
u en voor anderen misschien
krijgt toegestuurd dat u maar voor
het uitzoeken hebt?
En hoe u dat schrijven dan in het
vat moet gieten? Precies zo spontaan
en natuurlijk als u deze brief aan mij
geschreven hebt. Een brief schrijven
is werkelijk zo'n heksentoer niet
mits u het idee van u afzet, dat u met
de pen in de hand plotseling hoogdra
vend en plechtstatig moet gaan doen.
Dat is precies even mal als wanneer
u met de telefoonhoorn in de hand
op slag een kanselredenaar gaat staan
imiteren.
Natuurlijk zijn er wel een paar
regels die het schrijven gemakkelij
ker en vooral leesbaarder maken. Eén
van de eerste hebt u zelf al toegepast
Maak om te beginnen een klad op:
dat is zoveel als het grondpatroon van
uw brief. Niet dat u het hele epistel
met potlood moet gaan uitschrijven
een paar punten neerzetten is al héél
wat. Kijk die punten dan eerst eens
aan, en ga na, of ze in logische volg
orde staan.
Het is zo hinderlijk voor uw cor
respondente als zij eerst een stukje
persoonsbeschrijving krijgt, dan een
opsomming van uw liefhebberijen, die
middenin onderbroken wordt door een
praatje over uw kinderen om dan
onverwacht over te gaan op het weer.
Nee, elk onderwerp moet, zo eenvou
dig mogelijk, afgehandeld zijn voor
het volgende wordt aangesneden.
Dan is meteen de kwestie van het
inspringen der regels opgelostwant
verdelen in alinea's maakt een brief
veel appetijtelijker dan vel aan vel
met volgelopen regels.
Houd daarbij uw zinnen in het be
gin zo kort en eenvoudig mogelijk,
en probeer alle doodgeschreven woor-
den als „vlot" en „leuk" en „fantas
tisch" en „in één woord schitterend"
te ontlopen.
En vooral, vooral: lees uw brief
minstens tweemaal langzaam over en
vergeet de datum zomin als het adres.
Kan het hiermee voor vandaag?
SASKIA
QOOR de eeuwen heen heeft men
steeds gestreefd naar macht. Met de
sterkste heeft men altijd rekening ge
houden. Men kijkt immer iemand naar
de ogen, die zich kan laten gelden, zo
wel in het persoonlijke leven als in de
politiek en ook in de verhouding tus
sen de volkeren. Wie macht heeft is
onaantastbaar; hij kan doen en laten
wat hij wenst en een ander zijn wil
opleggen. Het streven naar macht is
een van de grootste verzoekingen voor
ieder mens.
Reeds in onze jeugd hebben wij dat
ervaren. Wie op school de sterkste was
had overwicht, hij had op het school
plein en daarbuien de macht en hij
maakte uit welk spel er gespeeld zou
worden. En de jaren, die op onze
schooljaren volgden, hebben ons ge
toond, hoezeer wij allen op macht ge
steld zijn. De een laat zich gelden in
zijn werk, de ander in zijn gezin, met
als gevolg tal van prestige - kwesties.
En wie de capaciteiten niet heeft om
gezag uit te oefenen, die kan op slinkse
wijze heersen: door een slecht humeur,
door zich te gedragen als een kruidje-
roer-me-niet of door te vluchten in
de een of andere ziekte.
Overal dus waar andere mensen óns
moeten ontzien, hetzij omdat wij door
onze talenten op de voorgrond treden,
hetzij omdat wij onze eigenaardigheden
uitbuiten, heersen wij dus over ande
ren. Openlijk of bedekt treffen wij
alom geldingsdrang aan, al was het
maar alleen om ons gevoel van min
derwaardigheid te compenseren! Er
behoort dan ook een grote zelfbeheer
sing en zelfverlooching toe zichzelf
niet op de een of andere wijze op de
voorgrond te plaatsen, vooral, omdat
zowel onze gaven als onze ondeugden
daartoe aanleiding kunnen geven.
Alleen Jezus had een volkomen zelf
verloochening. Daarom was er bij Hem
geen sprake van heerszucht. Dat bleek
bij de voetwassing aan het laatste
Avondmaal. Iemand de voeten wassen
was oudtijds het werk van een slaaf.
Deze waste de reiziger, die het huis
betrad, op de binnenplaats de stoffige
voeten, die. door het. dragen van san
dalen en zonder kousen, spoedig ver
ontreinigd waren. Toen J zus echter
voor de laatste keer maaltijd met ziin
leerlingen hield had niemand Hem le
voeten gewassen. Ieder van de leerlin
gen achtte zichzelf de eerste en be
langrijkste in de discipelkring en meen
de dus, dat een van de anderen dit
werk wel kon doen. Om hen te be
schamen staat Jezus van tafel op,
knielt neer en begint ze een voor een
de voeten te wassen. Door dit voor
beeld heeft Jezus duidelijk wil'en
maken, dat hij de meeste is. die a'ler
dienaar is. Zonder zelfverloocheni'-g
en zelfbeheersing is dat echter niet
mogelijk. Zonder zelfverloochening en
zelfbeheersing toch dienen wij al'eai
ons zelf en kunnen wij er toe komen
over anderen te heersen, ook met onze
talenten en vermogens!
Op een standbeeld van Alexander
Vinet, een beroemd letterkundige en
theoloog uit de vorige eeuw, staan deze
mooie woorden: ,.lk wil, dat de mens
heer zij over zich zelf. opdat hij des
te beter een dienstknecht van al'en
kan worden". De meeste is dus hij
die dient. Jezus heeft dat gedaan tot
de dood des kruises top en juist daar
door is Christus geworden tot de Heer
van alle tijden en de Konine der Ko
ningen. De macht van onze tijd is ge
symboliseerd in de atoombom en het
volk, dat over de meeste daarvan be
schikt. is het machtiest en het sterkst.
Daartegenover ku"nen wii alleen stel
len een eenvondip Hienc+^toon in ons
werk en in onze naaste omgeving en
daarbij moeten wii bereid zijn te ge-
'iiken op een kaars, die zelf verteerd
wordt bij het licht dat zii verspreidt.
Eerst dan zijp wii „het licht der we
reld en het zout der aarde!"
Enkhuizen. ten B