Deze zomer minstens 350.000
bromfietsen op de weg
VAL DA
RHEUMIN
„Nieuwe" komeet aan de hemel
Aan wettelijke regeling moet
worden vastgehouden
De Volkshogeschool in 1953
J^ssistente
Kelicopters voor de
walvisvangst?
Verwarring zaaiende
publicaties
Maak 'n einde aan
dat ondragelijke znnrbranden
BIJ VERKOUDHEID
PASTI LLES
VALDAMILD
Tussen 22 en 27 Januari
Regelmatige terugkeer
door Halley ontdekt
PimPa in Porti en de graafmachine
Lage waterstand op de
Wadden
Helpt de vogels in
de winter"
ÜECDVITÖLi^W®^
DOKTERS
ADELAIDE HUMPHRIES
Luister eens naar:
Radioprogramma
MAANDAG 25 JANUARI 1954
van de gewone brommers over de
zogenaamde snelbrommers, die hen
voorbijschieten, niet mis.
Als de propaganda van de Neder
landse Bromfietsbond en van de AN
WB op dezelfde wijze doorgaat, wordt
het probleem nooit opgelost. Dan vre
zen we, zodra het mooie weer naar
buiten lokt en vooral in de zomerva-
cantie ze al geen moord en doodslag
dan toch meermalen „heftig verschil
van mening" veroorzaakt. Er wordt
nu namelijk twijfel gezaaid bij de
bromfietsbezitters omtrent de gedrags
lijn, die zij te volgen hebben.
Eén goede oplossing!
PR IS MAAR één gedragslijn de juis
te. Wij menen, dat de taak van de
organisaties tweeledig is, namelijk met
handhaving van de thans bestaande
wettelijke regeling te streven naar
verbeteringen daarin zij is onge
twijfeld nog verre van ideaal en in
de tweede plaats mede te werken aan
de opvoeding van de bromfietsers tot
goede weggebruikers. Hun moet het
besef bijgebracht worden, dat het
fietspad niet alleen voor hen is, maar
(Van onze speciale verslaggever)
ZIEHIER TWEE NUCHTERE feiten: volgens de laatste opgave van
het Centraal Bureau voor de Statistiek waren er in ons land op
1 Augustus 1953 in totaal 283.023 bromfietsen tegen 217.658 een jaar
daarvoor; een toeneming dus met 65.365 stuks, hetgeen de verwachting
wettigt, dat er in Augustus a.s. zeker 350.000 bromfietsen zullen zijn.
De Nederlandse Bromfietsbond heeft onlangs zijn eerste ledenverga
dering gehouden, waarin de voorzitter, de heer Eker, mededeelde, dat
de bond er bij de minister van Waterstaat op heeft aangedrongen de
regeling van Augustus 1953 voor de bromfietsers in te trekken en aan
de brommers weer de keus te laten '"«gen de hoofdrijbaan en het
rijwielpad.
"TENZIJ WORDT vastgehouden aan
de op het ogenblik bestaande rege
ling, dreigen we met de bromfietsen
de verkeerde weg op te gaan. Op 1
Augustus van het vorige jaar werd
een Koninklijk Besluit van 17 Juli
1953 van kracht, waarbij bromfietsen
met een cylinderinhoud beneden 50
cc en overigens gebouwd als een nor
maal rijwiel dus met alles wat op
en aan een gewone fiets behoort
naar het rijwielpad werden verwezen.
Men wist toen dus, waaraan men zich
te houden had. Zeker, ook deze rege
ling is niet volmaakt, maar men den-
ke zich de situatie eens in, dat de
350.000 bromfietsers in het aanstaande
vacantie-seizoen niet alleen van de
fietspaden waar de toestand door
een andere regeling niets verbetert
maar ook weer van de hoofdrijb' an
gebruik zouden gaan maken
Vóór 1 Augustus 1953 bestond er
geen wettelijke regeling voor brom
fietsen. Het is gebeurd, dat een agent
een bromfietser bekeurde, omdat hij
op de grote weg reed en het slacht
offer, dat zich daarna ijlings naar het
fietspad begeven had, van een andere
politieman een proces-verbaal kreeg,
omdat hij.... op het rijwielpad reed.
De rechter in Rotterdam en die in
Den Haag verklaarden in dezelfde
week, dat de bromfietser uitsluitend
van net rijwielpad gebruik mag ma
ken en dat hij op de grote weg thuis
behoort.
In feite is de bromfiets nog altijd
een motorrijtuig. Dat blijkt uit artikel
1, lid 2 van de Wegenverkeerswet,
luidende: „Onder motorrijtuigen (wor
den verstaan) alle rij- of voertuigen,
bestemd om uitsluitend of mede door
een mechanische kracht, op of aan het
rij- of voertuig zelf aanwezig, anders
dan langs spoorstaven 'te worden
voortbewogen".
Een motorrijtuig dus, maar wat be
treft zijn gedragsregels Op de weg is
de bromfiets wettelijk gelijk gesteld
met een gewoon rijwiel. Dat betekent,
dat hij niet op de hoofdbaan, op de
autowég, de hoofdverkeersweg, of
welke benaming men er ook aan geeft,
mag komen.
Nu wil de Ned. Bromfietsbond te
rug naar de toestand van vóór 1 Au
gustus 1953, toen eigenlijk niemand
precies wist, wat een bromfiets ju
ridisch was en dit vehikel als motor
rijtuig, op de grote weg getolereerd
werd.
En de ANWB draagt er het zijne
toe bij om de onzekerheid te besten
digen. Deze bond wil namelijk de
„snelbrommers" de grote weg toewij
zen en de overige brommers het fiets
pad.
De moeilijkheden van vóór 1 Augus
tus 1953 sproten voort uit de wens om
de bromfietsen ergens bij in te delen,
hetzij bij de motorrijtuigen, hetzij bij
de rijwielen. Men zwalkte van de ene
gedachte naar de andere en zag te
veel over het hoofd, dat de bromfiet
sen naar hun wezen noch motorrij
tuigen, noch rijwielen zijn, maar een
aparte, heel eigen groep in het ver
keer vormen.
De regeling van 1 Augustus 1953
beschouwt ze als een apart soort ver
voermiddel en schrijft voor dat ze
van de rijwielpaden gebruik moeten
maken. Daarom zou het te betreuren
zijn, als deze regeling ongedaan ge
maakt werd, of als men zoals de
ANWB wil een splitsing aanbracht.
De brommers hebben eindelijk hun
plaats aangewezen kregen.
QOK UIT economische overwegingen
moeten wij een „terug" ontraden.
Er zijn langzamerhand millioenen in
de bromfietsen geïnvesteerd, ook in
de fabricage ervan. De bromfiets is
het vervoermiddel van de toekomst
voor de kleine man. Zoals een groot
aantal arbeiders in Amerika een auto
koopt eventueel tweedehands zo
kopen Nederlandse arbeiders een
bromfiets. De handel zou ongetwijfeld
geschaad worden, als de strubbelingen
over de vraag, wat men in het ver
keer nu eigenlijk met de bromfiets
aanmoet, heropend werden. Het ko
pen van een bromfiets zou er zeker
door worden tegengehouden.
Door het maken van een onderscheid
in snelbrommers en gewone brommers
en de verwijzing van de eerstgenoem
de categorie naar de grote weg de
snelbrommer zou daarvoor o.i. een
kruissnelheid moeten hebben van ze
ker 75 km zou de verkeersveilig
heid niet weinig in 'gevaar gebracht
worden. Zou de ANWB reeds bij een
geringere snelheid van snelbrommer
willen spreken, dan zou hij tegen zijn
eigen propaganda voor een veilig ge
bruik van de weg in werken.
Voor de automobilisten zijn de
brommers op de grote weg een nacht
merrie. Maar ongelukkig zijn zij het
ook voor de gewone fietsers op de
rijwielpaden en zelfs is het oordeel
ook voor de gewone wielrijders en
dat zij dus met deze groep rekening
te houden hebben.
De bromfietser wil en dat is wel
begrijpelijk steeds meer uit zijn
motortje halen. De fabrikanten zijn
bereid aan deze zucht tegemoet te
komen en steeds snellere bromfietsen
te leveren. Doch de bromfietser moet
begrijpen, dat hij de bezitter is van
een rijwiel met hulpmotor, dat het
hem mogelijk maakt te fietsen, zon
der të trappen, maar waarmede hij
zich toch moet aanpassen aan het ove
rige verkeer.
Hij mag op het fietspad rijden zo
hard hij wil, als zich daarop geen ge
wone wielrijders bevinden. Haalt hij
gewone wielrijders in, of wil hij deze
passeren, dan dient hij ervoor te
zorgen, dat hij deze mensen niet hin
dert.
We zijn ervan overtuigd, dat de ge
wone fietsers aan brommers geen faci
liteiten meer zullen verlenen, wanneer
deze zich nog al eens misdragen; '.at
v'eruit voortvloeit het wederzijds
rechten nemen en dat daarvan onge
lukken het gevolg kunnen zijn.
Een goede verstandhouding is een
eerste vereisteallen moeten aan het
bereiken daarvan medewerken.
Voor het overige zullen ook mini
mum-eisen gesteld behoren te worden
aan de fietspaden. Van vele deugt het
wegdek niet en vaak zijn zij te smal.
De Nederlandse Bromfietsbond en
de ANWB doen goed hun propaganda
op de verbreding en verbetering van
de bestaande rijwielpaden en op de
aanleg van doeltreffende nieuwe te
richten. Uitgesloten achten we de mo
gelijkheid om aparte bromfietspaden
aan te leggen. Daarmede zouden mil
lioenen, indien geen milliarden ge
moeid zijn.
Heem een ol twee Renniei,
en op 't zelfde moment is dat zuur-
branden geblust. Geen wonder dat tal
loze mannen en vrouwen over de hele
wereld dwepen met Rennies en al
tijd zorgen ze bij de hand te hebben.
Rennies zijn hygiënisch verpakt één
voor één. Ze zijn smakelijk en.... ge
makkelijk in te nemen, zonder water
of wat ook.
(Advertentie Ing Med.l
VULLEN helicopters gebruikt worden
voor de vangst van walvissen? De
ze kwestie vormde dezer dagen 'n punt
van bespreking tijdens de jaarverga
dering van aandeelhouders der Neder
landse Maatschappij voor de Walvis
vaart N.V. De maatschappij heeft hier
over destijds geconfereerd met wijlen
dr Plesman die voor de gedachte veel
voelde. Hij achtte deze toestellen in de
weersomstandigheden van de Zuidpool
zeer goed bruikbaar en noemde ze kern
achtig „elevated Grows' nests". De No
ren en een Japanse expeditie gebrui
ken thans helicopters voor verken-
ningsdoelèinden en eén der grootste
Engelse maatschappijen heeft vier heli
copters besteld. Deze toestellen kunnen
van het dek der moederschepen op
stijgen en dalen en kennen dus niet de
bezwaren van de vroeger gebruikte
vliegtuigen. Ook is in studie genomen
het doden van walvissen van helicoo-
ters uit met electriciteit. Verder werd
medegedeeld dat de Willem Barendsz 2
in 1955-1956 aan de vangst zal deelne
men. De oude Willem Barendsz blijft
meevaren als transport-tankschip,
waarvan er in totaal drie nodig zullen
zijn.Op projecten voor bevroren wal
visvlees durft de directie van de Maat
schappij niet meer in te gaan. Voor
menselijke consumptie is dit een mis
lukking gebleken.
20 tabletten
65 cent
(Advertentie. Ing. Med.)
de'zach'te
(Advertentie Ing. Med.)
ONDER NIET te gunstige omstandigheden zal tussen 22 en 27 Januari
een „nieuwe" komeet te zien zijn, dus een van die kosmische zwer
vers, welker afkomst nog niet vast staat. Naar goede gewoonte in astro
nomische kring heeft ook deze komeet een naam gekregen, hoewel hij
wat nuchter klinkt: 1953-H. Maar misschien gaat zij nog eens heten
de „komeet van Pajdusakova" naar de vrouwelijke Tsjechische -sterre-
kundige, die haar oj) 5 December 1953 ontdekte.' Zij zal voor de gewone
waarnemer vrijwel zeker alleen zichtbaar zijn door haar „staart", waar
aan elke komeet dan ook haar bijnaam „staartster" ontleent.
CTADSBEWONERS zullen vermoede
lijk weinig kans hebben 1953-H te
zien, want deze vertoont zich op ge
noemde data even voordat de zon
opgaat vlak boven de Zuid-Ooste
lijke kim, en wel als een glanzende
streep. De komeetkern zelf zal moei
lijk waarneembaar zijn. Als de 1953-
H-staart zichtbaar is, passeert de ko
meet juist de zon en snelt in razende
vaart weer onbekende hemelruimten
in. Of zij ooit terug zal komen is
voor zover ons bekend nog riiet
voorspeld.
Want dat terugkeren is nu juist een
der (dikwijls voorkomende) hebbelijk
heden van kometen. Het is de ver
maarde Engelse sterrekundige Ed-
mund Halley geweest, die op deze
hebbelijkheid heeft geduid en.... haar
heeft bewezen ook. Hij berekende met
zeer veel moeite de banen van 24 ko
meten, die tussen 1337 en 1698 zicht
baar waren geweest en vond tot zijn
grote verbazing dat er drie bij waren
welker banen zó op elkaar geleken,
dat men wel moest aannemen met
drie verschijningen van dezelfde ko
meet te maken te hebben. De eerste
verschijning geschiedde in 1531, de
tweede in 1607 (waargenomen door
Kepler) en de derde had Halley zelf
gezien in 1682. Halley waagde het er
op een vierde verschijning te voor
spellen: in 1751 af 1759. En zijn voor
spelling kwam uit ook: op Kerstdag
1758 werd de „komeet van Halley"
zoals ze sedertdien werd genoemd
wéér gezien. Ze heeft ons zonnestelsel
voor zover ons bekend nog steeds
niet verlaten, want ze bezocht ons
in 1835 en 1910 en men verwacht haar
weer in 1985.
Die 1953-H is dus een zuster van de
komeet van Halley. Voor ons is het
opmerkelijkste haar staart die zich
dat is wel zeker pas ontplooit als
zij de zon nadert. De kop is de eigen
lijke komeet, die volgens sommige
astronomen ongelooflijk ijl is, dus
een wolk gas, die door de aantrek
kingskracht van de zon met steeds
groter wordende snelheid naar die
zon vliegt, er omheen gaat en dan
weer de ruimte in. Daarbij verliest
ze vaart om dan, aan de „rand" van
ons zonnestelsel, stapvoets door het
heelal te gaan, totdat ze zich omke
rend naar de zon toe, steeds meer
vaart krijgt, enz. Anderen menen, dat
de kern grotendeels bestaat uit ijs,
bevroren koolzuur en steentjes. Hoe
dan ook: de staart voor ons het
meest spectaculaire ontstaat door
druk van de zonnestraling, waardoor
uiterst fijne deeltjes uit de komeet-
kërn, worden „geschoten", die achter
haar zweven als een lichtende sluier.
Beweegt de komeet zich van de zon
af, dan zou diezelfde stralingsdruk er
debet aan zijn, dat de sluier om de
komeetkern gerold wordt.
De Nederlandse prof. Oort meent,
dat zich om ons zonnestelsel een
„wolk" van misschien wel honderd-
milliard (100.000.000.000) kometenkop-
pen bevindt. Een passerende ster zou
daarin door haar aantrekkings
kracht het evenwicht hebben ver
broken, waardoor een aantal kometen
„op drift" is geraakt, binnen ons zon
nestelsel. Vermoedelijk zijn die kome-
tenkoppen de resten van een planeet,
eens behorend tot ons zonnestelsel,
maar door onbekende oorzaak ge
ëxplodeerd. Ze zouden dus enigszins
familie zijn van de massa gruis, welke
zich bevindt tussen de planeten Mars
en Jupiter, en die men gemeenlijk
aanduidt met de naam planetoïden.
Oók vrijwel zeker verblijfselen van een
uit elkaar gebarsten planeet.
En nu maar tussen de 22ste en de
27ste goed opletten, of wij 1953-H aan
de Zuid-Oostelijke horizon kunnen
ontdekken, even voor dat de zon op
komt. Zij die op het platteland wonen,
hebben de beste kansen.
23. Nauwelijks waren Billie en Ka-
reltje in cel nr. elf aangeland of ze ont
dekten de koffer. „Hé, hier staat wat",
riep Kareltje, maar Billie legde hem
snel de hand op de mond. „Wat moet
j:j toch altijd alles rondbazuinen",
bromde hij. „Direct komt die klabak
er weer aan. Laat mij er eens bij". Hij
drukte zijn kleine compagnon opzij en
boog zich nieuwsgierig over de koffer.
„Eigenaardig", mompelde hij. „Dat lijkt
wel net zon koffer, als waarin de pro
fessor zijn graafmachine had meegeno
men. Eens kijken of ik hem open kan
krijgen".Klikklak, de sloten spron
gen open. „Tja", zei Kareltje benauwd.
„Dat is vast 'n vergissing Laten we
Piet Pakkum even roepenHij wil-
de al op het belletje drukken, rnaar
Billie sloeg ruw zijn hand weg. „Ezels,
veulen", bromde hij. „Je lijkt wel ges.
Weet je wel, dat dit een kans op ont
snapping is? Kijk eens, wat hier en
staat: voor beton baksteen
losse grond ijzer!. Dat ding boort
ook door ijzer heen!" „Laten we Piet
Pakkum nou roepen", zeurde Kareltje.
„Als-ie ziet, dat we met onze vingers
aan die koffer hebben gezeten, krijgen
we vast geen chocolade-hagelslag on
het brood!"
Het jaar 1953 is voor de Volkshoge
school te Bergen zeer belangrijk ge
weest. In dit jaar kwam namelijk de
Stichting voor Europees Volkshoge-
schoolwerk tot stand, die haar zetel te
Bergen kreeg. Er werden reeds belang
rijke contacten gelegd en de kans is
zeer groot, dat in 1954 de gehele staf
van de nieuwe stichting in Bergen zal
komen wonen en dat het secretariaat
daar een nieuwe huisvesting zal vin
den.
Nog juist in 1953 hebben B. en W.
van Bergen de rstad voorgesteld
,,'t Oude Hof", een der beide gebouwen
waarin de Volkshogeschool Bergen is
gevestigd, voor de tijd van vijftig jaar
aan de Volkshogeschool te verhuren.
Het voorstel houdt in dat ue gemeente
het buitenonderhoud en de Volkshoge
school het binnenonderhoud voor haar
rekening neemt. Indien de raad dit aan
vaardt, zo wordt in het jaarverslag
1953 der Bergense Volkshogeschool ge
zegd, best„at er een goede kans, dat oit
gebouw in de loop van 1954 ook uiter
lijk weer behoorlijk voor de dag zal
komen.
Het aantal cursis! -i is sinds 1948 vrij
constant en beweegt zich rond de 3400.
Het afgelopen jaar was het 3645.
aantal cursussen en bijeenkomsten per
jaar bedraagt ongeveer 110, het aantal
mandagen is opgelopen van 17633 in
1948 tot <619 in 1953. Met dit aantal is
de capaciteit van beide gebouwen vrij
wel volledig benut. De herkomst der
cursisten onderging weinig verandering.
Uit het eigen gewest kwam ruim 58
procent, ruim 26 procent uit de provin
cies buiten Noord-Holland en ruim 14
procent uit het buitenland. Het aantal
buitenland ir steeg van 220 in 1952 tot
513 in 1953.
Aan reizen naar het buitenland, ge
organiseerd met medewerking van de
volkshogeschool Bergen, namen 890 per
sonen deel, waarvan 572 naar Meridon
in Frankrijk gingen. Aan reizen naar
Nederland, met medevrer-ing van deze
Volkshogeschool georganiseerd, namen
1092 buitenlander- deel, van wie 365
Duitsers en <10 Fransen.
Door de lage waterstand op de Wad
den kon de barkas „Borndiep", die de
postdienst onderhoudt tussen Nes
(Ameland) en Holwerd, de steiger van
Holwerd slechts tot plus minus 1300
meter naderen. De ruim zestig passa
giers, in hoofdzaak DUW-arbeiders,
moesten zodoende per amphibievaartuig
naar Holwerd worden vervoerd. Op de
terugreis kon de boot de steiger te Nes
net njef. halen en heeft de zestien passa
giers met post Zaterdagavond een ver
traging van 1'A uur op het Zuidwester
strand te Hollum afgezet.
In de laatste jaren kan er van een
zekere vermindering van de in ons land
voorkomende vogels gesproken worden,
een gevolg van velerlei omstandighe
den, in de eerste plaats wel door de
veranderingen, die zich in het natuur
lijke milieu der vogels hebben voorge
daan. Het is een reden temeer om er
naar te streven verdere verliezen zo
veel mogelijk tegen te gaan.
Als de winter invalt, hebb.en de vo
gels aan ernstige gevaren het hoofd te
bieden, vooral aan honger en dorst. Tal
van landgenoten beijveren zich dan de
vogels van het nodige te voorzien. Vele
anderen zijn daartoe wel bereid, doch
vragen zich af hoe zij op eenvoudige
wijze hulp kunnen verlenen. In de
eerste plaats voor hen heeft de Neder
landse Vereniging tot bescherming van
vogels een geschriftje „Helpt de vogels
in de winter" samengesteld. Op aan
vrage wordt daarvan gaarne kosteloos
een exemplaar toegezonden (Adres:
Heerengracht 540, Amsterdam).
WONDEN GENEZEN SNELLER MET
(Advertentie, Ing. Med.)
45
„Geweldig! geweldig!" zei Betty-Jane.
Janice was blij dat te horen. Dan
liep de zaak dus goed zonder haar.
„Ik weet wel wat je denkt", zei Bet
ty-Jane en haar aardige jonge gezicht
je keek haar trouwhartig aan, „je zult
je er wel zorgen over maken, dat ik
je plaats niet goed inneem. Maar heus,
zelfs juffrouw Willows zegt dat ik het
heel aardig doe. Ze zei, dat ze zich
verbaasde over de wij2e waarop ik de
verantwoordelijkheid op me had ge
nomen en mijn werk liet vóórgaan".
„Je doet het vast veel beter dan
ik", zei Janice. Ze voelde zich gedron
gen dat te zeggen, daar Betty-Jane
geen overmaat van zelfvertrouwen
scheen te hebben.
„O neen, dat kan nooit", zei Betty-
Jane bescheiden. „Maar mijn werk is
nu alles wat Ik heb. Dat is een van de
redenen dat ik je kom bezoeken, Ja
nice. Ik wilde je vertellenmaar ik
weet niet hoe". Haar stem haperde,
maar een ogenblik later slaagde ze er
in verder te gaan.
„Wees jij niet zo verstandig als Ik
meende te zijn. Ik bedoel, zorg er voor,
dat niet ook bij jou het werk het
voornaamste wordt. Als je een tijdje
weg wilt blijven of zoiets doe het
dan vooral".
„Dank je", zei Janice. Ze wist zelf
niet, waarvoor ze Betty-Jane bedank
te, maar ze voelde dat het meisje
trachtte haar te helpen. Daarom voeg
de Janice er bij:
DOOR:
„Ik ga met vacantie. Zo gauw ik kan
ga ik naar Mexico. En je mag juffrouw
Willows een boodschap van me over
brengen, als je wilt". Betty-Jane ant
woordde dat ze dat met genoegen zou
doen. Ze zei dat ze blij was dat Janice
met vacantie ging.
„Ik kom niet weer terug", zei Janice,
„vertel dat maar aan juffrouw Willows.
Ik denk, dat ze het wel zal begrijpen
en er blij om zal zijn.
„Ik ben er ook blij om", zei Betty-
Jane en barstte toen in schreien uit.
„Kom nou, Betty-Jane". Janice
trachtte haar op de rüg te kloppen,
maar ze kon niet helemaal ver ge
noeg reiken. Ze was werkelijk bijna
zo zwak als ze zich voelde.
„Het het spijt me zo. Ik wilde je
niet ik weet dat ik je niet mag op
winden Betty-Jane deed een dap
pere poging tot zelfbeheersing en
slaagde erin haar tranen weg te slik
ken.
„Dat is in orde, hoor", zei Janice.
Ze merkte dat ze niet kon door
gaan met niet te denken en niet te
voelen. Ze voelde diep medelijden met
Betty-Jane, hoewel ze niet wist waar
om.
„Dat wilde ik je nu juist vertellen.
O Janice, trouw toch alsjeblieft met
die aardige vriend van je!" riep Betty-
Jane uit. „Degene die lijkt op een
mengsel van Cary Grant en Van John
son! Als je het niet doet, weet ik ze
ker dat je er je hele leven spijt van
zult hebben. Geen enkel* man blijft
eeuwig op een meisje wachten!"
„Hoe weet je dat?" vroeg Janice.
„Mijn Bill trouwde met iemand
anders". Dit was een sterk argument.
„En nog wel met een meisje, van wie
hij altijd beweerde, dat hij haar niet
kon uitstaan. Maar ik liet hem te lang
wachten; hij dacht dat ik mijn werk
verkoos boven hem. Gezond verstand
en liefde gaan nooit samen".
„Misschien heb je wel gelijk", zei
Janice. „In ieder geval zal ik eens na
denken over wat je hebt gezegd. Ik
vind het ontzettend naar voor je van
je vriend, Betty-Jane, maar ik ben er
echt van overtuigd, dat hij toch niet
de ware voor je was en dat die ook
nog wel eens zal komen opdagen".
Janice's woorden en glimlach waren
zo warm en hartelijk, dat ze het andere
meisje bijna overtuigden.
„O, dank je wel, Janice", zei ze. „Ik
zal proberen te onthouden, wat je hebt
gezegd, maar dan moet jij dat ook
doen. Nu mag ik echter niet langer
blijven of nog meer zeggen". Daar had
ze gelijk in, want de zuster stak haar
hoofd weer om de deur om te zeggen
dat het bezoek lang genoeg had ge
duurd. „We moeten onze patiënte niet
vermoeien".
Maar blijkbaar had men Ingezien dat
bezoek Janice geen kwaad deed, want
de volgende middag werd er weer
iemand aangekondigd.
„Neen", zei Janice, „ik wil dokter
Holbrook niet ontvangen. Wilt u zeg
gen dat
„Maar het is niet dokter Holbrook",
verbeterde de zuster, „maar mevrouw
Holbrook. En dokter Richards vindt
het goed, dat u naast uw familie nu
eens wat meer mensen ziet. Maar het
spreekt vanzelf dat als u
„Laat mevrouw Holbrook maar bin
nen", zei Janice. Ze was nieuwsgierig
naar deze bezoekster en ook naar de
reden, waarom mevrouw Holbrook
haar bezocht in plaats van haar man.
Elissa Holbrook was veel mooier dan
de foto op het bureau van de dokter.
Ze was zelfs de mooiste vrouw die
Janice ooit had gezien: heel blond en
gedistingeerd en zeer elegant.
Blijkbaar maakte Janice eenzelfde
gunstige indruk op mevrouw Holbrook,
want het eerste wat ze zei, was: „U
bent beeldig. Ik had wel verwacht dat
u knap zoudt zijn, maar Eric vertelde
me niet dat u zo beeldig was".
Janice geloofde niet dat ze er zo
beeldig uitzag, maar het was aardig
van mevrouw Holbrook om het te zeg
gen. Ze vroeg zich af wat Eric tegen
zijn vrouw over haar had gezegd.
„Ik heb een kleinigheidje voor u
meegebracht". Haar bezoekster legde
een vierkante witte doos naast Janice
neer en trok haar witte glacé hand
schoenen uit terwijl ze ging zitten. „Ik
ben blij dat ik geen bloemen meenam",
voegde ze er aan toe, terwijl ze om
zich heen keek en even begrijpend
glimlachte.
Het was vreemd dat de vrouw van
de dokter nu geschenken kocht, ter
wijl zijn assistente dat zo lang had
gedaan, zelfs de cadeautjes voor zijn
eigen vrouw.
„Ja, ik heb bloemen genoeg", gaf
Janice toe; vervolgens deed ze de doos
open en schoof het vloeipapier opzij.
„O, wat prachtig, wat snoezig!" Het was
een schattig bedjasje van wit satijn,
afgezet met crème kant en een blauwe
strik. Janice had nog nooit zo'n beel
dig kledingstuk gezien, laat staan ge
kocht. Blijkbaar kon ook de vrouw
van de dokter het wel stellen zonder
de hulp van de assistente.
„U zult zich wel afvragen waarom ik
kom", zei mevrouw Holbrook.
Dat deed Janice inderdaad, maar ze
zei dat ze blij was dat mevrouw Hol
brook was gekomen, welke reden ze
daarvoor ook had.
(Wordt vervolgd.)
LIEDEREN. Leni Vlaanderen-
Slagt zingt liederen van Beet
hoven en Peter Cornelius. Die van
Beethoven zijn geschreven op
teksten van Cellert. Tekst en mu
ziek zijn diep religieus van toon.
Trauer und Trost van Peter Cor
nelius is meer romantisch van
karakter - niettemin klinkt ook
hierin de geloofstoon door. (Dins
dag 12.00 uur over Hilversum 1,
402 m
AUS DER NEUEN WELT, de
Vijfde Sym.phonie van Dworak,
ontstond onder de indruk van een
reis naar de Verenigde Staten. De
sfeer van de negermuziek klinkt
er in door, met name in het twee
de deel. (Dinsdag 20.30 uur over
Hilversum 11, 298 m.)
DINSDAG 26 JANUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 AVRO,
7.50 VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 700
Nieuws, 7.10 Gram. 7.50 Dagopening. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Morgenwijding.
9.15 Gram. 9.25 Voor de huisvrouw. 9-30
Waterstanden. 9.35 Gram. 10-50 Voor de
kleuters. 11.00 R.V.U.: Prof. Dr. D. H.
Wester: „Plastics". 11.30 Voor de zieken.
12.00 Alt en piano. 12.30 Land- en Tuin-
bouwmededelingen. 12.33 Voor het plat
teland. 12.40 Orgelspel. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen of gram. 13-30 Lichte
muizek. 14.00 „Wij ontdekken Amerika",
causerie. 14.30 Gram. 14.40 Schoolradio.
15.00 Gram. 15.15 Voor de vrouw. 15-45
Gram. 16.30 Voor de jeugd. 17.30 Lichte
muziek. 17.45 Gram. 17.50 Militaire cau
serie. 18-00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.25
„Paris vous parle". 18.30 R.V.U.Dr. A.
Saalborn: „Beroemde figuren uit de we
reldliteratuur". 19.00 Voor de kinderen.
19.05 Militair Orkest. 19.25 Strijkkwartet
en altviool. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar.^
programma. 21.35 Lichte muziek. 21.5a
Mededelingen. 22.00 Lichte muziek. 22.0a
Metropole Orkest. 22.45 Buitenlands over
zicht. 23.00 Nieuws. 23.15 New York cal-
ling. 23.20—24.00 Kamerorkest.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00-24.00
KRO. 7-00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.30 Gram. 7.45 Morgengebed en
Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en
weerbericht. 8.15 Gram. 9.00 Voor de
huisvrouw. 9.40 „Lichtbaken". 10.00 Voor
de kinderen. 10.15 Schoolradio. n
Amus.-muziek. 11.00 Voor de vrouw. 113
Schoolradio". 11.50 Als de ziele luistert-
12.00 Angelus. 12.03 Lunchconcert. 12-39
Land. en Tuinbouwmededelingen. 1"
Musette-Orkest en soliste. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws-
13.20 Amus.-Orkest. 14.00 Gevar pro
gramma. 14.50 Pianorecital. 15.15 Zang
en piano. 15.30 Ben je zestig. 16.00 Voor
de zieken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de
jeugd. 17.15 Felicitaties voor de jeugd.
17.45 Regeringsuitzending: Dr. Ch. J-
Stutterheim „Nederland en de Wereld-
Wat moet ik weten van Nationaliteitspr0"
blemen?". 18.00 Dansorkest en soliste-
18.15 Gram. 18.20 Sportpraatje.
de jeugd. 18.52 Actualiteiten. 190
Nieuws. 19.10 Gram. 19.15 Uit het Boek
der Boeken. 19.30 Gram. 20.25 De gewone
man. 20.30 Radio Philharmonisch Orke?^
21.20 Ken een haan een ei liggen? 21-
Gitaarspel. 21.55 Gram. 22.00 „Ouders en
kinderen", causerie. 22.15 pianokwintet.
22.45 Avondgebed en Liturgische kalender
23-00 Nieuws. 23.15 Pianorecital. 23.40—
24.00 Gram.muziek.
Televisie-programma. VARA.
Actualiteiten en weeroverzicht. 20
„Welvaart voor de wouden", documen
taire. 21.00—22.00 Fantasie Impromtue
Opus 2.
