KINDERKRANT ZWITSARUB VAL DA Een cent vertelde mij zijn levensgeschiedenis Ons hoekje Wat de post ons bracht Drie beroemde schilders r De beste ruil Oplossing raadsel van 19 Februari Verkouden kinderen? Genezende warmte door wrijven met BIJ VERKOUDHEID PASTI LLES oe ZACHTE VALDAMILD Pim, Pam Pom en de graafmachine ,,Een hoek vol avonturen" MARGARET MALCOLM Vijf jongetjes stichtten brand Luister eens naar: Radioprogramma VRIJDAG 36 FEBRUARI 1954 Beste kinderen, Nu is het dan toch gedaan met sneeuw- en ijspret. Niets erg, hè? Jullie hebben deze winter je portie wel gehad. En het is toch ook wel 'fijn wanneer je weer eens een keer zonder wanten en hoge laarzen en drie paar sokken over elkaar naar school kunt gaan. We hebben deze week een kluif van een raadsel. Het zal mij benieuwen wie de moed heeft daaraan te begin nen.... en er nog mee, klaar te ko komen ook Briefjes met of zonder een oplos sing kunnen gestuurd worden aan: Tante Paulien, Bureau van dit blad. Tot de volgende week! TRIUMVIRAAT Een regering die uit drie personen bestaat heet een triumviraat. In het oude Rome heeft men in het bijzon der twee triumviraten gekend, het eerste van Caesar, Pompejus en Cras- sushet tweede van Antonius, Oc- tavianus en Lepidus. Zag twee apen wortelen schrapen. Muis, schaap, geit, zwaluw, paard, varken, ooievaar. Anneke Vogelpoel schrijft alweer een lang epistel. Laat ik beginnen met te vertellen, dat je oplossing goed is. Je hebt zeker wel genoten op die film avond, hé? Ja, ik houd ook veel van handwerken, vooral van breien. Het ene truitje na het andere. Dat boek „Kruimeltje" ken ik wel. Ik heb het zelf gelezen toen ik negen of tien was. Echt spannend, hé? Keesje Kok is een nieuwe neef, mijn jongste, want hij is pas zes jaar. Hij wil dolgraag dat ik zijn raadsel eens plaats. Nu, ik zal wel eens zien, hoor! Het gaat netjes in de doos bij de ande- re puzzles en dan zullen we eens kij ken wanneer we een plaatsje over heb ben. In ieder geval hartelijk bedankt. Dag, Keesje! IJbeltje Elzinga stuurde een goede oplossing, een grappige tekening en een briefje, waarin ze mij vraagt wanneer ik precies jarig ben. Dat verklap ik je nog niet, hoor! Die dag ligt nog zo ver in het verschiet.... Hoe staat je korte haar? Maak er eens een tekening van Een koud kunstje. Je hoeft alleen maar met potlood en papier voor de spiegel te gaan staan. Probeer het maar eens! Mijn trouwe nicht Froukje Dekker verraste mij met een lange brief. Je bent dus ziek geweest. Ja, die wind was af en toe ook erg guur. Fijn, dat Teddy zo aardig opgroeit. Zo'n speel kameraadje is wel prettig, hé? Ik ver heug me al op de foto van komende zomer. Wat komt je verjaardag nu al dichtbij, hé? Weet je nog van vorig jaar, toen ik geen kaart had geschre ven? De stapel zilverpapier groeit dus al weer flink aan. Nu die partij krijg ik nog wel eens een keertje van je. Je groeten aan de neven en nichten breng ik hierbij over. Dag Froukje. Beterschap gewenst Loesje Beker heeft het dierenliedje bijna goed opgeschreven. Een volgende keer nóg beter, hé? Ik vind je inzen ding erg knap voor een meisje van acht jaar. Ben je misschien een beetje gehol pen? Dag, Loesje! Hilda de Groot schrijft op prachtig postpapier. Leuk, dat jij nu ook mee gaat doen! Wat een gezellige brief, zeg. Ik. weet nu al heel wat van je af. O ja, je oplossing is prima, hoor! Ga zo voort. Corrie Butter is ook al een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring Wat gezellig, dat Hilda en jij samen hebben zitten schrijven. Ja, jouw oplos sing is ook best.' Over je postpapier was ik enthousiast. Wat jammer, dat ik niet meer in de zesde klas zit, want dan zou ik vast ook zo'n mapje op mijn verjaardag vragen. Maar ja, dan had ik ook elke avond huiswerk en of ik dat prettig zou vinden? Sssst, ik zeg maar niets Thea Jansen kent Corrie Butter vast wel. Hoe ik dat zo kan raden? Nu ja, dat snap je wel. Je oplossing is net zo smetteloos als je postpapier. Dus: voor treffelijk Hetty Hoogschagen heeft een enorm leuke tekening gemaakt van de twee apen, die aan het wortels schrapen zijn. De mooiste oplossing van deze week. Bravo, Nettie Grietje Peetoom is een oude be kende. Van haar ontving ik een goede oplossing en een lange, ver sierde brief. Hoe is de sneeuwpop geworden? Wat jammer, dat al die pracht nu weggesmolten isJe hebt goed voor de vogels gezorgd, lijkt me. Wat fijn, dat je al bijna weer beter bent of misschien al wel he lemaal. Dag, Grietje een Zwitsal preparaat Vraaa de voordelige introductie-verpakking J (Advertentie, Ing. Med.) In het figuur kunnen 26 woorden van 6 letters worden ingevujd. Deze woorden ontbreken in de zinnen hiernaast. Wanneer je alle woorden juist in het figuur plaatst, kun je op de zig-zag lijn de namen lezen van drie beroemde Hollandse schil ders. 1. Het is niet waar wat jij daar zegt. Je mag niet 2. De auto reed met zijn grote aan. 3. Nee, je krijgt geen koekje meer. Je heb er gehad. 4. Het schip heeft kisten aan boord. Arbeiders zijn bezig ze te 5. Wat een rommel is het hier. Alles staat en scheef. 6. Een fietserop de gladde weg en viel. 7. Wat is het koud. Zullen we de aanmaken? 8. De wagen lag vol met bier 9. Hij heeft zijn laatste versnoept. 10. Hij laat alle achter zich open staan. 11. De voetballers die in de regen hadden ge speeld zaten vol 12zijn de eerste letters van het alpha- bet? 13. Wil je kachel een beetje op 14. Toen de timmerman zijn over het hout haalde kwamen er grote houtkrullen uit. 15. Het vliegtuig is veilig 16. Er is niemand thuis. Dat is want ze wisten toch dat wij zouden komen? 17. Karei heeft een bolle toet. Hij is de van de klas. 18. De soldaat gaf een op zijn trommel. 19. Uitroeien met en tak. 20. Ga maar bij het vuur zitten dan kun je je even 21. Moeder ik heb 'n scheur in mijn blouse. Kunt U die even dicht 22. Wat een mooie bloemen staan daar. Het zijn zeker 23. Maak voort. Het is vijf voor negenen. Je moet naar 24. Hij heeft gisteren de mooiste. van het servies gebroken. 25. Je kunt de pinda's zó eten want ze zijn 26. In de rivier dreef een grote ijs Jansje Aleida Hollander schreef al weer een lange brief. Je oplossing is goed, hoor! Nee, die familiekring van ons is geen club, het is meer een schrijfkring. Begrijp je? We kennen elkaar alleen maar uit brieven en uit de krant en dat is juist het_ grappige. Jij weet niet hoe ik er uitzie en ik heb geen idee of jij vlechten of krullen of gewoon kort sluik haar hebt. Misschien draag je een bril, misschien ook niet. En ik ben misschien broodmager, maar misschien ben ik wel zo dik als een ton. Het is eigenlijk net een raadsel tje. Ra, ra, hoe zien we er uit? O ja, bedankt voor het versje. En hoe gaat het nu met je? Al weer beter? Dag, Jansje! Cilientje en Marietje Briars hadden met deze puzzle een beetje moeite, tenminste, met de noten. Nu, maar jullie oplossing is er niet minder om; hoor! Werkelijk keurig. Wat naar, dat Cilientje een beetje ziekjes is geweest. Ben je intussen van de pijn af? Dag, nichten! Tot de volgende keer. Tiny Vos is een oude bekende. Heb je het fijn gehad in Ellecom? Wat een bof, dat je muziekles gaat krijgen. Je oplossing is best, hoor, en de tekening ook. Doe de groeten van Tante Paulien aan die dame in Ellecom, wanneer je haar nog eens schrijft. Ik ken haar wel niet, maar dat zal ze wel niet erg vinden. Dag, Tiny! Ik verheug me al op je volgende brief. Mijn dierbare neef Ferdinand Nel- lenstein heeft nu toch ook nooit eens een oplossing fout. Jij bent een echte puzzle-professor, hoor! Ja, ik heb ook geschaatst,maar ik ben toch wel erg blij, dat nu eindelijk de lente een beetje in de lucht komt. Ook al regent het dan geen warm water, zoals jouw moeder graag zou willen! Mijn trouwe neef Frank Plantinga heeft deze keer gelukkig zijn naam niet vergeten. Je hebt het goede die renliedje gevonden! Bedankt voor het fijne raadsel. Ik zal het bewaren en binnenkort eens plaatsen, als het kan. Hier in de buurt waren drie sneeuw- hütten; maar daar is intussen natuur lijk'hiêts"meèr'van övèr. Zo uit' mijn hoofd zou ik niet kunnen zeggen wan neer jij jarig bent, maar ik kan het wel nakijken. Dag, Frank! Ook Nellie van Leij'en stuurde een juiste oplossing. Hartelijk gefeliciteerd mét jullie prijzen! Dat is me even een succes, zeg! Ik heb de krant er goed op nagekeken, maar ik vond de uitslag niet. Dus zat ik echt in spanning toen ik je brief openmaakte. Het is werke- (Advertentie, Ing. Med.) lijk reusachtig! Ruik je bij jullie ook al de lente in de lucht? Bij ons zwem men de eenden weer vrolijk in de sloot en de meeuwen krijgen ook weer pleizier in hun leventje. Jan Burger zond mij een oplossing die bijna goed was, maar toch niet helemaal. Wat ben jij al gauw jarig, zeg! Met een figuurzaag kun je een massa leuke dingen maken. Dag, Jan! Emmy Zwier is een nieuwe nicht. Hartelijk welkom in onze kring! Wat heb jij een enig postpapier! Je oplos sing is goed. Hebben jullie de generale repetitie (wat een moeilijk woord!) van het poppenspel al gehad? Veel succes hoor! Schrijf je me binnenkort weer eens zo'n keurige, gezellige brief? Ik hoop het maar! Elisabeth Kaag stuurde een brief met een grappige sluitzegel. Leuk weer eens iets van je te horen. Ja, de laat ste keer was heel lang geleden. Je op lossing van het raadsel van de voor laatste keer is best. Jammer, dat je je brief wat te laat gepost hebt. Over de tekening van de sneeuwman was ik enthousiast. Wat heb je die mooi ge verfd! 51. Kareltje behoefde gelukkig niet al te lang op zijn vriend te wachten, want binnen de minuut was Bilüe al weer terug. „Raad nu eens wat hier heb, Karei!" riep hij vrolijk. „Toe nou Billie, geef me geen raadseltjes op," verzocht Kareltje zenuwachtig. „Laten we nou weggaan." „Dat is niet meer nodig," lachte Billie. „Kijk eens.... hier een ba*rd voor jou en een snor voor mij. Die kun je kopen in de andere zaal. Zo, nu zal niemand ons meer herkennenVlug b°nd hij zijn vriend de baard om en plakte zelf een grote snor op zijn gezicht, „Zo en nu gaan wij eerst eens een lek ker glaasje limonade drinken zei hij opgewekt. „Ik heb dorst gekregen." Hij sleepte Kareltje mee naar een ta feltje en bestelde twee flesjes limo. nade. „Laten we nou weggaan, Bil. lie," zeurde Kareltje, die zich hele. maal niet meer op zijn gemak voelde, sinds hij gehoord had dat én de briga. dier én de commissaris van Dieren, dorp in de zaal waren. „Karei, je bent een zeurpiet", riep Billie kwaad. „Ik heb helemaal nog geen zin om weg t« gaan. Bovendien heb ik voor een goeie vermomming gezorgd, zodat je niet bang behoeft te zijn". De arme Karei durfde niet verder te protesteren en dronk zwijgend zijn limonade op. ^oals jullie weten worden haast ieder jaar nieuwe geldstukken uitgege ven en tegelijkertijd oude geldstuk ken ingehouden. Dat moet wel, want je kunt je voorstellen dat het geld veel te verduren heeft en na verloop van tientallen jaren practisch onbruik baar is geworden. Ik was er toevallig bij, dat in het postkantoor een hele stapel oude cen ten lag. „Het wordt hoog tijd dat die centen vernieuwd worden", sprak de beambte. „Ze zijn zo glad en zo dun geworden als lovertjes. Niet te ver wonderen overigens, want ik geef U de verzekering dat die centen stuk voor stuk meer hebben meegemaakt dan U en ikIk pakte zo'n oude cent van de hoop. „Ja", mijmerde ik „je zou een heel mooi verhaal kunnen vertellen als je spreken kon. Waar zul jij nu overal wel gezeten hebben!" Tot mijn grote verwondering hoorde ik een heel klein stemmetje dat zei: „ik kan best praten.... ik zal U ook alles vertellen als., als U me meeneemt!" „Mag ik die cent hebben?", vroeg ik de beambte. „Nktüurlfjk!" lachte de' tnsn;''tfle'"het •stemmetje niet gehoord had. „Maar dan moet U mij daar een andere cent' voor teruggeven Ik deed wat me gevraagd werd en stapte dra met de cent stijf in mijn hand geklemd naar huis, rustig ging ik in een stoel zitten en luisterde: „Ik ben gemaakt in 1875" zei de cent. „Met nog wel 10.000 andere centen. We glommen als spiegels en leken meer op een gouden tientje dan op n eenvoudige cent. Maar al mijn glim mende collega's was ik al spoedig kwijt toen ik op een bank werd afge geven aan een zakenman die me direct naar de kapper bracht. Nog die zelfde dag kwam ik in het geldlaatje van de kruidenier en de bloemenman terecht en reisde nog de zelfde avond in het tasje van een oude dame naar Frank rijk. Ja, die eerste dag weet ik nog heel goed. Dat kwam omdat alles toen nog zo nieuw was. Later kon ik het niet meer bijhouden. Ontelbare mensen hebben over me beschikt. Ik moet eer lijk zeggen, dat men meestal niet veel waarde aan me hechtte. Ik was dan ook maar een cent. Alleen als ik be landde in de spaarpot van een jongen of meisje. Oei wat was ik dan belang rijk JOCH heb ik verschillende hoogte punten in mijn leven gehad. Eens was ik eigendom van een héél arme man. Ik was nog met twee andere centen en zat diep verborgen in een oude lederen beurs. Vaak haalde de man ons er uit en legde ons dan op tafel. Wat kon je voor drie cent kopen Ik wilde toen dat ik een dubbeltje was, dan had ik voor hem een paar broodjes betekend. Maar nu De laatste keer dat hij ons eruit haalde glipte ik uit zijn vingers, rolde over de houten vloer en verdween diep onder de kast tussen het stof. De man zocht de hele kamer door, maar kon me niet meer vinden. Drie jaar lang heb ik daar gelegen. Het ging steeds slechter met de man. Iede re avond hoorde ik hem zuchten vaak had hij honger en eens besloot hij om de kast waar hij zoveel van hield dan maar te verkopen. Er kwamen een paar mapnen die de kast wegsleepten Mies je ging een avond uit En moester erg mooi uit zien, zeg! Maar, zoals je zult bemerken, Had ze Weer een keertje pech. Want ze moest haar nagels lakken En de lak droogde niet snel Maar de muis zei: „Goed oppassen, Dan doe ik mijn werk tóch wel". Maar het eerste kopje thee viel, Rinkel-kinkel op de grond En de scherven en de spatten, Lagen heel de kamer rond. Toen ze wéér thee in ging schenken, Viel de mooie theepot stuk. „Oei", huilde de muis, „Die nagels brengen mij toch geen geluk!" „Gauw er af, die rode verf hoor, Stel je voor, er blijft niets heel!" Toen was 't muisje 'Weer de oude, Alleen scherven had ze veel. DOOR De brand, die Woensdag te 's Gra- venhage de kledingloods van het comi té voor kerkelijk en particulier initia tief voor sociale zorg ten behoeve van Indische gerepatrieerden in de as leg de, blijkt aangestoken te zijn door vijf jongetjes, drie van zeven een van acht en een van zes jaar, tweemaal twee broertjes en een vriendje. Zij hadden van het gebouwtje aan de Goudenregenstraat een ruit stuk gemaakt en waren daardoor naar bin nen geklommen. Binnen vonden zij lucifers en kaarsen en toen was het kwaad snel gebeurd. Toen de zaak eenmaal brandde zijn ze langs dezelf de weg terug gegaan. 25 Maar juist omdat ze niet getracht had, juffrouw Twist tot vertrekken te bewegen, besloot laatstgenoemde, dat ze'haar nicht zou gaan bezoeken. En dus arriveerden zij en Serena die Donderdagmorgen, veel te vroeg uiter aard, op Charing Cross. En kort nadat Serena juffrouw Twist een gemakke lijke hoekplaats in de trein had be zorgd, verscheen Nick met tijdschrif ten en een doos chocolade. Emma, -rg gevleid, aanvaardde zijn geschenken in alle onschuld en zowel Nick als Sere na had last van een kwaad gewe ten. Erkend moet, dat bij -ick die „aanvechting" van oneindig kortere duur was dan bij Serena. „Het is mijn zaak", redeneerde hij bij zichzelf, „en in elk geval zal ik het la ter wel met Emma in het reine brengen". „Je mocht juffrouw Serena wel mee uit lunchen nemen vóór ze naar huis gaat", zei juffrouw Twist eensklaps en Nick had moeite, niet te lachen. „Ja, dat zou kunnen", zei hij met een blik op Serena. „Hoe denk jij er over, kindlief?" Serena knikte blozend; niet bij machte woorden te vinden die de oude dame nog verder op een dwaalspoor zouden brengen. Even later vertrok de trein en Nick en Serena liepen zwijgend naar de contröle terug. Toen hij haar nader be keek, zag hij tot zijn vreugde, dat ze keurig gekleed was in een matrose ka toenen japon van nogal strenge snit met zwart opgemaakt en een aardig, eveneens zwart, hoedje droeg. „Ik moet zeggen, Serena, dat je heel wat geleerd hebt sinds je vertrek van de boerderij, is het niet?" zei hij plot seling en ze glimlachte om de bewon dering die ze in zijn ogen las. „Bedoel jewat kleren en zo be treft?" vroeg ze. „Ja. dat geloof ik wel". „Och", zei ze, met een blik op haar jurk, „ik heb altijd wel geweten, dat eenvoud van betere smaak getuigt, dan opschik. Moeder heeft me dat geleerd. Jammer genoeg had ik nooit geld ge noeg om iets naar mijn smaak te kie zen. Hoe dan ook, ik moest altijd het goedkoopste nemen". „Dat begrijp ik", hernam hij werktui gelijk. „Zeg eens, heb je sedert je ver trek wel eens aan je vader geschreven?" „O ja", antwoordde ze kalm. „Onge veer een week nadat ik hier was ge komen, maar ik heb hem niet mijn adres gegeven. Ik heb alleen gezegd, dat ik zowel vrienden als werk had gevonden en nooit zou terugkeren". „Heb je er ooit over gedacht, of hij zou proberen je te vinden?" vroeg Nick verder, maar ze schudde het hoofd. „Ik geloof niet, dat hij zou weten, hoe dat aan te pakken", zei ze rond uit. „Hg zou er zeker nooit aan den ken naar de politie te gaan, maar in elk geval heb ik hem er aan herin nerd, dat ik twee en-twintig was en vrij om te beslissen, waar en hoe ik wonen wilde. Neen, ik geloof niet, dat hij naar me zal zoeken". „Mooi", zei Nick, meteen een taxi aanroepend en de chauffeur een adres opgevend., ,We zullen in de tussentijd een kop koffie nemen, vind je niet?" stelde hij voor. En Serena zei rustig: „Dat zal prettig zijn." Nick, zich naast haar neerzettend, was ontevreden op zichzelf. Ze moest, dacht hij, hem wel een vreemd soort bruidegom vinden. In elk geval sloeg hij er zich niet met zoveel aplomb door als hij had verondersteld. En juist, toen hij tot deze conclusie kwam, voelde hij Serena's koele handje in de zijne. „Nick", vroeg ze ernstig, „je weet het toch wel zeker, nietwaar? Je wenst toch niet, dat je....?" Geen rekening houdend met de waarschijnlijkheid, dat de taxi-chauf feur het in zijn spiegel zou zien, sloeg hij de arm om haar heen, drukte haar tegen zich aan en kuste haar vurig. „Kleine gekkin", fluisterde hij haar in 't oor. „Lijkt dit erop, alsof ik zou wensen, dat ik het niet gevraagd had?" „Neen", mompelde ze buiten adem en met gloeiende blik. „Neen, Nick, dit moet werkelijkheid zijn". „Natuurlijk is het dat", zei hij op scherpe toon, „maar heb je nooit ge hoord, dat de bruidegom altijd zenuw achtiger is dan de bruid?" „Jij en zenuwachtiglachte ze pla gend, nu gerustgesteld. „Kom, Nick, van alle mensen die ik ooit ontmoet heb, schijn jij wel het meeste zelf vertrouwen te bezitten". „Zelfvertrouwen? Dat klinkt niet be paald prettig", vond Nick, haar min der stijf vasthoudend. „Je bedoelt.... te zelfverzekerd?" „O, neen," betuigde ze haastig, „maar wel onbevreesd, niet bang een kans te „En dit is volgens jou een kans?" wagen...." Serena aarzelde even en zei toen peinzend: „Elke keer, dat iemand een besluit neemt en het uitvoert, waagt hij een kans. Dat deed ik ook, toen ik Bodmin verliet. Maar het was de moei te waard, die kans te beproeven". „En dit dan?" Nick wachtte met spanning op haar antwoord, eensdeels bang, dat ze in sentimentaliteit en zou vervallen, an derdeels verlangend naar een gerust stellende verklaring, waaruit zou blij ken, dat ze ten volle de betekenis van haar stap besefte. „Ja, Nick, ook deze kans is de moei te van het wagen waard", antwoordde ze vastberaden. Plotseling boog hij zich voorover naar de chauffeur. „Houd eerst even stil voor een bloe menwinkel", zei hij impulsief en toen nij met Serena er binnenstapte vroeg hij, zonder haar vooraf te raadplegen de bediende: „Ik had graag tfen bou- quet rozeknoppen in de kleur van mevrouws japon". Hij gaf ze haar eerst toen ze weer in de auto zaten. Daarna, terwijl hij de rozeknoppen opspeldde, zei hij luchtig- „Een bruid moet immers bloemen dragen, metwaar? En dit gebaar deed Serena inzien meer dan al het andere tevoren, dat het waar was, dat ze inderdaad binnen eenjaar mirjnet Nick ging trouwen Nu was het allemaal voorbij! Iets zo belangrijks, waarmee je hele toekom stige leven gemoeid was, in enkele ogenbleken voorbij en afgedaan. t Had Serena vaag en onwerkeliik toegeschenen. Toen, nadat ze hun handtekening hadden gezet, had ze Nick tamelijk luid horen zeggen: „Dat is dat!" en gevoeld hoe hij haar aan zijn arm de kamer uitleidde. Nauwelijks waren ze buiten, in de spiineJe wnïestfljn' of Ni<* rieP Plot- kranf'zihft ÜiI?ie Iui van dc krant zyn er achter gekomen!" (Wordt vervolgd.) en toentoen kwam ik te voor. schijn. De oude man graaide me uit het stof vandaan, poetste me mooi op en zucht te. Jou ben ik drie jaar geleden vei>. loren. Hij wist het nog precies. Een andere keer behoorde ik aan een dame die altijd haar geld liet slin geren. Zo had ze me een keer op de rand van de piano neergelegd. Haar zoontje zag me liggen, hij keek schich- tig om zich heen en., stak me in zijn zak. Dat was heel lelijk! Ik voelde me helemaal niet op mijn gemak. Ik hoorde niet van dat jonge- tje, ik hoorde van die dame. Wat zou er met me gaan gebeuren? Het jonge tje liep met me naar een snoepwinkel tje legde me op de toonbank neer en ging de deur uit met een grote zuur- bal. Nee dat was geen plezierig avon tuur, ik zal het nooit vergeten. Anders was het toen ik die keer in de hand lag van de Koningin. Oh, wat was ik gelukkig. Ik ben zelfs heel lang op het paleis geweest want ik heb een jaar lang in de spaarpot gezeten van een kamerdienaar." Neg veel meer heeft de cent me ver- teld, een heel boek zou ik van zijn avonturen kunnen volschrijven. Ik heb 'm altijd heel zuinig bewaard hoewel hij nooit meer heeft gespro ken na die ene keer. OMROEPKAMERORKEST. Het belangwekkende van dit concert is, dat de bekende Duitse compo nist en dirigent Paul Hindemith de leiding heeft. Begonnen wordt met twee fantasieën van de En gelse componist William Byrd. Deze leefde in het laatst van de zestiende en het eerste kwart van de zeventiende eeuw en wordt, om zijn vele composities voor Fitzwilliams Virginalbook een bundel muziek voor virginal, een der voorlopers van onze piano gerekend tot de Virginalisten. Dan volgen twee oude Franse dansen in bewerkingen van Hin demith zelf en tenslotte zitten we met de Kamersymphonie in E midden in de muziek van Arnold Schönberg. Hij toont zich in dit in 1906 ontstane werk nog niet de baanbreker voor nieuwe vormen en theorieën, die hij later werd, doch slechts een uitloper van de late Romantiek. (Zaterdag 16.00 uur over Hilversum 1, 402 m.) ZATERDAG 27 FEBRUARI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24-00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.55 Voor de huisvrouw, 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. (9-30—9.33 Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de ar beiders in de continu-bedrijven. 11.30 Viool en piano. 12.00 Gram. 12.30 Land en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Ha- waiïan-muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Vara* varia. 13.20 Roemeens Orkest. 13.45 Sport- praatje. 14.00 Lichte muziek. 14.25 Lim burgs programma. 15.15 „Van de wieg tot het graf", causerie. 15.30 Dansmuziek. 16.00 Kamerorkest. 17.00 Actualiteiten. 17.30 Gram. 18.00 Nieuws en commentaar, 18.20 Dansmuziek. 18.40 Regeringsuitzen ding: Atlantisch allerlei. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout", cause rie. 19.40 „Het boek Handelingen", cau serie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. programma. 22-00 Socialistisch commentaar. 22.15 Lichte muziek. 22.40 „Onder de pannen", hoor spel. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Verzoek- programma. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gewijde muziek. 7.45 Morgen gebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerbericht. 8.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 11.00 Voor de zie ken. 11.45 Zangrecital. 12.00 Angelus, 12.03 Gram. 12 30 Land- en Tuinbouw mededelingen. 12.33 Gram. 12.55 Zonne wijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13.20 Amus.-muziek. 1400 Boekbespre king. 14.10 Pianospel. 14.20 Engelse les. 14.40 Gemengd koor. 15.00 Kroniek van Letteren en Kunsten. 15.35 Harmonie-Or kest. 15.55 Gram.muziek met commen taar. 16.30 De schoonheid van het Gre goriaans. 17.00 Voor de jeugd. 17.55 Sport. 18.00 Gevar. liedjes. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Amus.-muziek, 18-4» Buitenl. correspondenties. 19.00 Nieuws. 19.10 Gram. 19.20 Parlementair overzicht. - 20.30 21.00 19.30 Gram. 20.05 De gewone man. „Lichtbaken", causerie, 20.50 Gram. 21 Gevar. programma. 21.50 Actualiteiten. 22.00 „Een mens kan wat meemaken! 22.30 „Ziedaar Uw moeder", klankbeeld' Hierna: Avondgebed en Liturgische kalen der. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Espe ranto. 23.2524.00 Piano-recital.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 2