KINDERKRANT
ZWITSARUB
VAL DA
Een cent vertelde mij zijn
levensgeschiedenis
Ons hoekje
Wat de post
ons bracht
Drie beroemde
schilders
r
De
beste
ruil
Oplossing raadsel van
19 Februari
Verkouden kinderen?
Genezende warmte door wrijven met
BIJ VERKOUDHEID
PASTI LLES
oe ZACHTE VALDAMILD
Pim, Pam Pom en de graafmachine
,,Een hoek vol
avonturen"
MARGARET MALCOLM
Vijf jongetjes stichtten
brand
Luister eens naar:
Radioprogramma
VRIJDAG 36 FEBRUARI 1954
Beste kinderen,
Nu is het dan toch gedaan met
sneeuw- en ijspret. Niets erg, hè?
Jullie hebben deze winter je portie
wel gehad. En het is toch ook wel
'fijn wanneer je weer eens een keer
zonder wanten en hoge laarzen en
drie paar sokken over elkaar naar
school kunt gaan.
We hebben deze week een kluif van
een raadsel. Het zal mij benieuwen
wie de moed heeft daaraan te begin
nen.... en er nog mee, klaar te ko
komen ook
Briefjes met of zonder een oplos
sing kunnen gestuurd worden aan:
Tante Paulien, Bureau van dit blad.
Tot de volgende week!
TRIUMVIRAAT
Een regering die uit drie personen
bestaat heet een triumviraat. In het
oude Rome heeft men in het bijzon
der twee triumviraten gekend, het
eerste van Caesar, Pompejus en Cras-
sushet tweede van Antonius, Oc-
tavianus en Lepidus.
Zag twee apen wortelen schrapen.
Muis, schaap, geit, zwaluw, paard,
varken, ooievaar.
Anneke Vogelpoel schrijft alweer een
lang epistel. Laat ik beginnen met te
vertellen, dat je oplossing goed is. Je
hebt zeker wel genoten op die film
avond, hé? Ja, ik houd ook veel van
handwerken, vooral van breien. Het
ene truitje na het andere. Dat boek
„Kruimeltje" ken ik wel. Ik heb het zelf
gelezen toen ik negen of tien was. Echt
spannend, hé?
Keesje Kok is een nieuwe neef, mijn
jongste, want hij is pas zes jaar. Hij
wil dolgraag dat ik zijn raadsel eens
plaats. Nu, ik zal wel eens zien, hoor!
Het gaat netjes in de doos bij de ande-
re puzzles en dan zullen we eens kij
ken wanneer we een plaatsje over heb
ben. In ieder geval hartelijk bedankt.
Dag, Keesje!
IJbeltje Elzinga stuurde een goede
oplossing, een grappige tekening en een
briefje, waarin ze mij vraagt wanneer
ik precies jarig ben. Dat verklap ik je
nog niet, hoor! Die dag ligt nog zo ver
in het verschiet.... Hoe staat je korte
haar? Maak er eens een tekening van
Een koud kunstje. Je hoeft alleen maar
met potlood en papier voor de spiegel
te gaan staan. Probeer het maar eens!
Mijn trouwe nicht Froukje Dekker
verraste mij met een lange brief. Je
bent dus ziek geweest. Ja, die wind
was af en toe ook erg guur. Fijn, dat
Teddy zo aardig opgroeit. Zo'n speel
kameraadje is wel prettig, hé? Ik ver
heug me al op de foto van komende
zomer. Wat komt je verjaardag nu al
dichtbij, hé? Weet je nog van vorig
jaar, toen ik geen kaart had geschre
ven? De stapel zilverpapier groeit dus
al weer flink aan. Nu die partij krijg
ik nog wel eens een keertje van je. Je
groeten aan de neven en nichten breng
ik hierbij over. Dag Froukje. Beterschap
gewenst
Loesje Beker heeft het dierenliedje
bijna goed opgeschreven. Een volgende
keer nóg beter, hé? Ik vind je inzen
ding erg knap voor een meisje van acht
jaar. Ben je misschien een beetje gehol
pen? Dag, Loesje!
Hilda de Groot schrijft op prachtig
postpapier. Leuk, dat jij nu ook mee
gaat doen! Wat een gezellige brief, zeg.
Ik. weet nu al heel wat van je af. O
ja, je oplossing is prima, hoor! Ga zo
voort.
Corrie Butter is ook al een nieuwe
nicht. Hartelijk welkom in onze kring
Wat gezellig, dat Hilda en jij samen
hebben zitten schrijven. Ja, jouw oplos
sing is ook best.' Over je postpapier
was ik enthousiast. Wat jammer, dat ik
niet meer in de zesde klas zit, want
dan zou ik vast ook zo'n mapje op mijn
verjaardag vragen. Maar ja, dan had ik
ook elke avond huiswerk en of ik dat
prettig zou vinden? Sssst, ik zeg maar
niets
Thea Jansen kent Corrie Butter vast
wel. Hoe ik dat zo kan raden? Nu ja,
dat snap je wel. Je oplossing is net zo
smetteloos als je postpapier. Dus: voor
treffelijk
Hetty Hoogschagen heeft een enorm
leuke tekening gemaakt van de twee
apen, die aan het wortels schrapen
zijn. De mooiste oplossing van deze
week. Bravo, Nettie
Grietje Peetoom is een oude be
kende. Van haar ontving ik een
goede oplossing en een lange, ver
sierde brief. Hoe is de sneeuwpop
geworden? Wat jammer, dat al die
pracht nu weggesmolten isJe hebt
goed voor de vogels gezorgd, lijkt
me. Wat fijn, dat je al bijna weer
beter bent of misschien al wel he
lemaal. Dag, Grietje
een Zwitsal preparaat
Vraaa de voordelige introductie-verpakking J
(Advertentie, Ing. Med.)
In het figuur kunnen 26 woorden van 6 letters
worden ingevujd. Deze woorden ontbreken in de
zinnen hiernaast. Wanneer je alle woorden juist
in het figuur plaatst, kun je op de zig-zag lijn de
namen lezen van drie beroemde Hollandse schil
ders.
1. Het is niet waar wat jij daar zegt. Je mag
niet
2. De auto reed met zijn grote aan.
3. Nee, je krijgt geen koekje meer. Je heb er
gehad.
4. Het schip heeft kisten aan boord. Arbeiders
zijn bezig ze te
5. Wat een rommel is het hier. Alles staat
en scheef.
6. Een fietserop de gladde weg en viel.
7. Wat is het koud. Zullen we de
aanmaken?
8. De wagen lag vol met bier
9. Hij heeft zijn laatste versnoept.
10. Hij laat alle achter zich open staan.
11. De voetballers die in de regen hadden ge
speeld zaten vol
12zijn de eerste letters van het alpha-
bet?
13. Wil je kachel een beetje op
14. Toen de timmerman zijn over het
hout haalde kwamen er grote houtkrullen uit.
15. Het vliegtuig is veilig
16. Er is niemand thuis. Dat is want
ze wisten toch dat wij zouden komen?
17. Karei heeft een bolle toet. Hij is de
van de klas.
18. De soldaat gaf een op zijn trommel.
19. Uitroeien met en tak.
20. Ga maar bij het vuur zitten dan kun je je
even
21. Moeder ik heb 'n scheur in mijn blouse. Kunt
U die even dicht
22. Wat een mooie bloemen staan daar. Het zijn
zeker
23. Maak voort. Het is vijf voor negenen. Je moet
naar
24. Hij heeft gisteren de mooiste. van
het servies gebroken.
25. Je kunt de pinda's zó eten want ze zijn
26. In de rivier dreef een grote ijs
Jansje Aleida Hollander schreef al
weer een lange brief. Je oplossing is
goed, hoor! Nee, die familiekring van
ons is geen club, het is meer een
schrijfkring. Begrijp je? We kennen
elkaar alleen maar uit brieven en uit
de krant en dat is juist het_ grappige.
Jij weet niet hoe ik er uitzie en ik heb
geen idee of jij vlechten of krullen of
gewoon kort sluik haar hebt. Misschien
draag je een bril, misschien ook niet.
En ik ben misschien broodmager, maar
misschien ben ik wel zo dik als een
ton. Het is eigenlijk net een raadsel
tje. Ra, ra, hoe zien we er uit? O ja,
bedankt voor het versje. En hoe gaat
het nu met je? Al weer beter? Dag,
Jansje!
Cilientje en Marietje Briars hadden
met deze puzzle een beetje moeite,
tenminste, met de noten. Nu, maar
jullie oplossing is er niet minder om;
hoor! Werkelijk keurig. Wat naar, dat
Cilientje een beetje ziekjes is geweest.
Ben je intussen van de pijn af? Dag,
nichten! Tot de volgende keer.
Tiny Vos is een oude bekende. Heb
je het fijn gehad in Ellecom? Wat een
bof, dat je muziekles gaat krijgen. Je
oplossing is best, hoor, en de tekening
ook. Doe de groeten van Tante Paulien
aan die dame in Ellecom, wanneer je
haar nog eens schrijft. Ik ken haar wel
niet, maar dat zal ze wel niet erg
vinden. Dag, Tiny! Ik verheug me al
op je volgende brief.
Mijn dierbare neef Ferdinand Nel-
lenstein heeft nu toch ook nooit eens
een oplossing fout. Jij bent een echte
puzzle-professor, hoor! Ja, ik heb ook
geschaatst,maar ik ben toch wel erg
blij, dat nu eindelijk de lente een
beetje in de lucht komt. Ook al regent
het dan geen warm water, zoals jouw
moeder graag zou willen!
Mijn trouwe neef Frank Plantinga
heeft deze keer gelukkig zijn naam
niet vergeten. Je hebt het goede die
renliedje gevonden! Bedankt voor het
fijne raadsel. Ik zal het bewaren en
binnenkort eens plaatsen, als het kan.
Hier in de buurt waren drie sneeuw-
hütten; maar daar is intussen natuur
lijk'hiêts"meèr'van övèr. Zo uit' mijn
hoofd zou ik niet kunnen zeggen wan
neer jij jarig bent, maar ik kan het
wel nakijken. Dag, Frank!
Ook Nellie van Leij'en stuurde een
juiste oplossing. Hartelijk gefeliciteerd
mét jullie prijzen! Dat is me even een
succes, zeg! Ik heb de krant er goed
op nagekeken, maar ik vond de uitslag
niet. Dus zat ik echt in spanning toen
ik je brief openmaakte. Het is werke-
(Advertentie, Ing. Med.)
lijk reusachtig! Ruik je bij jullie ook
al de lente in de lucht? Bij ons zwem
men de eenden weer vrolijk in de
sloot en de meeuwen krijgen ook weer
pleizier in hun leventje.
Jan Burger zond mij een oplossing
die bijna goed was, maar toch niet
helemaal. Wat ben jij al gauw jarig,
zeg! Met een figuurzaag kun je een
massa leuke dingen maken. Dag, Jan!
Emmy Zwier is een nieuwe nicht.
Hartelijk welkom in onze kring! Wat
heb jij een enig postpapier! Je oplos
sing is goed. Hebben jullie de generale
repetitie (wat een moeilijk woord!)
van het poppenspel al gehad? Veel
succes hoor! Schrijf je me binnenkort
weer eens zo'n keurige, gezellige brief?
Ik hoop het maar!
Elisabeth Kaag stuurde een brief met
een grappige sluitzegel. Leuk weer
eens iets van je te horen. Ja, de laat
ste keer was heel lang geleden. Je op
lossing van het raadsel van de voor
laatste keer is best. Jammer, dat je je
brief wat te laat gepost hebt. Over de
tekening van de sneeuwman was ik
enthousiast. Wat heb je die mooi ge
verfd!
51. Kareltje behoefde gelukkig niet
al te lang op zijn vriend te wachten,
want binnen de minuut was Bilüe al
weer terug. „Raad nu eens wat
hier heb, Karei!" riep hij vrolijk. „Toe
nou Billie, geef me geen raadseltjes
op," verzocht Kareltje zenuwachtig.
„Laten we nou weggaan." „Dat is niet
meer nodig," lachte Billie. „Kijk
eens.... hier een ba*rd voor jou en
een snor voor mij. Die kun je kopen
in de andere zaal. Zo, nu zal niemand
ons meer herkennenVlug b°nd
hij zijn vriend de baard om en plakte
zelf een grote snor op zijn gezicht,
„Zo en nu gaan wij eerst eens een lek
ker glaasje limonade drinken zei hij
opgewekt. „Ik heb dorst gekregen."
Hij sleepte Kareltje mee naar een ta
feltje en bestelde twee flesjes limo.
nade. „Laten we nou weggaan, Bil.
lie," zeurde Kareltje, die zich hele.
maal niet meer op zijn gemak voelde,
sinds hij gehoord had dat én de briga.
dier én de commissaris van Dieren,
dorp in de zaal waren. „Karei, je bent
een zeurpiet", riep Billie kwaad. „Ik
heb helemaal nog geen zin om weg t«
gaan. Bovendien heb ik voor een goeie
vermomming gezorgd, zodat je niet
bang behoeft te zijn". De arme Karei
durfde niet verder te protesteren en
dronk zwijgend zijn limonade op.
^oals jullie weten worden haast ieder
jaar nieuwe geldstukken uitgege
ven en tegelijkertijd oude geldstuk
ken ingehouden. Dat moet wel, want
je kunt je voorstellen dat het geld
veel te verduren heeft en na verloop
van tientallen jaren practisch onbruik
baar is geworden.
Ik was er toevallig bij, dat in het
postkantoor een hele stapel oude cen
ten lag. „Het wordt hoog tijd dat die
centen vernieuwd worden", sprak de
beambte. „Ze zijn zo glad en zo dun
geworden als lovertjes. Niet te ver
wonderen overigens, want ik geef U de
verzekering dat die centen stuk voor
stuk meer hebben meegemaakt dan U
en ikIk pakte zo'n oude cent van de
hoop. „Ja", mijmerde ik „je zou een
heel mooi verhaal kunnen vertellen
als je spreken kon. Waar zul jij nu
overal wel gezeten hebben!" Tot mijn
grote verwondering hoorde ik een heel
klein stemmetje dat zei: „ik kan best
praten.... ik zal U ook alles vertellen
als., als U me meeneemt!" „Mag ik die
cent hebben?", vroeg ik de beambte.
„Nktüurlfjk!" lachte de' tnsn;''tfle'"het
•stemmetje niet gehoord had. „Maar
dan moet U mij daar een andere cent'
voor teruggeven
Ik deed wat me gevraagd werd en
stapte dra met de cent stijf in mijn
hand geklemd naar huis, rustig ging
ik in een stoel zitten en luisterde:
„Ik ben gemaakt in 1875" zei de cent.
„Met nog wel 10.000 andere centen.
We glommen als spiegels en leken
meer op een gouden tientje dan op n
eenvoudige cent. Maar al mijn glim
mende collega's was ik al spoedig
kwijt toen ik op een bank werd afge
geven aan een zakenman die me direct
naar de kapper bracht. Nog die zelfde
dag kwam ik in het geldlaatje van de
kruidenier en de bloemenman terecht
en reisde nog de zelfde avond in het
tasje van een oude dame naar Frank
rijk. Ja, die eerste dag weet ik nog
heel goed. Dat kwam omdat alles toen
nog zo nieuw was. Later kon ik het
niet meer bijhouden. Ontelbare mensen
hebben over me beschikt. Ik moet eer
lijk zeggen, dat men meestal niet veel
waarde aan me hechtte. Ik was dan
ook maar een cent. Alleen als ik be
landde in de spaarpot van een jongen
of meisje. Oei wat was ik dan belang
rijk
JOCH heb ik verschillende hoogte
punten in mijn leven gehad. Eens
was ik eigendom van een héél arme
man. Ik was nog met twee andere
centen en zat diep verborgen in een
oude lederen beurs. Vaak haalde de
man ons er uit en legde ons dan op
tafel. Wat kon je voor drie cent kopen
Ik wilde toen dat ik een dubbeltje
was, dan had ik voor hem een paar
broodjes betekend. Maar nu De laatste
keer dat hij ons eruit haalde glipte ik
uit zijn vingers, rolde over de houten
vloer en verdween diep onder de kast
tussen het stof.
De man zocht de hele kamer door,
maar kon me niet meer vinden. Drie
jaar lang heb ik daar gelegen. Het
ging steeds slechter met de man. Iede
re avond hoorde ik hem zuchten vaak
had hij honger en eens besloot hij om
de kast waar hij zoveel van hield dan
maar te verkopen. Er kwamen een
paar mapnen die de kast wegsleepten
Mies je ging een avond uit
En moester erg mooi
uit zien, zeg!
Maar, zoals je zult
bemerken,
Had ze Weer een keertje
pech.
Want ze moest haar
nagels lakken
En de lak droogde niet snel
Maar de muis zei:
„Goed oppassen,
Dan doe ik mijn werk
tóch wel".
Maar het eerste
kopje thee viel,
Rinkel-kinkel op de grond
En de scherven en
de spatten,
Lagen heel de kamer rond.
Toen ze wéér thee
in ging schenken,
Viel de mooie theepot stuk.
„Oei", huilde de muis,
„Die nagels brengen mij
toch geen geluk!"
„Gauw er af, die
rode verf hoor,
Stel je voor, er blijft
niets heel!"
Toen was 't muisje
'Weer de oude,
Alleen scherven had
ze veel.
DOOR
De brand, die Woensdag te 's Gra-
venhage de kledingloods van het comi
té voor kerkelijk en particulier initia
tief voor sociale zorg ten behoeve van
Indische gerepatrieerden in de as leg
de, blijkt aangestoken te zijn door vijf
jongetjes, drie van zeven een van acht
en een van zes jaar, tweemaal twee
broertjes en een vriendje.
Zij hadden van het gebouwtje aan
de Goudenregenstraat een ruit stuk
gemaakt en waren daardoor naar bin
nen geklommen. Binnen vonden zij
lucifers en kaarsen en toen was het
kwaad snel gebeurd. Toen de zaak
eenmaal brandde zijn ze langs dezelf
de weg terug gegaan.
25
Maar juist omdat ze niet getracht
had, juffrouw Twist tot vertrekken te
bewegen, besloot laatstgenoemde, dat
ze'haar nicht zou gaan bezoeken.
En dus arriveerden zij en Serena die
Donderdagmorgen, veel te vroeg uiter
aard, op Charing Cross. En kort nadat
Serena juffrouw Twist een gemakke
lijke hoekplaats in de trein had be
zorgd, verscheen Nick met tijdschrif
ten en een doos chocolade. Emma, -rg
gevleid, aanvaardde zijn geschenken in
alle onschuld en zowel Nick als Sere
na had last van een kwaad gewe
ten. Erkend moet, dat bij -ick die
„aanvechting" van oneindig kortere
duur was dan bij Serena.
„Het is mijn zaak", redeneerde hij bij
zichzelf, „en in elk geval zal ik het la
ter wel met Emma in het reine
brengen".
„Je mocht juffrouw Serena wel mee
uit lunchen nemen vóór ze naar huis
gaat", zei juffrouw Twist eensklaps en
Nick had moeite, niet te lachen.
„Ja, dat zou kunnen", zei hij met
een blik op Serena. „Hoe denk jij er
over, kindlief?"
Serena knikte blozend; niet bij
machte woorden te vinden die de oude
dame nog verder op een dwaalspoor
zouden brengen.
Even later vertrok de trein en Nick
en Serena liepen zwijgend naar de
contröle terug. Toen hij haar nader be
keek, zag hij tot zijn vreugde, dat ze
keurig gekleed was in een matrose ka
toenen japon van nogal strenge snit
met zwart opgemaakt en een aardig,
eveneens zwart, hoedje droeg.
„Ik moet zeggen, Serena, dat je heel
wat geleerd hebt sinds je vertrek van
de boerderij, is het niet?" zei hij plot
seling en ze glimlachte om de bewon
dering die ze in zijn ogen las.
„Bedoel jewat kleren en zo be
treft?" vroeg ze.
„Ja. dat geloof ik wel".
„Och", zei ze, met een blik op haar
jurk, „ik heb altijd wel geweten, dat
eenvoud van betere smaak getuigt, dan
opschik. Moeder heeft me dat geleerd.
Jammer genoeg had ik nooit geld ge
noeg om iets naar mijn smaak te kie
zen. Hoe dan ook, ik moest altijd het
goedkoopste nemen".
„Dat begrijp ik", hernam hij werktui
gelijk. „Zeg eens, heb je sedert je ver
trek wel eens aan je vader geschreven?"
„O ja", antwoordde ze kalm. „Onge
veer een week nadat ik hier was ge
komen, maar ik heb hem niet mijn
adres gegeven. Ik heb alleen gezegd,
dat ik zowel vrienden als werk had
gevonden en nooit zou terugkeren".
„Heb je er ooit over gedacht, of hij
zou proberen je te vinden?" vroeg
Nick verder, maar ze schudde het
hoofd.
„Ik geloof niet, dat hij zou weten,
hoe dat aan te pakken", zei ze rond
uit. „Hg zou er zeker nooit aan den
ken naar de politie te gaan, maar in
elk geval heb ik hem er aan herin
nerd, dat ik twee en-twintig was en
vrij om te beslissen, waar en hoe ik
wonen wilde. Neen, ik geloof niet, dat
hij naar me zal zoeken".
„Mooi", zei Nick, meteen een taxi
aanroepend en de chauffeur een adres
opgevend., ,We zullen in de tussentijd
een kop koffie nemen, vind je niet?"
stelde hij voor. En Serena zei rustig:
„Dat zal prettig zijn."
Nick, zich naast haar neerzettend,
was ontevreden op zichzelf. Ze moest,
dacht hij, hem wel een vreemd soort
bruidegom vinden. In elk geval sloeg
hij er zich niet met zoveel aplomb
door als hij had verondersteld. En
juist, toen hij tot deze conclusie kwam,
voelde hij Serena's koele handje in de
zijne.
„Nick", vroeg ze ernstig, „je weet
het toch wel zeker, nietwaar? Je wenst
toch niet, dat je....?"
Geen rekening houdend met de
waarschijnlijkheid, dat de taxi-chauf
feur het in zijn spiegel zou zien, sloeg
hij de arm om haar heen, drukte haar
tegen zich aan en kuste haar vurig.
„Kleine gekkin", fluisterde hij haar
in 't oor. „Lijkt dit erop, alsof ik zou
wensen, dat ik het niet gevraagd had?"
„Neen", mompelde ze buiten adem
en met gloeiende blik. „Neen, Nick,
dit moet werkelijkheid zijn".
„Natuurlijk is het dat", zei hij op
scherpe toon, „maar heb je nooit ge
hoord, dat de bruidegom altijd zenuw
achtiger is dan de bruid?"
„Jij en zenuwachtiglachte ze pla
gend, nu gerustgesteld. „Kom, Nick,
van alle mensen die ik ooit ontmoet
heb, schijn jij wel het meeste zelf
vertrouwen te bezitten".
„Zelfvertrouwen? Dat klinkt niet be
paald prettig", vond Nick, haar min
der stijf vasthoudend. „Je bedoelt....
te zelfverzekerd?"
„O, neen," betuigde ze haastig, „maar
wel onbevreesd, niet bang een kans te
„En dit is volgens jou een kans?"
wagen...."
Serena aarzelde even en zei toen
peinzend: „Elke keer, dat iemand een
besluit neemt en het uitvoert, waagt
hij een kans. Dat deed ik ook, toen ik
Bodmin verliet. Maar het was de moei
te waard, die kans te beproeven".
„En dit dan?"
Nick wachtte met spanning op haar
antwoord, eensdeels bang, dat ze in
sentimentaliteit en zou vervallen, an
derdeels verlangend naar een gerust
stellende verklaring, waaruit zou blij
ken, dat ze ten volle de betekenis van
haar stap besefte.
„Ja, Nick, ook deze kans is de moei
te van het wagen waard", antwoordde
ze vastberaden.
Plotseling boog hij zich voorover
naar de chauffeur.
„Houd eerst even stil voor een bloe
menwinkel", zei hij impulsief en toen
nij met Serena er binnenstapte vroeg
hij, zonder haar vooraf te raadplegen
de bediende: „Ik had graag tfen bou-
quet rozeknoppen in de kleur van
mevrouws japon".
Hij gaf ze haar eerst toen ze weer in
de auto zaten. Daarna, terwijl hij de
rozeknoppen opspeldde, zei hij luchtig-
„Een bruid moet immers bloemen
dragen, metwaar?
En dit gebaar deed Serena inzien
meer dan al het andere tevoren, dat
het waar was, dat ze inderdaad binnen
eenjaar mirjnet Nick ging trouwen
Nu was het allemaal voorbij! Iets zo
belangrijks, waarmee je hele toekom
stige leven gemoeid was, in enkele
ogenbleken voorbij en afgedaan.
t Had Serena vaag en onwerkeliik
toegeschenen. Toen, nadat ze hun
handtekening hadden gezet, had ze Nick
tamelijk luid horen zeggen: „Dat is dat!"
en gevoeld hoe hij haar aan zijn arm
de kamer uitleidde.
Nauwelijks waren ze buiten, in de
spiineJe wnïestfljn' of Ni<* rieP Plot-
kranf'zihft ÜiI?ie Iui van dc
krant zyn er achter gekomen!"
(Wordt vervolgd.)
en toentoen kwam ik te voor.
schijn.
De oude man graaide me uit het stof
vandaan, poetste me mooi op en zucht
te. Jou ben ik drie jaar geleden vei>.
loren. Hij wist het nog precies.
Een andere keer behoorde ik aan
een dame die altijd haar geld liet slin
geren. Zo had ze me een keer op de
rand van de piano neergelegd. Haar
zoontje zag me liggen, hij keek schich-
tig om zich heen en., stak me in zijn
zak. Dat was heel lelijk!
Ik voelde me helemaal niet op mijn
gemak. Ik hoorde niet van dat jonge-
tje, ik hoorde van die dame. Wat zou
er met me gaan gebeuren? Het jonge
tje liep met me naar een snoepwinkel
tje legde me op de toonbank neer en
ging de deur uit met een grote zuur-
bal. Nee dat was geen plezierig avon
tuur, ik zal het nooit vergeten.
Anders was het toen ik die keer in
de hand lag van de Koningin. Oh, wat
was ik gelukkig. Ik ben zelfs heel lang
op het paleis geweest want ik heb een
jaar lang in de spaarpot gezeten van
een kamerdienaar."
Neg veel meer heeft de cent me ver-
teld, een heel boek zou ik van zijn
avonturen kunnen volschrijven. Ik
heb 'm altijd heel zuinig bewaard
hoewel hij nooit meer heeft gespro
ken na die ene keer.
OMROEPKAMERORKEST. Het
belangwekkende van dit concert
is, dat de bekende Duitse compo
nist en dirigent Paul Hindemith
de leiding heeft. Begonnen wordt
met twee fantasieën van de En
gelse componist William Byrd.
Deze leefde in het laatst van de
zestiende en het eerste kwart van
de zeventiende eeuw en wordt,
om zijn vele composities voor
Fitzwilliams Virginalbook een
bundel muziek voor virginal, een
der voorlopers van onze piano
gerekend tot de Virginalisten.
Dan volgen twee oude Franse
dansen in bewerkingen van Hin
demith zelf en tenslotte zitten we
met de Kamersymphonie in E
midden in de muziek van Arnold
Schönberg. Hij toont zich in dit
in 1906 ontstane werk nog niet de
baanbreker voor nieuwe vormen
en theorieën, die hij later werd,
doch slechts een uitloper van de
late Romantiek. (Zaterdag 16.00
uur over Hilversum 1, 402 m.)
ZATERDAG 27 FEBRUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO,
20.00—24-00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13
Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.55 Voor
de huisvrouw, 9.00 Gym. voor de vrouw.
9.10 Gram. (9-30—9.33 Waterstanden.)
10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie.
10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de ar
beiders in de continu-bedrijven. 11.30
Viool en piano. 12.00 Gram. 12.30 Land
en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Ha-
waiïan-muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Vara*
varia. 13.20 Roemeens Orkest. 13.45 Sport-
praatje. 14.00 Lichte muziek. 14.25 Lim
burgs programma. 15.15 „Van de wieg tot
het graf", causerie. 15.30 Dansmuziek.
16.00 Kamerorkest. 17.00 Actualiteiten.
17.30 Gram. 18.00 Nieuws en commentaar,
18.20 Dansmuziek. 18.40 Regeringsuitzen
ding: Atlantisch allerlei. 19.00 Artistieke
Staalkaart. 19.30 „Passepartout", cause
rie. 19.40 „Het boek Handelingen", cau
serie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00
Nieuws. 20.05 Gevar. programma. 22-00
Socialistisch commentaar. 22.15 Lichte
muziek. 22.40 „Onder de pannen", hoor
spel. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Verzoek-
programma.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.30 Gewijde muziek. 7.45 Morgen
gebed en Liturgische kalender. 8.00
Nieuws en weerbericht. 8.15 Gram. 9.00
Voor de vrouw. 9.40 Gram. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Gram. 11.00 Voor de zie
ken. 11.45 Zangrecital. 12.00 Angelus,
12.03 Gram. 12 30 Land- en Tuinbouw
mededelingen. 12.33 Gram. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws.
13.20 Amus.-muziek. 1400 Boekbespre
king. 14.10 Pianospel. 14.20 Engelse les.
14.40 Gemengd koor. 15.00 Kroniek van
Letteren en Kunsten. 15.35 Harmonie-Or
kest. 15.55 Gram.muziek met commen
taar. 16.30 De schoonheid van het Gre
goriaans. 17.00 Voor de jeugd. 17.55 Sport.
18.00 Gevar. liedjes. 18.15 Journalistiek
weekoverzicht. 18.25 Amus.-muziek, 18-4»
Buitenl. correspondenties. 19.00 Nieuws.
19.10 Gram. 19.20 Parlementair overzicht.
- 20.30
21.00
19.30 Gram. 20.05 De gewone man.
„Lichtbaken", causerie, 20.50 Gram. 21
Gevar. programma. 21.50 Actualiteiten.
22.00 „Een mens kan wat meemaken!
22.30 „Ziedaar Uw moeder", klankbeeld'
Hierna: Avondgebed en Liturgische kalen
der. 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Espe
ranto. 23.2524.00 Piano-recital.