Juiste lichaamshouding bij het huishoudelijk werk Bij de wieg van de etalagepop Antoine, keizer der kappers LAAT HAAR NIET ALLEEN SASKIA De heer H. Michels mag zich de geestelijke vader noemen De nieuwe lijn ook voor U Verricht u uw taak wel op de juiste manier? Efficiënt werken en modern gereedschap voorkomen vermoeidheid DE VERANDERING in gereedschap kan eVeneens veel energie be sparen. Afgezien van moderne appa raten, waarvan de aanschaffing soms heel duur is, kan men kracht besparen door eenvoudiger hulpmiddelen of werkmethoden toe te passen. Er zijn bij- voorbeeld vegers en blikken met lange steel in de handel. Veel moeite wordt bespaard door het gereedschap een vaste plaats te geven en alles wat tege- "Jk gebruikt wordt in eenzelfde doos ot mandje op te bergen. Gebruikt U reeds een keukendrager? Men spaart daarmede heel wat heen en weer ge- p. Alles wat men bijvoorbeeld nodig t- ,om ta*el te dekken en later af ruimen kan in één keer van de keu- In April komt hij naar Scheveningen Kracht die nodig is voor verschillende houdingen DOOR Zwijgend maar veel eisend Moeder... Ja, die wist 't wel! EEN van de kenmerken van dit modeseizoen is wel het aange sloten hoge taillestuk, dat tot even onder de buste reikt en deze daar door wat meer accent geeft. En hierop is het aardige modesnufje gebaseerd, dat U zonder veel kos ten en moeite na kunt maken. Het is een strak keursje, dat inplaats van de ceintuur gedragen wordt. Het staat het leukst bij een een voudig japonnetje met aangeknipte mouwen of bij een dito bloesje, zo als de meeste dames wel bezitten. U kunt het van dezelfde stof ma ken als de japon of de rok en in dat geval behoeft u er niet eens zo heel slank voor te zijn. Maar neemt u een contrasterende kleur, dan wordt de aandacht speciaal op de taille gevestigd. U begrijpt, dat dat niet voor iedereen geschikt is en zeker voor kleine dikkerdjes uit den boze! Sf Poppenspelersvereniging opgericht ZATERDAG 27 FEBRUARI 1954 ONLANGS heeft de Stichting Commissie voor Huishoudelijke en Ge zinsvoorlichting een folder uitgegeven: „Juiste lichaamsverhoudin gen bij het huishoudelijke werk". Het is een samenvatting van de uit komsten van vele onderzoekingen die in Amerika op dit gebied gedaan zijn en de folder spreekt voor iedere huisvrouw een duidelijke taal door middel van een paar handige tekeningen en slagzinnen. Gezien de vele klachten van vrouwen over vermoeidheid, pijn in de jug, duizeligheid lijken de goede raadgevingen hierin gedaan lang niet overbodig, zelfs de moeite waard er wat verder op in te gaan. In plaats van er in te berusten: „niet-sterk-te-zijn", een „zwakke rug" te hebben of „gauw vermoeid te zijn", kan men zich beter eens beraden of door het veranderen van de werkmethoden vele van deze klachten soms verholpen kunnen worden. Men kan daarbij overdenken of de volgen de veranderingen tot verbeteringen kunnen leiden: 1. Vermindering van het aantal bewegingen en de juiste houding bij het werk; 2. toe passing van moderner gereedschap; 3. het werk in een andere volg. orde uitvoeren; 4. gebruik van nieuw materiaal. ken naar de kamer gebracht worden. -Deze zelfde drager is op een andere tijd van de dag weer bruikbaar om tegelijk alle schoonmaakbenodigdheden naar de kamer te brengen waar gewerkt moet worden. De aanschaffing van een kruk je voor keukenwerk maakt dat U zit tend veel werk kan afdoen. Staand werk vraagt veel van de voeten. Het gebruik van goede werkschoenen kan veel vermoeidheid voorkomen. Heeft men boodschappen gedaan, draagt dan liever in iedere hand een tas. Dit is minder vermoeiend dan één vreselijk zware tas aan één kant, met als gevolg een onnatuurlijk scheve houding. Verandering in de volgorde van het werk is vaak moeilijk aan te leren. Maar zoekt men serieus naar verbete ring dan moet men ook hieraan aan dacht besteden. Een ervaren kookster pEN vaststaand feit is dat als men zich met ijver aan een vreemd kar wei zet: b.v. tuinieren, witten, schrob ben, de spieren de volgende dag aardig pijn doen. Spieren, die te wei nig gebruikt worden hebben extra ar beid gedaan, terwijl in zo'n bui van grote werklust ook nog dikwijls het tempo hoog opgevoerd wordt. Toch blijkt dat na enige herhaling de spie ren aan het vreemde werk wennen en het eerst zo vermoeiende karwei steeds gemakkelijker gaat. Goed geoefende spieren, op de juiste manier gebruikt, verlichten dus het werk. Trouwens wij moeten dat vermoeid zijn na een of ander werk nu ook weer niet te zwaar tillen. Het is geen ziekte of kwaal, het kan zelfs een behagelijk gevoel geven en het plezier van de werkprestatie ondersteunen. Maar men wil zich toch liever niet ln het dagelijks werk onnodig vermoeien. Is men dus verder gezond en zonder lichamelijke gebreken, dan wil men de lichaamskracht zo zuinig mogelijk ge bruiken om ook 's middags of 's avonds nog fit te zijn en lust te hebben voor ontspanning of andere bezigheid. Dan is het goed zichzelf, als men zo bezig is, eens critisch te bekijken en zich af te vragen: „Kan ik handiger te werk gaan?" Kan ik er minder kracht voor gebruiken? Werk ik wel op de juiste manier?" Wij merken dan al gauw dat trappen lopen het meest vermoeiend is. Dat moet men dus zoveel mogelijk vermij den. Als wij aannemen dat liggen geen kracht vraagt, dan kost daarbij verge leken, lopen 290 meer kracht en een trap oplopen 1336 Maar ook de trap af lopen gaat niet vanzelf. Het kost meer inspanning dan wandelen, en wel 372 Daarentegen valt de vloer vegen naast deze cijie gunstig uit (118 Rustig zitten vraagt toch nog 30 meer inspanning dan liggen. Enfin, dat merkt men wel als men herstellende is van een zware ziekte. Als men dus de bovengenoemde vier punten ter verbetering wil bekijken, moet men daarbij de cijfers van krachtsinspanning in het oog houden. Verandering van de houding van het lichaam kan ons helpen als wij niet blijven volharden bij het bukkefi al leen maar de rug te buigen, maar meer gebruik maken van de sterkere been spieren, door in te zakken in de knie- en. Zó kan men beter een kind of een teil water van de grond optillen, dan dit werk te doen met alleen maar de rugspieren te gebruiken. Ook rekken en strekken is vermoei end. Het opbergen van veel gebruikte voorwerpen moet binnen het bereik van hand of arm zijn. Bij het ophangen van de was zet men de teil met was goed op een verhoging dichtbij, liefst met de wasknijpers er vlak naast. Ver der herinneren alle proeven op dit ge bied ons er steeds aan hoe belangrijk het is op de juiste hoogte van ons lichaam het werk te doen. Afwassen, strijken, beslag maken, koken moet gebeuren zonder gebogen rug. Een ge makkelijke manier voor iedereen om de goede tafelhoogte voor zichzelf vast te stellen is: rechtop staan, de armen laten hangen, de handen, met de palmen naar beneden gekeerd, horizontaal uit spreiden. De afstand tussen handpalm en vloer geeft voor die persoon de beste werkhoogte aan. Het samenwerken van de linker- en rechterhand, zo mogelijk ®en gelijke vaardigheid van beide han den, vergemakkelijkt het werk en ver mindert soms het aantal bewegingen. Is de buigzaamheid van de hand, arm of been goed dan wordt iedere beweging soepeler en wordt men minder ver moeid. loopt minder heen en weer dan een on ervaren en zij maakt ook minder ge reedschap vuil. Zij zal waarschijnlijk alle ingrediënten en materiaal van te voren klaar zetten. Bij ieder werk is het van belang om datgene, waarbij het zelfde gereedschap gebruikt wordt, achter elkaar af te doen. Verder kan men in een klein gezin het aantal ma len afwassen per dag beperken. Na de oorlog wordt veel nieuw ma teriaal aangeboden. Het is zaak er open oor en oog voor te hebben en vast te stellen of de toepassing ervan het werk kan verminderen. Voorbeelden zijn: Het gebruik van sponzen om ramen te lappen die aan de achterzijde een oppervlakte hebben van zeemdoek. Schuimrubberbedden geven geen stof en maken gemakkelijk op. De toepassing van nylon, plastic, onkreuk bare stoffen sparen werk uit. De meeste vrouwen die over werk- vereenvoudiging nadenken zijn bereid vele nieuwe toepassingen aan te wen den zolang het niet ten koste van de gezelligheid en sfeer in huis gaat. Hier mede komt men op een terrein dat zeer persoonlijk is en voor de één zwaarder telt dan voor de ander. Bij voorbeeld: het koken van aardappels in de schil, zodat iedereen ze op zijn bord moet pellen. Een goed gedekte ta fel of zo min mogelijk vuile afwas ma ken. Ongestreken lakens op bed, overal plastic kleedjes. Zijn er bloemen, plan ten, dieren in huis die allen om ver zorging vragen? Het is juist dat men bij de toepassing van bovengeschetste veranderingen de gezelligheid en sfeer in huis niet uit het oog mag verliezen. Een objectieve beschouwing van het aangeroerde vraagstuk zal ons tot spaarzaamheid van lichaamskracht aanzetten, maar men zal ook tot de conclusie komen dat verveling en lusteloosheid de zwaar ste vermoeidheidsfactoren zijn en dat de arbeid die met plezier wordt aan gepakt het minste vermoeiend is. PETRA. (Van onze Haagse redacteur) DE beroemde Parijse kapper An toine we mogen wel zeggen 's wereld beroemdste kapper die talrijke vooraanstaande vrouwen uit de gehele wereld tot zijn klan ten mag rekenen, komt naar Ne derland. Op 24 en 25 April a.s. zal hij met eigen mannequins in het Kurhaus in Scheveningen twee shows geven. Dit is de eerste keer, dat de thans 69-jarige ontwer per van de haarmode een bezoek aan ons land zal brengen. De eerste show in de middag van de 24ste April wordt uitsluitend voor Nederlandse kappers gegeven, doch op 25 April vindt zowel des middags als dep avonds een demonstratie plaats, die voor het publiek toegankelijk is en waaraan tevens een exclusieve mo deshow verbonden zal zijn. De multi-millionnair-kapper Antoine is een.groot man! Van origine is hij een Pool. Op 20-jarjge leeftijd kwam hij straatarm als leerling naar Parijs. Thans decreteert hij de haarmode, is hij de afgod van vele dames en bezit hij kapitalen. Zijn rijkdom heeft hij overjgens niet alleen bij elkaar „ge kruld". In de loop der jaren bracht hij een anntal scfeooinheidsproducten op de markt, die gemakkelijk de weg naar de kaptafels van de mondaine, rijke vpouwen vonden. Antoine is onbetwist de grootste kapper van deze eeuw, doch ook aan zijn rijk knaagt de concurrentie. Er heeft zich namelijk nog een ander phenomeen op dit gebied aangediend, de Italiaan Antonie, met wie Antoine vaak wordt verward. Tot de dames, die de salons van An toine regelmatig bezoeken of bezoch ten, behoren de hertogin van Windsor, mrs Eleanor Roosevelt, mrs Chr. Van- derbilt, Greta Garbo, Joan Crawford, Dorothy Lamour, Claudette Colbert, Lucienne Boyer en vele anderen. Antoine, die in een glazen huis woont en van wie men vertelt, dat hij niet alleen de wereld van de in een glazen bed slaapt en uitslui- veroverd, maar ook van zijn tend van kristallen borden eet, heeft tiek vervuld. Antoine's nieuwste creatie, kapsel, dat hij de romantische i „Venise" gaf. vrouw roman- vermeerderd krachf- verbruik uitgedrukt In procenten in verhouding tot de liggende houding trap op lopen naar beneden lopen 900 '000 "00 'ZOO 1300 1400 6 K M. lopen in een uur vegen vaten wassen rustig zitten wakker liggen pjET gebeurde mij onlangs tijdens een spreekbeurt, dat ik voor de zo veelste keer met een curieus feit werd geconfronteerd. Achter de be stuurstafel, keuvelend met de presi dente, had ik het onbelemmerd uit zicht over een keurig gekapte en ge klede vrouwenschaar, die uit de pauze haalde wat er aan conversatie en con sumptie te halen was. Maar Kijk, zei de presidente: daar zit nu, vlakbij, een probleem waar ik geen oplossing voor weet. Zolang als ik de hamer hanteer heeft me dat dwars ge zeten. Ziet u dat jonge vrouwtje daar zitten: ja, die in het groen, met die witte oorknoppen. Zij is pas lid ge worden, ik zie haar hier voor de twee de keer - en alweer zit zij volkomen alleen. Niemand die iets tegen haar zegt, niemand die haar in een gesprek betrekt. Wat moet zij zich hier weinig op haar gemak voelen. En ik kan hier achter de tafel toch kwalijk opstaan en vragen: Toe da mes, wilt u dat nieuwe lid in die groe ne jurk eens wat eh aanhalen? Wij begonnen er allebei om te lach en, maar ondertussen roerde het on- (Advertentie. Ing, Med.) wetend voorwerp van ons meeleven nog altijd maar in volstrekte eenzaam heid in haar thee. Het stond met gro te dikke letters haar dwars over het verlangend gezicht geschrevenBetrek mij ook eens in jullie gezelligheid, laat mij hier niet in mijn eentje te kijk zitten als de uitbijtster Vrouwen zijn zo weinig solidair, zuchtte ik mijns ondanks tegen de pre sidente: zij menen het niet altijd zo kwaad, zij schouderen een nieuwelin ge niet met opzet, o nee. Maar zij mis sen toch wezenlijk iets wat de man aangeboren schijnt: het kameraad schappelijk instinct, de vanzelfspre kende solidariteit met de eigen sexe. N zegt dat nu, zei mijn buurvrouw levendig, maar ik heb dat zelf al dik wijls gedacht. Het is altijd weer een toer om een eenling aansluiting te be zorgen, om het vormen van die ake lige kringetjes te vermijden. Zo'n ver eniging wil maar nooit één geheel worden. Het blijft toch altijd een toe vallige verzameling groepjes. Wist ik daar maar raad op. UET is niet alleen in verenigingen zo, antwoordde ik. U kunt het over al om u heen opmerken. Een vrouw staat nu eenmaal anders tegenover een andere vrouw dan een man tegen over zijn sexegenoot. U kunt dat vaak in doodgewone gesprekken al beluis teren. Laat een man eens iets uitgehaald hebben, iets dat werkelijk niet door de beugel kan, al is het misschien nog geen strafbaar feit. Wat zegt een an dere man van zo'n boosdoener? „Nu goed, hij heeft rare streken, maar het is toch geen onaardige vent". Waar of niet? Maar luister nu eens als een vrouw het heeft over een, natuurlijk niet aanwezige, mede-vrouw. Ook al is die laatste het bescheidenste, hartelijkste schepsel dat op twee benen rondstapt, tien tegen een dat u over haar zult horen: O, zij is wel een aardig mens, hoor, maar.... En dan komt er altijd wel een of andere critiek los, al is het over haar toilet of manier van huishouden die alle aardigheid van het bewuste mens meteen weer afkrabt. Zij is wel gezellig maar zo ongelofe lijk slordig. Zij is echt hartelijk, maar zij weet zich absoluut niet te kleden. Zij meent het goed, hoor, maar zoals zij haar man erbij laat lopen Mijn burvrouw lachte, al hoofd schuddend. Zo is het, ja maar hoe kómt dat toch? Misschien, opperde ik, als we erg diep gaan graven, dat wij eindelijk op een ingeboren jaloezie stuiten. In we zen ziet een man in een andere man een lotgenooteen vrouw ziet in een andere vrouw maar al te vaak 'n con currente. Als die andere toch eens be ter, aardiger, aantrekkelijker was dan zij zelf.... En zo zitten wij met een vrouwenwereld, die al uiterlijk heel wat geleerd heeft, zoals zich aaneen sluiten in een vereniging, zich interes seren voor een gemeenschappelijk doel Dat is al een hoopvol begin: de be wustwording van de vrouw is ook nog nic' zo lang in de maak. Nu moeten wij nog zien dat wij lé ren wat solidariteit is en dat is geen eenvoudige opgave. Zo'n jong vrouw tje, dat daar als nieuweling zich opge laten voelt in een gezellig converse rende vergadering, is nog maar een licht geval. Maar neem nu die aangrijpende his torie van dat Indonesische vrouwtje, waarvan de kranten onlangs alleen het trieste einde vermeldden. Hoe zij tot gevangenisstraf was veroordeeld,' om dat zij in een vlaag van razernij haar huilend kindje van het leven had be roofd Had nu niet eens één vrouw in haar omgeving zich met die stakker kun nen bemoeien haar af en toe het werk uit handen kunnen nemen en zeggen Beste meid, ga jij nu maar eens lek ker uitrusten, dan pas ik wel zolang op de kinderen en redder de boel wat op En snik dan alle narigheid er maar uit. En hoeveel huwelijksellende en kin derleed zou er voorkomen worden, als alle vrouwen wezenlijk solidair wa ren en standvastig weigerden in te gaan op de avances van een getrouw de man? Maar misschien komen wij nog wel eens zover, als wij maar moed hou den en voortdurend op dat aambeeld hameren. U achter de groene tafel en ik op papier. QF ge inkopen gaat doen aan de Boulevard Haussmann in Parijs, in de Kalverstraat in Amsterdam of aan de Jungernstieg in Hamburg, ge zult overal dezelfde lieftallige mannequins ontmoeten, die dat mantelpakje zo beeldigen dat japonnetje zo snoeperigmaken. Ze zijn, om zo te zeggen, zusjes. Ze hebben namelijk allemaal dezelf de vader: een keurig gekleed heer (hoe kan het andersdie men kan vinden in een groot zakenpand in Amsterdam, waar hij troont achter een royaal bureau, zoals die in een directiekamer thuis horen. Al leen.... er ligt op dat bureau een goudblonde (plastic) pruik. En daarin schuilt dan meteen de oplossing van dit raadsel van de man nequins. P)IE keurige meneer heet H. Michels en is een telg uit het beroemde ge slacht van toneelkappers en grimeurs, dat alle sterren van de Nederlandse toneelwereld om het maar eens po pulair te zeggen kapte en kleedde. In zijn hart is de heer Michels zelf eigenlijk ook zo'n toneelman, die het liefst' King Lear of de koning van Venetië modéleeft,- hoéWël het lot hem in de armen van de mannequins dreef. Dat zit zo: de jonge Michels was om het vak van zijn vader goed te leren chef geworden van het Eerste Nederlands Panopticum, dat in later jaren helaas verdwenen is een koopman van de Nieuwendijk kocht de poppen op en stelde die ten toon, waarbij het nogal eens vootrkwam, dat Napoleon bijvoorbeeld in een col bertje en Cromwell in een Spaans costuum te pronk stond. Maar goed, het panopticum was er in die jaren nog en de jonge Michels kapte en kleedde er niet allleen, maar maakte bovendien de dames en heren die ge kapt en gekleed moesten worden eigen handig. Hij boetseerde namelijk uitstekend en was verder zo goed met de techniek op de hoogte, dat hij een methode ontwik kelde om het haar van de pruik on zichtbaar in het was van de pop te werken. Zijn prestaties gaven zijn va der en ook hem zelf zoveel zelf vertrouwen, dat hij een heel grote stap durfde te wagen, toen hij in de eerste wereldoorlog zich zelf moest kleden met de wapenrok. Dat zitten wachten aan de grenzen was niets voor de ac tieve Michels, die bovendien wist, dat de oorlog de import van étalagefiguren volkomen lamgelegd had. De Fransen en Duitsers hadden immers voldoen de zorgen over hun echte mensen, om zich ook nog met namaak mensen bezig te houden. Deze samenloop van omstandigheden leidde tot het vestigen van Michels' Wasfiguren-Magazijn (die naam is er nog steeds, hoewel er al lang geen was meer voor de poppen wordt gebruikt), een zaak in étalage-figuren aanvanke lijk op bescheiden voet, maar nu een wereldfirma, die de poppen zowel naar IJsland als naar Vierhuizen stuurt. De heer Michels heeft nu een uitgebrei de staf personeel in dienst, maar hij zelf blijft de ziel van de zaak, en ook van de poppen, die zijn zaak verlaten. Vanuit zijn studio's in Amsterdam e.i Parijs leidt hij zelf de productie en het ontwerpen van de nieuwe figuren. Kort om, hij blijft verantwoordelijk voor het „karakter" van zijn mannequins. Eta lagepoppen zijn het eigenlijk al lang niet meer, sinds de heer Michels ze niet alleen beweegbare ledematen, maar bo- Maar zij had t nog niet door - tot, opeens, zij't bemerkteMAÏZENA! ddt was het geheim van moeders kookkunst. Maar... moeder zei bij het kopen van MAÏZENA steevast DURYEA en daarbij keek moeder wel uit, dat zij geen andere kreeg. Vandaar haar kooksuccessen. Nu is ook zij zelf ervan doordrongen, dat het heus wel de moeite loont op die naam DURYEA te letten. In derdaad - er is geen beter bind middel voor groenten, soepen en sausen dan MAÏZENA DURYEA. (Advertentie, Ing. Med.) Het keursje Wordt geheel ge voerd volgens hetzelfde patroon. De grote figuurnaad in het voor pand vraagt in de taille 3 cm. stof- verbruik, de kleine evenals die in het rugpand 2 cm. Hier is het grootste modelletje getekend met een knoopsluiting middenvoor, zo als ook het patroon aangeeft. Bij het andere is de middenvoorlijn (dus zonder overslag) tegen de stof- /2 2/. 9 71 T.W.66QL 70 vouw geknipt en het sluit met haakjes en oogjes in de linker zijnaad. U kunt ook middenvoor een ritsje nemen of aan weerskanten vetergaatjes maken en er een koord of lint doorrijgen. Een smal borduurrandje langs de bovenrand kan ook aardig staan. De afwer king hangt vooral af van het ge bruikte materiaal en waarbij het gedragen wordt. Voor avond- en cocktailjaponne tjes ziet u zo'n taillestuk jeer van dwars geplooide zijde. De voering wordt dan volgens ons patroon dub bel geknipt en in elkaar gezet, zon der voorsluiting en met een geheet rechte onderkant, dus zonder punt je. Voor de te plooien zijde heeft u VA a 2 maal de hoogte nodig, die u dan luchtig op de voering drapeert en vasthecht. Probeert het eens! vendien een beweegbare taille en hals heeft gegeven. Een goede étaleur kan met dit materiaal een tafereeltje in scène zetten, dat merkwaardig „echt" lijkt. Hij kan immers de figuren elke gewenste pose laten aannemen; ze kunnen als het ware door hun houding iets „vertellen". De stijve poppen van vroeger zijn door de zakenlieden die „bij" willen blijven al lang begraven. £0'N étalagepop is voor een winke lier een zeer belangrijke medewerk ster. Ze is zijn beste verkoopster en wellicht wordt ze (en niet alleen om haar zwijgzaamheid) nog meer op prijs gesteld dan de echte verkoop stertjes in hun sober zwart. Zo'n pop laat het costuumpje, japonnetje of wat het ook mag zijn, op het voordeligst uitkomen. Ze kan dat, want de best betaalde mannequin is nog niet zo vol maakt van afmetingen als zij. Men kan haar immers maken, zoals men haar graag hebben wil, precies aangepast aan de eisen, die een getoond modelletje stelt. En hier zitten we midden in de pro blemen van de heer Michels. Het lijkt zo'n eenvoudig wezentje, zo'n étalage pop. Maar ze is bijna even gecompli ceerd als een echte vrouw, ze heeft bij na evenveel nukkenen wensen (vooral vóór ze er is). Lang niet alles staat haar immers. Daarom maakt de heer Michels steeds weer nieuwe poppen. Ieder jaar weer modeleert hij zijn modellen, aangepast aan de komende mode. Dezelfde pop kan niet 't japon netje van Fath met de ingesnoerde taille dragen en met evenveel succes de losse, wijde jas van Dior. Alles staat u toch ook niet even goed? „Dat aanpassen van de mannequins aan de mode steekt heel nauw. Een halve centimeter ver schil bij de omvang kan een pop waar deloos maken", zo meent de heer Mi chels. De pasvorm van de zwijgende man nequin is waar het op aan komt. Maar daarmee is men er nog niet. De taak van de figuren is, de mode op het mooist te tonen. Daarom moet die pop in elegance de mooiste vrouw de baas zijn. Ze is dan ook niet een doodgewo ne mooie vrouw. Men zou het best kun nen zeggen, dat ze een geïdealiseerde vrouw is. „Zouden we een vrouw na maken, dan zou dat verschrikkelijk burgerlijk werken", zo betoogt de heer Michels. „Ik heb wel eens een wasaf- druk gemaakt van een vrouwenge zicht. Het resultaat leek als twee drup pels water op de oorspronkelijke eige naarster, maar het was onbruikbaar, omdat het dat ondefinieerbare burger lijke had. Zo'n nop moet gestyleerd zijn. Je moet bij het maken er van vrijheid van handelen hebben. Ook de vrijheid om de anatomische bouw te verande ren; het gezicht, de hals- en schouder- vorm. Je fantasie moet werken en dan maak je een pop, waarbij natuurlijk de pasvorm van doorslaggevende betekenis is, naast het aesthetisch uiterlijk. Want de pop moet mooi zijn om te zien ook. Je hebt de maten, die nauwkeurig be paald zijn door de mode, en aan de hand daarvan maak je het ontwerp. Dan gaan de beeldhouwers en andere vakmensen aan het werk". Zo'n étala gefiguur is dus geen nagebootste vrouw. Wat,het dan wel is? De definitie van de heer Michels zelf lijkt ons de aller beste die men geven kan: „de plastische uitbeelding van de modetekening". Op initiatief van de marionettenspe lers Feike Boschma, Don en Ly Vermei- re en de handpoppenspeler auteur Rico Bulthuis, is dezer dagen een aantal pop penspelers bij elkaar gekomen in Den Haag. Aanwezig waren verder de pop penspelers Cia van Boort, Lucy van Ees, Henk Zoutendijk, Jan Nelissen, Frank Kooman en de auteur Nico Wij nen. Opgericht werd „De Nederlandse Pop penspelers", vereniging van beroeps poppenspelers. De vereniging stelt zich tot doel: het onderhouden van geregeld onderling contact, het uitwisselen van ervaringen en gegevens, het opvoeren van het ar tistiek niveau, o.a. door contacten met auteurs en componisten, het bestrijden van dilettantisme, het bevorderen van artistiek- en pajdagogisch verantwoor de programma's voor jeugd- en onder wijs, en het geven van onderricht op kweekscholen e.a., het geven van bete re voorlichting over het poppenspel en het leggen van contacten met de over heid.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 9