Langs de Noordhollandse woonwagenkampen I DE WONDERE WAERELT In kort bestek Ook dat nog De buldog zwijgt. INTERNATIONAAL 2 ASPECT S voor Hoge Raad Het duivelseiland te Medemblik Deel van Velser affaire Ergerlijke toestanden gesignaleerd Ruzie op overweg werd oorzaak van ongeluk DINSDAG 16 MAART 1954 temperament zullen tonen, die even bewonderenswaardig zullen zijn als die, welke wij hebben getoond in de dagen, dat een dodelijk gevaar ons bedreigde. De naam van ons dierbaar vaderland zal door ons gedrag, onze vooruitziendheid, onze onwrikbare vasthoudendheid in streven, lang een ereplaats innemen onder die van de landen der wereld. Ik vrees de toe komst niet. Laat ons in haar mysteries doordringen, laat ons de sluiers weg trekken en laat ons vol vertrouwen en moedig voorwaarts gaan. Alle pro blemen der na-oorlogse wereld, hoe verbijsterd zij thans ook mogen blij ken, zullen gemakkelijker op te los sen zijn als eenmaal een beslissende overwinning is behaald, als het ogen blik is aangebroken om de grootse fundamenten te leggen voor de toe komstige wereldorde en de tijd is ge komen om woorden van vrede en waarheid aan allen te verkondigen. yELE van Churchills verwachtingen, die óók de onze waren, zijn snel de bodem ingeslagen. Nauwelijks was de zege bevochten of hij moest m eigfcn huis het roer van het schip van staat in handen zijner politieke tegen standers overgeven. Wel wist hij met zijn partijgenoten opnieuw de leiding der staatszaken in handen te krijgen, maar de klappen van de oorlog sloe gen ook het zegevierende land met harde slagen. Het Imperium brokkelde verder af. De verhouding met de Ver. Staten was dikwijls moeilijk. Oude tegenstel lingen met het Europese continent traden opnieuw naar voren en een nieuwe oorlog, zij het een koude, deed de internationale spanningen weer weergaloos stijgen.... Churchill wist zijn toppositie tot heden, in elk geval uiterlijk, te handhaven, doch zijn ini tiatieven, zijn plannen vinden minder ingang dan voorheen.... De glorieuze herrijzenis van Enge land, waarvan Churchill in 1943 droom de, is ondanks de vele vergelijkingen met de eerste Elizabeth, niet bereikt. Een vast fundament voor een nieuwe wereldorde schijnt nog ver weg. On danks het feit, dat de jongste tussen tijdse verkiezingen de kracht van de Conservatieve Partij hebben bpwezer, groeit de oppositie tegen de Tories voortdurend. J?N tussen dat alles zien wij nog steeds Churchill, de steeds nog hard werkende buldog, die niet wil luiste ren naar raadgevingen van vrienden en medici het wat kalmer aan te doen. Soms kan hij in het Lagerhuis nog fel antwoorden en nam hij onlangs nog de moeilijke verdedigingsspeech van één zijner veel jongere ministers over. Zal de heer Churchill heengaan na de terugkeer van de koningin van haar wereldreis, komen er dan spoedig nieuwe verkiezingen? Zal de ook niet meer sterke Anthony Eden zijn vriend en meester opvolgen? Of zullen de mannen van Labour de eerste viool gaan spelen? Wie zal dan de stei'ie man zijn? De ook niet meer jonge Clement Attlee of de dynamische ze ven en vijftigjarige mijnwerkerszoon Aneurin Bevan met zijn extreme en meer links georiënteerde opvattingen? Wij weten het niet. Maar zeker is dat het Engelse volk voor een grote beslissing zal komen te staan, vooi zichzelf en de vrije wereld, als Win ston Churchill zijn grootste beslui: neemt en Downingstreet no. 10 voor goed verlaat. Mogelijk zijn daartoi aanwijzingen, doch zekerheid is ei niet. En de man, waarom het gaat, zelf, hij zwijgt.... En werkt! Zo ogenschijnlijk ziet het kamp te Medemblik er niet onvriendelijk uit. De werkelijkheid is echter anders. en karton wel zwaar te verduren ge had. Het woord „toilet" wil ons maar nau welijks uit de pen. De afbeelding moge ten deze een duidelijker taal spreken dan het geschreven woord. We mogen het hierbij laten. Alleen moet ons van het hart, dat verbetering hier een dringende noodzaak is. Ver betering, die mogelijk slechts door ver plaatsing zal zijn te bereiken. Mensen, ook al wonen ze in een wagen, behoren niet thuis op of bij een vuilnisbelt. Niet ter wille van hen zelf, niet ter wille van hun kinderen en allerminst ter wille van de democratische maat- schappij, waarin we leven en waarvan ook Medemblik deel uitmaakt. Indertijd heeft de Haarlemse Recht bank twee personen uit Velsen van rechtsvervolging ontslagen, die ervan waren beschuldigd, de namen van eni ge illegalen aan de Duitsers te hebben doorgegeven. De beide mannen ver weerden zich door te verklaren dat de ze lieden de voedselvoorziening in ge vaar brachten en represailles van de vijand uitlokten, en beriepen zich ver der op een order van de illegaliteit. De Officier van Justitie kwam hier van in cassatie. Dit beroep heeft thans voor de Hoge Raad gediend. Na een pleidooi van mr. A. Schenkeveld uit Alkmaar heeft de advocaat-generaal, prof. Langemeijer, geconcludeerd, dat het cassatieberoep volkomen ongegrond was. PRINS ALBERT NAAR DE NED. ANTILLEN? Vernomen wordt, dat prins Albert van België 30 Maart per vliegtuig naar de Ned.-Antillen zal vertrekken. De prins zal zich waarschijnlijk bij koning Leopold, zijn vader, gaan voegen, die een reis maakt in Midden-Amerika. Daarom zien we met belangstelling tegemoet, welke maatregelen het be stuur van Radboudveste hier gaat ne men en tevens, hoe lang hiermede nog zal worden gewacht. Want de toestand, die wij hier signaleerden, is bescha mend en dientengevolge hopen wij, dat de urgentie om op korte termijn in te grijpen niet nader behoeft te worden onderstreept. Dit hier stelt het „toilet" voor op het kamp te Medemblik. In dit ge bouwtje is tevens een paard onder gebracht. Commentaar lijkt ons in deze overbodig. De woonwagenbewoner is om allerlei redenen nu eenmaal geen graag geziene gast. Hij moet waar men hem liefst zo ver mogelijk buiten de deur houdt, tot de stiefkinderen van onze samen leving worden gerekend Hij behoort, de uitzonderingen daargelaten, tot het ras der nomaden, dat van de ene plaats naar de andere trekt, doch dat nergens welkom is. In feite past hij niet in het kader van onze geordende maatschap pij, maar nu hij er toch is en men hem aanvaardt als een noodzakelijk kwaad, is men ook ten opzichte van hem ver ordenend gaan optreden. Zo is bij de wet bepaald, dat de gemeenten gehou den zijn voor de woonwagens een vaste standplaats aan te wijzen en dat de De- woners van deze vehikels evenzeer zijn gehouden hier hun verblijfplaats te kiezen. Daar valt natuurlijk iets voor te zeggen en het is mede begrijpelijk, dat men deze kampen meestal aan de zelfkant der gemeente heeft ingericht. Aesthetische en andere overwegingen spreken hier inderdaad een woordje De seismograaf van de universiteit in Bergen (Noorwegen) constateerde gisteren een vrij sterke aardbeving, waarvan de epi-centrum in Zuid-Noor- wegen moest liggen. Bijna vierhon derdduizend Japanse onderwijzers heb ben gisteren betogingen gehouden als protest tegen twee wetsontwerpen, die ten doel hebben de politieke activiteit van onderwijzers te beperken. De re gering heef verklaard, dat sommige onderwijzers in de klassen communis tische propaganda maken. H- Gisteren werd in Oslo medegedeeld, dat de toe stand van kroonprinses Martha, die aan een leveraandoening lijdt, aan zienlijk slechter was geworden. Zij is buiten kennis. Er worden voortdurend bloedtransfusies toegediend. H- De po litie van Sevilla (Spanje) moest gis teren met gummistokken optreden te gen studenten, die tegen verhoging van de tramtarieven demonstreerden. De jongelui wierpen twee tramwagens omver. H- Op de lange afstandsduik boot „Turpin" zijn electrische draden doorgesneden, tijdens een reparatie- beurt op een marinewerf. De politie van het departement van Marine heeft onder de arbeiders van de werf een onderzoek ingesteld. Van 27 tot en met 30 Juli zal in het RAI-gebouw in Amsterdam weer een lederwaren- beurs worden gehouden. Gisteren is de stichting „Vrienden van het Muiderslot" opgericht. Men wil hier mede trachten naar beste vermogen de traditie van de door Hooft in de zeventiende eeuw gestichte Muider- kring voortzetten en het Muiders.ot een eigen betekenis geven in het he dendaagse culturele leven. Het Ne derlandse Oorlogsgraven Comité zal ook dit jaar weer vier z.g. pelgrims tochten voor nagelaten betrekkingen van in ons land begraven Britse mili tairen organiseren. Deze gelden de be graafplaats bij Nijmegen. Tevens zul len de Engelse pelgrims bezoeken brengen aan het kerkhof van de lucht landingstroepen in Oosterbeek. Mor gen zal in Finsterwolde het huis van de familie Uuldriks worden aangeslo ten op de waterleiding. Dat zal met enig feestelijk vertoon gepaard gaan, omdat daarmede de vijftigduizendste aansluiting op het net van het Pro vinciaal Waterleidingbedrijf van Gro ningen zal zijn voltooid. De familie Uuldriks zal vele geschenken ontvan gen en o.a. zijn leven lang gratis wa ter kunnen drinken...» mee. Tot zover hebben wij voldoende burgerlijk begrip om te zeggen „ac- coord, Van Putten!", wetende, dat be paalde maatregelen nu eenmaal nood zakelijk moeten worden geacht en dat we hier niet als God in Rusland kun nen leven. Als je met tien millioen mensen op een paar honderd vierkante kilometer woont, moet er tenslotte de nodige orde zijn. Doch naast dit burgerlijk begrip be schikken we ook nog over een portie menselijk gevoel en dit is nu en dan in opstand gekomen bij een zwerftocht, die we vorige week langs een aantal woonwagenkampen in onze provincie hebben gemaakt. Zeker, aan de ene kant mochten we constateren, dat een aantal kampen, wat de inrichting be treft, aan redelijke eisen voldoet. Het nieuwe kamp bijvoorbeeld, dat aan de grens van de gemeente Hoorn is aan gelegd, mag in dit opzicht met ere worden genoemd. Natuurlijk zal er wel iets te wensen over zijn, maar het ligt tamelijk beschut en voor zover het woord in dit verband kan worden ge bruikt, is er zelfs sprake van enig com fort. Men kan althans zien, dat er hier naar is gestreefd, het verblijf voor de mensen zo draaglijk mogelijk te ma ken. Ook in sommige dorpen heeft men ten deze, zij het soms op primitieve wijze, willen getuigen van zijn goede wil. Het woonwagenkamp te Alkmaar stad van 40.000 inwoners steekt hier al dadelijk ongunstig bij af. We willen niet op alle slakken zout leggen en we willen de klachten van de bewoners niet alle serieus nemen. Een feit is echter, dat het volkomen open en bloot ligt en dat men er vergeefs speurt naar iets, dat ook maar enige beschutting biedt, 's Winters niet tegen de sner- JsJAARMATE de Britse pers en (dien tengevolge?) de publieke opinie zich steeds meer gaat bezig houden met de vraag of Harer Majesteits Eer ste Minister Sir Winston Churchill, die op 30 November zijn tachtigste verjaardag hoopt te vieren, wellicht te oud wordt om zijn uitermate belang rijke post te blijven vervullen, is ook de wereldpers zich met dit probleem gaan bezig houden. Deze brede inter nationale belangstelling voor de fi guur Churchill wijst er op, dat de glorie van de man, die gedurende vijf bittere jaren de ziel was van de strijd van de vrije volken van Europa, niet is verbleekt. Churchill heeft in de da gen van strijd vele malen een zeer vooruitziende blik getoond. Hij was in alle opzichten een leider van groot formaat, sommigen gebruikten voor hem welecns de betiteling „genie". In elk geval menen wij dat in deze man, die met koningin Juliana en zijn eigen vorstin Elizabeth de tweede, afstamt van Juliana van Stolberg en Willem „de Rijke", graaf van Nassau, een keur van uitstekende eigenschap pen van het Britse volk verenigd zijn. Doch óók Winston Churchill, wiens geest was gezegend met een diep in zicht in de zaken van zijn land en de wereld, moet in zijn verwachtingen van de na-oorlogse wereld wel ernstig zijn teleurgesteld. In dagen van nood is de hoop een belangrijke steun om staande te blijven. Uit die goede hoop en die goede verwachting ontsproten de woorden, die hij op 29 September 1943 in de Royal Albert Hall te Lon den sprak tot een vergadering van 8000 vrouwen. Ik ben er zeker van. zo zei hij, dat, als de overwinning zal zijn behaald, wij een beleid en een (Van een onzer redacteuren) DIT ARTIKEL draagt zonder een beroep te doen op enig senti ment de vorm van een protest. Van een fel protest tegen mens onterende toestanden in onze provincie, met name zoals deze zich in bepaalde woonwagenkampen voordoen. Wel zeer in het bijzonder zo als we die aantroffen in liet woonwagenkamp te Medemblik, waarvoor men de rotste plek heeft uitgedacht, die er in heel de Radboudveste maar was te vinden: naast de gemeentelijke vuilnisbelt, ergens ver aan de Brakkeweg. Na hetgeen ons hierover zo was aangewaaid en mede door de wetenschapdat 'n woonwagenkamp nu eenmaal geen dorado i* en dit ook niet kan zijn, lagen onze verwachtingen vrijwel op het diepste niveau. Als we desondanks door ons bezoek aan dit kamp diep zijn geschokt, is dit, omdat de erbarmelijke entourage bij ons de vraag deed rijzen, hoe men een ergelijk oord als verblijfplaats voor mensen heeft kunnen bestemmen. Zij, die gedoemd zijn hier te leven, mogen weten, dat het vee in de dorpen rondom een beter onderkomen heeft. Zonder ook maar het minste voorbehoud durven we hier dan ook spreken van een grof schandaal. pende Oostenwind en 's zomers niet tegen de verzengende stralen van de zon. Enige beplanting zou hier geen overbodige luxe zijn, evenmin als een gedeeltelijke verharding van het ter rein, want nu maakt de regen het tot een modderpoel. De WC, waar in door snee zo'n honderd mensen gebruik van maken, is maar een heel provisorisch geval en ge behoeft maar naar het Het woonwagenkamp te Alkmaar ligt op de kale vlakte. Slechts een paar armetierige boompjes staan eenzaam langs de toegangsweg. (Foto's Jaap Schoen) U zoudt nooit kunnen raden, wat dit is en daarom schrijven we het met enige schaamte neer: de paar denstal" op het Alkmaarse woon wagenkamp hierbij afgedrukte plaatje van de paardenstal te zien om tot de overtui ging te komen, dat het hiermede maar allerellendigst is gesteld. Hoe veel hier dus nog te wensen overblijft, de toestand is nog heilig in vergelijking bij die, welke we aantrof fen op het woonwagenkamp te Medem blik. We waren in Medemblik op de eerste dag, die een zweem van de lente droeg. Twee dagen aaneen was de regen neer- geplenst en het „kamp" weidse be naming droeg er de duidelijke spo ren van. Zo hier en daar zuigt de mod der zich aan onze schoenen vast. Doch het is niet de modder alleen, die het kamp een troosteloos aanzien geeft. Dit „Duivelseiland", zoals het in de volksmond heet, is mede het voor portaal tot de gemeentelijke vuilnisbelt met al de aankleve van dien. Ge moet li hier een voorstelling van kunnen maken, ge moet dit feitelijk zelf heb ben gezien. Mocht er al ergens een pa radijs bestaan, dan is het in geen geval hier, want dit is de hel. Dit is een ver zameling van half vergane cemcntzak- ken, van rottende uien, die een kwa lijke geur verspreiden van alle mo gelijke onrein. Het lijkt ons een won der, dat hier mensen kunnen leven, het lijkt ons ook een wonder, dat instan ties, die zich op het gebied van de ge zondheidszorg bewegen, hier reeds niet lang hebben ingegrepen en nog meer verbazen wij ons er over, dat het ge meentebestuur zo het deze toestand al niet het leven heeft geroepen deze dan toch gedoogt. Deze zaak wij weten het is on langs in de gemeenteraad ter sprake gebracht en er is een vage toezegging gekomen, dat hier in de toekomst iets zal gebeuren. Maar als we de bewoners horen, moet hier alles gebeuren. Nu, in het natte jaargetijde, waarin de ratten zich aan dienen en aanstonds in de zomer, wan neer de vliegen bij duizenden van de belt komen overwaaien en een bedrei ging vormen voor de gezondheid. Deze periode wordt door de bewo- VIER BRIDGENDE me vrouwen te Cranston in de Verenigde Staten hebben tijdens een kaart- kransje ieder dertien kaarten van één kleur gekregen, nadat er heel eerlijk geschud en gege ven was. Dat vertelden die mevrouwen zelf ten minste. Wiskundigen heb ben berekend, dat dit een kans is van 1 op 2.200.000.000.000.000.000. 000.000.000. Spreek het eens uit! (JNS GELIEFDS huis dier de rat kan een hoop ellende veroorza ken. Het Fhilippijnse eiland Mindanao wordt op dit moment door een rattenplaag geteisterd en duizenden mensen staan hierdoor op de rand van de hongerdood. Alleen de ijskasten hebben de ratten nog niet kunnen openbreken, maar verder is niets voor hen veilig. In de provincie Kotabato alleen al zijn tien steden leeggeroofd. Men over weegt het te hulp roe pen van de artillerie. QP DE VUILNISBELT van de gemeente Nij megen in de Ooypolder is door vuilnissorteerders een geldkistje gevonden, dat f 3.700 aan geld be vatte, alsmede een spaarbankboekje en eni ge waardepapieren. Men kon nog nagaan uit wel ke wijk dit vuilnis af komstig was en toen was de eigenaar weldra op gespoord. Deze verklaar de, dat hij de avond te voren was uitgegaan en, omdat hij het huis onbe heerd had moeten ach terlaten, het geldkistje veiligheidshalve in de vuilnisemmer had gede poneerd. Toen hij des nachts welgemoed tvas thuisgekomen, had hij echter vergeten het kist je weer uit de emmer te halen. Wordt u ook vuilnisman? r\E EERSTE minister van Ceylon, sir John Kotelawala, zal in De cember te Colombo een conferentie over het bui ten de wet stellen van het communisme openen. Men is van plan hiervoor o.a. senator MacCarthy, president Syngman Rhee, generaal Tsjiang Kai Sjek, dr Adenauer, gene raal Franco, Kerenski (eerste minister van Rus land in 1917) en gene raal Zahedi, de premier van Perzië, uit te nodi gen. De combinatie van namen klinkt nogal on waarschijnlijk en carna valachtig. TWEE SCHOTSE leden van de socialistische Lagerhuisfractie hebben een volledig onderzoek verzocht naar de bouw kosten van het nieuiee vierduizend ton metende jacht der Britse konink lijke familie, de „Brit. tannia" die ongeveer 2J.260.000 gulden belopen hetgeen ruim drie ntil.' lioen. gulden meer is dan in 1952 werd begroot Weer iets voor die zuinu ge Schotten om over zo'n slordige drie mil- lioen te vallen, QNZE ENGELSE buren zullen minstens een maand lang geen jour naals in hun bioscopen kunnen zien en er zullen ook geen nieuwe filmj komen in deze tijd. Het wordt dus een saaie boel in de Britse cinema's en de eigenaars zullen hun plezier wel op kunnen. Een en ander is het ge volg van een loonconflict tussen de filmlaboranten en hun werkgevers. De laboranten hebben, nadat hun eis tot loonsverho. ging was verworpen, be. sloten geen overwerk te verrichten. De werkge- vers hebben dit beant- woord met het uitsluiten van 2500 van de 3500 la boranten. „De Dochters van de Nijl", de Egyp. tische feministen, de verbeten strijdsters voor de rechten der vrouw, zijn in hongerstaking gegaan. Niet omdat zij wat aan haar lijn willen doen, zeggen zij, maar om louter politieke redenen. De regering heeft namelijk verklaard, dat vrouwen niet aan de verkiezingen voor een Grondwetgevende Vergadering, welke in Juli zullen worden gehouden, kunnen deelnemen. Op initiatief van haar schone en hartstochtelijke leidster Doria Sjafik hebben de Dochters van de Nijl toen besloten geen voedsel meer tot zich te nemen. De hongerstaking breidde zich snel uit van de grote steden naar de provincie en reeds na één dag kwam Aly Maher, de voorzitter van de redactiecommissie voor de Grondwet, naar Doria Sjafik toe en sprak: „U hebt de eerste ronde gewonnen door de aan dacht van het land en van de wereld op uw zaak te vestigen, maar houdt er nu mee op en laat de rest aan de mannen over. Wij zullen uw rechten verder verdedigen". Mevrouw Sjafik riep hierop vurig uit: „Wij hebben geen ver trouwen in de beloften van mannen. Alleen wijzelf kunnen onze rechten ver dedigen. Wij staken dóór!" En dat doen zij ook, nog steeds. Al vier dagen nu. Slechts enkele van de staaksters hebben tot dusver een flauwte gehad, maar dat kwam meer van de emoties dan van de honger, zeiden zij. En de leidster der suffraggettes verklaarde tróts: „Wij zullen ons in leven houden met sinaasappel sap en idealisme". Er steekt toch beslist een verkapte actie achter om gezamen. lijk eens lekker wat aan de slanke lijn te doen. Als je de politiek erbij haalt, is het veel gemakkelijker om van de bonbons af te blijven. ners reeds met angst en vreze tegemoet gezien, want niet slechts de vliegen waaien over, maar ook als de wind in de „goede" hoek zit -het vuil, waardoor de sloot langs het kamp reeds stil-aan is dichtgeslibd. Een paardenstal? Nee, die was er niet. Een kampbewoner heeft er zelf een in elkaar getimmerd en het staket sel herbergt een armzalig paard, dat zich hier wenden noch keren kan. Tij dens de strenge winterdagen, die ach ter ons liggen, heeft het dier het ach ter de afscherming van oud plaatijzer Op de onbewaakte overweg in de lijn RoermondEcht is gistermorgen een vrachtauto uit Tegelen door een uit de richting Roermond kopjende personentrein gegrepen en vernield. Het ongeval werd veroorzaakt door dat de chauffeur van de vrachtauto on enigheid had met de bestuurder van een personenauto, die aan de andere kant van de overweg stond en de vrachtauto bij het oprijden geen voor rang had verleend. Terwijl beide he ren stonden te twisten, kwam de per sonentrein met een snelheid van ca. honderd km aanrijden en greep de vrachtauto midden op de overweg. De wagen werd totaal vernield, en de chauffeur kwam er wonder boven won der ongedeerd uit. Het treinverkeer was enige uren gestremd. Proces-ver baal is opgemaakt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1954 | | pagina 8