iiBlCABFAV
Edamse kaasmarkt is
weer geopend
I
r
beste
Om de vrijheid
internationaal!
aspect
Sinds 1918 gesloten
Alkmaarse dragers worden een keer
per maand uitgeleend
Showmarkt draagt een
gevaar in zich
Helicoptervluchten boven
de bollenstreek
Autobestuurder kreeg
zes weken
Pim, Pam Pom en de graafmachine
I
1
Luister eens naar:
Radioprogramma
MARGARET MALCOLM
mrtnnotïTl.
3 Als U sukkelt met maagpijn, -ff
3 slechte spijsvertering, oprispen. Tf
J overtollig maagzuur en misse- ff
lijkheid, bent U aardig op weg 3
om een maagpatiënt te wor- T+
I den. Kom Uw maag te hulp 3
r met het voortreifelijke tnaag-
IQ middel BICARPAN, dat alles
Ij bevat om Uw klachten voor
goed te doen verdwijnen. De X
cachet-(ouwel)vorm heeft spe- T
ciaal bij maagklachten dub- f
bel voordeel. Begint U daarom T
morgen met
Jf Uivty-
MAAG-CACHETS "AKKER
(Advertentie, Ing. Med.)
(Van een onzer redacteuren)
Het Jan Nieuwenhuyzenplein te Edatn is in de volksmond altijd de
kaasmarkt gebleven, ook al verdween de markt reeds in 1918 toen de
kaasbeurzen de handel vereenvoudigden. Het schilderachtige Waag-
gebouwtje werd aan zijn bestemming onttrokken en gedegradeerd tot
opslagplaats voor Gemeente Werken. Straatstenen en balken kwamen
de ronde Edammertjes vervangen en niemand had er enig idee van,
dat dit alles nog eens zou veranderen. Dat de deuren van de Waag
weer wijd zouden worden geopend, dat de grote weegschaal weer in
gebruik zou komen, dat de stapels goudgele kaas weer op het pleintje
zouden rusten en dat het gezellige honte markttaféreel, dat in 1918
verciween, in 1954 opnieuw zijn intrede zou doen: compleet met kaas
dragers, al waren die dan voor deze gelegenheid geleend. Toch is dat
Zaterdagmiddag alles werkelijkheid geworden.
Bij de tewaterlating van een schip
behoort champagne, bij de opening van
een waaggebouw bier, kaasdragersbier
natuurlijk en het beroemde kaasdra-
gérsgilde uit Alkmaar was Zaterdag
naar Edam gekomen om de toeschou
wers te_ laten zien, dat ze niet alleen
de berrie kunnen torsen, doch ook met
vaardigheid de bierfles weten te han
teren. Zij sloegen' de flessen vreemd
genoeg niet kapot, zoals dat bij een
schip gebruikelijk is, doch zetten ze
aan de mond en eerst toen dit ritueel
achter de rug was mochten de deuren
worden geopend en kon iedereen op
het plein zien. dat de straatstenen wa
ren verdwenen om plaats te maken
voor kaaspersen, boterkarnen, karn
tonnen, kaastobbes en meer van der-
tonnen, kaastobbcn en meer van der
ding vroeger onmisbaar waren.
Voortaan zal het waaggebouw iedere
dag ter bezichtiging worden openge
steld en één Zaterdag per maand zal
de kaasmarkt worden gehouden, waar
voor men de eerste tijd althans
de kaasdragers uit Alkmaar zal vra
gen. Totdat er Edamse dragers zullen
zijn, die de berries heen en weer kun
nen draven. Er is een „maar" aan de
herleefde kaasmarkt verbonden. Zij is
tot stand gekomen op particulier ini
tiatief. Een ondernemende Edamse za
kenman, de heer J. Conijn, die enkele
maanden geleden een nieuw kaaspro
duct, de „borrelstaafjes" in staniol
verpakt, heeft gepousseerd, is de gees
telijke vader van het plan. Hij is het
geweest, die het waaggebouw van de
gemeente heeft gehuurd en hij is ook
Behoudens toestemming van de Rijks
luchtvaartdienst zullen van 1 April
tot half Mei door de Sabena helicop
tervluchten boven de bollenstreek wor
den gehouden, met tussenlandingen in
Lisse, Haarlem en Zandvoort. De heli-
copters, die in Brussel opstijgen, zul
len Zaterdag, Zondag en feestdagen
hun tochten maken.
De Middelburgse arrondissements
rechtbank heeft de veevervoerder A.K.
uit Nieuw en St. Joosland veroordeeld
tot 6 weken gevangenisstraf, waarvan
twee weken onvoorwaardelijk. K.stond
op 5 Maart terecht als verdacht van
het veroorzaken van een auto-ongeval
onder Rilland-Bath op 8 December,
waarb,. twee buspassagiers het leven-
verloren. De eis tegen K. was 8 maan
den geweest.
de organisator van de maandelijkse
kaasmarkten. Het gevaar bestaat even-
Wel, dat de heer Conijn na verloop van
een jaar tot de conclusie komt, dat deze
reclame voor het zuivelproduct in het
algemeen hem persoonlijk te weinig
revenuen oplevert en we zullen het
hem zeker niet kwalijk nemen, als hij
op dat moment het waaggebouw sluit.
Als er geen andere instanties zijn om
het werk over te nemen zal de Edam
se kaasmarkt, net als in 1918, weer ver
dwijnen en zullen de steigerpalen en
de straatstenen van de gemeente weer
in hun oude opslagplaats komen. Want
de Edamse markt mist het voornaam
ste element: de handel. Het is een zui
vere showmarkt. De eigenaar brengt
zijn kaas, de dragers sjouwen er wat
heen en weer en dan komt alles weer
in dezelfde auto terecht. Wij vrezen
daarom een ander nadeel, dat aan het
voordeel van de propaganda voor de
Noordhollandse kaas afbreuk doet. Nu
reeds beschouwt men de Alkmaarse
markt al te graag als een show, maar
men vergeet, dat, hoewel de aanvoer
kunstmatig moet worden gestimuleerd,
de handel te Alkmaar zuiver en echt
is en dat de markt bij de prijsvorming
van betekenis mag worden veronder
steld. Deze voorwaarden ontbreken in
Edam en het gevaar, waarop wij doel
den, is hierin gelegen, dat de vreem
deling en de bezoeker, die generali-
De Alkmaarse kaasdragers, die
Zaterdag de opening van de Kaas
markt te Edam dóór hun aanwezig
heid opluisterden konden het met
de Volendamse meisjes wonderbest
vinden.
(Foto Jaap Schoen)
seren, Edam en Alkmaar over één kam
zullen gaan scheren en dat men in de
markt van de kaasstad het waarachti
ge element niet meer zal zien.
Bij de opening, die men Zaterdag be
leefde, was er geen tijd voor deze som
bere gedachten. De Edammers en
daar bedoelen we dan de bewoners van
dit vriendelijke stadje mee hebben
plezier gehad van het schouwspel en
bepaald sympathiek waren de Volen
damse meisjes, die grote schalen vol
beschuitjes met kaas presenteerden.
Aan de genodigden, maar ook aan het
publiek, dat langs het pleintje dromde.
De Edamse markt dateert al van
April 1526. Na de droogmaking van de
Deemster en de Purmer breidde zij zich
uit. In 1745 raakte zü in verval en
werd tot 1775 gesloten. Na die datum
kende zij een nieuwe bloei tot in 1918
de beurzen kwamen en de waag op
nieuw moest worden gesloten.
Het uit 1778 daterende Waagge-
bouwtje te Edam is van een ordi-
naire opslagplaats verheven tot' een
museum, waarin allerlei attributen
staan opgesteld, die men vroeger
voor de kaasbereiding nodig had.
(Foto Jaap Schoen)
71. B /e schrok werkelijk heel erg,
toen hij zag, dat zijn aartsvijanden,
Pim, Pam en Pom, de weg kwamen af
stappen. Zenuwachtig stapte de koe
van de weg af, struikelde in de grep
pel en klom toen aan de andere kant
het weiland in. „Nou doodstil blijven
staan", commandeerde Billie. „We zul
len wachten totdat ze vrorbij zijn.
„Klapper niet zo met je knieën ezel
Ze kunnen je mijlen ver horen!" Dat
was natuurlijk overdreven, maar zeker
was het dat Kareltje het 't liefst op
een hollen had gezet. Onbewust van
het vreemde dier dat achter de strui
ken naar hen stond te loeren, stapten
Pim, Pam en Pom voorbij. Duidelijk
konden de beide booswichten uit hun
koe horen, wat er gezegd werd: „Nog.
nooit van mijn leven heb ik zo'n leuke
avond meegemaakt", hoorden ze Pim
zeggen. „Oh, wat heb ik gelachen om
die Piet Pakkum en de commissaris..."
„Wat was die commissaris kwaad hè?"
zei Pam. „En alleen omdat wij die cos-
tuums van Billie en Kareltje nage
maakt hadden". „Ja, maar wij konden
toch niet weten, dat Billie en Kareltje
ontsnapt waren?" riep Pom veront
waardigd. „Het was toch zeker een ge-
costumeerd bal. En dan mag je aan
trekken, wat je wil!" „Ach joch, wat
kan jou het schelen", riep Pim onver
schillig. „We heben nog nooit zo'n
leuke avond gehad, vooral die knok-
partij, die zal ik mijn leven niet ver-
geten I"
toeft in het land, dat zij moesten ver
laten. Een verlangen, dat sprak uit de
tekeningen, die de nu zo zieke man
maakte van in kleurige Oekrainse
i,ia«A>e van m meurige uekramse
vnnd „.„i de dracht gestoken ruiters op hun snelle
jUEN WEEK lang liepen ze paarden, dansende meisjes
angst fel kloppend in de keel Aes Gelyk wij jn de jaren 1940-1945 hopen
mannen, drie vrouwen en een nd zy e)ke dag nog op een nieuwe vrijheid
vüf jaar. Overdag shepen zij m een voor hun land en volk. Zij luisteren
schelf of een andere schuilplaats, naar Brits. en Amerikaans radio-nieuws
in men hoopte enkele uren veilig te j QVer hun jand en wegen de woorden
Zodra de avond viel lag -de weg van de commentator om er wellicht een
de vrijheid voor deze tiem nonga glimp van hoop uit te kunnen trekken,
nsen weer voor hen. Daartoe koe =N 1951 schreef de uitgeweken presi-
de onbegaanbare streken m g dent van het Hongaarse parlement
vlakten, dichtgevroren wateren om Be]a yarga; 0ngeveer 20.000 Honga-
geen mens tegen te k°me lt ren zijn naar Russische mijnen en
komen voor een onverbiddelijk ma werkkampen gezonden. Nog 50.000 van
Tenslotte was het meegevo upvrü_ mijn landgenoten zullen worden gede-
and op, kregen viervan. de Jien, de porteerd. Elke dag wordt het leven in
ren voeten en Tot in_ mijn vaderland grauwer, armoediger en
anderen gesteund voortslepen. Tot in sgaier Zoa,s ip elk land waar het boJ_
s* y
/sss?s//sss/sssssxs>&sS!&
*v««x acj,
sjewisme aan de macht kon komen. De
Hongaren dragen dit lot omdat zij er
vast van overtuigd zijn, dat de vrijheid
eens zal wederkeren...."
Maar toen de berichten over het mis-
lukken van de besprekingen der Grote
Vier over de eenheid van Duitsland
doorkwamen, hoorden wij een oude
vluchteling op onze reactie „Misschien
r, lukt het straks wel", zeggen: „Morgen,
eens toch het gevreesde halt kwam. Ei steeds weer morgen"., Dan gaat men
kraakten schoten in de Stilte. Twee po- toch de wanhoop van deze mensen be-
litiemannen leden de nederlaag. Voort grijpen. Dan vragen wij ons af of er
weer, nu door het vuurgevecht zeker ge- V00r de geknechte Oosteurópese volken,
volgd door de eigen „vaderlandse vij- waarvan er honderdduizenden hun ver
and. Nog een angstige ontmoeting, een zet. (getuige de jongste berichten van
verraderlijk mijnenveld. Maar een te- communistische zijde) nog steeds vol-
rug was er niet meer. Ook geen omweg houden nog wel ooit een nieuwe mar-
De tien hebben het gered. Ze wisten gen, een dageraad der vrijheid zal aan-
Oostenrijk te bereiken. Zij bevinden brekenDan begrijpen wij niet de
zich thans onder de,zorgen van mensen, man, die zich óók in ons land voor dat
die hun weer vrijheid van'lèven enden- communistische bestel wil inzetten. Dan
ken zullen garanderen,. weten wij. ook, dat geen inspanning het
Het stond dezer dagen in de kranten, Westen te groot moet zijn om de vrij-
iTTï'i J
Soms enigszins als een soort sensatie
aangedikt. Deze kwamen er, doch hoe-
vele duizenden worden in hun vlucht
voor een knellend regiem opgevangen?
Hoevele gezinnen zullen daarna uiteen
worden gerukt? En toch riskeren deze
mensen het telkens weer. Het besluit
tot de vlucht, tot achterlating van al
hun bezit, tot een afscheid van altijd
van de beminde geboortegrond. Het
moet, er op ofer onder.
c...v^u «--ju smi VAC Vlij-
heid, die wij althans nog de onze mo
gen noemen, te bewaken en te kunnén
doen voortduren.
PORTUGESE EN SPAANSE
PIANOMUZIEK, uit te voeren
door de Portugese pianiste Helena
Costa. Merendeels 'werk van goed
deels onbekende componisten.
(Dinsdag 19.05 over Hilversum 1,
402 m.)
DINSDAG 23 MAART
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 AVRO.
7.50 VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 7.00
Nieuws. 7.10 Gram. 7-50 Dagopening. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Morgenwijding.
9.25 Voor de huisvrouw. 9.30 Waterstan
den. 9.35 Gram. 10.50 Voor de kleuters.
45
Alleen gelaten, liep Serena naar het
venster. Hier, op deze plaats, moest
ook haar moeder hebben gestaan en
precies gezien hebben wat haar dochter
nü zag: het prettige dorpspleintje met
zijn oude gebouwen aan de ene kant en
ter andere zijde de grote weg, wel druk,
maar ver genoeg uit de buurt om het
geraas niet hinderlijk te doen zijn. Dan
de winkels, meest in oorspronkelijke
gewone huizen gevestigd, een oude her
berg met wijde boogvormige poort uit
de dagen van de diligences. En achter
dit alles de zacht welvende omtrekken
van de Western Downs.
Serena slaakte een zucht van opluch
ting. Zo'n vredig geheel had ze nog
nooit te voren aanschouwd. Het leek
in niets op de kille woestenij van
Bodmin noch op het altijd lawaaiige en
nimmer tot rust komende Londen. Dit
hier was iets rustigs, iets vredigs, als
een heiligdom.... In deze atmosfeer
van liefde en kalmte kon ze het ver
leden vergeten en een toekomst op
bouwen, toekomst zonder vrees! Een
plek gelijk deze bood geen ruimte voor
iemand als Nick en dus zou 't haar,
Serena, allicht minder moeilijk val
len, de herinnering aan haar liefde
voor hem uit te bannen. Nick zou hier
eenvoudig niet op zijn plaats zijn.
En tóch.... toen ze na amper veer
tien dagen in Little Barfield te hebben
vertoefd, op een morgen door de dorps
straat wandelde, ontmoette Serena
Nick in eigen persoon!
Nick was er niet bij toeval en hij had
DOOR
niet zonder vrij wat moeite haar ver
blijfplaats ontdekt.
Op het eerste ogenblik nadat hij haar
korte afscheidsbriefje had gevonden,
was hij te onthutst geweest om zijn
verstand te gebruiken.
Serena weg! Het was eenvoudig niet
mogelijk. Werktuigelijk zette hij sterke
koffie op en slurpte een grote kop
leeg, in de hoop dan beter te kunnen
nadenken. Langzamerhand had zijn
verwarring toen plaats gemaakt voor
spijt.
Hij besefte slechts al te duidelijk
waarom ze was weggegaan en dat hij
't enkel en alleen aan zichzelf had te
wijten. In die stemming nam hij 't haar
niet zozeer kwalijk, dat ze was ver
trokken, als wel, dat ze 't hem onmo
gelijk had gemaakt haar achting en
zijn zelfrespect te herwinnen. Nu. in de
gegeven omstandigheden, bleek hij niet
bij machte, de last die hem drukte van
zijn schouders te wentelen door woor
den van verontschuldiging voor de
manier waarop hij Serena had beje
gend. Ze kon er immers niet naar luis
teren! En hij wist in geen velden of
wegen waarheen ze was gegaan.
Eensklaps ging de telefoon met naar
hem toescheen onduldbare felheid. Hij
rende erheen en nam het toestel op.
..Hallo!" riep hij driftig. Natuurlijk zou
het Serena zijn en alles dan weer in
orde.
Maar het was niet zo. Geen Serena.
doch Horace Jankin.... en dermate
opgewonden, dat Nick, zelf nog totaal
verbijsterd, enige tijd nodig had om te
begrijpen, wat er aan de hand was.
„Nick", klonk het door de telefoon. 1
„Is het waar, dat Corinna blindedarm
ontsteking heeft?"
„Watblief? O.... Corinna!" Nick
streek zich met de hand over de ogen
als om een nevel te verdrijven en ging
toen voort: „Ja, ik acht het alleron
waarschijnlijkst, maar zo luidt het ver
haal. In elk geval heeft haar plaats
vervangster gisteren haar rol gespeeld."
„Dat weet ik en ik heb het al enige
keren gehoord", zei Jankin ongeduldig.
„Maar óók, dat die plaatsvervangster
een geweldig succes is gebleken".
„Wat zeg je?" riep Nick uit.
„Ja, inderdaad. Natuurlijk een heel
andere opvatting dan Corinna, maar
dat is juist het verwonderlijke. Ten
slotte heeft Corinna toch de rol gecre-
eerd en het stuk is zólang gegaan,
dat iederfeen zelfs de lui, die het
niet gezien hebben van een „Corin
na Chale-rol", spreekt. Maar nu heeft
dat meisjedie Jane of Anna hoe
heet ze ook weer?....
„Mary Mannaccan", verbeterde Nick
„En....?"
„Nu dan, die Mary heeft geen ogen
blik geprobeerd het in de geest van
Corinna te spelen. Ze heeft de rol ver
tolkt zoals zij die zag. En naar alles
wat ik er van gehoord heb, wist ze het
publiek zowaar tot luide toejuichingen
te brengen".
„Ik begrijp er niets van?", zei Nick
verbaasd. „Weet je wel, Jankin, dat
Mary nooit dat baantje van plaatsver
vangster zou hebben gekregen, als ik
niet vertrouwd had op Corinna's repu
tatie, dat ze nooit een voorstelling
mist! Ik had nimmer gedacht, dat Ma
ry er iets van zou terecht brengen. Wat
was het verschil, Jankin? Heeft iemand
je dat soms verteld?"
„Ze zeggen dat ze meer beheerst
speelde, terwijl Corinna er wat je
noemt alles uithaalde, wist dit mei-je
de lui 'e overtuigen, dat ze letterlijk
van woede ziedde, maar die woede
in oom hield...."
„Lieve help I" riep Nick, met s l
jy(EN moet met dergelijke mensen ge
sproken hebben, men moet in hun
ogen hebben gezien en lang naar hun
verhalen hebben geluisterd, om iets te
begrijpen van de angst, die hen voort
dreef. De angst voor de terreur, welke
allen treft, die het hoofd niet buigen
voor de wetten van de communistische
heersers. Wij hebben die angst gezien
in de ogen van een jonge Lithause
vrouw, die reeds veilig nog scheen te
willen vluchten voor een haar achter
volgend allesverzengende vuurgloed. Wij Tr
kennen het verhaal van een reeds be- Gram.\""50 Vo°"
jaard Russisch jurist, wiens hart zó is Y°or z.® ®n' j1 'an°^,nu,.'
opgejaagd, dat het nu na jaren in het 1200 Gram. 12-30 Land- en Tuinbou
veilige Holland nog niet rustig kloppen mededelingen. 12.33 Voor het plattela
kan. En wij beseften hoe wreed de 12.40 Twee piano's. 13.00 Nieuws. 13.
scheiding was voor dat echtpaar uit de Meded. °f gram. 13.20 Lichte muzieK.
Oekraine. wiens peest nop «teedc 14.00 „Wij ontdekken Amerika", cause
rie en muziek. 14.30 Gram. 14.40 School
radio. 15.00 Gram. 15-15 Voor de vrouw,
hand door zijn reeds verwarde haren J5''!5 Gram. 16.30 Voor de 17'^f
strijkend. „Besef je wel, Jankin, dat I"str' ®n ,0.hst* l7'4' 20
ik dit juist nodig heb voor „De rol- J »rt^' 18 40
lende Steen"? Geweldige emotie, maar i; causerie. 18.30 Koorconcert.
eveneens geweldige zelfbeheersing. Dat Gram. 18.55 „Paris vous parle
is precies wat ik geprobeerd heb. Co- Noor de kinderen. 19.05 pianomuf„n-
rinna te doen inzien". 19-30 Luisterwedstrijd. 20.00 Nieuws. -#»
Het gesprek stokte even, daar beide Gevar. programma. 21.35 Lichte
mannen de betekenis van de nieuwe 21.55 Mededelingen. 22 00 Gram. 22.ua
„ontdekking" overwogen. Tiroolse muziek. 22.45 Buitenlands over-
„Ja, als Corinna inderdaad blinde- zicht, 23.00 Nieuws. 23.15 „New Yorkcal-
darmontsteking heeftzei Jankin Hng", causerie. 23.20—24.00 „Francescada
tenslotte tamelijk ongevoelig. Rimini", opera (3e acte)
„Och, het komt er niet op aan, wat nn
en óf ze iets heeft", vond de eveneens HILVERSUM II, 298 m.: 7.00-24™
hardvochtige Nick. „Begrijp je niet, KRO. 7.00 Nieuws, 7.10 Gram. 7.1»
dat we eenvoudig geen enkele veran- Gm. 7.30 Gram. 7.45 Morgengebed en
6Gcu cuft-eie veran-
dering moeten aanbrengen? Corinna
zou de rol nooit spelen zoals het moet".
„Misschien wel.... als ze begreep,
dat een ander klaar stond om haar
zo nodig te vervangen" merkte Horace
weifelend op.
Nick lachte en het was geen prettige
lach voor een man, die eens verliefd
was geweest op Corinna Chale.
„Beste Horace", hernam hij. „Corin
na zal nooit op de gedachte komen,
dat haar eigen plaatsvervangster, die
altijd, zoals ik zei, zulk een nulliteit
heeft geschenen, misschien een mede
dingster zou kunnen zijn. Ze zal het
hoogstens als een truc im haar tot
inschikkelijkheid jegens mijn stand
punt te dwingen beschouwen".
„Daar ziet iets in. Nu, zullen we
eens met die kleine Mary gaan pra
ten? Haar b.v. vertellen hoe de zaken
staan en haar waarschuwen om,
nu ja, niet te overdrijv
„Onnodig", antwoordde Nick. „Een
vrouw, die hersens genoeg bezit om
de kans te grijpen en er van te maken
wat ze al gedaan heeft, heeft heus
onze raad niet nodig".
„Neen.... daar kon je wel eens ge
lijk in hebben. Wel. dan zullen we
maar kalm moeten afwachten. Zeg
eens, Nick, is het je al opgevallen, dat
dit meisje wel ie's weg heeft van je
eigen vrouwtje?" (Wordt vervolgd.)
Liturgische kalender. 800 Nieuws en
weerberichten., 8.15 Gram. 9.00 Voor de
vrouw. 9.40 „Lichtbaken", causerie. 1000
Voor de kinderen. 10.15 Schoolradio-
10.45 Gram. 11.00 Voor de vrouw, li;30
Schoolradio. 11.50 „„Als de Ziele luis
tert", causerie. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Gram. 12.55 Zonnewijzer. I300
Nieuws en Kath, nieuws. 13-20 Amus.-
Orkest en soliste. 14.00 Studenten-orkest
en solist. 14.50 Gram. 15.00 Metropole-
Orkest en soliste. 15.30 Ben je zestig-
16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof-
17.00 Voor de jeugd, 17.15 Felicitaties v.
de jeugd. 17.45 Regeringsuitzending:
Rijksdelen Overzee: L. E. van der Jagt-
„Arbeid en maatschappelijke zorg ih de
Nederlandse Antillen". 18.00 Gevar. mu
ziek. 18.20 Sportpraatje. 18.30 Voor de
Jeugd. 18.52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws.
19.10 Gram. 1915 Uit het Boek der Boe
ken. 19,30 De gewone man. 19.35 Gram-
(Intermezzo: pi.m. 19.50 „Vader doet de
vaat".) 20.30 Lijdensmeditatie. 2130 Strijk
orkest en sol. (In de pauze: pl.m.
22.15 Ken een Haan een ei liggen?) 3
Avondgebed en Liturgische kalender-
23.00 Nieuws. 23.15 Viool en piano. 23.»
—24.00 Gram.muziek.
Televisie-programma VARA. - 2()1®
Cabaret. In de pauze. Actualiteiten.