ONZE KINDERKRANT
MIES
MUIS
Ons hoekje
Wat de post ons bracht
r
De
beste mjj
VITAMINEN
ACTIFRAL-10
Een onverwacht avontuur
Welke zijn er niet?
Het straatorkest
PimPam Pom en de graafmachine
Luister eens naar:
Radioprogramma
Beste kinderen, 1
Terwijl ik jullie zit te schrijven
is het buiten prachtig Weer. Niet zo
warm nog, maar wel zonnig. Zo
even kwam er een klas schoolkinde
ren langg mijn raam. Ik denk dat
ze samen met de meester langs de
slootkant op ontdekkipgstocht gin
gen. Een les in natuurlijke historie,
zomaar buiten in de vrije natuur.
Ik had best willen meegaan! En
jullie»
^®t het raadsel van de laatste
EeeT heeft vrijwel niemand moeite
gehad. Ook nu hebben we weer een
gezellige puzzle die niet veel tijd
kos{. Verder een spannend verhaal.
Lees het maar eens!
Ik hen benieuwd hoeveel brieven
er komende week zullen rollen in
de bug van Tante Paulien, Bureau
van dit blad.
Tot de volgende week!
Het was gezellig
in de kamer. Vader
schreef een brief,
moeder zat te brei
en, zus las een boek
bij de kachel en
Karei speelde met
zijn meccanodoos.
De rust werd
eigenlijk pas ver
stoord toen vader
een postzegel Uit
zijn notitie-boekje
haalde, deze op de
enveloppe plakte
en er toen met zijn
vuist zo'n harde
klap op gaf dat het
bouwwerk van Ka-
rel als een rietje
trilde en alle lege
koffiekopjes begon
nen te rinkelen.
„Ha-ha-ha", lach
te vader toen hij al
de verschrikte gezichten zag. „Wat kij
ken jullie onthutst. Mag ik soms geen
postzegel meer op mijl brief plakken.
„Ja, ja....", mopperde moeder, „maar
ik heb drie steken laten vallen
„....en ik ben moertjes kwijt.
treurde Karei. „En ik heb koffievlek-
ken op mijn jurk", sloot zus de rij.
L°esje Beker stuurde een goede op
lossing van de raadsels van de voor
laatste keer. Keurig, hoor! Bedankt
voor die mooie bloemenmandjes die je
voor me getekend hebt.
Hilda en Piet ..e Groot zijn een nieu
we. neef en nicht. Hartelijk welkom in
onze kring! Wat hebben jullie je brief
enig versierd, zeg! Ik stond er echt
van te kijken. Jullie oplossing van het
raadsel van de voorlaatste keer is
prima. Nog wel gefeliciteerd met de
verjaardag van de zusjes. Doen jullie
de volgende keer weer mee? Dag, nieu
we neef én nicht!
Mijn trouwe nicht Thea Jansen
stuurde' een enorm lange brief en twee
goedp oplossingen. Jammer, dat je
met het middelste raadsel geen weg
wist. Wat makkelijk is zo'n filmster-
rehboekje. Nu heb je alle namen en
leeftijden bij elkaar. Krijg ik van Cor-
rie ook nog een brief? Wat een mooi
vulpotlood lijkt me dat, te oordelen
naar jou beschrijving.
'Stfiie' Bakker heeft een prachtige
tekening voor me gemaakt. Dank je
wél, hoor! Je oplossing van het raadsel
is goed. Leuk, zeg, die twee poesen. Jè
zult wel blij zijn met je accordeon.
AaiMige wijsjes kun je al spelen. Dag,
Elly. Krijg ik binnenkort weer eens
zo'n gezellige brief van je?
Claar Bijhouwer is een nieuwe
neej of nicht. Je naam kon ik niet pre
cies ontcijferen. De oplossingen zijn
alle drie goed, hoor! Krijg ik nog eens
eea inzending?
Tonny Lansdaal stuurde een brief vol
verrassingen. Heel hartelijk bedankt
voer dé- toto. Wat vind ik hetTeuk.
dat ik nU weet hoe je er uitziet.. Met
de waterverftekening was ik ook er?
blij. Ik vind het niets erg wanneer je
de volgende keer op minder mooi pa
pier schrijft, hoor! Trouwens, er is
niets aan te doen, je postpapier is nu
op. Ja, hét lijkt me, d,at je heel goejd
op de foto staat. Alleen jammer, dat
je het je ogen dicht hebt. Zijn dié
groen 0f bruin of blauw? Ja, ik heb al
een massa crocusjes gezien. Dag, Ton-
ny.
Van mijn trouwe nicht Tint IJff ont
ving ik een lange brief, een goede op
lossing tn twee mooie tekeningen.
Dank je wel! Wat hebben jullie al veei
lammetjes. Laatst toen ik buiten was
zag ik er ook heel wat. Wat -ijn ze
schattig, hè? Dat drinken geven uit een
flesje is zeker een echt geduldwerkje,
hè? Hoe gaat het met dat ene diertje
dat een beetje ziek is? Daar lees ik dat
de ene tekening van jou is en de an-
deFe van Gerda. Ik weet naast niet
welke ik het knapste vind. Van dat
mislukken heb ik niets ontdekt, hoor!
Eordinand Nellenstein heeft gevon
den dat de jongen het eerst gestoken
is- en daarna het meisje. Dat is juist,
hoor! De tweede oplossing is ook goed.
Hla Halma schreef al weer een brief.
Wat een mooie tekening van die
Paaakuikentjes, zeg! Je oplossing is
goed. V nd je het leuk, dat je naam
in de krant stond? Nu, dan heb je deze
week alweer een pretje! Dag, Ria! Ci-
lientje en Marietje Briars ontbreken
geen enkele keer op het appèl. Jullie
oplossing is goed. hoor! Wat een gezel
lige brief. Ja, de Paasvacantie komt nu
al heel dichtbij. Het zou fijn zijn als
jullie met je ouders konden gaan tiet
sen. Zijn jullie nog met de autoped er
op uit geweest? Dag, lieve nichtjes!
Tiny Vos liet weer eens iets van zich
horen, ik was echt blij met je brief.
Heeft jullie poes al jongen? Je oplos
sing van het raadsel van de voorlaat
ste keer ls goed, hoor! Bedankt voor
de rtioole tekening. Dag, Tiny!
Van IJbeltje Elzinga ontving ik een
grappig rijmpje. Nu, ik ben echt dol op
drop hoor, speciaal op katjesdrop. Maar
veters lust ik ook wel. Ik ben wel drie
keer zo oud als jij. Reken maar uit!
Kon je het raadsel niet oplossen? Of
had je er geen zin in? Ik kijk al vol
spanning uit naar je volgende epistel!
Mijn trouwe n it Anneke Vogelpoel
stuurde een lange brief. Gaat het in
Haarlem nog steeds goed? Je oplossin
gen zijn alle drie goed. Flink, dat je
moeder een beetje hebt geholpen met
de schoonmaak. Wat zul je met Pasen
mooi zing n voor al die zieken. Krijg
ik binnenkort weer een berichtje van
ie?
Joop Vogelpoel schreef ook ai een
lange brief. Wat een leuk postpapier.
Ja, dat „Nellie" was inderdaad een
vergissing. Heb je er lang op zitten
piekeren? Het zal ml) benieuwen of je
de eerste prijs wint op gymnastiek. Je
oplossing van het raadsel van de laat
ste keer is goed, hoorl Wat fijn, dat je
nu al belooft de volgende keer weet
mee te doen. Doe je mijn groeten aan
je vader?
Hier vind ik warempel nog een brief
van Anneke Vogelpoel, ditmaal met
een goede oplossing van raadsel
van deze week. Wat een strop, dat je
te oud was om mee te doen met de
kleurwedstrijd, hè? Heb je de uitslag
van die andere wedstrijd al gehoord?
Wat een schitterende tekening heb je
voor me gemaakt, zeg! Dank je wel!
Je schiet al aardig op met je truitje.
Als het achterpand rnaar eerst af is,
hè? Dag .Anneke. Tot een volgend
keertje!
Mijn trouwe nicht Geertje Meijer
kan enorm gezellige brieven schrijven.
Hier heb ik er weer zo éen. Nee, hoor,
mij hebben ze op 1 Apni met beet-
genomen. Alvast gefeliciteerd met je
moeders verjaardag. Beter te vroeg
dan te laat, hè? Wat een fijn school
reisje hebben jullie in het vooruitzicht,
zeg! Leuk, dat je Jcop Vogelpoel en
Anneke wel kent. Hoe zou het rapport
worden? Ik hoop voor je, dat het een
beetje goed zal zijn. Wat ga je doen
als je van school komt? Heb je a een
dame met een rood vestje ontdekt? Ik
draag dat vestje bijna nooit, hoor. Je
oplossing van het raadsel is bijna goed.
Mijn nieuwe nicht Jannie Wittebol
sloot bij haar brief ee". f°t° in van
haarzelf met haar hondje. Wat leuk,
zeg! Nu weet ik precies hoe je er uit
ziet. Dank je wel, hoor. Ik zal hem
goed bewaren. Zielig van<Je goud
visjes. Waar woont je zusje. Je zult
haar al best kunnen helpen, lijkt me
zo. Die Robbie heeft een pienter kopje,
zeg! Waar laat je hem in de Paas
vacantie? Misschien neem je hem wel
mee. En Mollie? Die heb ik op de ach
tergrond kunnen ontdekken. Het beste
taiet het komende rapP0"- Daag.
OPLOSSING PUZZLE 2 APRIL
De jongen wordt het eerst door de
mug gestoken.
„Mooi is het!", lachte vader nog
steeds. „Kom Karei, we Baan samen
even deze brief naar de bus brengen.
Als we dan terugkomen is iedereen van
de schrik bekomen en maken we het
even gezellig als het was".
Even later stapten Vader en Karei de
donkere straat op. De brievenbus was
bij het postkantoor in het centrum van
het plaatsje, ongeveer tien minuten
lopenalthanswanneer er geen
onverwachte dingen gebeurden, zoals
vanavond het geval was., luister maar.
Vader en Karei hadden de brief al
gepost en kwamen op de terugweg langs
het politiebureau. Tot hun grote verba
zing werden plotseling de beide deuren
opengegooid en renden twee mannen
naar buiten gevolgd door de dienst
doende Brigadier. „Houdt zehoudt
zeriep de agent. Vader en Karei
wisten zo gauw niet wat te doen. „Houdt
ze.... het zijn ontsnapte arrestanten",
riep de Brigadier weer.
In twee verschillende richtingen lie
pen de ontsnapten weg. De Brigadier
rende achter de een aan en schreeuwde
tot Karei en Vader: „volg die andere.,
ik moet ze terughebben....!"
Karei zette het meteen op een ren
nen en vader volgde zijn voorbeeld. „Hij
is die laan ingegaan, vader", hijgde
Karei. „Kom vlugmisschien kun
nen we hem nog aehterhalenl" „Ja
jaik kom alkreunde vader
die in geen twintig jaar zó hard had
gelopenhoe haalt zo'n kerel het
in zijn hoofd om weg te lopen als wij
net voorbij komen„Vlugger va
der!", vuurde Karei aan die al een heel
eind voor lag.
Vader moest de strijd opgeven. Stil
staand hoorde hij de voetstappen van
de ontsnapte ea zijn zoon wegsterven.
„Als die vent maar geen kwaad wil",
zuchtte hij zorgvol. „Karei is moedig
genoegmaar eerlijk gezegd zie ik
hem liever met zijn meccanodoos spe
len.... ik zal teruggaan naar het bu
reauik moet eens weten wat voor
een knaap die vluchteling wel is!"
Bij het bureau was het nu druk. De
Brigadier bracht juist met een hoog
rode kleur en omringd door nieuws
gierigen de weggelopen man terug.
„Karei is achter die andere aan!",
sprak Vader. „Welke kant is ie heen-
geholdwilde de brigadier we
ten, de opgespoorde gevangene weer
stevig in zijn cel stoppend. „Ik snap
werkelijk niet hoe die lui dat voor el
kaar gekregen hebbenineens hoor
de ik iets aan de voordeur en toen ik
ging kijken stormde het tweetal al naar
buiten."
„Die andere is de Lindelaan afgerend
Van Tjing-Tjing-Boem daar- z\jn
we weer met ons drie-man
orkest.
Wij spelen marsen, walsen ook
en doen steeds erg ons best!
De langste man van alle drie
speelt trekharmonica.
En heus zoals hij deuntjes trekt
doet niemand hem dat na!
De kleinste met de gladde bol
en wijde jas met ruiten,
ls liefst maar heel de lange dag
fijn op zijn fluit aan 't fluiten.
De man, tot slot, met grote trom,
die loopt steeds heel vooraan.
Hij is een vakman eerste klas en
geeft de maat goed aan.
Van Tjing-Tjing-Boem daar gaan
we weer. Nu?, spelen we niet
goed?
Gooi, dan, meneer, mevrouw, een
keer wat centjes in ons hoed!
in de richting van de hei", vervolgde
vader. Ik hoop maar dat alles goed af
loopt. Is het een gevaarlijk mannetje
waar mijn zoon achteraan is Brigadier?"
De politieman trok een bedenkelijk ge
zicht. „Ik zal eens gaan zoekeri in die
richting", zei hij „het is alleen erg jam
mer dat ik geen hond hier heb op het
ogenblik, anders zat dat knaapje spoe
dig achter Slot en grendel".
„Maar.... maar wij hebben een
hond!", riep vader nu. „Nou en of
Karan heet hijen ik vertel U dat
hij Karei zal vinden al moet hij er voor
naar de andere kant van de wereld!"
Binnen vijf minuten was Vader met
Karan en de Brigadier op weg. „Zoek
het baasje.", riep vader. Karan trok,
met zijn neus over de grond snuivend,
vader mee.
Hij had moeite de hond bij te hou
den dwars over de heide leidde het
spoor naar een bos, Aan de rand daar
van bleef Karan staanbeweging
loos.... zijn oren gespitst. Toen werd
het beest onrustighij trok en rukte
aan de riem. „Kalm.... kalm", suste
vader, maar Karan was niet tot beda
ren te brengen. Hij rukte zich los en
stoof tussen de bomen weg.
„Wat had dat te betekenen?", vroeg
vader. „Die hond was Bewoon buiten
zichzelf.wat zullen we doen?" „Ka
ran heeft iets gehoord!" veronderstelde
87 Wilt u me vertellen, dat twee
boeven zich verstopt hadden in een
koe'" vroeg Moeder ongelovig. „Kom
nou brigadier.." „Het is, zoals ik u zeg,
mevrouw", sprak Piet Pakkum. „Billie
en Kareltje waren in een namaak-koe
gekropen op dat gecostumeerde bal en
zó zijn ze ontsnapt! De koe werd ge
vangen door de zoons van boer Zwaar
demaker en die jongens hebben 'm op
stal gezet, 's Nachts gapten die twee
boeven een zak met rijksdaalders en
wandelden daarna rustig de stal uit.."
„Tjadat verandert de zaak. Ik zou
zeggen, loopt u even mee", stelde Moe
der voor. Ze bracht Piet Pakkum naar
Kunnen jullie even snel vertellen
welke twee cijfers er aan mankeren?
Jullie weten dat er in het totaal tien
verschillende cijfers bestaan nl. dq
1-2-3-4-5-6-7-8-9-0. In bovenstaande
tekening zie je acht van deze cijfers
staan, alleenzijn ze een beetje door
elkaar geschud.
de Brigadier. „Wij kunnen het beste
hier blijven en stil zijn
Lang duurde deze onderbreking niet.
„Hoor!", fluisterde de Brigadier
Heel in de verte klonk gejank van Ka
ran. „Kom!", zei vader ongerust, „wij
gaan die kant oper moet iets aan
de hand zijn
De flinke hond kwam zelf al hulp
halen. Hijgend kwam hij de twee man
nen tegemoet en leidde ze vervolgens
door het dichte kreupelhout naar een
kleine hut. Karan sprong al jankend
tegen de gebrekkige deur aan en toen
de brigadier daar zijn schouders tegen
zette en de deur openkraakte vonden
ze Karei. De jongen mankeerde geluk
kig niets. „Beste Kerel!", zuchtte vader
opgelucht. „Ik ben blij dat je er bent
heeft die schurk je hierin gestopt?"
„Mijn eigen schuld!", sprak Karei.
Als ik maar niet zo dom geweest was
achter die knaap aan deze hut in te
rennen. Er zitten twee ingangen in zo
dat hij snel weer naar buiten ging en
de beide deuren afsloot. Toen keerde
Karei zich tot zijn hond. „En jij bent
een bovenste beste", lachte hij. „Jij
hebt me mooi gevonden, een beste
speurder ben je, dat moet ik zeggen.
beter dan ikhier, ruik eens aan
deze petj die heeft meneer de uitbreker
hier verloren.... zoek 'm Karan!....
Zoek 'm!"
De Brigadier stond er lachend bij. „Je
hebt je flink gehouden, Karei", zei hij.
„Je hebt tenminste flink van je afge
beten en daar houd ik van! Ik zou zeg
gen ga jij nu maar met vader naar huis.
Het is half twaalf, en als je het dan
goedvindt zou ik graag Karan nog even
bij me houden. Het is een beste speur
hond, zie je en ik...."
Maar de politieman werd onderbro
ken door een heftig geblaf van de hond
op enkele honderden meters afstand en
het geschreeuw van een man. „Schiet
op.... verdraaide hond! Au.... Au....
ga weg KsssstKssstklonk
het. ÜJppgd1!! was het drietal ter plaatse.
Daar lag de uitbreker op de grond zijn
broek vol scheuren en Karan stond er
bij mèt een stuk pantalon nog tussen
zijn tanden.
Nu was alles opgelost. De twee ont
snapte gevangenen zaten spoedig in hun
cel en Karei sliep die nacht met een
spannend avontuur rijker.
Miesje had een ^gpLts.
Voor een prachtig
W«, ,o.t
Houdt on, ««jjg
Maar zoals al vaak
gebeurd is,
Was de muis ook nu
weer laat.
Besproeide zich uit een
klein flesje,
Jas aan, hoed op,
gauw op straat.
Rende naar de grote
schouwburg.
Net op tijd kwam ze
er aan.
Kreeg haar plaats tussen
twee muizen,
Op een rij heel achteraan.
Maar... toen ze daar
was gezeten,
Snoof een ieder
met zijn neus,
't Scheen er niet zo fijn
te ruiken.
Men verliet de zaal zelfs....
heus!
Nog voordat een half uur
om was,
Zat alléén nog
Miesje klein!
Hoe dat kwam?
Wel, in dat flesje zat geen
parfummaar azijn!
DOOR
61
len. „Maar...... H d >t is
mnBei'iil/'d'at'Hk verkeerd heb gehan
deld. lieve kind, maar ik geloof het
niet. Ik heb ze gegeven aan mïgene,
die0™\tramelde z"u bedoel?
'Dat als je js ringen wilt hebben, ie
die aan je man moet vragen", vulde
Daarón ringen ze naar binnen, maar
Se?ena? rMht tegenover Nick gezeten,
kon geen moed vinden om hem aan »e
^Halverwege de maaltijd zei Nick
ploHmèuengTerVandaa« heb ik ^oot
nieuws gehoord, dat ih u allemaal
STrg Jonk® conrt|emurmel van belang
stelling, waarop Nick. na even te heb-
ben gezwegen met zonderlinge span-
n?ng ?n zifn stem voortging: „Ik heb
een aanbod uit Amerika gekreun, om
daar „Lompen en Vodden mijn eer
St?,Maar blstè^ongerW. riep 'dr. Lowd-
hVan rr/elu^-n"
ben overtuigd, dat we allemaal even
blNuVOvolgdeefeen koor van geluk-
wensen waarin Serena noodgedwongen
rermoesTmeedoent Daarop gin^ Nick
wat moeizaam voort. „Ja. maal flaarQU
blijft het niet- Ze willen dat ik over
kom voor de regie
„En is u van plan <e gaan' woeg
Everett Chancton kaïra.
MARGARET MALCOLM
Nick knikte. „Ja", zei hij ernstig en
in de nu volgende paar minuten sche
nen allen te beseffen, dat dit besluit
meer inhield dan het oppervlakkig
leek. Toen hernam dr. Lowdnam geest
driftig: „Ik moet bekennen, Nick, dat
ik je benijd, 't Is lang geleden, dat ik
in Amerika ben geweest, maar ik zal
me altijd herinneren, hoe vriendelijk
ik daar ben ontvangen. Vertel ons nu
eens precies wat je plannen zijn".
Nick begon met zijn verhaal, maar
Serena hoorde niet wat hij zei. Voor
zover het haar betrof was alles wat
er op aankwam immers reeds gezegd.
Nick zou weggaan en ze voelde bij
intuïtie, dat hij haar niet zou vragen,
hem te vergezellen. Dit betekende al
lerminst, dat hij niet op haar gejteld
was, maar wel, dat zijn voornemen om
van meet af aan te beginnen een punt
had bereikt, waarop hij zonder haar
medewerking niet verder kon.
Zij, Serena, had sinds ze van haar
bezoek aan John was teruggekeerd,
haar afwijzende houding tegenover
Nick laten varen, maar nu moest ze
méér doen. Ze moest de hand naar
hem uitsteken, hem tegemoet komen.
Na de maaltijd zei mevrouw Lowd
ham ronduit, dat ze eens met Everett
wilde praten en ging hem voor naar
haar eigen kleine zitkamer Dr. Lowd
ham begaf zich kalm naar zijn stu
deervertrek en juffrouw Twist kon
digde aan, dat ze Ellen met afwassen
zou helpen. Ze vond niet goed. dat Se
rena meeging.
,,'t Helpt allemaal niets. Serena", zei
Nick kalm, toen de deur stevig achter
juffrouw Twist was gesloten. „Ze wil
len me een kans geven, aanzoek bij je
te doen. Je grootouders in elk geval.
En die beste Emma denkt er ongeveer
hetzelfde over. Dus.... zover is het
nu".
Serena haalde diep adem.
„Ik ben erg blij, Nipk", zei ze vast
beraden, „want.ik wilde je iets
zeggen".
Nick zweeg, maar ze zag, dat hij zijn
schouders rechtte als om wat er ook
komen moc'u zonder wankelen te dra
gen.
„Het Is niet gemakkelijk", hakkelde
ze, plotseling van haar stuk gebracht.
„Probeer dus alsjeblieft.... alsjeblieft
het te begrijpen, Nick!"
„Ik zal het proberen", beloofde hii
„maar stel me niet te veel op de proef,
Serena. Denk erom, dat ik maar een
doodgewone sterveling ben".
Serena begon haastig: „Je herinnert
je de dag, toen je me van de trein
haalde na mijn uitstapje naar Lon
den?" Nick knikte, waarop ze voort
ging: „Ik was John gaan opzoeken.."
„En?" Het klonk als een zweepslag.
Met de uiterste krachtsinspanning
dwong Serena zich om te zeggen wat
gezegd moest worden, maar ze zag
doodsbleek en de woorden bleven haar
bijna in de keel steken.
„Ik.... ik probeerde, opnieuw weg
te lopen. Ikik vroeg John. of het
niet mogelijk was. dat hij en ik...."
Hjer kon ze niet verder.
Nick liep naar de haard en staarde,
met de rug naar haar toe. In het gloei
ende houtvuur.
„Ik begrijp het", zei hij met verstik
te stem. „Nu dat is het dan. Wel be
dankt voor je openhartigheid Serena.
Ik kan het je niet kwalijk nemen.
John zal je gelukkiger maken dan ik
ooit zou kunnen!"
„Neen Nick, neen", riep ze, ontsteld
over het misverstand. „John bracht me
onder het oog, waarom het niet moge
lijk was".
•Als hij dat deed uit een verkeerd
begrip van loyaliteit tegenover mij, be
hoef jij je er niet aan te storen", her
nam Nick hees. „Ik besef volkomen,
dat ik dit alles heb verdiend...."
„Maar dat was de reden niet.... of
tenminste maar erg ten dele", verze-
S^aar banden ineenklemmend
"ij "et nu begrijpen? vroeg ze
zich af. „John bracht me duidelijk aan
net verstand, dat geen van ons twee-
en op die manier gelukkig zou wor
den, omdatomdat hij niet de rech
te man voor mij was".
„Wat zeg jaï" riep Nick, zich om
wendend en met grote passen op haar
toelopend. „Weet je wat je daar zei.
Serena?" vroeg hij, haar zo vast bij
de schouders grijpend, dat zijn vinger
toppen in haar vlees drongen.
Ja", antwoordde ze triomfantelijk,
met schitterende ogen. „Ik probeerde
je te vertellen, dat John gelijk ha.i:
Hij is inderdaad niet de rechte man
voor me, omdat ikomdat ik jou
liefheb. En omdat niets, niets dat kan
veranderen".
Hij keek haar diep in de ogen. „Ik
kan het niet geloven", mompelde hij.
„Ik begrijp niet
Serena hief haar handen op tot ze op
zijn schouders rusten en zich daarop
langzaam om zijn hals sloten. Zacht
maar stevig drukte ze haar lippen op
de zijne Daarop trad ze achterwaarts
om hem in 't gelaat te kunnen zien
„Begrijp je het nü?" fluisterde ze, blo
zend en glimlachend.
Met een gesmoorde kreet sloeg hij de
armen om haar heen, drukte haar dicht
tegen zich aan en kuste haar hartstoch
telijk, maar toch met zekere eerbied.
Serena had zich niet uit die omhelzing
kunnen bevrijden., en wilde het even
min Nu ze eindelijk haar vrees had
overwonnen, liet ze zich gaan en toen
ze tenslotte hijgend naar adem snakte
bracht ze er slechts met motite uit:
„Wacht alsjeblieft even, lieve jongen
Heb je soms mijn ringen bij je? Ik
weet, dat het er niet erg op aan komt,
maar toch., ze betekenen eigenlijk zo
veel". (Wordt vervolgd.)
de tuin achter het huis en wees hem
op een grot gat in de heg. „Mag ik hier
even rondneuzen?" vroeg de brigadier,
terwijl hij een vergrootglas uit zijn zak
haalde. „Gaat u rustig aan uw bezig
heden", vervolgde hij. „Koffie zetten of
zoiets. Ik red me wel". Zo gezegd zo
gedaan. Piet Pakkum kroop met zijn
vergrootglas langs de grond voort. „Af
drukken van koeiepoten", mompelde
hij. „Van valse koeiepoten", voegde hij
eraan toe. Hij volgde de afdrukken van
de „koe" stap voor stap en kwam lang
zamerhand in de buurt van een linnen
zak, die daar half verscholen in het
gras lag.
Advertentie. Ing. Med.i
BEETHOVENS EROICA. Deze
derde symphonie is volgens de
overlevering aanvankelijk opge
dragen geweest aan Napoleon,
voor wie Beethoven, toen hij zich
nog niet tot keizer had laten kro
nen, een grote verering koesterde.
Later heeft hij de opdracht ver
nietigd. Het werk zelf draagt een
waarlijk heldhaftig karakter, met
uitzondering van de treurmars,
het derde deel, dat een waarlijk
tragische klank heeft (Zaterdag
9.10 over Hilversum II, 298 m.)
ALTRHAPSODIE, van Brahms,
het bekende werk voor altsolo,
mannenkoor en orkest; de solo
wordt gezongen door Kathleen
Ferrier Zaterdag 9.40 over Hil
versum 1, 402 m.)
HILVERSUM I 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nws. 7-10 Gram. 7.15 Ge
wijde muz. 7.45 Morgengebed en lit. kal.
8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 9-00
Voor de huisvr. 9.35 Waterst. 9.40 Gram.
10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.80
Idem. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Piano
spel. 12.00 Angelus. 12:03 Gram. 12.80
Land- en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nws, en Katholiek-
nws. 13-20 Amus, muz. 14.00 Boekbespr.
14.10 Voor de kind. 14.20 Engelse les.
14.40 Koorzang. 15.00 Kron. v. Letteren
en Kunsten. 15.40 Ork.cone. 16.00 Zang
en piano. 16.20 „De vliegende Hollander",
caus. 16.30 „De Schoonheid van het
Gregoriaans". 17.00 Voor de jeugd. 18.00
Voetbalrep. 18.10 Voor de jeugd- 18.25
Journalistiek weekoverz. 18.35 Lichte
muz. 18.45 Buitenlandse corresponden
ties. 19.00 Nws. 19.10 Gram. 19.20 Pari.
overz. 19.30 Gram. 20.25 De gewone
man. 20.30 „Lichtbaken", caus. 20.50
Gram. 21.00 „De werkers van het elfde
uur", hoorsp. 21.50 Gram. 22.30 „Wij
luiden de Zondag in". Avondgebed en
lit. kal. 23.00 Nws.
HILVERSUM XI 298 m. 7.00 VARA.
10.00 VPRO. 10 20 VARA. 19.30. VPRO.
20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Nws. 7.10
Gram. 7.15 Gram. 7.30 Gram. 8 00 Nws.
8.18 Gram, 8.55 Voor de vrouw. 9,00
Gymn. 9.10 Gram. VPRO: 10-00 „Tijde
lijk uitgeschakeld", caus. 10.05 Morgen
wijding. VARA: 10 20 Voor de arbeid i d.
continubedrijven. 11.40 Clavecimbelrectal.
12.00 Gram, 12.30 Land- en tunb-meded,
12.33 Orgelspel. 13.00 Nws. 13.15 VARA-
Vara. 13.20 Folitiekapel. 13.45 Sport-
praatje. 14.00 Polltiekapel 14.25 Gronings
progr. 14.50 Volksdansen. 15.15 Van de
wieg tot het graf. 15.30 Dansmuz. 16.00
Kamerork. en sol. 16.45 Weekjourn. 17-15
hic-hte muz. 17.45 „Een wettelijke ouder-
domsverzekerng voor allen!" caus. 18.00
Nws. en com. 18.20 Dansmuz. 18.40 Re
geringsuite: Atlantisch allerlei. Een en
ander over de 14 landen v. h'. Atlantisch
Pact. 19.00 Art. staalkaart. VPRO: 19.30
„Passepartout", caus. 19.40 „Het Boek
Handelingen", caus. 19.55 „Deze week",
caus. VARA: 20.00 Nws. 20.05 Gevar.
progr. 22.00 Soe. comm. 22,15 Franse
chansons. 22.40 „Onder de pannen", caus,
23.00 Nws. 23.1524 00 Verz. progr.
geeft U precies
wat U nodig hebtl
(Advertentie, Ing. Med.)
