Vier millioen mensen leven in
een politiek vacuum
Moeilijkheden voor boeren bij
personeelsvoorziening
Het Nederlandse motorpark is
in snelle groei
©ssïC'wsaa&'a?
Sportpionier
overleden
„Na ons de zondvloed" - een
knappe, maar trieste film
Eén motorvoertuig op iedere
veertien landgenoten
A'TlrTAS,1939
Het voldoen van herstelbetalingen groeide uit
tot een gigantische prestatie
Arbeiders verdienen meer op
overheidswerken
Finland handhaaft de democratie
W. J. H. Muiier is
niet meer
Prins Nicolaas van Joego
slavië omgekomen
Tweevoudige critiek der
landbouworganisaties
Communisme nog geen
enkele kans
Frankrijks visitekaartje te Cauties
Heftige bestrijding van
vele zijden
Van elke gulden benzine
53 cent belasting
In de ouderdom van 89 jaar is te
Den Haag overleden IV. J, H. Mu
lier, één der grote figuren uit de
geschiedenis van de Nederlandse
sport, de vader van de ulhleliek in
ons land, van voetbal, hockey en
bandy, van de elfstedentochten, van
de cricket en de biljartsport.
Pim Muliar werd géboren op 10
Maart 1865, hy was de baanbreker In
de sportwereld, zowel door de stimule
rende kracht van eigen voorbeeld als
door de schrifturen, welke hij ovér
verschillende takken van sport heeft
doen verschijnen, Want Muiier was ook
journalist, talenkenner, tekenaar, illu
strator novellist, schilder, expert np
het gebied van de binnenvisserij enz.
In 1889 richtte hij de Voetbal Bond op,
Bond voor Lichamelijke Opvoeding op
gericht. W. J. H. Muiier heeft de vol
gende sportieve onderscheidingen ver
kregen: ere-voorzitter Koninklijke Ne
derlandse Voetbal Bond, ere-lid Ko
ninklijke Nederlandse Kaats Bond en
ere-lid Kon. Nederlandse Schaatsen
rijders Bond. De teraardebestelling zaï
Donderdag op de algemene begraaf-
i plaats aan de Kerkhoflaan plaats vln-
!den.
nieuwe fabrieken, die voor '53 nog vol
doende orders hadden, ook iti '54 op
gang te houden? Het enorme tempo,
waarin onder zware druk aan de ver
plichtingen aan de Sovjet voldaan
moest worden, plaatste de arbeiders
in een zeer sterke positie, die tot hoge
lonen voerde.
[N dé hout en houtwarenindustrie, die
de voornaamste exportproducten op
leveren, heeft dit zich reeds gewro
ken. De lonen drukken zo zwaar op de
productiekosten, dat dé Finse hout
industrie op de West-Europese markt
bezig is haar concurrentiekracht totaal
te verliezen.
Maart is van oudsher voor Finland
een moeilijke maand.
Juist thans behoeft men een krach
tige regerinv. die op een brede par
lementaire basis steunend, de zeer gro
te moeilijkheden met succes kan be
strijden.
Men verwacht algemeen, dat sociaal
democraten en agrariërs, die elkaar de
laatste maanden even koppig als heftig
hebben bevochten, de strijdbijl zullen
begraven, om eventueel met steun van
de progressief liberale Finse Volkspar
tij een nieuw bewind te vormen. De
leider der agrariërs, Kekkonen wordt
reeds als formateur genoemd. Deze
krachtige politieke figuur heeft het
grote voordeel, dat hij als goed onder
handelaar bij Moskou zeer in de gunst
is.
De 26-jarige prins Nicolaas van
Joegoslavië is gisteren bij Londen bij
een auto-ongeluk om het leven geko
men. Zijn wagen reed in een sloot en
sloeg over de kop.
Prins Nicolaas was een zoon van
prins Paul van Joegoslavië en prihses
Olga van Griekenland en een neef van
de hertogin van Kent. Hij was veel in
gezelschap van prinses Margaret.
De prins is in 1928 te Londen gebo
ren tijdens een bezoek van zijn ouders
aan Engeland. Zijn onderwijs heeft
hij in Engeland genoten.
QVERIGENS richt de kritiek van de
landbouworganisaties zich niet al
leen op de materiële kant van die po
litiek, maar evenzeer op de organisa
torische zijde er van. Men heeft alle
begrip en waarderin - voor het streven
van de regering naar een volledige
werkgelegenheid, maar meent, dat de
methode, die daarbij gevolgd wordt,
niet geheel juist en voor de boeren
schadelijke gevolgen heeft.
Zoals bekend, is er op 1 Januari jl.
ean reorganisatie gekomen in de opzet
van de zogenaamde aanvullende werk
gelegenheid en kregen de hieronder
vallende cultuurtechnische en civiel
technische werken volledig het karak
ter van vrij werk. De DUW verdween.
De gehele zaak van de werkgelegen
heid wordt nu meer geconcentreerd
bij de minister van Sociale Zaken, die
daarvoor geassisteerd zal worden door
een directeur-géneraal voor de ar
beidsvoorziening, wélke op zijn beurt
weer bijgestaan zal worden door een
nog te vormen commissie van advies.
Verder zullen er in de provincies pro
vinciale werkgélegenheidscommissies
functionneren.
Aangezien de landbouw tegen de
oorspronkelijke organisatie al grote
bezwaren had, is het duidelijk, dat zij
voor deze geheel nieuwe opzet, die
nogal verrassend kwam, veel belang
stelling heeft. Belangrijk voor haar is
vooral de vraag, welke invloed zij nu
op de werkgelegenheidspolitiek kan
krijgen, dit temeer, omdat immers de
aanvullende werkgelegenheid veelal
juist op het platteland gecreëerd wordt.
Die zozeer gewenste invloed
noodzakelijk geacht, om de in het ver
leden ontstane moeilijkheden te voor
komen hoopt en denkt men te krij
gen, wanneer vertegenwoordigers van
de landbouw worden opgenomen in
de commissie van advies en in de
provinciale werkgelegen heidscortimis-
sies. Daarnaast is men van mening,
dat de georganiseerde landbouw ook
eigen werkgelegenheidscommissies aan
het werk zal moeten zetten. Maande
lijks contact met de directeur-generaal
en met de commissie van advies, als
mede ook geregeld contact in de pro
vincie zelf, wordt zeer nodig geacht.
Van heel groot belang zou het echter
zijn, indien men in de proVincie wat
meer deed aart planning, d.w.z. een
berekening ging maken van het aan-
bepaald ogenblik nodig denkt te heb
ben.
MET EEN BOUWPLAN alleen is men
er echter nog niet; men moet zich
ook afvragen of er inderdaad voldoen
de personeel te krijgen is. Bij een
eventueel tekort kan men twee dingen
doen, nl. naar het arbeidsbureau gaan
(en wanneer dat kan helpen, is het
probleem meteen opgelost) of naar de
sociale commissie van de Stichting
van de Landbouw, waar alle aanvra
gen om personeel, die van dé boeren
binnenkomen, geregistreerd worden.
In dit verband acht men het in
landbouwkringen zeer wenselijk, dat
een beslissing omtrent het stilleggen
van werken niet plaatselijk, maar pro
vinciaal genomen kan worden. Ook
zou de landbouw een zekere bevoegd
heid moeten hebben ten aanzien van
de soort van aanvullende werkobjecten.
Intussen zijn de landbouworganisa
ties er zich van bewust, dat bij dit
min of meer „druk-op-de-knop"-systeem
de positie van de arbeider nooit in
gevaar mag komen. Met andere woor
den men is er volkomen van door
drongen, dat die arbeidér een object
van gezamenlijke zorg voor boer en
overheid moet zijn.
Zo mogelijk nog meer zorgen dan
de organisatie van de werkgelegen
heidspolitiek baart de kwestie van de
lonen. Op de cultuurtechnische werken
geldt voor de vakarbeider een uurloon,
dat gelijk is aan dat van dé vakbe
kwame landarbeider. Maarin het
eerste geval kan practisch altijd iri
accoord worden gewerkt met de mo
gelijkheid een extra accoordverdienste
te halen van 20y2, een percentage, dat
tot voor kort zelfs nog 23% bedroeg.
Dat op dezé objecten wel in acCoord
gewerkt moet worden om een rede
lijke prestatie te verkrijgen, geeft men
in landbouwërskringen toe, doch nu
dit er in de praktijk toe geleid heeft,
dat meer dan 70% van alle hier Wer
kende arbeiders het maximum loon
haalt (20% méér Ibón dus dah in de
landbouw), hebben de buêi-en met ern
stige moeilijkheden bij hun personeels
voorziening te kampén.
\yAT MOET MEN daar nu aan doen?
Aan een loonsverlaging op de
cultuurtechnische werken denken de
landbouworganisaties niet. Wat men
wel wil, is een correctie naar boven
van het ioon in de landbouw, maar
wil dit tot enige verbetering in de
moeilijkheden leiden, dan moeten de
cultuurtechnische werken niet vólgen
uurloon. Gezien de landelijke bespre-
lingen over de lonen in de landbouw,
bestaat daarvoor echter wel enige
vrees.
Met spanning en ook met zorg wordt
daarom de nieuwe Collectieve Ar
beidsovereenkomst, die per Mei '54
voor de cultuurtechnische werken van
kracht zal worden, afgewacht. Brengt
deze inderdaad een verhoging van het
Van onze correspondent
DE Oostgrens, die Finland met de Sovjet Unie geiueen heeft, is bijna 13U0 km. lang. Helsinki ligt dichter
bij Leningrad, dan bij Stockholm. En slechts 20 kin. van de hoofdstad, in Porkkala, waar de Sovjet
een marinebasis heeft gepacht, bevinden zich de Russische kanonnen. Geblindeerde treinen onder
houden het verkeer tussen deze vesting die de E'inse Golf beheerst en Leningrad. Toeh heeft Fin
land, tien maal groter dan Nederland en slechts door vier millioen mensen bevolkt, kans gezien zich aan
deze zijde van bet „IJzeren gordijn"1 te houden en eenzaam en moedig zijn democratie te handhaven.
Hoe is dat mogelijk?
Van internationaal standpunt bezien, bevindt het land zich in een politiek luchtledig tussen de rode
kolos aan de ene en het neutrale Zweden aan de andere zijde. Aansluiting van Zweden bij het Atlan
tisch Pact zou een ramp voor Finland betekenen; Moskou zou zijn huidige politiek ijlings wijzigen, bet
geen op bezetting lieer zou komen. Neemt het Krent lin bet initiatief tot deze stap, daartoe door Zweden j (j^^ocht^ufVrieshand^'af ^en^in^lllOS
dus niet uitgelokt, dan weet het, dat dit land met de Atlantische Gemeenschap onverwijld contact zou werd op zijn initiatief de Nederlandse
zoeken. Rusland prefereert, ook om andere redenen alsnog het huidige evenwicht. Van deze even unieke
als delicate situatie maken de Finnen dankbaar gebruik, om met voorzichtige inachtneming van de
met de Sovjet gesloten verdragen, een eigen leven te leiden. De Russische pers moge vaak een vijandige
toon aanslaan; de officiële betrekkingen tussen beide landen zijn de laatste jaren goed. De dezer dagen ge
houden parlementsverkiezingen hebben een duidelijke kijk op de inwendige politieke verhoudingen
van het huidige ogenblik gegeven. Begin December van het vorige jaar besloot president Paasikivi, vier
maanden eerder dan grondwettelijk is bepaald, een nieuw parlement te doen aanwijzen. In de herfst was
het land in een zeer ernstige economische crisis geraakt en diepgaande meningsverschillen over de
oorzaken en de oplossing daarvan bracht de uit sociaal-democraten en agrariërs samengestelde coali*
tiefegering ten val.
f)E scherpe tegenstellingen bleken niet
te overbruggen, zodat de president
van de Rijksbank, Tnomioja opdracht
kreeg een extra-parlementair kabinet
te vormen. Dit, door uit de rechtse par
tijen voortgekomen vakministers ge
vormde bewind, heeft de laatste drie
maanden zeer goede resultaten bereikt.
In Februari slaagde Tuomioja er o.a.
in in Moskou een lening van 40 mil
lioen roebel te sluiten, die in goud,
dollars of een andere Westerse valuta
kan worden opgenomen. De Russen
zeiden tevens toe een deel van de
Finse export over '54 in Westerse va
luta te betalen.
De verkiezingscampagnes der laatste
weken zijn zo fel en intensief geweest,
dat zij de aandacht van de gehele be
volking hebben getrokken. Op beide
voor het stemmen vastgestelde dagen
viel er in Helsinki constant een gor
dijn van dikke, natte sneeuw, terwijl
de bewoners van de twee noordelijkste,
boven de poolcirkel gelegen provin
cies, zich in een ijzige koude vanuit
hun geïsoleerde nederzettingen per ski
of met sleden naar de stemlokalen
moesten begeven. Sneeuw noch vorst
hebben een factor gevormd: 80 der-
kiesgerechtigden voldeed aan zijn
plicht, tegen 74,6% in de zomer van
'51. De uiterst geringe verschuivingen,
die het resultaat van deze verkiezin
gen waren en die dan nog voorname
lijk tussen de rechtse partijen onder
ling plaatsvonden, waren niet in staat
een direct antwoord te geven op de
vraag, welke groepen regeringsverant
woording dienen te nemen. Wel is men
er van overtuigd, dat de politieke he
mel thans is opgeklaard, zodat men
met nieuwe moed kan trachten een
basis voor onderhandelingen te vinden.
In de boezem van het rechtse blok
heeft aanvankelijk de duidelijk merk-
bare angst bestaan, dat de beide linkse
groepen, sociaal-democraten en com
munisten, in het uit 200 leden bestaan
de parlement een meerderheid zouden
gaan vormen. Extreme sociaal-demo
cratische elementen zo redeneerde
men zouden op een radicalere lijn
in hun partij kunnen aandringen,
waardoor een links ministerie, waarin
ook de gevreesde volksdemocraten zit
ting hadden, een kans zou krijgen. Deze
vrees bleek ongegrond. In de eerste
plaats behielden de burgelijke partij
en agrariërs (53), conservatieven
(24), Finse Volkspartij (13) en Zweed
se Volkspartij (13) de meerderheid
en in de tweede plaats ontbrandde de
oude, onverzoenlijke strijd tussen de
beide arbeidersgroepen tijdens de cam
pagnes. zo heftig, dat men reeds, voor
de uitslagen bekend werden, met een
toekomstig links eenheidsfront geen re
kening meer hield.
DE sociaal-demcraten, die zoals dat in
alle Scandinavische landen het ge
val is, reeds lang een realistische her
vormingspolitiek wensen te voeren, die
op werkverschaffing en sociale vooruit
gang is gericht, boekten een winst van
een zètel. Met hun 54 zetels zullen zij
ook in het nieuwe parlement de groot
ste fractie vormen. De invloed, der
volksdemocraten, die in de eerste ja
ren na de oorlog zeer groot was, is
sedertdien geleidelijk verminderd. Toch
zagen de communisten, die vanzelf
sprekend door Moskou worden ge
steund, kans hun 43 zetels te behou
den. Na 1918 heeft Finland onmiddel
lijk maatregelen tot betaling van zijn
oorlogsschulden getroffen. De prompte
wijze, waarop deze schulden daarna
ongedaan werden gemaakt, heeft het
land tot op de huidige dag in de Ver
enigde Staten een enorme goodwill be
zorgd.
Na 1944 kreeg Finland een last te
dragen, zwaarder dan ooit aan een
volk was opgelegd. Het werd door
Rusland verplicht tot een herstelbeta
ling van 300 millioen gouddollars, gro
tendeels in scheepsbouw- en metaal
industrieproducten te leveren, tegen de
vooroorlogse prijzen van 1938. In acht
jaar tijds heeft Finland, trouw de be
palingen van het vredesverdrag na
komend, zich ook van deze last weten
te bevrijden. In September '52 ging de
laatste trein met goederen over de
grens. Nadat deze gigantische presta
tie was volbracht doemden onmiddel
lijk andere moeilijkheden op.
In acht jaar tijds hadden nieuwe in
dustrieën door zware opofferingen, in
vesteringen en omscholing van arbeids
krachten dimensies verkregen, die voor
normale omstandigheden vee! en veel
te groot waren. Hoe de dreigende
(Van onze Parijse correspondent)
yiER JONGENS van zeventien jaar en een mooi meisje van zestien hebben
een hechte vriendschap gesloten. Zij komen voort uit zeer verschil'endc
millieus Jacques is de zoon van een bijzonder rijke zakenman, die in e
oorlog veel geld heeft verdiend door bunkers voor de Duitsers te bouwen, ühjn
machtige relaties hebben ervoor kunnen zorgen, dat hij na de bevrijding geen
last met de zuivering kreeg. Toen de oorlog In Korea uitbrak, was hü verschrik
kelijk hane voor een nieuwe wereldoorlog; hij bracht zijn fortuin in veiligheid
en vluch'te naar Dakar. Jacquès bleef in ParUs. HU beschikt over flink geld,
rijdt in dure auto's drinkt whlskey en denkt dat het leven een amusant spel Is.
heeft
(fan een bijzondere medewerker
ERGENS IN DE OMGEVING van het Drentse Havelte woont een vee
houder, die zich zeer onlangs genoodzaakt zag, een tiental van zijn
beste melkkoeien van de hand te doen. Niels bijzonders zult u zeggen.
Toch wèl, want deze man moest lot dit voor een boer nooit gemakke
lijke besluit komen om de eenvoudige reden, dat hij niemand kon krij
gen, die bereid was de dieren des Zondags te melken. Met dit simpele
voorbeeld wordt geïllustreerd, hoè groot de moeilijkheden zijn, waar
mede de hoeren vandaag de dag te worstelen hebben bij hun personeels
voorziening. Moeilijkheden, die daarvan is men in landbouwerskrin
gen overtuigd voortvloeien uit de huidige werkgelegenheidspolitiek
van de regering, een politiek, welke de arbeiders op de door de over
heid gesubsidieerde werken betere financiële pcrspèctieven biedt dan
in particuliere bedrijven.
DICHARD, zijn vriend, heeft nooit
eert franc op zak. Hij woont met
zijn ouders op een zolderkamertje,
waar zijn vader, een collaborateur, die
vijf jaar in het gevang gezéten heeft,
dagelijks zijn gal uitspuugt over de
Joden, dié volgens hem de schuld van
alles zijn. Richard heeft echter een
Joodse vriend, Daniël, die in de ool'log
al zijn familieleden heeft Verloren.
Dé vierde vriend van het kwartet is
een moederszoontje, dat thuis nooit
iets anders hoort dan oVer de Oorlog,
die dreigt en het onderduikadres dat
men reeds voor hem georganiseerd
heeft.
Het meisje is de dochter van een
idealistische leraar, die zien erg uit
slooft voor de Rechten van de Mens,
het Antifacisme en de strijd voor de
Vrede, maar die de opvoeding van zijn
twee kinderen hopeloos verwaarloos,
De vier jongens en het meisje, die
zoveel over die dreigende oorlog ho-
ren spreken, besluiten niet zijn allen
naar een eiland in de Stille Zuidzee te
gaan waar ze van het geweld niets
zullen merken. Zij hebben reeds een
jacht maar waar het geld te vinden.
Er is maar één oplossing: inbreken.
Dus organiseren zij een slimme ge
schiedenis; het meisje laat zich door
een rijke heer uitnodigen in de stad te
gaan eten en in die tijd zullen de
vrienden hun slag slaan.
Alles gaat goed, het meisje lokt de
man weg, de drie vrienden klimmen
over de muur van de villa, twee hou
den er de wacht, de derde gaat inbre
ken. Maar dan verschijnt er een
nachtwaker en een van de drie kna
pen raakt daar zo door in de war, dat
hij de man doodschiet.
Overhaaste vlucht. De politie vindt
al gauw het spoor, dat leidt naar Da
niël, die niet ter plaatse is geweest,
maar wiens auto de drie anderen heb
ben gebruikt. Daniël wordt aan de
tand gevoeld door een paar keiharde
politieinspecteurs. Zal hij iets vertel
len? Jacques en Richard zijn zo bang,
dat hij hen zal verraden, dat zij Da
niël op een afgrijselijke manier in zijn
bad vermoorden.
Het slot speelt zich af voor de recht
bank; tien jaar dwangarbeid voor
Jacques en Richard, vijf jaar voor hun
vriend. Het meisje wordt vrijgespro
ken. De grote schuld, hoort men een
stem zeggen, ligt echter bij de
ouders, die hun kinderen geen enkel
basis uurloon, dan zijn in het voor de
deur staande hoogseizoen nieuwe moei- 'deaal hebben kunnen geven, die hen
lijkheden bij de personeelsvoorziening opgevoed hebben m de angst voor een
op de boerenbedrijven, maar ook in nieuwe oorlog.
sommige industrieën en in hét veen-1 ,.Na ons de zondvloed", dachten de
bedrijf, onvermijdelijk. kinderen.
nEZE NIEUWE film van Andri
Cayetté, „Après nous lo déluge",
heeft'in heel Frankrijk stormvloeden
van protesten ontketend. „Wat een
slechte propaganda zal deze geschie
denis in het buitenland maken!" ..De
Franse jeugd is niet zo en het is mis
dadig haar zo voor te stellen. Een
dergelijk sadisme moest verboden
worden". „Welk een verderfelijke in
vloed zal deze film op de jonge men
sen hebbêti'', ZO hoorde men aller-
wege. Van katholieke zijde voerde
men nog andere bezwaren aan: de
film suggereert, dat de ouders verant
woordelijk zijn voor de misdadigheid
van hun kinderen. De kinderen heb
ben geen schuld en men nodigt hen
dus eigenlijk uit maar rustig hun gang
te gaan.
Het eerste resultaat was. dat de
export van ,.Na ons de zondvloed"
verboden werd. De prefect van Nice
besloot de vertoning van de film in
zijn departement onmogelijk te m:ben.
Waarop dc Franse regering bekend
maakte, dat „Après nous le déluge"
officieel was uitgekozen om Frankrijk
op het internationale filmfestival, dat
te Cannes is geopend, le vertegen
woordigen. Op 29 Maart zal zij ver
toond worden.
Ik heb de film gezien en ik moet
toegeven, dat ik de gemaakte bezwa
ren begrijp. Het is inderdaad een on
gezonde en' ook wel sadistische ge
schiedenis. Het is verkeerd te sugge
reren, dat de Franse opgeschoten
jeugd in bepaalde milieus zo is. En
„Na ons de zondvloed" geeft zeker een
vertekend beeld van de Franse bour
geoisie.
Het is wel een feit. dat het verhaat
van de film in de werkelijkheid zich
ongeveer zo heeft afgespeeld. En het
is ook waar, dat er pas weer zo'n stel
jongens van goede familie aan het
roven en het moorden is geslagen.
Maar „Après nous ie déluge" wekt de
indruk, dat al de Parijse middelbare
scholieren door en door bedorven zijn
en dat al hun ouders egoïsten zijn.
Dit neemt allemaal niet weg, dat
deze trieste film op een meesterlijke
manier is gemaakt. André Cayotte,
van wie men in Nederland „Justice est
faite" en „Nous sommes tous des assa-
sins" heeft kunnen zien, bewijst op
nieuw, dat hij een van de knapste
filmmensen is van zijn tijd. Wie de
film in het algemeen dus niet ziet
als een afgedraaid verhaaltje maar als
een moderne kunstvorm zal „Après
nous le déluge" zeker beschouwen
als een belangrijk feit in de cinema
tografische ontwikkeling.
NEDERLANDS WELVAART weerspiegelt zich in de snel toenemende
motorisering in de laatste jaren. Vooral het gemotoriseerde tervoer
heeft een grote vlucht genomen en dit spreekt te meer als men de vele
remmende factoren op deze ontwikkeling in aanmerking neemt, zoals
de zware en dikwijls onredelijk hoge belastingheffing van de over
heid. W as het omstreeks 1938 nog zo, dat slechts 1 op de 40 Nederlan
ders een gemotoriseerd voertuig bezat en omstreeks 1930 1 op de 23.
thans heeft volgens statistische gegevens 1 op iedere 14 Nederlanders
een bromfietseen motorrijwiel of een personen- of bedrijfsauto.
werkloosheid te voorkomen, door de tal arbeidskrachten, dat men op een met ook een verhoging van hét basis-
"JX5CH GEVEN deze cijfers een wat
geflatteerd beeld van onze wel
vaart want vergelijkt men de samen
stelling van ons motorvoertuigenpark
met die van andere Europese lan
den. dan blijkt, dat óndanks de gun
stige ontwikkeling in dé laatste jaren
ons land vooral wat rijcomfort e.d.
betreft nog een aanzienlijke achter
stand hééft in te halen, Die achter
stand illustreert zich wel duidelijk
in het feit, dat bijna de helft van
het totale aantal motorvoertuigen in
ons land (ruim 700.000) uit brom
fietsen bestaat. Het aantal personen
auto's bedroeg op 1 Augustus 1953
volgens de statistiek niet meer dan
187.608, wat niet meer is dan ca.
27 procent van ons motorvoertuigen-
park. Dat houdt in, dat ongeveer 1
op de 55 Nederlanders een personen
auto bezit.
In verschillende andere Europese
landen is dit percentage veel gun
stiger. zoals in Engeland (1 perso
nenauto op iedere 19 inwoners)
Frankrijk (1 op 22), Zweden (1 oio
18). België (1 op 25), Detiemarken
(1 op 31), Zwitserland (1 op 24)
Noorwegen (1 op 44) en Ierland
(1 op 27). West-Duitsland, dat in
1952 nog achter Nederland kwam
heeft thans 1 personenauto op 5l5
inwoners, waardoor Nederland on
der de genoemde landen de laatste
plaats inneemt.
yyAT DE OORZAAK van deze ach
terstand betreft, zijn verschillen
de factoren aan te wijzen maar een
vai? °e voornaamste is ongetwijfeld
wel, dat door allerlei overheidsmaat
regelen de kosten van het gemotori
seerde vervoer in Nederland onge
motiveerd zijn opgedreven De goed
koopste auto welke in 'Nederland
c°Sel? .te verkrijgen is, de
Eord Popular. kost .f3875.— doch
van dit bedrag gaat maar even ca.
f 1275.naar de schatkist in de
vorm van belastingen (invoerreeli!
ten ên weeldebelastingKomt deze
auto op de weg dan moet er boven
dien nog een flinke zgn. wegenbe
lasting worden betaald en benzine
worden gekocht, welke evenzeer
test d°°r de fiscus is be-
■peze. «scale aanslag levert de
^hatkist bi, benadering per jaar 45
tot 55 miihoen gulden op. De wtLn
belasting (lnc. de bedrijfsauto
wordt op 85 millioen getaxëerr/
terwijl tenslotte in elke gufdln die'
voor benzine wordt uitgegeven
ïutm 53 cent aan belasting zit.
Zolang niet allerwegen en in hot
bijzonder door de ovei-hnih Sï
d„t
DAT ONDANKS deze sterk rom
mende factoren het NederiarfT1"
personenwagenpark zich de ff
rond" 100 onrf1 kon beiden1*<tSte
FSS4.J®0.00(f1 waTens1?^61!"- (van
int
jaar) is mFddoYÏ1' yroonoven zijn
delen te verwaarlozen
tot
voor een belangrijk deel te danken
aan betere economische verhoudin
gen en de Europese automobielin
dustrie, welke zich meer en meer
gaat toeleggen op de vervaardiging
van goedkopere automobielen. De
zgn. iichte wagen is in Nederland
dan ook in de meerderheid. Meer
dan de helft van het totale aantal
personenauto's in Nederland ligt na
melijk in de gewichtsklasse van 501
tot 1000 kg.
Wat in de toekomst betreft is de
verwachting, dat het aantal perso
nenauto's zich omstreeks 1956 tot ca.
240.000 zal hebben uitgebreid. Dat
betekent, dat Nederland tot 1957 on
geveer 100.000 nieuwe personenauto's
zal moeten kopen, waarvan 48.000
voor vervanging van oude wagens.
Geschat wordt, dat hiermee een be
drag van ca. 600 millioen gulden ge
moeid zal zijn! Wat de bromfietsen,
scooters en motorrijwielen aangaat,
wordt evenzeer een aanzienlijke uit
breiding verwacht.
DEZE UITBREIDING van het Ne
derlandse motorvoertuigenpark
zal stellig meer werkgelegenheid
scheppen (thans dreigt reeas een
tekort aan bekwame auto-monteurs),
maar bovendien is het van het aller
grootste belang, dat tijdig aandacht
geschonken zal worden aan de eisen,
welke het vermoedelijk snel groei
ende gemotoriseerde vèrkeer zal stel
len aan de wegen, Waarop het zich
zal moeten verplaatsen. Reeds thans
wordt meer en meer duidelijk hoe
betreurenswaardig het is, dat van
„f ,enorme bedragen, welke het weg-
Y®,r ,ej heeft moeten opbrengen,
zon klein gedeelte werd en wordt
gebruikt voor de aanleg van goede
en y?or de verhoging van de
verkeersveiligheid in ons land.
j P'f heeft er mede toe bijgedragen
^jperlkaanse verkeersaeskundi-
Ew .een studiereis door West*
mY!„0pJi JSJ de conclusie zijn geki
jf i j Nederland tot de achter] ijk-
uomYj en van West-Europa op het
-.eDied van de motorisering behoort.
N£or om>t wordt hoog tijd, dat de
Nederlandse overheid het belang van
ne verkeersfactor in het geheel van
CTf;;,fconorn'sche ontwikkeling, be*
®fhbt en zijn rol in de verhoging
.„A de volkswelvaart aanvoelt. Een
uf Jf. dat zijn volkswelvaart wil ver-
ogen kan zich nu eenmaal de weel-
veroorloven zijn transport-
