ONZE KINDERKRANT
PB GROTE VLIB «TOCHT
r
A
WACHT
Mij
Ons hoekje
Wat de post
ons bracht
Waar moet deze brief heen
v
V reemde vliegtuigen
boven Scandinavië
OP
Twee kleine
beertjes
Yx
O
m
y
Pim, PamPom en de graafmachine
door SYLVIA SARK
Beheerder Simpanghotel
veroordeeld
Radioprogramma
Luister eens naar:
VRIJDAG 30 APRIL 1954
Beste kinderen,
Wat zijn er deze keer veel goede
oplossingen binnengekomen. Een
hele stapel! En een paar nieuwe
nichten hebben gevraagd ook toege
laten te worden lot onze familie
kring. De neven laten op het ogen
blik op zich wachten! Wie weet
melden er zich volgende eert paar
nieuwe aan. In ieder geval is er nu
een spannende puzzle om op te los
sen. Heel ingewikkeld. Doe je best
maar. Ik ben benieuwd hoeveel
brieven er zullen rollen in de bus
van Tante Paulien, Bureau van dit
blad.
Tot de volgende week!
Guurtje Bierens had in een hele tijd
niet geschreven. Wat gezellig weer een
brief van je te krijgen! Je oplossingen
zijn alle drie prima, hoor. Alleen heb
je de os over het hoofd gezien. Wat
enig dat je zusje drie kleine geitjps
heeft. Ha jullie hebben nog twee veu
lentjes en vier kalfjes ook! Wanneer
ga je naar de huishoudschool? Met
September al? Dag, Guurtje.
Mijn trouwe neef Ferdinand Nelle-
stein_ heeft alle raadsels goed opgelost.
Als je beter had gekeken had je de
kat vast ook nog gevonden! Het slak
kenhuis is knap bedacht. Ik had eer
lijk gezegd „klokkenhuis" bedoeld.
Dag, Ferdinand!
Van Tiny Vos ontving ik een lange
brief en drie goede oplossingen van
raadsels van de vorige keer. Nee, de
week daarvoor heb ik geen briefje
van je gehad. Wat vervelend is dat nu!
Het is vast en zeker zoek geraakt. Wat
heb jij veel gekregen op je verjaardag,
zeg! En volgende week ga je naar bal
letles. Hoe gaat het met de kleine
poesjes en de muizen. Wat een klein
grut allemaal! Nee hoor, ik ben hele
maal niet bang voor muizen. Ik vind
ze erg grappig. Bedankt voor de teke
ning.
Willy Versteeg is een nieuwe nicht.
Hartelijk welkom in onze kring. Ik
vind het een ferm besluit van je ook
eens mee te gaan doen. Je oplossingen
zijn goed, alleen heb je de eend en de
kat niet opgegraven. Schrijf je volgen
de keer echt weer? Doen, hoor!
Kitty Biesboer heeft twee raadsels
heel goed geantwoord. Ben je van plan
me geregeld te gaan schrijven? Vorige
week kreeg ik ook al een brief van
je! IS het ook zo koud op Texel?
Van Ria Halma kreeg ik al weer
zo'n prachtig versierde inzending. Wat
was ik daar blij mee! Je oplossingen
zijn best, hoor. Met een elleboog kun-
je inderdaad niet schieten. Jij hebt de'
kat over het hoofd gezien, maar dat is
niet. zo heel erg. Wat een fijne fiets
tocht heb je gemaakt. Een heel eind,
hoor! Daaaag.
Mijn trouwe nichten Ciüentje en Ma-
rietje Briars zijn ook ditmaal weer
present. Drie goede oplossingen, alleen
geens os ontdekt. Kunnen jullie al weel
een beetje wennen op school? Jullie
vonden de puzzles deze keer dus hele
maal niet moeilijk. Wat een bof, dat er
zand vlak bij huis is! Maar wat zul je
daar vies worden. Elke avond eerst
een flinke wasbeurt, hé?
Allereerst een brief van Klazina Glas.
Natuurlijk mag jij ook meedoen, nieu
we nicht! Het beste is, wanneer je je'
brief uiterlijk Dinsdagmorgen op de
bus doet. Je oplossingen zijn prima,
alleen heb je de os niet gevonden.
Reuze knap, zo voor de eerste keer!
Nee, je kunt met je briefjes niets win
nen. Alleen maar een paar regeltjes in
de krant. Maar dat is op zich al iets
leuks, hé?
Van mijn trouwe nicht Tonny Lans-
daal ontving ik een mooie kaart met
drie goede oplossingen. Jij .bent ook al
ïliet op het idee gekomen, dat er in
één zinnetje wel eens twee dierenna
men zouden kunnen zijn verstopt.- Doe
je de volgende keer weer mee?
Margriet Ruyter heeft bij Tonny
Lansdaal gelogeerd en toen heeft zij
ook maar een kaart met goede oplos
singen geschreven. Wat gezellig! Je
moet vanuit Hoorn vast nog eens een
keertje meedoen, zeg.
Loesje van Geelen schreef weer eens
een keer een hele lange brief. Dank je
wel! Je oplossin:, n zijn alle drie'goed.
al heb je alle dieren niet gevonden.
Nog wel gefeliciteerd met je verjaar
dag. Wat heb je veel gekregen! Gaat
het goed op balletles? Als je maar
eerst eenmaal on het toneel staaf gaat
alles best. hé? Wat leuk. dat die Harrv
zo goed kan spelen. Dat zou ik ook
best willen. Jij ook?
Janny Burger schreef warempel al
weer een kaart! Keurig hoor. drie goe
de oplossingen! Nog wel gefeliciteerd
met je verjaardag.
En hier hebben we ook al weer
Jantientje Silver. het vriendinnetje
van Janny. Met drie goede oplossingen.
Vind je het fiin weer naar school te
gaan? Nu, dat is prettig!
Van Rina Kuyn kreeg ik een keurige
brief. Je hebt alle raadsels goed opge
lost. Wat knap voor een meisje van
acht iaar. Heb je fijn bij Oma gelo-
geerd? Nog wpl gefeliciteerd met je
verjaardag. Krijg ik volgende week
weer zo'n gezellige brief van je? Dac
Rina!
En hier hebben we Nellie Koorn. die
met Rina bij Oma gelogeerd heeft
Jouw oplossingen ziin ook allemaal
gued, hoor! Ben je thuis en op school
al weer gewend? Daaag.
Mijn trouwe nicht Nellie van Leijen
schreef deze week een extra lange
brief. Wat gezellig, dat je oude buur
meisje uit Bobeldijk nog te logeren is
geweest. Knap. dat jullie allebei a'
mét drie b'.llon konden kaatsen. Jü
komt met zwemmen best net zo ver
als je broertje, hoor! Maar flink oefc
nen. Fiin, dat de konijntjes goed groei
en. O ja, je oplossingen waren alle
maal goed. En. wat meer zegt: jij was
de enige van alle neven en nichten die
alle dieren uit de zinnetjes heeft ge
haald. Dat was een nauwkeurig werk
ie. hé? Een tien met een griffel, Nel
lie!
Vader en moeder
hadden een nieu-
ve stofzuiger ge
kocht; 's middags
stopte een bestel
wagen voor de
deur en werd de
•grote doos naar
boven gedragen.
Oeiwat een
mooi ding!
Glanzend en glim-
stond-ie op tafel
en iedereen was
vol bewondering.
In het bijzonder
wel kleine Fritsje.
Met open mond van verbazing liet hij
zijn ogen over het instrument glijden.
Maar toen de motor werd aangezet
stak hij zijn bewondering niet meer
onder stoelen of banken. „Het lijkt wel
een straaljager!", juichte hij, „zou
Fritsje er mee mogen vliegen, Pappie?"
Alle huisgenoten lachten om deze op
merking en vader zei: „Dat zou best
kunnen, jongen, maar dan moet je er
een héél lang snoer bij hebben!"
Fritsje bleef de hele dag vol van de
stofzuiger. De nieuwe aanwinst stond
in een hoek van de kamer en hij zat
er steeds maar bij en aan zijn bewonde
ring kwam geen einde.
Maar eens wordt het altijd weer bed
tijd. Ook voor Fritsje en dus lag hij
om half negen heerlijk onder de wol.
Met zijn mond deed hij het geluid van
de stofzuiger nog naBrrrrrrrrtt
Brrrrrrrrtt.zou het nu niet écht
kunnen.... dat vliegen, dacht hij. Oei,
wat lijkt me dat heerlijk.... hoog de
lucht in tot boven de kerken dan,
en dan een duikvlucht naar beneden
maken! Hij stapte voorzichtig zijn bed
uit en schuifelde de trap af. Daar stond
de stofzuiger nogmooi hè? Maar..
maar, wat was dat.er lag warempel
een hele grote rol electrisch snoer pij
lang genoeg van hier tot aan het
haantje van de toren. „Dan zou ik het
toch best eens kunnen proberen", fluis
terde hij. „Vader heeft toch gezegd, dat
het gaat als het snoer maar lang ge
noeg is? Dat begrijp ik best, want an
ders loopt de electrische motor niet
meer.
Fritsje stopte de stekker in het stop
contact en droeg de machine heel voor
zichtig en zacht naar buiten. Daar sloeg
hij zijn been er overheen, draaide het
knopje om en.... Brrrt.... Brrrt....
deed de stofzuiger, schoof vooruit over
het grintpad ensteeg op!
„Zie je wel!", juichte Fritsje, „het
gaatik ga hoger en hogeroei
zeg dat scheelde een haarnèt
over het huis van buurman heen
zou het snoer lang genoeg zijn?" Frits
keek eens achterom. Ja hoor, het was
voorlopig nog niet afgerold. Hij kon
precies tot het'haantje van de toren
vliegen en dan snel omkeren anders
zou de stekker er uit vliegen. Zoem,
zoem, zoem, Fritsje doorkruiste het
luchtrruim. Hij zag de wijzers van de
torenklok héél groot. Ook het haantje
van de toren bleek véél groter te zijn
dan Frits altijd gedacht had. „Daar
vlieg ik met een grote bocht omheen!",
riep hij, „dat zal het snoer nèt halen,
denk ik".
Snorrend vloog de jongen om de haan
heen en begon de terugweg, maar.
het electrische snoer bleef haken ach
ter het haantjeFrits zag het in
eens, omdat de draad niet slap naar be
neden hing. Hij schrokmaar toen
was het al te laat.... met een schok
vloog de stekker er achter uit. de mo
tor sloeg af en de stofzuiger tuimelde
naar beneden. „Help.... help.... ik
val!", riep Frits. „Help, ik val.... oh,
wat zal vader zeggen als er een deuk
in de nieuwe stofzuiger komt.... had
ik het maar niet gedaan.... help....
help.... had ik het maar niet ge
daan....!" „Hier ben ik al.... wat is
er jongen....", riep moeder de slaap
kamer binnenrennend. Daar zat Frits
met'een hoogrode kleur rechtop in bed.
„Je hebt gedroomd, malle jongen....
wacht maar, ik zal je even lekker in
stoppen „Is.is.de stofzui
ger nog.nog heel, mammie?", vroeg
Fritsje met een klein stemmetje.
Wij zijn twee kleine IJsbeertjes,
al uit het hoge Noorden.
Wij maken kunstjes, 'n groot
aantal en laten 't niet bij
woorden.
Wij lopen met heel veel gemak,
rechtop zoals de mensen.
Wij kunnen dansen op de maat
en wat moet een beer meer
wensen?
Nu, ziet U wel, gaat dat niet
goed? Een walsje een....
tweedrie....
En klappen daarbij in ons hand
en slaan ook op ons knie!
Maar 't mooiste kunstje nog van
al, doen wij nu achteraan....
Let opheeft U een Ijsbeer,
wel eens op zijn kop zien staan?
Nu, zeg eens eerlijk.... is dit
knap en doet U ons dat na?
Wij zijn de kleine kindertjes, van
Ijsbeer Pa en Ma!
OPLOSSINGEN RAADSELS.
1. Béter'eéhhalf ei dari'één1'ege flop.
Wie hoog klimt kan laag vallen.
r Achter dé wolken schijnt de 'zon.
Na regen' kbmt' 'zonneschijn.
Hoge bomen vangen' veel wind.
2. Met een regenboog'of eenelleboog
kun je niet schieten.
In een slakkenhuis of een klokhuis
kun je niet Wonen,
3. Eend, rat, os, os, kat.
Er kwam een
brief op het hoofd
postkantoor, maar
het adres zag er
erg vreemd uit.
Kijk maar!
jullie mogen ge
rust weten, dat de
hoofdbesteller
even achter zijn
oren heeft zitten
krabben. Maar de
post weet overal
raad mee, zodat
het de man ten
slotte toch hele
maal duidelijk
werd en hij stuur
de direct de brief
door. - j
Weten jullie ook
hqe het adres van
deZe brief luidt?
Natuurlijk stelt elk
figuurtjeeen let
ter voor en de on
derstaande teke
ning kan je mis
schien wat op weg
helpen.
104. Toen Kareltje eenmaal zag,
hoe vlug de graafmachine van prof.
Splitser een gat door de muur groef,
was zijn tegenstand gauw verdwe
nen. vooral toen hij bemerkte, wat
Billie allemaal uit de brandkast te
voorschijn haalde. „We hebben ge
luk vanavond, Karei", riep Billie,
terwijl hij grijnzend een grote stapel
goudstukken in de achterpoten van
de koe liet rollen. „Als die domme
baron niet zo over zijn brandkast
had staan opscheppen, hadden wij
nooit geweten, dat die brandkast hier
tegen de buitenmuur geplaatst was".
„Stop Billie", viel zijn vriend hem
in de rede. „Er kan niets meer bij.
We zijn vol, helemaal vol!" „Dat is
jammer", riep Billie teleurgesteld.
„De brandkast is nog lang niet leeg.
Maar vooruitwe hebben zo ook
al genoeg. Karei, jongen, hiermee
kunnen we rustig een paar jaartjes
in het buitenland leven. We kopen
een boerderijtjeIk word here-
boer en jij wordt mijn knecht
„Ja. als ik dan maar geen koeien
behoef te melken", riep Kareltje.
„Want daar heb ik geen verstand
van". „Oh, dat leer je gauw genoeg"
stelde Billie hem gerust. „Vooruit
jongen, er van door". Waggelend
liep de koe naar het hek. De baron,
die juist voor het raam zijn dasje
stond te strikken, zag het dier ló
pen. „Hé, alweer een koe in onze
tuin", zei hij verwonderd.
(Advertentie.. Ing Med.)
Van- de zijde van het Zweedse leger
is gisteren medegedeeld, dat niet ge-
identificeerde vreemde vliegtuigen
Woensdagnacht boven Zuid West Zwe
den hebben gevlogen.
Ook uit Deense militaire kringen is
vernomen, dat des nachts vliegtuigen
boven Deens grondgebied zijn ge
hoord. Zij vlogen met navigatielich-
ten, doch reageerden niet op het ver
zoek zich bekend te maken. Aanvan
kelijk had men gemeend, dat de toe
stellen wilden landen en men had de
landingslichten aangedraaid. Naar het
geluid te oordelen, had men met zwa
re bommenwerpers te doen. Eerder
deze week zijn berichten omtrent Rus
sische lucht- en vlootmanoeuvres in
het Zuidelijk deel van de Oostzee
binnengekomen.
Mies'de Muis was
Woensdag jarig
En ze werd heel erg
verwend.
Kreeg van alle kanten
pakjes,
In haar spaarpot
menig cent.
Maar toen de visite
weg was,
Vond de muis nog een
pakket.
„Gunst", riep ze, „dat
vind ik aardig,
Dat is vast voor mij
bestemd!"
En het was
een mooie armband,
Met een grote munt
er aan.
„Ha", riep Mies, „die
band is mooi zeg,
Maar die munt vind ik
niet staan!"
En ze rende snel
de deur uit,
Naar een winkel, een salon.
Waar je alles haast
kon krijgen,
Waar je heerlijk
smullen kon.
Reeds een paar minuten
later,
Had ze al een ijsje, zeg!
Om haar pols zat nog
de armband,
Maarde grote
munt was weg!
15 i
Rij het horen noemen van' Rode-
rick's vader glimlachte Hector plotse
ling.
„Om je de waarheid te zeggen, heb
ik hem' nauwelijks gezien. Hij is be
gonnen met postzegels verzamelen tus
sen het bestuderen van de veeprijzen
door. Ik zou maar oppassen, Roderick,
dat Dunlooie niet boven je hoofd ver
kocht wordt voor de prijs van een
vierkante centimeter papier".
De twee mannen lachten en toen
wendde Roderick zich weer tot Anna.
„Wel, dan moet ik je voor het mo
ment vaarwel zeggenAnna".
Er klonk een lichte nadruk op het
laatste woord; een nadruk, die op een
zekere intimiteit tussen hen scheen te
wijzen. Hector, die altijd zeer sensitief
in zijn reacties was, wendde zich af.
Mompelend: „Ik moet even naar de
wagen kijken", liep bij weg. Met zijn
grote hoed en rijbroek en zijn lange
lenige gestalte deed hij Anna aan
Gary Cooper denken.
„Adieu, lieveling", zei Roderick
Hun ogen ontmoetten elkaar. „Ik zal
ie vanavond wel even opbellen. Laat
Mary je niet te hard laten werken.
Voo' de week ten einde is, kom_ ik je
halen voor een bezoek aan Dunlooie'
„Adieu, Roderick".
„Noem my „lieveling". Met die eigen
aardige en zo aantrekkelijke gewoon
te van herhaling, zei hij nog eens:
„Noem mij „lieveling".
„Lieveling".
Zijn hand hield de hare in een war
me greep omklemd en zijn slaperige
blauwe ogen hadden een ernstige uit
drukking.
Hector riep: „Zeg. hoor eens even!
We moeten weg!"
Met zijn ogen op Anna's mond geves
tigd. zei Roderick zachtjes: „Tot heel
spoedig ziens!"
Zij liepen het perron af, waar Rode
rick door een paar mannen werd be
groet, die daar toevallig aanwezig wa
ren. Hij hielp Anna in de auto en bleef
met zijn hoed in de hand staan, ter
wijl Hector de wagen startte.
„Tot spoedig ziens, ouwe jongen.
Doe mijn hartelijke groeten aan Mary".
„All right. We zullen wel gauw eens
naar Dunlooie komen. We moeten toch
op een ogenblik de zaken afpraten".
Zij waren op weg. Anna zat naast
Hector, terwijl een grote collie tussen
hen in zat. Anna hief haar gezicht
naar het heldere morgenlicht op. Zij
zou blindelings ook geweten hebben,
dat zij in een vreemd land was, om
dat het licht, dat tegen haar gesloten
oogleden sloeg zo helder was.
Toen zij haar ogen weer opendeed,
bemerkte zij, dat zij in de hoofdstraat
van een klein stadje reden; een straat,
die glinsterde in het morgenlicht van
de reflex van de zon op de met tin
afgedekte huizen. In Anna's ogen zag
het stadje er een beetje vervallen uit,
alsof het in één nacht opgezet was in
een machtige poging van de mens,
om aan de omringende wildernis zijn
voedsel en onderdak te ontrukken.
Hector zei zonder zijn ogen van het
stuur af te wenden
„Hebt u een goede reis gehad?"
„Heerlijk. Ik was door de oorlog nog
nooit buitenslands geweest".
„Dan moet u zich wél vreemd voe
len", zei hij een beetje onhandig.
Anna zag, dat hij verlegen en bij
na bang voor haar was. Dit wekte in
haar warme gevoelens voor hem op.
Zij kon het niet hebben, dat hij
zich om harentwille niet op zijn ge
mak zou gevoelen. Hij scheen zo
sterk, zo manlijk, zozeer de meester
van zijn eigen wereld, dat de ge
dachte aan zijn verlegenheid haar
zeer trof. En met warmte in haar
stem zei zei:
„Oh, neen, toch niet. U bent zo
vriendelijk geweest, dat ik in het ge
heel niet het gevoel heb in een
vreemd land te komen."
Hij keerde zich een ogenblik tot
haar en glimlachte. Een glimlach, die
zijn ernstige strakke gezicht geheel
deed oplichten.
„Mooi. Dat doet me genoegen. Het
was een hele onderneming voor u
om alleen dat hele eind hierheen te
komen."
Ro 'erick 'hadprecies het zelfde
gezegd.
,,Ik heb een heerlijke tijd gehad,"
zei Anna. En voegde er ontdeugend
aan toe: „Tot usver".
Hector lachte en het ijs was ge
broken.
„De kinderen zijn eenvoudig dol
over uw komst. Ze hebben wattle-
bloesem voor uw kamer geplukt en
de hemel wee' wat zij er nog meer
in gezet hebben. Ik hoop, dat u het
niet erg vindt, uw komst is een heel
evenement voor hen".
„Erg? Ik vind het veel te aardig
van hen. Ik hoop alleen, dat 2ijn
niet teleurgesteld zijn".
Ernstig zei Hector: „Oh neen, Hoe
zouden ze?"
Zijn stem klonk zo ernstig, dat
Anna snel zei: „Oh! We hebben de
stad aehter ons gelaten. Maar dit is
gewoon ongelooflijk
Plotseling was zij zich bewust van
de ruimte en de stilte óm hen heen.
De wildernis strekte zich aan weers
kanten van hen uit als een onbe
grensde grijsgroene uitgestrektheid,
die zacht golvend naar de horizon
ging, waar die afgetekend werd door
een rij heuvels.
Anna hield zich aan de zijkant
van de auto vast, die over het ruwe
spoor heen en weer slingerde, door
droge kreekbeddingen ratelde en
gaten en builen op dezelfde achte
loze manier passeerde. "onijnen
sprongen vanonder de naderende
wielen vandaan. Tot Anna's verruk
king vloog een vlucht papagaaien
langs hen heen, schitterend in hun
ongelooflijke kleuren. Hector wees
haar op de hoge gombomen, de
wattle-bloesem en het grijs en roze
van de golah's, die boven hun hoof
den slingerden.
De hemel was diepblauw en het
zonlicht scheen een tastbare laag te
vormen tussen de aarde en de he
mel. Voor Anna leek het een andere
wereld. Afgelegen, rustig en een
beetje beangstigd in dat gevoel van
ruimte en afstand. Maar onwille
keurig voelde zij, dat dit^iets was,
waarvan zij zou kunnen gaan hou
den: dat heldere onaardse licht, de
schoonheid van die kleurrijke vo
gels, de witglinsterende gombomen
hield een betovering in. Zij zat daar
als in een droom, tot Hector stil
hield om een hek te openen.
„Denk er om", zei hij, ,,dat u altijd
de hekken achter u sluit. Dat is bui
tengewoon belangrijk".
Anna beloofde, dat zij er om den
ken zou. Zij voelde de neus van de
collie in haar hand, terwijl zijn ogen
haar vriendelijk aankeken. Zachtjes
trok zij even aan zijn oren.
(Wordt vervolgd)
Het landgerecht van Surabaja heeft
de heer A. H. M. Johan, destijds be
heerder van het Simpanghotel ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van
3 maanden en 10 dagen. Dit was de
tijd, die hij in voorarrest heeft door
gebracht. De heer Johan was beschul
digd van prijsopdrijving, gepleegd ia
de tweede helft van het vorig jaar.
ZATERDAG 1 MEI 1954.
HILVERSUM I 402 m. 7.00—24.00 KRO.
7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Marialiederen.
7.45 Morgengebed en lit. kal. 8.00 Nws.
en weerber. 8.15 Gram. 9.00 Voor de
huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Gram. 11.00 Voor
de zieken. 11.45 -Gram. 12.00 Angelus.
12.03 Promenade-ork. en solist. (12.30—
12.33 Land- en tuinb. meded'.). 12.50
Ronde van Nederland. 13.00 Nws. en
kath. jiws. 13.20 Symphonette-ork. en
sol. 14.0 Boekbespr. 14.10 Gram. 14.20
Eng. les. 14.40 Amateursprogr. 15.15
Gram. 15.30 De schoonheid v. h. Gre
goriaans. 16.00 Gram. 16.10 Sport. 16.40
Gram. 17.15 Voor de jeugd. 18.00 Ronde
van Nederland. 18.10 Voor de jeugd. 18.20
Journalistiek weekoverz. 18.30 Gram.
18.40 Regeringsuitz.: Atlantisch allerlei.
Een en ander over de 14 landen v. h. At
lantisch Pact. 19.00 Nws. 19.10 Gram.
19.20 Pari. 'overz. 19.30 Gram. 20.00 Lof.
21.00 „De betekenis v. d. arbeid voor de
mens naar kath. opvatting", caus. 21.10
Gevar. progr. 22.30 „Ziedaar Uw Moeder"
klankb. Hierna: Avondgebed en lit. kal.
23.00 Nws. 23.15 Nws. in Esperanto. 23.22
Maastrichts Sted. ork. 23.50—24.00 Gram.
HILVERSUM II 298 m. 7.00 VARA.
10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO.
20.00—24.00 VARA. VARA: 7.00 Socia
listisch strijdlied. 7.3 Openingstoespraak.
7.10 Nws. 7.20 Gram. 8.03 Openingstoe
spraak. 8.10 Nws. 8.25 Orgelsp. 8.50 Voor
de jeugd. 9.25 Gram. 9.50 Rep. VPRO:
10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", caus.
10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor
de vrouw. 11.00 Chansons. 11.15 Voor-
dr. 11.35 Armvedel. kleine harp, blok
fluit, gamba en luit. 12.00 Gram. 12.30
Land- en tuinb. meded. 12.33 Hammond-
orgelsp. 12.45 Gitaarens. 13.00 Toespr.
13.15 Nws. 13.30 Promenade-ork. en
kl. koor. 14.15 „1 Mel-vir. in 't buitenland
15.00 „Thomas More", treurspel. 16.00
Gram. 17.10 Voor de jeugd. 17.35 Joego-
slavisch octet. 18.00 Nws. 18.15 Arb. ork.
18.45 „1-Mei-viering In het buitenland".
19.05 Pianorecital. 19.35 Dansmuz. 20.00
Nws. 20.05 „Stad aan de Westerschelde",
klankb. 20.15 „De 1 Meiviering in Ter-
neuzen". 21.10 Gevar. progr. 22.00 Voor-
dr. 22.30 Intern, samenzang. 23.00 Nws.
2315—24.00 „1-Mel viering in het buiten
land".
TELEVISIE.
VARA. 20.15 1 Mel-progr.
het SLOVESK1 OCTET, een
groepje Joegoslavische zangers,
dat zich wijdt aan de vertolking
van volksliederen. Het laat liede
ren horen uit verschillende de
len van dit land: Servië, Mace-
maar hoofdzakelijk Slove-
™le' Een aantrekkelijke mogelijk
heid, om met Joegoslavische
zang kennis te maken. (Zaterdag
17-35 uur over Hilversum II, 298
m.)
THOMAS MORE, treurspel van
Hennëtte Roland Holst, in ver
korte vorm als hoorspel uitge
voerd. More was een rechlsgeleer-
de raadsman van koning Hendrik
vul die weigerde, zijn mede
werking te verlenen aan de ont
binding van een van diens huwe
lijken en deswegen ter dood ver
oordeeld. Om zijn rechtschapen-
i 1? ,e.n z'?n vroomheid heeft de
katholieke kerk hem later heilig
verklaard. Het spel van mevrouw
Roland Holst sclietst More in zijn
gelukkige familiekring, in het
verkeer met enige grote geesten
van zijn tijd en in zijn rustige
moed tijdens zijn gevangenschap
en vlak voor zijn executie (Za
terdag 15.00 uur over Hilversum
II. 298 m.)