buitenland!
DE PRIJS VAN HET LEVEN.
vieril en ter dier gelegenheid bevestiging van ruim honderd
lidmaten, benevens doopsbediening aan vier bejaarden
plaats hebben.
Op het twaalftal predikanten, opgemaakt ter ver
vulling der vacature bij de Hervormde gemeente te Vicmen,
is de naam geplaatst van den wel-eerw. heer F. D. J.
Moorrees, predikant alhier.
De generaal-majoor W. H. Doorman, vergezeld van
deszelfs adjudant, is alhier gearriveerd en aan het liótel
den Burg afgestapt, ten einde eene inspectie over het
materieel der Artillerie te houden.
Op Dingsdag 13 Mei a. s. zal alhier de verkiezing
plaats hebben van twee leden voor de Prov. Staten van
Noordholland, De aftredende leden zijn de heeren J. L.
Kikkert, notaris en wethouder te Texel en Mr. K. J. C.
Stakman Bosse, burgemeester alhier.
Den 9 dezer is de kanonneerboot N°. 33 van
Harlingen alhier teruggekeerd.
Jl. Woensdag is een Engelsche brik, geladen met
steenkolen, in het Groot-Noordhollandscli-Kanaal, nabij den
Anna Paulowna-Polder, door het Engelsche stoomschip
Diana aangevaren en daarna gezonken. In den beginne
was hierdoor de vaart geheel gestremd, doch nu kunnen
alleen kleine vaartuigen aldaar passeren. Alle middelen
worden in het werk gesteld, om deze belemmering der scheep
vaart uit den weg te ruimen.
-Bij Ministeriële beschikking is het den manschappen
der verschillende korpsen verboden, hunne wapenen, buiten
diensttijd, uitgezonderd Zon- en Feestdagen, te dragen.
Met primo Mei a. s. worden op 's rijks werf te Helle-
voetsluis geplaatst, de kapt.-luit. ter zee F. L. Geerling en
de luit. ter zee 1ste kl. E. F. Hitnel von Cronentliallde
eerstgenoemde ter waarneming der betrekking van equi
pagemeester, en de laatstgenoemde als onder-equipagemeester,
terwijl de thans met de waarneming van die betrekking
belaste kapt.-luit. ter zee J. W. de Buijter de Wildt en
de luit. ter zee 1ste kl. A. A. A. Gaijmans, met dien
datum worden op non-activiteit gebragt.
Gedurende de koffijveiling van den 2 dezer te Rotter
dam, zijn aldaar aan het Rijks-telegraafbureau 724 tele
grammen ontvangen, en was de ontvangst op dien dag
1790.
Uit Frankrijk is het gewigtigste nieuws der jongste dagen
een mandement des aartsbisschops van Toulouse. Deze prelaat
heeft zijne geloovigen opgeroepen, om in dit jaar liet roem
rijke derde eeuwfeest, van den moord der Hugenoten te
Toulouse te vieren. Dit mandement heeft, naar men ver
zekert, eene algemeene beweging in Frankrijk te weeg ge
bragt. Keizer Napoleon moet bij het vernemen van deze
zaak, hevig vertoornd zijn geweest. De fransche bladen,
der clericale partij toegedaan, keuren de handelwijze van
den aartsbisschop goed; de liberale bladen betuigen hunnen
afkeer van zulke feestvieringen, waarmede liefde en ver
draagzaamheid zeker niet worden bevorderd. Wel ziet de
clericale partij in die herinnering uit de geschiedenis een
feit, dat strekte om de fransche eenheid te behouden, en
het land voor regeringloosheid te behoeden; maar zij ver
geet daarbij uit te drukken, dat de middelen tot bereiking
van dit heilzaam doel aangewend, niet genoeg kunnen
worden gelaakt.
Terwijl overigens de pruissische regering zich gereed
maakt de verkiezingen af te wachten, en vooraf de schoonste
verwachtingen opwekt; terwijl het fransche Wetgevend
Licchaam zich bezig houdt met het onderzoek van het
o
budget van 1863, waarvan de verschillende hoofdstukken
veel hooger zijn geraamd dan zulks vroeger het geval
wasterwijl men nu en dan het gerucht verspreidt dat
de Heilige vader overleden is, ofschoon die berigten telkens
worden tegengesprokenvestigen de diplomaten nog
steeds een vragenden blik op den staatkundigen hemel van
Italië, waar Frans II nog altijd te Rome vertoeft, en te
gelijk de rooverijen in het zuiden blijven voortduren.
Te Parijs zullen twee nieuwe synagogen worden ge
bouwd. De kosten zijn geraamd op 3 millioen frs.. De
stad Parijs geeft de noodige gronden ten geschenke, tot eene
waarde van 1,500,000 frs. In de laatste bijeenkomst van
den israëlitischen kerkeraad is ingeschreven geworden voor
eene som van 500,000 frs., waarvan 200,000 frs. door het
huis Rothschild en 45,000 frs. door het huis Kann.
In eene parijsche correspondentie van den 5 dezer,
leest men het volgende: Er is weinig politiek of handels-
nieuws van bijzonder belang. Daardoor hebben twee feiten
van anderen aard eenige sensatie kunnen maken. Het eerste
geldt den hertog de Dino, zoon van de hertogin de Sagan.
De hertog, die sinds geruimen tijd op eene schoone poolsche
vrouw verliefd was, heeft zich door middel van laudanum
vergiftigd, omdat hij meende te bespeuren, dat zij aan een
ander liarer aanbidders de voorkeur gaf. Het tweede feit
is de ontdekking eener bende moordenaars. De policie heeft
namelijk voor eenige dagen in de rue du Petit-Carreau
een meisje in hechtenis genomen, dat achtereenvolgens onder
scheidene mannen op hare kamer had weten te lokken, die
dan door aldaar verborgen moordenaars werden omgebragt,
na van alles wat zij bij zich hadden beroofd te zijn. De
lijken dier ongelukkigen werden door de misdadigers ge
woonlijk in stukken gehouwen, ten einde de sporen der
misdaad gemakkelijker te kunnen verbergen. Men is zeer
benieuwd naar nadere bijzonderheden nopens deze treurige
geschiedenis."
Hume, de beroemde medium, is thans vervangen door
de echtgenooten Edwards Girood, die onlangs van Amerika te
Parijs zijn aangekomen. Gedurende den karnaval hebben
zij in de hoofdstad grooten opgang gemaakt, vooral op een
feest van den hertog van Bronswijk, zoodat zelfs de deuren
van de Tuileriën voor hen zijn ontsloten geworden. Aldaar
moet het echtpaar wonderen gedaan hebben, en men wil
dat de geest van Napoleon I is te voorschijn geroepen en
ondervraagd. Natuurlijk geeft dit weder stof tot allerlei
bijgeloovige geruchten en belagchelijke voorspellingen.
Gedurende de verloopene week hebben te Londen
1299 sterfgevallen en 2095 geboorten plaats gehad.
Uit Canada is dezer dagen te Londen een monster
kaas ontvangen, die een omtrek heeft van 12 voeten en
1042 46 weegt. Zij was voor de tentoonstelling bestemd,
doch werd wegens te late ontvangst afgewezen. Het mon
ster-product is thans bij een voornaam kaashandelaar ter
bezigtiging gesteld.
Een jongeling van Funfkirchen, had aan twee jonge
meisjes beloofd met haar te zullen trouwen, beiden hadden
hare toevlugt genomen tot het geregt, om hem zijne belofte
te doen uitvoeren. Beiden steunden op goede argumenten
en bragten de onwederlegbaarste bewijzen aan van de in
nige betrekkingen welke er tusschen hen hadden bestaan.
Van zijnen kant bekende de jongeling alles en verklaarde,
dat hij voor de twee jonge meisjes even veel liefde gevoelde,
en zich onderwierp aan de uitspraak van den regter, die
hem zou aanduiden met welke der beide meisjes hij moest
trouwen. Bij gevolg heeft de regtbank, inziende den on-
vermogenden toestand van den jongeling, beslist, dat de
rijkste der twee meisjes, aan de andere eene schadeloos
stelling van 300 guldens zou betalen en dat zij voor dien
prijs den jongeling alleen mogt hebben.
Naar het Fransch van Eugéne Scriba.
(Vervolg en Slot van N°. 29/
De onbekende naderde toen den schoorsteenen zag op de pen
dule maakte een beweging van schrik en zeide mij met een gesmoorde
stem; Dezen morgen, bij het krieken van den dag, vond ik mij
zoo verzwakt, dat ik naauwelijks konde opstaan. Ik schelde mijn
kamerdienaar, en Jago verscheen voor mij. „Wat is het toch
dat ik gevoel?" vroeg ik hem.
„Niets, dan hetgeen zeer natuurlijk is - meester, het uur nadert
het oogenblik komt." „En welk vroeg ik. „Bemerkt gij dit
niet? De hemel had u 60 jaren toegestaan om te leven, gij hadt
er 30 toen ik begon om u te gehoorzamen." „Jago," vroeg ik met
schrik, „spreekt gij in ernst?"
„Ja, meester, in vijf jaren tijds, hebt gij aan roem, 25 jaren van
uw bestaan verspildgij hebt ze mij gegeven, zij behooren mij
en de dagen waarvan gij verstoken zijt, zullen nu aan de mijnen
toegevoegd worden." „Watdit was dus de prijs van uwe dien
sten!" „Anderen hebben mij nog veel beter betaald: getuige Eabert,
die ik ook heb voortgeholpen." „Zwijg, zwijg," riep ik; „het is
niet mogelijk; het is niet waar!"
„Het zij zoo; maar maak u gereed, want u rest nog slechts een
half uur te leven." „Gij vermaakt u met mij, gij bedriegt mij."
„Op geenerlei wijze, reken zelve! 35 jaren, die gij werkelijk geleefd
hebt, 25 die gij verloren hebt: totaal 60; dit is de rekening,
ieder het zijne."
En hij wilde vertrekken Ik gevoelde mijne krachten vermin
deren, ik gevoelde dat mijn stem mij begaf.
„Jago! Jago!" riep ik, „geef mij nog eenige uren."
„Neen, neen," antwoordde hij mij, dit nu zou ten mijnen koste
zijn, en ik ken beter dan gij den prijs van het leven. Er is geen
schat, die twee uren bestaan kunnen vergoeden."
„Welnu!" zeide ik hem, terwijl ik mijzelven geweld aandeed, „herneem
de goederen, waarvoor ik zoo veel heb opgeofferd; nog vier uur en
ik doe afstand van mijn goud, van mijne rijkdommen, van deze
pracht, die ik zoo zeer heb begeerd." „Welaan, gij zijt een goede
meester geweest, ik wil wel iets voor u doen, ik stem er in toe."
Ik gevoelde mijne krachten vermeerderen, en ik riep uit „vier
uren het is zoo weinig! Jago! Jago! nog vier uren en ik
doe afstand van mijne letterkundige glorie. Van al mijne werken,
die mij zoo hoog in de achting der wereld geplaatst hebben."
„Daarvoor vier uren," sprak de neger met verachting, het is veel.
Om het even, dan zal ik uw laatste bede niet geweigerd hebben.
„Neen niet de laatste," sprak ik de handen vouwende.
„Jago! Jago! ik bid er u om, schenk mij het leven tot
den avond, twaalf uren, den gehreien dag, en dat al mijn over-
