BUITENLAND.
HET NUT DER VOGELS.
De moordenaars van den kontroleur Yuijk zijn uit hunne schuil
plaatsen te Bakinangan verdreven en hunne woningen en padiseliuren
in de asch gelegd.
Toen voor een paar jaren een zamenkomst van vorsten en staats
lieden had plaats gehad, waarin beraadslagingen waren gevoerd over
de hangende qu fes tien van Europa, werd aan een oostenrijksch mi
nister de vraag gedaan: of hij nu niet regt op de hoogte was
gekomen om te weten hoe de diplomatie hare raderen in beweging
zou brengen om de bestaande vraagstukken op te lossen. De minister
verzekerde plegtig, dat hij er volstrekt niets van was te weten ge
komen en dat hij, omtrent de aangelegenheden van Europa, even
onwetend van daar was heengegaan, als hij er gekomen was. Maar,
vroeg men hem, mogelijk zijn die geheimen bij de andere vorsten
en staatslieden, die de zamenkomst bijwoonden, beter bekend. De
man verzekerde evenwel, dat die even onbekend waren met de wrjze
hoe er gehandeld zou worden. Wie weet dit dan, zoo vroeg men
verder. Wel, keizer Napoleon en niemand anders. Maar, die was
immers bij de zamenkomst niet tegenwoordig, werd opgemerkt. Juist,
ziedaar de oorzaak, waarom wij er niets van weten die man heeft
de geheimen der staatkunde voor zich alleen, en toen hij op het
congres slechts door zijne afwezigheid schitterde, kwameh wij geen
stap nader aan de verwezenlijking van hetgeen zoo vurig werd
gewenscht.
Die openhartige verklaring kwam ons voor den geest, toen wij
den inhoud leerden kennen van de documenten der fransche regering,
betreffende het italiaansche vraagstuk. Men zou verwachten, door
die officiële stukken een weinig meer licht te zien opgaan over het
geen steeds duister en donker is, men zou denken daardoor in staat
te worden gesteld, iets meer omtrent de naaste toekomst te kunnen
voorspellen. Die verwachting blijkt echter ijdel te zijn, zoodra men
verneemt de ijdele klanken, waarvan zelfs 's keizers brief is vervuld,
die volstrekt geen inlichtingen verschaft, waaruit zijne politiek zou
zijn af te leiden. De keizer wil overeenstemming, toenadering tus-
schen de regering van Victor Emmanuel en die van den paus. Wat
hij zoo vurig wenscht, wordt echter door geen der beide partijen
bedoeld en de vraag rijst als van zelve op: wat zal de keizer nu
doen, als al zijne middelen daartoe moeten schipbreuk lijden Maar
die vraag, zoo gewigtig voor Italië en voor de rust van Europa,
ze wordt niet beantwoord door den keizer, die er geene gewoonte
van maakt de geheimen der staatkunde aan de groote klok te hangen.
Door onderscheidene fransche bladen wordt de openbaarmaking
dezer documenten hoogelijk geroemd en worden de documenten zelve
als wonderen van staatkunde aangezien. Een engelsch dagblad zegt
in korte woorden echter meer waarheid dan al die vleijende fransche
nieuwspapieren in hunne ellen lange artikelen te zamen: „Wij zijn
dus met die documenten even ver als wij vroeger waren en geen
handbreed gevorderd."
In Pruissen verkeert men nog steeds onder den invloed der jongste
gebeurtenissen op staatkundig gebied en begint men zich met het
denkbeeld vertrouwd te maken, dat de regering voortaan zonder toe
stemming der vertegenwoordiging over de geldmiddelen zal beschikken.
In Britsck-Indië schijnt het droevig uitzigt te bestaan op een
nieuwen opstand der inlandsche bevolking. Verscheidene stammen
betoonen zich vijandelijk tegen de britsche autoriteiten en doen vrees
koesteren voor herhaling der gruwelen van voor eenige jaren.
De scheepsbouwmeesters Geo. Eorester Co. en Janes Quiggin
Co., te Liverpool, hebben eene stoomboot gebouwd, waarop een
toestel tot gasbereiding is aangebragt, zoodat men in staat is de
kajuiten, de machinekamer, enz., met gas in stede van met olie te
verlichten, waardoor 50 pCt. in de kosten wordt uitgewonnen.
Te Hamburg bestaat het gebruik, dat eiken zomer vau stads
wege aan de kinderen van het stads weeshuis een feest wordt aan
geboden. Na op den daarvoor bepaalden dag in hunne beste
kleederen een omgang door de stad te hebben gedaan, waarbij zij
alsdan geregtigd zijn, aan alle huizen aan te kloppen en den kin
deren van meer gegoeden eene kleine bijdrage te verzoeken, worden
zij naar een groot veld buiten de stad geleid, waar hun een heerlijke
maaltijd wordt aangeboden. Dit jaar werd deze plegtigheid door een
meldenswaardig incident onderscheiden. Eene jeugdige engelsche dame,
die sedert eenige jaren niet haar echtgenoot reist, tot herstel harer
geestvermogens, welke door het sterven van haar eenig kind, een
meisje van 5 jaren, zeer geschokt waren, kwam juist te Hamburg
aan, toen bedoeld feest werd gegeven. Om haar eenige verstrooijing
te geven, geleidde haar echtgenoot haar derwaarts. Naauwelijks
waren zij er echter aangekomen, of hij wilde zich met zijne gemalin
weder verwijderen, daar hij onder de weesmeisjes er een had ontdekt,
dat sprekend op hun gestorven dochtertje geleek. Het was echter
te laat; zij had het kind reeds gezien, snelde naar het meisje toe,
sloot het in hare armen en wilde er niet meer van scheiden, in de
stellige gedachte dat het haar kind was. Zij voerde het dan ook
naar de stad mede, en daar de geneesheeren verzekerden, dat deze
illusie de arme krankzinnige kon genezen, besloot haar echtgenoot,
het weesmeisje als hun kind aan te nemen, hetgeen liet gelukkig
gevolg had, dat de ongelukkige moeder, die werkelijk gelooft haar
kind herkregen te hebben, thans geheel hersteld is.
Te Alencon heeft men dezer dagen eene vrij zonderlinge
ontmoeting gehad van een grijsaard van 01 jaren, die zich te voet
van Laval naar Mom begaf, om er zijn vader te bezoeken, die 112"
jaren oud is en in het oude-mannenhuis is opgenomen. Onder weg
had de man zich den arm ontwricht en begaf zich bedaard naar
het gasthuis, om dien te doen zetten. Hij heeft verhaald, dat hij,
tijdens den Russischen veldtogt krijgsgevangen gemaakt, 24 jaren
in Siberie heeft doorgebragt. Hij is nog krachtig en geniet eene
goede gezondheid.
- Het drama van den heer Charles Hugo, lei Mistrallen, zal
op onderscheidene plaatsen buiten Frankrijk worden opgevoerd,
namelijk in het Fransch te Brussel, in het Engelsch te Londen, in
het Italiaansch te Milaan en Napels, in het Duitsck te Weenen en
Berlijn en zelfs te Kopenhagen en Stokholm.
Adclina Patti, die zich nog te Londen bevindt, is zoo ernstig
ongesteld, dat zij hare engagementen in de Engelsche provinciën
moet laten varen.
Het Garibaldi-comité te Londen heeft het rapport, door Dr. Par-
tridge voor zijn vertrek uit Spezzia dd. 20 Sept. ingezonden, open
baar gemaakt. Het besluit aldus: „Als er voortdurend wordt
zorg gedragen, dat de lijder naar geest en ligchaam rustig blijft,
als het gekwetste deel volkomen roerloos wordt gehouden en de
krachten van den patiënt door doelmatige voeding, des noods door
opwekkende middelen, door goed geventileerde kamers en eindelijk
door het noodige comfort worden ondersteund, dan zal de generaal
met der tijd, doch zeker niet vóór na eenige maanden, weder een
goeden, bruikbaren voet hebben, ofschoon het enkel-gewricht wel
stijf, of, in het gunstigste geval, slechts ten deele beweegbaar zal
blijven. Overigens verklaar ik, dat ik de behandeling van Gari
baldi's heelmeesters volkomen goedkeur. Eens had ik het geluk,
professor Zanetti, uit Florence, bij den generaal te vinden en het
verheugde mij te ontwaren, dat mijne zienswijze omtrent de vroe
gere en toekomstige behandeling van dit gevaarlijke geval geheel
overeenkwam met die van dezen uitstekenden geneesheer."
Het huwelijk van prinses Pia is in de koninklijke kapel te
Turijn gesloten. De koning van Portugal was vertegenwoordigd
door den prins van Carignan. De aartsbisschop van Genua en de
bisschoppen van Pinerolo, Biello Cremona vervulden de plegtigheid.
De koning, de koninklijke familie, prins Napoleon en de prinsessen
Clotilde en Mathilde waren daarbij aanwezig.
De geschenken, die de paus aan prinses Pia heeft gezonden,
zijn zeer prachtig en worden op eene waarde van 4500,000 francs
geschat. Daaronder bevindt zich eene kostbare rozenkrans van 315
parelen en diamanten, voorts een zeer kunstmatig bewerkt horologie,
waarvan ieder cijfer der wijzerplaat eene heilige reliquie bevat, en
eindelijk een album met de portretten, wapens en zinspreuken van
alle pausen.
Het italiaansche leger bestaat thans uit 80 regimenten linie
troepen, 42 bataillons bersaglieri, 17 regimenten cavallerie, 9 regi
menten artillerie (5 van den trein), 2 regimenten sappeurs en 15
legioenen karabiniers. Het leger is totaal sterk 323,000 man.
Aan een particulier schrijven uit Amerika ontleenen wij het
volgende
„Indien de Unie ooit weder te zamen mogt worden gebragt, in
dien de Zuidelijke Staten zouden toestemmen (en dit is zeer onwaar
schijnlijk) hunne plaats als te voren in het verbond innemen, dan
toch zal het eene opgelapte Unie zijn, geschokt in de grondvesten,
waarop zij gebouwd is, wankelende, zonder eenige kracht om een
storm te wederstaan en in elkander stortende bij den eersten storm.
De vlag mag op nieuw haar 34 sterren tellenmaar de eerste
vlaag zal het doek verscheuren en sterren en strepen met den wind
verwaaijen.
De neger vrij te maken door middel van het zwaard, is voorwaar
bespottelijk. Door zulk eene emancipatie verliest het Zuiden eene
waarde van 300 millioen dollars, zijn wettig eigendom. Maar het
Noorden zou de gevolgen in nog hoogere mate ondervinden. De
4 of 5 millioen negers zouden het Zuiden verlaten en het Noorden
opzoeken als het beloofde land, het paradijs, waar de blanken hen
zouden ontvangen en omhelzen! Weinige dagen geleden deed zich
in Neic-Tork een voorbeeld op, van hetgeen die toestand zal zijn.
Een dier negers, onder den naam van „contraband" aangeduid,
sedert zij door het leger vrijgemaakt werden, vertoonde zich in
Wallstrect, de groote handelsstraat van Neic-Tork, en begaf zich op
de kantoren om ondersteuning, waar hij de volgende historie opgaf:
Hij was een bewoner van Noord-Carolina, gevangen genomen en
als contraband vrij verklaard; hij had zich naar het Noorden be
geven, waar hij meende, met open armen ontvangen te zullen
worden en met ware nikker-vergoding in dat beloofde paradijs
rondgevoerd. Hij was een koperslager van beroep en had, gedu
rende verscheidene dagen, te vergeefs naar werk gevraagd, zonder
het tc kunnen verkrijgen, daar al de bazen hem antwoordden, dat
zij bevreesd zouden zijn, hunne blanke knechts te kwetsen, die
voorzeker niet met hem zouden willen werken. Hij hoopte dus
ondersteuning te ontvangen, om naar „Dixie" terug tc keeren, waar.
zoo als hij zeide, hij ten minste werk cn eten zou kunnen vinden."
Menigmaal reeds riep men dc aandacht der landbouwers op
de nadeelige gevolgen van den oorlog, die men onophoudelijk het
vliegend pluimgedierte aandoet; doch het bleef schier vruchteloos.
De landbouwers beseffen moeijelijk, dat eene musch hun meer graan
in de schuur brengt, dan zij een geheel jaar noodig zou hebben,
om zichzelven te voeden. Daarom zou men niet genoeg kunnen
zeggen en herzeggen, koevele diensten de vogels bewijzen, ten einde
de buitenmensclien over hunne eigene belangen te onderrigten en
een einde te maken aan de onregtvaardige vervolgingen, waarin
bijna al die weldoeners van den landbouwer sneuvelen. Ziehier
welke vogels de meeste diensten bewijzen en van welken aard zij zijn:
De reiger, beschermt het hoornvee tegen wespen en vliegen.
De ooijevaar, voedt zich met kruipgedierte.
De havik, verslindt, gedurende één jaar, meer dan vier duizend
ratten, muizen, mollen, enz.
De uil, vernielt de nacht-insekten.
De ekster, eet de houtvernielende insekten, o. a. de nachtvlinders,
sparrensphinxen, paardenwespen, korenbijters. enz.
De raaf, vreet dc witte wonnen op.
