«lc. verpachting van het grasgewas dit jaar p. m. 18 pCt. minder
opgebragt dan verleden jaar.
Te Akersloot is jl. Donderdag uitbesteed: het bouwen eencr
nieuwe 11. C. kerk en pastory. aan den heer H. de Groot te Alk
maar, voor de som van 35,000.
Onderstaaude brief werd dezer dagen tc 's Graveuhage ont
vangen. Om den zeer eurieuseu stijl wordt deze medegedeeld.
wMehecr, Den ondergetekende Z. H. gepasperteert mielizijn, dat hij
aderzand sijn dienslijt Gctrou en eijferich heeft volbrag waarfan hij
de vcrijschten pampiere kan meebrenge hij zach zig gaaren geplaas
aan U kantoor hij bevat de ouderdavn van 27 jaare en seer gesont
van liggaams. Gestclt en seer bekwaam om ccnen betrekking naa
ijs te bediene, wil mijn dus amplcjeere, in hoopen op spoedig
antwoordt. U dienswilige dinaars Z. H. wonende en....
Als eene bijzonderheid wordt vermeld, dat het in rijk fluweelen
hand gebonden Plan illustre de la Rage, dat door den boekhandelaar
M. M. Couvée te 's Hagc op de Parijsche tentoonstelling is geëx
poseerd, daar ontvreemd is, zoodat de exposant het verzoek heeft
ontvangen een ander exemplaar daarvoor in te zenden. 1)1/1
Als eene bijzonderheid wordt gemeld, dat door een arbeider
te Bcrgen-op-Zoom jl. Woensdag gevonden werd een eendenuest,
waarvan het inwendige gedeelte der daarin voorhanden eijeren
geheel versteend warenuaar men wil zou de bliksem dit vreemd
soortig verschijnsel hebben veroorzaakt.
Jl. Zaturdag avond is de vloer eener kamer in de Folkingc-
straat te Groningen, bewoond door de wed. Zwaan, ingezakt, juist
op het oogenblik dat zich daar omstreeks dertig Israëlieten bevonden
om hun avondgebed te doen. De meesten van hen kwamen in den
kelder, die zich onder de vloer bevond, teregt, terwijl twee of drie
ligt werden gewond.
Aan het stuk getiteld: „Ben geletterd Parfumeur", voorkomende in de
jongste aflevering van het tijdschrift „Onze Tijd", ontleencn wij liet volgende
betredende den Oorsprong van het kussen:
«Het is eene gewoonte uit de verste oudheid afkomstig, daar het blijkt,
dat Isaac zijn zoon Jncob ku9tc (Gen. XXVII 2G); deze kus is vooral
merkwaardig als de eerste waarvan de. geschiedenis spreekt (Adam en Eva
hebben cr waarschijnlijk Mozes niet bijgevocpeuDo Bijbel maakt molding
van ccnc menigte kussen van allerlei soort. Wij vinden er den kus
van eerbied, in Esthcr V 2van onderwerping, in 1 Sftm. X 1; van
verzoening, in 2 Sam. XIV 33; van afscheid, in RutU I 14; van goed
keuring, in Psalm II 12; van onderdanige dankbaarheid, in Luc. VII 38-
van welkomst, in Exodus XVIII7van liefde en blijdschap, in Gen. XXTX 11
van berouw, in Ilaud. XX 37; van vrede, in Rom. XVI 1G; en vanafgodi-
sclien eerbied, in Hosea XIII 2. Daar zijn ook geestelijke kussen vermeld
als in lloogclïed I -. 1; zinnelijke als in Spreuken VII 21, en geveinsde als
in 2 Sara. XV 5. Kussen zijn soms verraderlijk zooals die van Joab aan
Amasa, toen hij kuste en daarna moordde (2 Sam. XX 9), en die van Judas
aan Christus, dien hij kuste en toen verried. Het was do gewoonte den mond
tc kussen of den baard; dit laatste doen de Arabieren nog. De band te kussen
is niet Bijbelscli. Het kussen van de voeten was de uitdrukking van diepen
en licfdcvollen eerbied, zie Luc. VIT 3S. Men verhaalt ons dat de leden der
Christelijke kerk te Ephese bij het vertrek van Paulus weenden, „hem om deu
hals vielen en hem kusten." De kus des vredes was eene apostolische gewoonte
cn is nog in gebruik bij den Eucharistiscben dienst der Koomscli-Catholieken,
welke om begrijpelijke redenen op Goeden Vrijdag wordt uagelateu.
Bij heidenschc volkeren was liet gebruikelijk de zon cu de maau met kussen
te begroeten, evenals de afgodeubceldcn, die men echter met gccne onheilige
lippen mocht aanraken. Van het handkussen wordt het eerst bij de Perzen
gesproken. Xenophou verhaalt dat het de gewoonte was te kussen wien men
eerdo De voeten van ceu vorst te kussen was het tccken van onderwerpiug,
hetgeen bij tijd en wijle zoo ver gedreven werd dat het afdruksel van den voet
den kus ontving, daar men overtuigd was dat het stof op den grond geheiligd
werd door des vorsten tred. Toen Demosthenes in een tempel werd gevoerd,
kuste hij zijn eigen hand als tcoken van aanbidding, cu toen de Carthaagsche
afgezanten dc Romeinen om vrede smeekten, kuste zij de voeteu der ledcu
van den raad.
De kus van huldiging - welke niet iu deu Bijbel is aangeduid - werd ver
moedelijk op het voorhoofd gedrukt, eeue uiting van diepen eerbied, welke
voorheen, wellicht ook thans nog, bij de Bedoeïnen in gobruile is. De rabbijnen,
die zoo dikwerf oen verkeerd geplaatst denkbeeld vau betamelijkheid lieten
doorstralen iu hetgeen zij schreveu, veroorloofden niet meer dan drie soorten
vau kussen - die van eerbied, van verwelkoming cu van afscheid Het
voeten-kussen werd door de pausen gevergd als een bewijs vau eerbied, sedert
de 8ste eeuw; dit werd het allereerst gedaan door keizer Justinianus aau paus
('ons tan lijn, bij zijuc iutrede tc Constantinopel. Als deze ceremonie plaats
grijpt draagt dc paus ceu pantoft'el, waarop een kruis is geborduurd; dit wordt
gekust, niet de teen gelijk men algemeen gelooft. In den laatsteu tijd wordt
dit niet van de Protestautcn gevergd - eene ligte knicbuigiug is voldoende.
Als eene zeer gewone begroetiug is de kus nog in gebruik op het vasteland
vau Europa en iu het Oosten. De vroegste Christenen wisselden dien in hunne
bijecukomsteu als een leeken van hunne liefde jegens elkander, en men deed
het even vóór da bediening vau het asmadmaal. Wanucer de manneu en de
vrouwen afzonderlijk zaten, gelijk dit bij dc Hebreeuwen cu dc Oosterscbe
volken nog gebruikelijk is, iliiu werd de liefdekus door de mannen aan dc
mannen, en door de vrouwen aan de vrouwen gegeven. Iutusschen zijn de
bijzondere oinstaudighedcu verdwenen, welke zulk ceuc uitdrukking van broe
derlijke liefde en Christelijke vriendschap gepast en doelmatig dednu voorkomen.
Bij onze voorouders goldt het ook voor ecu bewijs van eerbied dat iemand een
brief eindigend Je baud kuste van deu ander, het stond gelijk met dc betui
ging van gehoorzaamheid cu onderdanigheid, waarmede wij tegenwoordig onze
brieven geniceulijk besluiteu. Zoowel Shakspere als andere dramatische dichters
maken hierop dikwerf zinspelingen.
Dc ratificatie-acten van het Londensche verdrag bevatten allen
den tekst van dat tractaat zelf in de Fransehe taal. De uitwisse-
lings-olausulen zijn in de "Russische acte in het Russisch gesteld
met een nevenstaande Fransehe vertaling, in de Oostenrijkschc in
liet Latijn, in de Engelsche in het Engelsch, in de Italiaansche in
het Italiaansch en in dc Pruissische in het Eransch. De oirkonden
zijn in fluweel gebonden; de linten, tot het opeuen der omslagen
vcrcischt, van gekleurde zijde, terwijl het zegel - behalve aan de
acte vau den groothertog van Luxemburg, waar het op 't stuk zelf
staat ingedrukt - in was afgedrukt, in een gouden of zilveren
foudraal is vervat, dat met gouden-of zilveren snoeren, van gekleurde
zijden kwasten voorzien, aan de oirkonde is gehecht. De Luxem-
burgsche acte is in het blaauw fluweel gebonden met linten van
blaauwe zijde; het zegel, in roode was afgedrukt, vertoond het
borstbeeld van koning Willem III, met het jaartal 1849. De
Oostcnrijksche in het purper fluweel met zwarte en geele linten en
de zegcl-foudraal van goud, versierd met het keizerlijk wapen. De
Russische oorkonde is in het rood fluweel gebonden, met karmozijn-
roode linten en de zegel-fondraal van goud met zilveren kwasten.
Dc Engelsche oorkoude is in rood fluweel gebonden met donker
blaauwe, roode, groene en heraelsblaauwe zijden liulen en op de
foudraal vau het zegel prijkt het Engelsche wapen en reliëf, koningin
Het is te vreezcu Jat dc lcoken, althans de gehuwden, zich weinig stoorden
aan die beperking der soorten vun kussen?!
Victoria in krooningsgewaad met den scepter en den rijksappel op
den troon. Aan hare rcglerzijdc vertoont zich de godin der geregtig-
lieid, met dc weegschaal en hel zwaard, en aan hare linkerzijde de
engel des vredes met het kruis en het evaugelie in handen. De
Eranschc oirkoiulc is in rood fluweel gebonden met linten van
roode zijde, de zegcl-foudraal van goud en voorzien van het Eransche
wapen, en de kwast van goud met blaauwe zijde gevuld. Aan
de Italiaansche oirkonde, in donker blaauw fluweel gebonden met
zijden linten van dezelfde kleur, hangt een zilveren zegcl-foudraal
met zilveren kwasten, gevuld met groene, zijde. Het wapen, op het
foudraal aangebragt, stelt, in gedreven werk, een ridder te paard voor.
Reizigers die per stoomboot dc rivier Ottowa zijn opgevaren,
zullen aan dc noordkust van liet meer der Twee-Bergen ecu dorpje
bemerkt hebben, gelegen op eene klip, die, uit het meer gezien,
uit schitterend geel zand bestaat en men heeft hen gezegd, dat het
een Indiaansch dorp is. De inwoners hebben nu juist een verzoek
schrift ingeleverd om een postkantoor in hun dorp te doen vestigen.
Dit stuk is geteekend door Irokcschc en Algonquinsche opper
hoofden, waaronder namen voorkomen, als: Saotis-kurai-iarakoen-
kanegatakc, Jakomisalcie, Satexasenoten, Sosekatsien Haienton,
Xekatewaje en anderen. Men heeft voorgesteld het dorp den naam
van Oka te geven.
Volgens de berigten vau dc Indcpendance Beige is de koning
van Pruissen door de bevolking tc Parijs met grootc koelheid,
maar zonder eeuig blijk van vijandige stemming ontvangen.
Ziet bier een gedeelte van de titels, welke immer boven alle
beschikkingen, besluiten enz. van Czaar Alexander II zijn geplaatst,
woordelijk overgebragt: Bij de gratie Gods, die helpt, wij, Alexander,
Keizer en Autokraat (zelfregeerder) over alle Russen, van Moscou,
vau Kiew, van Wladimir, vau Nogovorod, Czaar van Kazan, Czaar
van Astrakan, Czaar van Polen, Czaar van Sibcric, Czaar van Taurisch
Chersonesie, Czaar van Georgië, Heer van Pskoff en Groothertog vau
Smolcnsk, van Lilhauwen, van Volhynic, van Podolie en van Fiu-
land, Prins vau Estland, vau Lijfland, van Koerland, van Samogchie,
van Bulgarie, enz. enz. Heer en Groothertog van Novogorod (lage
streken) van Riazan, van Polotsk, van Jaroslaf, van Vitebsk en
Beheerscher van geheel het Noorden, Heer van Iverie, van Kallat-
inie, en van de landstreek van Arraenie, Erfheer en Monarch der
Prinsen van Circassie en der Bergen, Erfgenaam van Noorwegen,
Hertog van Slceswijk-Holstein, van Stiermarken, van Deutmarsen,
van Oldenburg, enz. enz.
Het feestgewoel in Frankrijks hoofdstad werd jl. Donderdag
door een hoogst bedroevend voorval gestoord.
OP DEN KEIZER VAN RUSLAND IS EEN MOORD
AANSLAG GEPLEEGD. Deze afschuwelijke misdaad werd
bedreven door een twintigjarigen Pool, Beryousk genaamd, die, met
een pistool gewapend, den czaar afwachtte, toen deze, met zijne
twee zonen cn keizer Napoleon, van de te zijner eere gehouden
wapenschouwing naar de Tuileriëu terugkeerde. De keizers en de
grootvorsten zaten in een open rijtuig, en bij den ingang van het
bois de Boulognc oordeelde de moordenaar het oogenblik gunstig
om zijne euveldaad te volbrengen. Gelukkig bereikte hij zijn doel
niet; de pistool, te zwaar geladen, sprong, zijn hand werd verbrijzeld
en hij zelf viel neder op den grond. Het paard van een der
hofbeambten, die naast het rijtuig reed, werd aan den kop gewond,
doch de twee keizers bleven ongedeerd. Dat de menigte, bij de
eerste opwelling van ontwaardigiug, den moordenaar heeft willen
ophangen of den marteldood doen sterven verwondert ons niet; de
toepassing der lynch-wet werd echter belet door de openbare magt,
en de twintigjarige Beryousk zal zich voor den regter hebben te
verantwoorden.
Verheugen wij ons in het mislukken der moordpoging, wij
betreuren tevens het feit zoowel om de misdaad zelve, als omdat
nu weder de vele voorbeelden van derampzalige gevolgen van
politieke wraakzucht en nationalen wrok met een vermeerderd zijn,
en wel juist op een oogenblik, dat de souvereiu dien het gold de
gevierde gast is bij een natie, die, alles behalve met hem ingenomen,
zich desniettemin tegenover hem gedraagt op een allezins lofwaardige
wijze. De jeugdige heethoofd, verhit door kwalijk geplaatste vader
landsliefde, zal waarschijnlijk met zijn leven zijne misdaad moeten
boeten, en.... wat heeft hij er mede gewonnen voor de zaak, welke
hij op zulk een snoode wijze dacht te dienen? Niets. De indruk
door het gebeurde te weeg gehragt op den souverein der Frauschen,
wien Frankrijks eer zoo zeer ter harte gaat, op de vorstelijke gasten
van keizer Napoleon en op de tallooze vreemdelingen thans tc
Parijs bijeen, moet alllerpijnlijkst wezendoch bedriegen wij ons
niet, dan zal die indruk spoedig verdwijnen en keizer Alexander II
niet doen besluiten Parijs vroeger te verlaten dan aanvankelijk zijn
voornemen was. Ruim een jaar geleden was de czaar op even
gelukkige wijze in zijn eigene hoofdstad aan een moordaanslag
ontkomen.
De persoon die een aanslag op het leven van den czaar heeft
gedaan, was, bij het doen van het schot, vijftien passen van het
keizerlijk rijtuig verwijderd. De misdadiger, een Poolsch werktuig
kundige, had zijn pistool met dubbelen loop den vorigen dag gekocht.
Hij is zeer opgewonden en schijnt een persoonlijken wrok tegen den
czaar te koesteren. Medepligtigen schijnt hij niet te hebben.
Men leest in den Moniteur„Jl. Donderdag heeft dc wapen
schouwing in het Bosch van Boulogne plaats gehad, in tegen
woordigheid van eene onafzienbare volksmenigte en te midden
eener onbeschrijfelijke geestdrift. Een persoon die zich een Pool
noemt, heeft een pistoolschot gelost op het rijtuig, hetwelk keizer
Napoleon, den czaar en diens beide zonen naar de Tuilerien terug
voerde. De kogel heeft den kop getroffen van het paard van een
dienstdoende stalmeester, die naast een der portieren reed. Het
wapen is in de hand van den moordenaar gesprongen, die door de
omstanders in hechtenis is genomen. De openbare raagt heeft hem
aan de woede der volksmenigte moeten onttrekken. Niemand is
gewond gewordeu. De moordenaar verklaart, Beryousk te hceten,
en in Yolhyuie geboren te zijn."
Ter viering van den gunstigen afloop van den aanslag tegen het
leven van den keizer vau Rusland te Parijs gepleegd, is jl. Vrijdag
een Te Deum gezongen in de Gricksehe kapel aldaar. Al de leden
van ibet corps diplomatiquc en hunne vrouwen, woonden die
plegtigheid bij.
Vervolg der Nieuiostijdingen in het Bijvoegsel,']
