Heklersclie en Meuwedieper Courant
B IJ VOEGSEL
BUITENLAND.
BElIOOltENDE TOT DE
van Zondag- 9 Junij 1867, 46.
„Het keizerrijk is de vrede!" die uitspraak van Napoleon IH I
schijnt thans in volle kracht bewaarheid te worden, nu dagelijks
berigten uit Parijs tot ons komen met betrekking tot de wereld
tentoonstelling aldaar, die met volle regt een vredefeest mag genoemd
worden. Bulderde ten vorigen jare in de maanden Junij en Julij
in Europa het geschut, heerschtcn toen angst en schrik en wee
over dc ellende van ceti menschenmoordenden krijg, thans trekken
scharen van vreemdelingen vreedzaam naar Frank rijks hoofdstad
heen, om daar dc voortbrengselen van kunst en nijverheid te
bewonderen. Stonden ten vorigen jare zonen van hetzelfde vaderland
met het zwaard in de vuist vijandig tegen elkander over, dreigende
verwoesting en moord; thans strijden clc volken en wedijveren met
elkaar om den eerepalm op het vredelievend gebied van beschaving,
van verlichting, van volksgeluk. In de lente van het gedenkwaardig
jaar 1814 kwamen ook vreemdelingen in Parijs en onder die vreem
delingen bevonden zich monarchen van Europa, die aau Frankrijk
de wet stelden en de dynastie der Bonaparte's vernietigde. In de
leute van het gedenkwaardig jaar 1867 bevinden zich onder tal van
vreemdelingen, die Parijs bezoeken, ook monarchen van Europa;
maar thans worden ze als vrienden door Bonaparte ontvangen en
bejegend, thans komen ze den Franschen keizer geluk wenschen met
het vredefeest, dat in zijne hoofdstad wordt gevierd.
Heerscht er thans rust in ons werelddeel en is een andere
strijd, dan die op het gebied der beschaving er thans onbekend, de
geschiedenis der toekomst moge het gunstig uitzigt van heden niet
beschamen. Geweld, strijd, oorlog, vernieling ze mogen steeds
zeldzamer worden, en de zegeningen des vredes, welvaart cn volks
geluk, mogen steeds meerder over de wereld worden uitgestort!
De vorstelijke bezoeken te Parijs gebragt, ontnemen aan dc
politiek veel van haar gewigt. Wat meu er ook van moge zeggen,
stellig kan men dc hulde aan de vreemde souvereinen door de
Fransche natie gebragt als een waarborg te meer aanmerken voor
dc goede betrekking tusschen de volken, en zal die op de toekomst
vau Europa slechts gunstig kunnen werken; bet moge fraai zijn
gekleurd, als men leest.- „wat men thans te Parijs ziet is voor de
volken de zegepraal van den arbeid, voor de regeringen de zege
praal der wijsheidde buitenlandsche souvereinen komen Frankrijk
bewonderen zonder afgunstig te zijn, en zullen het te hooger
schatten, na het van nabij beschouwd te hebben," dat lluslauds
keizer met zijn zonen te Parijs komt, terwijl sinds 1814 geen czaar
daar zich vertoonde; dat de koning, iu wien Frankrijk voor enkele
weken nog een bepaald vijand meende te zien, insgelijks ter bede
vaart naar den vredetempel opgaat, moet wel als een gelukkig
teeken worden aangemerkt.
Even als na den torenbouw te Babel de zonen van Sem, Cham
en Jafet uit elkander gingen, trekt het nijverheidsfeest de volkeren
uit alle wcrelddeelen weder bij elkander. Daaruit moge al dc een
of ander aanleiding vinden, om te vreezen, dat het mene, mene,
op de muren van 't nieuwe Babyion zal verschijnen, wij verheugen
ons gaarne in die verbroederingen der natiën, door de tentoonstelling
van de werken des vredes bevorderd. Moge dc naijver op dit terrein
ten goede blijven werken.
De Fransche Moniteurin zijn wekelijksch overzigt de komst der
souvereinen van ltuslaud en Fruissen vermeldend, zegt„In deze
voor Frankrijk en deszelfs souverein zoo vleijende bezoeken ziet dc
publieke opinie iets anders dan ccne reeks prachtige feestenzij
vindt daarin een onderpand van duurzame vrede, goede vooruitzigtcn
voor de algemeenc beschaving, eene bezegeling der begrippen van
vooruitgang en van solidaire betrekking onder de natiën, welke
onzen tijd tot eer strekken."
De Herald laat zich daaromtrent aldus uit„De ontmoeting van twee
zoomaglige souvereinen is geen alledaagscbegebeurtenis. Zij kunnen veel
van elkander leeren door de wederzijdsche mededeeling van hetgeen ieder
van hen door eigen ondervinding weet; en de hartelijke betrekking,
welke uit dat bezoek moet ontstaan, kan geene andere dan goede
gevolgen voor den vooruitgang en den vrede der wereld hebben,
liet is niet noodig dat Frankrijk en Busland onderliug bond-
genooten zijn; doch met genoegen zien wij vriendschapsbetrekkingen
tusschen hen."
Uit Luxemburg wordt gemeld dat de Pruissische troepen, die
tot nog toe aldaar in garnizoen zijn, binnen ongeveer 14 dagen
zullen vertrekken om voorlaan in de Bijn-provincicn garnizoen
te houden.
De Crctasche aangelegenheid begint toch ccnigermate belang
stelling te verwekken bij dc groote mogendheden van Europa.
Men verzekert, dat bij dc porie op nieuw zal worden aangedrongen
op eene minnelijke schikking, met het oog op de wenschen der
Christen-bevolking op dat eiland. Volgens die verzekering zou door
keizer Napoleon zeer worden gcwenscht een onderzoek naar dc grie
ven der Candiotcn en welk ouderzoek zou moeten plaats hebben door
een commissie, uit vertegenwoordigers der Turkschc regering cn
van wegc dc groote mogendheden zamen te stellen. Gedurig
zijn dc opstandelingen op Creta nog met de Turkschc troepen
slaags en Omer-Pacha laat door zijn leger alles wat hem op den
weg tegenkomt te vuur cn te zwaard vernielen. Ongelukkig het
land, door de natuur overigens zoo rijk mrt schoonheid en vrucht
baarheid bedeeld, doch dat zooveel te lijden heeft van de rampeu
des oorlogs!
In le Temps leest men eene bekendmaking, onderteekend door
pater Gratry, den hervormden predikant Martin Paschoud, den
opperrabbijn Isidor, de heeren Michel Chevalier, Dufour, Dollfus,
den Beierachen baron von Liebig cn anderen, die verklaren, dat zij,
uit aaumerking, dat dc oorlog cn het onafscheidelijk daarmede
verbonden geweld in lijnregten strijd zijn met de nieuwere beschaving,
cn dat de ware vaderlandsliefde beslaat in het vermijden van elke
bedreiging der onafhankelijkheid van andere natiën, besloten
hebben tot bet oprigten van een „internationaal cn duurzaam
vmlcsverbond", het verdedigen en voortplanten der bovengenoemde
beginselen ten doel hebbende, en tot deelneming waaraan zij alle
welgezinden van alle landen uitnoodigen.
Zekere heer T. W. Becker, uit Slraalsund, die als lakfabriekant
nog al ccnigen naam heeft gemaakt, schittert op de Parijsche
tentoonstelling met eene zeer gepaste en wel met den tegen woord igen
tijd overeenkomende reclame, die wegens hare oorspronkelijkheid
cn koddige opvatting de aandacht verdient. De heer Becker heeft
namelijk op de hem aangewezen plaats een kunstig uitgevoerde
schilderij opgehangen, die den beheerscher ^an Frankrijk met graaf
von Bisraarck hand aan hand vertoont en met het schoonste lak
van den ondernemeuden fabriekaut bedekt is. Onder deze schilderij
leest men het volgende opschrift: „Deze lak houdt beter stand dan
het Engelsche.
Het begint ons Parijzenaars, zoo meldt men uit Parijs, hier in
onze stad bijna al te bcnaauwd te worden. De toevloed yan vreem
delingen neemt met den dag toe, en de duurte in gelijke mate. De
warmte daarbij is drukkend en aau rijtuigen is, voor raenschen van
onzen stand, geen aankomen. Voor een toertje van drie uren in het
bosch van Boulogne betaalt meu 60 francs. Waar men ook komt
ziet men vreemdelingen haspelen met de koetsiers, waarbij de policie
meestal tusscnenbeiden komen. Aan het tentoonstellingsgebouw
moet men soms twee uren wachten voor dat men een rijtuig kan
vinden om naar de stad terug te keeren. Wat zullen vele burgers
blijde zijn, als dat het met zooveel ongeduld verbeide tentoonstcl-
liugsjaar is doorgeworsteld.
l)e feesten volgen elkander op. Er stroomt een ware bron van
rijkdommen door Parijs. Overal ziet men boute groepen van vreemde
lingen, en zij die het slechtst Fransch spreken, zijn het meest gezien,
omdat men in iedereu Bus een prins, in icderen Turk een pacha,
in iederen Engelschman een lord meent te bedienen. De Parijzenaars
zijn dan ook in niet zeer groot getal op de boulevards, en die niet
noodzakelijk te Parijs moet blijven, verhuurt zijne kamer en apparte
menten en trekt naar Asnières, Bougeval en andere schilderachtig
gelegen dorpjes om de hoofdstad.
JÏ. Maandag hebben keizer Napoleon, de keizer van Busland
en de grootvorsten een bezoek in het Nijverheidspaleis afgelegd
cn zich zeer lang iu de Fransche en Bussische afdeelingen opge
houden. Keizer Napoleon heeft de uitnoodiging van den keizer,
het ontbijt met bcm in den Bussiscben restaurant, op het Champ-
de-Mars, le gebruiken, aangenomen. Des middags zijn keizer
Alexandcr en zijne zonen met hun gevolg, de gasten van den
Bussische gezant baron von Budberg geweest. Onder de feesten,
waarvoor groote toebereidselen worden gemaakt, behooren: een
luisterrijk bal, dat Donderdag in het hotel der Bussische ambas
sade zal gegeven worden; het schitterende feest, hetwelk de stad
Parijs den S dezer aan den keizer op het stedelijk raadhuis zal
aanbieden, en een feest, dat Zondag te Yersailles zal gevierd worden.
Naar verzekerd wordt, zullen beide keizers a. s. Zaturdag een
uitstapje naar Chcrbourg doen, om de aldaar liggende Fransche en
Bussische escaders in oogenschouw te nemen.
Keizer Alexander maakt zich den tijd van zijn verblijf te Farijs
zeer ten nutte (men ziet hem des ochtends ten zeven ure reeds te
paard liet bosch van Boulogne doorkruisen), en geeft bewijzen van
eene gemeenzaamheid en zucht tot vermijding van al wat plcgtstatig
is, die een goeden indruk op het Parijsche publiek maken. Zondag
avond is hij met keizer Napoleon geheel onverwacht op het concert
van het Conscrvatoire verschenen. Dikwijls ziet men hein en zijne
zonen zich als gewone burgers onder de volksmenigte mengen. Bij
het verlaten der keizerlijke tribune te Longchamp (na afloop der
wedrennen) hebben de keizer cn de grootvorst Wladimir de verdien
stelijke Fransche kunstenares mevr. NaptalArnault, die een geruimen
tijd tc St. Petersburg vertoefd heeft en daar zeer gevierd was,
allerminzaamst toegesproken en haar een bezoek toegezegd.
De hoofdcommissie van den jury der tentoonstelling heeft den
keizer een der groote prijzen toegekend, wegens hetgeen door hem
ter verbetering vau het paardenras in Busland gedaan is geworden.
Dc keizer vau Busland heeft den 4 dezer het te zijner ccre op
de Tuilerien gegeven gastmaal cn ccne gala-representatie in de
groote opera bijgewoond, Hij was in de keizerlijke loge, waarin
zich achttien (op twee of drie na alle vreemde) vorstelijke personen
bevonden, tusschen keizer Napoleon en keizerin Eugénie gezeten.
l)c voorstelling bestond uit bet vierde bedrijf van VAfricainede
ouverture vau Guillaume Teil en het tweede bedrijf vau Giselle.
De scbitteiend verlichte zaal moet een ongemeen prachtig gezigt
hebben opgeleverd. Dat het publiek zeer uitgezocht was, zal men
gemakkelijk kunnen afleiden uit de omstandigheid, dat 500 fr. voor
eene enkele stalle, 1000 fr. voor eene plaats in het orchcst en
2000 fr. voor eene loge betaald is geworden.
Als eene niet onaardige bijzonderheid deelt men mede, dat de
hoofdingenieur, die den trein geleidde waarmede dc keizer van Bus
land tc Parijs aankwam, een Pool is; dat de stationschef te Chan-
tilly, waar de keizer zich eenige oogcnblikken ophield, een Pool is,
cn dat de twee eseadrons, die den stoet, waarmede Z. M. van
station naar de Tuileriën werd geleid, voorafgiugen cn volgden,
bestonden uit ruiters, die nog altijd in Frankrijk worden aangeduid- -
met den naam van Poolsehe lanciers.
Uit New-Yotk wordt gemeld, dat mevr. ltistori, die 18 Mei jl.
aan boord van de stoomboot La ville de Paris van daar naar
Europa terugkeerde, in genoemde stad van Augustus des vorigen
