ADVERTENTIËN. BUITENLAND. Effecten-Beurs te Amsterdam. Weerkundige Waarnemingen te Helder, streeft de moeder van haar volk te zijn, bleef niet achter hem te bewijzen, hoe hoog zij zijne menschlievende pogingen schat. Voor een paar jaren schreef zij hem een brief van den volgenden inhoud: „Zoo gij geen republikein waart en de wetten van uw land u veroorloofden den adeldom of het kruis van een mijner ridder orden aan te nemen, hoe zou ik mij beijveren u dan bewijs mijner erkentelijkheid te schenken nu kan ik u slechts mijn portret aan bieden, dat ik voor u heb doen vervaardigen, en dat gij, naar ik hoop, zult beschouwen als een blijk mijner koninklijke hoogachting. De Pruissische regering heeft de gegeven van het telegraafwezen in Er is een telegraafkantoor, op iedeve 8,000 inwoners in Zwitseland. 12,000 13,000 18.000 24,000 28,000 31,000 32,000 42,000 77,000 185,000 België. Engeland. Nederland. Italië. Pruissen. Frankrijk. Portugal. Oostenrijk. Spanje. Rusland. volgende niet onaardige statistiek Europa. Jaarlijks wordt afgezonden een telegram op iedere 3 inwoners in Nederland. 4 ,i België. ii 4 n ,i Zwitserland. ii 6 ii ii Engeland. ii 7 ii ii Italië. „9 n H Portugal. n 12 Pruissen. ii 13 Frankrijk. ii 17 i, m Oostenrijk. ii 21 I, Spanje. ii 69 i, ,i llnsland. De Japansehe manier om papieren zakdoeken te gebruiken, begint in Engeland navolging te vinden, te gelijk met het dragen van papieren kleeding en schoenen en het gebruiken van papieren gordijnen. De patroonen voor kleedjes en gordijnen zijn zoo fijn, dat geen naaldwerk het evenaart. Tevens zijn die papieren voorwerpen niet minder buigzaam dan linnen of katoenen. Papieren tafelkleeden in allerlei dessins beginnen eveneens zeer in trek te komen. Een Elorentijnseh nieuwsblad heeft uit de Annales de la Médicine et de la Chirurgie Etrangère de volgende buitengewone historie overgenomen. Op den 18den April werden te gelijker tijd twee menschen onthoofd in de gevangenis van Villarica, een stad in Brazilië (provincie Miuas Geraes). De beide personen heetten Aveiro en Carines. Dr. Lorenzo Y' Carmo van Rio Janeiro verkreeg verlof om bij deze gelegenheid eleetrische proeven te doen op de ligchamen der ongelukkigen. Het doel van den doctor was om na de onthoofding het hoofd weder op den romp te plaatsen, indien dit eenigszins kon. De hoofden der twee misdadigers vielen binnen eenige minuten in dezelfde korf; eerst dat van Carines en daarna dat van Aveiro. Onmiddelijk na de tweede executie werd een compres gelegd op de doorgesnedene aderen van een der hoofden, om de bloedvloeijing te doen ophouden. Daarop werd het ligchaam op het bed gelegd eu het hoofd werd zoo precies mogelijk op den romp geplaatst en vastgehouden. De eleotriciteit van een zeer sterke batterij werd nu naar den nek en de borst van den onthoofde geleid. Onder den invloed van den daardoor ontstanen stroom, begonnen dadelijk de ademhalings werktuigen in beweging te komen en het hoofd werd intusschen aan het ligchaam gedeeltelijk weder vastgenaaid, gedeeltelijk door een bijzonder apparaat vastgehecht. De doctor wenschte te weten hoe lang men den schijn van leven kunstmatig aanhouden kon. Zijne verbazing was groot toen hij na twee uren zag, dat niet alleen de ademhaling aauhield, maar dat de bloedsomloop zelfs eeniger- mate geregeld begon te worden. De pols sloeg zwak, doch hoorbaar. Iets later vertoonden zich teekenen van leven aan het hoofd en de ledematen. Op dit oogenblik bespeurde de directeur van de gevan genis, die even in de kamer kwam, dat Carines op de romp van Aveiro was gezet. Men hield met de proef echter vol. Drie dagen later onderhielden de ademhalings-organen zichzelven en verminderde men den toevoer der eleotriciteit. Doctor Carmo ging voort met de wonden te heelen en slaagde daarin gunstig. Door middel van een sondeer-werktuig werd door den slokdarm vloeibaar voedsel in de maag gebragt. Na drie maanden waren de wonden geheeld en kwam het -ligchaam, ofschoon uiterst moeijelijk, in beweging. Eindelijk na zeven en een halve maand was AveiroCarines in staat om op te staan en te loopen, terwijl hij alleen eenige stijfheid in den nek en zwakheid in de ledematen gevoelde. BENOEMINGEN EN VERPLAATSINGEN BIJ MARINE EN LEGER. De off. van gez. 2de kl. W. F. Meijboom, wordt met den 16 dezer gedetacheerd bij het hospitaal der Marine alhier. Frankrijk* De graaf van den Montblanc, de Colbert van het Japansehe rijk, wordt in den loop der volgende maand te Parijs gewacht, door de Japansehe regering belast met de overhandiging aan Keizer Napoleon III van het grootkruis der onlangs door den Japanselien Souverein ingestelde orde. Van die orde schijnt men niets anders te weten, dan dat haar lint rose en wit gekleurd is. Het groote nieuws van den dag is te Parijs de komst van Henri Rochefort in haar midden. Een student, de heer Albiot, redacteur van den Rappel, heeft hem in naam van het kiescomité, dat zich geconstitueerd heeft om de ver kiezing van den schrijver der Lanterne te bewerken, van Brussel gehaald. Aan de grenzen gekomen, te Feignies, werd de heer Rochefort door een commissaris van politie aangesproken, die tot hem zeide: „Het spijt mij, mijnheer, dat ik u verhinderen moet verder te gaan, maar ik heb in last u te arresteren." Rochefort antwoordde: „Ik ben tot uwe orders, mijnheer!" en volgde den commissaris, die hem naar een hotel geleide, en hem daar onder de be waking van één agent van politie plaatste. De commis saris zond daarop terstond een dépêche naar den heer de St. Paul, prefect te Rijssel, die dadelijk antwoordde: „Behandel den heer Rochefort met de meest mogelijke onder scheiding, maar houdt hem tot verdere orders gevangen.» De heer de St.-Paul telegrafeerde het nieuws aan den minister van binnenlandsche zaken, die terstond de bevelen van den Keizer vroeg, welke luidden dat de heer Roche fort in vrijheid gesteld en hem zelfs een vrijgeleide zou gegeven worden. Le Rappel geeft eene omschrijving van den bij haar ontvangen proefdruk eener voor de Londensche Punch bestemde plaat, waarop de Niagara is afgebeeld. Op eene over dien waterval gespannen koord, waarop men leest: „Boodschap van 12 Julij," bespeurt men Keizer Napoleon, op een vélocipède zittende, welks grootste wiel „persoonlijk gouvernement» en welks kleinste wiel „vertegenwoordigend gouvernement» heet. De Keizer houdt een ballanceerstok in de hand, op welks eene einde „concessie» en op welks andere uiteinde „repressie» geschreven staat. Onder de trillende koord verheffen zich uit den bruisenden vloed een aantal scherpe rotspunten tusschen welke de letters van het woord „revolutie» dobberen. Het voorkomen hetwelk de teekenaar dezer plaat „een gevaarlijke over- togt» getiteld aan den Keizer geleend heeft, verraadt tamelijk veel onrust. Omtrent het afscheid van Keizerin Eugenie van den Sultan van Turkije, leest men in de Figaro het volgende: „Een der kameniers van de Keizerin had een aanval van typhus. De Keizerin wilde haar in Turkije niet alleen laten en beval de zieke in te schepen, zoo dat deze aan boord van de Aigle gebragt werd. Toen nu de Sultan aan boord kwam, ontving de Keizerin Z. M. op den overloop, met de beleefde verontschuldiging dat zij een zieke aan boord had. Zoodra de Sultan was vertrokken, begaf de Keizerin zich naar het ziekbed, en reeds waren de schepen in de haven begonnen te vuren, om met de gebruikelijke saluutschoten het vertrek aan te kondigen, toen H. M. schreijend op het dek verscheen en den bevelhebber toeriep: „Spoedig, spoedig vertrekken! Laat die kanonnade eindigen, want dat is voor onze zieke onuitstaanbaar!» Dadelijk werd in de haven de wensch der Keizerin, om het schieten te eindigen, opgevolgd, doch niet zoo spoedig of de Keizerin werd getroffen door het bulderend geluid, en barstte in een tranenvloed los, al roepende: „Laat ons vlugten, laat ons vlugten voor het geraas dier kanonnen Met vollen stoom spoedde de Aigle zich voort, maar de kamenier is bezweken en in de Dardanellen heeft men haar lijk achtergelaten. De Keizerin heeft bevolen, dat de doode in Frankrijk zou worden begraven.» Engeland. Jl. Donderdag avond is de stoomketel van de voor Sheerness gestationneerde oorlogs-stoomkanonneerboot Thistle gesprongen. Zeven man der equipage vonden daardoor den dood en vijftien werden min of meer zwaar gekwetst. Duitse h land. Omtrent de aardbevingen, die de Rijnprovinciën hebben geteisterd meldt men het volgende: „Te Nauheim is bij de jongste vulcanische verschijnselen op den 2 dezer waar genomen, dat eene sedert lang verdroogde bron, de zoo genaamde Zoutbron, achter de Trinkhalle, plotseling weder is gaan vloeijen; sedert den namiddag van dien dag welt uit den rijken schoot der aarde een groote voorraad water op, hetwelk naar het schijnt, van gelijke zamenstelling is als het bronwater, dat vroeger aldaar te voorschijn kwam. Men verneemt thans nadere bijzonderheden aangaande het gebeurde te Gross-Gerau, de plaats waar de eigenlijke haard, de focus moet gezocht worden der vulkanische ver schijnselen. Sedert den 30 September 11., zoo schrijft men dd. 3 dezer uit Gross-Gerau, hebben wij hier bittere dagen beleefd. Aanvankelijk volgden de aardschokken elkander met lange tusschenruimten op. Op den 1 dezer gevoelden wij van tijd tot tijd een schok of eene golvende beweging, maar uren gingen daar tusschen voorbij. Men kon weder tot adem komen. Geheel anders ging het den daarop vol genden dag. De schokken werden eerst met groot geweld om het half uur herhaald, later op den dag scheen er geen einde aan te zullen komen. Gedurende enkele uren kon men er twintig en somtijds meer in de 60 minuten tellen. Toen de avond viel begon het onder onze voeten eerst regt te bulderen en te razen. Te 6 ure 12 minuten hadden wij vier ferme schokken onmiddelijk na elkander, die alles deden schudden en kraken; zij waren slechts de voorboden van nog erger verschijnselen, want ten 9 ure 22 min hadden we eene zoo geduchte aardbeving, dat wij allen onze laatste oogenblikken te gemoet zagen. Onder onze voeten rees de grond opwaarts en golfde hij als een meer, door een sterken wind bewogen. Alles om ons heen waggelde en schommelde; spiegels en schilderijen weken meer dan eene handbreedte van den muur; in menigte vielen zij op den vloer, en hèt kletterend geluid der verbrijzelde spiegel glazen vermeerderde niet weinig de reeds zoo sterk opge wekte vrees. Maar hierbij bleef het niet, want het ratelend geschuifel der afgeworpen dakpannen, het nederstorten der schoor- steenen, het kraken van balken, vloeren en muren, en bovenal het rommelend gebulder en onophoudelijk gedon der onder de aarde, dit alles was wel geschikt om den onversaagdsten man tot ernst te stemmen en de groote meerderheid met een voorbeeldeloozen angst te vervullen. Ieder snelde naar buiten, ten einde althans niet onder de puinhoopen zijner woning te worden verpletterd. Nadat de eerste schrik voorbij was en velen zich den angst een weinig van het hart hadden gespoeld, sloeg men handen aan het werk. Er werden planken voor den dag gehaald, daarvan werd eene beschutting gevormd tegen den sner penden wind, en op bedden enz. bragt men derwaarts de zieken, de moeders met hare zuigelingen, terwijl men ver der eene menigte op de zonderlingste wijze toegetakelde mannen en vrouwen ontmoette, wier gelaatstrekken niet in den gunstigsten plooi stonden. Ten 3 ure 48 min. hadden wij op ons bivoeak nog eens een fermen schok. Na den uitgestanen schrik begrijpt men, hoezeer men hoopt nog lang van dergelijke onderaardsche bewegingen verschoond te blijven.» Italië. Z. M. de Koning ligt sedert vijf dagen ziek te San Rossore, in de nabijheid van Pisa. LI. Vrijdag is Z. M. bij zeer ongunstig weder en hevige regenbuijen op de jagt geweest. Terstond nadat de Koning met den ernstigen aard zijner ongesteldheid (pleuris) bekend was gemaakt, heeft hij zijn biechtvader ontboden en het Sacrament der Stervenden ontvangen. De berigten van gisteren behelzen dat de beter schap voortduurt en dat de koorts niet is toegenomen. De Koning is 49 jaar oud. Zijn oudste zoon telt 25 jarem. Spanje. Correspondentiën uit Spanje verspreiden thans licht over de republikeinsche beweging, die volgens de regerings telegrammen zoo weinig had te beteekenen. Daaruit blijkt, dat al wat van regeringswege omtrent de wreedheden door de republikeinen gepleegd, is uitgestrooid, schandelijke leugens waren, maar tevens, dat de zoo gemakkelijk behaalde overwinning zware offers heeft gekost. In plaats van de 10 bommen, die dadelijk de opstandelingen tot de overgave drongen, is voor de onderwerping van Valencia een formeel bombardement noodig geweest, waarbij 190 bommen van twaalf duim, 150 granaten van negen duim, en meer dan 1000 projectielen van andere soort in de stad zijn geworpen. De schoone stad is voor de helft verwoest en jaren zullen er moeten voorbijgaan eer de sporen van het beleg zullen zijn verdwenen. De regering had het verlies der troepen op Russische wijze geschat op twee dooden en ettelijke gewonden, terwijl niet minder dan 1600 soldaten zijn gesneuveld. Amerika. De President Grant heeft zijne medeburgers bij eene proclamatie uitgenoodigd, om den 18 dezer af te zonderen voor algemeene en plegtige dankzeggingen wegens de zege ningen door God in het ten einde loopende jaar aan de Unie geschonken. Die zegeningen opsommend, wijst hij op de toeneming der materiëele welvaart, op het genot van vrede met het buitenland, het herstel der eendragt en harmonie binnen 's lands, de verligting der openbare lasten de aan- groeijing van de inkomsten der schatkist, het genot van burgerlijke en godsdienstige vrijheid en inzonderheid op het feit „dat thans geene andere dan vrije menschen den Ameri- kaanschen bodem betreden.» Nederland, Werkel. Schuld2} dito dito Spanje, Obligatiën2 Fobtugal, Obligatiën 1863 3 Rusland, Obligatiën 1798/1816 dito dito dito dito dito dito dito dito bij Stieglitz 1864 1860 1867 Poti Tiflis Spoorw. aand. Loten 1864 1866 Oostenrijk, Obligatiën Metalliek dito dito dito dito dito dito dito Nationale rente Amst. 1864. 1865. 1866. 6 5 5 4}„ 4 6 II H II II 5 2}„ 6 Mexico, Obligatiën 18613 dito 1864 3 Griekenland, Obligatiën5 Turkije, Obligatiën5 Amerika, Obligatiën5 dito 1882 6 dito 1885 6 Debentures Ohio8 Gecons. Atlantics7 St. Paul en Pacific, le sectie 7 ii II 2e 7 (Landskeet). 6 Nov. 8 Nov. 53| 62} 621 85 841 251- 251 81| 311 93} 93} 75} 751 90^ 901 80} 801 65 651 2101 210 221} 2211 2181 2131 47 461 22* 691 121 121 51 401 40* 881 89 871 87} 251 26 24} 691 69* kl <19 -O a 09 O 55 Uren. 1 Windrigting en Kracht. Barometer mm. Thermometer C. VochtighJl procent. Toestand van de zee. Stand. Afw. Stand. Afw. 7 12 wtn. 24k. 756 67 - 2.0 6.8 -1.9 0.69 Holwater 8 12 wtn. 35„ 748.12 -10.73 9.2 f0.7 0.79 V 9 8 w. 9„ 754.65 - 4.18 7.2 f0.5 0.88 Hol in zee 9 12 w. 11„ 752.44 - 6.39 7.0 -1.4 0.88 H Weersgesteldheid: 7 Nov. 12 u. Onstuimig, winderig, buijig. 8 Nov. 12 u. Onstuimig, veel wind, regenbui. 9 Nov. 8 u. Digtbetrokken, regen, winderig. 9 Nov. 12 u. Digtbetrokken, regen, winderig. 7 Nov. 16 u. 30 m. winddruk 55 kilogr., rigting ZW. 8 21 u. 50 m. barometer 747.1 m. M. 8 1ste vloed te 10 u. 35 m. na den middag 1.338 M. -f- A. P. Bevallen van een welgeschapen Dochter J. DRIESSEN, geb. NEIJTS. Nieuwediep, 9 November 1869. eliefde ■URG, Kennisgeving. Heden overleed na een kortstondig lijden, onze Vader COENRAAD LOUIS VAN SCHAAREN in den ouderdom van circa 85 jaren. Beverwijk, 5 November 1869. J. P. LIST. S. E. LIST—VAN SCHAARENBURG. Heden overleed tot onze diepe droefheid, ons geliefd Kindje HENDRIKUS, in den jeugdigen leeftijd van slechts acht maanden. Nieuwediep, 8 November 1869. W. P. VAN HEES. A. M. VAN HEES—VAN 'T HERT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1869 | | pagina 3