Benoeming-en, enz.
Over de «tien milliarden oorlogs-contributie van den
heer Bismarck» vinden wij in een Belgisch blad het vol
gende: Tien milliarden in stukken van vijf francs wegen
50 millioen kilogrammen. Om ze in eens per spoorweg
te transporteren zou men, het draagvermogen van eiken
waggon op 5000 kilogram stellende, een trein van 10,000
waggons noodig hebben. Wanneer men van de 10 milli
arden in stukken van vijf francs een gordel wilde maken,
dan zou deze zulk eene lengte krijgen, dat hij 1| maal
om de aarde gelegd kon worden. In stukken van 1 franc
zou de gordel viermaal de aarde omspannen. Op elkuêr
gestapeld, zonden de 10 milliarden in stukken van 5 frs
eene hoogte van 5400 kilometers bereiken. Aangenomen,
dat deze zuil haar basis had in Parijs en dat zij viel in
de rigting van Berlijn, dan zou het deel, dat van Parijs
naar de nieuwe keizersstad viel, naauwelijks een vijfde
zijn van hare geheele lengte. Wanneer een bekwaam
kassier, die gemiddeld 40,000 vijffrancstukken per uur kan
tellen, de 10 milliarden alleen wilde tellen, en hij in den
ouderdom van 30 jaren begint om 300 dagen per jaar en
8 uren per dag daaraan bezig te zijn, dan moest hij 135
jaar oud worden om deze taak te vervullen. Hij zou dan
zeker beter dan iemand de waarheid begrijpen van het
spreekwoord: geld maakt niet gelukkig.
In do Franeker Crt. vindt men het antwoord op een
vroeger aan dat blad gezonden berigt uit Schalsum:
Dat een onderwijzer buiten de gewone schooluren laat
zingen, dat gaat
Dat hij, na een jaar les, hun openlijke proeven doet
geven, dat 's cordaat.
Dat de ouders in massa opkomen om hunne lievelingen
te bewonderen, geeft pas;
Dat men echter den predikant bijna wil verpligten te
komen hooren, dat 's kras.
Dut de predikant er is geweest, tot dat bezigheden hem
elders riepen, is waar
Dat de inzender van 't artikel hem niet heeft gezien,
en dubbelzinnige geestigheden debiteert, dat 's raar!
Dat dorpsgenooten zamenwerken om in ontwikkeling met
den tijd vooruit te komen, dat blinkt;
Dat oud en jong, gehuwd cn ongehuwd, mede zingen in
een algemeen zanggezelschap, dat klinkt.
Maar dat van de kleinste kleinigheden uit ons dorp een
verkeerd courant-artikeltje wordt gemaakt, dat stinkt
Breimachines komen meer in gebruik nu men het
nut en gemak dezer werktuigen leert kennen. In Wurtem-
ber£ zijn in 1870 ongeveer 60 machines afgeleverd. Eene
breister kan 12 paar sokken per dag breijen, er zijn er
zelfs die het tot 20 paar hebben gebragt.
Aan den lieer C. Francis, burgemeester cn secretaris der gemeente
Harenkarspel is met ingang van 1 April e. k. op zijn verzoek
eervol ontslag uit lnatstgemelde betrekking verleend.
B I 1T E\LA\ I).
Frankrijk,
De heer Ferrand, prefect van Laon, die beschuldigd
werd dat hij de citadel dier stad bij haar overgave aan de
Pruissen had laten springen, en naar het slot Ehrenbreitstein
bij Coblentz was gevoerd, is den 31 Jan. 11. op vrije voeten
gesteld. De Pruissische officieren, die in de gelegenheid
geweest zijn om kennis met hem te maken, waren overtuigd
dat hij geheel onschuldig was aan de hem ten laste gelegde
misdaad.
Gambetta ligt ziek, gevaarlijk zelfs, volgens een
Brusselsch telegram. Te verwonderen is het trouwens
niet, dat do buitengewone inspanning van zijnen geest, het
koken van den hartstogt in zijn binnenste, gedurende een
zoo lang tijdsverloop, zijn gezondheid geschokt heeft.
De rijke bezending loeftogt en verkwikkingen van
het Londensche comité van onderstand voor Parijs, die,
door twee leden van dit comité vergezeld, te Parijs is
aangekomen, en onder alle standen der zamenleving in de
Fransche hoofdstad, maar bepaaldelijk onder de mindere en
noodlijdende klasse is verdeeld, heeft op de Parijzenaars
voortreffelijk gewerkt en den wrevel, die aldaar tegen den
voormaligen Westersclien bondgenoot wegens diens lijdelijke
houding gedurende de crisis der laatste maanden gevoed
werd, aanmerkelijk doen verfluauwen. De minister Favre
heeft niet slechts aan de Britsche gedelegeerden den dank
der Parijsclie bevolking betuigd, maar dien ook schriftelijk
aan den lord-mayor van Londen te kennen gegeven.
Geene mindere erkentelijkheid verwekken in Frankrijk
de maatregelen, welke in Groot-Brittannië op groote schaal
getroffen zijn om te gemoet te komen in de nooden, die
de oorlog meer bijzonder voor den Franschen landbouwenden
stand heeft doen ontstaan, en tengevolge waarvan eerst
daags de ontvangst in Frankrijk kan worden te gemoet
gezien van aanzienlijke voorraden zaaikoren en andere
zaaiproducten, landbouwgereedschappen en werktuigen, enz.
Gewis zijn wij van levensmiddelen voorzien! roept
do Gaulois van 11 Febr. uit, die berigten tot den Oden
bevat. Do hoeveelheid graan, die sedert de heropening met
de buitenwereld te Parijs is hinnengebragt, grenst aan het
ongeloofelijkc. Een onbeschrijfelijke bedrijvigheid heerscht
weder in alle stations, de graanhandelaren van de beurs
zijn weder aan het werk en de voorraad zal niet voor 7
of 8 dagen, maar voor 2 of 3 maanden toereikend zijn.
En zoo is liet ook met liet vleesch; de hal werd sedert
eenige dagen weder als vroeger bezocht, nu de prijzen van
het vleesch tot op een derde verlaagd waren; ook werden
weder 47000 kilogr. viscli aangebragt, die in een oogenblik
verkocht waren. Allerlei spijzen waren weder te vinden:
eyeren, gevogelte, wild, groenten cn fruiten, boter en
lekkernyen, alles in overvloed en voor prijzen, die de
zekerheid verschaffen, dat de burgerklasse zich nu weder
zij liet ook nog in niet zoo ruime mate kan ver
gasten op hetgeen zij zoolang heeft moeten ontberen.
De heer Louis Veuillot, de bekende hoofdredacteur
van den bekenden Univers, heeft zich voor de republiek
verklaard: „Hoewel ik," zoo schrijft hij, „denjammerlijken
toestand van Frankrijk niet wil voorbijzien, geloof' ik toch
aan de opstanding van dat edel en voortreffelijk land, en
hoewel ik reeds eenmaal de republiek heb aanschouwd,
en haar na twintig jaren terug zie, in lompen, die alle
beschrijving trotseeren, geloof ik toch dat de republiek zich
zal reinigen, en na gereinigd te zijn, zich vestigen zal, en
ik hoop het... Ik geloof aan de republiek, omdat buiten
de republiek voortaan slechts verschillende soorten van
dictatuur mogelijk zijn, allen ten naastenbij even onvrucht
baar en bedorven.
Geen menschelijke hand is sterk genoeg oin een geheel
volk op te beuren, daartoe is de inspanning van dat volk
zelf noodig, een eenparige, geregelde, volhardende zamen-
werking... Alleen het land kan het land redden door een
regelmatigen en alles en allen omvattende» arbeid... De
republiek, zoo sluit de heer Veuillot zijn betoog, worde
zoo ingerigt, dat zij vóór alles en bij alles de ondeelbaarheid
van Frankrijk redt."
De onpartijdigheid gebiedt echter te verklaren, dat de
heer Veuillot den volgenden dag zijne meening nader toe
lichtte, en toen tot dit voorstel kwam: proclamatie van de
republiek, met Hendrik van Bourbon tot hoofd, onder den
titel van president of Koning.
Engeland.
De Daily News verneemt op goed gezag, dat de gewelven
onder het Parlementsgebouw op jIDonderdag vóór de
opening der zitting, zoo als sedert 1605 gebruikelijk is,
werden onderzocht. PI. M. lijfwacht, in lnin antiek costuum
gekleed, allen voorzien van een lantaarn en aangevoerd
door kapt. Morley, doorsnuffelde de duffe kelders, om te
zien of hier of daar ook een tweede editie van Guy Fawkes
zou zitten, met de lont in de hand gereed om het Engel-
sche Parlement in de lucht te doen vliegen. Het blad
steekt niet weinig den draak met die angstvalligheid.
In den laatsten tijd is, zoo als nu en dan is gemeld,
de bruidschat van den staat aan Prinses Louise herhaal
delijk in te Londen en elders gehouden volksbijeenkomsten
ter spraak gekomen. De Spectator geeft in haar jongste
nummer als hare meening te kennen, dat men de agitatie
ten dezen opzigte vooral niet geringschatten moet, en zij
verdedigt die meening op de volgende wijze: „Die agitatie
is de eerste slap, welke liet nieuwe kiezersvolk, zonder
van boven af daartoe aangezet te zijn, of daarbij geleid te
worden, in zijn eigen belang doet, en, te oordcelen naar
hetgeen men dienaangaande verneemt, dreigt die agitatie
zeer geducht te zullen zijn. Niet een tiende gedeelte van
liet aantal meetings, welke ter dezer zake gehouden worden,
wordt in de nieuwsbladen vermeld, en nimmer is alles wat
gezegd was volkomen medegedeeld. Vooral in Lancashire
worden dagelijks meetings gehouden, waar het gesprokene
hierop neder komt, dat de leden van de,Koninklijke familie,
zoowel de goede, zoo als de Koningin, als de slechte, op
kosten van de natie het voorbeeld geven van dat Iuije en
weelderige leven, hetwelk ieder goed burger behoort te
keer te gaan. Godsdienstleeraars, die voortdurend onder
het volk verkeeren, zeggen ons, dat bij de volgende ver
kiezingen zeer groote, welligt de grootste invloed zal worden
uitgeoefend door den kreet: „Weg met de civilc lijst!»
Do correspondent van den Daily Telegraph in het
Duitsche hoofdkwartier te Versailles berigt; onder dagtee-
kening van den 10 dezer: De intogt van de Duitsche
troepen in Parijs vindt in den namiddag van den 19den
plaats. Ik verneem heden, dat Z. M. de Keizer den 22sten
te Parijs zal aankomen en zich naar de Tuileriën begeven
zal, om aldaar met zijn gevolg en zijn stsf te dejeuneren.
Hij zal vervolgens inspectie houden over het insluitings-
leger, dat hierna zijn triomftogt door Parijs zal houden.
Zoodra dit afgeloopen zal zijn, begeeft de Keizer zich weder
naar Versailles. om na verloop van twee dagen Parijs weder
te bezoeken. Indien het echter niet mogelijk is om de
Tuileriën voor de ontvangst des Keizers in te rigten, dan
zal Keizer Wilhelm waarschijnlijk zijn intrek nemen in
liet Elyceum.
Wanneer de door graaf von Bisinarck en Jules Favre
vastgestelde vredesvoorwaarden, die overigens niemand
kent, niet worden goedgekeurd door het gouvernement,
dat door de Nationale Vergadering- zal worden aangesteld,
dan zullen, na afloop van den wapenstilstand, de vijande
lijkheden weder onmiddellijk en met kracht worden voortgezet.
I» u i t s c h I a n d.
Tengevolge van de vele sneeuw, die gedurende een paar
dagen in liet oostelijk gedeelte Yan Duitschland is gevallen,
is op verschillende spoorwegen do dienst tijdelijk gestaakt
moeten worden. Volgens den Staats-Anzeiger had het, na
den sneeuwstorm van 6 dezer, andermaal in de provinciën
Pruissen, Pommeren, Posen en Silezië zoodanig gesneeuwd,
dat ook verschillende meer westelijke spoorwegen voorliet
oogenblik onbruikbaar waren. Intusschen waren alle
pogingen in het werk gesteld om overal de dienst te
kunnen hervatten.
De letterkundige D., te Berlijn, brandde zich onge
veer zes weken geleden de buitenhuid der regterhand bij
liet aansteken van een lucifer, door het spatten van het
brandende phosphorus. Eeuigen tijd later kreeg hij aan
verschillende vingers dier hand kleine zweren, waarop hij
echter geen acht sloeg, totdat hij ook aan den arm een
gezwel kreeg. Hij riep den raad in van een doctor, die
de kwaal beschouwde als rhumatisme en hem een zalfje
voorschreef, dat echter niet in liet minst baatte. Eindelijk
werd de arm stijf en in het schoudergewricht leed de
patiënt hevige pijn. Een nieuwe geneesheer werd geraad
pleegd; deze verklaarde de kwaal onmiddellijk als bloed
vergiftiging door phosphorus. De zaak was zoo gevaarlijk,
dat liet verlies van den arm op het spel stond. De krach
tige middelen, die onmiddellijk werden aangewend, hebben
wel is waar dat gevaar doen verdwijneu, een langdurige
Fr«
roo'
sma
en
dat
kuur kan echter alleen de giftstof geheel doen verdwijnen,
Een reden to meer dus om in het gebruik van lucifeu
voorzigtig te zijn.
Dezer dagen meldde een officieel Duitsch berigt, dat
den 8 dezer de buitenforten Basse-Perche en Haute-Perclit p,er,
van Belfort waren veroverd; wat men officiëel niet heelt Verl
gemeld en wat lang door de Duitsche bladen is stilgehouden, T00i
is dat den 26sten Jan. een storm op die forten zegeviereni wat
is afgeslagen en de Duitschers daarbij aanzienlijke verliezen uitg
leden; die verliezen zijn te beklagenswaardiger, omdat tot en
den storm waren gecommandeerd landwehrraannen, en wel keiz
het 2de bataiilon van het 3de Pommersche regiment No. 14, on3
Leest men het verhaal van do Kölln. Zeit., dan kan men ecm
het vermoeden niet van zich weren, dat hier door den mee
Duitschen opperbevelhebber gehandeld is met een onver- Tolg
klaarbare roekeloosheid, welligt veroorzaakt door de pressit geet
op hem uitgeoefend door von Bismarck, die, ten behoevs »an
van zijn politiek bij de vredesonderhandelingen, op Belfort wan
als veroverde, zij het dan ook in puin geschoten staf Jate
wilde wijzen. 30[J
Den 26 Jan. des avonds om 6| ure moest het bataiilon den
aantreden, waarop het vernam, dat het de schans No. 5
moest bestormen. De manschappen gaven hun geld en allei JYai
wat zij aan waarde bij zich hadden af; menigeen verzoek
zijn kameraden, voor het geval dat hij sneuvelde, zijn dool
aan zijne betrekkingen te melden.
Toen het bataiilon om 9 uur de parallel uitkwam, om- fuse
armden de manschappen elkander en drukten elkandet bewi
stilzwijgend de hand. Daarop trok elke compagnie in de hij
aangegeven rigting op het fort aan. Toen zij ongeveet banc
halverwege waren, kwamen zij in het vuur, maar rukten in njet
weerwil daarvan in stormpas voorwaarts. Weldra regende en
het echter granaten, kartetsen, mitrailleuse- en chasaepots- neen
kogels op eene wijze, die met alle beschrijving spot. Aatjf s
terugkeer was niet meer te denkenmen kon echter evenmin VOor
voorwaarts dringen. Velen wierpen zich plat op de sneeuw, mogi
elk oogenblik den dood verwachtend. Velen vonden dieneigei
rasch, anderen waren in weinige minuten zwaar verminkt, ,redi
terwijl menigeen alle hoop op redding opgaf en de zijnetde f
in Gods genade aanbeval. wegr
In dezen vreeselijken toestand bleven de soldaten en want
tijd lang tusschen de beide schansen: het vuur van den dood
vijand werd iets minder. De nacht onttrok de schrikbeelden Wan
rondom aan het oog, vele dapperen wentelden zich om inkomi
hun bloed; nu en dan vernam men het dof gereutel vaiEn
een stervende; al wat nog kon, kroop terug om buiten helman,
bereik te komen van het vijandelijk vuur. Daar deed diwas,
vijand plotseling een uitval om het schamel overblijfsel vanschtt
het bataiilon gevangen te nemen. De 5 companiën trachttevoge
haar heil nog te vinden in de vlugt. Velen, die niet snelThan
genoeg konden loopen, smeekten om hulp, te vergeeftplots
Een groot aantal kwam zonder geweren terug. Eindelijken
bereikte men, moede en afgemat van schrik en angst dejiem
parallel. Het verlies van het bataiilon kon eerst den vol-^ezet
genden morgen worden bepaald. Het had 350 man verloren,|m
Van de 5 compagnie, die in een twaalf voet diepe eakand
breede loopgraaf was afgestegen en met moeite weer naaihet
boven was gekomen, ontbraken 64 man van de 65. Vanzelf
do 7 compagnie waren 1 onderofficier, 1 tamboer en 47Jcoop
man teruggekomen. Al de overigen, waaronder kapitein club
Heinzius en luitenant Metzier waren gevangen genomenjgemi
luitenant Leborius was zwaar gewond. Van de 8 compagnie waai
ontbraken 56 man. Van het geheele bataiilon konden slechts hand
34 man nog dienst verrigteu.
Niettegenstaande er kans bestaat dat d« oorlog niet
weder hervat wordt, worden uit Duitschland nog steeds
troepen naar Frankrijk gezonden om van Duitsche zijde
met kracht te kunnen optreden ingeval aller hoop op vrede
ijdel gebleken is. Behalve troepen worden ook aanzienlijke
hoeveelheden proviand en fourrage verzonden, meerendeeli
over St. Johann, de bekende voorstad van Saarbrücken.
Niet minder talrijk meldt men van daar zijn de
wagens met allerlei buit, die voortdurend uit Frankrijk
aankomen. Wagens met buitgeraaakten Franschen proviand,
met onbruikbaar gemaakte chassepots en kleine stukken
geschut, worden allen vandaar verder naar Duitschland
vervoerd. Een niet te verwachten buit merkt de de
schrijver op, zonder er bij te voegen dat het feit zelf welerke
eens verachtelijk kon zijn bevatten 11 waggons; zijdie
waren allen namelijk met champagne beladen en werden liefd
naar Tiers gezonden. bejej
V
Gustav Freytag schrijft in het tijdschrift lm nen«»]ee(j
Reich: „Toen ons leger zijn kring om Parijs sloot, betrad Lrr,
het een streek, waarin bijna alles, wat weelde, rijkdom, Ljejj
vernuft en vinding der Franschen vermogt te scheppen, in
tallooze villa's, buitens, kasteelen, aan den oorlogsramp
overgeleverd werd. Het was een geheel landschap, vol jl(
schatten, zonder menschen, als in een tooversprookje. Reeds
hadden Fransche marodeurs hun handwerk uitgeoefend,
maar nog was er ontzaggelijk veel pracht over. En dat
alles is aan den vloek des oorlogs vervallen, veel ondet
het bereik van het Fransche geschut, dat onophoudelijk
zijn vernielende projectielen op de verlaten bezittingen der
Parijzenaars wierp. Op dit terrein rigtten zich onzt
troepen in. Officieren en soldaten huisden maanden lang
tusschen bronzen pendules, marmeren tafels, damasten
gordijnen en kunstvolle meubelen, tusschen gouden spiegels,
schilderijen en gravuren. Musketiers uit Posen en Silezië,
sloegen de fluweelen kanapé's uit elkaar, om zachter teIzeer
kunnen slapen en hunne wachthuisjes waren behangen met *ori
damast en brokaat; zij verbrijzelden de sierlijke tafels en *aai
gebruikten de boeken om hun vuur te stoken. Al wie
een vreugde had aan schoone en elegante huiselijke in-
rigting, aan kunstgenot, moest zulk een vernieling, die
dagelijks miilioenen kostte, betreuren. Jammerlijk was het,
om aan te zien, hoe meesterstukken van beroemde schilders
door onze soldaten met houtskool geschonden, hoe kost
bare standbeelden verminkt, zeldzame handschriften ver
scheurd onder den schoorsteen geworpen werden. Wal
onze soldaten niet verbruikten, kon iederen dag een
die
trots
mem
uit
den
H
te b
Ik
door
en
verd
Vrije
H
door
digh
den
zegt
«che
opei
*ap
tooi
niet
