1872. N°. 96.
Zondag 11 Augustus.
30 Jaargang.
Fransche Schuld,
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
ban.
fits-
MELDERSCHE
EX IVIEUWEDIEPER COURANT
„Wij huldigen het goede."
Verschijnt Dingsdag-, Donderdag- én Zatuedag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartaal1.30.
M franco per post - 1.65.
Bureau: MOLENPLEIN, Jt". 163.
Prijs der Ad verten tienVan 14 regels 60 cent.
elke regel meer 15 cent.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
VERTREKDAGEN DER BRIEVENMALEN I
Naar Oost-lndië: via Triest 20 Aug. 's avonds 6 u. 25 m.
n Marseille 15 Aug. 's avonds 6 u. 25 m.
t Brindisi 22 Aug, 's avonds 6 u. 25 m.
a West-Indië: viaSouthampton 15 Aug., 's morg. 6 u. 25 m.
vit
er g-
>ch du
iug it
aieuit
h aan-
kwii
Euim een jaar geleden opende de Fransche republiek,
om aan hare hij het vredesverdrag jegens Duitschland aan
gegane verplichtingen te voldoen, eene leening van 2000
miljoen francs, en, hoe geschokt en geteisterd Frankrijk
ook was door der, rampspoedig gevoerden oorlog en het
daardoor veroorzaakt verlies van twee rijke gewesten, en
door den daarop gevolgden verschrikkelijken opstand binnen
Parijs, voor niet minder dan 4500 miljoen werd binnen-
luitenslands ingeschreven. Toen latere overeenkomsten met
Duitschland de mogelijkheid hadden geopend om, door
rervroegde stortingen der oorlogsvergoeding, eene vervroegde
'ontruiming van het Fransche grondgebied te erlangen,
begreep de regering één enkel beroep te moeten doen op
de financiëele hulp van landgenooten en vreemden, nog
ééne leening te moeten sluiten, om daarmede de gansche
duld aan den overwinnaar te kwijten. Zij opende eene
inschrijving van 3500 miljoen, en de uitslag overtrof de
stoutste verwachting; in- en buiten Frankrijk werd met
meeste graagte ingeschreven, tot een gezamenlijk bedrag
van 43000 miljoen. Dat zijn verbazende cijfers en stellen
wij ons die in gemunt metaal voor, dan begint het ons
voor de oogen te schemeren. Weinig menschen kunnen
een eenigszins helder begrip maken van een miljoen
men moet zich den tijd gaan voorstellen benoodigd om een
miljoen muntstukken te tellen, de lengte of hoogte berekenen
welke een miljoen van die stukken nevens of op elkander gelegd
bereikt, en men komt tot cijfers die de verbazing opwekken,
ïiar 3500 miljoen of 43,000 miljoen, dat zijn cijfers welke wij
schier niet kunnen voorstellen, waarbij wij eiken maat
staf ter vergelijking missen.*) Wat beteekent daarbij onze
in 1844 van 127 miljoen gulden (een bedrag, dat
aan
lag"
ohinsil
-rif
td
vingdi
lelbaai
loterii!
65{
66$
88}
29}j
25$
261
20
41}
99
86}
91!
151
931
253
228}
226}
100}
289
59}
65$
64J}
260
561
1581
5!}
Het jongste nummer van de Illustration tracht ons duidelijk
te maken wat 3 en 5 miljarden zijn, door daarvan in koper, zilver
goud triumfbogen en obelisken te bouwen, en die ter vergelijking
plaatsen naast de triumfboog de 1'ÉtoiIe en de obelisk van Luxor,
leide te Parijs,
VICTORIA WOODHULL,
ds grootste Humbug van Amerika.
jdieP' i:
(Slot.)
Toen Victoria te St. Louis was, raadpleegde de overste James
ood, commandeur van het zesde regiment van Missonri haar
wer zijne gezondheid. Overste Blood was ook „de wettige deel-
hebber van een zedelijk geseheiden echt," dat wil zeggenhij leefde
gescheiden van zijn vrouw, zonder dat er een wettige echtscheiding
«d plaats gehad.
Nauwelijks zag de eene humbug de andere, of de vrouwelijke,
nevrouw Woodhull, verviel in een magnet-ischen slaap, waarin zij
M den verrasten overste openbaarde, dat zijn toekomend lot met
hare door den echt verbonden zou worden. Zoo werden zij
°P de plaats zelve door de geesten der lucht met elkander verloofd,
feu zegt echter, dat behalve deze luchtige ceremonie, ook nog een
Brdsehe en voor de wet verbindende heeft plaats gehad, maar dat
ut huwelijk met wederzijdsch goedvinden volgens de vormen, die
hor de wetten van den staat Illinois gevorderd worden, weder
ontbonden is. Ik zou denken, dat het er niet veel op aan komt.
Op het voorbeeld van beroemde tooneelspeelsters behield zij echter
naam onder welken zij beroemd geworden was en noemde
tw eu noemt zich nog: Mrs. Woodhull.
Toen het zonderlinge paar ongeveer een half jaar na hun huwelijk
k Cincinnati was, werden beiden op zekeren nacht gewekt en werd
legédeeld, dat in een logement eeu zekere dr. Woodhull
o® delirium tremens (jenever-beroerte) gekregen had, die in zijne
ddere oogenblikken gesproken had van de vrouw van wie hij
ischeiden was en die hij wenschte te spreken.
Overste Blood haalde den ongelukkige dadelijk uit het hotel
ei> het spiritualistische echtpaar hield den door te veel spiritus
te gronde gegane echtgenoot zes weken bij zichvervolgens voorzag
"en hem van eenige honderden dollars en zond hem naar een
Mere stad, hem echter beduidende, dat hij als huisvriend altijd
Wlkom zijn zou. Van dit verlof maakte de arme dronkaard dan
jj® trouw gebruik als zyn geld op was, en Mrs. Woodhull leefde
tebrijls een langen tijd met hare twee mannen te zamen. Ofschoon
fï wegens zulk een edel gedrag geprezen moest worden, heeft
let integendeel tot de schandelijkste miskenning aanleiding gegeven,
tetwelk Mrs. Woodhull echter niet bewogen heeft om hem, wieni
"°«a zij draagt, aan zijn lot over te laten,
ym een vroegere voorspelling te vervullen en aan een hemelsche
Wacht gevolg te geven, vestigde Mrs. Woodhull in 1869 een
teik en een tijdschrift, de eerste onder de firma: Woodhull
Jifflin en Comp, makelaars, 44 Broad-Street, New-York, en het
vteihrift onder den titel van Woodhull en Clafflin's weekblad,
•urs. Woodhull vestigde deze zaak in compagnie met hare zuster
Bet behulp van een rijken, welbekenden heer, commodore van
de verbazing opwekte der hier toen aanwezige Noordsche
scheepskapiteins), of wel eene Fransch-keizerlijke leening
van 500 miljoen francs? Kinderspel waren dergelijke
financiëele operatiën in vergelijking der nu gesloten
kolossale leening, die in reusachtigheid beantwoordt aan de
groote werken en de groote oorlogen van onze zoo ont
wikkelde en barbaarsche 19e eeuw!
Naar men wil, bestond de verwachting, dat de leening,
welke in verband met den koers van uitgifte eene rente
van 6 pCt. beloofde, veel meer dan volgeteekend zou
worden, en zijn daarom vele inschrijvingen opgevoerd tot
verre boven het bedrag 't welk de inschrijvers beschikbaar
hadden; zeer veel schijnt er ook uit speculatie-geest, in
afwachting eener rijzing der tegen 80 j pCt. uit te geven
certificaten, ingeschreven te zijnmaar niet te min kan
men zeggen, dat Frankrijk door zijne deelneming een blijk
van groote vaderlandsliefde gegeven, en dat Europa getoond
heeft een zeer groot vertrouwen te stellen in het crediet
van Frankrijk.
Frankrijk is onbetwistbaar een rijk land, dat, hoe vaak
het zijn schuldenlast ook vermeerderde, sterk genoeg in
productief vermogen toenam om dien last gemakkelijk te
kunnen torschen, en zelfs thans, nu zijne schuldenlast zoo
bedenkelijk vermeerderd is, naar evenredigheid van uitge
strektheid en zielental minder te dragen heeft, dan Engeland
en Nederland het in hunne donkerste dagen voor lief
moesten nemendaarbij heeft het, sedert de beruchte assig
naten der eerste republiek, steeds getrouw aan zijne geldelijke
verplichtingen voldaan, en zijn het eergevoel en de fierheid
van het Fransche volk een waarborg voor de richtige
voldoening van rente en latere aflossing. Wij noemden
Frankrijk rijk, het is dit in dubbelen zin, zoowel door
vruchtbaarheid van den bodem, mildheid van klimaat en
gelukkige ligging tusschen twee zeeën, als door zijne opge-
gaarde schatten, de vruchten van eene veelszins, inzonder
heid op het gebied van smaak, ontwikkelde nijverheid en
van het door Keizer Napoleon omhelsde, thans helaas
verzaakte, vrijhandelssysteem, dat, wat ook enkele fabrikanten
mochten klagen, de Fransche uitvoeren tot eene vroeger
ongekende hoogte opgevoerd en vooral aan de Fransche
wijnen eene uitgebreide markt verzekerd heeft, het laatste
tot overgroot voordeel van den boerenstand, die zijne over
winsten bijeen houdt en niet in vreemde fondsen belegt,
maar ze met volkomen vertrouwen afstaat, wanneer zij
voor eene nationale leening gevraagd worden.
der Bilt. Men kan zich voorstellen welk een verbazing deze
vrouwelijke makelaars opwekten, en hoe men zich over haar vroolijk
maakte. Het kantoor was altijd vol nieuwsgierigen en de dagbladen
waren opgevuld met karikaturen en met meer of minder geestige
artikelen. Het tijdschrift is een rommelzoo van verschillende
artikelen, zooals slechts geesten ze kunnen samenstellen en zelfs
mijnheer Tilton, de betaalde bewonderaar van de nieuwe profetes,
kan niet nalaten de medewerkende geesten wat meer geest en
methode toe te wenschen.
Overste Blood is, zooals hij zelf zegt, een cosmopoliet of eigenlijk
een radikaal van de radikaalste soorh en een vereerder der Inter
nationale. Driemaal per week om elf of twaalf uur des nachts,
zoo schrijft hij aan een vriend, houden hij en Victoria beraad
slagingen met de geesten van wie ze alles geleerd hebben wat ze
weten. Victoria valt in een magnetischen slaap, gedurende welken
haar beschermgeest bezit van hare ziel neemt en door hare lippen
gedachten en besluiten uitspreekt, die de overste opschrijft en die
zonder verdere correctie gedrukt worden. Op deze wijze heeft
Victoria hare tegenwoordige stelling als staatkundige en oeeonoom
verworven.
Toen zij in December 1869 in diepen slaap lag, ging haar
Grieksche beschermgeest bij haar bed zitten en schreef op een rol
het merkwaardige document, dat nu in de geschiedenis als het
gedenkboek van lady Victoria Woodhull bekend is. De woorden
waren zoo duidelijk geschreven, dat Victoria ze niet alleen dadelijk
lezen, maar ook dadelijk aan haren altijd waakzamen secretaris en
echtgenoot kon dicteeren. Het document was een verzoekschrift
aan het congres der Vereenigde Staten, waarin voor de vrouwen,
als burgers der Vereenigde Staten, het stemrecht gevraagd werd.
Dit verzoekschrift scheen overste Blood zoo belachelijk toe, dat
hij het voor het werk van een sleohtgezinden geest hield, eu toen
hij het des morgens aan eenige vrienden getoond had, onder welke
zich een bekend jurist bevond, maakten allen de logika en de
redenering van dit document belachelijk. Mrs. Woodhull nam
echter haren trouwen Demosthenes, die haar nog nooit in den
steek gelaten had, in bescherming, en ging met zijn meesterstuk
naar Washington. Voor de rechtskundige commissie van het
congres verontschuldigde zij haar verzoekschrift met een redevoering,
de eerste die zij openlijk op het Capitool hield. Men kan zich
voorstellen welk een opzien dit ongewone voorval baarde. De
galerijen waren stampvol. Of zij als Demosthenes sprak, weet
ik niet, maar het gelukte haar eenige senatoren en leden van het
congres belang in te boezemen. Toen de commissie een ongunstig
rapport over het verzoekschrift uitbracht, verzekerde Mrs. Woodhull
zich van den bijstand van eenige invloedrijke dames; onder deze
waren de reeds vroeger genoemden Lady Stanton, Paulina Wright-
Davis, Isabelle Beecher-Hooher, Susan B. Anthony en andere
ijverige pleitbezorgers voor de rechten der vrouw, aan wier ver-
Maar worden al deze waarborgen, welke Frankrijk en
zijne bewoners den geldschieters aanbieden, niet te niet
gedaan door den wankelbaren staatkundigen toestand, den
naijver der verschillende naar den troon hunkerende dy-
nastiën en hare aanhangers, door den strijdlust van het
leger, de dwaasheid van zoo menig heethoofd, de wuftheid
der nooit tevreden bevolking van eenige groote steden,
door de gedurige revolutiën, waarbij de regeringen omver
geworpen, de middelen van bestaan bedreigd en vernietigd
en alle maatschappelijke instellingen op losse schroeven
gesteld worden?
Die revolutiën zijn niet zóó gevaarlijk, grijpen niet zóó
diep als men zou vermoeden. Zij mogen in de groote steden
soms geweldige beroering veroorzaken, het, voor het
meerendeel van nature rustige en nijvere, Fransche volk
is zoo gewend, dat alles van wege de hooge regering
beheerd wordt, de centralisatie klemt zoo vast, dat eene
nieuwe regeering, welke zich in de hoofdstad opwerpt en
de bestaande verdringt, welhaast overal in den lande
gehoorzaamd wordt. De dynastie, de naam van den regee-
ringsvorm moge veranderen, in den grond der zaak blijft
alles hetzelfde: dezelfde centralisatie, dezelfde ambtenaren,
gebreken en gewoonten blijven bestaan, of het hoog gezag
zich Koning, Keizer of President der Republiek noemt.
Hiervan maken dan ook de republikeinen den heer Thiers
een verwijt. Hij bestuurt als President thans de Fransche
republiek, maar van republikeinsche instellingen is niets te
bespeuren. Zij verlangen, dat de proefneming met de
republiek, den regeringsvorm die, zooals Thiers zeide, „ons
het minst verdeelt," loyaal genomen en niet door anti-
republikeinsche legitlmistische of Bonapartistische invloeden
en ambtenaren zal tegengewerkt worden. De legitimisten
voelen zich als door een wesp gestoken bij zoodanig ver
langen, de naam van republiek hindert hun reeds. Zij
beschouwen den tegenwoordigen toestand als een provisoriuin
(te Bordeaux werd de republiek aangenomen, de beslissing
omtrent den definitie ven regeringsvorm tot later reserveerende),
waaraan niet te spoedig een einde kan worden gemaakt,
door de verheffing van den Bourbonschen pretendent
Hendrik V, „den eenigen wettigen Koning."
Betoont de heer Thiers zich welwillend jegens de repu
blikeinsche linkerzijde, stemmen hij en zij toevallig overeen,
dan beschuldigen de legitimisten hem van het provisoriuin
niet te eerbiedigen, de republiek te begunstigen. Vallen
verkiezingen voor de Nationale Vergadering ten gunste
i
eenigden invloed het gelukte, een rapport van de minderheid der
commissie te verkrijgen, dat door generaal F. Butler van Massachusetts
en door den rechter Loughridge van Jowa onderteekend was. Het
was een beduidend succes, de onderteekening van Butler verkregen
te hebben, want hij is een invloedrijk, ofschoon meer gevreeed
dan geacht man, wiens naam in den grooten burgeroorlog door
de Zuidelijken slechts met verwensehingen genoemd werd, ofschoon
hij hun als generaal nooit nadeel deed. Als mrs. Woodhull daardoor
veel hoop verkreeg, was zij daartoe volkomen gerechtigd.
Steunende op het volgens hare meening op de staatsregeling
gegronde stemrecht der vrouw, en ook om de opmerkzaamheid
der laatste meer op te wekken, stelde zij zich candidaat voor het
Presidentschap der Vereenigde Staten en schreef tegelijk een reeks
van artikelen over politiek en financiewezen, die in de New-Yorker
Herald werden opgenomen, en sedert onder den titel van „The
Principles of Government" (de beginselen der Regering) in één
boekdeel in het licht gegeven zijn. Ik heb, helaasde artikelen
niet gelezen, en kan daarom niet over hunne waarde oordeelen.
Daar zij echter vervaardigd zijn door Demosthenes, die een met
den tijd meêgaanden geest schijnt te zijn, zullen zij wel niet geheel
en al dwaas wezen.
De „Victoria Lague," eeu geheim, eenigermate jakobijnsch
genootschap, als welks president van der Bilt genoemd wordt,
heeft de candidatuur van Mrs. Woodhull aangenomen en haar
bepaald als zijn candidaat erkend.
Victoria is tegenwoordig 34 jaar oud en al is ze ook geenzins
schoon, zoo heeft ze toch een meer aangenaam, dan onaangenaam
uiterlijk, zij is van middelbare grootte, noch te dik noch te mager,
en waarschijnlijk ten gevolge van hare lichaamsoefeningen gemak
kelijk en elastisch in al hare bewegingen. Zij kan rijden als een
Indiaan, klimmen als een koorddanser, zwemmen, roeien, billurten
en dansen, en wat bij de Amerikanen zeer zeldzaam gevonden
wordt, zij kan een langen tijd te voet gaan.
Ziet men haar portret van den linkerkant, dan heeft zij regel
matige Romeinsehe trekken, van de andere zijde gezien, schijnt
haar gelaat onregelmatiger te zijn. Het gezicht van voren gezien
is vrij breed met vooruitstekende wangbeenderen en leelijke trekken
om den neus. Zij heeft zeer dik donker haar. Daar zij echter
met het friseeren er van alle dagen te veel tijd verloor, heeft zij
het afgeknipt en draagt het nu als een man. De uitdrukking van
haar gelaat is zeer veranderlijk. Somtijds ziet het er dom, alle
daags, ja zelfs onaangenaam uit, terwijl het dikwijls ook weder
een uitdrukking aanneemt, die men bij fanatieke menschen waar
neemt. Ik geloof, dat zij de uitdrukking van haar gelaat vrij
wel in haar magt heeft en dat hare korte loopbaan als tooneelspeelster
niet geheel zonder nut voor haar is geweest. In het gesprek is zij
in den beginne verstrooid en blijft dikwijls steken, maar spreekt
vloeiender als het onderwerp haar belang inboezemt.
