1874. N°. 147. Woensdag 9 December. 32 Jaargang. AANBESTEDING. Binnenland. Uitgever A. A. BAKKER Cz. Bewaarplaatsen voor Petroleum. HELDERSCHE EN NIEUWEDIEPER COURANT „Wij huldigen het goede." Verschijnt üinqsdag-, Donderdag- en Zatukdag namiddag. fcy A-bonnementgprija per kwartaal1.30. J franco per post - 1.65. Bureau: MOLENPLEIN, N°. 163. PrijB der Advertontiën Van 14 regele 60 cent, elke regel meer 15 cent. Groote letter» of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Eiken Donderdag vertrekt de mail naar Oost-Indië via Brindisi. Laatste ligting 's avonds 6 uur. De sluiting der mail naar Padang en Batavia, te ver zenden per mailboot Prins Hendrik, geschiedt den 11 Dec., na aankomst van trein II (N.H.Spoorw). ten 7.32's avonds. Op Vrijdag den 18 Decemker 18S4, des avonds ten zeven ure, zal aan het Raadhuis der gemeente Helder, in het openbaar, alleen bij inschrijving, worden aanbesteed De levering van SCHOOLBOEKES en SCHOOLBEHOEFTEHT voor de Openbare l<agere Scholen in de gemeente Helder. De voorwaarden van aanbesteding liggen op de gewone kantooruren, ter lezing aan de Secretarie der gemeente. Helder, den 8 December 1874. Burgemeester en Wethouders dier gemeente, STAKMAN BOSSE, Burgemeester. L. VERHEY, Secretaris. Het GEMEENTEBESTUUR van den HELDER herinnert de belanghebbende ingezetenen, dat volgens bestaande voorschriften, geene bewaarplaatsen voor petroleum mogen bestaan zonder dat daarvoor uitdrukkelijk vergunning is verleend. Ter voorkoming van vervolging worden de ingezetenen die zoo danige bewaarplaats zonder vergunning hebben, aangemaand om zich, vóór den 20 December aanstaande, schriftelijk tot het Gemeente bestuur te wenden, met duidelijke opgaaf waar de bewaarplaatsen gelegen zijn. Ingezetenen aan wie reeds vergunning is verleend om een bewaar plaats voor petroleum te mogen hebben, zullen die vergunning vóór het einde dezes jaars ter vernieuwing moeten aanbieden. Bij ver zuim worden die vergunningen voor ingetrokken gehouden. Het Gemeentebestuur voornoemd, Helder, STAKMAN BOSSE, Burgemeester, den 7 December 1874. L. VERHEY, Secretaris. Amerikaansche gladiatoren. Een voorbeeld van de beschaving in de 19de eeuw. Er zijn in het Amerikaansche volkskarakter vele trekken, die voor de pas daar aankomende Hollanders en Duitschers geheel onbegrijpelijk zijn, maar die toch aan het grootste deel der geac- climateerde vreemdelingen evenzeer eigen zijn als aan de Anglo- Amerikanen. Het komt toch zeer «dikwijls voor dat vreemdelingen bij hunne komst in dit land deze of gene gewoonte met verachting beschouwden en binnen den tijd van weinige jaren zelfs groote bewonderaars van die gewoonten werden en zelf deden, wat ze vroeger voor zeer verkeerd hielden. Een van deze verkeerde trekken in het Amerikaansche karakter is het genoegen dat men schept in wreede spelen en gevechten. Onder deze ruwe genoegens van den mensch wekt echter het vuist gevecht om geld de meeste verontwaardiging op. Duitsche Amerikanen, die behagen schepten in het vuistgevecht, hebben de gewoonte zulk een gevecht met het vechten en duelleeren van Duitsche studenten te vergelijken en het daarmede gelijk te stellen. Deze beschouwingswijze is echter niet juist. Want al zijn de twisten van Duitsche studenten ook ruw en niet passend in deze eeuw, zij hebben toch het voordeel, dat de academische jongelingschap er de behandeling der wapenen door leert, iets, dat als de nood aan den man komt nuttig voor het vaderland is. Maar daarenboven zijn deze twisten en gevechten gevolgen van jeugdigen overmoed en geven een zeker streven naar ridderlijkheid te kennen, terwijl de vuistvechter in Amerika zich alleen van zijn kunst bedient om zijn nutteloos en ellendig leven te rekken. Omgeven door een menigte van vaak duizend toeschouwers, waaronder alle klassen der mannelijke bevolking vertegenwoordigd zijn, maar slechts eene der vrouwelijke, staan de beide vuistvechters bloeddorstig tegenover elkander. Met gespannen aandacht rust ieders oog op de vuisten der twee menschelijke beesten, die elkander met oogen als twee tijgers beloeren en waarvan de een slechts op het oogenblik wacht, dat de ander hem den onderkinnebak stuk wil slaan om hem op zijn beurt den oogappel in zijn hoofd te stooten. Met een afschuwelijk geschreeuw begroet de meuigte iederen slag en men verwedt ongeloofelijke sommen op den uitslag van den strijd. Iedere lap vleesch, die bij het gezicht der strijders neerhangt, veroorzaakt -ejuich of gemompel en gebrom, al naarmate het publiek, voor den een of den ander strijder partij heeft getrokken. „Maar" zal menig lezer vragen „is er dan geen wet, die deze barbaarsehe ruwheid verbiedtWelzeker. Zoo als bekend is, zijn er in Amerika tallooze aetten tegen ieder soort van maat schappelijk kwaad, maar ongelukkig zijn de meeste wetten zeer onpraktisch in de uitvoering, of het kwaad heeft de sympathie van het volk, en in dat geval is het bijna onmogelijk de mis dadigers te straffen. Dat dit laatste bij de vuistgevechten het geval is, bewijst de houding der fatsoenlijke Amerikaansche pers ten duidelijkste. De strijd, die kort geleden plaats heeft gehad in den staat West- Het is bekend dat men in Duitschland aan de hoogescholen veel duelleert, evenals men in Engeland veel bokst. HELDER en NIEUWEDIEP, 8 December. Wij maken belangstellenden attent op de Meteorologische waarnemingen hierachter. Uit het verslag der verrigtingen door de zeemagt in de wateren van Atsjin, in Sept. 11., blijkt dat de gezond heidstoestand aan boord der schepen over het algemeen gunstig was. Alleen deden zich aan boord van Zr. Ms. stoomschip Metalen Kruis eenige koortsgevallen voor, ver moedelijk tengevolge van de diensten door een gedeelte der equipage in de stoombarkas op de Atsjin-rivier verrigt. (Java Crt.) Dezer dagen zullen bij de Centraal-Spoorwegmaat- schappij drie locomotieven in dienst gesteld worden, die de namen voeren van Sumatra, Kraton en Atsjin. Aangenomen het beroep naar Amsterdam door dr. G. J. Vos, pred. te Middelburg. Voor eenige dagen herdacht de heer H. D. du Saar, pred. te Medemblik, zijn 25jarige evangeliebediening. Talrijk waren de blijken van achting 'en waardeering welke den jubilaris door zijne gemeente, in wier midden hij 21 jaren werkzaam was, gebragt werden. Te Amsterdam wordt aan de kinderen der minder bevoorregten weder een feest in 't Paleis van Volksvlijt bereid, bij gelegenheid van St. Nicolaas. Zij zullen een Arlequinade zien, en getrakteerd worden. De kinderen der Herv. diakoniescholen, van de R.-K. armenscholen, van de havelooze scholen en van de christelijke armenscholen zullen niet deelnemen. Welk eene jammerlijke afscheiding wederToch zullen 4000 kinderen, op de twee eerstvolgende Dingsdagen, telkens 2000, van de kinderpret genieten. In de week van 29 Nov. tot 5 Dec. zijn te Amsterdam 28 personen aan de mazelen overleden. Dikwijls, zegt de Amst. Crt., worden tegen groote ondernemingen bedenkingen geopperd, die, zoo zij slechts schijn van grond hebben, zonder behoorlijk onderzoek worden openbaar gemaakt. Daaruit ontslaat bij menigeen voor- Virginia tnsschen Billy Edwards en Sam Collier geeft mij aanleiding dit volksvermaak te beschrijven en u aanschouwelijk voor te stellen hoe eigenlijk zulk een vechtpartij in zijn werk gaat. Eerst echter nog een woord over den trap van beschaving en den toestand dezer gladiatoren. Alle vuistvechters worden in twee klassen verdeeld, in regelmatige boksers en boksers van weinig zwaarte. Onder de laatsten worden gerekend allen, die minder dan honderd veertig pond wegen, terwijl de zwaarte der regelmatige boksers meer dan honderd veertig pond moet zijn. Vóór een vuistvechter openlijk optreedt moet hij een regelmatigen cursus in de kunst van vechten doorloopen hebben en de oude veteranen van de broederschap der vuistvechters nemen het gaarne op zich een veelbelovend talent te vormen. Als er een strijd zal plaats hebben, waarbij het loon van den overwinnaar meermalen duizende dollars bedraagt, moeten zelfs beproefde strijders zich aan een voorbereidingstijd van twee of drie maanden onderwerpen. Gedurende dezen tijd moet de bokser zich nauwkeurig aan de volgende regels onderwerpen. O u zes ure des morgens moet hij opstaan en een kleibad nemen. Nadat het lichaam met grove hand doeken goed afgewreven is, doet hij een wandeling van anderhalve mijl. Daarop volgt rust en het ontbijt. Het laatste bestaat uit biefstuk, rauw of even gebakken, coteletten en dergelijke dingen benevens beschuit, ongezuurd brood en slappe thee. Geene koffie, geen vet, zeer weinig worst, en slechts een minimum van groenten mogen de strijders eten. Op het ontbijt volgt een kleine vecht- oefeuing en daarop een wandeling van 8 a 10 Engelsche mijlen. Wanneer deze afgeloopen is, wordt het lichaam afgewreven, maar ditmaal met handschoenen die binnen in de handvlakte voorzien zijn van zeer scherpe borstels. Het wrijven wordt voortgezet tot het lichaam gloeit als een gekookte kreeft. Het middagmaal is gelijk aan het ontbijt en bestaal uit veel vleesch met weinig toe- behooren, waarschijnlijk omdat ook honden, wanneer ze veel vleesch krijgen, kwaad en sterk worden. Ofschoon deze klasse van menschen gewoonlijk sterk drinkt, mag hij toch gedurende den voorbereidingstijd niets anders drinken dan Engelsche ale, omdat het gebruik van sterkere dranken den strijder wel eens zenuwachtig kon maken. Des namiddags volgen eenige uren slaap en daarop groote vechtoefeningen. Na het avondeten maakt hij nog een kleine wan deling en gaat dan om half tien naar bed en slaapt even rustig als ieder, die den geheelen dag tot nut der menschheid heeft gewerkt. Om den huid zijner handen te harden worden deze meermalen daags ingewreven met een zure oplossing, bekend onder den naam van „pickle." Aan de hier beschrevene behandeling onderwerpt zich de vuistvechter dag uit dag in met zulk een nauwkeurigheid en gewilligheid, alsof het wel en wee der volken er van afhing, en toch doet hij alles slechts om in staat te zijn een mensch, die hem nooit beleedigd heeft, volgens de regelen der kunst half of drie kwart dood te kunnen slaan. Zoodra een vuistvechter het een of ander uitstekend lid van zijn gild uitgedaagd heeft om op een bepaalden tijd met hem te vechten (iets wat gewoonlijk gebeurt door bekendmaking in de „New-York- Clipper," het blad voor vuistvechters), dan geraakt het geheele land dadelijk in koortsachtige spanning. Bijna alle Engelsche bladen oordeel, dat belemmerend op de verwezenlijking van schoone plannen werkt. In plaats van licht te verspreiden brengt de drukpers, indien zij zich tot het verspreiden van min juiste kritische meeningen leent, duisternis te weeg en geeft zij aanleiding tot allerlei misvatting. Deze gedachten kwamen bij den schrijver op naar aanleiding van een bedenking, ter plaatsing aangeboden, betreffende de droogmaking der Zuiderzee. Die bedenking luidde als volgt: „Een voor stander van de droogmaking der Zuiderzee vraagt of zij ook nadeeligen invloed kan hebben op de Texelsche zeegaten, voornamelijk het Schulpengat en de haven het Nieuwediep? Hij vreest, als die belangrijke waterplas drooggezet wordt, dat bij vloed en eb door de Texelsche zeegaten voornamelijk het Schulpengat en het Nieuwediep, de stroomschuringin snel heid zal verminderen, daar het buiten twijfel is, dat deze stroomschuring in genoemde zeegaten en te Nieuwediep hoog noodig is, om de vereischte diepte te houden. Nu zal wel die massa water, die thans met ieder getij in de Zuiderzee in- en uitstroomt, een anderen uitweg vinden, en in dat geval zou dit ook een nadeeligen invloed kunnen uitoefenen op het vaarwater naar de andere zeegaten, meer oostwaarts gelegen." Daarover zijn door de Amst. Crt. eenige adviezen inge wonnen. Deze loopen natuurlijk zeer uiteen; enkele wijzen van redeneren, de technische, die hun adviezen inzonden, worden medegedeeld, doch vrij algemeen, zegt de Amst. Crt., is het gevoelen, dat de voorgenomen droogmaking geen kwaad zal doen aan de diephouding der zeegaten van Texel; sommigen gaan verder en voorzien als gevolg van die droogmaking eene verdieping der zeegaten. Vrij algemeen ook is het gevoelen, dat de sluiting van het Eijerlandsehe Gat, dat is de vasthechting van Texel aan Vlieland, niet anders dan voordeelig kan werken op de diephouding der zeegaten, en zelfs enkelen, die eenige vrees overhouden dat droogmaking van de zuidelijke helft der Zuiderzee iets kon schaden aan die diephouding, geven toe dat de sluiting van het Eijerlandsehe Gat meer dan een compensatie voor gevreesd nadeel is. Zelfs zal de Amst. Crt. hier niets bijvoegen, maar meent ten slotte alleen te moeten opmerken, dat de Staats- haasten zich de uitdaging en de aanneming er van dadelijk over te nemen, en het zou een onvergeefelijke misdaad zijn als ze met deze tijding één dag te laat kwamen. Nu worden er berichtgevers afgezonden om de vuistvechters benevens de omstandigheden, waar onder hunne voorbereiding plaats vindt, zelf te zien, om aldus het publiek een nauwkeurige beschrijving der beide strijders te kunnen geven. Naar deze schildering vormt het volk een oordeel en dadelijk begint het wedden. Er komen ontelbare twisten voor, die dikwijls op messteken en revolverschoten uitloopen. Toen Tom Allen weinige jaren geleden Mike M. Coole overwonnen had, waagde een vereerder van den eersten het den laatsten te hoonen, waarop M. Coole hem door een schot doodde. De moordenaar zit nog preventief gevangen of is misschien onder een borgtocht van eenige honderden dollars op vrije voeten gesteld, een bewijs dat hij toch vrijgesproken zal worden of er met een geringe straf zal afkomen. Een Engelsche courant meldt het volgende over een vuistgevecht, dat onlangs heeft plaats gehad en hoven reeds vermeld is „Bij de inscheping der toeschouwers gebeurde het, dat er ten gevolge van verschil van meening over de strijders een algemeene vechtpartij op de stoomboot ontstond, waarbij een onbekende doodgeschoten en B. Aaron, een der secondanten van Edwards gevaarlijk gewond werd. Overigens liep alles heerlijk van stapel." Wanneer de voorbereiding voorbij is, dan wordt de plaats van het gevecht bepaald, evenwel niet juist aangewezen, maar slechts bij benadering. Dit is noodzakelijk om sommige „neuswijze politie beambten te bedriegen, die zich anders door „belachelijken dienstijver" genoodzaakt zouden gevoelen den strijd te verhinderen. Zoodra de plaats van het gevecht bepaald is, maken de liefhebbers uit alle deelen der Unie zich op om ter rechter tijd de booten te bereiken, die reeds te voren door de agenten der vuistvechters gehuurd zijn. De prijs van een biljet is gewoonlijk 5 a 10 dollars, een omstan digheid die verhindert veel politie mee te doen gaan, want er is geen autoriteit, die het passagegeld voor de politiebeambten betalen wil. Het is niet mogelijk vooraf beslag te leggen op de booten, want de kapitein geeft op, dat de booten voor een gewoon uit stapje gehuurd zijn en zoolang er geen gevecht heeft plaats gevonden is er natuurlijk ook geen reden tot het in beslag nemen. Gewoonlijk heeft het gevecht in een streek plaats, waar twee Staten door een groote rivier gescheiden zijn. Men landt dan spoedig, zoodra men meent dat de booten buiten het bereik der politie zijpde strijd heeft plaats, men gaat zoo spoedig mogelijk weder op de booten en met gejuich gaat men naar den anderen oever. De Staat, waar de vuistvechters nu zijn aangeland, heeft niets te straffen, want men heeft niet binnen hare grenzen gevochten. Wanneer echter de andere Staat stappen tot inhechtenisneming doet (wat echter nooit, ten minste hoogst zelden gebeurt), zijn de mis dadigers reeds naar alle oorden van het land ontvluchtof men vecht op een der vele groote eilanden in de groote rivieren (zooals laatst gebeurd is) waarvan geene der aangrenzende Staten eigenlijk weet of weten wil, tot wiens gebied het behoort. De loop, dien het gevecht neemt, is ongeveer de volgende. Zoodra de booten geland zijn, wordt op een daartoe geschikte plaats, door een om ruwe palen gespannen touw, een kring gevormd. Deze kring heet: „de prijskring." Reeds gedurende het maken van

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1874 | | pagina 1