Benoeming-en, enz.
STATEX-GENERAAL.
Frankrijk.
Efigelacd,
Duitschland.
Denemarken.
Een voorstel van het departement Beemster, om de ver- I
gadering te sluiten, met het oog op de heerschende temperatuur,
vond geen bijval.
Het voorstel 's Hage werd bij acclamatie verworpen.
Punt XVI. Een voorstel van het departement Boskoop,
tot wijziging van art. 99 alinea 4 en de laatste alinea van
genoemd artikel. De aanneming daarvan werd door het
hoofdbestuur ontraden. Na eenige discussie werd het
voorstel verworpen.
Punt XVIII. Een voorstel van het departement Helder,
tot magtiging van het hoofdbestuur om bet werkje «Het
eenige middel om bevrijd te worden van eene drukkende
belasting,» beschikbaar te stellen voor al de leden dei-
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen, met het doel om
het kwaad dat door den vogelmoord gesticht wordt tegen
te gaan, werd door den afgevaardigde van dat departement
verdedigd, nadat de aanneming daarvan door de finaneiëele
commissie ontraden was. Het hoofdbestuur ontried insgelijks
de aanneming, ook op grond, dat reeds aan ieder departement
drie exempl. van het werkje waren gezonden.
Het voorstel werd bij acclamatie verworpen.
Multapatior roept in het Handelsblad thans vooral de
«rijken der aarde» op om tot zijn Bond ter bestrijding van
het misbruik van sterken drank toe te treden. Natuurlijk
niet alleen de rijken, want iedereen kan in het Bond werk
zaam zijn en met vrucht werkzaam zijn, elk naar zijne
overtuiging. Maar geld is de ziel ook van dezen strijd;
aan goeden wil, aan medestrijders zal het Multapatior, naar
hij verwacht, niet ontbreken. Daarom zegt hij aan het
einde van dit opstel«Rijken der aarde,» ik rigt mij
inzonderheid tot u. Gij zijt onuitputtelijk in liefdadigheid:
bij elke gelegenheid toont gij uwe mildheid. Hoe vaak echter
zijn uwe giften minder goed geplaatsthoe vaak voeden ze
slechts ziekelijke philanthropie en zijn het inproductive
aalmoezen. Hier echter, in de Bondskas der nieuwe ver
eeniging, zullen uwe giften strekken om armoede te voor
komen, om de hinderpalen voor zelfhulp van het individu
te helpen wegruimen, om de gelegenheden tot materiëlen
achteruitgang te beperken, om eiken door u geschonken
gulden als een middel te doen strekken om de nationale
welvaart te bevorderen. Indien eenige mannen van fortuin
opstonden om openlijk de nieuwe vereeniging in hare geboorte
met hunne geldelijke ondersteuning aan te moedigen, voor
zeker, de zaak van Multapatiors Bond ware dan geheel
en al verzekerd. Ik doe, in het belang van mijn Vaderland,
openlijk een beroep, niet op de liefdadigheid, maar op de
Vaderlandsliefde mijner met aardsclie goederen begiftigde
landgenooten.»
Op de jongste algemeene vergadering der Maatschappij
Tot Nut van 't Algemeen, werd het departement Hilversum
vertegenwoordigd door den heer Perk, die deze taak eene
halve eeuw geleden ook vervulde.
Te Rotterdam heeft jl. Woensdag een groenboer met
zijn hondekar een 6 jarig knaapje overreden, dat met zijn
moeder met een pleiziertrein uit Amsterdam was medege-
komen. Het kind is 's avonds reeds overleden.
Ten gevolge van een huiselijken twist tusschen den
broodbakker de Laat, op de Vischmarkt, te Utrecht, en
zijne 18jarige dochter, ontstaan doordat laatstgenoemde
eene verkeering had meteenindertijdbij haren vader als knecht
gediend hebbend jongmensch, had jl. Dingsdag gedurende
den geheelen dag eene soort van zamenscholing voor zijne
woning plaats; hetgeen tegen den avond vermeerderde. De
geheele politiemagt bevond zich daar ter plaatse; nu en
dan hadden er schermutselingen plaats en werd er met
steenen geworpen, waardoor de agenten genoodzaakt waren,
hunne sabels te trekken en daarvan gebruik te maken om
de menigte uiteen te drijven; de verschillende straten, op
de Vischmarkt uitkomende, werden daarop afgezet en tot
laat in den nacht bleef het volk zich voor de afgezette
posten ophouden.
De volksverzameling heeft nog geen einde genomen,
lederen avond tegen 7 ure begint de volksmenigte bijeen
te komen, en zij blijft al mompelende over de zaak van
de Laat post houden. Het huis wordt bij dag zoowel als
bij nacht door de politie bewaakt. Jl. Woensdag avond
werden er wederom glasruiten verbrijzeld en met straat-
steenen geworpen, waarvan er één een politie-agent zoo
danig op het hoofd trof, dat men hem naar het politie
bureau moest geleiden, alwaar hij heelkundig is behandeld;
ook toen maakten de agenten van hunne wapenen gebruik,
zoodat de menigte voor een oogenblik de vlugt nam.
Jl. Donderdag avond evenwel was het volk tegen 12
ure van de straat; het ongunstige weder heeft daartoe
medegewerkt.
Naar aanleiding van de aanschrijving, door welke de
minister van Heemskerk aan alle Nederlandsche staats
ambtenaren iedere bemoeijing met de verkiezingen, ook
afgescheiden van hunne betrekking, wenschte te verbieden,
is bij den commissaris des Konings in Zeeland een brief
van den schoolopziener in het vierde district dier provincie
ontvangen, waarin deze verklaart meermalen aan openlijke
aanbevelingen van candidaten deelgenomen te hebben, en
dat hij, zoolang hij van de onjuistheid zijner zienswijze niet
overtuigd wordt, dat ook in het vervolg bij voorkomende
gelegenheden zal blijven doen.
Van den toren en uit eenige particuliere gebouwen
te Middelburg wapperde jl. Woensdag de nationale vlag,
ter gelegenheid van de 24ste algemeene vergadering der
vereeniging ter bevordering van fabrieks- en handwerks-
nijverheid in Nederland, iets niet onbelangrijks voor
Middelburg met het oog op de periode van overgang, waarin
handel en nijverheid thans aldaar verkeeren, na den aanleg
van de spoorweg- en kanaalwerken.
De geschiedenis der posterijen. Het woord
post komt van het Latijnsche positus, dat beteekent geplaatst.
In oorsprong vergenoegde men zich met het plaatsen,
posteren, op zekere afstanden van personen belast met het
overbrengen van teekens, pakjes en dergelijke voorwerpen.
Dat was een post. Later bouwde men een huisje, dat was
het posthuis. Men zeide voortaan eenvoudig de post, van
mannelijk werd het woord daar vrouwelijk. Behalve de
postmannen huisvestte men later ook paarden, ossen of
honden, die sneller de dépêches en pakjes overbragten.
Men sprak toen van «de post loópeh,» «een postgang
loopen,» en figuurlijk zeide men «de verbeelding loopt
de post.»
Men moet tot Cyrus opklimmen, om de aanwijzing van
de eerste post te vinden; terwijl Karei de Groote het
eerst in Frankrijk een korps postloopers of koeriers
oprigtte. Tot het midden der vijftiende eeuw correspondeerden
de particulieren slechts met elkander door tusschenkomst
van boodschappers, dis de universiteit te Parijs op onge
regelde tijden afzond. De eigenlijke organisatie van het
postwezen dagteekent van Lodewijk XI in 1464. In Enge
land werd de posterij in 1483, in Duitscliland pas in 1616
ingevoerd.
Al spoedig bleef men er niet bij alleen correspondentie
per post te verzenden, men wilde ook zichzelf met de post
vervoeren. Zekere markies de Grénan gaf het denkbeeld
aan de hand, sterkere en beter ingerigte wagens te laten
maken, teneinde ook personen mede te kunnen nemen.
Dat was in 1664. De groote heeren hielden er sedert
ieder hun eigen postreiswagen op na. Spoedig ging zoo'n
post niet. Om b. v. van Fontaiuebleau naar Parijs te
reizen had men met zes paarden langer werk dan thans
met twee. Van Saint-Gormain naar Parijs, dat was een
reis! Over den weg van Versailles naar de Louvre reden
de hofkoetsen bijna drie uur!
Aan de stations, waar steeds versche paarden voorhanden
werden gehouden, gaf men den naam van wissel- of pleis
terplaatsen (in het Fransch wordt het woord relais zoowel
in het enkel- als in het meervoud met eene s geschreven.)
De zoogenaamde kleine post (bezorging van brieven in de
steden) werd in 1760 opgerigt.
De verspreiding van den Bijbel is door de Turksche
regering in haar gebied toegestaan.
O O O O
Door den minister van Financiën is o. a. bevorderd tot landmeter
2de ld. bij het kadaster, de landmeter 3de kl. J. W. van Buren
Lensink, te Hoorn.
Tweede Kamer.
Zitting van Donderdag 12 Augustus. Eene langdurige discussie
werd gevoerd over eene breedvoerig toegelichte motie van den heer
van Houten, oiri het spoonvegvoorstel Kappeyue c. s. thans aan
de orde te stellen en liet afdeelingsonderzoek van het regerings
voorstel tot den aanleg van spoorwegen voorloopig uit te stellen.
Een aantal sprekers namen aan het debat deel. Daar de regering
herhaaldelijk zich tegen de motie had verklaard, van meening zijnde
dat het voorste! der regering de prioriteit moest hebben, heeft de
heer van Houten zijn voorstel ingetrokken, zoodat het regerings
ontwerp op de spoorwegen spoedig in de afdeelingeu zal worden
onderzocht. Eindelijk is, mede na langdurige en levendige beraad
slaging, 1. aangenomen het voorstel Godet'roi, om in ieder geval
het ontwerp der kiestabel opnieuw in de afdeelingen te onderzoeken,
met 43 tegen 26, 2. verworpen het voorstel Nicrstrasz om de
judieiëele wetten nog te behandelen, met 39 tegen 32 stemmen.
Buitenland.
De zelfmoord-manie te Parijs neemt werkelijk een dreigend
aanzien. lederen dag maakt zij verscheidene slagtoffers
en dit getal zou wel driemaal grooter zijn, indien niet zoo
velen, die zicli in het water willen werpen of er reeds
in liggen, gered worden. In de laatste week hebben de
visscbers in de Seine alleen bij nacht, nog bij tijds 9
menschen uit het water gehaald. Dit is de reden, waarom
men het pas genomen besluit van den prefect betreurt,
die het visschen bij nacht voortaan verboden beeft. De
gevallen van zelfmoord zullen nu nog talrijker worden.
Merkwaardig is het geval van den seeretaris van een kleine
gemeente in de buurt van Parijs. Dat jonge mensch heeft
zich opgehangen aan den klepel der kerkklok, en toen de
burgemeester het register van den burgerlijken stand opsloeg
om de akte van overlijden van den ongelukkige op te
maken, zag bij tot zijn verbazing, dat de zelfmoordenaar
ze zelf' reeds had geboekt, en wel met een vaste hand en
zeer naauwkeurig. Het uur van overlijden stond opgegeven
als: «tusschen een uur en half twee in den morgen.»
Zekere Auguste Roques, ongeveer dertig jaren oud,
die, om haar te bestelen, in het begin van Junij te Parijs
zijne eigene moeder vermoordde, is jl. Donderdag tot
levenslangen dwangarbeid veroordeeld.
- Te Parijs mogen voortaan geen rijtuigen, met vier
paarden of met twee paarden voor elkaêr bespannen, door
de stad rijden, tenzij de voerlieden in het bezit zijn van
een certificaat van speciaal daartoe aangewezen inspecteurs,
dat zij op die wijze kunnen rijden.
De zitting van liet Parlement is eergisteren bij monde van
eene koninklijke commissie gesloten met eene troonrede,
waarin gezegd werd: «De buitenlandsclie betrekkingen zijn
van hartelijken aard, en met vertrouwen hoop ik, dat de
Europesche vrede zal bewaard blijven. Het bezoek van
den Sultan van Zanzibar heeft geleid tot het sluiten van
een supplementair tractaat ter onderdrukking van den
slavenhandel in oostelijk Afrika. Betreffende den op den
heer Margary op Chineesch grondgebied gepleegden moord
is eene enquête geopend en niets zal onbeproefd blijven om
de schuldigen te straffen. De koloniën bloeijen.»
De troonrede noemt voorts de wetten op, die in deze
zitting zijn aangenomen, en wensclit liet Parlement geluk
met den verrigtten arbeid.
Plimsoll, de matrozenvriend, doet zijn werk niet ten
halve. Ofschoon de regering nog ter elfder ure is te
gemoet gekomen aan zijne wenschen om 't leven van den
zeeman beter te beveiligen, legt Plimsoll zich niet lijdelijk
bij het nu door 't Lagerhuis aangenomen wetsontwerp neer.
Zaturdag heeft hij aangekondigd, dat hij nog in deze zitting
tot de regering eenige vragen zalf.rigten betreffende de
wijze, waarop door haar de bestaande wetten tot bescher
ming van bet leven der zeelieden zijn toegepast. Zoo
wensclit hij te weten, waarom slechts twee geregtelijke ver
volgen zijn ingesteld tegen de eigenaars van onzeewaardige
schepen, schoon van 't algemeen bekendheid is, dat niet
minder dan 515 schepen, als ongeschikt om zee te bouwen
zijn afgekeurd. Hij wensclit, dat de bestaande wetten krachtiger
door de regering zullen worden toegepast. Voorts wil hij
er op aandringen, dat de regering onderhandelingen aanknoope
met de buitenlandsche mogendheden, ten einde te verkrijgen,
dat ook in die landen toezigt worde gehouden op over
laden, onzeewaardige of slecht bemande schepen. Eindelijk
zal Plimsoll nog verlangen, dat de regering eene circulaire
uitvaardige aan al bare ambtenaren in de zeesteden om
hen opmerkzaam te maken op de bepalingen der nieuwe
wet en niet name op het artikel, 't welk aan matrozen
liet regt geeft te eischen, dat een verdacht schip aan een
onderzoek worde onderworpen.
De vleeschprijzen te Londen zijn in de laatste dagen
aanmerkelijk gerezen. Sedert jl. Zaturdag zijn drie ladingen
vee uit het buitenland, te zamen ongeveer 4000 stuks uit
makende, in beslag genomen, omdat er drie zieke beesten
bij waren. De huizen, die in vee doen, hebben bij de
regering aangedrongen op verzachting der tegenwoordige
bepalingen, daar ze anders den handel zullen moeten staken.
- Alweder, zegt de Times, is aan de wereld verkondigd,
dat het gouvernement te Madrid besloten heeft binnen kort
een einde aan den burgeroorlog in Spanje te maken. In-
tusscben gaat de oorlog zijn langzamen gang. De onbe
kwaamheid der Alfonsistisclie bevelhebbers wordt opgewogen
door de onbekwaamheid der Carlisten en de resultaten van
lange veldtogten brengen geen van beide partijen nader
tot hun doel. Dit jaar schijnen de operatiën der Alfonsisten
nog minder vruchten gedragen te hebben, dan zelfs de
flaauwe pogingen van Serrano's gouvernement. Aan den
anderen kant zijn er onmiskenbare teekenen van weifeling
en verdeeldheid in bet legitimistische kamp. Indien een
krachtige geest de Alfonsisten bezielde, zouden de legiti
misten het hard te verantwoorden hebbenmaar het
Alfonsistisch gouvernement voert den oorlog, alsof hij slechts
een jaarlijksche manouevre was. Toch is er geen reden
om te gelooven, dat er zonder groote krachtsinspanning
een einde a.an den oorlog kan gemaakt worden. Het geduld
van den Spaanschen boer is tot een spreekwoord ge
worden en zijn lijdzaamheid onder zware belastingen is
erfelijk geworden; maar de druk der tegenwoordige
belastingen schijnt zelfs het Spaansche geduld uit te putten.
De militaire dienst is altijd hinderlijk, wanneer men er toe
gedwongen wordt en bet volk geen geestdrift voor den
oorlog gevoelt en is bijzonder hinderlijk voor de Spanjaarden
van het zuiden, die te arm zijn om zich vrij te koopen en
weggevoerd worden om door ziekte en onthering in het ruwe
klimaat van Navarre te sterven. De belasting, die van de
levensbehoeften der armen geheven wordt, is in haar soort
niet minder hinderlijk. Daaraan schijnen zij, die te Madrid
de magt in handen hebben, niet te denken, terwijl zij
vinnig twisten over de bepalingen van een nieuwe papieren
constitutie.
Op nieuw wordt door de regering ter algemeene kennis
gebragt, dat de landverhuizing naar Venezuela voor Euro
peanen, en met name voor Duitschers, groote gevaren
oplevert. Het klimaat is slecht en de politieke en maat
schappelijke toestand van 't land zeer ongunstig. Tevens
is aan de politie last gegeven het oog te houden op de
zoogenaamde emigratie-agenten. Gelijk men weet, is de
emigratie naar Amerika in 't algemeen in de laatste jaren
reeds zeer aan 't afnemen.
Te Berlijn vertoonen zich sprinkhanengelukkig zijn
vooreerst nog slechts enkele tuinen door deze plaag bezocht.
IJsland, zoo leest men in de Times, zegt deN.R.Crt., is in bitter
lijden en gaat nog erger tijd tegemoet. Na de uitbarsting van
den Skaptar Jökull in 1873, die een landstreek grooter
dan een Engelsch graafschap met asch en lava bedekte en
een vijfde deel der bevolking doodde, of tot den hongerdood
doemde, heeft het eiland niet zulk een verschrikkelijke
ramp getroffen als dit jaar op den 29 Maart. Wat eene
vulkanische uitbarsting op IJsland zeggen wil, kan men
bevroeden wanneer men den toestand van dit eiland beschouwt.
IJsland is een woestijn, slechts aan de vlakke zeekust
omzoomd met een gordel van weiland. Koude en vuur
hebben den woestijn doen ontstaan; deze bestaat uit twee
groote deelenhet plateau van den Vatna Jökull en zijn
noordelijker nabuur de Odaharhaun, die zich te zamen
over honderden van mijlen uitstrekken, een onmetelijk
lavaveld, kaal en zonder water. Wat niet door het ijs of
door den vulkaan ingenomen is, is niets dan een golvende
vlakte van zand en keisteenen, of naakte grond, zóó met
rotsblokken bezaaid, dat een IJslandsche hit er zich naauw
overheen kan bewegen. Hier en daar mag men een enkele
dwerg berke- of wilgeboom, een enkele varenplant zien,
overigens wordt alleen door ravengekras de diepe stilte van
dit verlaten oord afgebroken. De IJslanders zijn een ge
moedelijk, vrolijk, nijver, dapper ras. Tien eeuwen lang
hebben zij geworsteld tegen de natuur. De winter- en
lentestormen beletten hun den grond te bebouwen; hun
rijkdom bestaat hoofdzakelijk in schapen en koeijen en tot
op zekere hoogte in paarden. Bij elke «baer» of boerderij
is een strook grasland; mislukt de hooioogst en kan het
vee niet in leven gehouden worden, dan lijden de IJslanders
honger en ellende.
Sedert 1867 gaf de grond blijken van vulkanische
werking, doch zonder veel kwaad uit te rigten. In het
voorjaar concentreerde zich die werking tot de zoogenaamde
wildernissen van Alyvatn. Sporadische uitbarstingen, door
schokken van aardbeving en stofwolken hadden hier en
