HELDERSCHE EN NIEIIWEDIEPER COURANT. 1877. N°.49. Woensdag1 25 April. Jaargang35. Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier. BEKENDMAKING. Binnenland. „W ij huldigen het goede." Verschijnt Dingsdtg, Donderdag en Zaturdag namiddag. Abonnementtprij» per kwartaal1.80. a i franco per post - 1.65. Uitgever A. A. BAKKER Cz. Bureau: MOLENPLEIN V. 163. Prijs der Advertentien: Van 1»—4 regels 60 Cents, elke regel meer 15 Cents. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Blken Donderdag vertrekt de mail naar Oost-Indlê. Laatste ligting 's avonds 6 uur. De Burgemeester der gemeente Helder brengt ter voorkoming van ongelukken ter openbare keunis, dat eerstdaags de schietoefeningen van Zr. Ms. artillerie-inslructieschip //Het Loo," met geschut aan den Hors een aanvang zullen nemen. lederen dag van oefening zal één uur voor den aanvang een los schot gedaan en de roode vlag aan den voortop geheschcn worden. De Hors zal dan over de geheele lengte in de rigting der rooilijn en ook in eene zijdelingsche rigting van ongeveer 600 Meter voor vanrtuigen, personen, enz. onveilig zijn. Helder, De Burgemeester voornoemd, den 23 April 1877. STAKMAN BOSSE. HELDER en NIEUWE DIEP, 24 April. De nieuwe brug bij de Poststeeg zal, naar wij vernemen, Vrijdag namiddag ten 2 ure in gebruik gesteld worden. De Stoomvaart-Maatschappij Nederland keert dit jaar 5 percent uit. De financiële resultaten over 1876 zouden gunstige? zijn geweest, indien niet een aanzienlijk deel van de winst verloren waB gegaan bij de ramp, die de Prinses Amalia trof. Bij die ramp leed de Maatschappij een verlies van f 85,654.41 aan reiskosten en f 100,691 aan averij, onkosten, sleeploon, enz. De Maatschappij kocht een ruim huis aan de IJgracht te Amsterdam aan, met het oog op de eerlang te ver wachten verplaatsing harer exploitatie-bureaux van Nieu- wediep naar genoemde stad. De Madura passeerde den 17 dezer Point de Galle. De regering heeft aan de Nederl.—Indische Spoorweg maatschappij concessie verleend voor den aanleg ën de exploitatie van de spoorwegen van Djocjokarta naar Mage- lang en Tjilatjap, en van Soerakarta naar Madioen, onder genot van een rente-garantie van den Staat van 5 percent 's jaars voor den tijd van veertig jaren. De Staat heeft tevens van genoemde Maatschappij gekocht den spoorweg van Batavia naar Buitenzorg voor vijf millioen gulden. EEN GEKNAKTE ROOS. 1) In het paleis van graaf Braduitzky te Warschau had een groot hal plaats, waaraan niet "alleén'dê aristocratie der Póolsche hoofdstad, maar ook de landadel uit den omtrek deelnam. Graaf Braduitzky bekleedde een hoogen post bij de regeering, maar niet alleen zijn invloed, dien hij ten gevolge daarvan uitoefende, vulde zijne zalen met gastenhet was ook niet de politieke heteekenis zijner positie te Wnrschau, die hem steeds met een schitterenden kring van JtuBeisch-gezinden omgaf; populair was zijn naam door zijne twee dochters, die de erkende schoonheden van het seizoen waren. Men beweerde, dat wel meer dan eens de twee paar fonkelende oogen der bekoorlijke gezusters, de verstoktste Polen overgehaald hadden tot de Russische partij. De bals in het paleis Braduitzky waren beroemd door de waarlijk toovernchtige pracht, die daar tentoongespreid werd in decoratiën eü toiletten, en men beijverde zich, zijne kaart in de groote marmeren 9chaal, die daar geplaatst was, te leggen, om dan dat kleine, naar muskus riekende billetje te bekomen, dat de sleutel was tot dit feeënrijk, en toch slechts eeuige weinige gelithographi- eerdc woorden bevatte woorden van uitnoodiging. De zalen van het paleis Bradnitzky waren wijd en zijd beroemd om de kostbare 9tuc-plafonds, de spiegelwanden en kristallen ]uchi£.ps. waaruit duizende waskaarsen haar licht uitstraaldenbe roemd ecbièr hoofdzakelijk wegens den zeldzamen rijkdom van uit- heemsche gewassen, w'C!!fe de zalen, °P kwistiSe sierden. Daar strekten reusachtige waaierpalmen nare ^rf,ote bladeren tot aan de zoldering omhoog; duar groeiden varens°iu zeldzamen *varvloed f)? wonderlijkste variatiëudaar tusschen bloeiden callaas n. ihunne eenzame, sprookjesachtige schoonheid; cactussen geurden ai] bloeiden, camelia s erf rozen stonden er in al den pracht hunner vormen kort om, men zag zich midden" in'deii winter' verplaatst in ,de petoover.en,d.e bedwelming der tropische gewesten, in de groenende slente der Noordeche Flora. En daarboven flikkerden de kaarsen, uitlokkende balmuziek deed zich hoorenbrillanten en edelgesteenten schitterden, zijde cn atlas- sleepen gleden over den parquetvloer, goud- en zilvergaas klaterden van alle kanten, de ordestérren en gestikte uniformen der beeren fonkelden met allerlei kleuren, een kruisvuur van geestigheden en bon -mots vloog over en weer, schoone oogen straalden van opge wektheid, de waaiertaai sprak hare stomme, bevallige causerie het was een tafereel voor een kunstenaarsoog, een heerlijk gestadig I wisselend tafereel, het pensee) van een Afakart waardig. Te midden van dit lachpnde, schertsende, bewegelijke gewoel I Monden graaf Bradnitzky en zijne gemalin, om'nieuwe gasten te verwelkomen. Dp grapf was een goede vijftiger, lang, rijzig en'met I scherpe, ondoordringbare trekkenzijne gemalin eene middelmate I groote, weelderige figuur, door wier rijke haren reeds vele alver- draden liepen, en wier edele treken van vroegere schoonheid ge- De aandeelhouders der Maatschappij zijn opgeroepen tot eene algemeene vergadering op den 16 Mei a. s., teneinde de concessie te aanvaarden en eenige daarmede in verband staande zaken te regelen. Volgens het Hbld., wenscht de regering het successie- regt in de regte lijn aldus te regelen, dat in de opgaande lijn 3 pCt. en in de nederdalende lijn 1 pCt. geheven worden. Jl. Zondag heeft de heer K. A. van der Meulen zijne intrede gedaan als predikant te Venhuizen, na beves tigd te zijn door den heer J. W. P. Feith, te Beemster. Beroepen bij de Christ. Geref. Gemeente te Wans- werd de heer W. Sieders, pred. te Enkhuizen. De heeren P. van Hoorn, te Bergen en P. Asjes, te Schagen, hebben acte bekomen voor hoofdonderwijzer bij het lager onderwijsde heer E. J. Bronswaer, te Hoorn, voor de Fransche taal. Te Warmenhuizen is tot plaatselijk geneesheer benoemd de heer G. J. Jaarsveld, arts te Amsterdam. Te Amsterdam is jl. Vrijdag aanbesteed: het maken van twee steigers in het IJ, nabij den Westerdoksdijk. Minste inschrijver do heer F. K. Ozinga, ad f 398,400, voor steigers van Amerikaansch greenenhout en ad f 393,800 voor idem van gecreosoteerd dennenhout. In een jl. Zaturdag te Amsterdam in Artis gehouden vergadering van afgevaardigden van 16 landbouwmaat- maatschappijen is besloten tot een collectieve inzending op de wereldtentoonstelling te Parijs van 1878 en wel in 19 etagères. De kosten, geraamd op f 6000, aldus te vinden: f 3000 subsidie van de hoofdcommissie na goedkeuring door den minister van Binnenl. Zaken; f 1000 door de Hollandsche, en f 2000 door de overige maatschappijen. Uit de voorloopige commissie is een definitief bestuur ge kozen, waarvan de heer van der Vliet als voorzitter en de heer Waldeck als secretaris. In het gebouw der Nederlandsche Bank te Amsterdam zijn jl. Vrijdag aan een dertienjarig jongeling zes-en- dertig bankbiljetten van f 25 ontrold, door twee deftige heeren, naar het opgegeven signalement Engelschen. In eene in een der lokalen van Artis te Amsterdam gehouden jaarvergadering van de vereeniging het Neder- landsch Rundvee-Stamboek, deelde de voorzitter, de heer Herman F. Bultman, mede, dat Z. M. de Koning het tuigden. En daar, niet verre van den heer en de dame des huizes, staan de dochters van het paar. De oudste een brunette, bloeiend als een Bourbonroos; de jongere licht blond en teeder, niet ongelijk aan de witte roos, wier kelk met een rooden gloed overtogen is. De vereerders der beide zusters verdeelen zich in de ridders van de roode en de witte roos; elke partij voert haar symbool in het knoopsgat. En de gravinnen Bradnitzky zijn beiden even beminnens waardig, even goed als schoon; zij blijven zich altijd gelijk iu hare vriendelijke goedhartigheid en worden deswege geliefd door oud en jong. De zusters stonden te praten met de haar omringende personen; haar zilverhelder, vroolijk gelach klonk betooverend en drong nu en dan door tot de zuil, waartegen een hooge, kloeke mannengestalte in den uniform der Circussiërs geleund stond. Zijne trekken waren onregelmatig en bleek; zijne zwarte oogen van eene demonische schoonheid. Een donkerzwarte ringbaard bedekte de grootste helft van zijn gelaat. Deze man was de Circassische Vorst Grigor Feodorowitscb Voinesco. Voor hem was Warschau volkomen een terra incognita, een onontdekt land. Met een zijner bekenden eerst dienzelfden dag daar aangekomeu, was hij door dezen terstond naar het bal gebracht en aan den graaf en de gravin voorgesteld ge worden. Dezen had hij zijn compliment gemaakt; anders had hij voor niemand zijn uitheemsch klinkende namen en titels laten uitspreken. Zijne blikken rustten onafgewend op de betooverende gestalte der blonde gravin Vera; het was als weefde zich uit haar zachtgolvende baren een net, dat hem met onweêrstaanbare kracht voorttrok in haren tooverkring. De heer, die den Vorst geïntroduceerd had in het paleis Brad nitzky, liep hem een oogenblik later in haast voorbij. l)e Circassiër hield iièZir 8taande- Slechts één vraag," sprak hij tot hem, „wie is die dame daar met list lichte haar, iu eeu kleed van zilvergaas en met rozen iu de lokken?" Welke Men bemerkt, dat gij LZ^dfrde.°.b,ik .toe- „Alen bemerkt, dat gij uit een 0UK toe- „deze dame is de gravin Vera Bradnit!vVnj i j 8Prak hij, //Gij moet mij aan haar voorstellen 1 p/°$ter des huizes." „Voloutièrement," hernam de ind st haastig. öfdpqrlyk de «wi» fetïb "kom mede! G« Betooverend is het juiste woordrien de vn, uit. „Ik hoyd van blonde vrouwen TervoeriDg zelf zoo zwart als een Neger ben waarschijnlijk omdat ik m gravin ffeoioTa, ^voortL?"811^5 g6Cf aan de roode roos, terug ruteutmzteS'tw6 en men trad «Mes dames r vertuj Li T'°,hle ™°'eesteld «e worden. vergunt m(j: Vorst Grigor Peodorowilsoh beschermheerschap heeft willen aannemen en dat de toestand der vereeniging gunstig is. Uit het verslag van den secretaris Waldeck blijkt, dat het aantal leden met 10 is toegenomen en thans 137 bedraagt. Eenige wijziging kwam in het aantal donateurs en toegetreden vereenigingen. Van de formulieren werden 66 stuks aangevraagd, terwijl in het stamboek 60 stuks vee ingeschreven werden. Het bestuur meent, dat de inschrijvingsgelden verlaagd behooren te worden. Hiertoe is door de vergadering besloten; zij zijn van f 10 op f 5 gehragt. De financiën staan gunstig. Aflevering 2 van het stamboek verscheen onlangs. In 1876 is ontvangen f 2989.50, uitgegeven f 2547.88, batig saldo dus f 391.72. De rekening is goedgekeurd en de begrooting over 1878 vastgesteld in uitgaaf en ontvangst ad f 3501.62. Aan een huis op de Keizersgracht te Amsterdam werd jl. Vrijdag avond een pakje afgegeven. Bij onder zoek bleek het een ferraen jongen te bevatten. Omtrent de drukte bij de internationale tuinbouw- expositie te Amsterdam schrijft men aan de Amersf. Crt. o. a. «Van den ochtend tot den avond wemelen de straten van menschen, in de koffijhuizen is schier geen plaats te krijgen en de logementen.... o, die zijn al dagen lang stampvol, zoodat velen zich gelukkig rekenen als zij er na veel moeite in slagen om er een kermisbed te veroveren in een gang of een corridor. Een groot aantal particulieren herbergen insgelijks vreemdelingen en hoewel sommigen daarvoor niet minder dan f 10 per nacht rekenen, toch komen zij ook nog plaats te kort. Onder hen, die zich tamelijk moeten behelpen wat hun logies aangaat, behoort ook een der congresleden, prof. Philippe Phoebes uit Giessen, een in de geheele wereld hoog aangeschreven man. De vorige week kwam hij hier aan en liet zich door een kruijer naar het Amstel-Hötel brengen. Daar was echter alles bezet en werd hij' afgewezenhij liep toen nog eenige andere hotels af, doch nergens kon bij met moge lijkheid onderkomen. «Maar weet je dan geen kamer voor me te vinden?» vroeg de professor aan den man, die zijn valies droeg. «Ik kan toch niet onder dén blooten hemel blijven!» «Ja, ziet u, mijnheer,» was het antwoord, «alles is vol; Voinesco gravin Eeodora en gravin Vera Bradnitzky ik heb de eer!" De Vorst maakte een diepe buiging en bracht Vera's hand aan zijne lippentoen liij weder opzag werd de gravin getroffen door een zoo zonderling vlammeuden blik, dat zij er gansch en al van ontsteld was. „Mag ik het genoegen hebben, een quadrille met u te dansen, gravin?" vroeg hij. Vera gaf hare toestemming en Vorst Voinesco geleidde haar in de lijen der dansenden. Zij was buitengewoon verlegen tegenover hem, en zoo gemakkelijk zij ook anders de conversatie beheerschte, zoo moeielijk viel het haar thans, een thema te vinden de tegenwoordigheid van dezen man benam haar bijna de spraak en drukte als een berg op haar ziel. Zij vroeg hem eindelijk schuchter naar zijn vaderland. „O, mijn vaderland is schoon, zeer schoon," sprak hij vol geest drift; „ruime, groote, onafzienbare steppen noem ik de mijne en groot is het aanlal mijner lijfeigenen. Te midden van deze reus achtige vlakten ligt mijn kasteel, een groot wit gebouw, hetwelk mijne hand met Oostersche weelde heeft opgetooid. En toch ont breekt er het allerschoonste sieraad aan: een gebiedster!" „Ik huiver van deze onafzienbare steppen," hernam Vera zaohtkens; „ik houd van schoone, bloeiende velden met gloorende heuvels. Zoo heeft ook zelfs Zwitserland geen bekoring voor mij, want zijne bergreuzen overweldigen mij zij zijn voor mijn armen geest te indrukwekkend." „Gij zoudt mijne steppen schoon vinden, gravin," antwoordde Vorst Voinesco, „en mijn slot zou u in verrukking brengen. Talrijke dienaars en slaven zouden er op den minste uwer wenschen letten, om dien dadelijk zonder het minste gedruisch ten uitvoer te brengen gij zoudt er omringd zijn door pracht en rijkdom; kostbare stoffen en pelterijen, juweelen, goud en zilver, zoudt ge uw eigendom noemen; doch, wat zeg ik!Vergeef de wartaal van den droomer, gravin." haCdal7Z Ï3?' - sprookje ver- Ir/™"11? Wiki "Mn 'Prookie. wordl werkélijkhrid",°°1'd ™"1' e° het Wjé Zij ontstelde van rijn blik tot in het diepst harer ziel „Ik ben geen toovenares," sprak zij koel het" misschien zelf SL^Ik de „al weet gij dan gij zijt!" eene sch°°nere dame gezien va„0LL„I:g:óSgelTrbla"k ï00rh00fd Vl00S ie" d°' te "zijn, VoLt'™pLdk riffiL^anTr:1?'°'" °0g "irt bekend mm eene dame zulke grive rieLijen nLTz^enTag" Wete"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1877 | | pagina 1