EUËRSCl
1877. N°. 152.
Vrijdag 21 December.
«..Jaargang 35.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
yfMp
r
yp'('!
B i n n e n I a n cl.
V I L M A.
<4
'y
k
mm
Verschijnt Dingsdag, Donderdag en Zaturdag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartaal1.30.
i, franco per post - 1.65.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
Bureau: MOLENPLEIN N°. 103.
Trijs der Adverteutiën: Van 14 regels 60 Cent9,
elke regel meer 15 Cents.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
HELDER ci NIEUWEDIEP, 20 December.
Vischhandelaren te dezer plaatse maken wij attent op
een belangrijk berigt onder Vervolg Nieuwstijdingen."
Ten voordeele dor noodlijdenden op Guraijao door
den storm van 23 Sept. jl., gaf de Burgerkring Harmonie
jl. Dingsdag avond in Tivoli cene tooneelvoorstelling.
Na aftrek der noodzakelijkste onkosten, was de opbrengst
f 46.15.
Van verschillende zijden worden pogingen aangewend
tot. het verzamelen van geldelijke bijdragen, ten behoeve
der nagelaten betrekkingen van de verongelukten op de
Haaks, bij de ramp op 18 dezer. Met genoegen vernemen
wij, dat de rederijkerskamer Olympia cene liefdadigheids
voorstelling en het Stafmuziekkorps der Marine een concert
zal geven, waarvan de zuivere opbrengsten zullen strekken
tot leniging van den nood der achtergebleven familie
betrekkingen.
Naar wij vernemen is, tengevolge van een gehouden
vergelijkend examen voor de vervulling eener hoofdonder
wijzers-betrekking te Hoorn, eene voordragt opgemaakt,
waarop de heer S. Baert, hulponderwijzer alhier, No. 1
heeft verkregen.
De generaal-majoor van liet Oost-Indische leger G.
E. Tolsma, adjudant des Konings, is te Utrecht overleden.
De kapt. van Mooék, van den generalenstaf, is benoemd
tot chef van den staf der tweede divisie infanterie, tevens
fungeerend adjudant bij gemelde divisie te Haarlem.
Beroepen bij de Herv. gem. te Alkmaar ds. B. J.
Zwaan, predikant te Breda.
Het 24ste beroep voor een predikant in de gemeente
Sprang is eindelijk met gewenscliten uitslag bekroond.
Ds. J. Tb. F. W*. Lauts, te Eemnes-Buiten, heeft het
beroep naar die gemeente, die ruim drie jaren vacant is
geweest, aangenomen.
De Hervorming berigt, dat een milde hand aan de
vrije gemeente te Amsterdam ecu gift van duizend gulden
heeft doen toekomen.
De commissaris des Konings in deze provincie heeft
Naar het Fransch van F.KNLST DAIDET.
(Vervólg.)
Er was een oogcnblik dat in het spel zijner driften, zijn verstand
den gapenden afgrond onder zijne voeten peilde. Vil ma's handen
rustten op zijne schouders; 7,ij richtte hare oogen op de zijne. Zij
dacht hem meester te wezen, toen hij zich eensklaps met geweld uit
haar omhelzing losrukte, haar van zich afstiet cn uitriep:
Neen, dat zou laaghartig zijn! Van hier, ongelukkig kind,
vertrek, ontvlied dit huis, waarin we voortaan niet meer samen
kunnen zijn. Ik wil n tegen u zelve beschermen, door mijn eeï en
de rust van mijn huiselijken haard legen u te verdedigen.
Ik zal niet vertrekken, sprak Vilma kalm, maar beslist; gij
zult den moed niet hebben mij weg te jagen: dat zou mijn dood
vonnis zijn. Weet dus, vervolgde zij, terwijl zij dicht voor hem
ging staan, dat ik niet langer leven kan zonder u.
En ik kan niet meer leven met u. Als gij u niet verkiest
Ie verwijderen, zul ik dit oord verlaten.
Doe dat, antwoordde zij met gelatenheid; ik zal wachten tot
gij terugkomt, want gij zult; spoedig weer hier zijn. O Beruard, gij
poogt te vergeefs aan uw noodlot te ontkomen. Gij spreekt van
schande, van eer, van rust, arme redenen, waarover mijn hartstocht
zich niet heeft bekommerd, en waarmede gij u straks evenmin zult
ophouden. De schande begint eerst waar het geheim ophoudt; eer
en rust zijn alleen bedrijgt als het geheim geschonden is. Men
kan elkaar in stilte beminnen, in de. schaduw, zonder gevaar.
Genoeg, ellendig schepsel! riep Bernard; het is mij onbekend
hoe gij die heillooze en vroegrijpe kennis verkregen hebt, maar zij
jaagt mij schrik aan.
Bij die woorden sidderde Vilma en hief zij fier het hoofd op:
Sedert twaalf jaar bemin ik u, sprak zij, zonder ecu zweem
van toorn iu haar stem; sedert tien jaar beween ik u, sedert tien
jaar is er geen dag voorbijgegaan dat ik haar niet verwenseht heb
aan wie gij u hebt overgegeven, en dat ik niet de hoop heb ge
koesterd u nog eenmaal geheel de mijne te zien. Tracht overigens
niet uit te vorscheu van wie ik ervaren heb wat gij mijn kennis
noemt. Ik heb geen andere leermeesters gehad dan mijne liefde,
mijn wrok, mijne tranenen zoo ik veel weet, dan is het wijl de
eenzaamheid de uren lang en vruchtbaar maakt. Thans, moge ik
u vrees aanjagen of slechts medelijden inboezemen, dat doet niets
ter zake, omdat ik in uw hart, ondanks uw pogingen om uw ver
warring te verbergen, de liefde ontdekt heb die gij voor mij gevoelt.
Welaan, verweer u, tracht te vluchten, worstel, verzet u tegen den.
hartstocht die u foltert, gij zult de mijne zijn, want de band die,
tegen uw wil, ons vereent, is onverbrekelijk
Hare laatste woorden gingen in een snik over, die er een sner
pende en zieldoorvlijmendc uitdrukking aan gaf. De smart, onder
deze dreigende voorspelling verborgen, trof Bernard met vernieuwde
kracht en maakte hem vatbaar voor het zoetste, het zachtste, het
ter kennis gebragt, dat de sluiting der jagt op klein wild
is bepaald op Maandag 31 December e. k., en dat bet
verkoopen, te koop uitstallen en vervoeren van wild ui ter- i
lijk tot en met 14 Januarij 1878 zal mogen plaats hebben.
Men meldt ons van Stillagen, dd. 19 dezer:
,zZaturdag 11. hield de alhier gevestigde afdeeling der
Hollandsche Maatschappij van Landbouw eene vergadering
waarin o. a. door het bestuurslid, den heer Ileijligers, een
belangrijk rapport werd uitgebragt, betrekkelijk de door
hem als afgevaardigde onzer afdeeling bijgewoonde ver
gadering van de Vereeniging Hollands Noorderkwartier.
(Een verslag van het in die bijeenkomst verhandelde werd
reeds vroeger in uw blad opgenomen.) Vervolgens werd j
een afgevaardigde benoemd voor de op 19 dezer te Haarlem j
te honden buitengewone vergadering der Maatschappij, ter 1
benoeming van een lid voor liet hoofdbestuur. Onze afdee- i
ling zal aldaar worden vertegenwoordigd door den lieer j
rapporteur evengeuoemd. Wijders werd door den voorzitter j
medegedeeld dat de onlangs hier opgerigte school voor j
landbouwkundig onderwijs, door een tiental leerlingen werd j
bezocht, en aanvankelijk alle reden geeft tot tevredenheid.
Aangezien echter voor den aankoop van instrumenten enz.,
ten dienste van dit onderwijs een som van f 100 noodig is
en deze uitgave de kas der afdeeling belangrijk zou drukken,
deed liet bestuur een beroep op de medewerking der leden,
door het geven van rentelooze voorschotten, ieder groot
f 5, welke alle in vijf jaren, of, is zulks mogelijk, in
minder tijds zullen worden afgelost. Dadelijk verklaarde j
zieh daartoe een 20tal der aanwezigen bereid, en werd
alstoen besloten om mogfcen meerdere, niet ter vergadering
aanwezig zijnde leden, willen medewerken, liet bedrag dei-
te geven voorschotten evenredig te verminderen.
Nadat nog was medegedeeld, dat in den loop der vol
gende maand eene vergadering met dames zal plaats hebben,
in welke door den lieer J. Groot alhier eene lezing zal
worden gehouden over de zuivelbereiding, alsmede dat
correspondentie wordt gevoerd met den heer W. Sluis
over eene hier door hem te geven proeve zijner methode
van kaasbereiding, werd de vergadering door den voor
zitter met een woord van herinnering aan hetgeen door
menscbelijkste van al de tegenstrijd igste gevoelens die dezen avond
zich de heerschappij over zijn hart betwist hadden. Hij vatte Vilma's
handen in de zijne en poogde haar kalmer te stemmen.
Kom tot n zeiven, smeekle hijvoer een andere laaispreek
niet langer op dien gebiedenden toon, die mij huiveren doet. Zoo
gij mij lief hebt, ontferm u over ons! Laat varen uw heilloos plan
om ons in het verderf te storten. Zoo gij lijdt, zullen wij samen
de middelen opsporen om u te genezen. Ik kan uw minnaar niet
wezen, dat weet gij wel. maar uw vriend
Zij schudde het hoofd.
liet kan geen vriendschap zijn, sprak zij, omdat het liefde is.
Dan zij God ons genadig! riep Bernard.
Hij schoof Vilma, die nog altijd voor hem stond, op zijde en
verwijderde zich haastig. Zij zag hem vluchten en verdwijnen ouder
het geboomte van het park, waarover de nacht zijn schemerend licht
verspreidde. En toen ze zieh nu alleen zag, liet zij zich op ee:j
stoel vallen en bleef cenige oogcnblikke» zitten peinzen. Doch in
die onbewegelijke houding werd zij spoedig overvallen door ds koelie
van den avond, en zij keerde in de kamer terug. Doch voord it zij
zich naar hare eigene vertrekken begaf, liep zij even bij Angelique
binnen om te zien of zij reeds ingeslapen was. Doch de gravin
(1'Argennes sliep niet. Bij het flauwe schijnsel; der kleine lamp zag
Vilma dat hare oogen nog open waren en sterker schitterden dan
gewoonlijk. Zij vatte hare handen, die op de dekens rustten zij
waren brandend heet.
Hebt ge pijn? vroeg zij.
Ja, een weinig hoofdpijn van de koorts, antwoordde Angelique;
maar met een paar uur zal het beter zijn.
Zoudt ge het niet goed vinden als ik eens den dokter uit
Yallon liet roepen?
Neen, zeker niet; dat is morgen ochtend altijd vroeg genoeg.
Dan zal ik van nacht iu een fauteuil hier bij u blijven.
Dat verbied ik u ten stelligste, lieveling; g.i gerust slapen.
Ik heb geen bijzondere oppassing noodig, en anders zou ik mijn
kamenier nog hier kunnen houden.
Vilma kuste haar en wilde heengaan, toen Angelique nog vroeg:
En Bernardhoe hebt ge liet met hem gemaakt?
Wij hebben den avond samen op het terras doorgebracht,
antwoordde Vilma haastig. Later is hij in het park gaan wandelen
het is een heerlijke nacht.
Bij die woorden ging zij de kamer uit, min of meer bedremmeld,
onzeker of de vraag van mevrouw d'Argenncs haar door een begin
van argwaan was ingegeven. Voorts, toc:i zij bedacht dat Ange-
liques ongesteldheid wellicht de voorbode was van eene ernstige
ziekte, ontstelde zij hevig van die gedachte.
Als die ziekte een beslisseiulen keer nam, zou Bernard vrij
worden, sprak zij bij zich zelve, cn dan zou hij zijne liefde jegens
mij niet langer voor een misdaad houden Maar neen, neenZij
blijve leven! En vooral, zij blijve schoon: ik wil den strijd voeren
met gelijke wapenen.
Met die overdenking viel zij in slaap.
Terzelfder lijd doolde graaf d'Argennes met onrustigen tred
de afdeeling, in vergelijking met vroeger, dit jaar is ver-
rigt, gesloten.
Vrijdag a. s. hebben we liier de eerste volksvoordragt
in dit saizoen. In een volgenden iets daarover. Reeds
nu echter kan ik u mcdedeelen, dat, niet. uitzondering van
den heer Koster alhier, de sprekers en ook de medewerkers
in een op te voeren blijspel uit uwe gemeente zullen zijn.
De gave des woords schijnt niet meer Schagens deel te
zijn en, wanneer men de Harmonie-kapel uitzondert, strij
ken wij op het gebied der kunst de vlag voor iedere
gemeente om ons heen. Zou men hier niet met Judels
zingen: Is om" enz."
Uit Nieuwe Niedorp meldt men dd. 19 dezer:
Jl. Zondag werd alhier liet nieuwe kerkgebouw ingewijd.
Voor een groote schare menschen, het ruime gebouw kon
ze nauwelijks bevattc-n, sprak ds. Calköen naar aanleiding
van I Peter. 2. 5. De gemeente-architect van Medcmblik,
de heer van Wijngaarden, liceft eer van zijn werk. Ook
het nieuwe orgel wei'd voor het eerst bespeeld. De heer
J. Groot, organist te Purmerend, had zich met het eerste i
spel heiast en zoowel bij de godsdienstoefening als 1
's namiddags hij het orgelconcert moest men zijn vlugheid
en tact van registeeren bewonderen.
liet orgel is vervaardigd door de hecren van Dam te
Leeuwarden, bevat 20 registers van de schoonste geluiden. 1
liet instrument heeft twee klavieren en een aanhangend
pedaal. De heeren van Dam hebben door dit werk hunnen
ouden roem gehandgaafd en getoond dat zij niet stil blijven
staan, maar steeds voorwaarts streven. Hun tinna is trouwens
door geheel ons vaderland bekend."
Het ijzeren stoomschip Friesland, kapt. A. Bik, van
de Rotterdamsche Lloyd, is den 4 Dec. op zijn reis van
Ned.-Indië herwaarts te Gibraltar uitgeloopen.
lluim gerekend wordt voor de reis van Gibraltar naar
een Hollandsche haven voor zulk een stoomschip acht
dagen gesteld.
Niettegenstaande schrijven wij heden 20 Dec. en is taal
noch teeken van het stoomschip vernomen.
Op casco en lading zijn belangrijke sommen, zoowel
onder de boom en van zijn sluimerend park rond. Zonder dat Lij
zich liet. gevaar poogde te ontveinzen, dat in deze lange en koortsig
doorleefde avonduren voor hem ontstaan' was, vroeg hij zich af,
door welke middelen hij er in slagen zou om het te bezweren.
Zonder twijfel had hij reclen, zieh geluk te wcnschen. Zijne recht
schapenheid was deze nieuwe beproeving smetteloos te boven
gekomen. Onder den invloed van een heilzamen schrik, legde hij
zijne verbeelding liet zwijgen op, om alleen aan zijne rede hel, ooi-
te leenen. Zij gaf hem achtereenvolgens verschillende raadgevingen,
die hij aan een nauwkeurig onderzoek onderwierp. De meesten
verwierp hij als onbruikbaar, vooral die om Angelique de volle
waarheid te zeggen, cn hare hulp in te roepen om Viliaa te bewegen,
ecnige maanden in het klooster van het Heilige Hart door te
brengen. Hij gevoelde geene vrijheid om, zelfs aan zijne vrouw,
het geheim van dien gcvloekteu hartstocht ie ontsluieren. ITij
bepaalde zijne aandacht liever bij het denkbeeld van een scheiding
overtuigd dat hij gemakkelijk een voorwendsel zou vinden om een
reis van twee of drie maanden te kunnen dógn. Iu dien tijd, als
zij zijn bijzijn miste, zou Vilina tot kalmte komen. Dc verraderlijke
bekoring, waaraan hij zelf ten prooi was en die hem nog zoo zwak
deed zijn, zou verdwijnen en heui al de edele veerkracht hergeven,
die hij voortaan wilde aanwenden in den strijd waartoe hij zich
veroordeeld had. Toen hij laat in den avonil naar het kasteel
terugkeerde, was hij besloten om op reis ie gaan en tot op liet
oogenblik van zijn vertrek elke gelegenheid te vermijden, dat hij
met Yiluia alleen zou kunuen ziju.
Maar een onvoorziene omstandigheid wierp ziju plannen in duigen
en verijdelde z.ijn kloeke voornemens. Des nachts uain de onpas
selijkheid van gravin d'Argennes eene ernstige wendiug. De dokter
uit Vallon werd op het kasteel ontboden en verklaarde, dat zelfs
wanneer er zich geen ernstige verschijnselen voordeden, de zieke
toch een paar weken stilte en rust en de zorgvuldigste verpleging
noodig had. Bernard was dus verhinderd, zich van Vilma te
verwijderen.
O, het noodlot heeft er de hand inklaagde hij. Niet
alleen dat ik hier vastgehouden word, maar bovendien ben ik ver
oordeeld eiken dag, elk uur, alleen te zijn met haar die ik wilde
ontvluchten.
De bemoeienissen, waarmede hij in liet eerst door Augeliques
ziekte bezig gehouden werd, beschermden hem tegen de verzoekingen
welke hij vreesde. Vilma zelve scheen aan niets anders te denkeu
dan aan het herstel van haar nicht, aan wie zij. met een rusteloozen
ijver, die Bernards gemoed tot dankbaarheid stemde en hem zwakker
maakte, voortdurend de grootste zorg en deelneming wijdde. Maar
toen elke vrees van verergering ongegrond bleek, toeu Angelique
niet langer zulk con nauwlettend toezbht vereischte- en langzaam
begon te herstellen, waren dc ongelukkigen verscheidene achtereen
volgende dagen alleen. Graaf d'Argennes kon er nog niet aan
denken om de ontworpen reis te ondernemen, en Yilma was vast
besloten om te overwinnen.
Wordt vervolgd.)
