MAGAZIJN DE BAZAR, Hotel, Restauratie ei Mjltiis, H E R IJ K. Nationaal Huldeblijk. EIGEN HULP. SPEKSLAGERIJ, Ju. DEPOTS VAN TIIEE, Prima kwaliteit KAPOK, THEE. ZALF MOLLQWAY M. RAVENSWAAY ZONEN, GEBR. NAS C. Amsterdam, E. BRANDSMA. BURGEMEESTER c» WETHOUDERS der gemeente ANNA PA-ULOWNA brengen ter openbare kennis, dat er voor de ingezetenen dezer gemeente, op WOENSDAG den lüden JUNIJ e. k., van des voormiddags 9 tot des namiddags 2 ure, in de herberg van K. F. MEIJER, in de buurt VEERBURG, eenc ïJTTIlïfi zal worden gehouden voor den T^T EH I—C TTT?. V£1<IX Maten en Gewicliten. Anna Paulowna, den 11 Junij 1878. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. C. DE LEEUW, Wethouder, 1°. Burgemeester. A. J. DE JONGH, Secretaris. ADVERTENTIËN. Bevallen van eene Docliter A. F. SCHELLINGER— GROEN. Nieinvediep, 12 Junij 1878. Eenige kennisgeving. Heden overleed, zacht en kalm, mijn geliefde Echtgenoot SIEUWERT MOLENAAR Fz., in den ouderdom van circa 83 jaren. De Wed. S. MOLENAAR—RAB. Ook namens Kinderen en Behuwdkinderen. Vlieland, 10 Junij 1878. De Subcommissie te ANNA PAULOWNA maakt aan de ingezetenen bekend, dat er op a. s. ZATERDAG, MAANDAG en DINSDAG, den 15, 17 en 18 dezer, des voormiddags van 10 tot 1 ure en op a. s. ZONDAG, den 16 dezer, des namiddags van 1 tot 3 ure, ter Secretarie der gemeente, eene zitting zal worden gehouden tot het in ontvangst nemen van gelden voor het Nationaal Huldeblijk, te geven aan Z. li. BB. Prins Hendrik der Nederlanden bij gelegenheid van HDs. aanstaand huwelijk. Volgens bepaling van het Hoofdbestuur kan elke afzonderlijke bijdrage van ten minste 25 cents tot lO gulden bedragen. Honger som van één persoon wordt niet aangenomen. De namen en woonplaatsen der gevers zullen allen, zonder vermelding der bijdrage, in een Album verzameld, aan liet Vorstelijk Echtpaar worden aangeboden. Anna Paulowna, den 12 Juni 1878. De Subcommissie voor het Nationaal Huldeblijk te Anna Paulowna, C. E. PERK. TH. J. WALLER. J. C. DE LEEUW. A. J. DE JONGH. Jhr. Mr. D. VAN FOREEST. Al degenen die iets te vorderen hebben "van, of verschuldigd zijn aan, of borgtogten onder zich hebben betreffende de nalaten schap van GRIETJE BUTTER, in leven Echtgenoote van CORNELIS HOPMAN, Landman te Wieringerwaard, en aldaar overleden den 1 October 1S77, gelieve daarvan Ol'OAl'Ë te doen, ten kantore van Notaris ABR. SLOOS, te Winkel, vóór of op den 1 Julij 8878. Afdceling Aan de Leden wordt kennis gegeven dat onze bediende J. TOMPOT om over wegende redenen uit de dienst der Vereeniging is OUtSl^geil. DE COMMISSIE. Op liet beste gedeelte van den Buitenltant, aan liet gStóVtiOÜL gelegen, is door familie omstandigheden 'JT E Ei O PEen van ouds goed beklant tweede rang met 23 BEDDEN en een nieuwen completen INVENTARIS. Adres onder letter X, bij den Boekhandelaar VOSKUIL, Paleisstraat bij den Dam 7, te Amsterdam. Ter overname aangeboden: 2feEene nette, onheugelijke jaren bestaande, beklante gelegen op het drukste gedeelte van Amsterdam, alwaar DKIE VABtKKNS per week geslagt worden. Brieven franco, motto Varkens, bij den Kantoor- Boekhandelaar J. A. ALDAG, St. Jansstraat, No. 20, Amsterdam. UIT HET MAGAZIJN VAN te G9RI\€1IEM. Deze THEEËN worden afgeleverd in ver zegelde pakjes van vijf, twee en een half en een Ned. ons, met vermelding van Nommer en Prijs, voor zien van nevensstaand Merk, volgens de Wet gedeponeerd. Zich tot de uitvoering van geëerde orders aanbevelende. Nieuwediep. A. METZELAAR, Binnenhaven 12. Helder. J. BREEBAART, Langestraat. Wieringen. J. D. BOERSEN. Scha gen. J. DENIJS. BINNENHAVEN. BED, PELUW en 2 KUSSENS, van af 2O gulden. ZWARE SOUCIION FIJN-GEURIGE PECCO SOUCHON per 5 ons f 1.25 „5 1.50 Verkrijgbaar bij den Heer J. KOR VER, Sgioorstrnnt en Zuiilstraat te Helder. 9 Alle soorten van etterbuilen., zeere bcenen, verzweringen, wonden en uitslag, kunnen genezen worden door een gedurig gebruik dezer koelende, verzachtende eu lieelende Zalf. De oude eu meestal falende wijze om de kanten der zweren met pleisters te zameii te trekken, is geheel geweken voor de verstandiger behandeling door Holloway's Zalf, die van den grond af de wond niet gave en gezonde korre lingen opvultdeze groeijen langzamerhand op tot dat zij de opper vlakte bereiken, te zuraen trekken, verharden en dadelijk met nieuw en gezond vel overdekt worden. De behoorlijke aanwending dezer Zalf vermindert de ontsteking, maakt dat de ongezonde ontlading eerst verdikt en dan geheel ophoudt. De Pillen moeten tegelijkertijd ingenomen worden, ten einde in vereeniging met de Zalf te werken. Doosjes TILLEN en Potjes ZALF. f 0.80, f 1.85, f 3—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50. Ze worden verkocht bij de Apothekers. Voor den verkoop in het groot vervoege men zich bij d n Professor HOLLOWAY, 533, Oxford-Street, Londen. KEN LES IN HET SCHRIJVEN. door E. Legouté, (Slot.) In de nationale archieven bevindt zich een verzameling, die ik ieder liefhebber van geschiedkundige curiositeiten aanbeveel. In een vijftal groote zalen, die met keurigen smaak zijn gerestaureerd, vindt men daar verzameld een geheele geschiedenis van Frankrijk. Men heeft dikwijls getracht om de verschillende phasen van het verled ene en den lo >p der beschaving weer te geven door een chronologische volgorde van gebouwen, gedenkteekenen, schilderijen, afbeeldingen va i beroemde mannen 'of vorsten 't is de geschiedenis zooals zij door de bouw- en de schilderkunst wordt geschreven. In de archieven vindt men de geschiedenis op schrift. Langs die muren vertooncn zich een menigte handschriften die, zich uitstrekkende van de Merovingiërs tot aan de laatste jaren der restauratie, als 't ware een kleinen spiegel vormen, waarin de algemeene loop der industrie, der kunst en der volksopvoeding weerkaatst wordt. Vooreerst toont ons de overgang van den papyrus tot het per kament en van het perkament tot het papier een beeld van het ontstaan van een der merkwaardigste voertuigen der beschaving. Wat zou onze tegenwoordige maatschappij zijn zonder papier! De verschijning van het gothisehe schrift in de plaats van het Romeiusche, op 't zelfde tijdstip dat de kathedralen de Romeiusche tempels vervingen, kondigt de komst aan van de bevallige en grillige godin der middeleeuwen, de verbeelding. Eindelijk en vooral toont zich op de schitterende wijze de ontwikkeling van het onderligt door het ten tooneele treden van het individueele schrift. Men weet dat het schrijven hingen tijd het voorregt is geweest van de klerken. Enkelen schreven voor iedereen. Djor Eginhard weet iedereen, dat Karei de Groote niet schrijven kon. Toen de kruisvaarders in de 13de eeuw te Konstan- tinopel kwamen, maakten zij zich vrolijk over de Byzantynen, die schrijfgereedschap bij zich droegen, en men kent de vaste formule, die in de akten door de edelen gesloten, voorkwam: „De genoemde heeft verkaard niet te kunnen schrijven, zijnde edelman." De onwetendheid was toen een privilege. Omstreeks 't midden der veertiende eeuw toont ons de schoone verzameling in de archieven voor het eerst het handelend optreden van de menschel ij ke hand bij zijn verklaringen, 't Is de naam- teekening„Tiend 1350," door een hertog van Lotharingen onder een tractaat gezet. Toen eens de stoot aan de beweging gegeven was, ontwikkelde zij zich snel en zij schonk het leven aan een reeks van handschriften, die ons telkens interessante beelden Yertoonen uit de tijden, waarvan zij dogteekenen. Het schrift van de vorsten uit 't huis van Yalois is keurig, elegant, klein en herinnert de iets gemaniereerde bevalligheid van de personen uit liet Renaissance tijdperk. Met Lodewijk XIV ontwikkelde zich het solide, groote, regelmatige schrift, dat de natuurlijke uitdrukking is van de klassieke letterkunde. Voorts treft men van 't begin der 18de tot aan de 19de eeuw de gelieele reeks van eigenhandige brieven aan, wier groote talrijkheid 't bewijs oplevert voor de eindelooze uitbreiding der maatschappelijke betrekkingen en die u, gewaarmerkt door de meest beroemde namen, de herinnering ver levendigen van de heerlijke of verachtelijke daden, de verschrikkelijke of gelukkige gebeurtenissen, die de 150 jaren, welke ons van den dood van Lodewijk XIV scheiden, bekoorlijk, ontzettend of onver getelijk hebben gemaakt. Onder de meest zeldzame zaken dezer verzameling mogen een tweetal brieven gerekend worden, de een van Bonaparte, als generaal, de ander van Napoleon I, als Keizer. De eerste is, 4t kan niet worden ontkend, onregelmatig, heftig, wild en vertoont een onstuimige en brutale kracht, maar 't is in alle gevallen nog schrift. Men bespeurt dat hij, die hem schreef, overtuigd was van de noodzakelijkheid, dat Lij gelezen moest worden. Eenmaal Kei/er geworden, moet men raden naar 't geen er staat. Geen woord in die i tweeden brief is voltooid geen letter goed gevormd geen enkele spelregel in 't oog gehoudenHij behandelt de letters en de spraakkunst met dezelfde verachting als de menschen. Hij ver plettert ze, hij martelt ze, hij schrijft, zoods hij te paard stijgt. Wat de personen betreft tot wie hij zich rigt, zooveel te erger voor hen als zij het niet lezen kunnen. De Oostersche despoten spreken door gebaren en men begrijpt henhij spreekt in lrieroglyphen dat men hem ontcijfere! Die man is er in geslaagd de autocratie ook op het schrift toe te passen Men bespeurt, ik was allengs van het gebied der feiten op dat der gevolgtrekkingen overgegaan; het gezigt dier geschreven getuigen bragt mij tot het vraagstuk terug, door mijn kleindochter gesteld, en langzamerhand werd een geheele reeks van overdenkingen en opmerkingen over dit onderwerp in mij wakker. Wat vreemde zaak sprak ik tat mijzelf; iedereen bespot hen die beweren dat /ij uit het schrift het karakter van een persoon kunnen beoordeelen, en iedereen volgt hen nn. Gij zijt in een salondaar komt een brief van een beroemd man wat is liet. eerste woord dat uw mond ontsnapt? „Laat mij zijn schrift eens zien?" Wat zegt gij na een aandachtige beschouwing? „Ik had gedacht dat zijn schrift zoo of wel dat het anders zou zijn." Waarom? Vanwaar komt onze zucht om verzamelingen van de autographen van beroemde personen te bezitten? Waarom hecht men duizendmaal meer waarde aan eenige onbeduidende regels, door een niet lof bekenden naam onderteekend, dan aan de meest wel sprekende bladzijde van een onbekende? Waarom zijn de uitgevers er zoo opgesteld om onder het portret van den schrijver, dat zij hij het werk voegen, een fac-simile van zijn schrift te voegen? Waarom betreuren wij het zoo, geen enkelen regel van de hand van Molière te bezitten? Waarom? Waarom? Omdat wij, trots spotternijen, als bij instinct gevoelen, dat alles wat van den meuscli uitgaat getuigenis van hem aflegt, en dat bijgevolg zijn schrift waarde heeft, niet bij wijze van portret, maar als een aanduiding, een verwijzing, een afdruk, een echo, een uitvloeisel. Beoordeelt men de menschen niet naar hun gang, hun uiterlijk, den toon hunner stem, hun gebaren En wat is het schrift anders dan een gebaar, en wel het meest bcteekenisvolle van alle gebaren Ons schriftwijzigt zich, en wijzigt zich geheel en al naar ons eigen gesteldheid en ook naar den persoon tot wien wij ons rigten. Men schrijft geen rekwest met dezelfde hand waarmede men er een afwijst. Men schrijft niet aan zijn meerdere als aan zijn mindere; men schrijft niet op de zelfde wijze aan zijn meisje als aan zijn vrouw. Vóór het huwelijk zijn wij allen schoonschrijvers, later bijna allen krabbelaars. Ik Leb, in een interessant werk van De Beauchesne, een twee tal brieven gezien van den armen Lodewijk XVII, die eenige maanden na elkander gedateerd zijn. Toen het kind in de Temple kwam, was zijn schrift behoorlijk, elegant, met eenige kinderlijke linksheid; men bespeurt er de opvoeding in van den edelman. Welke verandering een jaar daarna! De letters zijn misvormd, afgebroken; men zou zeggen dat het 't schrift is van een idioot; al de ligchamelijke en zedelijke kwellingen waaraan de arme martelaar heeft blootgestaan, al de euveldaden vau zijn beul zijn daar in enkele letters neergeschreven. Nog een opmerkenswaardige bijzonderheid. Er zijn op 't oogenblik in Frankrijk een zeker aantal familiën, bij wie men het groote, min of meer monumentale schrift, zwaar maar vol waardigheid, van de eeuw van Lodewijk XIV terugvindt. Weet gij welke die familiën zijn? Zij behooren alle tot de hooge aristocratie. Zij hebben als bij overlevering dit schrift als onderscheiding bewaard, hun schrift is een zinnebeeld van hunne adellijke aanspraken, het maakt een deel uit van hun blazoen. Welk besluit valt uit dit alles te trekken? Dat de graphologie een wetenschap is en dat de autographen een on weerspreek baar bewijs leveren van zedelijke diagnostie? De hemel verhoede het! De feiten zijn te dikwijls in tegenspraak met dit stelsel; ik vond in de archieven een te schrikkelijke ontkenning: Lodewijk XVI en Bobcspiere hadden dezelfde hand! Ik bepaal mij hij de opmerking, dat de autographische studiën niet zonder waarde zijn voor de psychologische dat het een studie is, die wel bij den onderzoekenden en nasporende» geest van onzen tijd past, en dat bij het uitgebreide onderzoek, 't welk de 19de eeuw aan den menschelijken geest wijdt, onder de wolke van getuigen d charge en d decharge het schrift een der aangenaamste is om aan te halen en te raadplegen, mits men liet niet voor onfeilbaar houde. Dit was het gevolg van mijn bezoek in de archieven. Ik had mijn kleindochter medegenomen. Ik toonde haar achter elkander wat de vijf schoone zalen opleverden en lei haar den zin van al de documenten uit; ik trachtte verband te brengen tusschen die nieuwe zaken en de kleine hoeveelheid kennis, die zij reeds opgedaan had ten slotle maakte ik haar onder een aangenamen vorm deelgenoot voor zoover ik dit kon van de overwegingen, waartoe dit geschiedkundig uitstapje mij geleid hadden. Of zij alles begreep? Neen. Begreep zij het geheel? Neen. Had ik echter gelijk, haar in te wijden in deze nieuwe gedachtenreeks? Ja. De tuinlieden zeggen, dat er ouder het zaad, 't welk zij in de aarde strooijen enkele korrels zijn, die eerst twee, drie jaar later ontkiemen. Hoe komt dat? Zij weten het niet. De korrels slapen cetiigcn tijd, tot zij onverwachts tot ontwikkeling komen. Zoo gaat het ook met enkele gedachten, die (leu kinderen zijn medegedeeld. Zijn de denk beelden voor hen te hoog, 't komt er niet op aan; de leeftijd en de gedachten zullen eenmaal zamenstemmen. Begrijpen de kinderen het van daag nog niet, goed, zij zullen het morgen begrijpen. Strooi de zandkorrels uit, maar wees voorzigiig in de keuzeBedenk dat er ook vergiftige planten zijnNeem nooit anders dan gezonde, vruchtbare, voedzame en prachtige korrels! Wat de tijd der ont kieming betreft, geloof in het kind, eenmaal zullen zij zich ont wikkelen; 't is onderwijs op rente gezet. Stoomsuelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1878 | | pagina 4