BELBERMIE N NI EU W E DIEPE 11 C 01IIA N T. Woensdag 21 Augustus. Jaargang36. Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier. 1878. N°. 100. „W ij huldigen liet goede." Verschijnt Dingsdag, Donderdag en Zaturdag namiddag. Abonnementsprijs per kwartaal1.30. pk franco per post - 1.65. Uitgever A. A. BAKKER Cz. Bureau: MOLENPLEIN N°. 163. Prijs der Advertentiën: Van 14 regels 60 Cents, elke regel meer 15 Cents. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Eiken Donderdag vertrekt de mail naar Oost-Indië. Laatste ligting 's avonds 6 uur. VERGADERING van den RAAD der gemeente TEXEL, op VRIJDAG den 23 AUGUSTUS 1878, 's morgens 10 ure. Punten van behandeling: Ingekomen stukken. Vaststelling rekeningen Gemeente, Armbestuur en Weeshuis. Opmaken voordragt voor twee Leden van het Collegie van zetters. HELDER en NIEUWEDIEP, 20 Augustus. Gisteren morgen is op do Heldersclie kust aangespoeld en opgevischt een lijk, in vergevorderden staat van ont binding verkeerende. Het is gekist en op het kerkhof begraven. Men gist met eenigen grond dat bet 't lijk zal zijn van kapitein van der Veen, gezagvoerder van bet barkschip „Dieuwerke," hetwelk in het voorjaar uit IJmuiden is vertrokken en waarvan sedert niets is vernomen. Gisteren morgen is het overblijfsel van wijlen den loods J. Hemelrijk, hetwelk volgens ons vorig nommer achter de Koog op Texel gevonden en erkend is, naar hier vervoerd en door de hier aanwezige loodsen ten grave gebragt. Wij maken belangstellenden opmerkzaam op de hier achter voorkomende annonce der Floralia-Commissie, waarin zij vermeldt, zitting te houden op Donderdag a. s. tot het inschrijven van deelnemers aan de tentoonstelling en de beoordeeling ter bekrooning. De 25ste compagnie vesting-artillerie, die gedurende 14 dagen aan de schietoefeningen alhier had deelgenomen, is jl. Zaturdag, onder bevel van den kapt. S. J". A. de Quertemont, naar hare garnizoensplaats, Breda, terug gekeerd. Onder commando van den kapt. II. N. Boer- rigter is dienzelfden dag eene compagnie uit Hellevoetsluis alhier aangekomen, mede tot oefening met liet vesting- geschut. „L UKNS-HO F," door MAGDALENE THORESEN. (Vervolff.) Kort daarna zat zij bevend in haar slaapkamer na te denken over hetgeen zij gedaan had. Tot hiertoe had de toorn haar be- heersclit en haar ingegeven wat haar te doen stond; maar nu langzamerhand de opgewondenheid voor kalmte plaats maakte, kwamen ook de redeneeringen op, en zij was er zich ten volle van bewust dat er kwade dagen voor kaïtr zouden aanbreken, erger dan al wat zij tot dusver ondervonden bad. Had zij kracht genoeg om ook dit te dragen? Daar kwam weder een denkbeeld bij haar op, dat haar reeds meermalen voor den geest had gezweefd, maar dat zij tot nog toe altijd bevreesd en vol angst zich uit 't hoofd liatl gezet: zij kon vluchten! Een tijdlang bleef zij wikken en'wegen, zonder tot een besluit te kunnen komen. Vooreerst was het slechts zaak hier vandaan te komen; de tweede vraag was: waarhéen te vluchten? Daar hoorde ze plotseling eenige donderende slagen legen de deur der groote schuur, en het meisje sprong verschrikt op van den rand dei- bedstede, waarop zij zich had neergezet. In dit oogenblik van twijfel en dreigend gevaar kwam de trotsclie, beheerschende blik weder over haar, en die blik bezwoer ook den schrik harer ziel. Al was er ook gevaar aan het waagstuk verbonden, al stond haar ook later tegenspoed en ellende te wachten, zij zou er niet tegen opzien De hoeve van den predikant lag drie mijlen verder; het ijs was nog berijdbaar, als zij bet paard voorzichtig mende; en als zij den predikant alles vertelde en hem baar nood klaagde en de aanvech tingen, waaraan zij dag aau dag blootgesteld was, dan zou hij liaar niet zijn raad en hulp weigeren. Een oud paard, dat hare moeder nog mede op de hoeve gebracht had, kon zij voor de slede spannen, die onderstboven achter den houtstapel lag en zelden meer gebruikt werdhare weinige kleedingstukken had ze spoedig in een bundeltje saamgepakt. Ach, zij had haar moeder wel be loofd, dat ze haren stiefvader zou verzorgen en hem niet zou ver laten, maar nu moest zij haar woord breken, ora zich zelf niet in het verderf te storten Nadat Aagot. op die wijze de zaak haastig overlegd had, werd de gedachte terstond door de daad gevolgd. Zij had reeds zooveel kwaads doorleefd en nog zooveel ergèrs te wachten, dat reeds dit denkbeeld haar met de noodige geestkracht bezielde en met dat zelfvertrouwen, dat een vrouw altijd bezit, als zij met zekerheid weet, dat zij geheel op eigen kracht zal moeten steunen! Toen zij een poos later het huis uitging en zich naar den stal begaf, was zij met meer dan mannelijke wilskracht misschien juister: met meer dan vrouwelijke wilskracht toegerust. „Kom, doe de deur open," riep Aamund uit de schuur. „Ik hoor dat ge nog buiten zijt." „Ge moet wachten tot ik het paard vastgebonden heb; liet is Z. M. de Koning heeft de wet op het lager onderwijs bekrachtigd. Z. M. de Koning zal Donderdag a. s. met gevolg van het Loo op reis naar Potsdam gaan, tot bijwoning der hivYvelijksplegtigheid van HDs. broeder. Voor het zelfde doel zal II. K. II. Prinses Marianne zich heden naar de Pruissische hoofdstad begeven. Jl. Zaturdag overleed te Utrecht de gepensioneerde kapt.-ter-zee J. E. Koopman, adjudant des Konings in buitengewone dienst, zoon van den met roem uit de Belgische onlusten bekenden vice-admiraal Koopman. De raad van toezigt op de spoorwegdienst heeft in het vorige jaar de vraag te overwegen gehad, of retour biljetten (gedeelte terugreis) alleen geldig zijn voor den persoon, aan wie liet biljet bij heenreis is afgegeven. De spoorwegbesturen beantwoordden die vraag bevestigend. Die uitlegging kwam aan den raad van toezigt strijdig voor, zoowel met het belang van het reizend publiek, als met den aard van liet plaatsbewijs op een spoorweg, zijnde een bewijs aan toonder, dat regt heeft op vervoer over een zeker trajekt binnen een meer of minder beperkte tijdruimte. Bij zijne beschikking van 26 Julij had de minister van Binnenlandsche Zaken in die zienswijze gedeeld, zoodat de raad meende, bij liet vasthouden van de zijde der spoorweg bestuurders aan de tegenovergestelde meening, aan de regering een voorstel te moeten doen tot eene toevoeging aan art. 10 van liet algemeen reglement voor liet vervoer, waarin het beginsel der geldigheid ook voor een ander persoon dan den oorspronkelijken houder bepaald wordt uitgedrukt. In een schrijven te dier zake van 31 Dec. vestigde de raad de aandacht op eene uitspraak van liet ministerie van Koophandel in Oostenrijk, waarbij in gelijken zin was beslist. Aangenomen het beroep naar 's Hertogenbosch door ds. B. van Schelven, predikant te Alkmaar. Bedankt voor het beroep naar de Doopsgez. gem. op Wieringen door ds. II. G. Dornseiffen, te Terhorne. Tot directeur van het ll.-C. Seminarium tc Katwijk is, in plaats van den heer A. Henriet, benoemd de heer Clemens Wilde. losgebroken en loopt overal rond," antwoordde Aagot, terwijl zij liet paard voor de slede spande. „Doe open, meid, of ik trap de deur inriep hij weer. „Ge moet wachten tot ik het paard op stal gebracht heb," ant woordde zij, nam' de teugels ter hand en gaf het paard een lichten zweepslag, om het op het ijs te brengen. Daar stond plotseling, alsof hij uit den grond verrezen was, Thor voor haar. „Ik zie wel, wat uw voornemen is," fluisterde hij en greep naai de leidsels om het paard tegen te houden. „Hebt gij er goed over nagedacht? Het ijs is niet best tc vertrouwen; en er zijn hier en daar door de visschers bijten ge hakt. en het oude paard is bijna krachteloos; het kan niet veel lijden." „Gij zult wel begrijpen dat ik doe wat ik wil," antwoordde zij kortaf. „Laat het paard los, dan kan ik weggaan voordat Aamund uit dc schuur loskomt en Niels te hulp roept. Ik hen niet bang voor mijn leven; als de lieve God liet hebben wil, dan mag hij het in Jezus' naam nemen. Ga nu heen en pas op dat Aamund mij niet volgt." „Ik ben tegen zulk een razenden woesteling niet bestand, maar over u zal ik wacht houden," antwoordde de jongman met kloeken moed, en daarop nam hij zonder verder iets tc zeggen de teugels in dc hand, sprong achter het meisje op de slede en in het zelfde oogenblik vlogen ze voorwaarts.... liet ijs op. Nu kon hunne vlucht niet langer verborgen blijven. Het paard rende brieschend voort en zijn hoeven deden het ijs dreunen. Daar hoorde men in de verte op de hoeve een geweldig geraas, alsof er met geweld iets stukgeslagen werd. De jongman had de deur opengetrapt eu schreeuwde hen razend van woede achterna. Want hij vermoedde wat er gebeurd was. Spoedig was ook Niels bij hem. Het meisje was hun ontvlucht met Thor! Zoo was oogenschijn- lijk de stand der zaak en derhalve waren beide broeders eenparig in hun besluit. Voor de eerste maai van hun leven hadden zij één wil, één plan, waarin zij met elkander overeenstemden, één toorn, maar ditmaal niet tegen elkander. Terwijl Aamund daar stond en in machtelooze woede bleef voortrazen, liep Niels naai den stal, bracht een paard buiten, en spande het voor de slede. Zij spraken verder niets met elkander; slechts een paar spottende woorden lieten .zij zich ontvallen over Thor, die liet slechtste paard en de slechtste slede genomen had. Daarop stuurden zij liet paard het ijs op, ieder met liet stellige voornemen, het meisje inet geweld in bezit te nemen. En hetgeen zij met elkander omtrent Thor afspraken, beloofde dezen niet veel goeds. Het was een woeste tocht, daar buiten in den winternacht. Een bijna ondoordringbare duisternisoveral een doodelijke, akelige stille. De hooge, zwaar besneeuwde bergen sloten aan beide kanten den fjord in, en de zware nachtwolken welfden er een donkeren koepel over heen. Geen teeken, geen ster, die vriendelijk den weg wees, slechts de flikkerende weerschijn van het spiegelgladde ijs was het eenige teeken van leven en van dood. Niemand kende Omtrent de verwachtingen van- den oogst in de provincie Noordliolland kan het volgende worden medegedeeld: Door den zachten winter en het schoone voorjaarsweder ontwikkelden zich schier alle gewassen zeer gunstig en beloofde de oogst over het algemeen zeer ruim te zullen wezen. De in de laatste maanden voorgekomen droogte verminderde de verwachting daarop evenwel in eenige mate. Gerst, haver, tarwe en rogge beloveu eene goede op brengst. Boekweit zal tamelijk opleveren. Karweizaad en mosterdzaad staan goed, vlas redelijk. Erwten en boonen staan goed, doch hebben veel te lijden van ongedierte. Men kan daardoor van die gewassen nog niets met zeker heid zeggen. Van aardappelen wordt een ruim beschot van goede kwaliteit verwacht. De ziekte jieeft zich echter op enkele plaatsen vertoond. De weilanden verkeerden tot in het laatst van Junij in gunstigen staat; de eerste snede gras was zeer gunstig; de tweede snede zal echter door de droogte der laatste maanden hier en daar minder opleveren. De appelboomen staan meestal goed geladende op brengst der perenboomen zal echter gering zijn. Het bloembollengewas, voornamelijk dat der hyacinthen, was dit jaar niet zeer gunstig; met de tulpen was het iets beter gesteld. Het Vaderland vestigt in een artikel „Sociaal-demo cratie in Nederland" de aandacht op het feit, dat zich te Amsterdam eene vereeniging heeft gevormd, die zich sociaal democratisch noemt. Met de beginselen van het Algemeen Ned. Werklieden-Verbond kon zij zich niet geheel veree nigen, daar dit Verbond volgens haar zich te weinig op politiek terein beweegt en te uitsluitend de belangen der ambachtslieden behartigt. Toch trachtte zij als afdeeling van dit Verbond erkend te worden, maar haar verlangen stuitte af op den anderzijds gestelden eisch, dat elk lid dei- nieuwe afdeeling tevens lid zou moeten zijn van een Vak- Vereeniging. Toen op dien bodem aansluiting onmogelijk bleek, constitueerde de Vereeniging zich zelfstandig, en in No. 37 van dc Werkmansbode maakte zij haar programma hekend. Het is niets anders dan eene vertaling van het Gothasche program (met hier en daar eene kleine wijziging), dat de vereenigde sociaal-democratische fractiën van Duitsch- het doel, zoomin de vervolgers als de vervolgden. Voorwaarts ging het in vliegende vaart, alsof de blinde woede vleugels g.if de angst voorop, de wraak achter haar. Hun ontvluchten, hen inha len voor een andere gedachte was geen plaats in de ziel; aan dood en leven dacht niemand. „Stil!" riep het meisje plotseling, terwijl zij de teugels aantrok, zoodat het paard staan bleef. „Iloort ge wel „Dat is de hoefslag van het jonge paard," antwoordde haar geleider. „Nu zijn zij achter ons! Ja, nu moeten wij alle krachten bijzetten, als we den voorsprong behouden willen." „Wacht even," zei liet meisje, de leidsels aantrekkend, terwijl zij haar bleek, vastberaden gelaat naar den jongman keerde. „Stap gij hier af. Daar ginds begint het woud, en daar zult ge wel een schuilplaats voor den nacht vinden. Als ze ons inhalen, zijt gij uw leven niet zeker. Ik heb altijd den moed gehad hun te weerstaan, maar die moed ontzinkt mij als ik u met hen moet zien strijden. Mij zal de goede God wel bijstaan!" „Wij hebben geen tijd om lang te praten," antwoordde de jongman, die de teugels reeds weder van haar overgenomen had. „Ik wijk niet van uwe zijdeals de Ileere God u helpen wil, dan helpt Hij mij ook...." „Gij kunt echter nog veel goeds in uw leven te wachten hebben," fluisterde zij. „Dat goede heb ik eenig en alleen van u te wachten," sprak hij met aandoening, terwijl hij zich over haar heenboog. „Zeg dat niet!" smeekte zij. „Ik zeg en betuig het voor God." „Nu, dan moge llij uitkomst geven!" zuchtte zij en vouwde de handen over dc borst, terwijl de jongman den eersten blik karei- liefde opving. „Nu deeleu wij eenzelfde lot, gij en ik, Aagot!" riep hij uit. „Wij zullen het dragen met Gods bijstand!" En bij die woorden richtte Thor zich op, met nieuwen moed bezield; hij haalde de teugels aan eu joeg hel. snuivende paard op nieuw voorwaarts, zoodat het ijs als vonken en sterren om hun hoofd spatte. Maar het arme, krachtelooze dier had niet meer het vuur van den jongen man in zijn bloedhet sprong met rukken vooruit en verminderde gaandeweg zijn vaart, het had reeds zijn beste krachten in liet werk gesteldDichter en dichter achter hen klonk de snelle hoefslag, en nu moest nog het gevaarlijkste gedeelte van den weg worden afgelegddaar waar de fjordopening zich uitbreidde en het ijs oneffen werd, wijl de strooming het van den oever loswerkte en omhoog hief. Buitendien waren hier door de bewoners der tusschen de bergen liggende gehuchten ten behoeve van de vischvangst tal van gaten in het ijs gehakt, eu eerst als zij ongeveer een halve mijl op dien gevaarlijken weg gevorderd waren, zouden zij het pad bereikt hebben, dat over het land naar de pastorie voerde.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1878 | | pagina 1