IIELDFiKSClIE
KV VIKl WKIIKTKR COURANT.
1878. N°. 119.
Vrijdag 4 October.
Jaargang36.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
SALVÉ KRISTIANSEN.
„W ij h u 1 d i g e u
het goed e."
Verschijnt Dingsdag, Donderdag
Abonnementsprijs per kwartaal
l Zaturdag namiddag.
1.30.
- 1.65.
Ui tg* ever A. A. BAKKER Cz.
Bureaa: HOLE X PLET X K#. 163.
Prijs der Advertenticn: Van
elke regel meer 15 Cents.
Groote letters of vignetten worden na
—4 regels 6.0 Cents,
plaatsruimte berekend.
Eiken Douderdag vertrekt de mail naar Oost-ïndië.
Laatste ligting 's avonds 6 uur.
HELDER en NIEUWEDIEP, 3 October.
De oefeningsdivisie, bestaande uit Zr. Ms. schroefstoom-
gchepen van Galen, Zilveren Kruis en Marnix, onder bevel
van den kapt. ter zee W. B. F. Escher, is gisteren middag
van de reede naar zee vertrokken, tot liet doen van eene
heen- en terugreis naar Oost-Indië.
De Heldersclie afdeeling van de Hollandsche Maat
schappij van Landbouw hield jl. Dingsdag avond eene ver
gadering in het Café Caarls. Druk werd deze vergadering
bezocht. Na de opening door den voorzitter, den heer J.
Schuijt, bragt de secretaris, de heer L. W. F. Oudenhoven,
verslag uit van de algemeene vergadering der Maatschappij
en de tentoonstelling, in de vorige maand te Delft gehouden.
Met onverdeelde belangstelling werd dit vei slag aangehoord.
Vervolgens werden door den voorzitter uitgereikt de prijzen
en getuigschriften, behaald bij de tentoonstelling van vee,
pluimgedierte en landbouwwerktuigen, gehouden den 7 en
8 September alhier. Door een der leden werd daarna
hulde en dank gebragt aan 't bestuur der afdeeling en
aan de commissie tot regeling dier tentoonstelling. Alge
meen was men blijkbaar van gevoelen, dat die betuiging
van erkentelijkheid welverdiend is. Na afloop van een
en ander werd eene onderlinge verloting van Noord-
hollandsche kaasjes gehouden, tengevolge waarvan velen
met een product der gewestelijke zuivelbereiding huis
waarts keerden.
Met veel genoegen woonden we eene der voorstel
lingen bij, door den lieer John Holden, eergisteren en
gisteren avond in Tivoli alhier gegeven, 't Bevreemdt
ons niet, dat de heer Holden, zoo hier als elders, aller
bijval verwerft met dit Marionetten-Theater. Kinderen
vermaken zich met de grappige tooneelen, die ze aan
schouwen en waarbij ze kennelijk gedurig in den waan
worden gebragt, dat de miniatuur-acteurs en actrices, die
EEN NOORDSCH VERHAAL,
door JONAS LIE.
Vervolg
De uiterste kust van bet eiland Tromö, diebt bij de haven van
Arendal gelegen, ziet er even dor en rotsachtig uit als al de andere
eilanden langs de kust. Het eenige waarop het oog rusten kan, is
een bouten kerkje tnet een kleinen klokketoien er op, die veel op
een scbildwachtshuisje gelijkt en zich als een baken boven de zee
verheft; ouder dat torentje liggen Zondags twee of drie loodsbooten
vast, als er in de kerk dienst is. De kust van bet eiland aan de
zijde van het vasteland levert daarentegen een rijken en bevnlligen
aanblik op. De kleine zeeëngte van Tromö, bezaaid met kustvaar
ders, lichters en allerlei andere vaartuigen, koestert zich in den
zonneschijn tusschen twee vruchtbare, bosohvijke oevers, hier eu
daar gestoffeerd niet nette villa's of schilderachtige visschersliuisjes
terwijl aan beide kanten, in elke baai, in de smalste kreek, in den
kleinsten inham waar plaats voor een schip is, het blanke timmer
hout der in aanbouw zijude schepen glinstert. Het is een prachtige
werf en een wonderschoone toegang tot de voornaamste haven van
Noorwegen. De zeevaarder die op een fraaien zomerdag zich in
deze wateren ophoudt, smaakt een verrassing, die hij niet licht
weer vergeet.
Ten tijde dat de door ons beschreven gebeurtenissen plaats
grepen, was het tafreel niet zoo volledig en niet zoo rijk als tegen
woordig; maar de kiemen van het leven en de beweging die men
er tegenwoordig vindt, begonnen zich toch reeds te vertoonen.
Op een der schilderachtigste punten van dit dubbele amphitheater
stond, op het eiland Tromö, een bevallig huisje van twee verdie
pingen, het eigendom van kapitein Beek. Zijn familie bracht er
den zomer door, in afwachting dat de kapitein, als hij hetzeeleven
vaarwel zeide, zich daar zon vestigen oin zijn vermogen in den
scheepsbouw te plaatsen, zooals hij van plan was over een paar
jaar te doen.
Ondertusschen leidde men in die landelijke woning geen werke
loos leven. Mevrouw Beek gaf er, niet minder dan in de stad, het
voorbeeld van werkzaamheid. Zij werkte zelfs in het salon, waar
zij haar spinnewiel had geplaatst. Haar stiefzoon Carl was door
zijn bezigheden meestal genoodzaakt aan den wal te vertoeven;
maar eiken Zaterdag kwam hij in zijn keurig zeilschuitje over, om
's Zondags te blijven. Gewoonlijk kwamen dien dag ook eenige
vrienden, bij wijze van een uitstapje, een bezoek bij de familie
Beek afleggen.
Carl Beek was altijd de ziel van die bijeenkomsten en de gun
steling der jonge dames. Hij kende ze bijna allen van kindsbeen
af en was in zijn jonge jaren haar speelmakkertje geweest. Er
heerschte dan ook tusschen haar en den knappen luitenant een
ongedwongen gemeenzaamheid.
Een der families die tot de getrouwste bezoekers der villa-Beek
behoorden, was die van den postdirecteur Forstberg, bestaande uit
vader en moeder, een zoon, en een aanvallige dochter van achttien
voor hen optreden, inderdaad menschen zijn. Oudere
bezoekers bewonderen het sierlijke van het tooneel en
het kunstmatige der verrigtingen. Wat een zorg moet er
besteed zijn om dit alles zamen te stellen, opdat het zonder
eenige stoornis zoo geregeld kan werken. Dat wij een
bezoek aan Holden's Theater aanbevelen, behoeven we na
het aangevoerde niet te verzekeren.
Omtrent de ontvangst des Konings te Arolsen op
jl. Zaturdag wordt het volgende gemeld: De vorst van
Waldeck was Z. M. tot Warburg te gemoet gekomen. Op
het paleis te Arolsen wapperde de Nederlandsche vlag,
prijkende met liet Nederlandsche Rijkswapen en oranje
wimpels. Op het voorplein stond eene compagnie van het
3de Hessische regiment infanterie met vaandel en muziek
als eerewacht geposteerd. Bij do aankomst aldaar werd
Z. M. door dc talrijke menigte met levendige toejuiching
begroet. Jl. Zondag heeft Z. M. met den vorst van Waldeck,
de Prinses von Wied en de overige aanwezige Prinsen en
Prinsessen de godsdienstoefening in dc stadskerk bijgewoond.
Op het gala-diner, dat ten half zes ure plaats had, heeft de
vorst van Waldeck, na de bekendmaking der verloving,
den eersten toast op de verloofden uitgebragt.
Men meldt uit Arolsen aan het Dagblad:
„Jl. Zondag, na afloop van bet gala-diner, was er receptie
ten hove, waarbij door de hofdignitarissen aan de hooge
verloofden de gelukwenschen werden aangeboden.
„De bevolking gaf haar vreugde over de gebeurtenis te
kennen door verlichting en serenades. Z. M. de Koning
en de aanstaande jeugdige Koningin werden door de menigte
met geestdrift begroeten toegejuicht. Prinses Emma onder
scheidde zich ook bij deze gelegenheid door innemendheid
en beminnelijkheid, waardigheid en welwillendheid.
„Maandag avond kwamen de kinderen der scholen, welke
onder leiding en bescherming staan van de verloofde vorstin
en van hare zusters, de aanstaande Koningin geluk wenschen
en boden haar de prachtigste bloemruikers aan.
„De grootmeester van het huis des Konings, mr. R. J.
graaf Schimmelpenninck van Nijenhuis, is naar Baden ver
trokken, belast met eene zending bij Keizer Wilhelm.
jaar. Hoewel baar schoonheid buitengemeen tecder en in dc oogen
van sommige personen niet onberispelijk was, boezemde Marie
Forstberg niettemin evenveel sympathie als bewondering in bij allen,
die met haar in aanraking kwamen. Bevalligheid, scherpzinnigheid,
vernuft en gezond verstand waren de hoedanigheden, die iedereen
met genoegen in haar opmerkte. Zij was de beste vriendin van
Carls zusters, vooral van Mina, die aan haar boven al haar andere
kennissen de voorkeur gaf en reeds heimelijk dacht over een huwe
lijk tusschen haar en haar broeder.
Marie Forstberg was het eenige jonge meisje uit dien kring dat
Carl Beek niet van der jeugd af kende, en het duurde eenigen tijd
vóór hij opmerkte dat zij werkelijk zijn aandacht verdiende. Toen
hij tot die ontdekking gekomen was, beijverde hij zich den verloren
tijd in te halen, door zich bij haar van zijn gunstigste zijde voor
te doen en haar voortdurend met kleine attenties te omringen. Dit
miste zijn uitwerking niet. De dochter van den postdirecteur had
Mina's broeder sedert lang een soort van vereering toegedragen
zij vond hem misschien wat te voorkomend jegens de dames in
het algemeen, maar vergoelijkte die vlindor-taotiek door te bedenken,
dat hij voorzeker nog niet in de gelegenheid was geweest om een
beslissende keuze te doen. Weldra besloeg de luitenant in hare
gedachten een bïeeder plaats dan zij zichzelve wel wilde bekennen,
en als Carls zuster haar deelgcnoote van hare heimelijke wenschen
gemaakt had, zou zij ze waarschijnlijk niet als ten eencnmale on
mogelijk van de hand gewezen hebben.
Tegelijkertijd werd Marie Forstbergs aandacht getrokken door
Elisabcth. Hare geschiedenis had haar belang ingeboezemd, en zij
gaf daarvan blijk door aan de jonge huishoudster eenige raadge
vingen te verstrekken over de wijze waarop zij hare verplichtingen
moest vervullen. Die toenadering werd in het eerst door Elisabcth
met een zekere koelheid bejegend, maar langzamerhand veranderde
zij van gevoelen; en in weerwil van de ongelijkheid harer karakters
en het verschil in beider stand, ontstond er ten laatste een soort
van vertrouwelijkheid tusschen de beide jonge meisjes. Elisabeth,
die scherpzinnig genoeg was ora hetgeen er in huis voorviel meer
dan oppervlakkig te beoordeelen, begreep spoedig dat van al de
jonge meisjes die op de villa-Beek gezien werden, Marie Forstberg
tegelijkertijd de meeste kans en de meeste aanspraak had om de
uitverkorene van den luitenant te worden. Vreemd genoeg! schoon
ze zich iu dezen stand van zaken eenvoudig tot. de rol van toe
schouwster meende te bepalen, zag ze toch niet zonder een zekere
onaangename gewaarwording eiken Zondag hare bekoorlijke vriendin
verschijnen. Toch maakte die ongunstige indruk dan weer spoedig
plaats voor zachtere gevoelens; het gebeurde dan ook somtijds
meer dan eens dat, hoewel haar gesprek oogenscltijiilijk slechts over
de beste wijze van tafeldienen of schotels opdragen liep, Elisabeth
er een opmerking invlocht betreflende den luitenant, waarmede zij
Marie Forstbergs belangstelling dacht op te wekken en den jongen
man in haar schatting te doen rijzen. Marie vestigde dan soms
hare helderblauwe oogen op Elisabeth, om te ontdekken of achter
hare woorden ook een heimelijke bedoeling verscholen was; maar
Elisabeth scheen zóó natuurlijk, en met haar opgestroopte mouwen
zóó rerdiept in haar werk, dat Marie dadelijk hare verdenking varen liet.
„C. H. F. graaf Dumonceau, Zr. Ms. adjudant en parti
culier secretaris, is naar Eisenach vertrokken, ten einde
de verloving aan de groothertogin van Saksen-Weimar-
Eisenacli bekend te maken."
Als een staaltje van bijzondere vlugheid kan strekken,
dat jl. Dingsdag reeds in het Dagblad is aangekondigd
een „Emma-marsch," met het Nederlandsche volkslied tot
slot, geaccompagneerd en verschenen ter gelegenheid van
de plegtige verloving van Z. M. den Koning met Prinses
Emma van Waldeck-Pyrmont.
De heer J. A. Kruyt, bij Zr. Ms. besluit van 12 Aug. jl.
benoemd tot consul der Nederlanden te Djeddah, is door
de Turksche regering in die hoedanigheid erkend..
Door den machinist 2de kl. bij dc Marine J. H.
Gijzen, te Hellevoetsluis, is met goed gevolg examen afge
legd voor machinist 1ste kl.
De 1ste luitenant van Leent, van de 6de afdeeling
vesting-artillerie, is overgeplaatst naar het 1ste regiment
veld-artillerie te Utrecht.
Men schrijft ons van Texel, dd. 2 dezer:
„Naar wij vernemen is tegen a. s. Vrijdag door burge
meester en wethouders alhier eene vergadering belegd van
den gemeenteraad, zeer waarschijnlijk naar aanleiding van
verschillende adressen, ingezonden door ingezetenen van
den Burg en het Oude Schild, welke adressen ten doel
hebben, dat door het gemeentebestuur pogingen zullen
worden gedaan, dat dr. Ensing onze gemeente niet gaat
verlaten.
Dat deze vergadering, om het daarop te bespreken
onderwerp, zeer belangrijk zal zijn, behoeft wel niet te
worden opgemerkt.
Moge de uitslag daarvan de inzenders der adressen
bevredigenzij hebben dan althans de overtuiging hun
best te hebben gedaan een bekwaam man hier te houden
en, wat hier meermalen vergeten wordt, getoond eenigen
prijs te stellen op een degelijk ontwikkeld man."
Te Terschelling is jl. Maandag middag een knaap
op het duin door den bliksem getroffen; zijn kleederen
geraakten in brand.
Te midden van deze landelijke omgeving, al was ze ook over
laden met bezigheden, scheen Elisabeth vrijer adem te halen. Zij
had groote vorderingen gemaakt onder de leiding van mevrouw
Beek; in korten tijd was zij met al de bijzonderheden van den
loop der huishoudelijke zaken vertrouwd gewordenzij scheen zich
bovendien volkomen op haar gemak te gevoelen bij de uitoefening
van haar bezigheden, die haar natuurlijke bekoorlijkheden als het
ware nog meer deden uitkomenen als zij 's Zondags met haar
gestreepte sitsen japon en haar witte boezelaar, met haar keurig
gestrengelde vlechten achter op haar hoofd, de koffie bracht in het
landelijk puvilloen, waar de familie met mooi weer gewoonlijk
bijeen was, dan werd er meer dan óón bewonderenden blik op haar
gevestigd. Ih die omstandigheden voelde zij vooral de oogen van
Carl Beek op zieli gevestigd; en zij was er van verzekerd dat die
oogen haar niet verlieten, zoolang zij i'1 l>et vertrek bleef. Naar
haar allereerst zocht de luitenant wanneer hij uit de stad over
kwam, en als hij haar niet spoedig bemerkte, werd hij blijkbaar
ongeduldig. Hij wist duizende middeltjes te bedenken om de
tcedere belangstelling te betuigen, die hij voor haar gevoelde: nu
eens was het een bloem, van Elisabeths borst gevallen, die hij op
seutimentcele wijze in zijn knoopsgat stak, dan wéér waren het
vruchten die hij haar had zien plukken, of een lekkernij die zij
had gereed gemaakt, waarvan hij met een blik op haar den uit
stekenden smaak roemde. Als hij het een of ander had te laten
maken, of een boodschap wilde laten overbrengen, wendde hij zicli
eerder tot haar dan lot zijne zusters. Zoo had hij haar ook het
toezicht opgedragen over een plcizicrvaartuigje dat hij expres voor
zich had laten maken, een allerliefste jol, zwart met rood afgezet,
die in de week altijd vastlag in de kleine baai naast het huis.
Zaterdags, zoodra hij op het eiland was, nam onze marine-officier
het jonge meisje formeel in het verhoor over de wijze waarop zij
haar taak had vervuld. Dat noemde hij schertsend: „krijgsraad
houden."
Soms kwam hij binnen met een dikken brief vol postzegels in
de hand. Het was een schrijven van den kapitein aan mevrouw
Beek. Deze gaf, na een vluchtige inzage, den brief aan een harer
stiefdochters, die hem hardop voorlas. Elisabeth luisterde vol aan
dacht toe, altijd beangst dat er slechte tijding van Salvc in zou staan.
Op een dag dat mevrouw Beek eenige inkoopen in de stad moest
gaan doen, bood Carl zich aan om al die commissies zelf te ver
richten, als men hem iemand medegaf om ze thuis te brengen.
Mevrouw Beek slelde voor dat Elisabeth mee zou gaan, aan welken
voorslag de luitenant terstond met geestdrift zijn toestemming
schonk. Er werd dus overeengekomen, dat zij den volgenden morgen
in Garis boot op reis zou gaan. Die schikking, in Elisabeths bijzijn
geregeld, droeg echter niet hare goedkeuring weg. Zij verliet oogeu-
blikkelijk hoofdschuddende de zaal en liet zich niet weêr zien.
Het gevolg was dat het tochtje, waarvan Carl zich zooveel had
voorgesteld, niet plaats had, daar Elisabeth weigerde om alleen met
den luitenant in de boot te gaan. Mevrouw Beek nam met dat
besluit genoegen; maar meende dat het jonge meisje haar toch wel
de reden van die weigering had kunnen mededeelen.
Wordt vervolgd.)
