HELBERSCIIE
EN jVIEUWEDIEPER <111 K W I.
1878. N°.122.
Vrijdag 11 October.
Jaargang 36.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
■•éMÊê
9) SALVÉ KRISTIANSEN.
„W ij huldigen
het ifoed e."
Verschijnt Dingsdag, Donderdag en Zaturdag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartaal f 1.30.
u franco per post - 1.65.
Uitgever AA. BAKKER Cz.
Bureau: MOLENPLEIN N°. 163.
Prijs der Advertenticn: Van 1i regels 60 Cents,
elke regel meer 15 Cent».
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Eiken Donderdag vertrekt de mail naar Oost-Indië.
Laatste Ügting 's avonds 6 uur.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
ANNA PAULOWNA maken bekend, dat 11IJTUICJ-
VKH BlUUKDBiKS, die voor hunne Rijtuigen eene vaste
standplaats aan liet spoorwegstation te Anna Paulowna
verlangen, zich schriftelijk bij hen moeten aanmelden of
zich in persoon moeten vervoegen ter Secretarie der
gemeente, vóór of op n. s. llingadng den 95 deager.
Aan die Rijtuigverhuurders zal bij loting een standplaats
worden aangewezen.
Deze regeling geschiedt krachtens de verordening, vast
gesteld in de Raadsvergadering van den 24 Sept. 1878.
Anna Paulowna, den 9 October 1878.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
t C. E. PERK, Burgemeester.
A. J. DE JONGH, Secretaris.
HELDER en NIEUWED1EP, 10 October.
Eergisteren nacht is uit het Helderscli Kanaal nabij
het Molenplein door den agent van politie van Viersen
opgehaald het lijk van den marinier lste kl. F., behoorende
tot de equipage van Zr. Ms. opleidingsfregat Evert'sen.
Sints den 1 dezer miste men bedoelden persoon.
Dc Neue Preussische Zeitung meldt uit Arolsen van
5 dezer, dat de Nederlandsche schilder ten Ivate eerstdaags
daar verwacht wordt, om het portret van Prinses Emma,
de aanstaande Koningin der Nederlanden, te schilderen,
en dat de Prinses eiken morgen een bloemruiker uit de
tuinen van het Loo ontvangt. De Kroonprins van Zweden,
volle neef van Prinses Emma, heeft aan de verloofden een
bezoek gebragt.
„Ben ik wel onderrigt," zoo schrijft men uit 's Hage
aan de Middelb. Crt., „dan zal de voltrekking van het
huwelijk des Konings aanmerkelijk vervroegd worden.
Z. M. moet hebben verlangd, dat de wet, waarbij het
huwelijk wordt goedgekeurd, vóór IIDs. terugkomst uit
Arolsen in het Staatsblad zal zijn verschenen. Onmiddel
lijk na die terugkomst zullen met spoed de toebereidselen
voor de huwelijksvoltrekking en voor de ontvangst van
de toekomstige koningin gemaakt worden. De „wittebroods-
dagen" zullen waarschijnlijk op het lustslot „het Loo"
worden doorgebragt.
EEN NOORDSCH VERHAAL,
door JONAS LIE.
Vervolg
Als de knappe officier op dit oogenblik Elisabeth aangezien had,
zou hij ongetwijfeld van schrik gesidderd hebben bij den fonkelenden
blik, dien zij hem toewierp.
Yóór hij de kamer verliet, sprak Carl in het voorbijgaan:
„Elisabeth, ik heb vandaag aan mijn vader geschreven om hem
kennis te geven van mijn voornemens, en morgen reeds zal ik met
mijn stiefmoeder spreken. Morgen zullen wij geëngageerd zijn."
liet jonge meisje gaf geen antwoordook zij had haar plan
gevormd.
Terwijl zij nog het een en ander in het salon in orde bracht,
waar zij de laatste was, zocht Elisabeth een vel papier, een pen,
een inktkoker, en nam dat alles mede naar hare kamer. Een tijd
lang bleef zij voor liet geopende kruisraam staan luisteren naai
den zachten zeewind, die door de dennenboechjes suisde. Toen liet
uur van middernacht geslagen had, zette ze zich hij haar lamp
neer en schreef ze met haar ongeoefende hand zoo goed en zoo
kwaad als het ging de volgende regels:
„Mijnheer Beek,
„Vergeef mij; ik kan uwe vrouw niet worden, omdat mijn
„liart een ander toebehoort.
„Elisabeth Reklev."
Zij vouwde het papier dicht en sloot het met een speld, omdat
zij geen ouwel of enveloppe had.
Eenige oogenblikken later opende Elisabeth voorzichtig de deur
der kamer waar mevrouw Beek sliep. Zij trad op liet bed toe, en
met haar mond dicht bij het oor lmrer meesteres, maakte zij haar
wakker door een paar maal haar naam te noemen. Groot was de
ontsteltenis dezer dame, toen zij haar jonge kamenier daar voor
zich zag staan, met een licht in de hand, en geheel gekleed of ze
zoo op reis moest.
„Mevrouw," sprak het meisje met de grootste bedaardheid, „ik
kom u een geheim toevertrouwen en tegelijkertijd raad en hulp van
u vragen. De luitenant Carl Beek heeft me gevraagd of ik zijn
vrouw wou worden. Dat is verleden Zondag gebeurd. Ik had eerst
toegestemd; maar ik ben van besluit veranderd. Ik ga weer terug
naar mijne tante, of misschien nog verder, als u mij kunt helpen,
want ik ben bang dat hij mij volgen zal."
Mevrouw Beek, geheel verbijsterd als ze was, staarde eerst het
meisje met een uitdrukking van spottend ongeloof aanmaar toen
ze daarna bedacht, dat er toch wel eenige waarheid aan hare
woorden ten grondslag kon liggen, richtte ze zich in baar bed op,
Volgens liet Dagblad worden HII. KK. IIH. de
Kroonprins en de Kroonprinses van Denemarken binnen
kort te 's Hage verwacht, ten einde een bezoek te brengen
aan liun grootvader, Z. K. H. Prins Frederik. De Prins
en Prinses zullen een paar dagen de gasten zijn van Prins
Frederik op het buitenverblijf Bakkershagen, gelegen naast
het Huis de Paauw. Na hun verblijf begeven de vorstelijke
personen zich naar Parijs, om bij het sluiten van de ten
toonstelling tegenwoordig te zijn.
Het Vaderland betwijfelt, of bij de opmaking van
de begrooting van Marine wel de grootst mogelijke zuinig
heid is betracht. Verschillende posten zijn verhoogd, die,
eens toegestaan, blijvend hooger zullen zijn. Daarentegen
zijn de bezuinigingen bijna uitsluitend gevonden op de
afdeeling materieel, door verlaging van posten, die, naar
mate zij het eene jaar lager zijn, in het belang van de
dienst het volgende jaar weder hooger moeten worden
geraamd. Voor de kosten van liet personeel is liier en
daar meer uitgetrokken dan in het belang van de dienst
gebiedend noodzakelijk mag worden geacht. Zoo zal het
getal luitenants ter zee 2de kl. nog niet 25 worden ver
meerderd, ofschoon het cijfer, dat reeds vroeger was toe
gestaan, nog niet eens is bereikt. Ook worden er tracte-
ments-verhoogingen voorgedragen voor sommige titularissen,
waarvan de noodzakelijkheid niet voldoende is gemotiveerd.
Het Vad. erkent, dat de begrooting van den minister van
Marine in vele opzigten eene verbetering toont boven die
zijner voorgangers en toont aan, dat hij geen enkelen post
heeft voorgedragen zonder ernstig onderzoek. Maar de
Kamer zou onverantwoordelijk handelen, zoo zij niet op
kleinigheden begon te letten. Er is onder aanmoediging
van de zijde der Volksvertegenwoordiging misbruik gemaakt
van den tijdelijken overvloed van geld. De ministers
werden bestormd met allerlei aanzoeken uit alle oorden
des lands, en niet altijd was de noodige kracht zigt-
baar om minder door het algemeen belang gemotiveerde
aanzoeken te wederstaan. Vandaar eene opdrijving, waar
van men nu de treurige gevolgen ondervindt. Eerst dan
zal daaraan voor goed een einde komen, indien men be
merkt, dat ook in de Kamer op kleintjes wordt gelet en
geene uitgave, waarvan de noodzakelijkheid zeer betwist
baar is, door de meerderheid wordt gevoteerd.
Jl. Maandag avond heeft bij den heer K. Ootes,
buiten de Texelsclie barrière te Alkmaar, een billardpartij
om zooveel mogelijk licht te krijgen in deze raadselachtige ge
schiedenis.
„Maar," vroeg zij met een wantrouwenden blik, „waarom komt
ge me dat alles nu eerst zeggen, midden in den nacht?"
„Omdat hij gisteren aan zijn vader geschreven heeft en morgen
met u wil spreken."
„Heeft hij aan zijn vader geschreven?!.... Nu al!... Dus heeft
hij u met dat oogmerk hier in huis weten te brengen?" sprak de
kapiteinsvrouw niet zonder bitterheid.
Zij zweeg een oogenblik. Er was in het gedrag van dit geringe
visschersmeisje iets edels, dat haar trof.
„Gij hebt gelijk," hernam zij, „gij moet hier niet langer blijven
gij moet ergens heengaan, waar hij u niet kan vinden."
Mevrouw Beek verzonk in gepeins. Plotseling had zij een denk
beeld gekregenzij stond op en kleedde zich haastig aan. Het was
een scherpzinnige, kloeke vrouw, die partij wist te trekken van
alle omstandigheden. l)e Hollandsche kaper Duivens, die met een
harer bloedverwanten gehuwd was, had eenige dagen geleden aan
vraag bij haar gedaan oin een Noorwcegsch meisje, dat bij hem in
dienst zou willen treden. Dat was juist iets voor Elisabeth: zij
behoefde zich slechts aan boord van zijn schip te presenteeren, dat
op dit oogenblik te Arendal zeilree lag.
Mevrouw Beek ging naar beneden in liet salon en schreef dade
lijk een blief aan het adres van den heer Duivens, dien zij aan
Elisabeth ter hand stelde, met een niet onbelangrijk sommetje
geld „verdiend salaris" zooals zij het edeluioediglijk noemde.
Een half uur later stevende de kleindochter vau den ouden Jakob
in den maneschijn naar Arendal.
Het was een zeldzaam schoone nacht. De zee schitterde als
vloeiend zilver en aan het uitspansel fonkelden de sterreu met
tintelenden glans. Elisabeth. smaakte een vreugde, die hare krachten
verdubbelde. Zij roeide zoo vaardig dat de knapste zeeman het
haar niet zou verbeterd hebben. Zij zou zich niet gelukkiger hebben
kunnen gevoelen, al was zij uit een kerker ontsnapt. Wat was ze
nu verlangend om Marie Forstberg te zien!
Zij bereikte de haven van Arendal nog vóór het aanbreken van
den dag en begaf zich regelrecht naar have tante, aan wie zij ver
haalde dat mevrouw Beek haar eeu dienst in Holland bezorgd had,
bij den heer Duivens, wiens schip gereed lag om onder zeil te
gaan; ten overvloede liet ze haar den brief aan dien heer zien. Er
was dus geen oogenblik te verliezen.
De oude ziekenoppasster luisterde aandachtig toe, totdat zij uit
gesproken hadtoen vroeg ze
„Er is zeker moeite geweest met den luitenant, niet waar,
Elisabeth
„Ja, tante, hij maakte mij het hof; hij wilde me zelfs trouwen.
„Wat?...."
plaats geluid, 34 Spelers hadden zich aangegeven en
's namiddags om 1 uur begon de wedstrijd. Na menig
schoon carambole-spel werd de prijs, een gouden-cylinder-
horologie, behaald door den heer A. Ivist, van Zuidschar-
woude, de lste premie door den heer J. Vader, van Alkmaar,
de 2de premie, f' 5 aan contanten, door den heer K. Wa
genaar, van Broek op Langendijk.
De ram van den heer M. J. Koelman te Zijpe, die
op de tentoonstelling der Hollandsche Maatschappij van
Landbouw te Delft, niet voor bekrooning in aanmerking
kon komen, is dezer dagen verkocht voor f 75. De ram
daarentegen die bij die gelegenheid den eersten prijs kreeg,
werct staande de tentoonstelling verkocht voor f 42.
Beide gekruist ras en lammeren van dit jaar.
-- Jl. Maandag had zekere P. H. oud 10 jaren, woon
achtig te Kolhorn, gemeente Barsingerhorn, zich voor den
regter van instructie te Alkmaar te verantwoorden, nopens
het ontvreemden vanpaling uit fuiken, ten nadeele van
J. S. en S. R. -konijnen uit een hok op het erf van
J. B. een zweep uit een rijtuig van D. P. - en sigaren
met sigarenkoker uit een jas van H. F.
De heer D. Lust, hoofdonderwijzer te Oterleek,
vierde den 1 dezer zijn 25jarig jubilé.
Te Winkel is eene gymnastiek-vereeniging opgerigt,
onder den naam „Sparta." Met de regeling der werkzaam
heden is belast de heer J. Koeter Pz., te Winkel.
De koffij branderij van dert heer J. G. B. Schuijt te
Enkhuizen is in den nacht van jl. Zaturdag op Zondag
geheel uitgebrand.
-De sociaal-democraten hebben te Amsterdam weder
gelegenheid gehad - een cursus bij te wonen. Hij werd
gegeven door den lieer Schröder, dio indertijd, zegt de
Zw. Crt,., onder zijns gelijken „schreeuwer Schröder„ werd
genoemd. Naar het verslag van genoemd blad te ooraeelen,
zouden de sociaal-democraten er niet bij verloren hebben,
zoo hij gezwegen had, en onze lezers verliezen er evenmin
bij, nu wij ons bepalen tot de vermelding, dat Schröder...
gesproken lieeft.
Alleen stippen wij er uit aan, dat volgens den spreker,
om van de sociaal-democraten een goed denkbeeld te hebben,
men de geschiedenis der geheele wereld moet kennen.
Dit geeft ons regt te betwijfelen, of het goede denkbeeld
omtrent die rigting wel bijzonder algemeen zal worden.
In bet kiesdistrict Rotterdam is tot lid der Tweede
„Nadat ik ja gezegd had, heb ik mijn woord weer ingetrokken,
en ten laatste heb ik alles aan mevrouw Beek verteld."
Zulk een partij van de hand tc slaan! Daar kon moeder Chria-
tine geen begrip van krijgen.
„Ik geloof," sprak zij, „dat ge Salvé liever hebt."
„Ja, tante," zeide Elisabeth nauw hoorbaar.
„Maar waarom hebt ge hein dan niet genomen?"
De traneu schoten het meisje in de oogen.
„Ge kent het spreekwoord," hernam de oude vrouw: „wat ge
zaait, zult ge ook maaien."
Daarop ging ze koffie zetten voor haar ontbijt.
Terwijl ze langs de kade ging, om een bootje te vinden, waar
mede zij zich aan boord van het Hollandsche schip zou kunnen
begeven, liep Elisabeth even op het postkantoor aan, waar ze Marie
Forstberg reeds druk aan baar bezigheden vond. Deze legde de
grootste verbazing aan den dag toen zij de nieuwe plannen van
haar vriendin vernam. Elisabeth somde de voordeelen op van zulk
een aanbieding, die zij trouwens alleen op raad van mevrouw Beek
bad aangenomendoch, ondanks al de pogingen die Elisabeth deed
om het ware doel van haar reis te verbergen, begreep Marie
Forstberg maar al te wel, dat die overhaaste aftocht een geheime
oorzaak moest hebben. Zij vroeg echter naar niets, en bij het
afscheid nemen omhelsden de beide jonge meisjes elkaar onder een
vloed van tranen.
Te Tromö lieerschte een algemeene verbazing toen men hoorde
wat er in den afgeloopen nacht gebeurd was. Carl Beek had den
brief van Elisabeth onder zijne deur gevonden; maar geen oogen
blik kwam de gedachte bij hem op, dat dit briefje de voorbode
van haar vertrek was.
Bij het aanbreken van den dag ging hij in een heftige gemoeds
beweging de deur uit, en eerst laat in den namiddag kwam hij
wéér thuis. Mevrouw Beek had intusschen alles aan hare dochters
verteld en haar op het hart gedrukt dat ze niets van het geheim
zouden laten uitlekken.
In weerwil van de onrust die in zijn blikken te lezen was,
wachtte Carl tot laat in den avond eer hij naar de oorzaak van
Eüsabeths afwezigheid vroeg. Toen hij hoorde dat zij vertrokken
was, stond hij verslagen.
„Als ik wist," sprak hij eindelijk, „dat ik dit aan iemand hier
aan huis te danken had, ik zou...."
Zonder zijn bedreiging te voleinden, greep hij den stoel waarop
hij gezeten had en sloeg dien op den vloer aan stukkendoch
alsof hij zich over die uitbarsting van razernij schaamde, liep hij
driftig weg en sloot zich in zijn kamer op.
Helaasde brief sprak maar al te zeer waarheidElisabeth
beminde een ander, en hij wist wie die andere was.
Wordt vervolgd.}
