Thans weet liet N. v. tl. D. nog mede te deelen dat tijdens het verblijf van H. II. M. M. den Koning en de aanstaande Koningin te Amsterdam, liet geheele regiment grenadiers en jagers daar garnizoen zal moeten houden. Men schrijft uit Parijs aan het Vaderland, dat Z. K H. Prins Alexander aldaar is aangekomen en, na eenige dagen toevens, voornemens is naar de residentie terug te keeren. Jl. Dingsdag heeft de schout-bij-nacht J. van Gogh, directeur en kommandant der Marine te Amsterdam, een diner gegeven aan den état-majoor van den Willem Barents. De kweekschool voor machinisten wordt geopend op Zaturdag 19 dezer des morgens ten 11 ure, en de lessen zullen aanvangen op Maandag den 21 daaraanvolgende. De cursus begint met 40 kweekelingen, van wie de helft internes, die gehuisvest worden in liet Zeemanshuis op het Kadijksplein. Het personeel, aan die inrigting verbonden, bestaat uit de lieeren: J. W. Visser, directeur, tevens belast met liet onderwijs in stoomwerktuigkunde en teekenen; J. Mescli, voor het onderwijs in natuur- en werktuigkunde; G. J. Broekhuisen, voor wiskunde; G. M. Robert, voor de talen; J. Hofland, als assistent bij liet teeken-onderwijs. Verder een machinist, hoofd der ambachten, een vuurwerker, een bankwerker en een draaijer. Als commissarissen zijn opgetreden de lieeren: mr. Ch. Bosch Reitz, te Nieuwediep; J. Croll, F. A. T. Delprat, J. J. Glinderman, P. H. Holtzman, H. J. Koper en J. D. v. d. Made, allen te Amsterdam; H. J. P. v. Meurs, te Zwolle; G. A. A. Middelberg, te Haarlem; J. Peeleu, NaardenW. Spakler en P. Tegelberg, beide te Amsterdam A. J. H. v. d. Toorn en J. G. C. A. de Vogel, beide te 's Plage, en A. D. Zur Mulilen, te Amsterdam. Beroepen te Utrecht dr. A. H. de I-Iartog, predikant te Rotterdam; te Callantsoog en te Hilvarenbeek dr. N. Tydeman, predikant te Scharwoude. Prins von Bismarck en lord Beaconsfield hebben beide den heer J. G. Jager te Amsterdam, stichter der interna tionale vereeniging voor het drinkwater, in een zeer vleijend schrijven hun belangstelling betuigd» in zijn onvermoeid streven tot verbetering van den algemeenen gezondheids toestand. De president van den gezondheidsraad van het Duitsclie Rijk heeft zicli mede in relatie gesteld met den heer Jiiger. Er is te Amsterdam sprake van het bouwen van een nieuwen schouwburg op het Rembrandtsplein (voormalige Botermarkt). Door het Duitsche Operettengezelschap van den beer A. van Lier te Amsterdam zal eerstdaags een nieuwe operette, getiteld: Der Zeekadet, worden opgevoerd, waarin een partij schaak wordt gespeeld op een schaakbord van 15 meter met 32 levende mensclien en kinderen, in plaats van de gebruikelijke figuren en pionnen. Aan een Parijsche correspondentie in de Haarl. Crt. is liet volgende ontleend: „De ten einde spoedende wereldtentoonstelling zal ver moedelijk ééne blijvende herinnering nalaten op industrieel gebied: de toepassing van bet electriscli licht in de gedaante van straatlantarens en van candelabres binnen of buiten groote openbare gebouwen. De Fransche ingenieur Jabloclikoff is den Amerikaanschen ingenieur Edison daarmede vóór geweest. Reeds in Febru- arij van dit jaar werden voor het verlichten van den „Nouvel Opéra" uitwendig en van den reusachtigen manufac turenwinkel „les Grands Magasins du Louvre" inwendig met Jablochkoffs uitvinding proeven genomen, die aan het oogmerk beantwoordden. Sedert werd de nieuwe Avenue de 1'Opéra tot en met Place du Théatre Francais in hare geheele lengte met electrisclie lantarens beplant; insgelijks de breede laan van het hooge Tuileriën-terras, aan den over den schouder en een groote zak geld onder den arm. „Driehonderd piasters!" riep hij uit; „driehonderd piasters!" Met een paar groote sprongen vliegt hij den tuin door. Zijne zuster, die op de canapé in slaap gevallen was, verwelkomt hem met uitbundige vrei%deblijken; en onze drie kennissen, rondom de tafel gezeten, spreidden hun fortuin voor zich uit, die door Frederigo iu drie porties verdeeld wordt. Doch Salvé weigert de zijne; hij wil niets aannemen dan een enkelen piaster, tot groote verbazing van Paolina, die zich van dergelijke belangeloosheid volstrekt geen begrip kan vormen en er dan ook nederig haar bewondering voor betuigt. „Senor," zegt ze eeu oogenblik later, „geef mij den piaster, dien ge daar genomen hebt, in de plaats van deze." De ruiling heeft dadelijk plaats. Thans is het Salvé's beurt om verbaasd te zijn, nu hij ziet dat de senorita het geldstuk herhaalde malen kust en iu haar boezem verbergt. „Ik zal er morgen gebruik van maken om mijn geluk te beproeven," zegt ze. Het plan werd ten uitvoer gebracht en Paolina kwam stralend van vreugde terug met een zak vol piasiers. Het scheen dat de bewoners van het huis geen andere middelen van bestaan hadden dan het spel. De zoon stond wel in betrek king tot de een of andere staatkundige partij, waardoor hij, als de samenzwering gelukte, een post als officier hoopte te verkrijgen; maar met hoop kan men zijn beurs niet vullen, en hoe zij het maakten als het geluk hun den rug toekeerde, was voor Salvé volkomen duister. Ondertusschen begon deze levenswijze den jongman meer en meer tegen te staan. Niet alleen verlangde hij wcêr naar zee terug, maar ook de sluwe listen en lagen der Braziliaansche maakten dat hij een afkeer kreeg van zijn voortdurende opsluiting. Toen hij dus vernam dat de Tuno vertrokken was, besloot hij naar de haven te gaan om een schip te zoeken. De senorita verbleekte toen zij dit plan hoorde; zij had evenwel zooveel zelfbeheersching, dat zij de zaak als een grap opnam. Frederigo kwam er ook bij en wist zijn gast over te halen dat hij nog twee of drie dagen zou wachten, wijl hij dan nog kon deelnemen aan een vriendschappelijke bijeenkomst, die binnen kort zou plaats hebben. Dien avond, toen haar broeder ouder gewoonte weer uitging, wilde Paolina haar laatsten slag wagen, en zette zich vlak voor de deur, als om den vijand den terugtocht af te snijden. Toen hij zich op die wijze gevangen zag, besloot de Noorman zich zoo be daard mogelijk te houden; alleen de kracht waarmede hij de rook wolken zijner cigarette voor zich uit blies, getuigde van de spauuing kant derSeine, en in liet rond de naar de Place de la Concorde gekeerde zijde van het plein aan den voet van den Are de 1'Etoile, hoogste punt der Champs-Elysées. Sommige particulieren, zooals da eigenaar van het kleederen-magazijn „la Belle Jardinière," volgden het voorbeeld. Door deze proeven is uitgemaakt dat het electriscli liclit gesplitst in pitten of aangebragt aan den punt van stiften, het gaslicht met goed gevolg vervangen kan. Het straalt geene hitte uit en is niet onderhevig aan ontploften. Zijn eigenaardigste kenmerk is de witheid van zijnen glans, die het gaslicht rood doet schijnen en het daglicht zoo nabij komt dat alle kleuren onveranderd blijven. De volle maan boven cene electrisclie lantaarn gezien, neemt een groen- achtigen tint aan. De omwenteling, door het electriscli licht te brengen in de fpnetiën thans door het gas verrigt, zal bepaald worden door de meerdere of mindere kostbaarheid van liet fabriekaat. Edisons product schijnt aan de voordeelen, door Jabloclikoff reeds verkregen, dat der goedkoopheid te paren. Voorshands geniet men te Parijs Jablochkoffs uitvinding alleen uit het oogpunt der schoonheid, niet uit dat van het nut. De bas-relicfs van den Are de 1'Ltoile, de fonteinen tegenover het „Théatre Francais," de pui van den „Nouvel Opéra vertoonen iederen avond een aanblik zonder wedergade. Het electrisch licht verleent aan deze gebouwen en gedenk- teekenen een nieuwe schoonheid, en de kunstenaren, die ze vervaardigden, mogen van geluk spreken, dat zelfs de nacht thans niet meer in staat is hunne werken aan het oog te onttrekken." Te 's ITnge heeft zich een commissie gevormd om de compositiën van wijlen den heer Dunkier in het bezit te doen blijven van de kapel van het regiment grenadiers en jagers. De heer Nicolaï heeft de nalatenschap, bestaande uit 1948 stukken, op f 20,000 geschat. Door de Nieuwe of Littéraire Sociëteit te s' Hage is ingeschreven voor f 5000; door het Zoölogisch Genootschap aldaar voor f 2000. Omtrent de ramp te Liverpool wordt aan liet Rott. Nbld. o. a. het volgende gemeld; „Het Colösseum Theater in Paradisestreet verdient ter naauwernood een schouwburg genoemd te worden. Wij bestempelen liier deze inrigtingen met den naam van Music Halls, hetwelk in uwe taal geene gepaste vertolking schijnt gevonden te hebben, sedert deze der kunst gewijde tempels als cafés-cliantant gedoodverfd blijven. Het Colosseum is trouwens niet veel meer dan uw Rotterdamsch Alcazar of Alliambra, waar twijfelachtige kunstenaars met twijfelachtige stem, van een zedelijk standpunt afgezien, twijfelachtige moraal prediken. Hoe het echter ook zijn moge, laat ons volgens de loffelijke Engelsche wetgeving in ieder geval aan het Colosseum Theater van Liverpool the favour fo the doubt toekennen. Het publiek, dat dit el Dorado be zoekt en bij deze Olympische spelen een mengeling van muzikaal genot en athletisehe bewondering smaakt, zou zich in uwe zelfs in Engeland wijd vermaarde Zandstraat at home gevoelen. De nabuurschap van Sailor's Home heeft het Colosseum in Paradisestreet een groot voordeel op de concurrentie verleend en de vloot heeft dus ook geregeld eiken avond eene officieuse vertegenwoordiging gezonden. Het entrée van drie en vier stuivers voor een front-seat, is bij voorkeur zoo laag gesteld, omdat driemaal de entrée in vertering wordt uitgegeven. De jonge dames, die over dag op hoeken der straat viooltjes a penny a bunch verkoopen en in den namiddag zich heesch schreeuwen: Evening paper! Important neios from India! zijn natuurlijk niet minder dorstig, wanneer zij een paar uur later met een hoedje van eertijds rood fluweel met witte of blaauwe veder op het hoofd, en een vaal boezelaar om de gezette taille geslagen, aan den arm van den rappen jongeling, die met een lichtgroene slippendas het eertijds heldere hemd bedekt, een zetel in de Stalles van het waarin hij verkeerde. „Wilt ge ons dus werkelijk verlaten?" vroeg liet jonge meisje op bijna smeekenden toon. „Ja, senorita," antwoordde Salvé. Nauwelijks had hij die twee woorden uitgesproken, of hij zag iets als een bliksemstraal over zich heen vliegen, en tegelijkertijd bleef een dolk met gedamasceerd lemmet, dien Paolina uit haar boezem te voorschijn had gehaald, een duim hoven het hoofd van den jongman trillend in den muur zitten. De Braziliaansche was opgestaan, en hare schitterende oogen zagen hem met een triom feerenden blik aan. „Waart gte bang?" vroeg zij met een schaterlach. Zij bedroog zich: Salvé verried niet de minste aandoening. Hij was uiterlijk even kalm als inwendig geërgerd, doch daar hij er de man niet naar was om zich te vergrijpen aan een vrouw, liet hij het wapen in deu muur steken, schoon hij eerst voornemens was er zich meester van te maken. „Kijk," zei Paolina, terwijl ze haar dolk uit den muur nam en hem achtereenvolgens met ongeloofelijke juistheid op eenige vooraf bepaalde punten richtte. „Beken maar dat ge bang waart," ging ze voort, nadat zij, hijgende en blazende van vermoeienis, zich tegenover hem had neergezet, met haar elleboog op de tafel en haar kin in haar hand leunend. „Ja, gij waart bang, en nu zijt ge woedend. Ik durf wedden dat de vrouwen in uw land zoo iets niet doen." Een hartgrondig „neen" was al het antwoord dat zij kreeg. Vervolgens lind er een nieuwe uitvoering op de mandoline plaats doch ditmaal was de muziek van gansch anderen aard. Zij doorliep met groote sprongen de geheele sonore toonladder van het instrument. Het had er veel van of de speelster de snaren wilde doeu springen, en haar stem klonk sissend lusschen haar tanden door. Een oogenblik later was zij weer wat bedaarder. Nu kwam op nieuw de beurt aan de glimlachjes en de lonkjes. De senorita, die zoo pas een cigarette had aangestoken, reikte deze aan Salvé toe, terwijl het papieren mondstuk nog nat was van haar volle lippen, 's Lands gebruik wettigde die gemeenzaamheid, doch onze held, die niet veel smaak had iu de Braziliaansche galanterie, weigerde rondweg het kostbare voorwerp van haar aan te nemen. Dat was te veel voor Paolina. Zij stampvoette van toorn. „Senor!...." dreigde zij. Gelukkig kwam Frederigo juist van pas de kamer binnen om zijn vriend mede te deelen, dut de voorgenomen bijeenkomst den volgenden avond zou plaats hebben. {Wordt vervolgd.) Colosseum verovert, en met benijdenswaardige nonchalance, de ontbloote armen om Bil I's nek geslagen, zich van zijne algeheele toewijding zoekt te verzekeren. Dit is een schouwspel dat men iederen avond in de Paradisestreet van Liverpool kan gadeslaan. Natuurlijk wordt die ver houding tusschen bezoeker en bezoekster nog inniger wanneer: het bier is in den man en de wijsheid in de kan, of Bill's beenen hun werk staken en de straatlantaarnpalen tot Bill's groote verwondering een dans uitvoeren, die hij zoo even van eene coryfée op het tooneel heeft afgezien. Onder deze omstandigheden laat het zich gevoegelijk verklaren, dat een onverwachte uitroep van „brand" eene vreeselijke uitwerking veroorzaken moet. Het schijnt, dat een weinig kalk van het plafond heeft losgelaten en in de zaal gevallen is, waar 4000 menschen opeengepakt waren. Onmiddelijk klonk de angstkreet lireen in doodelijken angst drong de digte menigte naar de deur. Bij dit gedrang zijn slechts weinige ongevallen gebeurd; maar erger was het op de gaanderijen. De laatste berigten hebben bewezen, dat een aantal personen met het hoofd voorover naar be neden gestort zijn; de geheele massa van boven, daalde niet langs de trap geleidelijk naar omlaag, maar stortte in eene toomelooze vaart als een lawine, naar beneden. Van daar dat het cijfer der dooden gisteren reeds 37 bedroeg. Gekwetsten en dooden werden naar de naastbijgelegen hospitalen vervoerd en volgens de mededeeling der doctors zijn betrekkelijk weinig personen in het gedrang gestikt en versmoord. De meeste zijn niet ouder dan van 18 tot 20 jaren! Inderdaad, alweder een bijdrage tot de serie van onheilen, die wij in den laatsten tijd te betreuren hebben." De annexatie van Bessarabië bij Rusland is thans een voldongen feit. Een hooggeborene. Jl. Zondag namiddag heeft boven Parijs, eenige honderde meters in de lucht, een wereldburger het eerste levenslicht aanschouwd. Eene dame, de vrouw van een der grootste fabrikanten te Man chester dus een Engelsche, natuurlijk was in den ballon captif opgestegen en toen het gevaarte zijn grootste hoogte had bereikt, werd het gezelschap plotseling ver meerderd met een stevigen jongen. Een doctor, uit Tarbes, die voor zijn plaats 20 francs had betaald, was, toen hij weder op vasten grond stond, 500 francs rijker geworden. Moeder en kind bevinden zich uitstekend wel. Wat vroeger een boek gold. In den ouden tijd waren boeken zoo kostbaar, dat geschenken, uit boeken bestaaude, worden vermeld als daden van zeldzame grootmoedigheid, eene blijvende herinnering waardig. In G90 gaf de Koning van Northumberland 325 hectaren land voor een boek, dat de geschiedenis der wereld behelsde. Eene gravin van Anjou gaf 200 schapen en een groot aantal kostbare huiden voor een deel preekeuvoor een enkel boek van Livius werden 120 krooneu, voor eene concordantie 100 gouden kroonen en voor een satiriek gedicht, getiteld Itomance des Roses, 40 kroonen betaald. In 1720 werd een Latijnsche bijbel geschat op f 360, terwijl in dienzelfden tijd voor minder geld twee bogen der Londonbrug werden gebouwd en toen het loon voor een werkman anderhalve stuiver daags bedroeg, zoodat hij bijgevolg, indien hij een bijbel had willen hebben, daarvoor 30 jaren had moeten werken en dan ten slotte dien nog niet had kunnen lezen, omdat hij in het Latijn was geschreven. Thans koopt men o. a. de dichtwerken van een onzer eerste dichters, nl. Nicolaas Beets, voor f 4.50, in drie deeltjes, te zamen uitmakende 1084 blz. druks, en een Niouw Testament voor 25 cents terwijl het loon van een werkman tegenwoordig gemiddeld meer dan f 1.daags beloopt. Zoo veranderen de tijden V isciLtoerigteii. Jl. Maandag morgen kwamen de schuiten al vroeg binnen, aan brengende van 20 tot 100 schelvisschen a f 43 gemiddeld, 10 a 15 stuks rog a 50 cents, 2 a 3 mandjes scholletjes a f 2. 's Namiddags kwam weder eene vloot binnen met dezelfde vangst. Dingsdag morgen kwamen schuiten binnen, hier gevischt hebbende, en ook eene vloot van Terschelling. De aanbrengst was: 20 tot 150 schelvisschen a f 33 gemiddeld, 10 tot 20 stuks rog 52 a 63 cents, 2 tot 3 manden scholletjes ii f 1.75. Van Terschelling: 80 a 200 schelvisschen, f 18 a f 22 per 100 stuks; 20 a 100 stuks rog, 43 a 53 cents; 10 ii 50 groote tongen a 50 cents; enkele tarbotten en diverse mandjes zeer kleine schol ii 90 cents. Woensdag morgen kwamen een 6taJ schuilen binnen met 60 tot 200 schelvisschen; zij golden f 30 per 100 stuks, 1 steur f 7.50, rog 31 a 41 cents, scholletjes f 2.25. 's Avonds: schelvisch f 27 a f 34.50 per 100 stuks, rog gold gemiddeld 43 cents, weinig tong en tarbot. Heden kwamen 20 schuiten binnen; door winstilte hadden zij weinig vangst. Schelvisch gold f 27 (veelal dood), rog 40 cents, 1 steur f 7, scholletjes f 2.50 en scharren f *3 per mandje. Benoem 1 -n genrenz. Tot zetters voor 's Rijks directie belastingen zijn met ingang van 1 Jan. 1S79 benoemd: te Alkmaar de hoeren H. J. Conijn, H. I. Meienbrink en J. C. Vonk; te Hoogwoud de heeren E. Appel en C. Pijper. De officieren van gez. lste kl. G. A. M. van Ewijck en J. O. Plarthoorn, behoord hebbende tot het escadcr in Oost-Indië en den 9 dezer teruggekeerd, zijn op non-activiteit gesteld. FranKrUK. Te Parijs leeft een kunstenaar, een beeldhouwer, Vidal genaamd, die, in 1831 geboren, op 21jarigen leeftijd vol slagen blind is geworden, en bij wien het gevoel sedert zóó fijn is ontwikkeld, zóózeer de diensten bewijst van het zintuig des gezigts, dat hij dieren beitelt vol leven en beweging, beelden die aan zijn meester Barye doen denken. Vidal zegt nooit: ik heb gevoeld, ik heb betast; maar wel: ik heb gezien. Trouwens, die spreekwijs is aan meer blinden eigen. Te Chatelleraut, in het departement der Vienne, heeft de politie dezer dagen 273 zakken meel in de rivier doen uitschudden, bestemd voor het brood van het garnizoen en dat gebleken is allerlei schadelijke bestanddeelen te behelzen. De geheele rivier zag wit als melk. BurgerliJKe Stand. Gemeente HELDER. Van Dingsdag tot Donderdag. ONDERTROUWD: Geene. GETROUWDli. Borgstrom en J. Bijl. H. Nierop en N. Boon. J. v. d. Klëij en T. v. d. Bijl. K. Brands en M. van't Noordende. BEVALLEN: M. Portegijs, geb. Slikker, D. A. Bijl, geb. Sauerbora. OVERLEDENGeene.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1878 | | pagina 2