HELDERSCHE EN NIEUWEDIËPER COURANT. Nieuws- eu Advertentieblad voer Hollands Hoordertwartier. 1879. N°. 124. Woensdag 15 October. Jaargang37. „W ij h u 1 d i jc e n het goed e." Verschijut Dingsdag, Donderdag t Ab mnemen i oprijs per kwartaal Zaturdag namiddag, franco per post J 1.80. 1.65. Uitgever A. A. BAKKER Cz. IS ure au: MOLENPLEIN N°. 163. Prijs der a d vertentiên: Vau 1regels 60 Cents, elke regel meer 15 Cents. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Eiken Donderdag; vertrekt de mail naar Oost-Indie. Laatste ligting 's avonds 6 uur. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente HELDER noodigen bij dezen de Ingezetenen uit, om op den 15 OCTOBER e. k bij de feestviering van het 25jarig bestaan van het Koninklijk Instituut voor de Nederlandsche Marine, blijk te geven van hunne belang stelling, door liet ultsteKen van vlaggen. Helder, den 11 October 1879. Burgemeester en Wethouders voornoemd, STAKHAN BOSSE, Burgemeester. C. BOON, Secretaris. HELDER en NIEUWED1EP, 14 October. Naar wij vernemen zal dr. J. C Pool op Zondag 26 dezer alhier zijn afscheidsrede houden. Begunstigd door zeer goed najaars weder, hadji. Zondag in het fort Admiraal Dirks de aangekondigde wedstrijd plaats van het Artillerie-Vrijkorps. Er werd uitsluitend oj) den afstand van 200 passen geschoten. De uitgeloofde prijzen, 5 in getal, werden behaald volgenderwijze1ste prijs de heer J. Breebaart Jr.2de prijs de heer G. T. von Oterendorp; 3de prijs de heer J. II. cle Meijer; 4de prijs de heer K. Kikkert; 5de prijs de heer J. J. Beckers. De uitreiking der prijzen zal plaats hebben op tijd en wijze als door het bestuur nader zullen worden medegedeeld. Onderscheidene leden maakten nog gebruik van de gelegenheid om op de vrije banen te schieten, waardoor het zamenzijn op het schietterrein aanmerkelijk werd verlengd. De prijzen op de vrije banen werden behaald: op 100 passen de 1ste prijs door den heer J. J. Beckers, de 2de prijs door den heer mr. D. P. H. Aberson, de 3de prijs door den heer K. Kikkert. Op 200 passen werden de prijzen door den heer K. Kikkert verworven. Geplaatst als adsistent bij de Posterijen te Amsterdam de postpraaischipper C. Zunderdorp, van hier. Naar men verneemt is, tengevolge van voltalligheid van het jeugdig scheepsvolk bij de Marine, de werving van onbevaren personen boven de 16 jaar tijdelijk gesloten en wordt ook de aanneming van vuurstokers beperkt. In het tijdperk van 7 September tot 4 October 1879 zijn, blijkens ingekomen ambtsberigten, door longziekte aan getast 5 runderen in Zuidholland. In het vorige tijdperk van vier weken waren vijf runderen door die ziekte aangetast. De Willem Barenclsz wordt medio October te IJmuiden verwacht. Benoemd tot hoofdonderwijzer te Graft den heer J. Klinkenberg, hulponderwijzer te Castricum. LIESJE VAN DE\ LOMPENMOLEN. Naar het Hoogduitsch van W. Heimbürg. (Fer col ff.) Zijne zuster bemerkte het. „Army," zeide zij, „volg mij spoedig! Ik moet aanstonds naar mama, en ik heb het druk," en zij sloeg den naasten weg naar het slot in. Hij volgde haar langzaam, diep beschaamd. Hij had haar gister op haar geboortedag niet eens een kleinigheid geschonken, en heden gaf zij liera blijmoedig al hare bespaarde penningen. Hij bleef staan en opende de kleine zijden beurs; een paar losse daalders lagen er in, en nog iets in een papier gewikkeldhij deed het open en vond een goudstuk, benevens een paar woorden van de hand zijner moeder op het papier. „Voor een nieuw kleedje voor mijne Nelly," las hij. Het jonge meisje had klaarblijkelijk de woorden nog niet gelezendan had zij hein deze vernedering bespaardhij dacht aan het versleten kleedje, dat zij heden en gister droeg, en en hoe zij zich over een nieuw verheugd zou hebben. Een nieuw kleed voor vyf daalders! Zooveel had ongeveer de ruiker gekost, die hij onlangs aan Blanka gezonden had, en welke zij welligtden morgen na het bal achteloos had weggeworpen; hij dacht aan de sierlijke gestalte, welke hij nooit anders dan in zware zijde of licht krip had gezien welke tegenstrijdigheden biedt het leven! Daar lag het slot voor hem, zoo indrukwekkend, met zijn reusachtigen gevel, zijne torens; en de zoon des huizes bezat niet zóóveel, om, neen, het was om wanhopend te worden. Hij wendde zich haastig om, en keerde terug; zijne blikken dwaalden onwillekeurig over den hcuvelaclitigeu grond en bleven op het lcijen dak van den papiermolen rusteneensklaps lachte hij hardop. „Ja, die hebben des te meer," sprak hij half luid; «men moet zich maar met lompen en diergelijk tuig afgeven, dan 9troomt iemand het geld toe: en dat alles zal de hand vullen van het kleine meisje, met 't welk ik eens speelde. Lompenmolenaars Liesje is de rijkste erfgename uit den ganschen omtrek waarachtig, het is om zich dood te lagchen, zooals het in het leven verdeeld is." In zijn donkere oogen las men iutusschen niets van lagchenhij zag er zeer neêrslagtig uit, de knappe jonge officier; het geld zijner zuster brandde hem iu de handen, terwijl hij haastig voortliep, de lippen stijf op elkaar gedrukt. De schoone droom der toekomst was vervlogen voor het drukkende heden, en zijne geldelijke onge legenheid had hem geducht aangegrepen. Hij nam het kleine briefje zijner moeder en legde het iu zijne portefeuilletoen ging hij verder, en den hoofdweg inslaande, zag hij den ouden Hendrik, die naar hem toekwam, zoo spoedig zijne oude beenen het hem toelieten. „Uwe grootmama verzoekt den heer luitenant aanstonds bij haar te komen," boodschapte hij, deu jongen man vriendelijk in het opgewonden gelaat ziende. De begrooting der provincie Noordholland is in ontvangst en uitgaaf geraamd op f 203,109.74L De hoofdonderwijzer J. K. G. Mulder, aan 't Oude Schild op Texel, vierde jl. Zaturdag zijn 25jarig jubilé. Het geheele dorp was met vlaggen versierd, terwijl autori teiten en burgerij dezen dag voor den jubilaris tot een feestdag stempelden door hunne gelukwenschen en geschenken. Onder zijne leiding is de school zeer in bloei toegenomen, en hij is een der ijverigste oprigters geweest der school- spaarbanken. De kinderen uit het betrekkelijk arme dorp hebben alleen aan snoepcenten in de laatste 3 jaren f1200 in de spaarbank aldaar ingebragt. Het telegraafkantoor op Terschelling is gisteren geopend. In bet jongste nummer van Eigen Haard komt een schets voor van liet eiland Terschelling, door II. C. P. P. Het vleesch voor de militairen, te Hoorn in garni zoen, is aangenomen door een der voornaamste vleesch- bouwers aldaar, voor den geringen prijs van 55 cents per kilogram. Een ervaren huismoeder maakt in de Amsterd. Crt. de opmerking, dat de manier om aardappelen, door ze droog te koken, smakelijk te bereiden, niet nieuw, maar reeds jaren lang bekend is. Meermalen heeft zij zelve bet reeds toegepast en altijd met goed succes, maar de gevolgen blijven ook nooit uit. Door de aard appelen niet in ruim water te koken, maar door te stoomen, blijven zij branderig, hetgeen zich bij veelvuldig gebruik spoedig openbaart en vooral voor de oogen zeer schadelijk is. In een artikel over onze Staatsschuld toont bet Handelsblad met cijfers aan dat de toestand sinds 1850 belangrijk verbeterd is. Van 1850 tot 1878 is het kapitaal der schuld met 390 millioen en de rente met 10 millioen verminderd, dus met ongeveer een vierde. Sedert 1878 is de schuld weder vermeerderd, maar zeer verontrustend is dit niet. „Wij betalen thans aldus besluit bet blad ongeveer f 7 's jaars per hoofd der bevolking aan rente, tegen f 12 in 1850. De last drukt dus aanmerkolijk zachter en kan zonder groot bezwaar worden vergroot ten behoeve van productieve werken, als spoorwegen en kanalen. Wij zijn in dit opzigt in vergelijking met vele andere landen niet te beklagen. De Engelscben en Franschen hebben jaarlijks ongeveer f 10 per hoofd voor de dienst der Staatsschuld te betalen; de Italianen f 8|; de Portugees f8; de inwo ners der Noord-Amerikaansche Unie ruim f 7. Gunstiger is de toestand in Pruissen met f 5^; in Oostenrijk en België met f 5; Wurtemberg met f 41in Rusland met f3; in Spanje met f 2,80; in Denemarken met f 2,40; Griekenland met f2; Zweden en Noorwegen met fli per hoofd. Maar de meeste van de laatstgenoemde landen De oude barones liep haastig het vertrek op en neer. Haar trotsch gelaat, was met een blos overtogen en de donkere pogen rigtten zich ongeduldig naar de deur. waardoor haar kleinzoon moest binnen treden. In hare hand liisbl zij een geopenden brief, en van tijd tot tijd bleef zij staan en wierp een blik op het papier. „Het is ongeloofelijk," sprak zij zacht, „deze koningsberger Derenbergs! Zich daar zoo te nestelen. Dio raio! Wat geeft die Stonthcim mij daar bittere pillen te slikken in dien korten brief! En toch mag ik God nog danken, dat die zaak zich zóó schikt. Hoe verheug ik mij, dat ik, trots de koelheid die tusschen ons heersebt, Army heb overgehaald haar te bezoeken!" Zij wierp weder een blik in den brief. „Ik heb in Armaud," las zij, „een beschaafd, beminnelijk mensch leeren kennen, die geheel het karakter der Derenbergs bezit, en niettegenstaande den betrekkelijk korten tijd onzer kennismaking, heb ik hem hartelijk lief gekregen." De lippen der oude dame plooiden zich tot een minachtenden glimlach. „Ik ben, zooals gij u wel van vroeger zult herinneren," las zij verder, „iemand, die doorgaans eerlijk en openhartig mijne meening zeg dat wij beiden het nooit eens waren, zal wel te wijten zijn aan het groote verschil onzer beschouwingen; nn zijn wij beiden oude vrouwen geworden, liefste Derenbcrg, en het wordt waarlijk lijd, vrede te sluiten voor de korte spanne tijds, die wij nog te leven hebben. Ik bied u de hand der verzoening aan; laat, wat vroeger is voorgevallen, vergeten zijn! De schuld lag waarschijnlijk aan beide zijden. En nu wil ik u iu vertrouwen een lievelings- wensch mcdedeelen, die ook Arraand betreft. Gij zult door hem wel reeds vernomen hebben, dat in mijn huis eene jonge moeder- looze verwante leeft, die bij mij de plaats eener dochter in mijn eenzaam leven vervult, en die ik liefheb, alsof zij het werkelijk is. Bedrieg ik mij niet, dan ziet Armaud zijne nicht niet met onver schillige blikken aan, hel zou mij hartelijk verheugen, zoo deze twee elkander leerden liefhebbenen ten einde hun daartoe de gelegenheid te geven, zend ik Blanka onder het voorwendsel van hare gezondheid te versterken, naar uwe boschrijke woonplaats. Mogten de beide jouge harten elkander daar leeren verslaan, en ik in Armnud nog eens een zoon begroeten! Gij zijt eene verstandige vrouw, lieve barones, en ik behoef u niet te vragen, alle toespelingen op mijne wenschen bij de jonge lieden le vermijden; ik hoop dat zij elkander in waarheid genegen zullen zijnhet is mogelijk, dat Blanka niet haar helder hoofdje mijne bedoeling vermoedtmeege deeld heb ik ze haar niet. Moge de hemel voor het overige zorgen en het tot onze blijdschap doen uitkomen! Terwijl ik u in den geest nog eenmaal verzoenend de reik hand, ben ik, in afwachting van een spoedig antwoord, lieve Dereuberg! uwe Ernestine, gravin Stontheim, geboren Derenberg." genieten cle welvaart niet, waarin ons land zich in den regel mag verheugen en waardoor een zwaardere schulden last ligter wordt gedragen. Een zakkenroller heeft te Amsterdam een flink en slag geslagen, nl. zich van een portefeuille met f 230 meester gemaakt door den eigenaar daarvan tegen het lijf te loopen. Uit Parijs wordt aan de N. Rott. Crt. medegedeeld, dat Guzman Blanco, de President der Venezuelaansche Republiek, in de eerste clagen der volgende maand naar zijn vaderland terugkeert. Hij is niet zeer voldaan over den uitslag zijner onderhandelingen. Bij zijn terugkomst zal hij aan het Venezuelaansche Congres mededeeling doen van het slechte onthaal, dat zijn voorstel omtrent Curafao in Europa gevonden heeft, en hij heeft als zijn meening te kennen gegeven, dat men alsdan hoogstwaarschijnlijk besluiten zal, de twee westelijke zeehavens van Venezuela, Cora en Maracaïbo, te sluiten voor den Curaijaoschen handel. Zulks zou echter slechts over vijf of zes maanden in werking treden. - Tot waarschuwing van liefhebbers van ongebonden kermisvreugde, deelt de N. Rott. Crt. mede, dat de heeren C. v. L., \V. d. R. en H. v. S., ter zake uitspattingen veroordeeld zijn, ieder om 15 dagen in de cellulaire gevan genis te gaan zitten nadenken over de verwondingen, die zij elkaar in den nacht van 1(5 op 17 Augustus jl. in de Langelijnstraat hebben toegebragt. Men schrijft aan het U. D.: „Om de kosten van oprigting der Vereeniging „De Proefhoeve" bij Wageningen, met de stichting der gebouwen te dekken, werden reeds herhaaldelijk aan verschillende personen circulaires gezonden, waarin bijdragen gevraagd werden van f 500 en f 100tot heden geschiedde dit niet met voldoend gunstig gevolg. Dit is zeer te betreuren, nu tal van deskundigen op landhuishoudkundig gebied, en ook de Landbouwcourant, hunne ingenomenheid met het plan betuigden, waarvan zij goede verwachting koesteren. Om de hoeve naar behooren op fliuken voet te regelen, is er op verre na nog niet genoeg aan gelden toegezegd en vele namen ontbreken nog, van wie eene inschrijving van f 100 althans voor dergelijk nuttig doel te verwachten ware." De vice-presiclent der commissie van administratie over de gevangenissen te 's Hertogenbosch verklaart onwaar, en schrijft aan boos opzet toe het berigt, dat de weduwe van Jut dezer dagen zou bevallen zijn, gelijk de Stichtsche Spiegel vermeldde. Door een bewoner van het platteland van Zeeland is aan de Middelb. Crt. ter plaatsing aangeboden het volgende „Met verbazing is door mij en voorzeker door velen, die van nabij bekend zijn met de toestanden ten platten „Het is waarlijk grootmoedig," vervolgde de oude dame; „men moet nog een vriendelijk gezigt zetten, en dankbaar wezeuhet is fijn overlegd van tante Stontheim, maar zoo was zij altijd. Blanka is haar erfgename dat is zonneklaar, en nu zij den jongen heeft leeren kennen, wil zij de zaak zóó regelen; ik moet met een zoet gezigt in dezen zuren appel bijten en God danken, dat het zóó geschikt wordt; zij heeft een boosaardig karakter. Maar óón wenk moet ik hem toch gevenliet schynt mij toe, dat deze Blanka hem niet onverschillig is, en Op dit oogenblik trad Army binnen. Zijne grootmoeder zag hein vriendelijk aan. „Ik heb een brief ontvangen van tante Stontheim," sprak zy, staan blijvende en hem de hand toestekende; „zij meldt mij Blanka's komst; en nu mijn jongen! vergeet, dat ik gister zoo onvriendelijk over uwe plannen sprakIk had een ligten aanval mijner migraine, en dat ontstemde mijik verheug mij werkelijk over het bezoek der jonge dainc." Army zag haar verrast aan. „Waarlijk, grootmama? Ik dank u; gij neemt een centenaarslast van mijn gemoedhet was zeer onaan genaam voor mij u moeite te veroorzaken, die u niet aangenaam was. Mag ik weten, wat tante nog meer schrijft?" De oude dame lachte. „Neen, mijn kind," zeide zij, „het is niet goed, dat men te veel vleijends over zichzelven hoort." „Houdt tante van mij?" vroeg hij opgewonden. „Tante is van oordeel, dat gij een verstandig jong mensch zijt, en zeker eens een echte Derenberg zult worden." Army's gelaat werd bewolkt, „Is dat alles?" „Vooral," klonk het schalksch van de dunne lippen der groot moeder, „wanneer u eenmaal eene schoone geliefde vrouw ter zijde staat." „Heeft zij dat geschreven riep hij haastig en greep, hoog blozend hare hand. „Grootmama, wees goedZeg mij, meldde zij iets van haar, van Blanka? Denkt zij, dat Blanka mij ook bemint?" „Army! mijn God, hoe onbeschaamd! Bedaar toch! Wie spreekt er van blanka? Ik heb immers niets gezegd verstaat gij In het geheel niets; wie denkt daaraan? Gij zijt pas een-en- iwintig jaar!" Maar Army had de armen om den hals zijner grootmoeder ge slagen, drukte in weerwil van haar tegenstreven een paar hartelijke kussen op haar mond, en stormde toen zeer onhoffelijk de kamer uit. „Orribile!" zeide de oude dame, hare inuts teregt zettende„hij is zeker al erg verliefd: als tante Stontheim hem nu gezien had, zou zij zeker niet aan zijn Derenbergs karakter gelooven." Zij bleef nadenkend staan en het was, alsof haar iets uit het verleden te binnen schoot, dat veel overeenkomst had met het zoo even gebeurde. Hotseling herinnerde zij zich, hoe zij, iu betere dagen, als eene schoone jonkvrouw, in overmaat van geluk, de hal blinde duenna om den hals viel en haar vurig kuste. En waarom? Omdat buiten op het balcon, onder de bloeijeude oleanders, in de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1879 | | pagina 1