Koppen's Verkoophuis.
MARINE.
QUINA LAROCHE,
PILLEN iöLUWAY.
GUST. BUHSE,
HOOFDGRACHT, NIEUWED1EP.
Ontvangen FIJN LAKWERK:
Kieuwc Prcscntccrstcllcii, Theebladen, Tafel-
bllkjc» met Veger», Thee-, Koffie- en Bcschuitdoozen,
Brittaimia metalen Trekpotten en Koffiekannen,
Comforen en Tiieelm»jcs, Alpaca Lepel» en Vorken,
Tafel-, Dessert- en Zakmessen, Scharen, Kurken
trekkers, Notenkrakers, enz.
VASTE LAGE r RIJ ZEN.
OPENBARE VERKOOPING bij 's Rijkswerf te Willemsoord,
op WOENSBA& 6 AUGUSTUS 1884, des voormidtlags te
10 uren, van de navolgende voor 's Rijks dienst onbruikbare
voorwerpen, als:
Twee Loods vaartuigen, lichte
vaartuigen, eene belangrijke hoeveel
heid verlichtingsmiddelen, Eiken-,
Greenen- en Dennen Brandhout,
Afval van Touw- en Lederwerk,
Slapping, diverse Scheeps- en Artil
lerie-behoeften, Kleedingstukken,
Meubilaire Goederen, leeg Fust en
meer andere artikelen.
Al hetwelk op de twee den verkoopdag voorafgaande
werkdagen kan worden bezichtigd, zullende van af heden
tot en met 5 Augustus aanstaande, op de werkdagen,
gedurende de gewone kantooruren, gelegenheid zijn om de
voorwaarden te lezen.
Willemsoord, 26 Juli 1884.
De Vice-Admiraal
Directeur en Commandant der Marine,
W. K. VAX GENNEP.
Het Kantoor
van Mr. J. A. MIDDELHOFF, Procureur te Alkmaar,
zal gedurende de maand Augustus gesloten en
1 September a. s. verplaatst zijn van Langestraat A 20,
naar LANGESTRAAT A 36
Uit Parijs ontvangen: eene groote zending
marmeren, bronzen en vergulde PENDULES,
waaronder prachtige Salon- en Schoorsteenstukken.
Mij voor de levering hiervan tegen den minst mogelijken
prijs beleefdelijk aanbevelende,
Horlogemaker.
Verzending naar buiten deze gemeente geschiedt mede
onder guarantic.
BNK.HXJIZBN.
Deze Vereeniging beveelt zich aan, tot het leveren van
versche AUGURKEN in diverse soorten, bij minstens
5 Kilo. Nadere inlichtingen zijn te verkrijgen bij den
Commissaris Boekhouder,
C. A. DE KONINGH,
te Enkhuizen.
AMSTERDAMSCHE COURANT.
N'IEl'WS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon en feestdagen.
De Amstcrdainschc Courant zal na nauwgezette
keuze de belangrijkste en belangwekkendste gebeurtenissen
van den dag mededeelen.
De Amstcrdamschc Courant is het goedkoopste
Dagblad van Nederland. Voor Amsterdam per
3 maanden 1.50, franco per post f 1.80.
Niemand kan door den prijs worden afgeschrikt onze
Courant iederen dag alleen of met een vriend gesamenlijk
te ontvangen.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Bureau: O. Z. Voorburgwal 280. over het Stadhuis.
Tan KRAEPELIEN HOLM.
Apothekers te Zeist.
Opwekkend, versterkend,
koor t s ve r d rij v e n d
Ijzerhoudende Quina-Laroche bij bloedarmoede, etc.
Depot bij de Heeren Apothekers: te Helder
L. JELGERSMA; Alkmaar, A. CONIJN Az.;
Sehagcn, W. A. HAZEU; en verder bij de meeste
Apothekers verkrijgbaar in flesschen a 1.90 en ƒ1.
Middel tegen de jicht. I» ieder geval van onstekende aandoening
der gewrichten, spieren- en zenuw-pijn, moet de lijder zijn toe
vlucht nemen tot het weergalooze geneesmiddel van Holloway,
dan zal hij dadelijk baat vinden en op eene spoedige genezing
kunnen hopen. Wat ook de voorafgaande oorzaak van zulke
pijnen moge zijn, ieder een weet, dat vochtigheid en koude ze
gewoonlijk aanbrengen, ten minste als men daaraan blootgesteld
is; het moot ook door de geheele wereld bekend zijn, dat de zalf
van Ilolloway, goed gewreven op de aangedane plaatsen, een
veilig en zeker tegengift hiervoor is. De zalf verzacht in het
eerst den aanval der pijnen en belet dezelven terug te keeren.
Als do pijn chronisch is, moet men met wrijven voortgaan, tot
dat de zalf de krachten aan de spieren hergeeft en de gewrichten
hunne vorige buigzaamheid weer terug krijgen. Zij regelt den
lokalen omloop, en verwijderd ziekten.
Doosjes PILLEN en Potjes ZALF
f 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50.
Ze worden verkocht bij de Apothekers.
Voor den verkoop in het groot vervoege men zich
Professor Holloway, 533, Oxford-Street, Londen.
Onder het opschrift: Oneerlijke boter- éfi kaasconcurrenten"
leest men in de N. Rott. Crt.
Op liet einde van Maart jl. seinde ik u den hoofdinhoud
eener dépêche, uit New-York ontvangen, en behelzende het
resumé van liet verslag, uitgebracht door de commissie
van den senaat in New-York, welk benoemd was om een
onderzoek in te stellen naar de stelselmatige vervalscliing
van zuivelproducten door gewetenlooze concurrenten van
boter- en kaasbereiders volgens de oude methode.
Het verslag der bewuste commissie vermeldde merk
waardige dingen. Van dertig onderzochte monsters boter
hadden twee derden slechts in de verste verte aan melk
hun ontstaan te danken. Het afvalvet van varkens en
ossen vormde hun lekkerst'- hoofdbestanddeel, maar vaak
vond men dit, als nog te goed en duur, vervangen door
bedorven vetten, „geneutraliseerd* met behulp eener toe
voeging van salpeterzuur en zwavelzuur, van voldoende
kracht om de laarszolen eens werkmans te doorboren,
vingernagels ten val te brengen en verschillende ziekten te
veroorzaken. Deskundige artsen verklaarden voor de com
missie, dat het nuttigen van dergelijke boter vele sterf
gevallen, vooral bij kinderen, moet veroorzaken en veroor
zaakt. De commissie adviseerde, den aanmaak van oleo
margarine ten eenenmale te verbieden.
Naar aanleiding van dit telegrafische bericht interpel
leerde de heer Th. Duckham, afgevaardigde voor Here-
fordshire, de Regeering in het Engelsche Lagerhuis, en
vroeg haar een onderzoek in te stellen in Amerika, opdat
er, bij den grooten aanvoer van oleomargarine en kaas van
daar, maatregelen zouden kunnen genomen worden om het
publiek tegen het verderfelijke en giftige bocht der Yankee
knoeiers te beveiligen.
De Regeering verklaarde zich daartoe bereid, en den
2 April zond lord Granville de noodige instructies aan den
Engelschen gezant te Washington, den heer Sackville West.
Deze stelde zich daarop in betrekking met het departement
van landbouw te Washington. Den 16 April ontving de
hoer West van gemeld departement het volgende hoogst
eigenaardige officiëele exposé van den echt Amerikaanschen
toestand op dit oogenblik:
„Het kan als vaststaande worden aangemerkt, dat van
de 100,000,000 pond boter, te New-York verkocht, 40,000,000
a 60,000,000 pond bocht is. Oleomargarine heeft de ge
middelde boterprijzen tien cent per pond gedrukt, hetgeen
voor de landlieden een jaarlijks verlies beteekent van vier
millioen dollars.
//Ongeveer de helft a twee derde der boter, te New-York
ontvangen, wordt geklassificeerd onder „butterine," een
mengsel van ongeveer gelijke gedeelten reuzel en goede
boter. „Suine" wordt als „butterine" geclassificeerd en
heeft dezelfde bestanddeelen, alleen wat meer reuzel. Maar
oleomargarine wordt gefabriceerd uit vetten van allerlei
aard. Daartoe worden talk, reuzel, katoenzaad, aardnoten
en andere oliën bijeengeschraapt uit alle hoeken en landen.
Deze vetten worden „geneutraliseerd* door salpeterzuur,
gemengd met melk, room, of slechte boter en dan gekarnd.
Het zuur in deze combinatie is natuurlijk hoogst nadeelig
voor de gezondheid; hoe meer er van, hoe nadeeliger.
Vele dezer producten kan men van echte boter ternauwer
nood onderscheiden. Zelfs deskundigen kunnen dat niet.
Een onderzoek met behulp van microscopen en zwavelvuur
is onvermijdelijk om het ware karakter dezer combinaties
vast te stellen. In vele staten zijn wetten van kracht,
welke de fabrikanten dwingen hunne artikelen te merken
volgens hunne ware bestanddeelen; maar ongelukkigerwijze
wordt de verbruiker bedrogen, doordien de merken, bij
aankomst der fabrikanten ter plaatse hunner bestemming,
verwijderd worden. De bijkans algemeene afkeuring dezer
bochtproducten oefent over het geheele land een krachtigen
invloed, en zonder twijfel zullen er sterke maatregelen
worden genomen, om 'hen, die deze fraudes uitvoeren, te
ontdekken en te straften."
Ten deele heeft zich de verwachting bewaarheid, door
de indiening te New-York bij de wetgevende macht aldaar
van een ontwerp om, gelijk de titel luidt, „bedrog te keeren
bij en verkoop van zuivelproducten."
Dit ontwerp is den 24 April aangenomen en den 1 Juli
in werking getreden.
Ik kom daarop terug. Vooraf echter wil ik eenige ge
deelten weergeven, van de uitermate belangrijke toespraak,
waarmede de heer H. R. Lowe, de voorzitter van de
openbare gezondheids-commissie te New-York, het ontwerp
bij den senaat aanbeval. Nederland werd door hem speci
aal genoemd als een der gewesten, werwaarts de bocht-
fabrikanten der Unie hunne schadelijke en giftige knoei-
artikelen, en liet is absoluut noodig, dat bet Nederlandsche
publiek wete, wat men het in de maag heeft gestopt en
willen stoppen.
De heer II. R. Lowe gaf, in zijne toespraak in den
Senaat te New-York, allereerst een overzicht van de manier
hoe bocht boter en bocht-kaas in de wereld zijn gekomen.
Hij herinnerde dat een Franscbman, tijdens bet beleg van
Parijs in 187071, eene stof wist te bereiden uitossevet,
die hij olio noemde. Men nuttigde haar in de plaats van
ontbrekende boter, maar noemde haar bij haren naam. Na
het beleg kwam het nieuwe fabrikaat ook naar Amerika,
waar dadelijk maatschappijen werden gevormd om het op
groote schaal te bereiden.
Aanvankelijk geschiedde de toebereiding met groote zorg,
bij eene warmtegraad van 105 a 115 graden Fahrenheit.
Deze olie of dit vet werd dan gekarnd met eene belang
rijke hoeveelheid melk of boter, alsook gekleurd, en men
had „oleomargarine." Men voerde haar in groote hoeveel
heden uit als „boter," totdat de uitheemsche verbruikers
de bedriegerij ontdekten, waarna de uitvoer van „oleo
margarine" verboden werd.
Vervolgens kwam men tot de ontdekking, dat men een
goedkooper fabrikaat kon vervaardigen uit varkensvet dat,
gemengd met een weinig echte boter en kleurstof, dienst
doen kon als „butterine." Het is ongeloofelijk met hoe
weinig kapitaal men aldus, ten nadeele der verbruikers,
eene ontzaggelijke winst behalen kan. De beer Robinson
uit Chicago erkende voor de commissie van onderzoek dat
hij, met een kapitaal van slechts 75,000 dollar, jaarlijks
zes k acht millioen pond heeft kunnen omzetten, hetgeen
eene netto winst opleverde van 240,000 dollar. Een fabri
kant kan in zijne eigen kelders, met behulp der melk uit
slechts twee boerderijen, voldoende „butterine" vervaar
digen voor eene geheele stad.
„Deze groote fraude" zeide de heer Lowe, „benadeelt
elke boerderij in de Republiek; zij vermindert de inkomsten
van eiken boer. De helft der inwoners van den staat New-
York zijn landbouwers. Er zijn daar 1,437,000 koeien, en
de veewaarde wordt op 117,768,000 dollar geraamd.
Alvorens de bocht-artikelen te New-York ter markt werden
gevoerd, brachten de boeren van den Staat 's jaars voor
122,000,000 pond boter en 127,000,000 pond kaas, zijnde
meer dan de helft der geheele productie in de Unie."
Door de vervalschingen welke, zeide de heer Lowe, de
bedriegers in den kerker behoorden te brengen, heeft de
boter eene waardederving ondergaan van 5 a 10 cent per
pond, de melk van ongeveer 7£ cent en de kaas van
ongeveer één cent (Amerik.) per pond. Het comité van
onderzoek kwam tot de gevolgtrekking, dat de bedriege
rijen der boter- en kaasvervalschers den boeren van New-
York eene geldschade berokkenen van ruim 5 millioen
dollar 's jaars. En niemand trekt daaruit eenig voordeel
behalve de zwendelaars en eenige winkeliers. De boeren
worden verarmd en de verbruikers bedot, dubbel bedot,
want door eene kunstmatige prijsverheffing der echte boter,
moeten zij voor bocht evenveel betalen als voor echte waar.
Doch de geldelijke schade staat niet op zichzelf. De
goede naam van Amerika staat mede op het spel.
„Ik waarschuw u, mijne heeren senatoren," sprak de
heer Lowe, „dat, indien gij deze fraudes nog eenige jaren
ongemoeid laat, de producten, welke thans millioenen
dollars uit het buitenland aanvoeren, hier zullen moeten
worden verteerd. Wat toch gebeurt? Geen volk Ier
wereld geniet de slechte faam, die wij met den stormpas
erlangen. Spoedig zullen wij over den geheelen aardbol
bekend staan als eene natie voor fraudeen „kamps,"
tenzij er genoeg openbaar zedelijkheidsgevoel overgebleven
is, om dit groote bedrog voor immer den kop in te druk
kenDe helft der dingen, welke wij weten, is ver-
valscht, en de reusachtige winsten, bij de vervalschingen
behaald, hebben eene combinatie in het leven geroepen
zóó invloedrijk en machtig, dat het wetgevende lichaam
niet in staat is geweest tegen dat misdrijf op te treden,
gelijk het verdiende. Tot dat wetgevende lichaam, tot
den gouverneur, heeft de combinatie durven zeggengij
hebt de macht niet om te verbieden, gij zijt machteloos.
Gij kunt trachten onze bedriegerijen te breidelen, maar we
zullen u trotseeren. Gij moogt wetten aannemen om ons
fabrikaat te brandmerken, maar wij zullen het merken
gelijk wij verkiezen, wij zullen het kleuren en verkoopen,
ten spijt van u en uwe wetten."
„Vraagt gij mij nu, mijne heeren senatoren, of wij deze
vervalschingen kunnen fnuiken? Dan antwoord ik: ja!
Want doen wij bet niet, dan weet ik waarlijk geenszins
hoe de zaak zal eindigen. Wij zijn het verschuldigd aan
onze hoeren, aan ons zeiven, aan onzen goeden naam, aan
de openbare eerlijkheid, aan de millioenen mannen en
vrouwen, die machteloos staan tegenover deze bedriegers."
De lieer Lowe gaf dan zeer belangwekkende bijzonder
heden, nopens de bevindingen der commissie van onder
zoek.
Zij liet te New-York in verschillende winkels koopen
dertig monsters van een artikel, dat voor echte „boter"
daar verkocht werd. Bij het chemische onderzoek bleek,
dat twintig monsters bocht en tien monsters werkelijke
boter inhielden.
Maar de eerste vraag die gesteld wordt, is: „moet dit
fabrikaat nadeelig voor de gezondheid worden genoemd?"
en dan: „hebt gij bet recht om den aanmaak van oleo
margarine, butterine, lardine en suine te verbieden?"
Beide vragen werden ontkennend beantwoord door de
vrienden der knoeiers. Zij zijn uitermate beducht voor
hetgeen zij noemen de rechten des volks. Zij, die elke
wet breken, die hun bestaan vinden bij geknoei en rijk
worden door bedrog en oneerlijkheid, heffen een gehuil
aan over „de boter van den armen man."
Het recht, om deze bedriegerijen te fnuiken, hebben wij,
zeide de lieer Lowe; gelijk eene regeering liet recht heeft,
om liet slaan van valsche munt te beletten en te straffen,
zoo heeft zij ook liet recht om valsche boter en kaas
onmogelijk te maken en hare fabrikanten te straffen,
Maar is bun fabrikant ongezond? Dat kan elke senator
zelf beantwoorden. Laat hem eene portie bocht-boter op
de ontbijttafel zetten en, wetende wat zij inhoudt, zal hij
zich dan niet wachten om het artikel aan te roeren? De
waarheid is, dat niemand, zelfs de „arme werkman" niet
uitgezonderd, al had hij geeuwhonger, de compositie lusten
zou. De heeren Robinson uit Cliicago moest toegeven,
gelijk anderen, dat salpeterzuur noodig is om het vet te
„neutraliseeren," salpeterzuur, dat even gevaarlijk en nood
lottig zijn kan als blauwzuur. Eén druppel er van brandt
een gat in eene jas en dat zou niet ongezond zijn
Het 38ste Nederlandsch landlinishoudkundig congres
hield jl. Vrijdag te Amersfoort zijn laatste bijeenkomst.
Vooreerst besprak de heer Verloren van Themnat de
bekende vogeltjeswet, die volgens hem niet in 't belang
van den landbouw was en wenschte een poging tot ver
andering dier wet van het congres te doen uitgaan.
De heer Ilartog noemde haar een onpraktische, een
papieren wet, waaraan de hand niet voldoende gehouden
wordt. Een conclusie over dit punt werd evenwel niet
genomen.
Hierna werd de invloed van pulpe als veevoeder be
sproken, en door den beer Bultman aangeraden pulpe wel
te voederen voor vetmaking en kaasmaken, doch niet voor
boterbereiding.
Bij punt 12 merkte prof. Adolph May er op, dat de eerste
en onmiddellijke oorzaak van longziekte onder liet vee de
bacterie is, doch dat nat voeder het watergehalte in de
spieren ongetwijfeld verhoogt en een waterachtig spierweefsel
hoogstwaarschijnlijk meer vatbaar voor besmetting maakt.
Naar aanleiding hiervan werd de conclusie aangenomen,
dat het van belang is, naar de goedkoopste middelen om te
zien tot droogmaking van veevoeder.
In de tweede afdeeling werden, na daarover gehouden
besprekingen, de volgende conclusies aangenomen:
1. Landbouwkunde worde als vak niet op de lagere
scholen toegelaten, doch, en vooral in landbouwstreken,
worden den kinderen door aanschouwelijk onderwijs inge
prent, in landbouwkunde belang te stellen.
2. Aankoop op groote schaal voor buitenlandsche rekening
van beste exemplaren van ons fok vee, geeft geen reden tot
bezorgdheid, mits de beste exemplaren niet buitenslands
gaan en de aanfok op rationeele wijze worde bevorderd.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
