FINALE UITVERKOOP CONTANT,
wegens liquidatie,
van alle voorhanden zijnde GOEDEREN,
als: STOFFEN, ZWARTE THIBETS, KAMGARENS, BUKSKINS, FLANELLEN, WITTE GOEDEREN enz.,
die tot zeer lage prijzen zullen worden verkocht.
ALKMAAR. BAHLMAKTIV Sa O».
DE THEEBOOM.
Boter, Suiker, Koffie en Thee
en aanverwante artikelen.
r
I
BERICHT
W. J. BLITZ, Tandarts,
Anekdoten-Magazijn,
Beste kwaliteit. Billijkste noteering
Voor winkeliers speciale prijzen.
Spoorstraat. J. KORTER. Zuidstraat,
HANDELSDRUKKERIJ.
Molenplein 103.
5 AFLEVERING VAN ALLE SOORTEN BOEK
EN STEENDRUKWERK GESCHIEDT
SPOEDIG NET UITGEVOERD EN TECEN
DE LAACSTE PRIJZEN.
uitKoster's kleinen winkel te Schagen.
Ontvangon
Beste kwaliteit BASCULES met beugels om vast te
zetten, onmisbaar voor ieder landbouwer, 100 kilo f 13.20,
150 kilo 13.80, 200 kilo 15.40, 250 kilo 17.25.
Voorts: DORSCHGEREEDSCHAPPEN, MACHINE
OLIE, STOFBRILLEN (onmisbaar bij liet dorschen),
ZICHTEN,SNIKKEN,GRAANSCHOPPEX en HARKEN,
GAFFELS, MEST-, GRAAN- en HOOIVORKEN,
KEUKENGEREEDSCHAPPEN, KINDERWAGENS,
HOUT-, TOUW-, MAND- en BORSTELWERK,
KLEURSEL (Kerbet) en STREMSEL.
riIi KIIOIII Tl Il* en VI ttlt.li/tv.
Buslir lilt (Crêpce N'. 1) en E3C«,g©l.
Kosters Kleine Winkel te Schagen.
Jacob van Kampenstraat, 124. Amsterdam,
is den eersten en derden Donderdag van iedere maand,
s namiddags van 1 tot 3 ure, te spreken wegens tand
heelkundige operatief» en het plnntscn van kunst
tanden in liet Hotel Bellevue te Nieuwecliep.
Ook is hij te spreken des Xnturdngs in den Burg en
des Mnntidngs in de Jager te Alkmaar, beide dagen tot
s voormiddags 11 ure; des Donderdags, tot 's voor-
middags 11 ure, in het Hotel Vredelust te Schagen.
Bij de uitgevers KLIPPERS LA UREY te Haarlem
is verschenen en alom verkrijgbaar gesteld de Eerste
Aflevering van het
vijfcien Jaargang.
Tijdschrift voor beminnaars van Humor en Satire en
voor Verzamelaars van Anekdoten, Snedige Gezegden
Extempoi es, enz.
Dit tijdschrift verschijnt in maandelijksche Afleveringen
van 16 pagina's, royal 8°, duidelijken druk.
Twaalf afleveringen vormen een deel. De inteekenaren
ontvangen gratis titel en omslag van eiken jaargang.
De prijs van elk deel of jaargang is slechts EEN GULDEN
TIEN CENTS, franco per post. Over dit bedrag wordt
bij het einde van den jaargang beschikt.
Aangemoedigd door het kolossale succes dat de Eerste,
Tweede, Derde en Vierde Jaargang van dit Tijdschrift
hebben ondervonden, aarzelen de uitgevers geen oogenblik
om ook den Vijfde» Jaargang hot licht te doen zien.
Het debiet van de vorige Jaargangen heeft de stoutste
verwachtingen verre overtroffen. Dtii/.eside» ex ei» pl aren
werden verkocht ei» reikhalzend zagen de nboimés
«leeds uit naar de verschijning der n c ii tv c
alle ver in ge es.
Inderdaad het Anekdoten-Magazijn is een welkome gast
in elk huisgezin. Het geeft vroolijkheid aan het melan-
koliek gemoed en hernieuwden levenslust aan den
hvpochondrist.
Hij, die van tijd tot tijd eens Hartelijk lachen wil, (wie
onzer zou daarop niet gesteld zijn) abonneere zich op het
waarlijk geestige
3XP" Anekdoten-Magazijn.
De laatste algemeene vergadering, die het Hygiënisch
Congres te 's Hage besloot, werd o. a. gewijd aan een
voordracht over drinkwater. Prof. Crocq uit Brussel
merkte dienaangaande, volgens het verslag van het Vad.,
o. a. het volgende op:
Het water, in overvloed gegeven, is een der hoofdmo
menten van het leven. Doch ook het water brengt dik
wijls besmetting aan. Men moet nagaan: de samenstelling,
de hoeveelheid, de plaats van oorsprong.
1 Wat de physiologische zijde van het vraagstuk betreft,
moet het water 't vervoer der voedingsstoffen mogelijk
maken. Door zijn chemische samenstelling moet het ook
werken. Absoluut zuiver water is zwaar in de maag en
wordt slechts langzaam opgenomen. Zoo is sneeuw- en
ijswater. Er belmoren gassen in te zijn; regenwater, dat
er van verzadigd is, is een drinkwater van den eersten
rang. Maar het onregelmatig voorkomen daarvan in de
verschillende jaargetijden maakt het niet geschikt.
Het gewone drinkwater is 't welwater. Het moet in
zuiverheid het regenwater nabij komen. Men kan 2
klassen van stoffen aannemen.
1. Stoffen, die noodig zijn, als zij er in niet te groote
hoeveelheid in voorkomen: het zijn chloornatrium, kool
zure soda en kalk. Is er te veel kalk in, dan lost het
water geen zeep meer op, en is het minder goed als
drinkwater; echter voor de huishouding kan het dienen,
behalve als er zeep bij moet komen.
2. Stoffen die schadelijk zijn, zelfs in kleine hoeveel
heid gips, organische stoffen.
Van de laatste zijn er meerdere klassena. eenige geven
zuurstof af, waardoor de ontwikkeling van lagere planten
daarin noodig is; b. andere nemen zuurstof af, deze laatste
zijn hoogst schadelijk; c. zijn er stoffen, die direct de
ziekten brengende smetstoffen van cholera, tvphus, enz.
Bij de categorie a bederft het water spoedig en wordt
dan schadelijk. De beide laatste zijn het uit zichzelf.
Arnmoniak-zouten geven geen schade, mits in uiterst
kleine hoeveelheden.
Andere schadelijke stoffen komen in het water voor als
't giftige aardlagen doortrekt, zoo b. v. arsenik. Ook
stoffen, die uit de waterleidingsbuizen bij het water kunnen
komenlood en zinkzouten zijn schadelijk.
Het putwater is gewoonlijk goed, maar wordt door
nabijheid van riolen, fabrieken enz. dikwijls verontreinigd,
waardoor er ammoniakzout, nitrieten en zelfs zwavel
waterstof in voorkomt.
De chemische stoffen komen vooral in het water door
de lagen, die het doortrekt. Hoe dieper het komt, hoe
beter is 't gewoonlijk. Artesische putten geven uitstekend
water. Het water, dat uit zandige duinen komt, waaruit haast
niets oplost, is zeer goed. Het water der meeren, in berg
landen, waar de bodem uit vaste leem bestaat, is gewoon
lijk eveneens zeer goed. Is de bodem van 't meer zandig
en 't meer met planten begroeid, zoo is het water slecht
door de organische stoffen, die er bij komen. Ook is er
goed en slecht rivierwater. Vele rivieren, die door groote
steden loopen, hebben troebel, vuil water, dat veel gips
bevat. Ook door stoffen, door de industrie er bijgevoegd,
wordt het verontreinigd. Loopt de rivier nog in de
bergstreken zonder steden, zonder industrie, zoo is het
water helder, reukeloos, smakelijk, gezond.
Voor de steden moet het water uit de verte gezocht
wordendat van den grond waar de stad op staat, is niet
gezond voor het gebruik. Is dit slecht te verkrijgen,
zoo moeten Artesische putten gegraven, of 't rivierwater
gezuiverd gebruikt worden. Het water moet tot op de
hoogste verdiepingen van het huis kunnen gebracht worden.
Ook op de kwantiteit van het water moet gelet worden.
Niet alleen als drinkwater en voor het huishouden is het
noodig, maar ook de industrie moet het gebruiken. Het
minimum is 200 kubieke meter per duizend inwoners.
Dat is nog weinig; het oude Rome gaf 1000 liters per
hoofd en per dag.
Moet voor 't water betaald worden? Het moet zoowel
aan de rijken en armen gegeven worden, óf gratis, öf zeer
goedkoop: b. v. een paar centimes per kubieke meter.
Spreker houdt er van van zijn vaderland het goede te
zeggen. En nu heeft hij er helaas geen reden voor. In
Brussel toch komt 't water uit streken, waar veel kalk
is; het water is er niet goed, 't is te weinig (70 liter per
hoofd) en het is te duur. Nu is de overheid er op uit
in dezen toestand verbetering aan te brengen. Er is voor
gesteld door groote waterleidingen 't water uit de Ardennen
te doen komen. Men heeft het nagelaten omdat 't te
duur is. Maar voor de hygiëne moet elke som toege
staan worden. Men moet overal zorgen voor goed en
veel water, want dit vormt een der meest belangrijke
sociale vraagstukken.
Mevrouw dr. Bovell Sturge, van Londen, onderhield haar
gehoor in vloeiend Fransch over de verschillende wijzen,
in Engeland aangenomen om arme kinderen, voor wie de
Staat moet zorgen, op te voeden. De spreekster wees er
op, dat er in Engeland wel 400,000 aan de publieke lief
dadigheid zijn overgelaten. Als men er bijrekent hen,
lie in liefdadigheidsgestichten worden verpleegd, dan
blijven er nog 60,000 over: weezen, onwettige of verlaten
kinderen, kinderen van misdadigers en idioten, waarvoor
de Staat moet zorgen en waarvan zeer velen van hunne
jeugd af geleefd hebben in eene omgeving van armoede,
ellende en schande. Hoe die kinderen op te voeden? In
Engeland zijn er vier stelsels. Het eerste stelsel is om
ze te vereenigen in groote scholen, waar zij als gevangenen
worden behandeld en hun naam door een nommer wordt
vervangen. Dit stelsel werkt zeer nadeelig op de moraliteit
der kinderen. Het tweede stelsel is eene vereeniging der
kinderen in inrichtingen, doch met de vrijheid om de
gemeentescholen te bezoeken. Na hun twaalfde jaar leeren
ze een handwerk en ze worden opgeleid voor betrekkingen
van allerlei aard. Dit stelsel werkt vrij goed. Een derde
stelsel vormen de familie-gestichten, verschillende woningen
onder één dak, waar de kinderen den grond leeren behouwen
en door een vader en moeder worden verzorgd. Eindelijk
heeft men het vierde stelsel, dat van jongen datum is,
dat der pensionaires. Men plaatst de kinderen bij parti
culieren, laat ze de gewone scholen bezoeken en houdt
toezicht op hen. Op het platteland werkt dit stelsel uit
stekend, maar in de groote steden is het moeielijk toe te
passen. Goedkooper is het zeker, want per kind betaalt
men volgens dit stelsel 250 300 francs, tegen 650 francs
in het stelsel van groote scholen. De spreekster bleek
zeer ingenomen met dit stelsel en schetste in schoone
woorden het voortreffelijke om die arine kinderen toe te
vertrouwen aan familiën, waar zij vrienden voor het leven
vinden, in de vrije natuur, waar licht en lucht hen ver
kwikken en zij kunnen leeren, zich naar de natuur te
vormen, in één woord: waar zij tot mensch kunnen rijpen.
De begaafde spreekster kwam dus tot deze gevolgtrekkingen,
die blijk geven zoowel van haar edel hart als van haar
doorzicht: 1. kinderen zonder familie vereischen bijzondere
zorg, wegens hunne gewoonlijk onvoldoende gezondheid,
hunne zwakke moraliteit; 2. het stelsel van vereeniging
in grooten getale op afzonderlijke scholen, afgesloten van
andere kinderen en de buitenwereld, strijdt met natuur en
menschelijkheid en veroorzaakt huid- en oogziekten, kweekt
onverschilligheid; 3. de opvoeding in het huisgezin is de
natuurlijkste weg om het gemis van eigen li nis te ver
goeden 4. na hun 16de jaar behooren zij nog eenigen tijd
tc blijven onder het vriendelijk, niet opgedrongen toezicht
van welwillende vrienden, om hen op den goeden weg
behulpzaam te zijn, en 5. Staat en individu vervullen, door
zich de belangen van die verlaten kinderen aan te trekken,
niet alleen een plicht der menschelijkheid, maar brengen
zoodoende veel bij tot het algemeen welzijn.
Mevrouw Bovell-Sturge werd voor hare keurige voor
dracht in vorm en inhoud eene der boeiendste van het
Congres met herhaalde toejuichingen beloond, zoowel
van de zijde der leden van het Congres als van het publiek,
dat ditmaal vrij talrijk was.
In de tweede sectie van het Congres is den laatsten dag
over de lompen-kwestie het volgende verhandeld:
Met duidelijk sprekende voorbeelden werd door den
rapporteur, den heer Ruysch, van Maastricht, aangetoond
dat uit de lompen, daar de ontsmetting van kleederen
afkomstig van besmettelijke lijders, niettegenstaande onze
wetgeving, nog steeds zeer onvolledig is, groot gevaar van
voortplanting van besmettelijke ziekten dreigt. De laatste
cholera- en typhus-epidemiën in Nederland toonden dat op de
duidelijkste manier aan. Ook in Engeland en Amerika, in
Rusland, Frankrijk en Duitschland is herhaalde malen ge
bleken, dat met de lompen pokken werden ingevoerd.
Vooral ook de lompenpakhuizen zijn zeer te vreezen
broeinesten van bacteriën, daar hier alle omstandigheden
aangetroffen worden tot hunne instandhouding en verdere
ontwikkeling.
Vervolgens stond spreker stil bij Koch's mededeelingen
over de ontsmettingsmiddelen, bij de verschillende ziekten
aan te wenden. Daaruit bleek dat er geen universeele
ontsmettingsmethode bij lompen gevolgd kon worden, daar
bij cholera geheel anders dan bij pokken ontsmet moet
worden.
Spr. wenscht voorat twee zaken, en wel oprichting van
behoorlijke ontsmettingsstations en bewaking van de lompen.
Na van de vergadering de instemming verkregen te hebben
met zijne eerste conclusie: Dat het vervoer der lompen
onvoldoende is geregeld en dat deze beschouwd moeten
worden als een nationaal en internationaal gevaar, werd
zijne tweede conclusie in stemming gebracht: Benoeming
eener internationale commissie om na te gaan op welke
wijze, zooveel mogelijk zonder benadeeling der belangen
van industrie, de nadeelen voorkomen kunnen worden uit
de lompen dreigende.
Ook deze conclusie werd met bijna algemeene stemmen
aangenomen, waarna de Commissie aangeeft welke maat
regelen h. i. overwpging verdienen; als zoodanig worden
genoemd: oprichting van ontsmettingsovens van gemeente
wege, waar ieder kosteloos besmet goed kan doen ontsmetten
lompenmagnzijnen in de kom der gemeente te verbieden;
betere regeling van en politietoezicht op het vervoer der
lompen, opdat deze steeds in goecl gesloten wagens en
schuiten, of in balen met een zeil gedekt vervoerd worden;
toezicht op de lompenpakhuizen en sorteerlokalen der pa
pierfabrieken; vaccinatie en telkens na den arbeid reiniging
van sorteerders en sorteersters, en eindelijk wettelijke
internationale regeling van het vervoer, waardoor het
invoeren van lompen uit besmette streken verboden en het
verkoopen van door besmettelijke lijders gedragen stukken
gestraft worde.
De heer Mouton stemt in hoofdzaak met den spr. in,
maar zegt dat men in deze vooral de belangen van handel
en nijverheid indachtig moet zijn. Hij wil daarom dat er
in die Commissie industriëelen zullen zijn.
De heer Lédé uit Parijs en dr. Neujean uit Luik geven
ontsmettingsmiddelen aan, die naar zij meenen zeer dienstig
kunnen zijn.
Dr. Sweeting en de heer Srnith van Londen zeggen, dat
Engeland voor geen middelen terugdeinst, hoe kostbaar
en moeielijk ook, waar de openbare hygiëne dat eischt.
Te Londen worden alle lompen ontsmet in een daarvoor
gebouwd station; dat kost jaarlijks p. st. 50,000.
De conclusie, in dien zin door prof. Snellen aangevuld,
dat de industrieelen geraadpleegd zullen worden, wordt
vervolgens eveneens aangenomen.
Tot leden dier Commissie werden benoemd de heeren
allin uit Parijs, Corfield uit Londen, Finkenburg uit
Bonn, Ruijsch uit Maastricht en Mouton uit 's Hage.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
