HELDERSCHE
EN NIEUWEDIEPER COURANT.
Nieuws- ei Advertentieblad voer Hollands Noorderkwartier.
1884. N°.125. ^*#9
Jaargang 42.
Vrijdag 17 October.
NADIA'S GELOFTE.
„Wij huldigen
het goede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartaalf 0.90.
franco per post 1.20.
Uitgever A. A. BAKKER ('z.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der Advertentiën: Van 14 regels 60 cents, elke
regel ineer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
Blnnenlttna.
De volgende oproeping is door het bestuur der
Kiesvereeniging Burgerplicht te Amsterdam aan de leden
gericht voor de vergadering van heden avond:
„Het gewicht der aanstaande verkiezingen, waardoor de
Tweede Kamer der Staten-Gcneraal geheel vernieuwd
wordt, is u bekend.
Voor de liberale partij is er aanleiding tot bijzondere
belangstelling, doordien thans kan worden gestreefd naar
verwezenlijking der lang gehoopte eendracht harer leden
in de Vertegenwoordiging.
Ten einde de aandacht op dit overwegend punt te ves
tigen, heeft de commissie van bestuur besloten, de bespre
king der candidaturen te doen voorafgaan door eene alge-
meene beschouwing over de navolgende vraag:
z/Hoe hebben wij te oordeelen over de verhouding,
waarin, door den loop van omstandigheden, leden der libe
rale partij in de Tweede Kamer tegenover elkander staan?"
Dat uwe tegenwoordigheid ter vergadering zeer gewenscht
is, behoeft nauwelijks te worden vermeld."
Door het Groot-Oosten der Nederlanden zal, naar
't Vad. meldt, ter eere van de nagedachtenis van den
overleden Grootmeester-Nationaal, Prins Alexander, op den
19 October a. s. te 's Hage in de orde een rouwloge
worden gehouden, tot bijwoning waarvan afgevaardigden
en de deputatiën zijn uitgenoodigd van alle loges enz.,
waarmede het Groot-Oosten der Nederlanden in betrek
king staat.
Het is bekend, dat de Friesche inzending op de
Internationale Landbouw-Tentoonstelling te Amsterdam uit
nemend is geslaagd, doch daarmee is niet gezegd dat alles
even uitnemend was. Om practische resultaten te krijgen,
moet men zich niet tevreden stellen met behaalde prijzen,
maar gebreken trachten te verbeteren. Daartoe heeft liet
hoofdbestuur der Friesche Maatschappij van Landbouw aan
het bestuur van het Paarden-stamboek een crediet verleend
om deskundigen te raadplegen en te adviseeren, wat te doen
tot verbetering van het paardenras; idem aan het bestuur
van het Rundvee-stamboek om advies over de koeien; aan
der heer Cuperus over de schapenaan den heer Reindersma
over varkens; aan denzelfde, in vereeniging met den heer
15)
Naar het Fransch van Henri Gréville.
Vervolg
Na dit voorstel stoof Roubine op; hij raasde, tierde cn ver
klaarde, dat dit huwelijk van den beginne af op een bespottelijke
wijze in zijn werk was gegaan, dat zyn dochter het nog belache
lijker wilde maken en dat hij nog liever zijn toestemming, die
hij in een oogenblik van zwakheid had gegeven, geheel terug
wilde trekken. Wat kon hem de wereld schelen maar met
zich laten sollen, dat gedoogde hij niet.
Aldus, zeide Korzof, die zyn kalmte volkomen meester was
gebleven, wilt gij mijn schoonvader niet zijn?
Roubine barstte in lachen uit. Nadia, die weende, moest ook
lachen, of zij wilde of niet. Er volgde een omhelzing. Roubine
ging weer zitten, want hij was in de hitte van den strijd opgestaan
om meer klem aan zijn redeneeringen by te zetten, en men
eindigde met hetgeen, waarmede men had moeten beginnen; maar
als men daar altijd mee begon, zou het te gewoon zijn! Men
kwam tot een verklaring. Hij luisterde naar de redenen, die
zijn dochter hem opsomde, werd het hierover met haar eens, dat
Korzof geen misdaad had begaan, waarvoor hij verdiende drie
jaren in ballingschap te moeten leven, en het resultaat was, dat
het huwelijk op den dag na hun terugkomst te Parijs, dat wil
zeggen over veertien dagen, bepaald werd.
De trouwplechtigheid had op den bepaalden dag plaats, doch
niet, zooals Roubine en misschien Nadia zelf het zich gedroomd
hadden, omringd van al den luister aan hun hoogen maatschap-
pelijken rang verbonden. In hare droomen had zij zich voorge
steld dat hun huwelijk zou voltrokken worden in de kapel van
het hospitaal, op den dag van de inwijding, te midden van al
den glans en al de weelde van het hof. Zij vergeleek dan gaarne
de plechtigheid van die gebeurtenis met het aannemen van den
sluier en beschouwde haar als een afscheidsgroet aan haar werke
loos prinsesseleven en als een zegepralcnden intocht iu haar
bescheiden rang van ;/doktersvrouw."
De werkelijkheid van het leven, minder poëtisch, somtijds zelfs
wreed, had dezen droom vernietigd en toch zag Nadia met vreugde
hare fantasien in rook opgaan. Wat beteckende de opoffering
van dit uiterlijk vertoon, in vergelijking met de waarlijk voor
haar zoete taak, haar man bij zijn moeielijkc studie te steunen
en op te wekken. De overtuiging, waarlijk nuttig te zijn en
zich geheel te kunnen geven aan een heilige roeping, streelt de
eigenliefde van een jong meisje. Maar is het niet natuurlijker
en treffender de zorgen en moeielijkhedcn, die men een ander
oplegt, zooveel mogelijk te deelen, hetzij als levensgezellin of als
vriendin, in plaats van zijn gevoelens te verbergen achter het
koude harnas van een vorstin, die hare bevelen geeft.
Deze overdenkingen noopten Nadia de eerste schreden op een
nieuwen levensweg te zetten. Tot op dit oogenblik had zij geheel
naar eigen willekeur gehandeld, maar nu zij zich genoodzaakt
zag haar meening aan die van anderen te toetsen, bemerkte zij
dat al te bekrompen principes dreigen schipbreuk te lijden als
zij in strijd zijn met de uitkomsten. Zij wilde zich de onpeilbare
liefde, welke Korzof voor haar gevoelde, waardig maken, en in
plaats van tot hem te komen met den glimlach van een koningin,
die een belooning uitreikt, vleide zij zich aan het hart van haar
man met de innige teederheid van een vrouw, die het offer, dat
men haar brengt, naar waarde weet te schatten. Geen schitterende
Duursma, over gereedschappen; terwijl aan den heer Pasina
rapport is gevraagd over boter; aan den heer Van Asperen
over kaas, en aan den heer Feikema over granen.
De Staatscourant behelst de verslagen van de com-
missiën, belast met het afnemen van de examens van vroed
vrouw, in Juni en Juli 1884 te Rotterdam en te Amsterdam
gehouden. Daaraan is 't volgende ontleend:
„Deze zitting der commissie was de eerste waarbij zich
leerlingen van 's Rijks Kweekschool te Rotterdam aan het
examen onderwierpen. De voordeelen van die inrichting
kwamen daarbij zeer sterk uit. De kennis der leerlingen,
ook ten aanzien van die gedeelten van het examen-pro
gramma, die niet rechtstreeks met de verloskunst en hare
uitoefening in verband staan, zooals de kennis van de
samenstelling en verrichtingen van het menschelijk lichaam
in het algemeen, stond ver hoven hetgeen men van vroed
vrouwen zou meenen te mogen verwachten. Het was
duidelijk, dat de leerlingen gedurende haar tweejarig verblijf
aan de school ook in algemeene ontwikkeling zeer hadden
gewonnen, en de reeds in deze eerste twee jaren van het
bestaan der school verkregen uitkomst stelt het naar onze
meening buiten twijfel, dat een inrichting als de Rotter-
damsche school de juiste is, om werkelijk geschikte vroed
vrouwen le vormen, die geleerd hebben, niet enkel als het
ware volgens zekeren sleur en met eenige werktuigelijk
geleerde handgrepen barende rrouwen bij te staan, maar ook
wat van zooveel belang is zich rekenschap weten te
geven van hetgeen zij moeten doen en niet doen."
Het saldo van 's Rijks schatkist bedroeg op 11 dezer
f 8,913,067.81.
In de Rijkspostspaarbank is van 1 tot 10 October
meer ingelegd dan terugbetaald f30,563.57. Het totaal der
inlagen bedroeg op 10 October jl. f 4,201,590.86.
De 24ste lijst van de Unie-collecten in de Standaard
geeft aan een totaal van f112,620 voor 600 locale comité's.
Ds. Brummelkamp, te Kampen, hoopt Zondag a. s.
zijn 50jarig jubilé te vieren als predikant bij de Christ.
Geref. gemeente.
In den afgeloopen zomer zijn, naar Ned. Sport meldt,
in de provincie Groningen 17 harddraverijen gehouden.
Het totaal bedrag aan prijzen en premien bedroeg f 5410.
toiletten, geen vorstelijk uitzet. De vrienden, die zij onder de
Russen te Parijs telden, woonden de plechtigheid en de daaraan
volgende lunch bij. Roubine vertrok nog denzelfden avond naar
Petersburg en de jonggehuwden betrokken een smaakvol, gemeu
bileerd appartement, dat, niet ver van de geneeskundige school,
voor hen in gereedheid was gebracht.
Nadia wilde liever een wandeling in het Bois de Boulogue
opofferen, dan haar man eiken dag een zooveel grooteren afstand
naar een woning in een aanzienlijker gedeelte van de stad te
laten afleggen. Roubine had een rijtuig met twee paarden
achtergelaten voor zijn dochter, die niet gewoon was te loopen,
wanneer zij namelijk niet buiten was of het voor haar genoegen
deed.
Aan het einde van de eerste maand deed zij die overtolligheid,
zooals zij het noemde, weg, en bij voorkeur maakte zij toertjes
in een fiacre. Zij waagde het zelfs eens op het deftige nur zich
aldus in de nabijheid van le Lac te vertoonen„cn de uitdrukking
van verbazing, die hare verscliyning op het gelaat van bekenden
teweegbracht, wekte in hooge mate haar lachlust.
Ik geloof waarlijk, Dmitri, zeide zij laehend, dat zij zich
schaamden om ons te groeten.
Hunne kamers waren op den zonkant gelegen en al deed
Dmitri ópk' nog zoo zijn best met zijn boeken de zonnestralen
te verduisteren, toch wist zijn vrouwtje altijd nog plaats voor
haar bloemen te vinden. Zij brachten daar den gelukkigstcn tijd
van hun leven door.
Roubine kon het niet langer zonder zijn dochter uithouden;
zoo gauw de eerste lentedagen aanbraken, ging hij naar Parijs
en bij den aanvang van de vacantie nam hij het jonge paar mede
of liever hij volgde het daar waar Korzof zyn verdere studiën
moest voortzetten.
Zoo reisden zij gedurende twee jaren, nu eens alle drie vereenigd,
dan weer een tijdlang van den prins gescheiden en ondanks hun
verlangen naar een vast verblijf, viel de tijd hun niet lang.
Nadia vervulde haar rol van eenvoudige huisvrouw op bewonde
renswaardige wijze.
Haar vader lachte, tot de tranen hem in de oogen kwamen,
als zij van de markt terugkeerde met aardbeien in een mandje.
Zij, die vroeger nooit geld uit haar beurs had gekregen dan om
een aalmoes te geven.
Zij stoorde er zich niet aan of hij huar al uitlachte, maar zij
schikte zelf de vruchten op een schotel met wyngaardbladen er
tusschen en de prins verklaarde in verrukking dat bij ze nog
nooit zoo lekker gegeten had. Dc jonge vrouw deed door deze
dagelijksche aanraking met menschen en zaken uit den minderen
stand lessen op, die men in geen leerboeken vindt, al zouden zij
daar ook zeer goed op haar plaats zijn.
Eindelijk was voor Korzof het oogenblik gekomen waarop zijn
lot beslist zou worden, hij was zeer gejaagd en Nadia beefde alsof
haar man zijn doodvonnis zou ondergaan.
De prins was gekomen om getuige ter zijn van den triomf
van zijn schoonzoon en hij was onuitputtelijk in grappen over
de zenuwachtigheid van zyn kinderen.
Wees nu niet dwaas Dmitri, en toon dat je een man bent.
Je hebt toch wel eens eerder van je leven examen gedaan Toen
durfde je de heeren examinatoren wel een poets te spelen en
toch ging je met de akte strijken.
Maar het is iets geheel anders, antwoordde de jonge man,
hartelijk lachende over deze beschouwing van het doctoraal. Als
Bij de jl. Maandag te Parijs genou len wedrennen
hebben, naar de Dordsclie Crt. meldt, de beide paarden
Gramotiey en Bugaway van de heer Paul Kolkman, te
Dordrecht, den prijs en de premie behaald.
Te Osch is, naar de N. Rott. Crt. meldt, jl. Zondag
een moord gepleegd. Eenige jongelieden, die een bezoek
hadden gebracht aan het naburige Heesch, werden even
buiten de gemeente zonder eenige aanleiding door enkele
personen, met knuppels gewapend, aangevallen. Twee der
aangevallenen wisten, ofschoon gekwetst, te ontkomen;
maar de derde, die bij den eersten slag ineenzakte, is den
volgenden ochtend, niet ver van zijn woning, bewusteloos
gevonden en beeft eenige uren daarna den geest gegeven.
De verslagene, P. C., was een jongeling van 23 jaren,
werkzaam bij de registratie aldaar, zeer gezien bij zijn
superieuren en de zoon eener achtenswaardige familie.
In de redactie der Midd. Crt. zal thans eene dame
optreden. In plaats van den heer W. F. N. Sibmacher
Zijnen wordt aan dit blad als vaste medewerkster verbonden
mej. H. R. D. Van der Meij, leerares aan de middelbare
school voor meisjes te Goes.
Meermalen is beproefd, eene Nederlandsche Land-
bouw-Maatschappij op te richten, maar het is steeds afgestuit
op verschillende bezwaren, niet het minst op die der Friesche
Maatschappij van Landbouw, die de autonomie der afzon
derlijke Maatschappijen wenscht te handhaven, omdat in
verschillende streken verschillende behoeften en belangen
zijn, welke niet door ééne algemeene Maatschappij kunnen
bevredigd worden. Toch zijn er nu en dan gemeenschap
pelijke belangen, waarbij samenwerking van allen gewenscht
is, zooals gebleken is ten opzichte van de uitroeiing der
longziekte in het spoelings-district. Op uitnoodiging van
den heer D. Fontein de Jong is, gelijk men weet, te
Amersfoort eene bijeenkomst gehouden en besloten tot het
oprichten van een „Nederlandsch Landbouw-Comité," en
zijn de statuten daarvoor vastgesteld. Het hoofdbestuur
der Friesche Maatschappij van Landbouw heeft met 20
stemmen tegen 1 besloten om tot dat Comité toe te treden.
In de nabijheid van Sittard is jl. Dinsdag nacht een
moord gepleegd op een onbekend manspersoon, wien men
hals en neus afgesneden en van alles beroofd, heeft.
ik mijn examinatoren zou willen vangen, en dat is meer dan
onwaarschijnlijk, dan zou ik mijzelf er het meest door bedrogen
zien.
Neen, zeide Nadia, dat zouden de zieken zijn.
Zij lachten, maar het ging niet van harte. Eindelijk brak de
gewichtige dag aan en niet alleen slaagde Korzof, maar hij ont
ving van alle zyden de hartelijkste gelukwenschen.
Nu weet ik dat ik mensch ben, zeide hij, thuis komende;
nooit heb ik mij zoo gelukkig gevoeld. Ik kan mij niet meer
begrijpen, hoe men leven kan zonder te werkenzonder het
bewustzijn, nuttig (e kunnen wezen. Welk een ellendig leven
leidt men....
Alles goed en wel, mijn waarde schoonzoon, viel Roubine
hora in de rede; al verkiest gij het niet, daarom behoeft gij het
toch anderen niet togen te makenik heb nooit een ander leven
geleid en bevind er mij toch volstrekt niet slecht bij. Kom,
Nadia, wij zullen eens in een goed restaurant gaan dineeren;
ik inviteer jelui; wij zullen hem eens onder de champagne zetten,
dat zal hem misschien weerhouden van dwaasheden te zeggen.
Nadia verliet de kamer om haar hoed op te zetten, maar haar
man liep haar na.
Aan mijn innig geliefd vrouwtje heb ik al mijn geluk te
danken, zeide hij, haar in zijn armen sluitend. Ik zou nooit uit
mij zelf geworden zijn wat ik nu ben. Ik ben er dankbaar voor
en zegen het, dat ik zoo'n voortreffelijke vrouw de mijne mag
noemen.
Integendeel, ik ben je dank verschuldigd, antwoordde zy
zacht. Mijn goede man heeft mij geleerd mijn denkbeeldig paradijs
te minachten en het werkelijk leven lief te hebben. O, wat
zullen wij er naar streven goed te doen! En toch word ik reeds
langen tijd door een vreeselijke gedachte gekweld...
Zeg mij wat het is; ik gevoel de kracht in mij je gerust
te stellen, zeide Dmitri met een gelukkigen glimlach.
Ik vraag mij telkens af of ik niet verkeerd gehandeld heb,
met je zulk een gevaarvolle betrekking aan te radenals er
eens een hevige epidemie uitbrak, Dmitri, en je aantastte en wie
weet misschien doodc....
Korzof zweeg eenige oogenblikken. Het hoofd van zijn teeder-
beminde vrouw rustte aan zijn borst. Hij gevoelde hoe lief hij
haar had en hoe hij haar ganschc leven uitmaakte.
Dat zou hard zijn, bracht hij eindelijk uit, maar zulke
rampen komen... Wat ook mijn lot moge zijn, ik herhaal het
nog eens, hetzij in voorspoed en vreugde, of in tegenspoed en
tranen, die misschien eens komen zullen, zegen en dank ik je,
Nadia, voor hetgeen je van mij gemaakt hebt. En wanneer ik
eenmaal op het veld van eer moet sneven, welnu, dan zal je
trotsch op mij zijn!
Hij omhelsde haar teeder, en toen zij samen weêr naar Roubine
terugkeerden, vermoedde hij in het minst niet welk gewichtig
onderwerp zij behandeld hadden.
Er waren nog verscheiden zaken af te doen, maar of men
ongeduldig is of niet, de dagen worden er geen half uur korter
om. Toen zij gereed waren om naar Rusland terug te koeren,
was het hospitaal nog niet gereed om hen te ontvangen. Roubine
giDg dus vooruit om tot spoed aan te zetten, en na verscheiden
dagen, die de jongelui eindeloos schenen, want zij verveelden
zich schromelijk in hun nieuwen staat van werkeloosheid, tele
grafeerde hij hun, dat zij komen mochten.
Toen de trein, bij aankomst aan het station te Petersburg,
stopte, zag Nadia haar man aan en zeide:
