HELDERSCHE EN NIEUWEDIEPER COURANT. Nieuws- en AiveiMieMad voor HollaMs Noorderkwartier. 1884. N°. 126. Jaargang 42. Zondag 19 October. Uitgever A. A. BAKKER Cz. ,6) NADIA'S GELOFTE. -,Wij huldigen het goede." Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag namiddag. Abonnementsprijs per kwartaalf 0.90. franco per post 1.20. BUREAU: MOLENPLEIN. Prys der Advertentien: Yan 14 regels 60 cents, elke regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager. Blnnerilana. De onthulling van het standbeeld van Koning Willem II te Luxemburg zal Woensdag 5 November a. s. plaats hebben. De Ned. Sport deelt mede, dat het voornemen bestaat bij genoegzame deelneming te trachten een Bond op te richten, dat alles in het werk zal stellen, om het roeien en zeilen, zoowel voor liefhebbers als ten behoeve van den handel, tot vroegeren luister terug te voeren en pogingen in het werk te stellen, Amsterdam weer te verrijken met een jachthaven, de hoofdstad des Rijks waardig. De algemeene Synode heeft tot hoogleeraar in de godgeleerdheid vanwege de Ned. Herv. kerk aan de Uni versiteit te Groningen benoemd dr. W. C. van Manen, predikant te Zierikzee. De heer L. Mulder Canter, ridder der Militaire Willemsorde 4de klasse, die indertijd bij de inname de Nederlandsche vlag op den Kraton te Atjeh plantte, is te Deventer overleden. De uitslag van den prijsschietwedstrijd der scherp- schutters-vereeniging te Alkmaar, op jl. Woensdag, is als volgt: lste prijs de heer J. P. Querelle; 2de prijs de heer J. G. Burggraaf; 3de prijs de heer H. Essen; 4de prijs de heer C. F. Steensel van der Aa; 5de prijs de heer P. Bosman Az., en 6de prijs de heer H. Elfing. Omtrent den te Breda jl. Woensdag nacht overleden bisschop Mgr. H. van Beek deelen wij nog mede dat de overledene den leeftijd van 68 jaren had bereikt. Sedert 1874 bisschop te Breda, bekleedde hij van 1861 tot 1874 de functie van vicaris-generaal bij het bisdom Haarlem en was vroeger president van het seminarium te Voorhout. De overledene was Grootkruis der orde van het H. Graf van Jeruzalem en Ridder der orde van den Nederlandschen Leeuw. Onder voorzitterschap van den heer Cramerus hield het Genootschap Natura Artis Magistra te Amsterdam jl. Woensdag de gewone jaarvergadering. Daarbij is o. a. gebleken dat het in bloeienden staat verkeert. Het ledental is van 6247 tot 6435 geklommen. De dierenverzamelingen Naar het Fransch van Henri Gbéville. Vervolg.J Als er een nieuw gebouw uit den grond verrezen en onder dak is, zelfs wanneer men het reeds bewoond, dan zijn daarmede de werkzaamheden nog niet geheel afgeloopen. Er gingen twee volle jaren voorbij eer dat Korzof en zijn vrouw alle inwendige geriefelijkheden hadden aangebracht en vooral een vast en nauwkeurig reglement hadden opgesteld. Het was met dit ongelukkig reglement ook al evenzoo gesteld als met alle andere reglementenhaperde het niet aan het ccne, dan haperde het aan het andere. Het is zoo gemakkelijk niet goede wetten te geven en het kost heel wat hoofdbrekens. Meermalen gebeurt het dat de ontwerper van een schijnbaar onbeduidend reglement wanhopig de handen ineen slaat en uitroept Het gaat zoo niet! Maar Korzof bezat een groote wilskracht daarbij was hij niet eigenwijs en nam gaarne raadgevingen van anderen aan, terwijl hij zeer goed kon onderscheiden welke het meest bruikbaar voor hem waren. Na verloop van geruimen tijd en onuitputtelijk geduld, slaagde hy er eindelijk in, een vast en onveranderlijk reglement te maken, dat op groot formaat gedrukt en in een ebbenhouten lyst gezet, aan alle muren werd opgehangen. De jonge, levendige officier was in een ernstig nadenkend man veranderd, dien men dokter Korzof noemde. Ondanks de herhaalde smeekingen van een groot aantal aris tocratische personen, die gaarne een van huns gelijken tot dokter zouden hebben, had hij hardkekkig geweigerd zijn praktijk ook buiten het hospitaal uit te strekken. Slechts een enkele maal, in buitengewoon ernstige gevallen, maakte hij een uitzondering, zonder daarvoor beloond te willen worden. De patiënten van het hospitaal, wier aantal tot ongeveer drie honderd was geklommen, namen al zijn tijd in beslag. Hij had zelfs moeten besluiten er hulp bij te nemen en bovendien nog een chirurgijn van naam aangesteld. Den eersten keer, dat de jonge dokter zich tegenover een mensch bevond, die van hem leven of dood verwachtte, een arme, bewustelooze ziel, geheel door het lijden terneergeslagen en onverschillig voor alles, behalve voor een vleugje levenskracht, dat hem op kon bettenden eersten keer dat hij, na het gevaar lijke van den toestand, welken hij voor oogen had, in al zijn omvang te hebben doorgrond, zich genoodzaakt zag zyn geheugen zijn eigeti oordeel en zijn kennis te raadplegen en een recept voor te schrijven, beefde hij over zijn geheele lichaam. Als hij eens mistastte! Als de dood eens het gevolg was van zijn voor schrift in plaats van de gezondheid! In hoeverre zou hij ver antwoordelijk zyn als morgen het lijk werd weggedragen van dezen man, door hem gedood, of liever, door zijn onwetendheid of door zijn dwaling gestorven? De tweede geneesheer, een oud practicus, met grijze baren, zag hem verwonderd aan, zich afvragend waarom zyn jonge chef toch zoo aarzelen zou. Hij draaide de pen zoolang niet rond in den inktkoker, voor hij een recept ging schrijven! Ein delijk vermande Korzof zich en schreef hij met zyn vlugge, fraaie hand eenige regels op het papier. Op het oogenblik dat hij het recept aan den huisknecht wilde overreiken, vroeg hy den ouden dokter: Wat zoudt gy hebben voorgeschreven? van anderen aard zijn in bloeienden, vooruitgaanden toestand. De ontvangsten bedroegen f 317,676.11£. Yan de leening ad f 1,400.000 is nog f 1,261.500 in omloop, benevens f 4645 onbetaalde rente, waartegen een totaal actief van f 388,726 staat. Het Gerechtshof te 's Hage heeft jl. Donderdag in zake de ontvoering van den jeugdigen zoon van mr. H. te 's Hage mevr. B. vrijgesproken, als achtende niet be wezen, dat zij door bedriegelijke middelen haar kleinzoon uit Den Haag heeft weggevoerd en medegenomen. Het talrijke publiek begroette 's Hofs vrijspraak met applaus en bravo's. In de tramwagens te Haarlem is het volgende stuk opgehangen uitgaande van de Vereeniging tegen dieren mishandeling: „Het in beweging brengen van het tramrijtuig is voor de paarden een zeer groote inspanning, die, gedurig her haald wordende, dierenkwelling en dierenmishandeling wordt. Ieder die van de tram gebruikt maakt, wordt daarom beleefdelijk verzocht, het tramrijtuig niet meer dan noodig is te laten stilhouden. Vooral wordt men uitgenoodigd, als men nog slechts een kleinen afstand van zijne bestemming verwijderd is, en een ander de tram laat stilhouden, van die gelegenheid gebruik te maken door dan tevens het rijtuig te verlaten. „Tamme of wilde eenden" was jl. Donderdag ter correctioneele zitting van de Rechtbank te 's Hage de vraag, wier behandeling ter audiëntie vrij geruimen tijd innam. Van de beantwoording daarvan toch hing 's rech ters beslissing af, of in deze eenvoudige diefstal, dan wel een jachtdelict gepleegd was. Twee als stroopers bekende personen stonden terecht ter zake dat zij in de maand Augustus jl. binnen het afge sloten erf van een ingezetene van Voorburg tamme eenden, aan deze toebehoorende, zouden hebben geschoten en zich toegeëigend, welk feit zij ook op een ander erf ten na- deele van een knaap zouden gepleegd hebben. Terwijl de eigenaar verklaarde, dat het tamme eenden waren, die niet geschoten konden worden zonder op zijn erf te komen, hielden beklaagden vol, dat zij zich op den openbaren weg bevonden en op wilde eenden schoten, De geneesheer zeidc zijn oordeel, waarop Korzof hera meteen glimlach het recept liet zien. Wij zyn het er dus volkomen over eens, zeide de grijsaard, maar ik zou niet gedacht hebben aan het bad dat gij voorschrijft en waar van de uitwerking zonder twijfel goed zal zijn. Het is volgens het nieuwe systeem, antwoordde Korzof; men zal er hier ook zeker hoe langer hoe meer toe overgaan. Korzof mocht de voldoening smaken zijn behandeling met een goeden uitslag bekroond te zien. Vijf dagen later mocht de zieke, in zijn bed opgezeten, een licht soepje gebruiken. Korzof ging nu zijn vrouw balen en bracht haar bij den dankbaren man. Hij is het, zeide hij. Goddank, hij leeft. Nadia, ik heb een menschenleven gered! Zij gingen zachtjes wcêr heen, zonder elkaar aan te zien of zelfs een enkel woord te sprekenzoo vervuld waren zij van een dankbaarheid, te groot om haar in woorden te kunnen uiten. Niet alle dagen waren zoo gelukkig. Den eersten keer, dat er een sterfgeval in het hospitaal plaats had, weende Nadia den geheelen dag. Als een goed voorteeken waren gedurende twee maanden alle kwalen genezen, toen een epidemie slag op slag vérscheiden zieken wegsleepte. Korzof en zijn vrouw vonden eenigen troost voor deze teleur stellingen, in de overtuiging, dat zij niet te wijten waren aan een verkeerde behandeling of aan gebrekkige gezondheidsmaat regelen, maar aan een enderaischen toestand, die boven hunne macht ging. Zij geraakten langzamerhand gewend aan de droevige wisse lingen van het noodlot, die in den beginne Nadia zoo droevig hadden gestemd. Zij had zich voorgesteld, dat er nooit iemand bij haar zou sterven, maar zij zag weldra in, dat de verwezen lijking van dit ideaal onmogelijk was. Zij had getracht er zich aan te gewennen door dagelijks op de lijsten de kruisjes na te gaan, die den doodelijken afloop moesten aanduiden en zij gevoelde nog slechts innig medelijden voor hen die ondanks alle liefde en toewijding van haren man niet behouden konden worden. Er was slechts één ding dat de jonge vrouw dikwyls droevig stemde. Het was de vrees dat hun huwelijk kinderloos zou blijven. Vier jaren waren voorbij gegaan, toen zij eindelijk het geluk had, moeder te worden van een zoon. Het daaropvolgende jaar kreeg zij een dochter. Van toen af beschouwde zij haar geluk als volmaakt. Hare kinderen groeiden onder haar eigen toezicht op en brachten vroolijkheid en leven in de hooge ruime ver trekken, die vroeger wat somber waren. Wanneer Korzof des avonds vermoeid of somber gestemd door de gebeurtenissen van den dag in zijn woning kwam, die als 't ware op zich zelf stond en zoodanig afgescheiden was, dat er geen gevaar voor besmetting kon zijn, vond hij twee lieve krullebolletjee bij hun moeder zitten, die als om strijd hem liefkoosden en zyn lokken streelden. Op deze wijze verliepen er eenige jaren zoo gelukkig als het menschelijk leven, dat nooit geheel volmaakt is, ze schenken kan. ltoubine kwam hen dikwijls bezoeken en beklaagde zich steeds over den verren afstand, want hij was in zijn eigen huis op de I hofkaai blijven wonen. Maar papa, merkte Nadia eens op, het is toch niet verder dan het vroeger was en toen dacht gij er niet aan, er over te klagen! In den tijd, toen het hospitaal gebouwd werd, waart gy gewoon tweemaal daags te gaan Het was toen niet zoo vermoeiend, omdat ik jonger was! redeneerde Roubine; de beenen worden oud, zie je kindlief! Ik waaruit tusschen de getuigen en hen een kruisverhoor ontstond over de kenmerken van wilde of tamme eenden, waarbij de brigadier der Rijksveldwacht te Voorburg tevens als deskundige werd gehoord en als zoodanig de tamheid der eenden aannam. Het O. M., waargenomen door den substituut-officier mr. Hulshoff, eischte schuldigverklaring aan enkelen diefstal en veroordeeling van den eersten beklaagde, die het schot loste en bovendien den eigenaar bedreigd had, iot twee maanden en den anderen tot één maand celstraf. Over acht dagen uitspraak. Het Vaderland. De koopman S. te Steensel (Noordbrabant) die veel last van „schadelijke dieren" heeft, spande dezer dagen in zijn stal eene bunsingklem. Toen hij den volgenden avond van de reis terugkeerde was zijn eerste gang naar de stal om te zien of hij iets gevangen had. Tot zijn schrik zag hij de geit in de klem zitten. Het arme dier, was losge broken en had een poot gebroken. Een zeer schadelijk insect heeft ons Amerika weder met zijne producten toegezonden. Het is eene meelmot, die met Amerikaansche tarwe of met maïs in Duitschland is ingevoerd, en thans door hare snelle verbreiding en buiten gewone vermeerdering eene groote bezorgdheid doet ont staan. De entomoloog Zeiler heeft dit insect, welke rups slechts van meer leeft, als een Phicvde doen kennen en het. den naam gegeven van Ephestia Külmiella. Reeds in 1879 had dit insect zich voorgedaan, o. a. te Maastricht, en moesten onderscheidene fabrieken, ook elders, haar bedrijf tijdelijk staken. Maar sinds dien tijd is de zaak zóó verergerd, dat het hoogst moeielijk zal zijn het kwaad te keeren. In het zuiden van Hongarije fokt een zeer ervaren paardenfokker tusschen zijne veulens ook ezels. Dit is een zeer practisch middel, om de veulens van hunne jeugd af aan ezels, waarvoor zij anders lichtelijk schrikken, te ge wennen. Ook heeft dezelfde fokker op de weide en in de loopplaats der veulens verscheidene slooten laten graven, om de veulens aan de bezwaren van hindernissen te ge wennen. Onder het voederen wordt beurtelings geschoten, getrommeld, trompet geblazen en soortgelijk spectakel gemaakt. heb onlangs een slinternieuw rijtuig op acht veeren gekocht en het schijnt mij niet zoo gemakkelijk als de dogcars uit mijn jonge jaren. Ja Nadia, de oude dag komt en er is nu eenmaal niets aan te doen! Het is ten minste een gelukkige oude dag en ik heb geen reden tot klagen. Hij omhelsde zijn klein-kinderen, die elk op een knie van grootpapa zaten en schoof toen zijn stoel wat dichter naar zijn dochter. Ik zal nu eens gebruik maken van de afwezigheid van je man om eens een ernstig woordje met je te spreken. Je weet, zeide bij, met een vriendelyke uitdrukking op zyn gelaat, dat ik vroeger zelden op je knorde en sedert je getrouwd bent, het nooit meer deed, toch heb ik reden je een kleine vermaning te geven, maar onder vier oogen, lieve. Mijn hemel! wat heb ik gedaan, papa? zeide Nadia, ver baasd de handen ineenslaande. Welnu, je gevoelt je zoo gelukkig als het kan, met man en kinderenik weet dat je veel goed doet en geloof zelfs dat je dikwijls de zieken, als zij het hospitaal verlaten, nog geld toe geeft. Niet aan allen, papa! zeidc de jonge vrouw glimlachend, het is misschien twee of driemaal... Daar zit de fout ook niet, hernam Roubine, maar je be merkt niet eens, lieve kind, zoo geheel ga je in het huiselijk leven op, dat gravin Korzof zich geheel van de wereld afzondert en je beste vrienden van weleer je langzamerhand zullen ver geten. Eergisteren verzond prinses Adouief een invitatielijpt voor haar aanstaande soirée. Er was iemand die je naam noemde en weet je wat zij antwoordde? O, dat zou vergeefsche moeite zijn om Nadia te vragen, die gaat nergens heen! Dat is ook zoo, vader! omdat die wereldsclie vermaken mij onverschillig zijn geworden! Ik zoek myn vrienden van tijd tot tijd op, maar kom niet meer op hun feesten. Is dat niet veel beter dan mijn lieve kleinen alleen te laten? Je hebt gelijk, maar als je eens twaalf of vijftien jaar verder zult zijn en je dochter den huwbaren leeftyd bereikt heeft, aan wie wil je haar dan uithuwelijken? Maar, lieve vader, riep Nadia uit, de handen ineenslaande, denkt gij er nu reeds aan, overgrootpapa te worden! Dat is de kwestie niet! maar geef mij nu eens antwoord op mijn vraag: aan wie zul je je dochter ten huwelijk geven? Aan den man die haar zal liefhebben! antwoordde de jonge vrouw met vuur. Uitstekend geantwoord. Maar vertel me nu eens, zou je werkelijk, nu je wat meer van het leven gezien en kennis ge maakt hebt met menschen van mindere afkomst, die zich opge werkt hebben, je mooi lief kind, dat je een uitstekende opvoeding geeft, willen uithuwelijken aan iemand wiens verstand alleen ontwikkeld is, maar die.de manierenen gewoonten van menschen van zijn stand gehouden heeft. Ik heb een'van je inwonende geneesheeren aan je tafel gezien: hij moet zeer knap zijn volgens je inan en daar ben ik ook van overtuigd, maar hij reinigt niet behoorlijk zijn nagels, die voortdurend in de rouw zyn over zijn goede manieren.... Zou je hem of een van zijn gelijken tot echt genoot voor je fijngevoelige Sophie wenschen Zou je voor je jongen een meisje verkiezen met de manieren van een onder geschikte, al bezat zij ook nog zulke groote deugden? Nadia sloeg verlegen de oogen neder, niet wetende wat zij haren vader zoude antwoordden. Zie mijn lieve kind, toen je eenige jaren geleden luide je

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1884 | | pagina 1