HELDERSCHE EN NIEUWEDIEPER COURANT. en AdvertentieWad Toor Hollanfls Noordertwartier. 1884. N°.137. Jaargang 42. Vrijdag 14 November. 27> NADIA'S GELOFTE. „Wij huldigen het goede." Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag namiddag. Abonnementsprijs per kwartaal0.90. franco per post 1.20. Uitgever A. A. BAKKER Cz. BUREAU: MOLENPLEIN. Prijs der AdvertentiënVan 14 regels 60 cents, elke regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager. BI niieiilan d. Het is bekend, dat tegenover de toenemende bevolking in de groote steden over bet algemeen eene afneming der plattelands-bevolking wordt waargenomen. Zoo blijkt b. v. uit het verslag van den toestand van Noordholland over 1883, dat in dat jaar de bevolking in 78 van de 134 ge meenten door vertrek naar elders is afgenomen met 3476 zielen, terwijl in 43 van de overige gemeenten de bevolking door vestiging aldaar slechts toegenomen is met een ge zamenlijk aantal van 463. In de overige 13 gemeenten was het gunstige veeschil tusschen het aantal van hen, die haar metterwoon verlieten, en hen, die er zich vestigden, belangrijker, en wel bedroeg het voor: Enkhuizen 50, Laren 52, Sparendam 54, Bloemendaal 58, Bussum 92, Velsen 106, Alkmaar 112, Hilversum 133, Haarlem 1309 en Schooten 51, te zamen 1360; Amsterdam 7394, Niewer- Amstel 1501 en Watergraafsmeer 105, te zamen 9000. Verreweg het ongunstigst was Haarlemmermeer, alwaar 425 personen meer vertrokken dan zich er vestigden. Volgens de bestaande verorderingen, hebben inleggers bij de Rijkspostspaarbank het recht, om op de formulieren van aanvragen om terugbetaling of quitantiën een ander te machtigen zoowel tot het onderteekenen dier aanvragen als tot de inning der teruggevorderde gelden. Ook het verstrekken eener doorloopende volmacht, tot dat einde, is geoorloofd. Het opmaken van laatst bedoeld stuk eischt intusschen eenige moeite en kan tot kosten aanleiding geven. Daarom heeft de directeur dier instelling, ten einde het publiek te gerieven, formulieren voor eene doorloopende volmacht doen drukken, waarvan hij bereid is aan belang hebbenden een of meer exemplaren te verstrekken. Aangezien alle akten en stukken, noodig voor den inleg van gelden in en de terugbetaling daarvoor door de Rijks postspaarbank, volgens het Koninklijk Besluit van 19 Januari 1882, No. 17, vrij van zegel en van het recht van regi stratie, terwijl de directeur laatstbedoelde formulieren kosteloos uitreikt, zoo kan door den maatregel, die hierbij Naar het Fransch van Henbi Gréville. {Vervolg.) Stepline was niet van plan zijn voornemens op te geven. Sophie daarentegen wachtte met geduld en zonder eenige smart den tijd af, dat zij hare plannen zou kunnen volvoerenzij zou er zelfs zonder veel strijd afgezien hebben als zij niet gemeend had dat zij daardoor voor de moederlijke wet toonde te wijken. Zy was te oprecht om er een oogenblik aan te denken, brief wisseling te houden met den man, dien men niet wilde dat zij trouwen zouzij betreurde het ternauwernood, dat zij zich nu niet kon wijden aan de vervulling van het droombeeld, waarvoor zij zoo vurig gestreden had. Zij maakte dagelijks een wandeling met Martha en kwam nu en dan Nikolaas Stepline tegen, die haar met een onbeteekende blik groette. Zij beantwoordde dien mfet een koel hoofdknikje, want zij gevoelde zich bij die gelegenheden niet op haar gemak en hield niet van die ontmoetingen, die haar ontevreden over haarzelf maakten. Eens toen zij met Martha boodschappen ging doen in de Gostinoï Dvor, moest deze in een parfumeriewinkel zijn, waar een menigte menschen vóór stonden. Martha drong door de dichte massa heen, terwijl Sophie haar bleef wachten. Het was de week vóór Paschen. Ieder haastte zich inkoopen te doen voor de Paaschgeechenkeu en het was zoowel binnen als buiten de winkels een drukte van belang. De straatventers schreeuwden de menschen dc ooren bijna doof met het aanprijzen van hunne koopwarendc sinaas- appelenverkoopers stapelden hunne manden vol met de gouden vruchtende Grieken wogen met een glimlach, even soetsappig als hunne lekkernijen, de geleien en verschillende confituren uit Konstantinopel af; de wagens met kinderspeelgoed werden in menigte over de straatsteenen voortgeduwd en te midden van het geratel weerklonken de kreten der isvochtchiks, die om de klandizie vochten. In gedachten verdiept en bezig met het maken van bespiege lingen over het geraas van die joelende menigte, stond Sophie met verstrooide blikken naar de uitstalkasten van een juwelier te kijken, toen iemand haar onverwachts bij den arm vatte. Zij keek op en zag Stepline voor zich staan. Hoe is het? vroeg hij ruw. Wat bedoelt gij? antwoordde zij, eenigszins verontrust over de onhoffelijke wijze, waarop hij haar aansprak. Men weigert u de toestemming te geven? En gij neemt daar genoegen mede? Mijn moeder weigert my hare toestemming, zeide zij zonder eenige aandoening. Zij zag hem aan en vond dat hij er op dat oogenblik al zeer leelijk en ordinair uitzag. En durft gy u niet tegen haar verzetten vroeg hij op gemelijken toon. Neen, antwoordde zij. Ik heb mijn moeder lief en wil haar geen verdriet aandoen. Kan zy u dan onterven? vroeg hij met een nijdig, verschrikt gezicht. Ik dacht dat de prins, uw grootvader, zijn fortuin rechtstreeks aan u vermaakt had. Dat is ook zoo, zeide zij, verwonderd over het vreemd soortig gevoel, dat zich van haar meester maakte. Stepline slaakte een zucht van verlichting. En waar wacht gy dan nog op? zeide Stepline met een glimlach, die Sophie door merg en been drong. Ik heb u waarlijk al lang genoeg nageloopen, in afwachting van een gunstige ge- ter algemeene kennis wordt gebracht, het publiek in hooge mate worden gebaat. De 191 ontwerpen voor een nieuwe Beurs te Amster dam behoeven, om behoorlijk geëxposeerd te worden, een strekkende lengte van 2100 meter, of meer dan 20 minu ten gaans. Het bestuur der Koloniale Bank heeft surceance van betaling aangevraagd. Het Bat. Hld. bevat een hoofdartikel naar aanleiding van de door Reuter geseinde clausule uit de troonrede: ,/De toestand van Oost-Indië is niet ongunstig," en komt daarin tot de slotsom, dat deze verklaring door geen enkel ernstig staatsburger beaamd kan worden. „Niet ongun stig zegt zij in zooveel woorden en dat terwijl na de onwettige verlenging van het Billiton-contract niets het vermoeden wettigt van een terugkeer tot de legaliteit; en dat nu de ambtelijke moraliteit door de herschepping van het korps ingenieurs, waarbij tal van ambtenaren, tot onberekenbare schade voor de openbare werken, uit 's lands dienst gezet zijn op nieuw gedeukt; de directeur van openbare werken is ontslagen, zonder dat men een geschikt opvolger wist; de resident van Krawang, jhr. Boreel, zijn ontslag bij toeval uit de dagbladen moest lezen; „niet ongunstig terwijl de Regeering zich de verbloeming der werkelijkheid ten taak stelt en de Indische begrooting voor 1885 meer dan ooit een wassen neus en niets anders dan een getuigenis van de overweging „Après nous le déluge" zal blijken te zijn; „niet ongunstig!' terwijl men den prachtigen Rijksweg tusschen Batavia en Meester Cor- nelis laat vervallen en twee ton voor een balzaal van den gouverneur-generaal vraagt; niettegenstaande de fiscus de erfvijand der concessies blijft, de bladziekte den koffie-oogst bedreigt en men tot beperking der ongehoorde geldver spilling niets anders doet dan het tarief der getuigengelden herzien en de voor alles noodige reorganisatie van den te weelderigen Staatsdienst achterstaat bij de schijnvertooning van bezuiniging, welke met het afdanken van ambtenaren en lager personeel gemaakt wordt. legenheid. Laten wij wcgloopen. Wat zegt gij? riep Sophie verschrikt uit, zoodat de voor bijgangers verwonderd bleven staan. Laten wij samen vluchten! het huwelijk kan ua Paschen voltrokken worden. De gelegenheid zal nooit weer zoo schoon zijn.... Kom, ga mede. Hij had zijn dikke, lompe hand op haar arm gelegdzij rilde van afgrijzen Martha! riep zij, terwijl zij onwillekeurig naar den winkel liep dien Martha was binnengegaan. Begin nu geen dwaasheden, bromde Stepline, zonder haar los te latenmen krijgt u in het oog. De gedachte, dat zij door deze menigte beschermd werd, gaf Sophie de kalmte terug, die zij een oogenblik verloren hadzij keerde zich langzaam om en bracht de hand die zij vrij had aan den knop van de winkeldeur, die langzaam open ging. Met een vernietigenden blik op Stepline ging zij achterwaarts den winkel binnen en bedwelmd door de sterke geuren der parfumerien, uitgeput van de ontroering, veroorzaakt door die onverwachte ontmoeting, wankelde zij... Martha ving haar op in hare armen. Wat is er in 's hemels naain gebeurd? riep zij verschrikt uit. Laten wij zoo gauw mogelijk naar huis terugkeeren, zei Sophie, die langzamerhand bijgekomen was. Zij lieten hun rijtuig halen, dat weldra voorreed. Een der bedienden was haar bij het instygen behulpzaam. Sophie zag nog eens om zich heen, maar Stepline was ver dwenen. Bij haar terugkomst in het hospitaal liep Sophie aanstonds naar haar moeder. Deze hield eenige dagen haar kamer, omdat zy zich niet wel gevoelde en lag wat te slapen op den kleinen divan toen haar dochter binnenkwam. Sophie kwam zachtjes naderbij en bleef onbewegelijk voor de dierbare slapende staan. De zuivere trekken van Nadia waren in den strijd des levens langzamerhad veranderdhet vroolijke gelaat was ernstig geworden, er liep een diepe lijdende trek van de oogen naar den mond en menige traan was daar langs gevloeidde donkerbruine, zware, prachtige vlechten waren byna zilvergrijs geworden. Het was Nadia Roubinc niet meer, het was mevr. Korzof, de weduwe, uitgeput door de zorgen des levens en misschien ook den laatsten tijd door het verdriet dat hare kinderen haar veroor zaakten. Sophie zag dit alles en gevoelde zich innig bewogen. Zy herinnerde zich hare moeder nog in hare jeugdige, vroolijke jaren toen zij nog een jonge vrouw was en met haar zoon en dochter in de lanen van Spask speelde, toen zij ze vergezelde naar de kinderbals, waar de moeders met zulk een innig genoegen en rechtmatige trots hun lieve kleinen bewonderen. Hoe geheel anders was Nadia in dien tijd. Een herinnering van lateren tijd kwam haar nu ook eensklaps voor den geest. Weinige dagen voordat de vreeselijke epidemie in Petersburg was uitgebroken, waren mijnheer en mevrouw Korzof naar een groote receptie bij een hooggeplaatst persoon geweest. Sophie zag de schitterende figuur van haar moeder nog voor zich, in een kostbaar wit zijden kleed met rijke plooien, getooid met al hare diamanten, die schitterden om haar hals en in hare lokken, welke toen nog niet verbleekt, in haar volle weelde dc edele slapt n omgaven. Drie jaren waren ternauwernood sedert dien tijd verloopen en het was een andere vrouw die daar lag te sluimeren.... Het lijden had voor altijd zijn onuitwischbaren stempel op het gelaat van Nadia gedrukt. Het jonge meisje, geheel vervuld van een gevoel van diepen eerbied en onuitsprekelijk berouw, viel op hare knieën naast den divan neder en fluisterde zacht: „De zelftevredenheid, waarvan de Regeeriug in de troon rede heeft doen blijken, vóór dat zij een enkele afdoende herziening heeft tot stand gebracht, wekt de teleurstelling, uitgedrukt door het spreekwoord: „Plus ca change, plus 5a reste la même chose.//ff Omtrent het groote werk, behoorende tot het Panama kanaal, door de firma J. C. Van Hattum te Sliedrecht aangenomen voor 60 millioen, onlangs reeds medege deeld, schrijft de Prof. Noordbr. Crt. nog het volgende. Behalve genoemde firma behoort tot deze companieschap de firma Bekker van Seters Co. te Nijmegen. Met de uitvoering van het werk, bepaald op drie jaren, is de heer A. D. Van Seters belast en reeds derwaarts vertrokken. Twee der heeren associés deden hem uitgeleide tot Sint- Nazaire, namelijk de heeren F. A. Seters te Vucht en J. J. Bekker te Amsterdam. Toen jl. Maandag de trekking der veeloterij te Sittard een aanvang zou nemen, kwam het zoontje van den hoofd onderwijzer C. haastig de trappen van het raadhuis, waar de trekking plaats vond, oploopen en vroeg, of hij nog een lot kon krijgen. Een lid der landbouw-commissie, nog in 't bezit van verscheidene loten, gaf er den knaap een van. De jongen nam het biljet en gaf een mark (60 cent) in betaling. Terwijl nu, daar de prijs van het lot slechts 48 cents bedroeg, het bedoelde commissielid zich gereed maakte den knaap 12 centen terug te geven, werd met luider stemme het nommer van den juist getrokken eersten prijs in de zaal afgeroepen. Dit nommer was dat van het juist door den kleine gekochte lot. Een stier van Hollandsch ras was hem ten deel gevallen. Een landbouwer te Kapelle (Noordbrabant), lot voor drie jaren nog vrijgezel, deed dezer dagen, op vijf-en- ze ventigjarigen leeftijd, aangifte van de geboorte zijner derde dochter. Men schrijft uit Scharwoude „De Hoornsche koemarkt is weder afgeloopen en leverde heel wat drukte op; de spoorwegverbinding met Amsterdam O moeder! Nadia bewoog zich even en sloeg toen de oogen op. Haar kind staarde haar met betraande blikken in het gelaat. Ik wist niet dat je hier was, zeide zij, zich oprichtende. Ik zag u slapen. O mama, wat ben ik dwaas en slecht geweest.Ik heb u verdriet aangedaan, maar zoo gij in mijn hart kondet lezen welk een diep berouw ik gevoelNadia was hevig verschrikt. Wat zou er gebeurd zijn, dat haar dochter eensklaps zoo gedwee en onderdanig was geworden? Toch geen ongeluk Sophie antwoordde op haar vragende blikken Ik zal u alles vertellen, mama. Terwijl ik in den Gostinoï Dvor op Martha stond te wachten, die in een winkel was gegaan, kwam onverwachts die.... die man naar mij toe. Nadia ging achterover op den divan zitten om haar dochter beter te kunnen aanzien. Hij heeft mij gevraagd of ik de rechtstreeksche erfgename was van mijn grootvader; ik heb geantwoord van ja; toen.... Toen? herhaalde Nadia, die beefde van toorn. Toen heeft hij mij gevraagd of ik met liera weg wilde loopen en zijn hand op mijn arm gelegd..., O, mama! riep het jonge meisje met een kreet van afschuw; ik weet niet wat er toen in mij omging; ik gevoelde zulk een minachting, zulk een vernede ring, dat ik mij niet meer staande kon houden; ik ben het magazijn binnengegaan, waar ik Martha vond.... Is dat alles? vroeg Nadia, die de beide handen van haar kind in de hare gesloten hield. Dat is alles. O, mama, ik kan u niet zeggen hoe ik mij schaamde en hoe diep ik mij teleurgesteld gevoelde. Ik, die zoo hoog wilde vliegen Zijn er dan werkelijk mannen, die een vrouw trouwen enkel en alleen om haar geld? En dan dat voorstel om met hem te gaan vluchten! Zou hij mij tot zoo iets in staat geacht hebben? Zijn er vrouwen, die op deze wijze wegloopen met mannen, die zij niet kennen, die hun familie, hun moeder verlaten Dat gebeurt wel eens, kindlief, zei Nadia, zelfs in onze kringen; maar bij ons worden de ondeugden en gebreken met een laagje vernis bedekt. Dit is weer iets dat je slecht zult vinden, ik oordeel het daarentegen beter. Iemand van onzen stand zou het geheel anders hebben aangelegd, hij zou voor zichtig geweest zijn met zijn vragen, steeds net in zijn uitdruk kingen en je nooit die beleediging hebben aangedaan, welke je zoo diep gekrenkt heeft. Onze maatschappij is vol gelukzoekers, mannen, die een meisje enkel om haar bruidschat vragen en de meeste huwelijken zijn niet andersmaar wanneer men liefheeft, is het kwaad zoo groot niet, omdat men alles vergeeft aan hem, dien men bemint.... Je herinnert je nog wel, dat hetgeen ik voornamelijk in je afkeurde, het voornemen was te willen trouwen met een man, dien je niet liefhadt. Sophie sloeg de oogen neder. Zie mijn lieve kind, vervolgde mevrouw Korzof, er is niets heiligers op de wereld dan de plichtniemand heeft er misschien meer aan ten offer moeten brengen dan ik.... Zij hield op met spreken; het was of haar het beeld van Dmitri voor oogen zweefde. Zij vervolgde echter: Ik heb alles aan den plicht ten offer gebracht: mijn positie, mijn fortuin, mijn dierbaren echtgenoot, bijna de liefde van mijn dochter, want dit verzeker ik je, Sophie, ik zou nooit gebukt hebben, noch voor je sraeekingen, noch voor je koelheid. Ik zou met een bloedend hart er mij tegen verzet hebben. Sophie kuste de hand van haar moeder. En nu zal ik mijn gemoed eens voor je open leggen, hernam mevrouw Korzof. Ik heb geen aristocratisch huwelijk voor je op

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1884 | | pagina 1