HELDERSCHE
EN NIEUWEDIEPER COURANT.
en AdvertentieWad Toor Hollanfls Noordertwartier.
1884. N°.137.
Jaargang 42.
Vrijdag 14 November.
27> NADIA'S GELOFTE.
„Wij huldigen
het goede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartaal0.90.
franco per post 1.20.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der AdvertentiënVan 14 regels 60 cents, elke
regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
BI niieiilan d.
Het is bekend, dat tegenover de toenemende bevolking
in de groote steden over bet algemeen eene afneming der
plattelands-bevolking wordt waargenomen. Zoo blijkt b. v.
uit het verslag van den toestand van Noordholland over
1883, dat in dat jaar de bevolking in 78 van de 134 ge
meenten door vertrek naar elders is afgenomen met 3476
zielen, terwijl in 43 van de overige gemeenten de bevolking
door vestiging aldaar slechts toegenomen is met een ge
zamenlijk aantal van 463. In de overige 13 gemeenten
was het gunstige veeschil tusschen het aantal van hen, die
haar metterwoon verlieten, en hen, die er zich vestigden,
belangrijker, en wel bedroeg het voor: Enkhuizen 50,
Laren 52, Sparendam 54, Bloemendaal 58, Bussum 92,
Velsen 106, Alkmaar 112, Hilversum 133, Haarlem 1309
en Schooten 51, te zamen 1360; Amsterdam 7394, Niewer-
Amstel 1501 en Watergraafsmeer 105, te zamen 9000.
Verreweg het ongunstigst was Haarlemmermeer, alwaar
425 personen meer vertrokken dan zich er vestigden.
Volgens de bestaande verorderingen, hebben inleggers
bij de Rijkspostspaarbank het recht, om op de formulieren
van aanvragen om terugbetaling of quitantiën een ander
te machtigen zoowel tot het onderteekenen dier aanvragen
als tot de inning der teruggevorderde gelden. Ook het
verstrekken eener doorloopende volmacht, tot dat einde, is
geoorloofd.
Het opmaken van laatst bedoeld stuk eischt intusschen
eenige moeite en kan tot kosten aanleiding geven.
Daarom heeft de directeur dier instelling, ten einde het
publiek te gerieven, formulieren voor eene doorloopende
volmacht doen drukken, waarvan hij bereid is aan belang
hebbenden een of meer exemplaren te verstrekken.
Aangezien alle akten en stukken, noodig voor den inleg
van gelden in en de terugbetaling daarvoor door de Rijks
postspaarbank, volgens het Koninklijk Besluit van 19 Januari
1882, No. 17, vrij van zegel en van het recht van regi
stratie, terwijl de directeur laatstbedoelde formulieren
kosteloos uitreikt, zoo kan door den maatregel, die hierbij
Naar het Fransch van Henbi Gréville.
{Vervolg.)
Stepline was niet van plan zijn voornemens op te geven.
Sophie daarentegen wachtte met geduld en zonder eenige smart
den tijd af, dat zij hare plannen zou kunnen volvoerenzij zou
er zelfs zonder veel strijd afgezien hebben als zij niet gemeend
had dat zij daardoor voor de moederlijke wet toonde te wijken.
Zy was te oprecht om er een oogenblik aan te denken, brief
wisseling te houden met den man, dien men niet wilde dat zij
trouwen zouzij betreurde het ternauwernood, dat zij zich nu
niet kon wijden aan de vervulling van het droombeeld, waarvoor
zij zoo vurig gestreden had. Zij maakte dagelijks een wandeling
met Martha en kwam nu en dan Nikolaas Stepline tegen, die haar
met een onbeteekende blik groette.
Zij beantwoordde dien mfet een koel hoofdknikje, want zij
gevoelde zich bij die gelegenheden niet op haar gemak en hield
niet van die ontmoetingen, die haar ontevreden over haarzelf
maakten.
Eens toen zij met Martha boodschappen ging doen in de
Gostinoï Dvor, moest deze in een parfumeriewinkel zijn, waar
een menigte menschen vóór stonden. Martha drong door de
dichte massa heen, terwijl Sophie haar bleef wachten. Het was
de week vóór Paschen. Ieder haastte zich inkoopen te doen voor
de Paaschgeechenkeu en het was zoowel binnen als buiten de
winkels een drukte van belang.
De straatventers schreeuwden de menschen dc ooren bijna
doof met het aanprijzen van hunne koopwarendc sinaas-
appelenverkoopers stapelden hunne manden vol met de gouden
vruchtende Grieken wogen met een glimlach, even soetsappig
als hunne lekkernijen, de geleien en verschillende confituren uit
Konstantinopel af; de wagens met kinderspeelgoed werden in
menigte over de straatsteenen voortgeduwd en te midden van
het geratel weerklonken de kreten der isvochtchiks, die om de
klandizie vochten.
In gedachten verdiept en bezig met het maken van bespiege
lingen over het geraas van die joelende menigte, stond Sophie
met verstrooide blikken naar de uitstalkasten van een juwelier
te kijken, toen iemand haar onverwachts bij den arm vatte. Zij
keek op en zag Stepline voor zich staan.
Hoe is het? vroeg hij ruw.
Wat bedoelt gij? antwoordde zij, eenigszins verontrust over
de onhoffelijke wijze, waarop hij haar aansprak.
Men weigert u de toestemming te geven? En gij neemt
daar genoegen mede?
Mijn moeder weigert my hare toestemming, zeide zij zonder
eenige aandoening.
Zij zag hem aan en vond dat hij er op dat oogenblik al zeer
leelijk en ordinair uitzag.
En durft gy u niet tegen haar verzetten vroeg hij op
gemelijken toon.
Neen, antwoordde zij. Ik heb mijn moeder lief en wil haar
geen verdriet aandoen.
Kan zy u dan onterven? vroeg hij met een nijdig, verschrikt
gezicht. Ik dacht dat de prins, uw grootvader, zijn fortuin
rechtstreeks aan u vermaakt had.
Dat is ook zoo, zeide zij, verwonderd over het vreemd
soortig gevoel, dat zich van haar meester maakte.
Stepline slaakte een zucht van verlichting.
En waar wacht gy dan nog op? zeide Stepline met een
glimlach, die Sophie door merg en been drong. Ik heb u waarlijk
al lang genoeg nageloopen, in afwachting van een gunstige ge-
ter algemeene kennis wordt gebracht, het publiek in hooge
mate worden gebaat.
De 191 ontwerpen voor een nieuwe Beurs te Amster
dam behoeven, om behoorlijk geëxposeerd te worden, een
strekkende lengte van 2100 meter, of meer dan 20 minu
ten gaans.
Het bestuur der Koloniale Bank heeft surceance van
betaling aangevraagd.
Het Bat. Hld. bevat een hoofdartikel naar aanleiding
van de door Reuter geseinde clausule uit de troonrede:
,/De toestand van Oost-Indië is niet ongunstig," en komt
daarin tot de slotsom, dat deze verklaring door geen enkel
ernstig staatsburger beaamd kan worden. „Niet ongun
stig zegt zij in zooveel woorden en dat terwijl na
de onwettige verlenging van het Billiton-contract niets het
vermoeden wettigt van een terugkeer tot de legaliteit; en
dat nu de ambtelijke moraliteit door de herschepping
van het korps ingenieurs, waarbij tal van ambtenaren, tot
onberekenbare schade voor de openbare werken, uit 's lands
dienst gezet zijn op nieuw gedeukt; de directeur van
openbare werken is ontslagen, zonder dat men een geschikt
opvolger wist; de resident van Krawang, jhr. Boreel, zijn
ontslag bij toeval uit de dagbladen moest lezen; „niet
ongunstig terwijl de Regeering zich de verbloeming der
werkelijkheid ten taak stelt en de Indische begrooting voor
1885 meer dan ooit een wassen neus en niets anders dan
een getuigenis van de overweging „Après nous le déluge"
zal blijken te zijn; „niet ongunstig!' terwijl men den
prachtigen Rijksweg tusschen Batavia en Meester Cor-
nelis laat vervallen en twee ton voor een balzaal van den
gouverneur-generaal vraagt; niettegenstaande de fiscus de
erfvijand der concessies blijft, de bladziekte den koffie-oogst
bedreigt en men tot beperking der ongehoorde geldver
spilling niets anders doet dan het tarief der getuigengelden
herzien en de voor alles noodige reorganisatie van den te
weelderigen Staatsdienst achterstaat bij de schijnvertooning
van bezuiniging, welke met het afdanken van ambtenaren
en lager personeel gemaakt wordt.
legenheid. Laten wij wcgloopen.
Wat zegt gij? riep Sophie verschrikt uit, zoodat de voor
bijgangers verwonderd bleven staan.
Laten wij samen vluchten! het huwelijk kan ua Paschen
voltrokken worden. De gelegenheid zal nooit weer zoo schoon
zijn.... Kom, ga mede. Hij had zijn dikke, lompe hand op haar
arm gelegdzij rilde van afgrijzen
Martha! riep zij, terwijl zij onwillekeurig naar den winkel
liep dien Martha was binnengegaan.
Begin nu geen dwaasheden, bromde Stepline, zonder haar
los te latenmen krijgt u in het oog.
De gedachte, dat zij door deze menigte beschermd werd, gaf
Sophie de kalmte terug, die zij een oogenblik verloren hadzij
keerde zich langzaam om en bracht de hand die zij vrij had
aan den knop van de winkeldeur, die langzaam open ging. Met
een vernietigenden blik op Stepline ging zij achterwaarts den
winkel binnen en bedwelmd door de sterke geuren der parfumerien,
uitgeput van de ontroering, veroorzaakt door die onverwachte
ontmoeting, wankelde zij...
Martha ving haar op in hare armen. Wat is er in 's hemels
naain gebeurd? riep zij verschrikt uit.
Laten wij zoo gauw mogelijk naar huis terugkeeren, zei Sophie,
die langzamerhand bijgekomen was.
Zij lieten hun rijtuig halen, dat weldra voorreed. Een der
bedienden was haar bij het instygen behulpzaam.
Sophie zag nog eens om zich heen, maar Stepline was ver
dwenen.
Bij haar terugkomst in het hospitaal liep Sophie aanstonds naar
haar moeder. Deze hield eenige dagen haar kamer, omdat zy
zich niet wel gevoelde en lag wat te slapen op den kleinen divan
toen haar dochter binnenkwam. Sophie kwam zachtjes naderbij
en bleef onbewegelijk voor de dierbare slapende staan.
De zuivere trekken van Nadia waren in den strijd des levens
langzamerhad veranderdhet vroolijke gelaat was ernstig geworden,
er liep een diepe lijdende trek van de oogen naar den mond en
menige traan was daar langs gevloeidde donkerbruine, zware,
prachtige vlechten waren byna zilvergrijs geworden. Het was
Nadia Roubinc niet meer, het was mevr. Korzof, de weduwe,
uitgeput door de zorgen des levens en misschien ook den
laatsten tijd door het verdriet dat hare kinderen haar veroor
zaakten.
Sophie zag dit alles en gevoelde zich innig bewogen. Zy
herinnerde zich hare moeder nog in hare jeugdige, vroolijke jaren
toen zij nog een jonge vrouw was en met haar zoon en dochter
in de lanen van Spask speelde, toen zij ze vergezelde naar de
kinderbals, waar de moeders met zulk een innig genoegen en
rechtmatige trots hun lieve kleinen bewonderen. Hoe geheel anders
was Nadia in dien tijd.
Een herinnering van lateren tijd kwam haar nu ook eensklaps
voor den geest. Weinige dagen voordat de vreeselijke epidemie
in Petersburg was uitgebroken, waren mijnheer en mevrouw
Korzof naar een groote receptie bij een hooggeplaatst persoon
geweest. Sophie zag de schitterende figuur van haar moeder nog
voor zich, in een kostbaar wit zijden kleed met rijke plooien,
getooid met al hare diamanten, die schitterden om haar hals en
in hare lokken, welke toen nog niet verbleekt, in haar volle
weelde dc edele slapt n omgaven.
Drie jaren waren ternauwernood sedert dien tijd verloopen en
het was een andere vrouw die daar lag te sluimeren.... Het
lijden had voor altijd zijn onuitwischbaren stempel op het gelaat
van Nadia gedrukt. Het jonge meisje, geheel vervuld van een
gevoel van diepen eerbied en onuitsprekelijk berouw, viel op hare
knieën naast den divan neder en fluisterde zacht:
„De zelftevredenheid, waarvan de Regeeriug in de troon
rede heeft doen blijken, vóór dat zij een enkele afdoende
herziening heeft tot stand gebracht, wekt de teleurstelling,
uitgedrukt door het spreekwoord: „Plus ca change, plus
5a reste la même chose.//ff
Omtrent het groote werk, behoorende tot het Panama
kanaal, door de firma J. C. Van Hattum te Sliedrecht
aangenomen voor 60 millioen, onlangs reeds medege
deeld, schrijft de Prof. Noordbr. Crt. nog het volgende.
Behalve genoemde firma behoort tot deze companieschap
de firma Bekker van Seters Co. te Nijmegen. Met de
uitvoering van het werk, bepaald op drie jaren, is de heer
A. D. Van Seters belast en reeds derwaarts vertrokken.
Twee der heeren associés deden hem uitgeleide tot Sint-
Nazaire, namelijk de heeren F. A. Seters te Vucht en J.
J. Bekker te Amsterdam.
Toen jl. Maandag de trekking der veeloterij te Sittard
een aanvang zou nemen, kwam het zoontje van den hoofd
onderwijzer C. haastig de trappen van het raadhuis, waar
de trekking plaats vond, oploopen en vroeg, of hij nog
een lot kon krijgen. Een lid der landbouw-commissie,
nog in 't bezit van verscheidene loten, gaf er den knaap
een van. De jongen nam het biljet en gaf een mark (60
cent) in betaling.
Terwijl nu, daar de prijs van het lot slechts 48 cents
bedroeg, het bedoelde commissielid zich gereed maakte den
knaap 12 centen terug te geven, werd met luider stemme
het nommer van den juist getrokken eersten prijs in de
zaal afgeroepen. Dit nommer was dat van het juist door
den kleine gekochte lot. Een stier van Hollandsch ras
was hem ten deel gevallen.
Een landbouwer te Kapelle (Noordbrabant), lot voor
drie jaren nog vrijgezel, deed dezer dagen, op vijf-en-
ze ventigjarigen leeftijd, aangifte van de geboorte zijner
derde dochter.
Men schrijft uit Scharwoude
„De Hoornsche koemarkt is weder afgeloopen en leverde
heel wat drukte op; de spoorwegverbinding met Amsterdam
O moeder!
Nadia bewoog zich even en sloeg toen de oogen op. Haar
kind staarde haar met betraande blikken in het gelaat.
Ik wist niet dat je hier was, zeide zij, zich oprichtende.
Ik zag u slapen. O mama, wat ben ik dwaas en slecht
geweest.Ik heb u verdriet aangedaan, maar zoo gij in mijn
hart kondet lezen welk een diep berouw ik gevoelNadia was
hevig verschrikt. Wat zou er gebeurd zijn, dat haar dochter
eensklaps zoo gedwee en onderdanig was geworden? Toch geen
ongeluk Sophie antwoordde op haar vragende blikken
Ik zal u alles vertellen, mama. Terwijl ik in den Gostinoï
Dvor op Martha stond te wachten, die in een winkel was gegaan,
kwam onverwachts die.... die man naar mij toe.
Nadia ging achterover op den divan zitten om haar dochter
beter te kunnen aanzien.
Hij heeft mij gevraagd of ik de rechtstreeksche erfgename
was van mijn grootvader; ik heb geantwoord van ja; toen....
Toen? herhaalde Nadia, die beefde van toorn.
Toen heeft hij mij gevraagd of ik met liera weg wilde loopen
en zijn hand op mijn arm gelegd..., O, mama! riep het jonge
meisje met een kreet van afschuw; ik weet niet wat er toen in
mij omging; ik gevoelde zulk een minachting, zulk een vernede
ring, dat ik mij niet meer staande kon houden; ik ben het
magazijn binnengegaan, waar ik Martha vond....
Is dat alles? vroeg Nadia, die de beide handen van haar
kind in de hare gesloten hield.
Dat is alles. O, mama, ik kan u niet zeggen hoe ik mij
schaamde en hoe diep ik mij teleurgesteld gevoelde. Ik, die zoo
hoog wilde vliegen Zijn er dan werkelijk mannen, die een vrouw
trouwen enkel en alleen om haar geld? En dan dat voorstel
om met hem te gaan vluchten! Zou hij mij tot zoo iets in staat
geacht hebben? Zijn er vrouwen, die op deze wijze wegloopen
met mannen, die zij niet kennen, die hun familie, hun moeder
verlaten
Dat gebeurt wel eens, kindlief, zei Nadia, zelfs in onze
kringen; maar bij ons worden de ondeugden en gebreken met
een laagje vernis bedekt. Dit is weer iets dat je slecht zult
vinden, ik oordeel het daarentegen beter. Iemand van onzen
stand zou het geheel anders hebben aangelegd, hij zou voor
zichtig geweest zijn met zijn vragen, steeds net in zijn uitdruk
kingen en je nooit die beleediging hebben aangedaan, welke je
zoo diep gekrenkt heeft.
Onze maatschappij is vol gelukzoekers, mannen, die een meisje
enkel om haar bruidschat vragen en de meeste huwelijken zijn
niet andersmaar wanneer men liefheeft, is het kwaad zoo groot
niet, omdat men alles vergeeft aan hem, dien men bemint.... Je
herinnert je nog wel, dat hetgeen ik voornamelijk in je afkeurde,
het voornemen was te willen trouwen met een man, dien je niet
liefhadt.
Sophie sloeg de oogen neder.
Zie mijn lieve kind, vervolgde mevrouw Korzof, er is niets
heiligers op de wereld dan de plichtniemand heeft er misschien
meer aan ten offer moeten brengen dan ik....
Zij hield op met spreken; het was of haar het beeld van
Dmitri voor oogen zweefde.
Zij vervolgde echter:
Ik heb alles aan den plicht ten offer gebracht: mijn positie,
mijn fortuin, mijn dierbaren echtgenoot, bijna de liefde van mijn
dochter, want dit verzeker ik je, Sophie, ik zou nooit gebukt
hebben, noch voor je sraeekingen, noch voor je koelheid. Ik
zou met een bloedend hart er mij tegen verzet hebben.
Sophie kuste de hand van haar moeder.
En nu zal ik mijn gemoed eens voor je open leggen, hernam
mevrouw Korzof. Ik heb geen aristocratisch huwelijk voor je op