STALEN M AR IN E. M. WAAS, Spoorstraat, RIJNLANDSCHEN DRU1VEN-B0RSTH0NIG. Mej. C. M. W. WALESON, Caisse Hypothécaire van Brussel. Aug. Maschmeijer. DE CONCURRENT. «in zh met üet 1 tot eene samenspieiving. OPENBARE AANBESTEDING bij de Directie der Marine te WillemsooVd, op Woensdag den 7 Januari 1885. des voormiddags ten II ure, van: De Werkzaamheden tot het onder houden van de Dok-, Sluis- en andere Waterwerken van het Maritieme Etablissement Willemsoord. De bestekken liggen ter lezing bij het Departement van Marine te 's Gravenhage en bij de Directiën der Marine te Willemsoord, Amsterdam en Hellevoetsluisalsmede inde lokalen van de Provinciale Besturen van Noord-Brabant, Limburg, Gelderland, Overijsel, Zeeland en Friesland en ter Secretarie van de Gemeentebesturen te Rotterdam en Dordrecht. Voor zooveel de voorraad strekt, zijn op franco aanvrage de bestekken ter Griffie van de Directie der Marine te Willemsoord te verkrijgen. De noodige aanwijzing in loco zal gehouden worden op de twee de aanbesteding voorafgaande werkdagen, des vóórmiddags ten 10 uur. Verdere inlichtingen kunnen verkregen worden ten Bureele van den Hoofdingenieur der Marine te Willemsoord. De inschrijvingen op gezegelde biljetten, bevattende de aannemingssom in cijfers en letterschrift en de namen van aannemer en borgen, zonder doorhalingen en bijconditiën en door den inschrijver onderteekend, moeten vóór of op den dag der aanbesteding, des voormiddags ten elf uur, vrachtvrij bezorgd worden bij de Directie der Marine te Willemsoord. Willemsoord, 22 December 1884. De Vice-Admiraal, Directeur en Commandant der Marine, W. K. VAN GENNEP. T I V O L I. VRIJDAG 26 DECEMBER 1 8 84: BAL. heeft ontvangen: GROOTE SPAANSCHE CASTAGNES; voor slechten worden goeden ingeruild. Nieuwe in^Me KOMKOMMERS a 1 centsjer_sM HANDELSDRUKKERIJ. Molenplein 163. AFLEVERING VAN ALLE SOORTEN BOEK- EN STEENDRUKWERK GESCHIEDT SPOEDIG NET UITGEVOERD EN TEGEN DE LAAGSTE PRIJZEN. Borstlijders vinden baat bij den voortreffelijken Dongen, 30 Mei 1876. De ondergeteekende verklaart volgaarne, dat hij door het gebruik van den zoo gunstig bekenden DRÜIVEN-BORSTHONIG van den Heer W. II. Zlckenbeiiuer. te Mainz, genezen is van eene borstkwaal, waaraan hij twee jaren geleden heeft. Hij beveelt dus den Borsthonig allen borstlijders ten zeerste aan. 1. Eeuiineu. Daar er namaaksels in den handel voorkomen, wordt men verzocht er op lattent te zijn, dat de flacon van fl. 2. Ivan eene gele, die van fl. 1.van 'eene roode en die van fl. 0.65 van eene*witte capsule met nevenstaand fabriekstempel voorzien is. Alleen echt verkrijgbaar te Nieuwediep bij W. V. BRUINVIS; te Burg op Texel bij J. P. SMIT; te Schagen bij J. GROOT Tzn; te Wieringen bij J. BRUUL. DAMES, die les verlangen in de AMERIKAANSCHE WETEN SCHAPPELIJKE KNIPMETHODE voor Dames- en Kinder costumes, zooals die door de HH. E. STEGERHOEK Co. te Amsterdam is uitgegeven, kunnen zich vervoegen bij LAAN, hoek PIJLSTEEG, DEN HELDER. Directie der Agentschappen voor Nederland Ban kastraat, 20, S GR A VEN HA GE. De Caisse Hypothecaire te Brussel verschaft groote en kleine kapitalenonder le hypothecair verband op landerijen, gebouwen (ook in aanbouw), aflosbaar in annuïteiten (geene vooruitbetaling). Posten beneden 5000 worden niet dan bij uitzondering aangenomen. Agent voor Helder, SchagenAlkmaar, Hoorn, Enkhuizen, t/m. Medemblikde eilanden Texel en Wier in ge v, L. W. E. OUDENHOVEN, Makelaar te Helder, die te spreken is: Maandags CAFÉ SUISSE, Kalverstraat, Amsterdam, van 14 uren 's middagsDonderdags Hotel VREDELUST te Schagen, van 1012 uren 's morgens; Zaterdagss van 113 uren 's middags HELDERSCHE WAPEN, bij den Heer PABST te Alkmaar. van Bukskin, Laken, Thibé, Drille, enz. zijn bij mij, in plaatsen waar ik nog geene Afnemers heb, kosteloos verkrijgbaar. AMSTERDAM/ Spuistraat 36/38. Weststraat, L 87. Weststraat, L 88. IVX^LGr^ZiIJ'IVr van Porcelein-, Glas-, Kristal-, Graniet- en gewoon Aardewerk voor huishoudelijk gebruik en luxe. Groote sorteering, compleete stellen, Wijn-, Madera-, Likeur-, Bier- en Punchglazen en Karaffen. IC Winkeliers tegen fabrieksprijs. "WÊ Alle soorten van Maten en Gewichten voorhanden. Leverantie van sollede Bascules, zeer voordeelige prijzen. Met aanbeveling, UEd. Dienaar, J. J. KUIJPEB. Oosterend (Texel). AMSTERDAMSCHE COURANT. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en feestdagen. De Amsterdamsche Courant zal na nauwgezette keuze de belangrijkste en belangwekkendste gebeurtenissen van den dag mededeelen. De Amsterdauische Courant is het goedkoopste Dagblad van Nederland. Voor Amsterdam per 3 maanden 1.50, franco per post f 1.80. Niemand kan door den prijs worden afgeschrikt onze Courant iederen dag alleen of met een vriend gesamenlijk te ontvangen. Abonnementen worden dagelijks aangenomen- Bureau: O. Z. Voorburgwal 280, over het Stadhuis. De vriend der vrouw. Er hangt veel af van de behandeling der ongeregeldheden des gestels, want die behandeling moet ons in het vervolg de gezondheid geven of niet. De geneesmiddelen van Holloway kunnen daarom met geene andere vergeleken worden. De geringste ongesteldheid der natuurlijke functiën en ook de grootste wanorde in dezelve, worden zonder pijn en on feilbaar genezen door deze toebereidselen. De zalf moet ten minste tweemaal daags op den rug ingewreven worden. Bij ieder pakje pillen of potje zalf ontvangt men eene volledige terechtwijzing hoe daarmede te handelen, en een ieder, die lezen kan, is in staat dezelve te verstaan. Professor Holloway heeft op eene edelaardige manier zijne geneesmiddelen in het bereik gesteld van een ieder, opdat elk huishouden daarvan zou kunnen voorzien zijn, ten einde de ziektegevallen af te weren. Doosjes PILLEN en Potjes ZALF f 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50. Ze worden verkocht bij de Apothekers. Voor den verkoop in het groot vervoege men zich Professor Holloway, 533, Oxford-Street, Londen. Elene lierstvertelling. Naar bet Duitsch van Fr. Friedrich. (Slot.) Dagen waren verloopen. De armoede was niet verminderd, want, niettegenstaande al zijn zoeken, had Gruber geen werk gevonden. De vrouw had wel iets verdiend met wasschen, maar dit was nr.uwelijks toereikend om den honger te kunnen stillen. Het was of Hendrik geheel anders was geworden. Een inwendige onrust maakte zich van hem meester hij scheen er naar te verlangen, van zijn stoel te komen, waar hij zoo lange jaren geduldig had gezeten. Die verandering viel echter niemand op, want niemand bekommerde zich om hem. Zijn moeder had van een familie, voor wie zij dikwijls had gewasschen, een paar oude planken gekregen en zijn vader was bezig die op de plaats door te zagen. Hendrik zag gedachtenloos door het venster. Er kwam een heer op de plaats, die iemand scheen te zoeken. „Woont hier Hendrik Gruber?" vroeg hij aan Gruber. De werkman zag den heer verbaasd aan. „Hendrik Gruber?" herhaalde hij met een ontkennend hoofd schudden, want hij dacht er niet aan, dat hij een zoon had, die Hendrik heette. „Mijn naam is Andreas Gruber." „Heb je een zoon, die Hendrik heet?" vroeg de heer verder. Gruber wachtte een oogenblik met het antwoord, als moest hij zich eerst bedenken. „Ja, een ongelukkige stumper. Wat verlangt u van hem?" vroeg hij. „Ik wenschte hem te spreken." „Waarover?" vroeg Gruber, zonder een voet te verzetten. „Breng mij bij hem," zei de heer. Hendrik had den heer gezien en het gesprek gehoord. Hij werd beurtelings bleek en rood, hy moest zich met de rechter hand aan de tafel vasthouden om niet van zyn stoel te vallen. Toen de vreemdeling met zyn vader de kamer binnenkwam, beefde hij van angst en hoopvolle verwachting. „Daar, dat is hij," zei Gruber en wees met de hand op den ongelukkige. De heer kwam nader. „Ben je Hendrik Gruber?" vroeg hij verbaasd, toen hij in het kinderlijk gelaat zag. „Ja," antwoordde Hendrik schuchter. „En je je hebt ze geschreven?" vroeg de heer verder. Hendrik sloeg de oogen neder, toen hij stamelend „ja" ant woordde. „O!" riep de vreemdeling verrast. „Ik ben de redacteur van het Morgenblad, ik heb de vertellingen gelezen, zij zijn zeer eigenaardig, er spreekt een oorspronkelijk talent uit. Ik zal eenige kleine veranderingen in den stijl aanbrengen en ze dan laten drukken. Zij zijn mij bijzonder goed bevallen." Hendrik zag den spreker met groote, gelukkige oogen aan, hij scheen zijn woorden nauwelijks te begrijpen, hij zag ook niet, dat dr. Bach hem de hand reikte. „U u wilt ze laten drukken?" fluisterde hij. „Zeker en ik ben overtuigd, dat ze opgang zullen maken. Dat is nog eens iets anders dan die gewone vertellingen." Hendrik zweeg, hij kon niet spreken, hij beefde van aan doening. „Waar en hoe heeft uw zoon dat geleerd?" vroeg de redacteur aan Gruber, die er bij stond. De werkman zag hem verbaasd aan, want hij begreep niets van hetgeen hij had gesproken. „Ik weet van niets", antwoordde hij. „Hij deugt niet voor 't werk, omdat hij kreupel is. Hij brengt zijn tijd door met lezen en schrijven. Ik heb mij nooit veel bekommerd om zijn gekrabbel, want lezen kan ik toch niet. Als hij goed schrijven kon, zon hij misschien wat kunnen verdienen met overschrijven hij kan niets." „Hij heeft een merkwaardig talent!" riep de redacteur en wendde zich nu weer tot Hendrik. „Hebje al meer geschreven?" vroeg hij. 1 endrik had de woorden van zijn vader nauwelijks gehoord, want hij hield de oogen strak op den heer Bach gericht. „Ja, ja," antwoordde hij verlegen en trok de lade van het tafeltje half open. „Ik heb verschillende dingen begonnen maar niet afgemaakt. „Laat mij eens zien." „Het is het is nog niet klaar!" riep Hendrik en strekte afwerend de hand uit. „Heb je er al iemand iets van laten zien?" vroeg dr. Bach. „Neen nog niemand ik durfde niet." „Nu, schrijf maar verder maar voor mij," ging de redacteur lachend voort. „Ik heb je het honorarium voor de beide kleine vertellingen meegebracht, om je wat aan te moedigen. Hier is het." Hij legde verscheiden goudstukken op tafel. Hendrik ontstelde, toen hij al dat goud zag. „Dat dat is voor mij!" riep hij verbaasd. „Zeker, het is je honorarium." Gruber was verwonderd naderbij gekomen, toen hij het goud zag. Zijn oogen konden de waarde der som beter schatten, dan die van den knaap, die nooit een goudstuk hadden gezien. Het waren honderd mark. Zijn oogen glansden hij begreep er niets van. „Waarvoor waarvoor is dat geld?" vroeg hij. „Het is het honorarium voor beide vertellingen." „Wordt dat betaald!" riep de werkman. „Zeker," antwoordde de redacteur. „Verpleeg je zoon maargoed, dan zal hij nog wel meer verdienen." Gruber zweeg. Was het een droom? De knaap, wien hij eens verweten had, dat hij zelfs niet kon bedelen, had nu zooveel geld verdiendHij streek met de harde hand over het voorhoofd en door het haar, want hij begreep er nog niets van. Dr. Bach had Hendrik de hand gegeven, hem nog eens aange spoord meer te schrijven en toen de kamer verlaten. Hendrik zat onbeweeglijk, een glans van vreugde lag op zijn gelaat zyn oog rustte op de goudstukken en hij had een gevoel, alsof hij, evenals in een sprookje, door een fee in een berg was overgeplaatst, waar alles om hem heen goud was. Gruber riep zijn vrouw, wie hij het gebeurde in weinige woorden mededeelde. Zij snelde juichend naar de tafel, maar toen haar oog op het gelukkige, opgewekte gelaat van haar gebrekkig kind viel, toen vouwde zij de handen en waagde het niet naderbij te komen. Hendrik zag op. Hij nam het geld in de hand en met zyn vriendelijk, verlegen gezicht, zei hij„Hier, vader, neem ditIk kan nu toch ook iets verdienen." In het oog van den harden, ruwen werkman blonk een traan en hij verweet zichzelf, dat hy den knaap altijd had ver ongelijkt. De vrouw sloot den ongelukkige en toch zoo gelukkige in haar armen. Twee dagen later verscheen een der beide vertellingen in het Morgenblad. Dr. Bach liet er den brief van Hendrik bij drukken, waarin deze de armoede van zijn ouders en zyn ongelukkig leven in kinderlijk eenvoudige, maar roerende bewoordingen had geschilderd; hij voegde er bij, dat hij den talentvollen knaap zelf had opgezocht en zich van de volle waarheid der schildering had overtuigd. Hij gaf Hendriks adres op en beval hem en zijn arme ouders aan alle weidenkenden aan. Nu kwam nog de schoonste belooning voor den ongelukkige. Hendrik ontving van alle zijden geschenken, boeken, schrijfge reedschap, wijn voor versterking; ook zijn ouders werden rijkelijk bedacht en zijn vader kon werk in overvloed krijgen. Men was nit den nood gered. Hendrik werd door de zynen als een wonder, met eenigszins schuwen eerbied aangezien; bij werd verpleegd en geliefdkoosd. Maar zij, die den knaap vreugde wilden bereiden, hadden zijn krachten toch overschat en hem niet goed begrepen. De zegen, die op eens zoo overvloedig over hem werd uitgestort, drukte hem bijna. Hij was gerukt uit den nederigen kring, waarin hy geleefd had; hij werd bezocht door deelnemenden en nieuws gierigen, die hem verlegen maakten. Hij was een bloem gelijk, die, opgegroeid op een koude, donkere cn vochtige plek, op eenmaal in den vollen, warmen zonneschijn wordt overgeplant. Hij verkwijnde te midden van de vreugde en den zonneschijn, die hij nooit te voren had gekend. Hij kreeg een betere plaats dan den hoek bij het venster, hij wilde een derde vertelling, die hij sedert lang was begonnen, afmaken, maar het scheen alsof hij alle scheppingskracht had verloren. De gestalten, die vroeger zoo duidelijk voor hem hadden gestaan, dat hij dikwyls gemeend had ze te kunnen grijpen, weken terug. Hij had de beide vertellingen voor zich zelf geschreven, zonder er aan te denken, dat zij gedrukt zouden worden; de ellende zijner ouders had die gedachte eerst bij hem opgewekt. Nu moest hij voor anderen schrijven, zijn kinderlijke onbevangenheid was verdwenen en hij kon niet meer geven, dan hetgeen zijn eigen verbeelding hem schonk, want de menschen en de wereld kende hij niet. Zonder ziekte teerde hij weg. Met moeite voltooide hij de begonnen vertelling, toen was zijn kracht gebroken. 't Kerstfeest bracht hem veel nieuwe geschenken, maar ook veel nieuwe aandoeningen, waartegen zijn zwak lichaam niet bestand was. Nog eer de lente kwam, stierf de gelukkige kreupele. Het was hem zoo dikwijls verweten, dat hij de zijnen tot last was en nu was hij hen tot een zegen geworden, want de armoede kwam Grubers woning nooit weder binnen. Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1884 | | pagina 4