treden, gekozen de heeren: Jacob van Gelder, teWormer-
veer; H. H. Van Waveren, te Hillegom; I. Buijs Wz.,
te Zaandam; B. A. Janzen, te Nieuwediep; II. A. Bots,
te Alkmaar; jlir. mr. J. H. Van Foreest van der Palm,
te Anna Paulowna; J. Bakker Iz., te Wieringerwaard;
KI. Breebaart Jz. en P. Stapel, beiden te Winkel.
Door P. Bak, te Broek op Langedijk, zijn jl. Zaterdag
6 mandjes nieuwe aardappelen van den kouden grond te
Alkmaar aangevoerd.
Op de te Alkmaar te houden vergadering van onder
wijzers in het arrondissement, den 17 dezer, zullen o. a.
ter sprake komen de volgende punten: 1. De vergelijkende
examens, ook de zoogenaamde practische, geven geen vol
doenden waarborg, dat de meest geschikte candidaten ter
benoeming worden voorgedragen. Afschaffing is gewenscht,
mits zij worden vervangen door eene regeling, waarbij die
geschiktheid met meer zekerheid wordt opgespoord. (Inl.
de heer J. Ditmars te Groot-Schermer). 2. Het plaatselijk
toezicht. (Inl. de heer J. Francken te Bergen). 3. Het
dicteeren op de lagere school. (Inl. de heer P. Benjaminse
te Warmenhuizen).
In 't laatst van Juli a. s. zal, bij genoegzame deel
neming, een nationale schietwedstrijd te Hoorn plaats
hebben, die uitgeschreven is door de beide aldaar bestaande
Scherpschutters-Vereenigingen en de Vereeniging voor
Volksvermaken aldaar. Er zullen zijn corpswedstrijden,
0. a. ook voor Land- en Zeemacht en Schutterijen, perso-
neele wedstrijden en wedstrijden op vrije en vaste banen.
Voor bezoekers van dit concours zal bij de Spoorweg-
Maatschappijen vermindering der vrachtprijzen worden
aangevraagd. Er bestaat gegrond uitzicht, dat de kostbare
groote gouden medaille, door de Tranvaalsche Deputatie
geschonken, bij dezen wedstrijd zal worden uitgeloofd. Aan
't hoofd der Regelings-Commissie staat, als eere-voorzitter,
de heer mr. W. Iv. Van Dedem, lid van de 2de Kamer
der Staten-Generaal en Burgemeester van Hoorn.
De directie der Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maat
schappij, steeds bedacht op haar materieel verbetering aan
te brengen, doet op haar locomotieven de snelheidmeters
van Stroudley plaatsen, waardoor de machinisten steeds op
eene schaal de snelheid kunnen aflezen, die de trein heeft
in kilometers per uur.
Zonder dit middel kunnen de machinisten slechts de
snelheid van den trein gissen. De toestel bestaat uit een
centrifugaalpompje, dat, door de drijfas van de locomotief
in beweging gezet, eene kolom water hooger doet stijgen
in eene glazen buis, naarmate de snelheid grooter is. Op
dcsehaal, achter de glazen buis geplaatst, wordt de snel
heid cloor de hoogte in waterstand aangegeven.
In Frieslandworden belangrijke aankoopen van
runderen gedaan ten behoeve van eene Italiaansche Land-
bouwmaatschappij. Reeds 52 stuks rundvee zijn aangekocht
en zullen binnenkort per spoor naar Italië worden vervoerd.
Gedurende de maand April 1885 is in de Rijks
postspaarbank ingelegd f 321,914.04^ en terugbetaald
f 336,380.68. Alzoo meer terugbetaald dan ingelegd
f 14,466.63L Aan het einde der maand Maart 1885 was
ten name der verschillende inleggers ingeschreven,
f 5,114,896.28, zoodat de som der inlagen op 30 April
bedroeg f 5,100,429.64L In den loop der maand April
zijn 2113 nieuwe Spaarbankboekjes uitgegeven; 811 boekjes
zijn geheel afbetaald, zoodat er aan het einde van de maand
98,951 in omloop waren.
Een treurig ongeluk had jl. Zondag avond te Am
sterdam plaats. Een giek van de Roeivereeniging De
Amstel, waarin vijf jongelieden waren gezeten, werd om
streeks 10 uur, door een havenbootje aangevaren, met het
noodlottig gevolg, dat allen te water geraakten. Vier
daarvan wisten zich te reddende vijfde, een zeer achtens
waardig jongmensch, de heer G. De R. verdween in de
diepte. Gisteren morgen is zijn lijk opgehaald.
De personen te Leeuwarden, die dezer dagen door
het gebruik van met rattenkruid vermengde soep zijn ver-
giftigd geworden, zijn thans beterende.
De nestor der notarissen in Nederland, de heer F.
1. C. Meijer, tevens oud-burgemeester, is te Bladel, in
iets voor me zelf maken, waar ik je hulp bij noodig heb."
„Waarmee kan ik je helpen, Richard?" vroeg Margaret,
dadelijk ophoudend met zoomen.
„Ik wou een presse-papier hebben, om te zorgen dat mijn
schetsen niet wegwaaien, en daar moet jij me de hand toe leenen,
letterlijk je hand, om een afgietsel te maken."
„Wezenlijk?"
"Ja zeker, ik denk, dat zoo'n klein wit pootje een heel nette
presse-papier zal zijn," zeide Richard.
Margaret stroopte met een ernstig gezichtje, haar mouw tot
aan den elleboog op, en bekeek aandachtig hand en pols.
,,'t Heeft wel wat van een vogelpoot, hè? Zou je niet wat
beters kunnen vinden?"
„Neen, daar heb ik nu juist mijn zinnen op gezet. Zoo'n
presse-papier, of geen."
„Nu, goed, zooals je wilt. Maar 't zal een monster zijn."
„De andere hand, alsjeblieft."
„Ik geef je de linker, omdat ik hier een ring aan heb."
„Dien kunt ge toch zeker wel afdoen."
„Natuurlijk."
„Nu, doe het dan."
„Richard," zeide Margaret streng, „niet zooveel noten op je
zang
„Wat vertel je?"
„Dat je niet alles juist andersom moet willen hebben.. Dat
is verschrikkelijk lastig."
„Wees maar stil, Margaret. Ik heb liever je rechterhand,
omdat de linker het dichtst bij je hart is, en de verdamping van
't water het pleister erg afkoelt. Je arm zal tot aan den schouder
toe koud worden, en ik zou dat lieve hartje niet graag kwaad
doen; begrepen?"
„Volkomen," zeide Margaret. „Ziedaar!" En ze stak hem
haar rechterarm toe, waarop Richard haar hand geheel naar zijn
zin op een schoon servet plaatste, dat hij voor dit doel op tafel
had gelegd.
„Laat je hand zoo liggen gewoon alsjeblieft. Waarom houdt
ge je vingers zoo styf?"
„Dat doe ik niethet gaat vanzelf. Ze weten, dat hun portret
gemaakt moet worden, en kunnen er dus niet natuurlijk uitzien.
Wie kan dat ooit?"
Na een oogenblik namen de vingers wel vanzelf een onge
dwongen houding aan. Richard legde zacht zijn hand op haar pols.
„Beweeg je nu niet."
„Ik zal zoo stil zijn als een muisje," zeide Margaret, schalks
tot hem opziende.
Richard schudde een pakje wit poeder in een groote gele kom,
half vol water, uit, en begon het uit alle macht te roeren, evenals
een pasteibakker, die eieren klopt. Toen het pleister de ver-
eischte dikte had, goot hij 't, met hier en daar een lepeltje
den ouderdom van 93 jaren, overleden. Hij was 65 jaren
lang notaris.
De posterij breidt zicli te Wieringerwaard zeer uit.
De laatste jaren kon men 2 maal per dag brieven verzenden
met 1 Juli a. s. is er een morgen-, middag-en avondpost,
zoowel voor verzending als bezorging.
Vanwege 't departement Wieringerwaard der Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen zal een algemeen school
feest worden gegeven. Door vrijwillige inteekening worden
de kosten bestreden.
In de jaarlijksche algemeene vergadering van aandeel
houders, in de Stoomvaart-Maatschappij Insulinde, Zater
dag jl. te Amsterdam gehouden, waren door 18 aandeel
houders vertegenwoordigd 464 aandeelen rechtgevende op
92 stemmen. Zonder debat werden het verslag, de balans
en de winst en verliesrekening, sluitende met een verlies-
saldo van f 207,346, goedgekeurd.
Door den directeur, den heer Aug. Hendrichs, werden
nu een paar mededeelingen gedaan omtrent de bemoeiingen
van het Bestuur naar aanleiding van de opdracht der Verg.
van 11 Maart 11. Daaruit bleek dat het sluiten van een
leening groot f 500,000 in preferente aandeelen niet was
geslaagd. Er was namelijk nog geen 20 pCt. van het
gevraagde bedrag ingeschreven, zoodat. de inschrijvingen
niet waren aangenomen. De binnengekomen stoombooten
werden niet weder uitgezonden, doch voorshands in conser
vatie gehouden. Onderhandelingen tot verkoop van een
deel van het materieel hadden tot geen resultaat geleid;
daarover mededeelingen te doen acht het bestuur niet in
het belang der Maatschappij. Alles wordt in 't werk gesteld
om de Maatschappij staande te houdenmochten die pogin
gen niet slagen, dan zal men trachten zoo voordeelig
mogelijk te liquideeren. Op eene vraag, of de rente der
obligatiën op 1 Juli a. s. zal betaald worden, werd beslist
toestemmend door den voorzitter, den heer Fellinger, ge
antwoord. Omtrent de uitkeering der assurantie-penningen
van de Nederland en Oranje waren geen berichten te geven.
De op de wereldtentoonstelling te Amsterdam be
kroonde stier van den heer F. Deodatus, te Zulte (Drenthe),
zal, ter veredeling van het vee, naar de Transvaal ver
zonden worden.
Het is gebleken dat te Amsterdam eene bende uit
vier deugnieten, meisjes nogal, waarvan de oudste 10
en de jongste 8 jaren telt bestaande, zich steeds op de
drukste plaatsen, liefst bij een opstootje, tusschen de
menigte mengden om zakken te rollen, en dan niet schroom
den, als de toegang tot den zak waarin het gewenschte
schudde, niet al te gemakkelijk was, het bovenkleed der
bezitster open te snijden om zoo doende den buit machtig
te worden.
Opmerkelijk is het, dat de oudste dier bende de jor.gere
zoo onder den duim had, dat zij ze door allerlei bedreigingen
tot haar plicht wist te brengen om het verlangde contingent
te leveren.
Ook de Commissaris des Konings in de provincie
Groningen heeft, naar men meldt, aan de huurders zijner
landerijen in de provincie Friesland de helft der huur kwijt
gescholden.
Onder het opschrift „vergiftig veevoeder" deelt 't
Maandblad van dr. Hamel Roos 't volgende mede:
Wij hadden onlangs gelegenheid lijnkoeken te onderzoeken,
waardoor koeien zeer ernstig ziek waren geworden. Dit
veevoeder bleek zinkverbindingen te bevatten, welke waar
schijnlijk door een toevallige omstandigheid daarin geraakt
waren. De koeken waren van Duitschen oorsprong en dit
feit pleit weer voor de wenschelijkheid om nauwkeurig toe
te zien, bij den aankoop van producten uit het buitenland,
hetwelk zooals wij reeds zoo dikwijls gelegenheid hadden
te constateeren, menigmaal naar ons land stoffen zendt,
welke bij een behoorlijke controle niet verkocht zouden
mogen worden.
Bultenlana
Omtrent Victor Hugo's begrafenis wordt gemeld:
Een onafzienbare menigte bevond zich gisteren morgen
te gelijk, voorzichtig over de hand. Binnen een paar minuten
waren de beweginglooze witte vingers geheel en al bedekt. Mar
garet trok een leelijk gezicht.
„Is het kond?"
„Of het!" zei Margaret, onwillekeurig haar oogen sluitend.
„Als je 't al te naar vindt, kunnen we 't opgeven," sloeg
Richard voor.
„Neen, neen, blijf af!" riep Margaret, hem met haar vrijen
arm afwijzend. „Ik geef er niet om; maar 't lijkt wel ijs. Hoe
grappig! Hoe komt dat?"
„Ik denk dat een geleerde je dat gemakkelijk genoeg zou
kunnen uitleggen. Als 't water verdampt, ontstaat er iets van
een verstijvingsproces, iets als een atmospherische verandering,
zie-je. De plotselinge precipitatie van de.... de...."
,,'t Is of je Tyndall over de warmte hoort," zeide Margaret
effen.
„O, Tyndall is zoo kwaad niet in zijn soort," antwoordde
Richard, „maar natuurlijk dringt hy niet zoo diep in de dingen
door als ik."
,,'t Idee om me te vertellen, dat er een verstijvingsproces ont
staat, als ik bijna bevroren benriep Margaret, zich lachend
over den gevangen arm heenbuigend.
"Je ongepaste vroolijkheid, Margaret, noodzaakt me mijn op
merkingen over natuurkundige verschijnselen tot een betere
gelegenheid uit te stellen."
„O Richard, laat er over jou geen atmospherische verandering
komen!"
„Toen je maanden en maanden geleden bij me aanklopte,"
zeide Richard, „had ik niet de minste gedachte, dat je zoo'n
ondeugend nest waart; anders had ik je misschien nooit binnen
gelaten. Je stondt daar als een lammetje, met rokken, die maar
juist tot aan je laarzen kwamen. Je hebt me toen beet gehad,
Margaret."
„Ik was doodsbang voor je, Richard."
„En ben jo dat nu niet meer?"
„Geen zier, hoor!"
„Nu komt de aap uit de mouw. En dan die sleep! 'k Geloof
dat die je hoofd op hol heeft gebracht."
„En daar net zei je, dat je hem mooi vondt."
„Dat vind ik ook. Maar. je bent er toch een dame mee
geworden."
„Daar is 't me juist om te doen. 'Ik zou graag oud zijn. Zoo
oud als mevrouw Methusalem. Was er een mevrouw Methu-
salem?"
„Dat ben ik waarlijk vergeten," antwoordde Richard nadenkend.
„Vast wel. De oude heer had tijd genoeg voor meer dan éénc
vrouw. Maar ik geloof dat de geschiedenis over zijn huiselijke
omstandigheden het stilzwygen bewaart."
„Nu dan," zeide Margaret, na de zaak overwogen te hebben,
te Parijs op alle wegen, die de stoet volgde. Zes rede
voeringen zijn onder de Are de Triomphe uitgesproken.
Leroyer, president van de Senaat zeide „Ilugo heeft steeds
naar het ideaal van verheven gerechtigheid gestreefd. Zijn
menschlievendheid heeft groote invloed gehad op den
zedelijken toestand van Frankrijk." De president dei-
Kamer, Floquet, noemde deze eerbewijzen geen begrafenis
maar een apotheose. Hij ziet in Hugo de „onsterfelijke
apostel, wiens woorden, die ons zullen overleven, leiden
zullen tot de afdoende overwinning der vrijheid, gelijkheid
en broederschap in de wereld.Augier, sprekende namens
de academie, betuigde: „Aan den vorst der Fransche
dichters wordt vorstelijke eer bewezen." Goblet, minister
van onderwijs zeide: „Victor Hugo zal steeds blijven de
hooge personificatie dezer eeuw, door wien het mooist is
uitgedrukt haar geschiedenis van tegenstrijdigheden, twijfel
en gedachten en van aanhoudende zielsverheffing, 't Was
Hugo, die met zijn innige menschenliefde, onder ons de
geest vertegenwoordigde van verdraagzaamheid en vrede."
Toen de redevoeringen geëindigd waren, zette de stoet
zich tegen 12 uren in beweging. Er heeft zich niets
ongunstigs voorgedaan. Er heerschte volmaakte kalmte.
Men verzekert dat Jules Siinon is benoemd tot toezienden
voogd over de kleinkinderen van Victor Hugo, zegt de
Figaro.
Men schat het aantal vreemdelingen, dat te Parijs is
gekomen om de begrafenis bij te wonen, op meer dan
100,000. Het aantal kransen, dat in Hugo's woning aan
kwam, is legio. De grootste is van gele immortellen,
aangeboden door de bewoners van het 16e arr., 4 meter
in middellijn. Behalve het lijk werden in de kist gelegd
de portretten van Hugo's kinderen en kleinkinderen, een
bouquet rozen en eenige herinneringsmedailles.
De versiering van den Are de Triomphe heeft ongeveer
150.000 francs gekost. De lijkkist werd jl. Zondag morgen
te 7 uren daarheen overgebracht. Meer dan 10,000 per
sonen waren tegenwoordig toen de kist op de katafalk werd
geplaatst; allen waren blootshoofd. Op den weg dien de
stoet gisteren volgde zijn de meeste huizen van boven tot
beneden met krip bedekt.
Een neef van Victor Hugo heeft last gegeven, dat
wanneer de lijkstoet de pont de la Concorde passeert, 150
duiven zullen worden losgelaten. Hugo had een vereering voor
duiven en wilde ze nooit eten.
Volgens de Neue freie Presse worden de Koning en
de Koningin der Nederlanden half Juni te Eichwald verwacht.
De berichten omtrent den toestand van den Keizer
van Duitschland luiden iets minder gunstig.
Volgens de National Zeitung wordt de beterschap ver
traagd door eene nieuwe verkoudheid, tengevolge waarvan
de Keizer veel hoest, alsook aan heeschheid lijdt en aan
houdend pijn in het onderlijf heeft.
Volgens de Germania moet thans ook de Keizerin, die
te Baden-Baden vertoeft, zieker zijn dan men meende.
De geestelijkheid van Portland, in Maine (Ver-
eenigde Staten) heeft, zonder onderscheid van kerkgenoot
schap, een gemeenschappelijken stap gedaan bij de uit
gevers der dagbladen om hun te verzoeken zich te onthouden
van de mededeeling van moordverhalen en schandaal
processen, om den wille van de nadeelige gevolgen, die
dergelijke berichten na zich sleepen.
In het Juni-nummer van Blackwoods Magazine komt
een artikel voor van den bekenden admiraal Hobartbassa,
Engelsch zeeofficier, sedert lang in Turkschc dienst, waarin
hij o. a. de bewering bestrijdt, dat door de uitvinding en
volmaking der torpedo's het geschut op de oorlogschepen
van gansch ondergeschikte beteekenis is geworden. Hij
meent, dat de beteekenis van de torpedo's, zoowel voor
aanval als voor verdediging, in den laatsten tijd zeer over
dreven is voorgesteld.
Brussel is in rouw, zegt de Chronique. Vandalen
hebben het Manniken-Pis beroofd vandatgene waaraan
hij zijn beroemdheid te danken heeft. En de arme kleine
kan nu zijn functies niet behoorlijk verrichten!
„ik zou graag zoo oud zijn als de jongste mevrouw Methusalem."
„Dat was zeker de laatste," merkte Richard diepzinnig op.
„'t Was waarschynlijk een dwaas jong ding van zeventig of
tachtig jaar. Die oude weduwnaars nemen nooit een vrouw van
hun eigen leeftijd. Ik zou niet graag willen, Margaret, dat je
zeventig of tachtig waart."
„Wel, misschien zou 't my per slot van rekening toch ook
niet erg bevallen. Vindt jy 't goed, dat mannen twee vrouwen
hebben?"
„Neen, niet tegelijk."
„Zoo meen ik het natuurlijk niet," zeide Margaret ongeduldig.
„Wat ben je vervelend!"
„Maar ze deden 't toch vroeger, in den ouden tyd, weet
je niet?"
„Neen, zeker niet."
Richard begon te lachen. „Stel je eens voor," zeide hy.
„Methusalem op zijn acht- of negenhonderdste jaar, in zijn gewone
bruigomstenue, met een takje inmortellen in zijn knoopsgat."
„Richard," zeide Margaret plechtig, „je mag geen gekheid
maken over een bijbelsch persoon."
Weer proestte Richard het uit. „Maar lieve hemel!" riep hij
met plotselingen schrik, „ik vergeet je heelemaal!"
Hij keerde haastig de pleistermassa op tafel om, en verloste
Margaret's half versteende vingers. Ze waren wit en gerimpeld
van kou.
„Er is niets geen gevoel in," zei Margaret.
Richard nam de vingers tusschen zijn handen en wreef ze een
poosje, om den gestaakten bloedsomloop te hërstellen.
„Zie zoo, nu is 't genoeg," zeide Margaret, haar hand terug
trekkend.
„Is 't nu beter?"
„Ja, dankje." En toen voegde ze er met een glimlach bij
„'k Veronderstel, dat een geleerde me zou uitleggen, waarom
myn vingers vol gloeiende spelden en naalden lijken."
„Lees daar Tyndal maar eens op na, Tyndal over de
warmte," antwoordde Richard lachend, terwijl hy zich omkeerde
om te zien hoe zijn werk was uitgevallen. „De vorm is uit
stekend, Margaret. Je bent een beste meid, dat je zoolang stil
hebt gezeten."
Richard maakte nu verder het afgietsel af, dat hy weldra in
de vensterbank plaatste, om in de zon te drogen. Toen het pleister
hard was, bikte hy er met een beitel de buitenste laag af, terwijl
Margaret over zijn schouder leunde om te zien hoe hij dat deed,
en daar was het kleine, blanke handje, dat voortaan zoo goed
voor zijn papieren zorgde, en hem eindelijk, als een deel van
Margaret, zoo dierbaar werd, dat hy 't niet voor de Vcnus zou
geruild hebben.
Maar voorloopig was Richard nog lang zoo ver niet.
{Wordt vervolgd.)
