toen men hem noodig had tot het verrichten van een bood
schap. Te vergeefs werd naar hem gezocht, tot men hem
eindelijk vond in het stalletje van vaders ezel. Daar stond
hij, met een pot met zwarte verf en een kwast in de hand,
op langoors bastje allerlei strepen te trekken.
«Ben je gok, aap?'' vroeg zijn vader, toen hij tot deze
ontdekking kwam. Wat voer je uit?"
„Och, vader, niets," was het antwoord, „ik wou van
onzen ezel een zebra maken, dan zal het beest veel mooier
zijn."
Vader was daarmede echter weinig ingenomen en had
heel wat moeite de reeds aangebrachte zebra-streepen van
langoors lichaam te verwijderen. (Amsterd. Crt.)
t Men schrijft ons van Texel, dd. 4 dezer:
„Gisteren heeft men voor het eerst kunnen duiken op
het wrak van het Engelsclie stoomschip Iceland, welk
vaartuig ongeveer acht jaren geleden in de Eierlandsche
gronden strandde en zonk. Ofschoon nog een groot deel
van de lading in de boot aanwezig moet zijn, heeft men
volstrekt geen kans om iets te bergen, daar het wrak vol
zand zit.
Men heeft dan ook van verdere pogingen afgezien."
-De ondoordachte roekelooze grap om een naald door
een stoel te steken, waarop straks iemand argeloos zal
gaan zitten, onderwierp jl. Dinsdag te Amsterdam een
jongmensch aan eene uiterst pijnlijke operatie. Vóór dertien
jaren hadden eenige meisjes, in een gezelschap zulk eene
aardigheid uitgehaald; het jongmensch ging zitten en de
door den stoel gestoken vrij groote stopnaald drong hem
diep in het lichaam en brak bij den kop af. Hij had er
in drie jaren geen belangrijken hinder van gehad, maar
in de laatste weken gevoelde hij steeds toenemende pijnen,
zoodat op raad van een geneesheer de naald moest uitge
sneden worden. De operatie gelukte onder hevige pijn en
hij draagt thans de verroeste naald bij zich als eene her
innering aan het vroolijke partijtje, dat hij vóór dertien
jaren bijwoonde.
Door het vermelde strooibiljet bijeengeroepen, werd
gisteren avond in "het geitouw van den Amsterdamschen
Werkmansbond in de Spuistraat, hoek Kattegat, te Am
sterdam, eene meeting gehouden, naar aanleiding van de
bijzondere dankbetuiging, door den burgemeester als hoofd
der politie gebracht aan de commissarissen der eerste en
tweede sectie en hunne onderhoorigen, voor hun krachtig
optreden bij de jongste opstootjes. Terwijl de bijeenkomst
op 8 ure 30 was bepaald, was de zaal reeds te 8 uren
eivol, en stonden daar buiten wel 500 menschen te wachten
om het resultaat te vernemen.
Ofschoon wel vermoed wordt, dat de meeting belegd
werd vanwege de Amsterdamsche afdeeling der sociaal
democratische Vereeniging, bleek dit niet uit den persoon
die de vergadering met een kort woord ter inleiding
opende, om daarna den heer Fortuvn te laten spreken.
Deze wees op de opstootjes in onderscheidene plaatsen
des lands als gevolgen van de werkeloosheid. Toch moesten
bij zulke demonstraties niet de bezittingen worden be
schadigd. Alles moest ordelijk toegaan, maar bovenal
moest het volk zich organiseeren tegenover de georgani
seerde politie. Aan 't slot stelde hij eene motie voor,
waarin de dagorder, waarbij de burgemeester aan de politie
der eerste en tweede sectie lof bracht over hare houding,
werd afgekeurd, en den burgemeester verzocht werd, eene
commissie uit verschillende standen te kiezen die een
onderzoek naar de houding der politie zou instellen.
Deze motie werd met daverend applaus goedgekeurd, en
besloten dat zij heden door eene deputatie ter kennis van
den burgemeester zal worden gebracht. De bijeenkomst
zal zijn op het Waterlooplein.
De politie, die vergeefs getracht had de bijeenkomst te
verhinderen, was talrijk zoowel binnen als buiten in burger-
kleeding vertegenwoordigd, doch behoefde niet handelend
op te treden, want even regelmatig als de opkomst was,
even ordelijk ging de menigte te 10 uren uiteen. (N. R. Ct.)
Voor de algemeene tentoonstelling der Hollandscbe
Maatschappij van Landbouw, die van 1620 dezer te
Purmerend zal gehouden worden, zijn vele inzendingen
van voortbrengselen en van tuinbouw en zuivelbereiding
aangegeven.
Ook de paarden- en vee-tentoonstelling op 18 dezer
belooft belangrijk te zijn; een 17tal hengsten zijn aange
geven en niet minder dan 100 stieren.
dagen strak in de handen, en hij zat zadelvast, dat moest ieder
toegeven. De eerste boekhouder en de opzichter, die vroeger
met de leiding der zaken belast waren, waren bij hem vergeleken
onbeteekenend en deden hun recht, met het oog op de prikkelbaar
heid van den erfgenaam, slechts zelden gelden. De anderen
echter, de bedienden op het kantoor en de beambten op de
fabriek bogen zich schuw en zwijgend over hun werk, als de
zenuwachtige jonkman, onachtzaam in houding en manieren, maar
met oogen vol vastberaden, onverbiddelijke strengheid in de
werkplaats verscheen. De handelsraad was ook gestreng geweest
en had zijn ondergeschikten zelden een vriendelijk woord ge
geven maar men had zich nooit te vergeefs op zijn rechtvaardigheid
beroepen; dit en zijn vrijgevigheid in het betalen zijner arbeiders
„leven en laten leven" was zijn grondstelling geweest
dit had hem bij al zijn trotschheid toch de genegenheid van allen
doen verwerven.
Hierop oefende de jonge opvolger nu juist een vernietigende
kritiek uit.
„Dat alles houdt nu op! Papa heeft geld genoeg door de
vingers laten glippen hij heeft er van geleefd als een edel
man, koopman is hij nooit geweest!" zeide hij en nu begon hij „op
ruiming te houden in den ouden sleurToen kwam er dadelijk
veel verandering.
Margaretha was ook weer sedert een paar dagen tehuis. Tante
Sophie had het uur harer aankomst geweten en was met het
rijtuig aan het station gekomen, en mevrouw de ambtsraad had
zich verwaardigd mede te rijden, om de wees onder de groot
moederlijke hoede te nemen. Maar de oude dame was niet
weinig verrast geweest, toen zij, behalve haar kleindochter, ook
mynheer de landraad uit de coupé zag komen. Hij had zich als
afgevaardigde van den landdag verscheidene weken in de residentie
opgehouden en werd eerst over eenige dagen terug verwacht.
„Een bijzonder geval" had hem voor eenige uren aan het naast-
bijgelegen hoofdstation geroepen, had hij lachend gezegd, en toen
was het hem zeer aangenaam geweest, dat hij zijn naar huis
keerende nicht aantrof en haar gedurende haar langdurig opont
houd aan het station had kunnen beschermen. Mevrouw de
ambtsraad had wrevelig het hoofd geschud over dit nuttelooze
heen- en weerreizen in de koude. „Het bijzonder geval" had
in ieder geval gemakkelijk op de terugreis afgehandeld kunnen
worden; maar de stoom maakte het den menschen nu veelal te
gemakkelijk om hunne luimen niet op te volgen.
(Wordt vervolgd.)
Talrijk zijn de opgaven van inzending van ander rundvee
en ook van schapen.
Men meldt, dat Hoetink, bekend als bruidegom van
Jannetje Struik, de zoogenaamde millioenen-juffrouw, dezer
dagen in het huwelijk is getreden met de dochter van
Van Zutphen, mede uit "het bekende proces vermaard.
Toen Jannetje dit nieuws in de gevangenis te 's Her
togenbosch vernam, moet zij in onmacht zijn gevallen.
Indien waar is, wat men voor zeker verhaalde, dat H.
bewaarder was van de door Jannetje verworven fondsen,
dan is hare aandoening over de huwelijks-aankondiging
alleszins verklaarbaar.
Een landbouwer in Nassau heeft een belangwekkend
overzicht bekend gemaakt van de opbrengst van rogge en
tarwe gedurende 22 jaren en van de kosten, die daaraan
verbonden waren. De berekening van de netto-opbrengst
per morgen geeft bij een gemiddelden prijs van de rogge
van 8.435 mark, van de tarwe van 12.215 mark de vol
gende uitkomsten: 1. voor rogge: 22jarigc gemiddelde
opbrengst 459.5 kilogram tot den 22jarigen gemiddelden
prijs van 77.61 mark, waarde van het stroo 30.00 mte
zamen 107.61 m. bruto-opbrengst. Af de productie-kosten
95.61 m. zuivere opbrengst (12.00 m. 2) voor tarwe:
22jarige gemiddelde opbrengst 417.5 kilogram, tot den
22jarigen gemiddelden prijs van 102.04 m.; waarde van
het stroo 22.50 m., bruto-opbrengst 124.54 m. Af de
productie-kosten 99.20. Zuivere opbrengst 25.34 m. Bij
de berekening van de productie-kosten zijn de volgende
factoren in rekening gebracht: pacht, belasting, zaadgoed,
in den grond brengen, bemesting, snijden, binden, binnen
halen, dorschen (met de machine), hagel- en brandver
zekering, rente van het kapitaal. Overigens was de op
brengst bij de tarwe minder wisselvallig dan bij de rogge.
(Over het verschil van den bodem zijn ons geen mede-
deelingen gedaan.)
Echtscheiding met stoom. Alles, wat op dit
gebied in Amerika „geleistet worden ist," wordt in snelheid
overtroffen door 't geen te Chicago is gebeurd. Volgens
the New York Times zijn daar den 13 Augustus voor de
rechtbank twee echtscheidingsprocessen in dertig minuten
afgeloopen en gingen de vier partijen tevreden naar huis.
Kom daar hier eens om zei Jan tegen Trijn.
FLOR ALI A.
Bloemententoonstelling op heden Zaterdag5 en morgen
Zondag6 September 1885.
De vaderlandsche driekleur, zich in onderscheidene exemplaren
vertoonende op 't voorplein van Tivoli, kondigt weder, en wel
voor de negende maal reeds, 't jaarlijksch Bloemenfeest van Floralia
aan. Tegen 2 uur, het tydstip der opening, trekken een
aantal belangstellenden naar de feestzaal heen, ten decle autori
teiten, die van hunne ingenomenheid met het doel van Floralia,
door hunne tegenwoordigheid willen blijk gevenvoor een ander
deel leden, die deze goede zaak met eene jaarlyksche bijdrage
steunen; en nog een ander deel, bestaande uit inzenders van
planten, die straks zullen vernemen hoe de uitspraak luidt van
de jury, welke uit de met veel zorg gekweekte planten de aller
schoonste heeft uitverkoren om ze ter bekroning voor te dragen,
't Bestuur van Floralia heeft met eenige autoriteiten zitting
genomen en de Voorzitter van dat Bestuur, de heer Mooy, houdt
eene openingsrede. Spreker brengt het streven van Floralia in
herinnering, en wijst er op, hoe door bevordering van 't kweeken
van planten schoonheidszin en veredeling des harten wordt opge
wekt en verlevendigd. Hij betuigt dank voor de ondersteuning,
die Bestuurderen ook nu weder hebben mogen ondervinden,
inzonderheid van mej. Daarnhouwer, die, niet voor de eerste
maal, de Tentoonstelling heeft opgeluisterd door hare zorg voor
een zeer fraai bloemenschild, en van de Commissie van beoor
deeling, uit de heeren A. Van Voorn veld, S. T. Land en A. C.
Roem bestaande, welke heeren met veel nauwgezetheid hunne
moeilijke taak hebben volbracht.
Vervolgens wordt door den Voorzitter de lijst der bekroningen
voorgelezen. We zijn in staat gesteld, die lijst hier te laten
volgen
A. Potplantenlste prijs, No. 20, P. C. Kiljan2de prijs,
No. 29, A. KorfF; 3de prijs, No. 19, J. Kiljan4de prijs, No. 1)4,
J. H. Buhrman; 5de prijs, No. 16, D. Bandsma; 6de prijs, No. 71,
J. Koenen; 7de prijs, No. 28, P. Schilder; 8ste prijs, No. 21,
M. H. Klerk; 9de prijs, No. 35, W. E. Van den Ordel; 10de
prijs, No. 54, J. W. Bergman; lldc prijs, No. 30, A. Korff Az.
12de prijs, No. 80, A. Van Willigen; 13de prys, No. 7, D.
Wentel en 14de prijs, No. 81, J. Winter.
Getuigschriften zijn toegekend aan: No. 22, C. M. Van den
Ordel; No. 51, F. Ekamp; No. 97, Valter-Lutcr; No. 45, P.
Van Es; No. 1, G. R. Van Mansum; No. 61, G. Bosch; No. 44,
J. De Mulder; en No. 2, C. Bruin.
B. Zaadplantenlste prys, No. 25, C. J. Stellemauen 2de
prijs, No. 28, P. Schilder.
Getuigschriften zijn toegekend aan: No. 20, P. C. Kiljan en
No. 1, G. R. Van Mansum.
De Voorzitter eindigt met een wensch voor Floralia's bloei en
verklaart daarop de 9de Bloemententoonstelling te dezer plaatse
voor geopend. De aanwezigen spoeden zich om de vele schoone
planten in oogenschouw te nemen. Ofschoon do zomer niet
bijzonder gunstig is geweest voor den bloei en den groei van
Flora's kinderen, zfien ze er toch heel goed uiten getuigen zij van eene
zorgvuldige verpleging. De heer W. Jansen, bloemist alhier,
heeft waarlijk zijn best gedaan, om der Tentoonstelling ook dit
jaar luister bij te zetten. Zijne versiering van deze expositie
strekt hem ten volle tot aanbeveling.
De verdienstelijke uitvoeringen van het Stafmuziekkorps der
Marine, onder directie van den heer J. Koning, maken een bezoek
dubbel aangenaam.
Zondag middag zal, ter gelegenheid van het Bloemenfeest, eene
matinée en Zondag avond een concert-populaire gegeven worden.
Het programma voor de matinée luidt als volgt:
Eerste afdeeling: 1. Le Défilé, Marehe Militaire, Buggenhout.
2. Ouverture zu der Operette: Franz Schubert, Von Suppé.
3. Deutsche Volkslust, Walzer, H. Weiss. 4. La Bords de la
Meuze, Boléro, Humblet.
Tweede afdeeling: 5. Ouverture zu Wallensteins Lager, Kerling.
6. Fantaisie de 1'opéra: Lucie de Lammermoor, Donizetti. 7.
Violetta, Polka Frani^ise, Joh. Strauss.
Het programma voor het concert-populaire luidt:
Eerste afdeeling: 1. Humormarsch, Peuschel. 2. Ouverture
de 1'opera: Zampa, Hérold. 3. Valse de 1'operette: le Prince
d'Orlofsky, Raida. 4. Boufionneries d'Offenbach, Christophe.
Tweede afdeeling: 5. Ouverture Comiquc, Kéler-Béla. 6. Second
Potpourri Populaire, Clément. 7. Janmaat, Quadrille naar Volks-
melodiën, van Diggelen. 8. Oelheimer, Polka, Krause.
Programma van het vuurwerk, vervaardigd door J. B. Horsten,
van Amsterdam: 1. Aile simple. 2. La Girandole met bouten.
3. La spiralignie met kroon. 4. Les roues de table met zes
vuurkransen. 5. Groote verlichting. 6. Floralia, met groot
brilliant vuur.
Het geheel wordt afgewisseld door luchtkaarsen, vuurpijlen
vnurbommen.
Brieven uit de hoofdstad.
3 September.
Ziezoo, de oproerdagen woeliger gedachtenis zijn gelukkig
weer achter den rug, de passage in „de hartaders van het ver
keer" is weer vrij, en we zijn dus tamelijk wel weer in ons
ouden doen geraakt. Behalve de ingegooide ruiten in sommige
huizen, de proces-verbalen tegen gearresteerde „oproermakers*
in de politiebureaux, en de bebloede koppen van kwaadwilligen,
nieuwsgierigen en consorten in het gasthuis, is er van de be
treurenswaardige standjes geen spoor meer overgebleven en
behooren de Amsterdamsche volksoploopen van het jaar onzes
Heeren 1885 alweer tot de geschiedenis.
Twee mooie vertooniugen heb ik intusschen door die ver
wenschte socialistische ol' anti-socialistische (dat zal de geschied
schrijver later hebben uit te maken) opschuddingen der vorige
week moeten missen. Vooreerst het vuurwerk van de Zeil- en
Roeivereeniging De Hoop, dat jl. Dinsdag avond zou worden
ontstoken. Wegens het groot aantal ontstoken hoofden en harten
onder het publiek, is er niets van gekomen. Men vreesde mis
schien dat al die vonken en streepen en stralen, schitterend in
de lucht, den reeds zoo opgewonden volkshoop misschien schichtig
of dol zouden maken. En daarom liggen de zonnen, sterren, vuur
pijlen, zwermpotten en moordslagen nu nog ongerept in hun
maagdelijk omhulsel, wachtende op de genius des vuurs, die ze
in al hun schoonheid ten hemel zal doen stijgen. Ik troost mij
met de gansch zeer zoete vertroosting, dat wat in 't vat is niet
verzuurt, want ik laat me niet gaarne een Amsterdamschen vuur
werk-avond ontnemen. Niet om het vuurwerk, dat altijd een
sprekend gelijkend zoontje is van het vorige, maar om wat e
bij en na te zien is. Zulk een kijkje op de faits et gestes van
de onderste en alleronderste lagen der volksklasse, in gezelschap
en in gestadige botsing van vertegenwoordigers der hoogere
sporten van den maatschappelijken ladder, is goud waard, omdat
het altijd nieuw is, tintelend van geest en leven en vooral van
humor. Vriendelijke lezer, als uw goede engel u ooit in de ge
legenheid stelt om, liefst in uw eentje, naar een Amsterdamsch
vuurwerk te gaan kijken, neem dan een goeden raad van mij
aan en volg mijn voorbeeld. Dat wil zeggenlaat het vuurwerk
voor wat het is of niet is, ga er dicht bij staan, maar keer het
uw rug toe, en geef dan uw oogen den kost, en uw ooren ook,
en ge zult een dosis levenswijsheid en menschenkennis opdoen,
waar ge Salomo jaloersch meê zoudt maken, hoe ruim hij overigens
ook voorzien was in dit artikel. Maar .Salomo had ook nooit
een Amsterdamsch vuurwerk bijgewoond. Eilacie, en dat genot
heb ik nu tot mijn diepe smart moeten missen. Die socialisten
hebben wat op hun geweten!
Nog van een ander genot hebben ze ray beroofd. Maandag,
toen ik als een rechtgeaard vaderlander naar de parade ging
kijken, die in de Plantage ter eere van ons Prinsesje gehouden
werd, bemerkte ik tot mijn leedwezen, dat er ditmaal iets ontbrak
aan den gewonen luister van dit militaire schouwspel. En niet
weinig ook: men had, om het in eens te zeggen, men had onze
Amsterdamsche schutters thuisgelaten Op hoog bevel. Waarom
Het hooge woord moet er uit: men was bang, men „kon nooit
weten wat er gebeuren zou." Daarom vond men het raadzaam,
de schutters, de Amsterdamsche burgerwacht, zoo kort na het
„oproer" niet onder de wapens te roepen, om hen bij eventuëclc
uitbarstingen van den door Schiedammer opgezweepten volksgeest
niet voor de pijnlijke keuze te stellen tusschen handhaving van
het gezag of aansluiting bij hunne medeburgers. Men was niet
gerust; daarom liet men de dappere schutters ongemoeid aan hun
werk, en daarom vond «le inspectccrende generaal-majoor het ook
voorzichtiger, zich niet te paard, maar eenvoudig te voet tusschen
de gelederen te bewegen. De aardigheid van de parade was er
dus eigenlijk voor mij af', want, behalve de vuurwerkstandjes
mag ik niets zoo graag zien als paradeerende schutters in groot
tenue, omdat zij zoo onbetaalbaar grappig kunnen zijn. Men
moet soms zijn buik vasthouden van 't lachen, zoo als zy ui:
den pas en uit het gelid kunnen loopen en zoo potsierlijk als
zij een gegeven commando precies andersom uitvoeren. Wel
zeker, waarom niet? Zoo'n parade is immers toch maar een
vertooning voor de grap! denken de jolige schutters. Daarom
nemen zij de comische rol en zorgen dat er bij al die stroeve
krijgshaftigheid ook eens wat te lachen valt! En dan laat men
hen nog al thuis, omdat men bang voor hen is! Bang voor de
Amsterdamsche schutters! dat gebeurt hen ook niet alle dagen.
Maar zij kunnen het niet helpen, dat ik een mislukte parade
moest aanzien. O, die socialisten, ze hebben waarlijk heel wat
op hun geweten
Gelukkig is het wakkere bestuur van Artis, onzen mooien
dierentuin, niet zoo bang voor het volk. Een maand lang staan
de hekken weer wijd open, tegen een kwartje per persoon, naar
den goeden ouden trant, als een nablijfsel van de Amsterdamsche
kermis, dat ik niet graag verloren zou zien gaan. Dat Jharlijksche
tochtje naar Artis is voor de daartoe in aanmerking komende
„werklieden en dienstboden'' soms de eenige uitspanning, die zij
zich in het gansche zomerseizoen kunnen veroorloven. Merk
waardig echter, schoon niet geheel onverklaarbaar, dat in die
.<4r/w-maand de klasse van werklieden en dienstboden in de hoofd
stad op eenmaal zulk een uitbreiding krijgt. Zie slechts de
breede scharen, die dag aan dag door de rustelooze tourniquets naar
binnen draaien, na de offering van hun vijf-en-twintig cents stuk
op het altaar des even rusteloozen portiers! Welk een schilder
achtige nuances en contrasten! Daar hebt ge bijvoorbeeld dat
levendig babbelende groepje: vader met dik geolied polkahaar
onder de Zondagsclie pet en met de punt van een schoonen
rooden zakdoek coquet hier of daar uit zijn lange lakensche jas,
moeder in haar mooisten omslagdoek gehuld en een karabies vol
mondvoorraad torschend, die u alleen bij het aanzien reeds maag
pijn op het lijf jaagt, en daaromheen een stoet kinderen, die
mij steeds aan het „wordt vervolgd" van een feuilleton doen
denken. En vlak naast of achter dat groepjede stijvige, hoekige
gestalte van den would-be deftigen kantoorheer, statig geboord en
gekachelpijpt, maar toch nu en dan ter sluiks tastend naar het
broodjespaar, dat hy zoo compact raogelyk in de achterzakken
van zijn demi-saison heeft geeclipseerden aan zijn eenen arm
de moegewerkte en slecht gevoede deelgenoote van zyn aard-
sche leed en.... lief, als 't wezen mag, in de rechterhand een
elegant „werktaschje," tot berstens toe beladen met den proviand
voor haar en haar spruit; en die spruit dan, een jongen die wel
wat beter in de plunje kon wezen of een maagdelijn met een
verschoten jurk, aan pa's anderen arm. Is dat de aristocratische
zoom van de dienstboden- en werkliedenklasse? O, men moest
dien kantoorheer morgen eens voor een werkman of zijn egk
voor een dienstbode aanzien! Maar vandaag kan het, vandaag
gaan ze er meê door! Zulke wonderen werkt Artis. Ik begroet
Artis als een bolwerk tegen 't socialisme!
Naar Amsterdamsch nieuws omziende, word ik geheel bepaald
by de schouwburgen. Op prinsesjesdag de kindervoorstelling ia
den schouwburg, die zeer goed voldaan heeft, wat minder aan de
voorstelling dan aan de kinderen lag. Voorts zagen we gisteren
avond mevrouw Fren kei-Bouw mees ter een aanwinst van be-
teekenis! voor het eerst in haar emplooi bij het Nederlandsch
tooneel spelen, ter zelfder plaatse waar haar begaafde broeder
reeds zoovele lauweren oogstte. Zaterdag avond is eigenlijk haar
debut: met de titelrol „Gier-Wally" van Von Hillern-Birch.
Moor komt bij Van Lier terug, uitstekend! En ook de andere
gezelschappen hebben hunne krachten uitgebreid of versterkt. Ik
wensch hun allen een voordeclige campagne; voordeelig voor de
kas en voor de kunst ook een beetje, als 't wezen mag!
Amstelaar.
