ALLERNIEUWSTE NIEUW! WINTERHOEDEN, PETTEN en MUTSEN. PH0T0GRAPHIE INSTANTANE. Gebr. Lilienfeld, In de CHAPELERIE, Hoofdgracht, K 60, is zoo even ontvangen eene groote sorteering goedkoope gevestigd op den KANAALWEG N99, tegenover Tivoli, ALLEEIV DES ZONDAGS geopend is. Groote Kapitalen-Verloting 500,000 Mark V2 Millioen 1/1 Origineel lot M. 12 f 7,20 1/2 Origineel lot M. 6 1 3,60 1/4 Origineel lot M. 3 11.80 6 en 7 Januari 1886. HAMBURG. BERKHOUT C°. GOEDKOOP BIST SOLIEDE De prijzen zijn ongekend laag. Aanbevelend, O- A.. staalman. Om alle vergissingen te voorkomen, berichten de ondergeteekenden den ingezetenen van Helder en omstreken, dat hun PHOTOGRAPHISCH ATELIE3R, Alkmaar en Helder. VAX DDR AA CHRIS PIJN. COKTCERT, te geven door een gedeelte van liet STAFMUZIEKCORPS DER KON. NED. MARINE, op Zaterdag 26 December 1885 (2de Kerstdag), in het lokaal van den Heer P. STAM, aan 'T ZAND. Aanvang uur. Na afloop Bal. onder garantie van de H a m b u rg er lieg eer in g, verdeeld in 7 afüeelingen, waarin in weinige maanden 50 500 prijzen tot een gezamenlijk bedrag van Negen Millioen 880,450 Mark uitgeloot moeten worden. De U o o l'd p r ijj s bedraagt ev. en verder: Mark Mark premie 300,000 1 prijs k 30,000 prijs k 200,000 5 prijzen k 20,000 prijzen k 100,000 3 prijzen k 15,000 prijs k 90,000 26 prijzen k 10,000 prijs k 80,000 56 prijzen k 5000 prijzen k 70,000 106 prijzen k 3000 prijs k 60,000 253 prijzen k 2000 prijzen k 50,000 512 prijzen a 1000 bovendien 50,040 prijzen a 500 M. 300 M. 200 M. 150 M. 145 M. 124 M. enz. De loten kosten De eerstvolgende trekking heeft plaats Zooals uit bovenstaande opgaven blijkt kan men hier door een kleine uitgave een groot vermogen verwerven, terwijl de orOciëelc trckkiiigslijatcn gratis verzonden worden, opdat een ieder zich van de juistheid kan overtuigen. Inlichtingen omtrent onze firma die hier 36 jaren gevestigd is, kan men bij iederen koopman en bij iedere bankinstelling alhier verkrijgen. Men wende zich in het volste vertrouwen zoo spoedig mogelijk tot onderstaande firma die met den verkoop van bovenstaande loten belast is. Alle aan ons opgedragen orders worden dadelijk, zorgvuldig en prompt uitgevoerd. Onmiddellijk na iedere trekking wordt de Ambtelijke trekkingslijst aan onze geëerde lastgevers ongevraagd toegezonden. Bankinstelling, NB. De prijzen worden op alle plaatsen bij een aan te wijzen bankier uitbetaald. BOE BL £3 TNT, welke door andere firma's in verschillende dagbladen voor minderen prijs worden aangeboden, kunnen door ons, zonder bijkomende kosten, voor dezelfde prijzen geleverd worden. BOEKHANDEL. BOEKBINDERIJ. Vrouwelijke kwalen. De geneeskundige wetenschap is er in alle eeuwen op uit geweest, om de kwalen, die de vrouwen overkomen, te verlichten, maar Prof. Hollowav werd door eene vlijtige studie en door groote opmerkzaam heid genoopt om te gelooven, dat hij er na langdurig onderzoek in is geslaagd, zijne beroemde Pillen en Zalf saam te stellen, die op den grondregel rusten, welke door de natuur voor de ondersteuning en genezing van kwalen, de vrouwen eigen van eiken ouderdom, van elk gestel, hetzij wonende in warm of in gematigd klimaat, aange wezen worden. Zij hebben herhaalde malen werkingen, die van streek afgeraakt waren, hersteld, nadat deze de gewone artsenij, door geneesheeren voorgeschreven, hadden weer stand geboden; nog meer voldoende is het, dat de ziekte volkomen en bestendig verdreven wordt. Doosjes PILLEN en Potjes ZALF f 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50. Ze worden verkocht bij de Apothekers. Voor den verkoop in het groot ver voege men zich bij den Professor Holloway, 533, Oxford-Street. Londen Een Iierstgescnenlt. Er heerscht eene groote mate van kalmte in het groote kantoor der firma Baale. Van de vier groote gaslichten, met breede blikken kappen, boven den dubbelen lessenaar, brandt er nog slechts één heel laag en hult het vertrek in half duister; breede slagschaduwen teekenen zich op de wanden af. In het helder verlichte nevenvertrek het kleine kantoortje genaamd zit de chef der firma aeh'er zijn cylinder-bureau druk te schrijven. De kachel geeft nog nauwelijks teekenen van leven en bijna hoorbaar krast de pen op het papier. Een klein wekkerklokje op het schrijfbureau tikt als met zenuwachtige haast onophoudelijk door; uit den gang wordt het een tonige, bedaarde tikken eener ouderwetsche klok vernomen. Niets verbreekt die stilte daar binnen; buiten loeit en giert en suist de wind. Reeds meer dan een uur heeft het kantoorpersoneel den lessenaar verlaten en nog altijd zit de chef der firma daar ijverig te schrijven. 't Is een man in de kracht van het leven; een ernstige trek speelt om den mondop het sterk gewelfde voorhoofd zijn reeds breede, diepe groeven geplooid en de eertijds ravenzwarte haren schijnen nu reeds hier en daar te grijzen. De groote klok in den gang doet hare brommende slagen hooren. Het carillon van den Westertoren begint te spelen en, nu en dan onderbroken door de hevige rukwinden, ruischen door het luchtruim de heerlijke tonen van het schoone lied: O, Kerstnacht, schooner dan de dagen. 't Is negen uur. Baale haalt zijn horloge te voorschijn, voltooit daarna nog een volzin, eindigt met schrijven en legt de pen neêr. Daarna zet hij zich achterover in zijn leuningstoel en staart geruimen tijd voor zich. Als onwillekeurig vestigt hij zijn blikken op den scheur kalender, die vóór hem hangt. //24 December/' leest hij, en daaronder: „De bloeme lacht u, Och, lach haar toe, En vloek het kruise, Nooit levensmoe. Toch welke uwe gaarde En treure uw huis Merk op de bloeme Die blijft aan 't kruis." „Kerstavondzegt hij met een zucht. Het stille avond uur brengt hem aan 't mijmeren. Wat al beelden doemen er voor hem op. Slechts even zijn het de herinneringen uit zijn jeugd, die aandacht vragen; nauw kunnen de jongelingsjaren hem een oogenblik in het verledene doen verwijlen; de laatste jaren geven hem zooveel te denken en te peinzen. Daar was een Kerstavond geweest, zoo schoon, zoo heerlijk, dat hij eens jaren van zijn leven had willen missen, om dien eenen avond nog eens te mogen genieten. 'tWas de avond, toen hij sinds eenige dagen haar de zijne mocht noemen, voor wie hij een jaar later als zijn aanstaande vrouw de rijkste geschenken onder den Kerstboom zou nederleggen. Wat hoopte en droomde hij toen niet van de toekomst, wat scheen hem alles licht en lieflijk, zoet en zalig aan de zijde van haar, voor wie geen leed hem te zwaar, geen zorg te groot zou zijn; wat leek hem toen het leven met haar een paradijs, zonder haar een doodsch en akelig, niet te doorworstelen bestaan Tien jaren slechts was hij verwijderd van dien gulden avond, tien jaren slechts, en toch, wat al weeën hadden zij hem gebaard. Zijn huwelijk zou hem een bron van rijken zegen worden, zou hem het leven openbaren in volle heerlijkheid, en nu? De eerste maanden van zijn huwelijk hadden hem een eden doen kennen aan de zijde van haar, die hem zoo vurig, zoo innig, zoo hartstochtelijk liefhad. Geplaatst aan het hoofd van een geacht handelshuis, hadden de zaken veel van zijn tijd en werkkracht gevergd, doch hij woekerde met zijn uren en nauw kon hij even zijn kantoor ont vluchten, of hij snelde naar zijn huiskamer, om ware het slechts eenige oogenblikken samen te zijn met zijn vrouw zijn koningin, zooals hij haar het liefst betitelde. Zijn vrienden scheen hij te vergeten, zijn koffiehuis, zijn club was hem vreemd geworden. Hij ging niet uit of het moest zijn met zijn vrouw. Hij had geen hoop of wensch, geen zucht of begeerte, geen kommer of klacht, geen droefheid of vrees, geen genot of geluk, of hij deelde het met haar, die alles met hem wilde deelen. Wat een zaligheid, wat een weelde, toen zij hem met al de schuchterheid van haar vrouwelijk gemoed een blijde hope in het oor kon fluisteren; een vermoeden, dat lang zamerhand meer en meer zekerheid bleek te bevatten; een onuitgesproken wensch, die vervuld zou worden. Hoe lieve zorgen, hoe vele kleine attenties, hoeveel zoete voorkomendheden wijdde hij haar niet, zijner konin- ginne, der moeder van zijn eersteling. Vreeselijk bange uren had hij moeten doorworstelen, uren, waarin hem meer angst en vrees werd gebaard, dan hij ooit had denken te doorleven; tot aan den rand van het graf gedreven zag hij zijn vrouw, zijn eenig en alles; en in die bange, oneindig lange uren had hij slechts één wensch; als het moest zijn, dan te sterven met haar. Doch wat ongekende zaligheid, toen zij herleefde, toen de zware strijd was gestreden en hij haar sponde mocht naderen om de bleeke, uitgeteerde hand in de zijne te vatten, om haar te kunnen verzekeren, dat hij haar meer dan ooit liefhad, dat haar leven hem duizendmaal meer waard was dan het zijne. Zijn zoon, zijn eersteling, hij telde hem nauwelijks; zij was immers gered en dat zeide genoeg, dat was alles wat hij begeerde; zij herleefde, meer had hij niet kunnen wenschen. Eerst langzamerhand begon hij aandacht aan het kind te schenken, en zonder dat hij het zelf begreep of ver moedde, moest zijn vrouw missen, wat hij het kind deed toekomen. Hare bezigheden vermeerderden; waar zij hem vroeger volgde, verscheen zij nu niet meer; waar zij vroeger zijn gezelschap deelde, kwam hij nu alleen; waar zij voorheen al hunne zorgen en voorkomendheden slechts voor elkaar hadden, was er nu een die hunne wederzijdsche zorgen vroeg, doch de hare veel meer dan de zijne, en terwijl zij uren bij uren wijdde aan haar kind, had hij ongemerkt meer tijd noodig voor zijn zaken. Zoovele uren als hij vroeger in zijn huiskamer door bracht, verwijlde hij er nu minuten, en toch, geen zweem van verkoeling was er tusschen de echtgenooten geboren, geen spoor van verwijdering was er te ontdekken. Zij had nieuwe bezigheden leeren kennen, hij wijdde zich meer aan zijn kantoor, en overigens scheen alles hetzelfde te zijn gebleven. Twee jaren later noemde de wereld hen de gelukkigste menschen uit den omtrek. Naast een zoon hadden zij nu een dochterna een heel langzaam herstel bleek de moeder weer even sterk en gezond als te voren; de zaken gingen uitstekend; wat mochten zij meer wenschen? Geen oogenblik scheen het hun toe, dat er iets aan hun geluk ontbrak. Hadden zij zich afgevraagd of al de idealen hunner bruidsdagen verwezenlijkt waren; of het heden gelijk was aan de toekomst, zooals ze zich die eenmaal droomden; zij hadden moeielijk bevestigend kunnen antwoorden, doch zij schenen daarnaar niet te vragen. Hij had zijne zaken, die zoo uitmuntend gingen; zij had hare kinderen, die haar alle reden tot dankbaarheid gaven hij had een wereld om zich, die hem hoogachtte, vrienden, die hem steunden, clubgenooten, die hem met gejuich ont vingen; zij had haar huishouden, waarin zij opging; rustig en kalm ging hun leven voorbij. Nooit hadden zij begrepen, dat hun liefde op den duur niet sterk genoeg bleek, om elkander lief te hebben niet door anderen, maar in en door elkaar, doch zij waren gelukkig, omdat het leven zich steeds van zijne zonzijde deed kennen, omdat hun weg zoo effen en glad was, als zij maar konden verlangen. Het zou verkeeren. Juist een jaar geleden, zou het noodlot met schier ongekende stoutheid zijn geeselroede op hen doen neêr- vallen. 't Was Kerstavond en hij keerde welgemoed huiswaarts. De kinderen waren 's middags niet wel geworden zwaar verkouden, doch er was geen enkele reden tot be zorgdheid. De kegelclub was door den Kerstavond slecht bezocht geweest, hij had haar spoedig verlaten, in de Kal verstraat had hij een oud vriend ontmoet, al pratende was het laat geworden en even na middernacht kwam hij thuis. Hoe vreemd, alles was nog op; in den gang ontwaarde hij een dienstbode, badende in tranen. „De kinderen, menheer," was het eenigste wat zij nog kon uitbrengen. Naar boven, naar de kinderkamer te snellen, was het werk van een oogenblik geweest. Nog had hij geen besef van den afgrijselijken slag, die hen zou treffen, nog wist hij niet dat hij overal te ver geefs was gezocht, dat reeds alles in het werk was gesteld om hem dien avond naar huis te roepen. En nu? Daar lagen zijne beide kinderen, een jongen van zeven, een meisje van vijf jaren voor eenige uren nog bloeiende in volle schoonheid thans in de hevigste benauwdheid. De croup had zich met ongekende snelheid van twee zoo jonge slachtoffers meester gemaakt. (Slot volgt). Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1885 | | pagina 4