ECHTE
NAAIMACHINES
YOOR DE KINDERKAMER,
ORIGINEELE SINGER-
ÉéDiï De* Kanaalweg 118.
openbare VERKOOPINC. PHOTOGRAPHIE INSTANTANÉ.
DES ZONDAGS geopend is.
Openbare Verkooping
in de Herberg van J. G R I N,
IJzeren Spoorweg-Maatschappij.
OPENBARE VERKOOPING,
Wekelijksehe of maandelijksehe
afbetaling.
Gratis onderricht.
UITGAAF - JOH. IJKEMA - 'S GRAVENHAGE.
BOON A OKER,
NOTARIS te SCHA GEN,
zal, op DINSDAG 9 FEBRUARI
1886, des voormiddags 10 ure, in
de Herberg PRINS MAURITS, te
Nieuwe Niedorp, in het
openbaar verüoopen
1°. Een HUISMANSWONING met SCHUUR. ERF,
TUIN en BOOMGAARD, met LANDERIJEN,
bij de Wateringskant aan den Boomerweg, onder
de gemeente Nieuwe Niedorp, ter grootte van
18.47.30.
2°. Twee perceelen LAND, aan den Boomerweg,
aldaar, ter grootte van 2.28.60.
3°. Twee perceelen LAND, aan het Pad, in den
Oosterpolder, aldaar, ter grootte van 4.20.80.
4°. Een perceel LAND, nabij het dorp, onder de
gemeente, groot 1.32.70.
Alzoo te zamen 26.29.40.
Behoorende tot de nalatenschap van wijlen den Heer
C. FIJNHEER.
ZEGT HET VOORT!
Om alle vergissingen te voorkomenberichten de ondergeteékenden den
ingezetenen van Helder en omstrekendat hun
FECOTOGRAPHISCH ATELIER,
gevestigd op den KANAALWEG N°. 99, tegenover Tivoli,
ALUEEIV
Alkmaar en Helder. VAN DER AA CHRISPIJN.
te
SINT-MAARTEN,
telkens des morgens 10 uren, en wel:
I. Op WOENSDAG 17 FEBRUARI 1886, bij opbod,
afslag en onder combinatiën, en op WOENSDAG
3 HAART daaraanvolgende bij eindcombinatiën en
finale toewijzing, van
1". Een HUISMANSWONING met AANHORIG-
HEID, ERF en LANDERIJEN, aan de Stroet,
onder de gemeente Sint-Maax*ten, ter grootte
van 17.48.10.
2°. EenBOUWMANS WONING met AANHORIG-
HEID, ERF en LANDERIJEN, gelegen als
voren, ter grootte van 2.07.50.
3°. Een perceel WEILAND en KADE aan de
Ringsloot, in de Woudmeer, onder de gemeente
Haringcarspel, ter grootte van 1.44.20.
4°. Een perceel BOSCH, in den Aagdorperpolder,
onder de gemeente Schoorl, ter grootte van
—.65.90.
II. Op MAANDAG 22 FEBRUARI 1886, bij opbod, afslag
en onder combinatiën, en .op WOENSDAG 3 MAART
daaraanvolgende bij eindcombinatiën en finale toe
wijzing, van:
1°. Een HUISMANSWONING met AANIIORIG-
HEID, ERF en LANDERIJEN, op Dijkstaal,
onder de gemeente Sint-Maarten, ter grootte
van 13.81.10.
2°. Een BURGER WOONHUIS met afzonderlijke
HUISMANSWONING en nog een GEBOUW
voor VEEBERGING, met AAN HORIGHEID,
ERVEN en LANDERIJEN, gelegen als voren,
ter grootte van 9.85.70.
3°. Eenige perceelen WEI- en BOUWLAND,
tusschen de Sint-Maartensbrug en de Burger-
brug, aan de Groote Sloot en den West-
frieschen Dijk, in de gemeente Zijpe,.ter grootte
van 7.14.30.
III. Op WOENSDAG 24 FEBRUARI 1886, bij opbod,
afslag en onder combinatiën, en op WOENSDAG
3 MAART daaraanvolgende bij eindcombinatiën en
finale toewijzing, van:
Een HUISMANS WONING met AAN HORIG
HEID, ERF en LANDERIJEN, op Dijkstaal,
onder de gemeente Sint-Maarten, ter grootte
van 30.08.60.
Breeder bij biljetten.
Alles behoorende aan den Heer Jn. BOONTJES Pz.,
onder Sint-Maarten.
Voor de koopers is 60°/0 van den koopprijs onder eerste
hypothecair verband van het gekochte en tegen eene jaar-
lijksche rente van 4£°/0 beschikbaar.
Veilingsvoorwaarden en kadastrale kaarten liggen van
af 3 Februari aanstaande ter inzage ten kantore van den
te Schagen gevestigden Notaris
C. BOONACKER.
HOLLANDSCHE
Verkoop van oud spoorhout.
Bij publieke inschrijvingen zullen worden verkocht 371
partijen oud spoorhout, liggende op stapels langs de spoorbaan.
De voorwaarden voor den verkoop liggen ter lezing aan
alle Stations der Maatschappij, alwaar ook de gesloten
inschrijvingsbiljetten vóór of op den 12den Februari 1886
moeten ingeleverd zijn.
De partijen zijn dagelijks te bezichtigen van 10 tot 3 uur.
De Administrateur.
Amsterdam, 1 Februari 1886.
op Woensdag 24 Februari 1886, middags 12 ure, in
het lokaal van den Heer STAM, aan het Zand
in de Zijpe, van:
Vier perceelen Weidland,
;en in de gemeente Callantsoog, te zamen groot
11 hectaren 61 aren en 30 centiaren.
Nagelaten door den Heer D. Buik.
G. VAN OS, Notaris te Zijpe.
AMSTERDAMSCHE COURANT.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en feestdagen.
De Amsterdamsche Courant zal na nauwgezette
keuze de belangrijkste en belangwekkendste gebeurtenissen
van den dag mededeelen.
De Amsterdamsche Courant is het goedkoopste
Dagblad van Nederland. Voor Amsterdam per
3 maanden 1.50, franco per post f 1.8Q.
Niemand kan door den prijs worden afgeschrikt onze
Courant iederen dag alleen of met een vriend gesamen lijk
te ontvangen.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Bureau: Lokaal „De Brakke Grond,'1 Ne# 33.
Geïllustreerd Maandblad
voor het Kleine Volkje,
door
P. LOUWERSE.
12 Nommei*# per jaar a 15 cents.
VIERDE JAARGANG afl. 1 met 10 platen en een
gekleurde plaat, alom voorhanden.
Rheumatiek. Tic douloureux. Deze kwalen komen
ongelukkigerwijze zeer dikwijls in dit land voor, en mees
tentijds zijn zij zeer pijnlijk, terwijl zij soms jaren lang
alle geneeskundige bekwaamheid trotseeren, waardoor men
tracht het lijden te verminderen. In geen geval hebben
Holloway's Zalf en Pillen niet geslaagd in het bewerkstel
ligen eener genezing. De Zalf oefent een bijzonder ver
zachtenden invloed uit op de zenuwen en spieren, daar zij
de krampen verflauw, en de pijn vermindert. De aanvallen
worden spoedig zachter en de tijden daartusschen langer,
totdat zij geheel en al ophouden. De Pillen genezen het
lichaam van een slappen en verzwakten toestand en bx-engen
het in den staat van gezondheid en kracht terug. Personen,
die maanden lang met rheumatiek en gezwellen te kampen
hebben gehad, zijn na het gebruik der Zalf in een onge
looflijk korten tijd genezen.
Doosjes PILLEN en Potjes ZALF
f 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50.
Ze worden verkocht bij de Apothekers.
Voor den verkoop in het groot ver voege men zich bij
den Professor Holloway, 533, Oxford-Street, Londen.
De reeks der moorden, zoo meldt men uit Parijs aan de
Haarl. Crt., waarover ik eene vorige maal schreef, is nog niet
ten einde. Er is er een bijgekomen, die meer nog dan een
der andere verdient, dat wy er bij stilstaan, omdat hij geacht
zal worden het gevolg tc zijn van onze maatschappelijke toe
standen en dit ten deele ook is. Een echtgenoot, gewaarschuwd
door gedienstige vrienden, wacht zyne vrouw bij den uitgang
van een schouwburg op; hij treft haar aan in gezelschap van
een mannelijk persoon, trekt den degen uit zyne parapluie en
doorsteekt den begeleider, met zooveel hevigheid, dat hy, door
diens lichaam heen, zijne gezellin aan den arm wondt. Ziedaar
het drama in zyn treffenden eenvoud. Ofschoon ook hier een
menschenleven er mede gemoeid is geweest, waren de andere
misdryven zooveel ingewikkelder, zooveel geheimzinniger, zooveel
boeiender, als men wil, dat men zijne aandacht bij voorkeur
d&üraan heeft gewijd. Slechts is er in geheel Parijs één kreet
van afkeer opgegaan aan het adres der bedoelde gedienstige
vrienden. Voor hen, die voor deze tragische gevallen iets meer
dan alledaagsche nieuwsgierigheid overhebben, is dit interessanter
dan de overige.
Het levert eene bijdrage tot de kennis dor betrekking tusschen
echtgenooten in den lande; eene bydrage, die echter niet ver
keerd mag worden uitgelegd. „Te Parijs is huwelijkstrouw
onbekend, en wie aldaar over dit begrip anders dan met een
minachtenden glimlach spreekt, wordt voor zeer achterlijk in
beschaving gehouden," zoo luidt een vrij algemeen aangenomen
regel. Men heeft hem tot den rang van axioma verheven om
zich van het bewys ontheven te mogen achten. Aan gene zijde
van den Rijn en in andere gelijkgezinde landen houdt men zich
ijverig bezig met de bevrijding er van, daarin krachtig bijge
staan door de Franschen zeiven, die in ieder comcdiestuk, iederen
roman ten minste ééne ontrouwe gade doen optreden. Zeide
niet onlangs Emilc Zola nog, dat een stuk met deugdzame
mannen en vrouwen een onding was?. Welnu, deze bewering
gaat niet geheel op, zij is overdreven, maar ik kan het niet
ontkennen, zij heeft een grond van waarheid, en het is niet te
verwonderen, dat zij in den mond des vijands zoo streng en
bitter wordt geformuleerd. Het is dan ook niet tegen haar, dat
ik mij wenschte te verzetten. Huwelijkstrouw bestaat te Parys,
zeker als rara avis. Als men te Parijs komt, vermoedt men
het van hooren zeggen als men lang tc Parys woont en weet
op te merken, dan verkrijgt men er de overtuiging van. Waar
aan is nu deze betreurenswaardige stand van zaken te wijten
Waarom zyn te Parijs getrouwe echtgenooten aan witte raven
gelijk? Hoort het antwoord, komende van eene zijde, die ik nu
niet nader behoef aan te duiden: „De Franschen zijn verdorven
in merg en beende Fransche vrouw komt ter wereld met de
kiem der ontucht in het hart en slechts noode beheerscht zy
hare booze neigingen tot de mantel des huwelijks alles bedekke."
Neen, deugdzame heeren, gy hebt ongelijk; de Fransche vrouwen
zijn niet verdorvener dan andere; zij zyn niet de slavinnen
harer onedele lusten, noch ook de slachtoffers harer laakbare
zwakheid; zij zijn de slachtoffers van maatschappelijke instel
lingen, die zij zeiven niet gemaakt hebben en waaraan zij zich
óf gedwongen óf onwetend onderwerpen. Het is hiérop, dat ik
wenschte te komen, hiér wenschte ik tegen verkeerde gevolg
trekkingen te waarschuwen.
Zooals de zaken staan, is doorgaande huwelijkstrouw hier bijna
niet denkbaar, tenzy de menschheid tot een tot hiertoe ook
elders onbekenden trap van deugd en plichtsgevoel gerake. Het
huwelijk is eene overeenkomst, zegt men, en men heeft daarin
geen ongelijk. Maar de overeenkomst wordt hier op wat al te
zakelijke wijze gesloten. De ouders smeden het huwelijk, daarbij
op de bij-omstandigheden, voor hen hoold-omstandighcdcn, en
waaronder de liefde geene rol speelt, lettende, soms geruimen
tijd te voren, gelijk gekroonde Hoofden zulks plegen te doen.
Het jonge meisje, pas uit het „couvent" (kloosterschool) ge
komen, jong aan jaren, jong aan ondervinding, zegt, in het
vooruitzicht van de witte zyden sleepjapon, den krans van
oranjebloesem en den mevrouwstitel, ja en amen. Waarom hij
niet even goed als een ander? Zij gevoelt niets voor hem, noch
ook voor een ander. Als de ondelui zeggen, dat diiiir haar
geluk te zoeken is, zal het wel zoo wezen. Zij komt uit de
omgeving der geestelijke zusters, waar zij zeer streng gehouden,
waar zij geheel van de wereld afgezonderd wasdeze tot nu
toe verborgen, geheimzinnige wereld schynt aan eene zestien-,
zeventien-jarige verbeelding wonderschoon toe. Met hoofdje
zegt op alles ja. Het hartje zegt nog niets. Het heeft geen
tijd gehad een der mannen, ook haren aanstaande niet, nader te
lecren kennen. Het vindt hen allen gelyk en gelykvormig. Het
kiest niet mede. De heer der schepping, de aanstaande echt
genoot, speelt eene niet zóó lijdzame rol. Toch kiezen de ouders
ook dikwyls voor hem. By deze keuze legt gemeenlijk de „dot"
(huwelijksgift) een zeer belangrijk gewicht in de schaal. De
candidant is meestal óf zeer jong, in welk geval hij niet wel
weet wat hy doet, óf niet jong genoeg, in welk geval hy
zeer wel weet wat hy doet, maar de jeugdige vrouw er daarom
niets beter aan toe is. In het eerste geval heeft hy er niet aan
gedacht, dat: „il faut que jeunesse se passé" (een Fransch
spreekwoord toch!), en past hij deze waarheid eerst staande het
huwelijk toe, in plaats van er vóór het huwelijk rekening mede
te houden. In het tweede geval verschoon mij van de be
schrijving dezer kaalhoofdige, waggelende, sidderende heeren,
die wij hier „les initules du mariage" noemen. Het huwelijk
is gesloten. In den beginne gaat alles goed. Mijnheer vindt
nog ecnig behagen in zijn jong vrouwtje: de bekoorlijkheid van
het nieuwe! Mevrouw vindt nog eene vrij voldoende afleiding
in hare huishouding en in haren titel van „madame." Weldra
breken andere dagen aan. Zij leert een man kennen (dikwijls
een vriend van hóm), in wien zy andere eigenschappen ontdekt
dan in haren gemaal. Ach, dit is eerst de verwante ziel; ach,
waarom heeft zij hem niet eerder ontmoetEn hijde echtgenoot,
van zijn kant? Ol hij is te jong, te onervaren, hij weet zyne
vrouw niet te leiden en, niettegenstaande de beste bedoelingen,
laat builen hare medewerking, buiten haar medeweten, de boven
bedoelde onverbiddelijke waarheid hare regten geldenóf wel hij
ie te oud, te afgeleefd en zijne gade ontdekt, tot zijn onheil,
dat er minder oude, minder afgeleefde mannen bestaan, die
gaarne aan jonge vrouwen het hof maken. De ontknooping
laat zich gemakkelijk voorzien. Neen, wij mogen onder deze
omstandigheden de Fransche vrouwen noch ook de mannen
te hard vallen, als er op hunne huwelijkstrouw wat af te
dingen is. Het zou beter zyn, te trachten, instellingen en ge
bruiken te wyzigen.
Het geval, dat ons heden bezighoudt, kan niet als doorloopend
voorbeeld dienen. Reeds alléén hierom omdat de volgens do
wet niet schuldigen onzen afkeer verwekken en de rechtens
schuldigen onze sympathie verdienen. Bijzonder stuitend zijn de
vrienden, de deugdzame echtgenooten, die den bedrogen man
opmerkzaam maken op zijn ongeluk. Iedereen kent deze soort
van personen, die, gelijk gieren op een lijk, neerstrijken bij ieder
onheil, iedere ramp, hen gadeslaan met walgelyken wellust en,
met nog walgelijker voldoening, op hoop van effect, de wereld
kond doen van hetgeen zij hebben bijgewoond. Zij verdienen
niet, dat wij er bij stilstaan, niet de verontwaardiging, die zy
hier hebben verwekt. Maar ook de echtgenoot is niet zeer aan
trekkelijk. Wij knnnen in hem niets anders zien dan een woeste
ling en hij heeft geene aanspraak meer op ons medelijden. Zoo
even noemden wy de daad, die hij beging een moord. Wy
handhaven deze benaming. Hij heeft een man gedood, dien hij
in gezelschap van zijne vrouw zag, maar die zoo ver van haar
verwijderd was, dat zij tegenover zyne beschuldiging, dat hij
haar zou hebben omhelsd met eenigo waarschijnlijkheid kan
beweren, dat hij haar niet eens den arm gaf. Zyne ondoordachte,
door geene feiten gewettigde, slechts door zenuwachtigheid, mis
schien door dronkenschap verklaarbare daad is niets anders dan
een moord. De schuldigen gesteld, dat zy schuldig zijn
hebben eerder aanspraak op onze belangstelling. Wij willen den
man, zijnerzijds gehuwd en vader van drie kinderen, niet ver
dedigen en evenmin de echtgenoote van den eigenaar van den
degen-parapluie, welke laatste onzes ondanks een vrij belache-
lijken indruk op ons maakt. Maar wij kunnen ons niet ont
veinzen, dat hetgeen aan den man zijn leven, hetgeen aan de
vrouw de algemeene achting voor haar geheele leven heeft ge
kost, niet is hunne innerlyke slechtheid, doch de verkeerdheid
der instellingen en gewoonten in zake het huwelijk.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
