st van Amsterdam aaar led. Oosi-Inffl _ei omgekeerd.
Kosier's KlsineJÉel ie Scbap.
Koster's Kiene itte! ie Kcbapo
W. J. BLITZ, Tandarts,
VOORLOOPIC^ BERICHT.
VEE-VERVOER VAN TEXEL.
Geregelde tiendaagsche expeditie
Informatiën te bekomen bij Mej. P. H. PRINS, Hoofgracht 40.
Amsterdam. Keizersgracht 181.H. PRINS Co.
Openbare Verkooping,
BERICHT UIT
Openbare Verkooping
BOEKHANDEL,
DE LANGE DE MORAAZ,
Een R. K. Boerenarbeider,
Everi als in vorige jaren, zullen er voor de op den X® £1. S- te
honden Allimfiarsclio Iioomnrlit weder een of meer
Vee-Stoombooten op Zaterdag ClOlL IV i\.pi"ll tot het vervoer
van Vee V£VXH TOXOl vertrekken.
Voor het vee-transport naar de op 3 Mei £1. S. te Purmerend plaats hebbende
Tg r>fvm fl.Tlt t vertrekken de Vee-Stoombooten V£VW T©X6l op ZAtOrdAgi
X Mei.
De wekeiijksche diensten tot 't vervoer v"£in Lammeren ©XX
Sotifipcri van Texel naar do Lelcisolxo marKten
zullen later worden bekend gemaakt.
Nadere informatiën worden verstrekt door den Agent C. KUIJPER Cz. op Texel, en te Alkmaar door
VAN LEEUWEN SWERVER.
geheel Indië, naar Padang, Deli en Atjeh eens in de 14 dagen (direct
zonder overscheping te Batavia).
door
aan de SCHA GERBR U G in de ZIJ TE,
i het logement „het Wapen van de Zijpe
op Woensdag 7 April 1886. bij opbod,
en op Woensdag: 14 April 1886, bij
afslag, telkens voormiddags 11 uur, ten overstaan van den
te Alkmaar gevestigden Notaris HENDRIK JAN DE LANGE,
van:
1. Het van ouds bekende, gunstig gelegen LOGEMENT
met vergunning, genaamdHET WAPEN
VAN DE ZIJPE, aan de Schagerbrug, in de Zijpe,
met groote Inrijstal, Stalling voor 14 paarden en
10 koeien, Dorschvloer en Berging voor hooi, bene
vens Tuin en Erf, groot 12 aren, 57 centiaren;
het huis bevat vele kamers, waaronder gelagkamer,
groote zaal, geschikt voor partijen en tooneel-uitvoe-
ringen, groote koepelkamer, zes logeerkamers, keuken
en kelder.
Aan het logement is verbonden eene Stalhouderij
met vier paarden; te aanvaarden 1 Mei 1886.
De INVENTARIS kan door den kooper worden
overgenomen.
2. Eene HUISMANS WONING met Err, Tnin, Wei
en Bosch la nel. aan den Belkmeerweg, in de Zijpe,
groot 18 hectaren 85 aren, 80 centiaren.
3. Eenige Stortgronden,aan het Groot Noordhollandsch
Kanaal, bij de Stolpen, in de Zijpe, groot 5 hectaren,
25 aren, 25 centiaren.
4. Acht Woningen met het daarachterliggende Land,
aan het Zand, in de Zijpe, groot 37 aren, 93 centiaren.
5. Eenige Stortgrondcn, aan het Groot Noordhol
landsch Kanaal, bij 't Zand, in de Zijpe, groot
1 hectare, 28 aren, 20 centiaren.
Alles behoorende aan de kinderen van den Heer
CORNELIS JANSZOON DE WIT.
Nadere inlichtingen worden gegeven ten kantore van de
firma DE LANGE DE MORAAZ, te Alkmaar, endoo r
den WelEd. Heer Th. J. WALLER, te Anna Paulowna.
Aan onze vrienden en bekenden, die wij niet
hebben ontmoet, of waarvoor wij geen gelegen
heid hadden hun te bezoeken, brengen wij, bij ons vertrek
naar R h e n e n, langs dezen weg, onzen welgemeenden
afscheidsgroet.
Familie MANN.
Ruim gesorteerd in Emmers, Tobl>e«, Potten en
Pannen. Melkschotels, Kaaskoppen, Persslootjes,
Halsjukken, Melkteeinsen, Boterkoppcn. Kaas-
kleursel, Stremsel, Lebben, Mestvorken, Schoppen,
Graven, Wieders, Togelhaken, houten- en ijzeren
Varkensbakken, Uzcrgaas, enz. Voor af heiningen
en kippenhokken: Hekkendraad en Krammen.
Amerikaansche Spijkers en Draadnagels, Timmer
mansgereedschap, Pik, Lijm en Haaienvel, Roeren
en Bouwgereedschap, alsmede alle Kenkenbenoo-
digdhedeu.
N.B. Thermometers en Maatglazen, onmisbaar bij
het maken van boter en kaas. Ook ontvangen:
Behangselpapier, Behangllnncn, Schoor
steenstukken, Tafelkleedcn, enz. enz.
Jongelui, doet nu uw voordeel!
Tot Mei groote opruiming, ivegens
verhuizing, tot lage prijzen, van
alle soorten van huisraad,
bij J. J. K U IJ P E R, Oosterend (Texel).
HANDELSDRUKKERIJ.
Molenplein 103.
van de
SNELPERSDRUKKERIJ
en
gunstig gelegen op de HOOGZI.IDE te
S olxage 11,
bevattende WINKEL en WOONHUIS, met daarachter
staande DRUKKERIJ en ERF, groot .01.77, benevens
den in den boekhandel aanwezigen voorraad en het voor
de drukkerij bestemde materieel, dit laatste voornamelijk
bestaande uit: een snelpers Jullien met spoor beweging, een
handpers, een ijzeren pietpers met hamerbeweging en 250
pietborden, een ijzeren- loog- of waschbak, een snoeimachine,
een corrigeersteen met houten kooien- en scheuenbak, vier
dubbele bokken met 43 paar letterkasten en al hetgeen
verder tot een volledigen inventaris behoort.
De veiling zal plaats hebben op Dinsdag 13 April
1886, des avonds 7 uren, in het lokaal ,DE CERES
te Schagen, en wel in drie onderdeelen, die daarna in
massa zullen worden aangeboden, namelijk:
1°. het Winkel- en Woonhuis met Drukkerij en Erf;
2°. het voor de drukkerij bestemde Materieel; en
3°. de in den Boekhandel aanwezige Voorraad,
zooals een en ander dagelijks is te bezichtigen van 's morgens
10 tot 's middags 2 uren, en volgens de nader aan te geven
specifieke opgave van voorraad en materieel.
Nadere informatiën worden verstrekt zoowel door den
eigenaar, den Heer W. A. HAZEU, als door den te
Schagen gevestigden Notaris
C. BOONACKER.
Jacob van Kampenstraat, 124, Amsterdam,
is den eersten en derden Donderdag van iedere maand
's namiddags van 1 tot 3 ure, te spreken wegens tand
heelkundige operatiën en het plaatsen van kunst
tanden in het Hótel Toelast te Nieuwediep.
Ook is hij te spreken des Zaterdags in den Burg en
des Maandags in de Jager te Alkmaar, beide dagen tot
's voormiddags 11 ure; des Donderdags, tot 's voor
middags 11 ure, in het Hótel Vredelust te Schagen.
aflevering van alle modellen boek- en
steendrukwerk geschiedt spoedig, net
uitgevoerd en teoen de laagste prijzen.
De Commissionairs in Effecten
TE ALKMAAR.
bevelen zich aan tot het koopen en verkoopen van
Binnen- en Buitenlandsche EFFECTEN, het plaatsen
en afschrijven van KAPITALEN in het Grootboek van
Nationale Schuld, en verdere werkzaamheden tot den
handel in geldswaardig papier betrekkelijk.
Mede bevelen zij zich aan als Correspondenten
en Agenten van de BRANDWAARBORG-MAAT
SCHAPPIJ, gevestigd te Utrecht, onder directie van den
Heer J E. SCHUURMAN.
44 jaar oud, eerst 16 jaar en daarna 10 jaar in eene
betrekking werkzaam geweest, vraagt tegen 1 Mei a. s.
eene betrekking. Brieven franco, onder letters A. B. C.,
aan het Hulppostkantoor a/h Zand, gemeente Zijpe.
EEN BEELD UIT HET PARIJSCHE LEVEN.
Naar het Fransch van Alphonse Daudet.
Eenige jaren geleden bewoonde ik een klein zomerhuis in
de Cbamps-Elysées, in de passage des Douze-Maisons. Stel u
voor een verdwaald stokje voorstad te midden van die groote,
deftige wijk, zoo deftig en zoo rustig, dat men er slechts door
schijnt te kunnen ryden. Ik weet niet welke eigenaarsgril of
gierigaardsmanie daarin het hartje van dit prachtig kwartier die
onbebouwde plekken, die kleine vochtige tuinen, die lage huizen
duldde, allen onregelmatig verspreid, met de trap buiten en een
houten balkon vol opgehangen waschgoed, konijnenhokken, magere
katten en eksters.
Daar woonden werkmansgezinnen, kleine renteniers, enkele
kunstenaars men vindt die overal, waar nog boomen zyn
en eindelyk waren twee of drie huizen verhuurd aan verschillende
personen, die allen voordarend honger en ellende leden. In den
omtrek, de luister en het geraas der Champs-Elysées, een voort
durend rollen van wielen, gerinkel van tuigen en vurig paarden
getrappel, het sluiten der zware staldeuren, het dreunen der
koetsen, de tonen der piano's, ryen groote, zwygende huizen met
ronde hoeken en groote spiegelruiten, waarachter zware zydon
gordynen en sierlyke bloemtafels.
Het kleine, donkere straatje des Douze-Maisons, slecht verlicht
door een enkele gaslantaarn, was als het ware de keerzijde van
al dat schoons. Daar kwamen livrei-knechten, Clowns, Engelsche
palfreniers, stalknechten van het paardenspel, de twee kleine
postillons uit het Hippodrome met hun vlugge poneys en hun
reclameborden, de bokkewagen, de poppekasten, de koekenver
koopsters en dan de blinden die 's avonds terug kwamen met hun
harmonica's, vouwstoelen en geldbakjes. Een dier blinden trouwde,
terwijl ik in de baart woonde. Dit verschafte ons den geheelen
nacht een oorverdoovend concert van klarinetten, fluiten, orgels,
harmonica's, waarop men de blinden van de verschillende bruggen
te Parys beurtelings hun deuntje hoorde opdreunen.
Gewoonlijk was het echter vry stil in de straat. De bewoners
kwamen 's avonds eerst terug en dan zeer vermoeid 1 's Zaterdags
alleen was er groot geraas, dan kreeg Arthur zyn weekloon.
Die Arthur was mijn buurman. Een kleine muur, waarop
een traliewerk stond, scheidde mijn zomerverblijf van zyn woning.
Tegen myn wil hoorde ik alle Zaterdagen, zonder een woord
te verliezen, het vreeselijk, echt Parijsch drama, dat in dit werkmans
gezin werd afgespeeld.
Het begon altyd op dezelfde wijze. De vronw maakte het eten
klaar; de kinderen draaiden om haar heen. Zij sprak zacht met
hen, terwijl zy voortdurend bezig was. Zeven uur, acht uur:
niemand... Naarmate de tyd voorby ging, veranderde haar stem,
begon zij te schreien en zenuwachtig te worden. De kinderen
hadden honger en slaap, begonnen knorrig te worden. Nog
altyd kwam de man niet. Men at zonder hem. Dan, als de
kinderen sliepen en de kippen op stok waren, kwam zy op het
balkon en hoorde ik haar, al snikkende, zacht zeggen:
«O! die ellendeling! die ellendeling!»
De buren, die thuis kwamen, vonden haar daar en beklaagde haar.
„Ga toch slapen, vrouw Arthur. Je weet immers, dat hy
niet thuis zal komen, omdat hy vandaag zyn loon krygt.»
Daarop volgden raadgevingen en praatjes.
„In jou plaats, weet je wat ik zou doen... Waarom zeg je het
niet aan zijn patroon?»
Al die woorden dienden slechts om haar heviger te doen schreien
maar zy gaf de hoop niet op, bleef wachten en terwyl de deuren
gesloten waren en de straat verlaten, bleef zy over de leuning
hangen en vertelde zich zelf zeer luid al haar verdriet, zonder
zich te bekommeren om nieuwsgierige ooren. Zy sprak van
achterstallige huur, een bakker die geen brood meer wilde geven...
Wat zou zij doen, als hy weer zonder geld thuis kwam?
Eindelyk was zij te vermoeid om nog op de naderende voet
stappen te letten of de uren te tellen. Zij ging naar binnen,
maar lang daarna, als ik dacht, dat alles nit was, hoorde ik iemand
op het balkon hoesten.
Zij stond daar nog, de ongelukkige, de onrust had haar weer
naar buiten gedreven, zy pynigde haar oogen door in het donkere
straatje te staren, waaruit slechts ellende voor haar zou opdagen.
Tegen éen uur, twee uur, soms later, klonk er gezang in de
straat. Arthur kwam terug. Gewoonlyk had hij gezelschap,
sleepte hy een vriend mee tot voor zyn deur: „Kom dan... kom
dan»... en zelfs daar aarzelde hy nog, hij kon niet besluiten
binnen te gaan, daar hij wist wat hem wachtte... Terwyl hy
de trap opging, was de diepe stilte, die in het huis heerschte,
als een verwijt voor hem. Dan sprak hy luid en hield stil voor
elke deur„goeden avond, vrouw Matthieu, goeden avond vrouw
Weber.» En als men hem niet antwoordde, volgde er een stort
vloed van scheldwoorden en vloeken, totdat alle deuren en alle
vensters waren opengemaakt om hem zyn verwenschingen te
beantwoorden. Dat was het wat hy verlangde. In zyn dronken
schap wilde hy twist en geraas. En dan werd hy driftig en
opgewonden en minder bang om thuis te komen.
Die thuiskomst was verschrikkelijk...
„Doe open, ik ben het...»
Ik hoorde de bloote voeten van de vrouw op den overloop,
het afstrijken van lucifers en de man, die, zoodra hy binnenkwam,
altijd hetzelfde verhaal trachtte uit te brengen: van kameraden,
do verleiding... Die en die, je weet wel... Die en die, met wien
hy vroeger samenwerkte. De vrouw luisterde niet:
„En het geld?»
„Ik heb het niet meer,* zei de stem van Arthnr.
„Je liegt 1»...
Hy loog werkelijk. Zelfs in de grootste opgewondenheid bewaarde
hij altijd een paar stuivers, denkende aan de dorst van den
Maandag; en dat overblyfscl van zijn loon trachtte zij hem te
ontnemen.
„En ik zeg je, dat ik alles heb opgedronken! riop hy.
Zonder te antwoorden klemde zy zich met alle kracht van
hare verontwaardiging en haar overspannen zenuwen aan hem
vast, schudde hem door elkander en keerde zyn zakken om.
Na een oogenblik hoorde ik het geld op den grond rollen en
de vrouw er zich met een triomfeerenden lach op werpen.
„Nu zie je het zelf.»
Daarop een vloek, dofte slagen,.... dat was de dronkaard, die
zich wreekte. Eens aan het slaan, wist hy van geen ophouden.
Al het slechten en verwoestende, dat er in de vervalschte wynen
uit de voorsteden zit, steeg hem naar het hoofd en wilde er uit.
De vrouw kermde, de laatste meubels vlogen in stukken, de
kinderen schreiden.
In het straatje werden de vensters geopend. Men zei:
„Dat is Arthur! dat is Arthur!...»
Soms kwam ook de schoonvader, een oude voddenraper, die in
de buurt woonde, zijn dochter te hulp, maar Arthur had de
deur op slot gedraaid, om niet in zijn verwoestingen gestoord te
worden.
Dan volgde er door het sleutelgat een vreeselyk gesprek,
tuBschen schoonvader en schoonzoon, waardoor ik allerlei moois
hoorde.
„Dus heb je nog niet genoeg aan je twee jaar gevangenis?»
riep de onde man.
De dronkaard antwoordde op een toon van gewicht:
„Welnu, ja, ik hèb twee jaar gevangenis achter den rug....
En wat zou dat nog?... Ik heb mijn schuld aan de maatschappij
ten minste betaald... Zorg maar, dat je dat ook doet!..."
Hy vond dat heel eenvoudig: ik heb gestolen, gy hebt my in
de gevangenis gezet. Dat weegt tegen elkander op... Eindelyk,
toen de oude man lang bleef aanhouden, deed Arthnr de deur
open, viel op zyn schoonvader, zijn schoonmoeder, de buren aan
en sloeg iedereen, als Jan Klaassen.
Toch was het geen slechte man.
Dikwijls bracht de dronkaard, als hy geen stuiver meer op zak
had om te drinken, den Zondag tehuis door. De stoelen werden
uit de kamer gehaald. Men ging op het balkon zitten, vrouw
Weber, vrouw Matthieu, alle buren en men praatte samen. Dan
was Arthur zeer vriendelyk en onderhoudendmen zon gedacht
hebben, dat hy een model-werkman was. Hy sprak dan op lijme-
rigen, zachten toon zyn denkbeelden uit over de rechten van
den werkman, de overmacht van het kapitaal. Zyn arme vrouw,
verteederd door de slagen van den vorigen avond, zag hem met
bewondering aan en zij was niet de eenige.
„Die Arthur toch, als hij wilde!" mompelde vrouw Weber met
een zucht. Vervolgens lieten de dames hem zingen... Hy zong
de Zwaluwen van Béranger...
O! dat keelgeluid, vol overdreven, valsch gevoel!... Door het
vermolmde dak van asphaltpapier zag men een plekje van den
blauwen hemel en daar zagen allen naar op met tranen in de
oogen.
Dit alles verhinderde echter niet, dat Arthnr den volgenden
Zaterdag zijn loon weer verdronk, zyn vrouw sloeg en dat er
in zyn woning een hoop kleine Arthnrs waren,die slechts wachtten
op den leeftyd van hun vader, om dan ook hun loon te verbrassen
en hun vrouwen te slaan.
Snelpersdruk van A. A. Bakker C*., Nieuwediep.
