DE AMSTERDAMMER, DAGBLAD VOOR NEDERLAND.
Mr. W. VAN DER KAAY
Mr. J. L. DE BRUYN KOPS
Openbare Verpachting
Gips voor Landbouwers,
Proefzendingen gedurende 14 dagen gratis op aanvraag.
HUIZEN TE KOOP.
IJ M U I D E N.
IJzeren Spoorweg-Maatsehappij
MARKTTREINEN,
SCHOUWBURG WIERINGERWAARD,
De algeiueene vergadering der CENTRALE KIESVEREENIGING in het Hoofdkiesdistrict ALKMAAR,
gehouden te Schagen op 20 Mei jl., heeft met algemeene stemmen tot hare caud hiaten voor de Tweede Kamer
der Staten-Generaal gesteld, de aftredende leden:
EN
Zij noodigt de kiezers uit, hunne stem uit te brengen op deze mannen, die gedurende den tijd, dat zij dit district
vertegenwoordigden, voortdurend het bewijs hebben gegeven, dat zij ten volle het vertrouwen verdienden, dat hun
telkens door de meerderheid der kiezers werd geschonken.
De stembus van 1886 zal over het lot des lands beslissen en het is aller plicht een einde te maken aan een toestand
als de tegenwoordige, nu twee even sterke partijen elkander tot werkeloosheid dwingen en machteloos maken, waardoor
behoorlijke wetgeving verhinderd en de kracht der Regeering verlamd wordt.
Het Bestuur der Centrale Kiesvereeniging,
A. P. DE LANGE, Alkmaar, Voorzitter.
B. G. DE VRIES VAN HEYST, Alkmaar, Ondervoorzitter.
M. COHEN STUART, Alkmaar.
K. BREEBAART, Winkel.
Th. J. WALLER, Anna Paulowna.
S. KRAMER, Koedijk.
P. NOBEL, Sint-Pancras.
T. MOOY, Helder.
G. NOBEL, Zijpe.
M. J. HENGEVELD G.Jzn., Secretaris.
der
Noorderdijken op- en van Vogelarijen
bij Wlerlngen.
De Ontvanger der Registratie en Domeinen te den Helder
zal, op VRIJDAG 4 JUNI 1886, des avonds ten 7 ure,
te Hvpolitushoef op Wieringen, in het logement van D. LONT,
ten overstaan van den Notaris H A. J. VAN DER SPECK OBREEN
aldaar, voor den tijd van één jaar, in het openbaar verpachten
1°. De RIJKSZEEDIJKEX op Wieringen, zooals die
tot heden zijn verpacht geweest, benevens de strook
grond langs de steenglooiing der voormalige
quarantaineplaats aldaar, en
2°. de YOGELAKtlJEX op het strand van Wieringen,
buiten de verpachte vischplaatsen.
De perceelsbeschrijving en voorwaarden liggen ter lezing
aan de kantoren van genoemden Notaris en Ontvanger;
ten kantore van laatstgenoemde worden nadere inlichtingen
gegeven en liggen de kaarten ter inzage.
AMSTERDAM.
mnuara.
erve l. GWSffil-
T uinbeelden
en
Tuinsieraden.
GIPS
in alle soorten
tot
concurreerenden prijs.
Kalverstraat 51.
Ornament voor
Stucadoors.
Rijke verzameling
Modellen
voor het Teekenonderwijs.
Beelden,
I Groepen, Heiligen.
f 16.50 de 1000 Kilo, loco AMSTERDAM. Bij groote
partijen minder, naar gelang van bestemmingsplaats.
Deze Gips, sterk waterhoudend en fijn verdeeld, is
uitmuntend voor vee- en paardenstallen. Zij legt de
ammoniak onmiddellijk vast, zuivert de lucht, verhoogt de
waarde van den mest en is voortreffelijk in zure gronden.
Herhaaldelijk aanbevolen door de Landbouw-couranten.
Glanspoeder voor Steendrukkers,
Handschoenmakers, enz.
Prijs f 2.50; fr. p. p. f 2.7 5. Singel 211, Amsterdam. Zij die zich, te beginnen met 1 Juli, abonneereu,
ontvangen het Blad van af heden tot 1 Juli Gratis.
Abonnementen worden aangenomen bij alle Boekhandelaren. Postdirecteuren en Courantenombrengers.
Drie Winkelhuizen met Bovenhuizen te koop. Zeer
gunstig gelegen aan de Kanaalstraat te IJmuiden.
Te bevragen en nadere inlichtingen te verkrijgen bij
S. P. KUIJPER aldaar.
TJQ KLOOF»:
Een WATER-VIJZELMOLEN,
28 voet vlucht, en Zeilen,
voor de som, van 200 gulden.
Te bevragen aan het Bureau dezer Courant.
De ondergeteekende heeft verschillende
kapitalen k en 5 percent, onder verband
van eerste hypotheek, beschikbaar.
O. DIK.HLE3R.Ö,
Notaris te Texel.
Verkiezing van drie Hoofdingelanden
van den Anna Paulownapolder, op 2jftt©Td.öS
den 12den Juni 1886, van des voormiddags 9 tot 12 uur,
aan bet Raadhuis te Anna Paulowna Periodieke vacaturen
van de heeren J. A. Zur Mühlen en W. van Gijtenbeek.
Tusschentijds bedanken van den heer A. M. Schagen
van Leeüwen.
De Commissionairs DE LANGE en DE
pMORAAZ maken den houders der vier-
percents Certificaten en Obligatiën
IVederlandsche Staatsschuld, alsmede den bezitters der
vierpercents inschrijvingen Grootboek, attent, dat
zij van 31 Mei tot 15 Jiuni 1886 gelegenheid hebben
zich te verklaren of zij aflossing verlangen. Zij, die zich j
binnen den bovengenoemden termijn niet verklaard hebben,
worden geacht tot de conversie te zijn toegetreden.
HOLLANDSCHE
op Woensdag 2 Juni 1886,
van Helder naar Schagen.
HELDER v. 7.46 v.m.
Stoppende te ANNA PAULOWNA en OUDESLUIS.
Gewone- en rctourbiljetten geldig.
Bovendien stopt te OUDESLUIS op Woensdag 2 Juni
trein 107 van ALKMAAR.
De Administrateur.
le qualiteit RIJSTEBLOEM,
uitmuntend kindervoedsel,
te verkrijgen in pakjes van 2\ en 5 ons,
bij C. J. LISSONE, Alkmaar, Laat N°. 72.
Soliede Depothouders worden gevraagd.
Voorloopig tooriclit.
op het land van den heer KOOT.
Directie TBAK.K.E3R,
van den Stadsschouwburg te Leeuwarden.
Zondag 6 Juni 1886 eerste voorstelling.
De uitgever verzoekt beleefd annonces,
bestemd voor het volgende nummer, vóór
Donderdag morgen 10 uur in te zenden.
DE MOORD TE HEEN VLIET.
In de bank der beschuldigden van het Gerechtshof te s' Hage
nam jl. Donderdag plaats Jan Bevaart, 22 jaren, arbeider, wonende
te Heenvliet, beschuldigd van den gruwelijken manslag met voor
bedachten rade, gepleegd in den namiddag van 9 Januari van
dit jaar, op zijn buurvrouw, de 21jarige H. Van Marion, huis
vrouw van den bouwknecht Simon Kwak te Heenvliet.
De beschuldigde is een jonge man met een vrij gunstig uiterlijk,
van wien men allerminst denken zou, dat hij met zooveel koel
bloedige wreedheid een moord kon plegen. Want het bleek uit
de bevinding der deskundigen, dat het 21 jarig slachtoffer letterlijk
door den moordenaar gekorven was geworden. Toen hij de recht
zaal binnengeleid was en het snikken van den man der verslagene,
als getuige verschenen, hoorde, barstte ook hij in een zenuwachtig
snikken uit, doch bedaarde weldra toen de Voorzitter hem gebood
kalm te zyn.
Uit het verhoor van den beschuldigde bleken de volgende
feiten. De beschuldigde woonde te Heenvliet, ten huize zijner
ouders en naast Simon Kwak, tot wiens woning een bocnloods
behoorde, waaruit men in een naastaangelegen koestal kwam
en vandaar wederom in een schuur. De beschuldigde zeide,
desgevraagd, dat hij nooit iets met de vrouw van Kwak had
uitstaande gehad, maar dat hij vroeger wel eens op het denkbeeld
gekomen was, om te trachten met de jonge vrouw ongeoorloofde
gemeenschap te krygen.
Omsteeks 4 uren op den noodlottigen 9den Januari stond
Bevaart voor het raam in de ouderlijke woning, toen hy vrouw
Kwak uit de richting van Zwartewaal zag aankomen en onder
de woning zyner ouders voorbij zag gaan. Daarna volgde hy
haar met zijn blik tot in de boenloods en gevoelde toen plotseling
een begeerte opkomen, die hy niet kon overwinnen, om zijn
vroeger reeds opgevat oneerbaar voornemen tot uitvoering te
brengen. Hij volgde de jonge vrouw in de loods, nadat bij vooraf
van de tafel, in de huiskamer, een broodmes genomen en dit in
den zak gestoken had. Hij deed dit, zooals hij volledig erkende,
om, wanneer hy zyn doel niet bereiken zou, de vrouw om het
leven te brengen. Die misdadige gedachte, zcide bij, was zoo
maar plotseling bij hem opgekomen, doch de vrees dat hy, als
zijn pogingen zonder vrucht zouden blyven, in opspraak zou
komen en in moeilijkheden met Simon Kwak zou kunnen geraken,
scheen bij hem voorgezeten te hebben, toen hij het groote brood
mes medenam.
Toen beschuldigde in de boenloods kwam, vond hy de jonge
vrouw bezig met het voederen der geiten. Hy maakte er haar,
om niet zoo met de deur in huis te vallen, opmerkzaam op, dat
een der konijnenhokken openstond. Hij had echter dit hok
voorbedachtelyk geopend, eensdeels om een uitvluchtje te hebben,
om bij haar in de loods te komen, anderdeels om de vrouw in
den hoek, waar het konynenhok stond, te lokken. Zy vroeg
hem of er soms konijnen waren weggeloopen, waarop hij antwoordde
dat hy het niet gezien had en dat zij dat zelve maar eens moest
komen kijken. Zij gaf gehoor aan dien raad en kwam zien.
Toen deed hy haar een voorslag, waardoor elke, harer man
getrouwe echtgenoote zich diep gekrenkt moet gevoelen, en vatte
haar om het middel. Maar met alle kracht, die in haar was,
verzette de vrouw, moeder van een driejarig knaapje en die
weldra het gezin met een nieuw lid zou vermeerderen, zich
tegen het oneerbare aanzoek van Bevaart. Zij vluchtte in den
stal, maar vond helaas de inrijdeur gesloten. Hij had haar alzoo
in zyn macht. Beschuldigde verzocht haar, niets van het gebeurde
aan haar man te zeggen, waarin zij aanstonds bewilligde. Ware
hij daarna vertrokken, er zou niets gebeurd zyn. Maar nu
trachtte hy met geweld gedaan te krygen, wat hem met overreding
niet mocht gelukken. Hij wierp haar op den grond en poogde
langs gewelddadigen weg zijn schandelijk doel te bereiken. Van
dit alles zeide beschuldigde thans zich niets te herinneren, hij
verkeerde in een staat van razernij, die hem alle besef had doen
verliezen. In dezen toestand herinnerde hij zich zyn voornemen
om de vrouw te dooden, wanneer zy hem niet ter wille zou
zijn. Hij greep het mes en een gruwzame, afschuwelijke slachting
volgde. Waar hij de ongelukkige, die heftigen tegenstand bood,
maar treffen kon, stak en sneed hij haar met het broodmes.
In aangezicht, hals en armen bracht hij sneden toe.
Na de actie volgde reactie. Toen de moordenaar zag wat hy
aangelicht had, werd hij plotseling kalm. Want als ware er
niets gebeurd, ging hij het mes aan de pomp afwasschen, reinigde
zich zeiven en zyne met bloed bevlekte klompen en lag het brood
mes wederom op de plaats van waar hij het medegenomen had.
Daarna ging beschuldigde bedaard wandelen, bracht een bezoek
aan familie en ging eindelyk naar bed. Alvorens zich ter ruste
te begeven, vertelde hij uit eigen beweging aan zijn moeder wat
hy bedreven had, die het later aan zijn vader mededeelde.
De ouderliefde kwam ook na deze vreeselijke bekentenis in
ruime mate uit. De ouders verstopten of verbrandden de met
bloed bevlekte kleederen, om met deze stukken van overtuiging
hun kind niet te bezwaren. De moordenaar kwam daarna niet
meer uit. huis en was zoogenaamd ziek. Den llden Januari
kreeg hij bezoek van een veldwachter, die, bloed bespeurende
aan zijn klompen, daarin aanleiding vond, hem te arresteeren.
Beschuldigde had toen de klompen uitgeschopt en gezegd: #hé!
dat zijn mijn klompen niet," doch de veldwachter nam het paar
in beslag.
De beschuldigde weersprak thans niet één punt van de be
schuldiging en zeide slechts, op de vraag van den voorzitter, na
afloop van het getuigenverhoor, of beschuldigde nog iets tot zijne
verdediging had in te brengen, dat hij hoopte, dat de rechter
hem, met het oog op zijn jeugdigen leeftijd, een genadige straf
zou opleggen.
Het getuigenverhoor bracht niet veel nieuws aan het licht.
Dc man van de verslagene, Simon Kwak, die inmiddels volko
men kalm was geworden, vei klaarde, dat hij op den avond van
den moord door zyne zuster van het werk was geroepen, wyl
zyne vrouw nergens te vinden was. Toen hij tehnis kwam en
met een lantaarn het huis doorzocht, vond hij in den stal het
vrecselijk verminkte lyk zyner jeugdige vrouw.
Opmerkelyk was zijne verklaring, dat zijne vrouw hem acht
dagen vóór den moord in zenuwachtigen toestand gezegd had, te
hebben gedroomd, dat zy vermoord werd.
Voorts bleek, dat de verhouding tusschen de verslagene en
Bevaarts moeder niet al te best was.
De deskundigen verklaarden, dat de stootcn en sneden waren
toegebracht door iemand, die in een toestand van hevigen harts
tocht verkeerde. Waardoor die hartstocht echter kon opgewekt
zijn, vermochten zy niet te zeggen.
Advocaat-generaal mr. Bijleveld bekwam hierna het woord tot
het nemen van zyn requisitoir. Hy achtte ter toelichting daarvan
noodig, nogmaals aan het Hof voor oogen te stellen de vreeselyke
gebeurtenis, die thans een punt van onderzoek heeft uitgemaakt.
Hij schetste het ergerlijk schouwspel dat de man, die met zyn
vrouw een gelukkig leven leidde, bij zijn thuiskomst te zien
kreeg; welk een indruk dat moet hebben gemaakt was byna niet
te bcschryven. De vrouw was op scbromelyke wijze van het
leven beroofd en dat zy op gewelddadige wijze het leven had
verloren, behoefde wel niet te worden nagegaan. De beschul
digde stond terecht als de dader van het afschuwelyk bedryf.
Uit zijn mond was vernomen hoe alles zich had toegedragen;
hij had bekend dat hij zich niet ontzien had, als een wild dier
de vrouw als 't ware te slachten. Hij had zich niet ontzien aan
de vrouw een ontuchtig voorstel te doen, maar hy was afgewezen
met de belofte, dat zij zou zwijgen. Waarom zoo sprak
ZEGA. waarom toen niet teruggekeerd? Neen, niet tevreden
gaat beschuldigde de vrouw te lijf met een mes, dat hij uit zyns
ouders huis had medegenomen en hield niet op haar te verwonden,
dan nadat hij zag dat zij levenloos voor hem lag. Toen herkreeg
beschuldigde zyn kalmte, hij waschte zijn handen, maakte zijn
klompen schoon, ging naar huis, bezocht daarna nog enkele
familieleden en begaf zich eindelijk ter ruste. De bekentenis
behelsde voorts een opgave omtrent den voorbedachten rade, nl.
dat beschuldigde zich met het broodmes had gewapend, met 't
doel om de vrouw bij weigering van zijn voorstel het leven te
benemen. Dat was naar het oordeel van ZEGA. een volledige
bekentenis, die geheel bevestiging vond door hetgeen thans ter
terechtzitting was gebleken, terwijl ook de voorbedachte rade
genoegzaam was aangetoond, door de verklaringen der deskun
digen, die 't eens waren, dat de bevonden talrijke wonden door
het bedoelde mes konden zyn toegebracht.
Wat de op te leggen straf aangaat, zag spreker in den be
schuldigde wel een jeugdig persoon met een gunstig verleden,
maar hij staarde ook op het lijk van de verslagene, op die ver
moorde jeugdige moeder, op haar troosteloozen echtgenoot, op het
moederloos nagelaten kind. Dat alles kon hem niet doen denken
aan verzachtende omstandigheden. Hy moet zyn plicht doen en
eischen dat de straf' in haar volle zwaarte zou worden toegepast.
Het requisitoir strekte ten slotte tot levenslange tuchthuis
straf.
De verdediger mr. Wiericx gaf in overeenstemming met het
Openbaar Ministerie van de zaak een kort aperijue. Ook hij
oordeelde geen verzachtende omstandigheden aanwezig, maar gaf
toe dat er voorbedachte rade bestond. Het zou hem nooit mogelijk
geweest zijn in deze verzachtende omstandigheden te pleiten, er
was geen vergeving voor den man die gehandeld had als deze
beschuldigde, maar al moge er het wettig bewijs al zyn, by het
duistere dat z. i. zich voordeed was bet overtuigend bewys niet
geheel geleverd. f
Pleiter was van oordeel, dat beschuldigde ontoerekeningsvatbaar
is, omdat hij zich onmogelijk een persoon kon voorstellen, die
een zoo vreeselyke misdaad kan plegen, die niet onder den invloed
van een hevige drift, van een abnormalen toestand verkeerde.
Hierdoor achtte pleiter het overtuigend bewys van schuld niet
geleverd, zoodat z. i. vrijspraak moet volgen.
Bevaart werd Zaterdag veroordeeld tot vyf-en-twintig jaren
tuchthuisstraf.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
