CLARK 4 Cos. AHKERGAM
HANDELSDRUKKERIJ.
bekend als liet bestste ea sterkste voor ie üliWBlft
Het zwarte garen is echt van kleur.
Molenplein 16 3.
Aflevering van Drukwerk geschiedt spoedig, net
uitgevoerd en tegen de billijkste prijzen.
Aanbesteding Slootwerk.
RUST. Café RUST,
Bj] alle WmKclicrs verK.rl]gt)aar.
Dijkgraaf en Heemraden van den polder Wieringerw aard
zullen, op ZATERDAG II SEPTEMBER B886, des
namiddags vier uur, ten Raadhuize des polders, publiek
besteden: het opmaken van twee perceelen Slootwerk langs
den Kruisweg aldaar.
Inlichtingen geeft des polders Opzichter, die, van des
voormiddags tien tot elf uur, op bovengenoemden datum
aanwijzing in loco zal doen, te beginnen nabij den
Barsingerweg.
Het Polderbestuur voornoemd,
C. Dz. REZELMAN, Dijkgraaf.
J. IC. KAAN, Secretaris.
Een zeker geneesmiddel voor ziekten der vrouwen.
Deze onschatbare Pillen kunnen gebruikt worden door
vrouwen van eiken leeftijd, die aan eenige storing in het
gestel lijden of aan die ellendige ziekten, welke dikwijls
(door onoplettendheid) bij het keerpunt des levens voor
komen. Zij zijn zoo zacht, hoewel zeker, aan de maag.
Het gestel trekt daarvan duurzaam nut, en de lijderes is
dat de zwakste vrouw dezelve met volkomen veiligheid
kan innemen. Deze Pillen zuiveren het bloed, regelen de
afscheiding door de nieren niet alleen bevrijd van ziekte,
maar is beter dan ooit te voren, en heeft die sterkte en
levenskracht verkregen, welke de beste waarborgen zijn
tegen een terugkeer derzelfde ziekte.
Doosjes PILLEN en Potjes ZALF
f 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50.
Ze worden verkocht bij de Apothekers.
Voor den verkoop in het groot vervoege men zich bij
den Professor Holloway, 533, Oxford-Street, Londen.
IST INT A. (Vervolg
i pag. 1).
«O ja!" verzekerde zij lachend, onder hare tranen, «maar het
is zoo nieuw, zoo verrassend. Hoe komt het geluk bij mij Het
kwam aangevlogen als op de vleugelen van den storm. Zal het
ona ook trouw blijven, Constantijn
Deze schroomvalligheid, dat wankelen en twijfelen, dat een
grondtoon van haar karakter was en hem zco dikwijls bedroefd
had, verloochende zich zelfs by deze vreugde niet. «Wanneer
wij trouw aan onszelf blijven, geliefde, zeker," antwoordde hij
ernstig. «Men steelt de liefde des nachts niet uit het hart der
menschen, en wie hare geboden houdt, die ontvangt de kroon
des aardschen levens. Een vast willen en rustig handelen, dat
zijn hare sterkste steunpilaren."
Zoo als altijd boezemde zijne overtuiging haar ook nu ver
trouwen in, en die invloed bleef, zoolang zijhem zag en hoorde.
«Wie gaf u in om mij zoo gelukkig te maken?" vroeg zij.
«Mijn eigen hart en de boschnimf, die den gelukkigen jager
dikwijls verschijnt," antwoordde hij, en hij draaide haar, terwijl
zij verwonderd vragend naar hem opzag, bij de schouders om
naar den muur, waar het geweer hing met den met bloemen
versierden loop.
«Ziet gij, dat zij er geweest is," vroeg hij, «en mij beval een
wensch uit te spreken? Eerst meende ik gedroomd te hebben,
maar zij heeft mij een zichtbaar teeken gelaten en toen had ik
moed en verlangde het hart van de boschnimf zelf."
Het jonge meisje bloosde en lachte en trok hem met zich naar
buiten, waar de geur van weide en bosch hun tegenademde en
de regendroppels op de planten reeds weer glinsterden in den
zonneschijn.
«Maar nu moet ik naar huis," sprak Manuela. «Tante Nana
zal doodsangst hebben om mijnentwil. Zal zij ook met ons in
dat huisje wonen?"
«Zeker, geliefde. Wie zou mij op aarde, naast u, zoo dierbaar
zijn als deze vrouw."
Hij geleidde haar naar huis en de oude meid kwam de voor
deur uit en keek hen na. «Wat is dat een aardig paar," mompelde
zij «juist zoo als de baron en de genadige vrouw van Eltach
vóór dertig jaar. En toch zijn zij zoo ongelukkig geworden 1"
De beide jonge menschen dachten echter in de verte aan zulk
een vergelijking niet. Langzaam wandelden zij door het wel
riekende, verfrischte bosch, hier stilstaande, daar op nieuw zich
verzekerend van hun geluk en woorden van liefde fluisterend.
Bij het meer namen zij afscheid, Constantyn wachtte des avonds
den opperhoutvester en moest terug.
«Vaarwel, mijne geliefde," zeide de jonge man met innigheid.
«Leef gelukkig. Morgen spreek ik met uw oom; dat wordt
nu eenmaal door het gebruik geöischt en het is de laatste vorm,
dien wy moeten in acht nemen."
«Mijn oom," met geen enkele gedachte had Manuela in haar
jong geluk aan hem gedacht. De herinnering aan hem deed
haar beven van schrik. De zwakheid, waarin Constantyn haar
wcêr zag vervallen in weerwil van dc geestdrift der liefde, trof
zijn gloeiend hart met ijzige koude.
«Zijt gy niet wel, Manuela?" vroeg hij, alsof de oorzaak van
haar verbleeken hem onbekend was.
«Ja, o ja," antwoordde zij snel, «maar mijn oom. Zal hij mij
ook uit het huis laten vertrekken? Zou dat mogelijk zijn?"
«Manuela," zeide hij liefderyk, maar berispend, «zoo twijfelt
en wankelt gij reeds in het eerste uur. De liefde blijft slechts
daar, waar zij een warm, aangenaam nest vindt en krachtige,
trouwe bescherming. Laat haar niet, zoo al3 gij vreesdet, op
de vleugelen van den storm ontvluchten, gelijk zij gekomen is.
De liefde verlangt een geheel sterk hart, een vasten, trouwen
en onbuigzamen wil, en wij zijn haar onwaardig, indien wij dit
aan haar niet kunnen geven. De wereld zou mijn besluit, om u
als mijn lievo vrouw naar huis te leiden, niet kunnen doen
wankelen, maar wel zou dat kunnen gebeuren door twijfelen,
vreezen en wankelen van u. Zie, nu moet ik reeds een bewijs
hebben van uwe kracht en standvastigheid, die de grondzuilen
Yftn ons geluk moeten zyn, Ik wilde met den heer Borbeck
OPENBARE VERKOOPING,
op DliVSDAG M SEPTEMBER iSSfi
rtfPT"«raJi k'j °Pbocl en °P BHNSDAG 21 SEP-
^EI£^W1.TEMBER 1880 bij afslag, beide dagen
's middags 12 ure, in het lokaal van den Kastelein
A. BRUItJ, aan de Schagerbrug, in de Zijpe, van:
1. Eene HUISMANSWONING, BOET, ERF, TUIN
en LANDERIJEN, nabij de Schagerbrug, in de Zijpe,
ter grootte van 5 hectaren 1 are 80 centiaren.
2. Vijf perceelen WEILAND, aan den Belkmerweg,
in de Zijpe, ter grootte van 7 hectaren 80 aren.
3. Eene HUISMANSWONING, BOET, ERF, TUIN
en LANDERIJEN, aan den Belkmerweg, in de Zijpe,
ter grootte van 25 hectaren 66 aren 40 centiaren.
4. Een HUIS, ERF en LAND, als voren, in de Zijpe,
ter grootte van 42 aren en 56 centiaren.
Breeder bij biljetten.
Alldfe nagelaten door den heer P. BLAAUBOER.
De ongebouwde eigendommen te aanvaarden 25 December
1886 en de gebouwde eigendommen 1 Mei 1887.
G. VAN OS, Notaris te Zijpe
Maagdenburger
Brandverzekering-Maatschappij.
Deze sedert den jare 1844 bestaande Assurantie-
Maatschappij, waarvan het Generaal-Agentschap voor
Nederland aan de heeren Burlage en Schümaciier te
Amsterdam is opgedragen, verzekert tegen zeer billijke
premiën tegen brandschade, en beveelt zich door hare
gunstige bepalingen ten zeerste aan.
Agent te Ilclrïci*: de beer "X1.
spreken. Nu moet gij het doen. Gij moet eindelijk het
bewustzijn en de overtuiging van uwe vrijheid en zelfstandigheid
verkrijgen. Gij moet mij toonen, dat gij eene vrije en zelf-
willende vrouw zijt, in wier hand ik vertrouwend mijn geluk
kan nederleggen. De eer van den man, de vrede van het huis,
welvaart en geluk van de familie liggen in de hand der vrouw.
Het zijn goederen, waarmede men niet spelen mag, en men kan
ze aan geen bescherming toevertrouwen van iemand, die nooit
en nergens eigen kracht beproefd en geoefend heeft. Daarom
grijp moed, geliefde, deel hem den wil van uw hart mede en
bedenk, dat het slechts een soort van beleefdheid is, zijne toe
stemming te vragen, dewijl geen wet der natuur of des rechts
u daartoe dwingt. Hij moet zich met uwe eenvoudige verklaring
tevreden stellen. Dc zwarigheden, welke hij opwerpen zal, zijn
sprookjes, die voor het nuchtere recht geen stand houden en die
hij ook niet in praktijk durft te brengen."
Zij scheen eenigen moed uit zijne woorden te putten en ook
eenige vrees zij zou hem nu niet willen mishagen. Zij
kende den ernst van zijn karakter en do beteekenis zijner woorden.
En dan, zoo in het aangezicht van haar groot geluk en van hare
liefde, wilde zij ook gelukkig zijn, en dat zou haar dan gemakkelijk
vallen. Zoo kon zij dan toch afscheid nemen met een glimlach
op de lippen en blijdschap indeoogen.Verrukt, vol van geloof
en hoop zag hy haar na.
Toen zij thuis kwam, vond zij Nana, gelyk zij vermoed had,
in geen geringen angst en met het kwellend zelfverwijt, dat zij
voor het volwassen meisje minder gezorgd had dan voor het kind op
hare armen. Er waren lieden uitgezonden om haar to zoeken.
Nana kon van geluk spreken, dat de heer Borbeck nog niet
terug was gekomen.
Manuela verhaalde met slechts weinige woorden aan Nana,
dat zij een schuilplaats gevonden had in de houtvesterswoning.
En bij het liefdevolle verwijt, dat zij zoo verre wegen koos,
zonder iemand daarvan to verwittigen, bleef zij zwygend en stil.
Nana was beneden bij het kind, tot dat de familie to tien uur
des avonds thuis kwam. Manuela was met haar geluk alleen.
En ook toen ze gingen slapen in het gemeenschappelijk vertrek,
kon het meisje niet besluiten het zegel van haar zoet geheim voor
hare moederlijke vriendin te verbreken. Nog wilde zij het alleen
bezitten. Zoo menigen nacht had zij haar eenzaam, naar vreugde
dorstend hart tot rust trachten te brengen. Nu mocht, het zwelgen
in liefde en geluk cn dit geluk zou niet als een droom voor het
licht van den dag verdwynen.
De volgende morgen vond men den lieer Borbeck aan zijn
schrijftafel voor een hoop brieven en met cyfers gevulde pa
pieren, die allen betrekking hadden op de belangen van zijne
nicht. Hij zag er niet uit, alsof de arbeid, of de uit de brieven
verkregen berichten hem verheugden. Hij zag er ontstemd en zorg
zaam uit.
«Mij dunkt, dat de maat uwer dwaasheden vol, ja meer dan
vol is," sprak hij opbruisend tot zijn zoon, die tegenover zijn vader
zat en bedaard zijn welriekende Havannasigaar rookte. «Denkt gij,
dat ik het goud kan doen groeien, als God uw domme
streken?"
«Het leven is duur; gij weet het zoo goed als ik," antwoordde
de zoon nu ook wat ontevreden. «Gij wist, dat men van het
inkomen van een officier niet kan leven, toen ik nog kinderkleeren
droeg en soldaat speelde. Gij hebt het altijd verstaan het opper
hoofd der familie te vertegenwoordigen, wanneer gij dat niet vol
houden kondt, liadt gij mij moeten opvoeden tot minder eischen,
of tot een stand, die beter vooruitzichten had."
«Heb ik u misschien geraden een vrouw te nemen, die u niets
aanbracht dan honger en kommer?" antwoordde de oude heer
toornig. Iladt gij u verbonden met eene vrouw, die uit eigen
middelen do gelden had, die ik u geven moet, dan zouden de
zaken anders staan, en ik zou minder ophef maken van de onge
hoorde omstandigheid, dat een man van uwen stand en leeftijd,
boven de aanzienlijke sommen die ik hem geef, nog 4000 daalders
schuld in één jaar maakt."
«Altyd die ryke vrouw," bromde de zoon. «Ik speel niet wet
Gevraagd tegen 1 October a. s., voor een
heer, eene GEMEUBILEERDE KAMER, met
kost cn inwoning, zonder bewassching. Adres:
letter M., Bureau dezer Courant.
tegenover de Commerciesluis,
einde Binnenhaven.
De ondergeteekende neemt de vrijheid zijn geachten
plaatsgenooten ter kennis te brengen, dat hij bovengenoemd
Café zal openc» op aanstaanden ZATERDAGAVOND 7 ure.
Hij beveelt zijn net ingericht lokaal bij een ieder aan,
om daaraan een bezoek te brengen. Heeren liefhebbers
van een goed Biljart worden attent gemaakt, dat hij het
uitmuntend Biljart van den Heer WüST, uit «'t Centrum,"
ter hunner beschikking heeft aangekocht.
Helder, 7 September 1886.
Achtend,
G. DitIESSEN.
AMSTERDAMSCHE COURANT.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en feestdagen.
De Amsterdamsche Courant zal na nauwgezette
keuze de belangrijkste en belangwekkendste gebeurtenissen
van den dag mededeelen.
De Amsterdamsche Courant is het goedkoopste
Dagblad van Nederland. Yoor Amsterdam per
3 maanden 1.50, franco per post f 1.80.
Niemand kan door den prijs worden afgeschrikt onze
Courant iederen dag alleen of met een vriend gesamenlijk
te ontvangen.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Itui'cau: Lokaal „Dc Brakke Grond,11 Nes 53.
VRAGEN VAN DEN DAG.
Populair Tijdschrift, onder hoofdredactie van Dr. H. BLINK
en A. WINKLER PRINS.
Prijs per jaargang van 12 maandelijksche afleveringen f 3.90.
Inhoud van de vijfde aflevering:
1. F. W". Westerouen van Meeteren. De toestand en toekomst
van Suriname.
2. A. D. Hagcdoorn. Atjch, een vraag van den dag.
3. Dr. H. Blink. Eenige bijzonderheden van de beweging der
maan. (De boekweitmaan.)
4. Het noorderlicht.
5. De jongste uitbarsting van den Etna.
6. Iets over rudimentaire organen.
7. Jaarlijkscho stormperioden in verschillende zeeën.
8. Diepte, waartoe het licht in de zee doordringt.
9. Meteorologische waarnemingen in Brazilië.
10. Yraagbus.
11. Politiek overzicht.
12. Artio M. Chenuzet, Droomen. Een psychologische studie.
mijn beste gevoelens."
Dc heer Borbeck lachte spottend. Ik hoop maar, dat die beste
gevoelens u van de speeltafels terug houden. Want daar loopen
zy, naar mijn gevoelen, gevaar om te samen met myn goed
geld verloren te gaan. En terwijl de zorgen zich voor mij op
eene ontzettende wijze ophoopen, denkt gy er zelfs niet aan, om
die door de uitvoering van mijne kleinste verzoeken te verminderen
Zoodra de jonge Eltach als districtshoutvester hier geplaatst werd,
heb ik u geschreven, dat gij allen mogelijken invloed van uw
schoonvader bij den opperjagermeester zoudt aanwenden, om een
verplaatsing van den jongen man te bewerken. De gronden
voor dezen maatregel liggen toch genoeg voor de hand. Maar
in weerwil van dat alles is er niets gebeurd."
«Dat is buiten mijn schuld," antwoordde de officier. Toen
mijn schoonvader de eer van de familie en de betrekking had
doen gelden, waarin de houtvester tot tante Nana en daardoor
min of meer tot ons staat, werd hem geantwoord, dat dit den
jongen man niet drukte, want dat hij zelf integendeel had aan
gevraagd, om deze plaats tc verkrijgen, wanneer zij vacant werd."
«Maar 5ns drukt en hindert het," riep de heer Borbeck
geërgerd uit, «en dat moest uw schoonvader, zooals behoorlyk
was, bedenken, indien ik altijd open kas voor de familie moet
hebben. Ik heb u reeds duidelijk gezegd, dat mijn eigen ver
mogen bijna niet noemenswaard meer is, en dat ik niet in staat
zou zijn, de ongehoorde weelde van u en uwe zusters te bestrijden,
wanneer ik mij niet gerechtigd hield, als de eenige en natuurlijke
erfgenaam van Manuela, van het vermogen, dat my ten deel
vallen moet, reeds eenige sommen te nemen. Dat zou een misdaad
worden hoor mij opmerkzaam aan, Alfred een misdaad,
wanneer ook maar de minste twijfel ontstond, of ik die erfenis
ook wezenlijk aanvaarden zal. Aan dat vermogen zyn reeds
grootere sommen onttrokken, dan voor het drijven der zaak goed
is, en om aan Manuela en al hare wenschen en behoeften gedu
rende haar leven te blijven voldoen, laat ik in den laatsten tijd
reeds actiën nemen, wat eigenlijk mijne kinderen eerst na
Manuela's dood mochten uitvoeren. Tot nu heeft dat alles
my geen zorgen gebaard. De zaak heeft crediet en teckcning
van actiën zal geen bezwaar maken. Wat mij verontrust is do
erfenis zelf. Dat jacht op erfenissen verre van mij is, weet gij.
Ik heb de weeke en zwakke natuur van Manuela, door een wijze
en voortreffelijke opvoeding alleen, tot datgene gemaakt wat zy
is. In weerwil daarvan zyn haar lichaams- en zielskrachten
niet geschikt voor de wereld en de maatschappij, en ik heb daarom
zorgvuldig alle opwekking van begeerten en wenschen vermeden,
waarvan de vervulling mijne verantwoording moeielyk zou maken.
Maar hoe voorzichtig ik ook gehandeld heb, draagt Manuela toch
altijd een vrouwenhart in den boezem, dat te gemakkelijker te
ontvonken is, hoe meer onervaren het is. Bij ons in de stad
zag zij geen man en ik heb het niet kunnen droomen, dat ik
hier meer gevaar liep dan daar, want nu ziet zij den houtvester
bijna dagelijks door omstandigheden, die nu eenmaal bestaan, en
dat is een gevaar, dat wij niet moeten minachten."
«Die omgang zal toch belet kunnen worden," meende de zoon,
die nu ernstiger geworden was.
«Neen, ik zou dan Manuela geen oogenblik verlaten moeten.
Eltach komt niet meer in huis, sedert hij eens stoutmoedig genoeg
geweest is om Nana in hare woning te bezoeken. Ik heb daar
over zoo nadrukkelijk met Nana gesproken, dat zy een herhaling
van zijn bezoek wel zal verhinderd hebben. Maar ik heb geen
voorwendsel, om Manuela in den zomer in hare wandelingen tc
beperken, die ik haar sedert twee jaren nu eenmaal toegestaan
heb in vergoeding voor vele andero dingen. Consequentie is de
eerste voorwaarde voor de duurzaamheid van het vertrouwen.
En daarenboven is Eltach een koene knaap, die mij open in myn
gezicht zegt, dat de gronden voor de afzondering van Manuela
voor hem niet houdbaar zyn. Zulk een mensch kan door zyn
spreken en beweren groot onheil aanrichten. Men moet van
zulke lieden zien af te komen niet met geweld, maar met zachtheid."
(Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk van A, A. Bakker Cz., Nieuwediep,
