HELDËRSCHE
EN NIEUWEDIEPER COURANT.
lauws- en AtortatieMad voor Hollands Hoorieriwarüer.
1886. N°.150.
Woensdag 15 December.
Jaargang 44.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
BEKENDMAKING.
BEKENDMAKING.
31> EEN LIEF BLONDINETJE.
POSTKANTOOR HELDER.
„Wij huldigen
het goede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag cn Zaterdagnamiddag.
Abonnementsprijs per kwartaalf 0.90.
franco per post 1.20.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der Advertentiën: Van 14 regels 60 cents, elke
regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
De Burgemeester der gemeente Helder brengt ter openbare
kennis, dat in de week van Zondag 5 December tot Zaterdag
11 December 1886 in deze gemeente gecne personen aan mazelen
zijn overleden.
Helder, 13 December 1886.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Helder brengen ter
algemeene kennis, dat door den Raad dier gemeente, in zyne
zitting van den 10 dezer maand, tot leden van de Commissie om
Burgemeester en Wethouders bij te staan in het toezien op het
beheer en onderhoud van alle plaatselijke werken en vaste eigen
dommen, zijn benoemd de Heeren:
J. C. JANSEN,
C. A. BEUKENKAMP,
H. JANZEN Ez. en
J. T. TINKELENBERG.
Helder, den 13 December 1886.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
STAKMAN BOSSE, Burgemeester.
C. BOON, Secretaris.
De vertrekdagen der mails naar Oost-Indië gedurende de maand
December zyn als volgt:
15 December Hollandsche mail (uit Amsterdam).
18 December Fransche mail (over Napels).
24 December Engelsche mail (over Brindisi).
25 December Hollandsche mail (uit Amsterdam).
25 December Hollandsche mail (over Marseille).
Laatste buslichtingen aan het Postkantoor te Amsterdam:
Ned. mail (uit Amsterdam) brieven 8 u. 's morgensdrukwerken
den vorigen avond 8.45.
Ned. mail (over Marseille) brieven 4.30 u. 's avonds; druk
werken 2 n. 's avonds.
Fransche mail, brieven 4.30 u. 's avondsdrukwerken 2 u. 'a av.
Fransche mail (Napels) brieven 11 uur 'a morgensdrukwerk
10 u. 's morgens.
Engelsche mail, brieven 11 u. 's morg.; drukwerken 10 u. 's morg.
Om van de aansluiting te Brindisi zeker tc zijn, is het raad
zaam daags te voren, op hetzelfde uur, van de voorloopige ver
zending gebruik te maken.
Door Mevr. M. C. FRANK.
«De tijd viel hem lang, eer hij haar kon gaan halen, maar
eindelijk eindelijk kwam dio dag, en hy spoedde zich naar
het Javaansche huis in de dessa, waar voor hém alle geluk
geborgen was. Daar vond hij... twee oude lieden hare ouders,
en een kind, veertien dagen oud. De moeder was bij de geboorte
van haar kind gestorven."
«Waarom zou ik u vertellen hoe wanhopig hy was 1 Zij was
immers maar een Javaansche en het kind was een bruin,
Javaansch kind. Hij liet het bij de grootouders, die er om
smeekten. Wat zou hij ook begonnen hebben met zoo'n teer
wezentje op zijn schip, te midden van dat ruwe volk! Hij
vertrok dus en ging weer alleen de wereld inen het duurde
anderhalf jaar eer hy zyn kind weerzag, en toen was het een
echt Javaantje; er was geen spoor van zijne Europeesche afkomst
op te merken. Toen de moeder van het jongske nog leefde,
hadden zij vaak te zamen plannen gemaakt voor dat geliefde
kind, nog eer 't geboren werd; het zou, knaap of meisje
als een echt Europeesch kind opgevoed worden, had Naïssa
bedongen, en nu nu wilde hy zijn woord honden."
«Hy was sinds eenigen tijd gezagvoerder eener tamelijk groote
boot en er was nu geen bezwaar meer om het kleine kind meê
te nemen naar Batavia, waar hy het onder beter toezicht wilde
laten, dan hij Naïssa's ouders mogelijk was. Die oude lieden
jammerden en baden hem, hun het lieve ventje niet af te nemen,
want het was een mooi, lief kind, doch hoewel het hem aan
't hart ging, het welzijn van zyn kind was hem te dierbaar om
het op te offeren, en hij nam het meê."
«Te Samarang kwamen er passagiers aan boordonder anderen
eene jonge dame dat wil zeggen, eene ongehuwde dame,
want jong was ze niet, en ook niet mooi, noch rijk! Maar zij
was goedhartig en eenvoudig; zij zag het kind en kreeg mede
lijden met het hulpelooze wicht; zoolang de reis duurde wilde het
jongske haar niet verlaten en zy zy verzorgde het en koesterde
het als eene moeder."
De aldus begonnen kennismaking werd voortgezet, want de
jonge dame bleef belangstellen in het kind en toen zij zijne
geschiedenis vernam, stelde zij ook belang in den vader; om
kort to gaan, na verloop van een jaar trouwde hy haar, en
daar de fortuin hem ook verder begunstigde, kon de man weldra
het zeeleven vaarwel zeggen en zich als koopman vestigen. In
't eerst bleef het kind bij zijn toenmalige verzorgersdat had hy
hare moeder, de eenige die van 't bestaan van dat kind wist, en
die zeer tegen die «mésalliance" was, moeten beloven. Maar toen
hij op de kleino hoofdplaats der buitenbezittingen, waar hy ge
vestigd was en waar 't hem goed ging, sterk begon te verlangen
naar zijn kind, toen er, na een jaar huwelijks, nog geen ander
kind was, toen verzocht de goede vrouw hem, zyn vóérkind te
laten overkomen. Zy bleef er op aandringen, ofschoon hy weigerde,
■want hij wilde aan zyn woord getrouw blyven; maar zy zag,
dat het gemis van het kind hem drukte.
«Ik zweer u, dat ik als een echte moeder zal zijn voor uw
zoon; ja, niemand van de familie behoeft te weten, dat wy
Lijst van brieven, geadresseerd aan
onbekenden, gedurende de 1ste helft
der maand October 1886.
Namen der geadresseerden. Plaatsen van bestemming.
T. LnitseAmsterdam.
Mej. Prinselaar
J. Van den Berg
Mej. M. P. Van der Eist 's Gravenhage.
P. A. d'AnconaHaarlem.
BootsmanHelder.
A. Den HertogHooge Zwaluwe.
Mej. H. A. d'HulstRotterdam.
H. De HaanZaandam.
Briefkaarten:
BrnnAmsterdam.
P. SchoitemakerBovenkarspel.
Brieven, verzonden geweest naar Amerika:
A. F. Bouchior, verder A. F. Waa
rendorp Philadelphia.
Frankrijk
J. KleinMarseille.
Denemarken
N. P. JohnsenToorgode.
De Directeur van het Postkantoor te Relder
POLVLIET.
Binnenland.
In navolging van de regeling voor het loopende jaar is
aan de Staten-Generaal een wetsontwerp aangeboden tot
regeling van de wijze waarop zal worden voorzien in het
kas-tekort van den Indischen dienst gedurende 1887, welk
tekort einde December van dat jaar vijftien millioen
gulden zou kunnen bedragen.
De Minister van Financiën wordt nu bevoegd verklaard
dat bedrag aan de Indische kas voor te schieten en daarin
te voorzien door uitgifte of beleening van bewijzen van
vlottende schuld.
In de jongste aflevering van De Economist wordt ge
wezen op den onbillijken druk, dien de zoutaccijns op den
boter- en kaashandel uitoefent.
De zoutaccijns, die 9 cent per kilogram bedraagt, is
bijzonder zwaar, daar de waarde van het artikel slechts
ongeveer 3 cent per kilogram beloopt. Voor zout, bij den
het kind bij ons hebben genomen; zoo ge wilt, kan het voor
mijn eigen kind doorgaan. Uit mijn mond zal niemand ooit ver
nemen, dat hy niet myn eigen zoon is," zeide zy.
En zoo gebeurde het. Wij lieten den kleine, nu drie en een
half jaar oud, overbrengen door een vertrouwd persoon.'t Was
een min, zwak ventje, zeer verwaarloosd sedert hij alleen, zonder
toezicht zijns vaders, te Batavia gebleven was. Als eene moeder
kweekte zij het kind op en hare zorgen werden dubbel beloond,
want het jongske groeide en gedyde en werd een flinke jongen,
en in datzelfde jaar schonk zij haar man een tweeden zoon.
Zij was de oudste dochter van een hoofdambtenaarhaar vader
was sinds lang overleden, maar de moeder, die zich zelve steeds
als eene groote dame bleef beschouwen, en hare toestemming
nimmer zou gegeven hebben, ware hare dochter niet oud genoeg
geweest om ook zonder die toestemming een huwelijk te kunnen
aangaan, die moeder bleef ons vijandig gezind. Zij had bij
het tronwen beloofd, de handen van hare dochter af te trekken
en zich niet meer met haar te willen inlaten en bleef die
belofte getrouw. Eerst vele jnren later, toen de dochter met
man en kinderen te Batavia kwam wonen en toen de man rük-
ja, zeer rijk was geworden, kwam er een soort verzoening tot
stand. Maar nooit kwam het haar in 't hoofd, er over te spreken
dat dio oudste zoon niet het kind harer dochter was; misschien
had ze 't wel vergeten; of ze sprak er niet over uit familietrots
wie weetEn ook niemand anders sprak er overde knaap was
een mooie, aardige jongen, goedig, openhartig, vroolijk, ofschoon
wild en hardleersch. Iedereen mocht hem lyden. De familie,
ik spreek van die der vrouw, want de man had geen nabestaanden,
was wijd en zijd verspreid en verscheen er al eens af en toe
een van hen, dan waren ze terstond ingenomen met den «oudsten
jongen," niemand dacht er zelfs aan, er aan te twijfelen of hy
wel het kind was der vrouw, dio hij moeder noemde.
De knaap was in alles gelijkgesteld met de «wettig geboren"
kinderen zijns vaders; hij zelf had geen herinnering van zijne
eerste levensjaren bewaard en tot op dit oogenblik, weet hij
niet beter of hy is de oudste zoon zijns vaders; hij verwacht,
na den dood van dien vader, het fortuin, dat er zal zijn, te deelen
met zyn broer. Maar dat zal hem tegenvallen, ofschoon de
vadw.' al het mogelijke gedaan heeft, om hem een klein, onafhanke
lijk fortuin te verzekeren, en hem zeer zeker, als hij zelve
maar wil, aan eene fatsoenlijke positie in de maatschappij zal
helpen. Doch hy is en blyft een onwettig kind, de zoon eener
Javaansche, en ofschoon hy eene Europeesche opvoeding genoten
heeft, ofschoon hij betrekkelijk ryk en wolverzorgd zal zijn,
bij den doods zyns vaders, vroeg of laat, binnenkort wellicht, zal
het moeten uitkomen wie hij eigelyk is en danZeg,
Dory, je hebt beter geluisterd, dan men van eene vronw zou
verwachten, zeg, zou jy met dien jonkman willen trouwen
al3 je hem liefhadt?"
«Ik niet, oom; en ik ben bl\j, dat.... enfin, ik heb Frits altyd
erg inlandsch gevonden, ik...."
«Frits! Je hebt het dus begrepen!"
«Nu, u hebt het duidelyk genoeg gemaakt, oom; bovendien
had ik het verschil tusschen Frits en Willy toch reeds opgemerkt,
en ik ben bly, dat ik Frits niet heb aangemoedigd!"
nNiet aangemoedigd t En heb ik u zelf dezen avond niet hooren
landbouw gebruikt, is voor eenige jaren vrijdom van den
accijns verleend, maar op de boter- en kaasmakerij is dit
niet toegepast.
Alleen wordt bij uitvoer van boter het bij de verpakking
gebruikte zout vrijgesteld, maar niet het zout dat in de
boter en kaas is gemengd, welke naar het buitenland worden
verzonden en daar met de producten van andere Staten
moeten mededingen.
De Economist berekent, dat aldus de boter met pCt.
en de kaas met 1 pCt. der waarde in prijs wordt verhoogd
voor de goedkoopere margarineboter is de verhouding nog
ongunstiger. Een huurboertje, die 20 koeien houdt en
5000 kilogram 's jaars maakt, heeft f 30 aan accijns te
betalen.
De uitvoer van boter en kaas (gemiddeld 30 en 60 millioen
kilogram in de laatste jaren) is zoodoende met ongeveer
een half millioen gulden aan zoutaccijns bezwaard. Eischt
niet de billijkheid, daarvan vrijdom te verleenen, evenals
bij uitvoer van verdikte melk de accijns voor de suiker,
daarin vervat, wordt teruggegeven?
En de belasting op zout is, vergeleken met de waarde
van het artikel, nog eens zoo hoog als die op suiker!
De Economist hoopt dat de Minister van Financiën op
dit belang onzer zuivelproductie ernstig zal letten bij zijn
aangekondigde herziening van de zoutwet.
Aan de korpskommandanten van het leger is door
het Ministerie van Oorlog eene aanschrijving gezonden,
waarbij bepaald wordtdat gedurende de maanden November,
December, Januari, Februari en Maart alleen de militairen
of militaire geëmploieerden beneden den rang van officier,
die daartoe uitdrukkelijk bun verlangen te kennen geven,
den dienst met pensioen ef paspoort wegens lichaamsgebreken,
onder toekenning eener gratificatie, zullen verlaten.
Ter terechtzitting van 10 dezer heeft de Rechtbank
te Alkmaar uitspraak gedaan in de bekende zaak tegen de
vier personen, beschuldigd van diefstal van een groot aantal
horloges te Hoorn. De eerste beklaagde Heggie werd
schuldig verklaard aan het hem ten laste gelegde en mits
dien veroordeeld tot een gevangenisstraf van twee jaar.
"Ook de tweede Isaacs, werd daaraan schuldig verklaard en
veroordeeld tot eene gevangenisstraf van l^jaar. De derde
genaamd Yan den Hoek, werd schuldig verklaard aan heling
met vrijspraak van het overige hem ten laste gelegde en
veroordeeld tot eene gevangenisstraf van zes maanden. Wat
den vierden beschuldigde Fige betreft, overwoog de Recht-
verklaren, dat je van hem houdt, en dat je als ik er niet
tegen was, en als jelui niet altijd in de bovenlanden behoefdet
te leven...."
«O ja, oom, maar toen wist ik niet, dat hij een.... een....
onecht kind van een Javaansche was!"
«Maar, bedenk dan toch, ik weet het, ik ken hem; hij heeft
het hartstochtelijke karakter zijner moeder; hij heeft u innig lief,
dat kon ik zoo zien, zoo hooren van avond; och, hij geleek
zoo op mijn arme Naïssa, toen hij daar voor u op de knieën
lag ach, Dory, kind, bedenk u wel; ge zijt arm, nietwaar?
en uw moeder, uw broer en zuster, wat zou ik niet voor hen
willen doen, als je mijn armen jongen gelukkig wildet maken
Je zei, dat je van hem houdt, en wist je dit niet, had ik u
laten blijven gelooven, dat hij mijn wettige oudste zoon is, je
hadt hem genomen, nietwaar?"
«Ik... ik... ja, ik denk... ja, misschien wel; maar nü neen,
oom, dat kan niemand mij kwalijk nemen; ik moet ook aan...
aan mijn familie denken; 't is zonde! Ik met... met den zoon
van een inlandsche huishoudster, en dat alles moet eenmaal uit
komen, zegt u zelve..."
«Ja, maar als hij dan wist, dat ge hem liefhadt... als hij u had,
en als hij zich ver van hier, by voorbeeld op de buitenbezittingen
vestigde... dan..."
„O, dank u wel, oom; u meent het zeker goed met uw zoon;
maar ik voel geen roeping mij op te offeren. De buitenbezittingen,
een onechte zoon... afgescheept met een legaatje, neen, dank u;
we zullen 't maar voor gezien houden."
Met fiere houding verrees zy uit haar schommelstoel, en zag
hare oom aan, geeuwde, strekte de armen uit, ?el sans gêne
alsof dit alles haar erg verveelde en zij grooten lust had naar
bed te gaan. Mijnheer Ridders bleef voor haar staan, en 't was
haar geluk, dat die kleine, ronde zwarto oogen van den man geen
pistolen waren zóó zag hij haar aandoch hij beheerschte zijne
toornige verontwaardiging.
«Dory, hij is een goede kerel; hij heeft hot zachtaardige,
liefdevolle hart zijner moeder, en hij is trouw, even als zij;
hij zal nimmer eene andere dan u kunnen liefhebben, en, zoo
hij u niet krijgt, zal hij ongelukkig zyn. Dory, je hebt zijn
geluk in handen, en by God du hoort, als ge mijn liefste
kind dat geluk wilt schenken, zal ik mij dankbaar toonen jegens
u en al de uwen! Dory, wat geeft het, of hij wettig of buiten
de wet geboren is; dat is zijn schuld niet, zoo gij elkaar bemint
en ik rijkelijk voor u zorgen zal, als ge waarlijk van hem
houdt zal dat u immers niet kunnen schelen! Meisje, zie, zijn
vader smeekt u, bidt u, laat dat ééne geen verschil maken, zoo
ge hem genegen zijt!"
«Geen verschil maken? Maar, dat maakt juist al het verschil,
zooaU blijken zal als de erfenis gedeeld wordt! Neen, oom,
dit is geen gelegenheid om sentimenteele scènes to vertoonen;
't verwondert me dan ook niet weinig van u, een man van
zaken, dat u met ideale gevoelens aankomt, in een zaak waarbij
men vooral zijn gezond, practisch verstand dient te raadplegen.
Neen, oom, u kunt het me niet kwalyk nemen, dat ik voor de
eer bedank. Op zoo'n manier wil ik uw schoondochter niet
worden. Ha, ha, als ik denk aan de veel betere partijen die
ik al bedankt heb sedert ik hier bon...." (Wordt vervolgd.)
