HËUERSUHE
EN MEUWEDIEPER COURANT.
Nieuws- ei Atertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
1887. N° 9.
Vrijdag 21 Januari.
Jaargang45.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
Eerste Kennisgeving.
Loting voor de Nationale Militie.
BEKENDMAKING.
EEN LIEF BLONDINETJE.
BEKENDMAKING.
BEKENDMAKING.
„Wij huldigen
het goede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdagnamiddag.
Abonnementsprijs per kwartaal0.90.
franco per post 1.20.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der Advertentiën: Van 14 regels ÖO cents, elka
regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente Helder
maken bekend, dat de LOTING- over de in 1886 in deze
gemeente ingeschrevenen voor de lichting der Nationale Militie
van 1887 is bepaald op Maandag den een-en-twintigsten
Februari eerstkomende, des voormiddags ten tien ure.
De loting zal plaats hebben in de BOUWZAAL, achter het
Bureau voor Gemeentewerken, op de Kerkgracht.
Gedurende vijf dagen, te rekenen van den dag waarop de
loting heeft plaats gehad, kunnen tegen de wijze waarop zij is
geschied, bij de Gedeputeerde Staten bezwaren worden ingebracht
door belanghebbende lotelingen, of door hun vader of voogd, bij
verzoekschrift, op ongczegeld papier, onderteekend door hem die
het bezwaar inbrengt.
Dat verzoekschrift moet worden bezorgd bij den Burgemeester
dezer gemeente.
Voorts wordt in herinnering gebracht, dat zy, die vermeenen
vrijstelling van dienst te kunnen erlangen, daarvan bij de loting
opgave moeten doen aan den Heer Militie-Commissaris.
He lotelingen die vrijstelling van dienst reclameeren wegens
broederdienst of als eenige zoon, moeten zich op Dinsdag en
Woensdag den vijf-en-twintigsten en zes-en-twintigsten
Januari te voren vervoegen aan het Raadhuis; eerstgenoemden met
de geboortebewijzen van al hunne broeders en de bewijzen van dienst
of zakboekjes hunner broedersop wier dienst zij hunne reclame
grondenen laatstgenoemden met de trouwakten hunner oudersen wel
zijwier geslachtsnamen beginnen met de letters A tot en met K,
Dinsdag 25 Januari, en zijwier geslachtsnamen beginnen met
de letters L tot Z, Woensdag 28 Januari, van des morgens 9
tot des namiddags 2 ure.
Helder, den 19 Januari 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
STAKMAN BOSSE, Burgemeester.
C. BOON, Secretaris.
De Burgemeester der gemeente Helder maakt bij deze aan de
daarbij belanghebbenden bekend, dat het kohier der grondbelasting
op de gebouwde en ongebouwde eigendommen, dienstjaar 1887,
den 12 dezer door den Heer Provincialen Inspecteur is goed
gekeurd en invorderbaar verklaard.
Helder, 15 Januari 1887.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
Door Mevr. M. C. FRANK.
„God, hoe is 't mogelijk! Mijne zuster!" en een blos van
schaamte bedekt Frans' gelaat.
„O, je weet nog niet, waartoe ze in staat is'k heb nog
nooit zoo'n vrouw gezien! Zij durft alles! Ik vreesde, dat zij
misschien nog erger zou doen als ik weigerde en stelde haar das
voor, als mijne zuster mee te gaan, en daar had zy vrede mee.
De oude gek lag sedert eenige dagen ziek in zyne kamer; zy
had zorgvuldig vermeden, hem daar te bezoeken en was in baar
eigen kamer gebleven; hij had kou gevat en kon zich niet ver
roeren bare koffers stonden in baar eigen kamerals we 's avonds
aan boord gingen, zou bij niet vernemen, dat zij weg was, eer
het te laat zou zijn... Enfin, om u en uw familie, waarachtig,
Frans, om onze vriendschap, deed ik wat ik kon om haar te
helpen. Ik begon met naar een ander hótel uit te zien, dat zij
mij noemde; daar liet zij hare koffers heenbrengen, want dat
schijnt het eenige te zijn, waar zij prijs op stelt. In heb nog
nooit zoo'n mercenaire vrouw gezien; ik kan 't maar niet vatten,
dat zij een zuster van en Ju is! 's Avonds kwam zy zelf en
bleef er dien nacht; 's morgens voor dag en dauw gingen we
aan boord. Hoe lief en dankbaar zij „haar redder" ook was,
(want dien eeretitel gaf ze mij) ik geef u mijn woord van eer,
dat ik baar in alle opzichten behandeld heb, zooals ik myn
eigen zuster zou behandeld hebben, en iedereen op reis heeft
haar als zoodanig gerespecteerd. Doch zoowel om harentwil als
om mij zelve, wilde ik niet met haar naar Den Haag reizen. Je
kunt nu voorgeven, dat hare gezondheid hare terugkomst eischte
of de toestand uwer moeder enfin, er is licht een kleurtje
aan te geven. Maar ik raad u, verlies haar niet uit het oog
zij heeft meer toezicht noodig dan zes andere meisjes.... Nog
iets je moet er niet boos om worden, maar ik vrees, ik geloof,
dat zy dien ouden gek waarlijk beloofd had hem te nemen, maar
dat zij onderweg berouw kreeg of dat een ander haar beter
beviel want hoe oom Dorus is, tot zulk een schurkenstreek
acht ik hem niet in staat."
Ziedaar wat Frans vernam, toen hij te Brussel aankwam, waar
Charles alleen hem ontving, daar Dory, vermoeid zynde, lag te
slapen. Men begrypt, dat het wederzien van broer en zuster
niet byster hartelijk was, ofschoon Dory Frans om den hals vloog,
kuste en schreide, dat het inderdaad aandoenlijk was om te zien.
Maar Frans bleef stug en was niet te verteederen, Charles had
hem nog, zoo verschoonend het hem in zijne verbittering mogelyk
was, een en ander meêgedeeld van haar feiten te Bataviaen de
goede Frans, die evenwel de helft nog niet wist van al het
gebeurde, kon het bijna niet van zich verkrijgen, Dory ook maar
met gewone, beleefde onverschilligheid te bejegenen.
„Ik kom misschien nimmermeer in Den Haag, Frans," zei
Charles bij het scheiden, „die stad heeft te veel herinneringen
voor my. Maar je moet my beloven, dat je mij zult bezoeken
te Antwerpen; ik ben nn rijk, Frans; rijk ikl Donk eens!
En ik hoop, dat je my zult toestaan u te bewijzen, dat die his-
De Burgemeester der gemeente Helder brengt ter openbare
kennis, dat in de week van Zondag 9, tot Zaterdag 15 Januari
1887 in deze gemeente twee personen aan de mazelen zyn
overleden.
Helder, 17 Januari 1887.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Helder herinneren
bij deze de belanghebbenden, dat de vorderingen ten laste der
gemeente, over het jaar 1886, vóór den 1 Juli 1887 moeten zijn
ingediend, bij gebreke waarvan die vorderingen, volgens de wet,
worden gehouden voor verjaard en vernietigd.
Helder, 12 Januari 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
STAKMAN BOSSE, Burgemeester.
C. BOON, Secretaris.
De vertrekdagen der mails naar Oost-Indië gedurende de maand
Januari zijn als volgt
21 Januari Engelsche mail (over Brindisi).
25 Januari Hollandsche mail (over Marsoille).
26 Januari Hollandsche mail (uit Amsterdam).
29 Januari Fransche mail (over Napels).
Laatste buslichtingen aan het Postkantoor te Amsterdam:
Ned. mail (uit Amsterdam) brieven 8 u. 's morgensdrukwerken
den vorigen avond 8.45.
Ned. mail (over Marseille) brieven 4.30 u. 's avonds; druk
werken 2 u. 's avonds.
Fransche mail, brieven 4.30 u. 's avondsdrukwerken 2 u. 's av.
Fransche mail (Napels) brieven 11 uur 's morgens; drukwerk
10 u. 's morgens.
Engelsche mail, brieven 11 u. 's morg.drukwerken 10 u. 's morg.
Om van de aansluiting te Brindisi zeker te zyn, is het raad
zaam daags te voren, op hetzelfde uur, van de voorloopige ver
zending gebruik te maken.
Binnenland.
Door de Permanente Commissie tot de algemeene
zaken van het Nederlandsch Israëlitisch kerkgenootschap
zijn bij circulaire alle gemeenten in Nederland aandachtig
gemaakt op het heugelijk feest, dat op 19 Februari a. s.
voor Z. M. den Koning zal worden gevierd. De commissie
verzocht, dat ter gelegenheid van dat feest in de synagoges
een buitengewone bidstond zal worden gehouden.
torie met haar, geen verandering heeft gebracht in onze vriend
schap. Je moet me vast, op uw woord van eer beloven, zeer
spoedig eens te komen kijken naar mijn huis, mijn fabriek en
de rest. Jongen, we kunnen nog zulke prettige dagen beleven
met elkaar
Maar Frans had daar nu geen ooren naar. Met een bezwaard
hart nam hij plaats naast Dory; zij had nog beproefd bij het
afscheid van Charles eene laatste aandoenlyke scène te maken,
maar deze scheen er nu voor goed genoeg van te hebben en
verdween nog eer de trein vertrok.
Hoe voorzichtig Riekje Mevrouw Darling ook had voorbereid
op het wederzien harer lieveling, toch gaf het der arme zieke
een zwaren schok. Ouder gewoonte werden er veel tranen
geplengd en vielen moeder en dochter in flauwte, en werden,
natuurlijk, weêr bijgebracht. Daarna vertelde Dory by stukjes
en beetjes hare lotgevallen, zich zelve steeds de rol van „lam
dat ter slachtbank geleid wordt" toedeelende; hare moeder nam
dat alles geloovig aan, beklaagde haar verongelijkt lam, en ver
oordeelde allen, die haar miskend hadden. En do arme
goede Rika nam Ju's plaats over, werkte en zwoegde om 't het
verwende lam naar den zin te maken en den vrede te bewaren.
Zy rekende 's avonds, onder tranen en gebeden uit, hoelang het
nog duren zou eer zij uit dit vagevuur verlost zou zijn eer
er verandering kwam.
En toen, op een warmen, zonnigen dag, kwamen Ju en Otto
terug en brachten die verandering meê.
We zullen een paar jaren laten voorby gaan eer we onze vrienden
en vriendinnen weêr opzoeken en naar hun lotgevallen vernemen
Allereerst dienen wij de familie Ridders op te zoeken.
't Was, helaas! waar: Frits had het veratand verlorenToen
hy teruggevonden werd, was zyn vader byna hersteld en besloot
onverwyld met hem naar Europa te vertrekken, in de hoop,
daar genezing te vinden voor zijn lieveling. Met de opofferende
liefde die zij hem altijd getoond, doch die hij nooit gewaardeerd
had, vergezelde mevrouw Ridders haren man en stiefzoon, en
jaren achtereen zwierf het drietal in Europa, van 't eene land
naar 't andere, nu eens in 't klimaat, dan weer in een „maison
de santé" heil zoekende voor den krankzinnige. Doch niets
baatte; Frits bleef een ziekelijke, wezenlooze idioot. Zyne
droefenis en lyden verteederden hot hart van Karei Ridders niet.
Hij liet zyne beklagenswaardige vrouw een duren eed doen, dat
zy nimmermeer naar hare familie zon omzien en alle relatie tot
haar zou opgeven. En de arme vrouw, die zich zoo verblyd
had met de gedachte, hare eenige zuster weer te zien, gehoor
zaamde. Zy bleef de verpleegster van een idioot, die haar, noch
iemand meer kende, de trouwe gezellin van een man, die door
zijn verbitterd hart somtijds naar een razende geleek. Zy be
klaagde zich niet, en bleef haren eed getrouw doch het
duurde niet lang, want binnen korten tyd rustte zij in 't graf,
ver van haar geboorteland, ver van haar eenig kind, in den
vreemde.
Na haar dood bleef Ridders nog eenige jaren zwerven, altyd
Ook te Vlissingen heerscht op kerkelijk gebied be
weging en worden plannen gemaakt, om zich bij de
„doleerenden" te Amsterdam aan te sluiten. Er zal eene
deputatie naar Amsterdam gezonden worden, om te trachten
eenige der afgezette predikanten te bewegen, te Vlissingen
godsdienst-oefeningen te komen houden. Voor zoover be
kend, houden de drie predikanten te Vlissingen zich tot
nog toe buiten de kwestie.
Men schrijft ons uit Alkmaar, dd. 18 dezer:
„De Alkmaarsche IJsclub had tegen heden eene hard
rijderij om levensmiddelen georganiseerd, waaraan 100
meestal goede rijders deelnamen. De baan, in eene der
Singel grachten, zag er recht goed uit; het weder liet niets
te wenschen over en het feest liep in de beste orde af.
De IJsclub had niet alleen voor afwisseling gezorgd, maar
ook bewerkt dat ieder die deelnam, met een prijs, bestaande
uit spek, erwten, tabak, sigaren, enz. naar huis kon gaan.
De minst goede hardrijders moesten met drie tonnen op
een slede zorgen, dat zij daarmede, zonder dat ze er een
verloren, aan het einde der baan kwamen, of ieder met
twee tonnen, onder elke arm een, zien dat ze dat punt
bereikten. 't Geheel liep zonder stoornis of ongelukken af."
Jl. Zondag werd te Kolhorn eene hardrijderij op
schaatsen voor mannen gehouden, waaraan door 17 rijders
werd deelgenomen. De prijs, f 20, werd gewonnen door
J. D. Kaan, van Wieringerwaard, de eerste premie, f 10, door
Plakman, van Schagen, de tweede premie, f 7.50, door Metse
laar, aldaar, de derde premie, f 2.50, door S. Liefhebber, van
Winkel. De winner van den eersten prijs stelde dezen ter
stond ter beschikking, om op nieuw eene hardrijderij te
doen plaats hebben, uitsluitend voor behoeftigen.
Voor het Hof te Amsterdam stond jl. Dinsdag terecht
J. A. Hynen, laatstelijk commies 3de klasse bij het Post
kantoor te Hoorn. Beklaagde had in Mei en Juni 1886
een bedrag van ongeveer f 800 uit de kas verduisterd en
vervolgens de registers, waarin hij ter bedekking zijner
daad valsche posten geboekt had, in brand gestoken.
De advocaat-generaal Jolles eischte 5 jaren gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Katz, drong op eene lichte straf aan.
Jl. Dinsdag nacht is bij den advocaat-generaal Jolles
te Amsterdam petroleum in de brievenbus gegoten, en
daarmede de aanwezige papieren verbrand. Verder werd
er geen onheil aangericht. Twee kannen petroleum werden
nog op de stoep gevonden.
H. K. H. Prinses Wilhelmina zal, gelijk reeds gemeld
is, leeren schaatsenrijden. Bij den gunstig bekenden fabri-
met hetzelfde doel: genezing voor Frits te zoeken, doch te
vergeefs. Eindelyk gaf hij 't op, keerde naar Indië terug en
leeft thans als een kluizenaar, afgezonderd, op zijn landgoed,
waar hij zich geheel toewydt aan de verpleging van zijn geliefden
zoon.
Willy is te Batavia, als opvolger zyns vaders, in zyn soort
een groot personnage; hy geeft de keurigste bachelors-soupers
en diners, voert een vorstelijken staat en maakt brillante zaken.
Hij is zeer gezien, vooral bij moeders die huwbare dochters hebben,
en hij is ook uiterst galant voor de dames, moeders en dochters.
Maar tronwen? „Daar heeft hij een broertje aan dood," verklaart
hij, en hy schynt het ernstig te meenen.
Dory was en bleef „het lieve blondinetje," gevierd, gevleid en
bewonderd maar niet meer pour le bon motif; want hoe ook
de familieleden zwegen, een en ander van haar faits et gestes in
Indië werd bekend, en zoo men het lieve blondinetje al bleef
bewonderen, het was op een afstand zooals men de zeeleeuwen
in Artis bewondert, niet zonder afschrik en vrees. Tevergeefs
beproefde zy Charles door berouwvolle brieven vol beloften en
betuigingen van onveranderlijke liefde en vol verwy tingen
ook somtyds terug te brengen onder haar juk; do goede jongen
had echter den schrik beet en bleef trouw in zyn nieuwen werkkring,
bewerende, „dat hij de vrouwen nü kende en er genoeg van had."
Maar nu, dat later.
Ju en haar man bewoonden een villa aan den Scheveningschen
Weg en Ju hield moederlyk toezicht over het huishouden „thuis,"
en wist Chrisje te bewegen zelfs onder Dory's regeering te blyven,
en die regeering was alles behalve moederlijk; Chrisje ver
klaarde ten minste dat ze nog veel liever al het „gewurm" van
de ouwe Mevrouw wilde aanhooren, dan de „temptaties" van
juffrouw Dory uit te staan, vooral sedert juffrouw Riek er niet
meer was. Want Riekje had kort na Dory's terugkomst eene
nieuwe „conditie" aanvaard.
Charles Van Toll, die nu een voorspoedig industriëel was,
deed Frans, nadat deze een poos bij hem gelogeerd had, het
voorstel, zijn compagnon te worden. De bierbrouwerij die Charles,
volgens den wil zyns peetooms, moest voortzetten, maakte goede
zaken, en Charles verklaarde, dat hij alleen niet meer mans
genoeg was, om alles in behoorlyke orde te houden, daar er te
Brussel een filiaalzaak moest opgericht worden. Hoe dit alles
geregeld werd, dat zullen zaakkundigen verstaan, en voor
anderen is 't zeker voldoende te weten, dat de zaak tot stand
kwam en Frans zich weldra gevestigd zag, als compagnon van
het van ouds bekende huis „van Toll" te Antwerpen. Dat hy
zich in 't eerst hoogst en kort daarop minder gelukkig voelde,
is begrypelijk, want hy was van zijn Riekje gescheiden. Doch
toen de zaken toelieten aan een huwelijk te denken, toen
Riekje hare betrekking verliet om by Ju te logeeren, tot zy
met haar Frans naar Brussel zoude gaan, voelde die goede
jongen zich zoo volkomen gelukkig, dat Charles, die zoo
als men weet, „de vrouwen kende en er genoeg van had,"
zich verwonderde en begon te gelooven, dat niet alle meisjes
waren als Dory, en dat er nog velen bestonden gelyk Ju en
Riekje. (Slot op pag. 2.)
