sommen zien besteden voor nesterijen, die misschien.geen rijksdaalder waard waren. En de dames-verkoopsters had den een zekere manier om iemands beurs te verlichten, die allercharmantst was. Onweerstaanbaar was het lachje, waarmede de verkoopster u vroeg, of ge het haar niet kwalijk zoudt nemen, zoo zij het te volhandig had om geld terug te geven, wanneer ge boven den gevraagden prijs gegeven had. En de kijkspelletjes niet te vergeten: zij waren er als op aangelegd om ons nog eens aan de goede oude kermisdagen onzer jeugd te herinneren, toen we voor één dubbeltje „de dikke dame" en voor een ander dubbeltje haar echtgenoot „de reus" gingen bezichtigen. En de artistieke bierkelder, en de verrukkelijke schilderijen-ver zameling, en de onbetaalbare voordrachten van in- en uitheemsche kunstenaarsen wat al heerlijkheden er verder warenLaat ons nu bidden en hopen en wenschen, dat er van dit alles ééne groote heerlijkheid overblijft: namelijk een flink kapitaaltje voor de kwijnende kinderen, ten wier behoeve de feestelijkheden waren aangelegd. Men noemt een bruto-opbrengst van plus minus f 25,000; wor den we nu spoedig met de „onvermijdelijke onkosten" bekend gemaakt, dan kan ieder zonder behulp van algebra of logarithmentafels op zijn vijf vingers het resultaat narekenen. Even gemakkelijk als het resultaat van de jongste Gemeenteraads-verkiezing. De heer Bake 1505, de heer Becker 1384 stemmen, gekozen dus de heer Bake meteen meerderheid van 121. Die 121. stemmen zijn de veroor deeling van het drijven dergenen, die hun candidaat Becker aanbevalen als vertegenwoordiger van den „burgerstand." Dit is een verouderd standpunt, niet tehuis behoorend in onze moderne rechtsbedeeling, en door het gezond verstand van de meerderheid der kiezers gelukkig nog bijtijds geweerd. De standen-vertegenwoordiging zijn we goed en wel voorbij. Waar zou het heen, als we op dit gewichtig punt den terugweg insloegen? Amstelaar. Binnenland. In den loop dezes jaars zal de wet op de zeevissche- rijen moeten herzien worden. Is de Amsterdammer wèl ingelicht, dan wordt door het College voor Zeevisscherijen aan de Regeering in overweging gegeven, liet verbod van den wonderkuil nog voor drie jaren te handhaven. Naar het Vaderland verneemt, heeft Z. M. de Koning aan Anton Kabelaar, koetsier van dr. Stein, die jl. Zater dag de hollende paarden voor het rijtuig van H. M. tot staan bracht, levenslang een wekelijksche toelage van f 5 toegekend. Kabelaar zal ook een medaille ontvangen. De brievenbesteller De Koning, te 's Hage, die gelijk met onzen Koning verjaart en jl. Zaterdag de helft van den leeftijd van Z. M. bereikte, ontving van Z. M. een fraai gouden horloge. Omtrent het surnumerairs-examen voor de Posterijen verneemt de Arnh. Crt. nader, dat het in April of Mei zal plaats hebben, maar niet zal worden gevolgd door een tweede examen in October. De directie van de N. Rott. Crt. looft eene belooning van f 200 uit voor dengene, door wiens aanwijzing gevon den wordt de schrijver of drukker van het valsche bulletin (vermeldende den dood des Konings), dat 19 dezer ten name van de N. Rott. Crt. verspreid is. j- Men schrijft ons van Texel, dd. 26 dezer: „Is nieuwsgierigheid voor velen onaangenaam, het toppunt van onaangenaamheid wordt zeker bereikt, als iemand zoo nieuwsgierig is om liet hoefd door de glasruiten te steken, ten einde te kunnen zien wat daarbinnen voorvalt. Dit gebeurde ook heden morgen in het kantoor van den com missaris der Texelsche stoomboot. De nieuwsgierige, die het stellig wel niet zoo kwaad gemeend zal hebben, was eene koe. Het dier stak pardoes den kop door een der glasruiten, doch boette hare vermetel heid met hevig bloedende wonden aan de hals." Jl. Donderdagnamiddag, toen de stoom van de „Ada van Holland" met eenig geraas ontsnapte, schrikten de paarden der dilegence van den Burg op Texel, die pas was aange komen en ontladen, zóó hevig, dat zij een zijsprong deden en op de touwen der boot bleven hangen. De achterpooten zoo'n schram kunnen!" Hij haalde zyn zakdoek uit en drukte dezen achteloos tegen de kleine wonden, maar wierp tevens een blik vol bevend ongeduld naar de kleine woning in het verschiet, waar de pastoor zich nog altijd ophield. Het gesprek daar binnen scheen geen eind te nemen en de foltering moest dus nóg langer duren! Misschien had de jonge dame wel eenig besef van die foltering zij voelde zich echter niet verplicht die te verkorten. De gevierde en verwende schoone achtte zich beleedigd, dat die man daar het waagde een macht te trotsceren, waarvoor reeds zooveel anderen bezweken waren. Hij had die macht ook leeren kennen, dat wist zij reeds lang, niet straffeloos had hij zich in haar bijzijn gewaagd, en toch stond hij daar zoo koel en zoo strak, met dat weêrspan- nige voorhoofd, dat zich niet wilde buigen Daarvoor zou hij boeten „Ik zou u wel eens iets willen vragen, mijnheer Rodenberg," hernam zij. „Ik hoorde dat mijne moeder u straks heeft verweten, dat gij nog nooit aan hare uitnoodiging hebt voldaan." „Ik heb meviouw Steinruck al mijne verontschuldigingen gemaakt. Al onze tijd is in de laatste weken door familiezaken in beslag genomen, die ook aanleiding gaven tot het onverwacht vertrek van professor Wehlau. Zoodra ik van Sint-Miehael terugkom „Zult ge een ander voorwendsel bedenken!" viel Hcrtha hier in. „Gij wilt niet komen." Een donkere gloed steeg Michaël naar het aangezicht, maar hij ontweek de oogen, die hij gevoelde dat op hem gevestigd waren, en keek naar den Arendswand op. „Gij schijnt dit als een onomstootelijke waarheid aan te nemen, freule en wenscht ge dan toch dat ik kom?" „Ik wensch alleen te weten, waarom gij u eigenlijk op znlk een afstand houdt. Ge hebt mijne moeder en mij het leven gered en onttrekt u nu aan onze dankbaarheid op een manier, die ons onverklaarbaar voorkomt, zoo wij haar ten minste niet als be- leedigend willen beschouwen. Tegenover een vreemdeling zouden we geen woord daarvan reppen, maar den redder van ons leven mogen we toch wel vragen: "Wat ligt er tusschen ons? Wat hebben wij u gedaan Deze woorden klonken zacht en op half gesmoorden toonmaar ecnige seconden verliepen, eer het antwoord kwam. Michaël hield den blik nog altyd op den bergtop gevestigdhij wist dat het onweerswolken waren, die hem omringden, en toch zag hij slechts dien goudgelen damp, dien schitterenden sluier; het ge rommel van den donder drong al luider en dichterbij tot hem door, en toch hoorde hij niets dan dat zacht en verwijtendWat hebben wij u gedaan?" „Gij maakt mij wezenlijk beschaamd," zeide hij eindelijk, een laatste poging aanwendende om een koelen en beleefden toon der dieren sleepten in liet water. Door den ruk tuimelde ook de wagen tusschen wal en boot. Ten einde de paarden te kunnen redden, was men verplicht, ze eerst los te snijden en in de haven ncêr te laten, waar de sloep der stoomboot de dieren op sleeptouw nam en naar eene hellende droogte boegseerde, waar zij zelf aan land konden loopen. Voerman en wagen waren inmiddels op de kade geholpen. Wonderlijk genoeg bekwam bij dit ongeval alleen de diligence eenige schade en liep overigens alles goed af. Men schrijft ons uit Anna Paulowna, dd 25 dezer: „In de jl. Woensdag gehouden zitting van den Gemeente raad werd de nieuwe burgemeestei*, de heer Th. J. Waller, geïnstalleerd. Tot wethouder werd gekozen de heer C. E. Perk. Verder verzoekt men ons mede te deelen, dat de redding van het kind, vermeld in het nommer van jl. Woensdag, reeds volbracht was door P. Den Das alhier, toen W. K. mede met een ladder te hulp schoot." Het kapitaal voor de stichting van een nieuw circus- Carré te Amsterdam is gevonden; 10 Maart a. s. wordt dc houw uitbesteed. De officier van justitie hij de Rechtbank te 's Hage heeft hooger beroep aangeteekend tegen het vrijsprekend vonnis dezer Rechtbank, in zake den brand van het Kurhaus te Scheveningen. De bekende „Nicht van Mees" geeft de Prinses van Zweden, die op dit oogenblik te Amsterdam vertoeft, onder richt in het wafelbakken. Allen, die jl. Dinsdagavond bij het tumult op liet Waterlooplein te Amsterdam werden gearresteerd, zijn voor- loopig ontslagen. De kleermaker S., die door de Rechtbank te Roer mond, wegens het afleggen van valsche getuigenis, tot zes maanden cel was veroordeeld, is daarvan in hooger beroep gekomen. Zijn zaak is te 's Hertogenbosch opnieuw behandeld, en thans is hij veroordeeld tot een celstraf van achttien maanden. Naar de Middelb. Crt. meldt, is jl. Dinsdagnamiddag ten 3 ure te Gotha het stoffelijk overschot van den heer Douwes Dekker (Multatuli) in den lijkoven geplaatst, in tegenwoordigheid van zijne weduwe, een paar bloedver wanten en twee vereerders, uit Middelburg. Er werd geen lijkrede gehouden. Er waren eenige kransen uit Nederland gezonden, waar onder een van de Yereenigde Tooneellisten uit Rotterdam. Aan de Middelburgsche krans was een strik bevestigd, waarop te lezen stond: „Wie was de man, die gestorven is?" En men zal zeggen: „Hij was goed en rechtvaardig." Men schrijft uit de I Jselstreek „In deze belangrijke veestreek is gedurende eenige maanden een ongunstige handelstoestand waargenomen, die aan alle veehouders groote schade heeft berokkend. Thans echter schijnt een gunstiger tijdstip aangebroken te zijn. Aanzienlijke binnen- en buitenlandsche veekoopers en veehouders hebben in de laatste dagen eerste kwaliteit neurende, drachtige en jonge fokkoeien tot betere prijzen opgekocht. Het vette vee alleen vindt weinig aftrek. De voorraad is alom te groot om voorloopig op hooge prijzen te kunnen hopen. De boterprijzen liepen in de laatste drie maanden zeer uiteen. In de laatste weken werd echter weder f 30 a f 31 per 1/8 vat genoteerd. Er zijn ook weken geweest van f 22." Een tueffende ontmoeting. Een sergeant- bottelier van de Marine, die vijf jaren op de Atjelische wateren gevaren had, keerde de vorige week in het vader land terug. De man wist niet heter of zijne moeder was voor twee jaren geleden gestorven, zooals. een vriend hem geschre ven had. In zijne geboortestad (Amsterdam) aangekomen, stapte hij eene tapperij binnen aan den Buitenkant om de Schie dammer eens te probeeren. Vervolgens wilde hij zijne oude buurtjes van vroeger eens opzoeken. Langs den Kloveniersburgwal gaande, staat de man plot seling stil en verbleekt. Daar ziet hij een vrouw, zou zij.... ja, neenja ze is't! en de man valt de vrouw om den hals en drukt haar aan 't hart. aan te slaan. „De kleine dienst, dien ik u kon bewijzen, was geen bedankje waard. Ge hebt dien altijd overschat." „Nu ontwijkt ge het antwoord alweer die kunst verstaat ge toch meesterlijk!" riep de jonge dame met een ongeduldig gebaar. „Maar ik schenk het u niet, ik wil eindelyk de waarheid weten." „En als ik dat bevel, want dat schijnt het te zijn, nu eens niet nakom?" „Dat staat u natuurlijk vrij. 't Was ook geen bevel, maar een verzoek, dat ik nu herhaal. Wat hebben wij u gedaan? Waarom ontvlucht gij ons?" Weer speelde een glimlach haar om de lippen, de oude, betoo- verende glimlach, dien niemand weerstand kon biedenmaar ditmaal bleef hij zonder uitwerking. Rodenberg zag haar vlak in het gelaat en zeide op somberen en bitteren toon „Dat weet ge wel, freule Steinruck dat hebt ge al lang geweten." „Ik?" „Ja, gij, HerthaGij kent uwe macht maar al te goed, en nu drijft ge mij tot het uiterste en laat mij geen uitweg meer. Wel nu daar sta ik dan!" Verbaasd, bijna verschrikt, sloeg Hertha de oogen tot hem op; ze had niet gedacht, dat het gesprek zulk een wending zou nemen en zich het oogenblik van haar triomf geheel anders voor gesteld. „Ik begrijp u niet, mijnheer Rodenberg," hernam zy. „Wat moet die wonderlijke taal beduiden, die veel van haat schijnt te hebben?" „Van haat?" barstte hij woest en driftig uit. „Is't niet genoeg dat ge met mij speelt? Wilt ge mij nu ook nog bespotten? 't Is immers nooit een geheim voor u geweest, dat ik u liefheb!" Zo klonk zonderling genoeg, die liefdesverklaring, met die bevende stem, waarin wrevel en hartstocht om den voorrang streden, met die oogen, die niet teeder maar dreigend flikkerden het gevoel, dat hem bezielde, scheen inderdaad verwant te zijn aan haat. „En doet ge op die manier aanzoek om de liefde van een vrouw?" vroeg Hertha verontwaardigd, terwijl er toch tegelijker tijd een stille, ongekende gewaarwording van angst in haar binnenste oprees. „Aanzoek doen?" herhaalde hij bitter. „Neen, dat doe ik niet, en dat zou mij ook niet licht worden toegestaan, mij, den jongen, onbeteekenenden luitenant, die niets bezit dan mijzelf en mis schien nog eenige hoop op de toekomst. Het zou mij wel op onmeedoogende wijs aan het verstand worden gebracht, dat ik de oogen niet tot de gravin Steinruck mag opheffen cn dat hare hand reed3 lang aan een ander is beloofd, die evenals zij dc grafelijke kroon draagt." (Wordt vervolgd.) Men begrijpt de verrassing ook van de moeder, die sedert 3 jaren niets van haar zoon hoorende, hem eveneens dood waande. Zij herkende hem bovendien niet zoo aanstonds, daar onze krijgsman bij de Atjehers een deel van zijn neus gelaten had en een klewanghouw op den wang zijn gelaat versierde. Daarop werd echter niet gelet. De hoofdzaak was dat zij elkaar hadden weergevonden en daarover was de vreugde wederzijds groot. Volgens „Recht voor Allen" krijgt Domela Nieuwen- huis in zijn „vrijen tijd" (2£ uur per dag) nu, in plaats van gevangenisboeken, boeken om Deensch te leeren, en moet hij copiëeren voor studenten, in plaats van doosjes plakken. Welken invloed het mesten van varkens met aard appelen heeft, blijkt, in cijfers, uit de proeven van den Oberambtmann Koster. Bij den aanvang der proef wogen de 11 proefvarkens 1232 kilogram; onmiddellijk vóór het slachten wogen ze 2063 kilogx-am. De productiekosten kwamen per kilogram op 75.32 penningen (p. m. 45 cents). De centenaar aardappelen bracht dus op ruim f 1.36 zonder den mest. De bijvoeging van aardappelen (goede en zieke) is dus bij volwassen varkens voordeelig. De muziek zal waarschijnlijk in de toekomst nog een belangrijke rol bij de vischvangst gaan spelen. Zooals medegedeeld wordt heeft een Italiaansch geleerde de be langrijke ontdekking gedaan, dat muziek het beste middel is om de visschen te lokken. Zijn talrijke proeven op het meer van Genève, waarbij hij altijd verscheiden vrienden medenam, hadclen telkens dezelfde gunstige uitkomsten. Als de boot midden op het meer stil lag liet de ijverige onder zoeker zijn diepe basstem weerklinken en binnen korten tijd verzamelden zich rondom de boot een menigte visschen, die door het ophalen van het net in hun kunstgenot ge stoord werden. De vangst was steeds buitengewoon rijk. Voor zangers van beroep opent zich hierdoor een nieuwe toekomst, die in het stille seizoen of bij gebrek aan enga- menten nuttig en voordeelig kan worden. Buitenland. De aardbeving, die jl. Woensdag in den vroegen morgen in het zuiden van Frankrijk en in het noorden van Italië zooveel schrik veroorzaakte, viel samen met de ring vormige zonsverduistering in den nacht van Dinsdag op Woensdag, die alleen bij de antipoden, in oostelijk Azië, Australië en het westen van Zuid-Amerika, zichtbaar was. De Oostenrijksche geleerde, Rudolph Falb, had voor beide dagen groote storingen in den dampkring aangekondigd en ook nu weder is zijn voorspelling uitgekomen. Twee schokken, zoo meldt men uit Nizza, werden Woens dagmorgen ten 6 ure hier gevoeld. Een groot aantal huizen wankelden; van vele zijn de muren gescheurd en eenige zijn zelfs ingestort. De ontsteltenis was algemeen. De bewoners ontvluchtten ten halve gekleed hun huizen en begaven zich op straat of bij honderden naar de om streken der stad. Men zag in de straten vrouwen geknield hare gebeden ten hemel opzenden. Men had te Nizza den vorigen dag juist het bekende hloemenfeest gevierd. Maar 't weêr had toen ook al niet meegeholpen. De zon had zich den ganschen dag schuil gehouden achter loodkleurige wolken, zoodat er weinig werk was gemaakt van de kleeding. Daarbij waren de bloemen dit jaar schaarsch en niet zeer fraai, mede een gevolg van het gure weder der laatste weken. Het feest was dan ook niet zoo opgewekt en zoo weelderig als in vorige jaren. Toch hadden alle hooge gasten, die aan de Riviera verblijf houden, er aan deelgenomen, o. m. de Prins van Wales met zijn zoon George, die bij deze gelegenheid een hulde ontvingen in den vorm van een waren regen van bloemen. Tot heden hebben 15,000 vreemdelingen Nizza verlaten. Latere berichten luiden: Bijna de geheele bevolking van Nizza heeft den nacht van jl. Woensdag op Donderdag onder tenten of in gesloten wagens doorgebracht. In de straten waren troepen opge steld om diefstallen te voorkomen. Te Mentone zijn 150 huizen onbewoond; het Postkantoor, de kazerne en verscheidene huizen zijn er vernield. Te Castillon, bij Sospel, kwamen twee personen om en is een derde der villa's verwoest; te Bollene telde men vierdooden en twaalf gekwetsten; te Bardrie, te Noli 16 dooden enz. In den nacht van 23 op 24 dezer veroorzaakte een nieuwe schok weder eene paniek. De Koning en de Koningin van Wurtemberg hebben hunne villa niet verlaten. Het telegraafverkeer met Corsica, Italië en 14 plaatsen in het departement was te Nizza gestoord. In Noord-Italië zijn, naar men beweert, in het geheel wel 1500 menschen omgekomen. Te Bargardo is op het oogenblik dat de kerk vol menschen was, het gebouw ingestort en zijn 300 personen onder het puin begraven. Drie spoortreinen zijn uit Genua vertrokken met troepen en levensmiddelen. Verscheidene dorpen op de hellingen der bergen zijn in de valeien geworpen. Te Oreglia is de gevangenis ingestort, eenige gevangenen kwamen om, de overige werden op een schip overgebracht. De aardbeving moet zich tot in het noordwesten van Duitschland hebben voortgeplant. Het seismografische uur werk op het observatorium te Keulen althans bleef dien dag te 6 uur 54 minuten en 23 seconden stilstaan; iets later dus dan de hevigste schokken te Nizza, enz. werden waargenomen. De toestand van Prins Alexander van Bulgarije is bedenkelijk. De doctoren hebben verklaard, dat hij aan de pokken lijdt, en hebben onmiddellijk de geheele familie van Prins Alexander van Hessen ingeënt. Afloop der Openbare Verkooping van Huizen en Erven, op Donderdag 24 Februari 1887, 's avonds 8 uur, in het lokaal Tivoli te Helder, ten overstaan van den Notaris J. W. HATTINGA RAVEN 1. Een Woon- en Winkelhuis, Hoofdgracht, K 86. Opge houden. 2. Een Woonhuis en Erf, Binnenhaven, N 110. Kooper de heer J. Hoogenbosch, voor f 690. 3. Een Woonhuis, Erf en Bleekveld, Achtergracht-West zijde, L 142. Kooper de heer E. T. Koopman, voor f 616. Benoemingen, enz. Den heer F. J. Henderson wordt, met ingang van 1 April a. s., op zijn verzoek, eervol ontslag verleend als tijdelijk hoofdopzichter in 's Rijks krankzinnigengesticht te Medemblik.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1887 | | pagina 2