HELDERSCHE M IVIEVWEDIEPER COURANT. Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier. 1887. N°54. Vrijdag 6 Mei. Jaargang 45. Uitgever A. A. BAKKER Cz. BEKENDMAKING. NATIONALE MILITIE. SINT-MICHAEL. „Wij huldigen het goede." Vcrschijut Dinsdag, Donderdag en Zaterdagnamiddag. Abonnementsprijs per kwartaalf 0.90. franco per post 1.20. BUREAU: MOLENPLEIN. Prijs der Advertentiën: Van 14 regels 60 cents, elk# regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.) Burgemeester en Wethouders der gemeente Helder brengen ter openbare kennis, dat bet voljaarskohier van den hoofde- 1 ij ken omslag, dienstjaar 1887, door Heeren Gedeputeerde Staten dezer provincie by besluit van den 27 April 1887 is goedgekeurd en heden in afschrift gedurende 5 maanden op de Secretarie der gemeente voor een ieder ter lezing ncdergelegd. Helder, 4 Mei 1887. Burgemeester en Wethouders voornoemd, STAKMAN BOSSE, Burgemeester. C. BOON, Secretaris. Burgemeester en Wethouders der gemeente Helder brengen, tengevolge eener ontvangen aanschrijving van den Heer Commis saris des Konings in deze provincie, ter algemeene kennis, dat de bekendmaking van de tijdvakken, waarop de verlofgangers der Militie te land, behoorende tot de lichtingen 1884 cn 1885, tot den werkelijken dienst zullen worden opgeroepen, heden op de gebruikelijke wijze is afgekondigd cn aangeplakt. Helder, 30 April 1887. Burgemeester en Wethouders voornoemd, STAKMAN BOSSE, Burgemeester. C. BOON, Secretaris. Binnenland. De //Wekker* bevat een kort artikel over Huishouding- scholen, zooals die in België thans gevonden worden. Daar zijn, vooral in Henegouwen, in de laatste jaren in de fabrieksstreken tal van scholen opgericht, waar de meisjes, na de lagere school verlaten te hebben, in alle vakken onderwezen worden, welker kennis voor een goede huis vrouw onmisbaar is. Zij leeren daar niet alleen nuttige handwerken, maar ook net verstellen van linnen en wollen stoffen, het aan kant maken der wasch, koken en bereiden van spijzen, het onderhouden van meubelen, enz. Tevens wordt het houden van een huishoudboek geleerd en het opmaken van de balans tusschen inkomsten en uitgaven onderwezen. Ja, zelfs krijgen zij eenig onderricht in het aanleggen van het eerste verband en in de ziekenver- pleging. Het onderwijs wordt tevens aan de onmiddellijke be hoeften der ouders zooveel mogelijk dienstbaar gemaakt. Het maken en verstellen der kleederen van den werkman 45) Door E. WERNER. Het was zomer geworden. Men bevond zich reeds in de eerste dagen van Juli, maar het feest, dat de familie Stcinruck omstreeks dezen tijd had denken te vieren, was onvoorwaardelijk uitgesteld. Al had professor Wehlau, wanneer hij zich op het kasteel bevond, de treurige waarheid vooralsnog voor de dochter verzwegen, die zich nog altijd met een bedrieglijke hoop bleef vleien, wisten de generaal en de zijnen nochtans, dat er een sterfgeval in de familie ophanden was. Hertha, dus meenden zy, zon door den dood harer moeder zich nog des te meer aan hen hechten, en zoodra hare eerste droefheid wat gelenigd was, zou het huwelijk voort gang hebben. Graaf Steinruck vermoedde niet, dat het trotsche gebouw van al zijne hoop en verwachtingen al lang in puin was gevallen. Hy wist niets van dien merkwaardigen nacht, toen het zoo stormde en onweerde, noch van de aanwezigheid van kapitein Rodenberg te Sint-Michaël, en ontving geen andere berichten van het kasteel Steinruck, dan die Hertha's brieven en het bulletin van den geneesheer behelsden. Michaël had destijds de jonge gravin op haar dringend verzoek slechts tot aan de plek begeleid, waar de weg over den berg in het dal uitliep en verder niet het minste gevaar opleverde. Zy kwam met de knechts alleen op het kasteel aan, en hier verbood de bedenkelijke toestand, waarin zij hare moeder aantrof, deze het voorgevallene mede te deelen. De dokters hadden bevolen de zieke alle agitaties, van welken aard ook, te besparen, en zoo moest de zaak voorloopig een geheim blijven, totdat de gravin hersteld zou zijn, zooals Hertha nog altijd hoopte. Michaël had wel is waar van professor Wehlau de volle waarheid vernomen, maar hy voelde zich des te meer verplicht de vrouw te ontzien, van wie hy nooit iets anders dan goedheid en vriendelijkheid had ondervonden. Moest er gekampt en gestreden worden, dan althans na haar dood! Zóóver was het thans gekomen. De dokter had den generaal zoo even bericht gezonden, dat de zieke in den afgeloopen nacht zacht was ontslapen. Evenals de geheele familie, was Steinrnck hierop voorbereid, maar nochtans trof de dood van de beminne lijke vrouw, die zich altijd zoo onvoorwaardelijk aan zyne leiding had toevertrouwd, hem diep; en nu kon hij haar niet eens den laatsten vriendschapsdienst bewijzen en mede grafwaarts brengen. Het was een gewichtige, veel bewogen tijd in deze Julidagen, en al vermoedde men daarvan nog weinig in het publiek, zoo waren de militaire kringen er des te meer mede vervuld. Generaal Stcinruck wist, dat hij zich zelfs niet voor enkele dagen van zyn post mocht verwijderen, dat hij zich elk oogenblik ter beschikking moest houden. De plichten van het hoofd der familie moesten wijken voor die van den militair. Raoul zou natuurlijk terstond op reis gaan; hem, den jongen ambtenaar, die op het ministerie nog niet onmisbaar was, kon men een kort verlof niet weigeren, vooral niet bij deze gelegenheid, nu hy zyn grootvader moest vertegenwoordigen. Steinruck zat met hoogst ernstig gelaat op zijn bureau en las nog eens het telegram, toen een officier van den generalen staf en zijn gezin heeft b. v. onder behoorlijke leiding op school plaats door de kinderen, een maatregel, die belangrijk tot liet succes dezer scholen en hare populariteit bij den werk man heeft bijgedragen. Zij worden dan ook door tal van leerlingen bezocht, zelfs door gehuwde vrouwen. Verdient het voorbeeld, door de Belgen gegeven, ook in Nederland geen navolging? Dezer dagen is in de Tweede Kamer lang en breed gesproken over de controle van de Algemeene Rekenkamer hier te lande. Niet onaardig is in het licht dier discussiën het volgend staaltje van streng toezicht door het college op de Rijks-uitgaven en schuldvorderingen ten laste van den Staat uitgeoefend. Een officier van gezondheid was verplicht, zich nu en dan voor dienstzaken, in verband met de militie, te begeven van 's Gravenhage naar eene aan den Hollandschen Spoor weg gelegen gemeente. Hij bracht daarvoor het Rijk 70 cents in rekening, zijnde de prijs van een spoorwegkaartje eerste klasse. De Rekenkamer maakte bezwaar, de decla ratie te verevenen. Zij vroeg inlichtingen, of bedoelde officier al of niet in uniform reisde. Toen haar geantwoord was, dat hij in burgerkleeren in het spoor was gestapt, werd zijne vordering met 12 cents verminderd en herleid tot 58 cents, op grond dat wanneer hij in militaire uniform had gereisd, de Spoorweg-Maatschappij aan een officier de reductie van 12 cent had verleend. De schuldeischer heeft ten slotte het Rijk de 70 cents cadeau gedaan, nadat over dit zaakje een bundel stukken was gewisseld, waarvoor aan schrijfloon alleen reeds f 6 moet betaald zijn. Zondag a. s. zal, volgens een verspreid strooibiljet, bet welbekende Leger des Heils („Salvation-Army") te Amsterdam zijne operaties aanvangen in //De Volkszaal* des legers, Gerard Doustraat 69. De samenkomsten hebben plaats eiken avond in de week te 8 u., en des Zondags, 's morgens te 7 en 10£ en 's avonds te 6£ u. Een kapitein met eenige luitenants en soldaten zijn of komen te Amster dam, ten einde, met behulp van tolken, Amsterdam te ^veroveren,* gelijk het in de taal der „Salvation-Army* heet. De uniform bestaat, volgens „De Echo,* uit eene hoogst eenvoudige donker blauwe jas, met roode tressen. De kraag draagt aan weerskanten eene S.onder de jas dragen de meesten nog een rood Garibaldihemd. De uni form der vrouwen bestaat uit zeer eenvoudige hoeden en kleederen. zich bij hem liet aandienen. Daar bleet den graaf niet veel tyd voor zijne familiezaken over; zelfs in deze oogenblikken werd hij gestoordmededeelingen, staatsbrieven, ambtsberichten volgden elkander onophoudelijk op. Hij wenkte den bezoeker binnen te laten en weldra stond kapitein Rodenberg vóór hem. De generaal was onaangenaam verrast bij deze ontmoeting, al moest hij zich hierop voorbereid houden. Hij had Michaël sedert dien dag, toen hy als bemiddelaar tusschen hem en Raoul was opgetreden, wel een paar malen als dienstdoend officier gezien, maar niet gesproken; nu, voor den eersten keer, waren zij ge dwongen eenige woorden te wisselen, en de jonge man moest het ondervinden, dat het hem niet was vergeven, dat hij vroeger alle tegemoetkoming van dien kant had afgewezen. Hij zag inderdaad slechts zijn superieur vóór zich, die hem koel en met strak gelaat tegemoet trad. «Brengt ge mij eenig bericht van uw chef?" z/Ncen, Excellentie, ik verzoek u ditmaal een oogenblik gehoor voor een zaak, die mij persoonlijk aangaat." Steinruck zag verrast op. Een zaak, die hem persoonlyk aan ging! Dat moest iets buitengewoons zijn! Hy wenkte met de hand en zeide kortaf: «Spreekt dan!" z/De gravin Marianne Steinruck is heden nacht overleden z/Weet gij dat al?" viel de generaal hem verwonderd in de rede. //Hoe hebt gy dat gehoord? En sedert wanneer?" //Sedert twee uur." „Hoe is 't mogelijk? Ik heb juist het telegram ontvangen; niemand kent nog den inhoud, niet eens mijn kleinzoon. Hoe weet gy dien dan?" //Mijne oude leermeester en vriend, de pastoor van Sint-Michaël, die op verzoek der gravin aan haar sterfbed werd ontboden, zond mij een telegrafiisch bericht." Deze verklaring scheen den graaf nog meer te bevreemden. Op scherpen toon zcide hij: „Dat is al zeer zonderling! Welke reden had de pastoor om zulk een tijding, die u natuurlijk niet het minste belang kon inboezemen, nog eerder aan u te zenden dan zelfs aan de familie Die zaak is mij zóó onbegrijpelijk, dat ik u eenige inlich ting moet verzoeken." z/Juist daarom kwam ik hier. Het telegram werd op bevel van freule Hertha aan mij gezonden." „Aan u?" „Aan mij!" De generaal verbleekte. Nu eindelyk scheen eenig vermoeden van de waarheid by hem op te komen. Dreigend hief hij het hoofd op. „Wat moet dat beteekenen? Hoe komt gy aan zulk een ver trouwelijkheid met de verloofde van graaf Steinruck?" „Ik kom in haar naam het woord terugvragen, dat zij den graaf heelt gegeven," zeide Michaël, dien dreigenden blik onver schrokken beantwoordende. „Dit zou reeds lang zyn geschied, als de zware ziekte van hare moeder het niet onmogelijk had gemaakt. Aan haar sterfbed moest elke twist en elk persoonlyk verlangen zwijgen. Ongetwijfeld zal het u gevoelloos voorkomen, zulke zaken ter sprake te brengen op een tijdstip, dat Hertha nog by het lijk van hare moeder weent, maar zyzelve dringt Door de commissie, benoemd door het hoofdbestuur der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van Nijver heid, met de opdracht om na te gaan op welke wijze het tot stand komen van een proefstation van bouwmaterialen kan worden bevorderd, heeft thans een circulaire verzonden, waarin op het belangrijke van zulk een inrichting voor onze nijverheid wordt gewezen. Bij de circulaire is gevoegd een inschrijvingsbiljet voor bijdragen van minstens f 100, ten einde in de oprichtingskosten enz. (f 25,000) te kunnen voorzien. De Utrechtsche Waterleiding-Maatschappij maakte in 1886 een winst van 112,658 francs. Het dividend bestaat uit 9 francs per aandeel. Den 28 Mei a. s. zal te Alkmaar in het lokaal „Diligentia* de 43ste jaarlijksche vergadering der geweste lijke vereeniging Noordholland van het Nederlandsch Onder wijzers-Genootschap gehouden worden. Behalve de gewone werkzaamheden zal vóór de pauze het volgende vraagpunt behandeld worden: „In hoeverre beantwoorden de stijloefeningen, zooals ze in de tegenwoordige handleidingen aan de lagere school worden aangeboden, aan de eischen?" De inleider, de heer D. Dekker te Beemster, wenscht de volgende stellingen uiteen te zetten en te verdedigen: I. Stijloefeningen behooren te zijn oefeningen in het stellen. II. Vele handleidingen voor stijloefeningen zijn uitnemend geschikt om te leeren denken, niet om te leeren stellen. HI. Enkele handleidingen voldoen aan de eischen, die er voor gesteld mogen worden. Na de pauze zal de heer J. Nuhout van der Veen, arrondissements-schoolopziener te Alkmaar, eene lezing houden over: „De behandeling van onderwijszaken in de raadsvergaderingen van kleinere gemeenten.* Vervolgens zal door den heer J. Lohr te Amsterdam het volgende vraagpunt behandeld worden: „Er behoort voor de leerlingen, die de volksschool doorloopen hebben, ge legenheid te bestaan, voortgezet onderwijs te ontvangen. Van welken aard moet dit onderwijs zijn?* Jl. Zondagmorgen begaf zich E. Hoek, te Hem, met een paard, geleid bij den teugel, naar Westwoud. Buiten het dorp gekomen, is hij, ongetwijfeld door een ongelukkig toeval, met het dier in eene vaart geraakt, want eenigen tijd later vond men het paard in de sloot staande, half van tuig ontdaan, en op korten afstand het lijk van E. H. hierop aan, daar graaf Raoul waarschijnlijk, zoodra hij het dood bericht ontvangt, naar haar toe zal snellen en zy hem niet meer als haar verlooide kan en wil ontvangen. Dit moest ik Uwe Excellentie mededeelcnalle nadere verklaringen kunnen tot later worden uitgesteld. Nu zijn het misschien de oogenblikken niet „Waarvoor niet?" viel Steinruck hier driftig in. „Hebt ge dan nóg iets te zeggen? Ga voort!" „Nu dan, Hertha heeft my het recht gegeven, haar tegenover hare geheele familie te representeeren. Ik spreek in naam van mijne aanstaande." Dit was duidelyk genoeg en overtrof alles wat de generaal zich had voorgesteld. Het gevaar was door hem voorzien en hij had zijn best gedaan hen te scheiden, en nu hadden zij elkander tóch gevonden! Zyn luisterrijk plan lag in duigen de prijs, dien hy zijn erfgenaam had toegedacht, zou nog ter elfder ure een ander ten deel vallenGeen wonder, als Steinruck vol toorn en verontwaardiging tegen den vermetele was losge barsten; maar in plaats daarvan zag hij hem aan, lang, somber en zwijgend. Eerst toen Michaël, niet wetende waaraan hij dat stilzwijgen moest toeschrijven, hem verwonderd aankeek, scheen hij tot bezinning te komen en viel nu gramstorig tegen hem uit „Waarachtig, ge zegt mij daar de ongehoordste zaken, en dat met de grootste kalmte! Ge schijnt het niet meer dan billyk en natuurlyk te vinden, dat de verloofde van myn kleinzoon de uwe wordt, alleen omdat ge vermetel genoeg zijt de hand naar haar uit te steken. Over die laatdunkenheid moogt ge u tegenover Raoul verantwoorden; ik geef u echter in beden king, of zulk een prijs niet te hoog staat voor een Roden berg?" „Voor mij staat niets te hoog, wat te verwerven is, en Hertha's liefde heb ik verworven," zeide Michaël koel. „Zy heeft zich onderworpen aan een besluit van hare familie, die over hare hand beschikte, toen ze nog een kind was, en kan om dat in over ijling gegeven jawoord toch niet haar geheele leven ongelukkig zijn En van graaf Raoul is bezwaarlyk eenig verzet to wachten! In elk geval heeft hij het recht verloren om zyn vroegere verloofde te strijden." „Wat zegt ge? Hoe bedoelt ge dat?" vroeg de generaal driftig. „Wees zoo goed dit aan den graaf zelf te vragen. Ik merk, dat Uwe Excellentie nog niets van die zaak weet, en speel dus liever niet voor verklikker." „Maar ik verkies geen halve woorden en toespelingen. Ik wil weten wat er gaande is. Waarvan spreekt ge?" „Van Raoul's betrekking tot Heloïse de Nerac." Steinruck kromp ineen. Dat was dus het gevaar, waar van hij een duister vermoeden had gehad, zonder het te kennen „Heloïse de Ncrac?" herhaalde hij halfluid. „De zuster van myheer de Clermont. Ik heb geen moeite aan gewend om die betrekking op het spoor te komen, dat kan ik u op mijn woord van eer verzekeren. Slechts bij toeval heb ik haar ontdekt. Hertha eischt van den graaf niets anders terug dan een woord, dat hij reeds sedert lang heeft gebroken, en ik l zou mij zeer moeten vergissen, als de ontbinding van zyn enga-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1887 | | pagina 1