HELMRSOHE
NIËUWEDIEPER COURANT.
ei AdTertentieWad Toor Hollands Noorderfcwartler.
1887. N°75.
Jaargang 45.
Vrijdag 24 Juni.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
HER IJ K
van de MATEN en GEWICHTEN
EEN ARM MEISJE.
„Wij huldigen
het poede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdagnamiddag.
Abonnementsprijs per kwartaal0.90.
fnmco per post 1.20.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der Advertenticn: Van 1—4 regels 60 cents, elke
regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
Do Burgemeester der gemeente Helder geeft kennis, dat
ZATURDAG 25 JUNI e. k., 's namiddags ten één uur, door
den heer II. BITTER, Genees-, Heel- en Verloskundige alhier,
zitting zal worden gehouden in de Bouwzaal, naast het
Weeshuis, tot kostclooze inenting en herinënting,
en wel onmidddellijk met pokstof van HET KALF.
Belanghebbenden worden verzocht van deze gelegenheid vooral
gebruik te maken, aangezien slechts ééne zitting van dien
aard zal plaats vinden.
Het medenemen van geboortebewijzen van kinderen wordt
zeer wenschelijk geacht.
Helder, den 20 Juni 1887.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
Do Burgemeester der gemeente Helder brengt in herinnering,
dat de aanneming van leerlingen op de school N°. 7b, hoofd
de heer Van Varik, voor de dagschool, en ook voor de avond
school, éénmaal in 't jaar plaats heeft, en wel op den eersten
Juli van ieder jaar.
Helder, 18 Juni 1887.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
in de gemeente Helder.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente Helder
brengen ter kennis van de ingezetenen, dat de bij de Wet voor
geschreven Herijk der Maten en Gewichten, door Heeren Gede
puteerde Staten der provincie Noordholland, voor dit jaar in
deze gemeente is bepaald van 24 Juni tot 7 Juli en geregeld is
als volgt:
1°. Voor dc Gewichten voer fijnere wegingen
van 1 gram en daarboven uit al de wijken
der gemeente:
Op VRIJDAG den 24 JUNI e. k., van des voormid
dags 10 tot des namiddags 3 ure.
2°. Voor dc overige Gewichten en dc Maten:
Van ZATERDAG 25 JUNI tot en met MAANDAG
4 JULI, op alle werkdagen, van des voormiddags 8
tot des namiddags 3 ure, en op DINSDAG 5 JULI,
des voormiddags van 8 tot 10 ure.
12)
Door WILHELM1NA HEIMBURG.
Zij had luid en heftig gesproken en vervolgde nu
«Meent gij dan, dat gij, als de bonte rok is uitgetrokken,
kunt leven als een daglooner? Daartoe wordt men tegenwoordig
van jongs af te veel verwendga, Bernardi, ik had u niet voor
zoo onverstandig gehouden."
„Ik bemin freule Van Hegebach," antwoordde hij en zag haar
vastberaden in het ontstemde gelaat.
«Jawel gij hebt er u hals over kop ingestortIk heb het
trouwens zien aankomen!"
«En ik word door haar bemind
Zoo!" De oude dame wierp knorrig haar mutsebanden naar
achter. «Wat weet zulk een kind van liefdespreek er mij
niet meer van, Bernardiop dien leeftijd kan men immers nog
niet oordeelen, en wanneer
«En wanneer?" herhaalde hij.
«Kom, zij zal het vergeten, BernardiOch, neen, neen," ging
zij voort, «doe toch geen dwaasheden Ik wil wel gclooven, dat
gy op het kleine ding verliefd zijt, zij is een knap meisje
maar, daaraan sterft men niet. Ik moet u in allen ernst ver
zoeken, luitenant Bernardi, dit gesprek als geëindigd te beschouwen.
Het is een onmogelijkheid en noch uw ouders, noch Elzes vader,
ik, noch mijn zoon, zouden het met genoegen zien. Ik kan geen
complimenten maken over groote eer en zoo voortsgij weet,
ik acht u hoog als een beminnenswaardig cavalier, als een man
van eer, Bernardimaak echter het kind niet ongelukkig Ik
meen het goed met u en hsar.
«Ik breek geen gegeven woord aan freule Hegebach het zij
verre van mij, haar ongeluk te willen. Ontvang mijn dank, ge
achte mevrouw."
Hij boog zich eerbiedig en wilde naar de deur gaan.
«Halt, Bernardi, zoo laat ik u niet gaan," riep mevrouw Van
Ratenow en door haar fonkelende briUanten was bet, alsof bij
haar haastige beweging lichtstralen door het schemerachtige ver
trek vlogen.
„Eerst de belofte, dat gij het kind niet meer zult zoeken!"
„Ik zal zoodra mogelijk de stad verlaten, mevrouw."
„Dan is het goed, waarde Bernardi!"
Toen de deur zich achter hem gesloten had, stond zij nog een
poos op dezelfde plek met gebogen hoofd. Toen wreef zij met
haar hand over het voorhoofd, als wilde zij een onaangename
gedachte verdryven.
„Vergeef my, mijne heeren," zeide zij een paar minuten later
in de speelkamer, „ik ben weder tot uw dienst. Wat? Hebben
wij slem gemaakt, waarde raadsheer?"
De avond en de nacht verliepenzij hadden nog eenmaal
samen gedanst. Hij was zeer vroolijk geweest, die knappe luite
nant Bernardi, meenden de jonge damesde heeren beweerden
dat hij de champagne meer had aangesproken, dan noodig was.
Hij had een rose-strik, die voor zijn voeten zweefde toen Elze
voorbijdanste, in zijn zak gestokenhij had de bevende meisjes
handen nog eens vast in de zijne gedrukt, had daarna met een
ridderlijke buiging afscheid genomen, zonder nog eenmaal in de
vochtige, smachtende oogen te zien en had buiten op de straat
zijn arm in dien van luitenant Rost gelegd.
„Om 'a hemels wil, nog niet naar huia!" riep hy met luider
Op DINSDAG, WOENSDAG en DONDERDAG den 5,
6 en 7 JULI e. k. voor de Marine-Etablisse
menten; en wel op den 5 Juli des namiddags van
1-J tot 4 ure, op den 6 Juli van des voormiddags 7
tot des namiddags 4 ure, en op 7 Juli van des voor
middags 7 tot des namiddags 1 ure.
Het verrichten der werkzaamheden voor den Herijk zal plaats
hebben in het lokaal der Gymnastiekschool aan de Kerkgracht.
Voorts wordt in herinnering «rebrnclit, dat bij Kon. besluiten
van 1 September 1877 (Stbl. No. 175) en 27 Juli 1878 (Stbl.
No. 101) voorgeschreven is:
a. dat GEENE NIEUWE TONNEMATEN op den inhoud
van 2 Hectoliter en GEENE NIEUWE CILINDRISCHE
MATEN, UIT DUIGEN SAMENGESTELD, waarvan
volgens vroegere bepalingen, HOOGTE en MIDDELLIJN
ongeveer gelijk waren, mogen worden GEIJKT
b. dat deze CILINDRISCHE MATEN VOORTDUREND
mogen worden HERIJKT, en de TONNEMATEN van 2
Hectoliter op 1 JANUARI 1879 buiten gebruik zijn gesteld
c. dat de TONVORMIGE MATEN op den inhoud van en
1 Hectoliter, UITSLUITEND voor den handel in aard- en
boomvruchten bij de maat, zoowel bij IJK als HERIJK
blijven toegelaten; en
d. dat is ingevoerd EENE ANDERE SOORT van CILIN
DRISCHE MATEN, uit duigen samengesteld, op een inhoud
van 2, 1 en Hectoliter, waarvan bodem- en duigen-dikte
merkelijk minder zijn dan van de sub a en i genoemde
cilindrische maten, en waarvan de MIDDELLIJNEN en
HOOGTEN zich verhouden als 4 tot 5, zoodat ook de
inwendige afmetingen belangrijk van de vroegere verschillen.
Omtrent nlle wettelijke bepalingen en voorschriften, betreffende
den Herijk der Maten en Gewichten, kunnen belanghebbenden
inlichtingen bekomen ter Secretarie dezer gemeente.
De belanghebbenden worden aangemaand stiptelijk aan hunne
verplichting te voldoen.
Helder, den 15 Juni 1887.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
STAKMAN BOSSE, Burgemeester.
C. BOON, Secretaris.
Binnenland.
Men schrijft ons uit Alkmaar, dd. 22 dezer:
„De Alkmaarsche Harddraverij-Vereeniging besloot gis
teren avond, om op Woensdag 31 Augustus a s., bij
gelegenheid der Alkmaarsche kermis, weder eene harddraverij
te doen houden om prijzen van f 250, f 100 en f 50."
stem en toen was de geheelc troep ongehuwden naar hun regi-
ments-lokaal gegaan.
„Wel," vroeg Dolling aan luitenant Rost en wees op Ber
nardi, die zich overluid met een ouder kameraad onderhield, als
om een inwendige stem te verdooven, „wat is er gebeurd?"
„Och," antwoordde de gevraagde, „hij bevindt zich in een
crisis, maar zal er wel doorkomen."
„Och, tante, slaap nog niet," smeekte Elze.
Zij had haar morgenjapon aangetrokken, en zat op den rand
van het bed der oude dame.
„Stort uw hart uit, mijn lieveling," zeide de zoo eigenaardig
oud uitziende tante met haar kinderlijk goed hart.
„Ik heb hem zoo onuitsprekelijk lieffluisterden de frissche
meisjeslippen. Meer zeide zy niet, doch zwijgend drukten die
twee elkander de hand.
De dag na zulk een feest is in ieder huis dezelfde; matte ge
zichten bij de dames, bij de heeren wat hoofdpijn, dc kamers niet
in orde, de dienstboden slaperig, het beste van alles is dan
nog het ontbijt.
Het was bijna twaalf uur toen men zich tot dat doel in de
eetzaal vereenigde. Mevrouw Van Ratenow oefende een strenge
critiek uit, zij was blijkbaar niet in den besten luimFrieda
geeuwde steeds, tante Lotte genoot in de herinnering en beschreef
nog eens nauwkeurig ieder toilet.
„Waar is Elze?" vroeg eindelijk Moritz, die tot hiertoe bijna
zwijgend gegeten en gedronken had.
«Zij komt aanstonds, Moritz," antwoordde tante Lotte, „zij zou
zich eerst geheel kleeden: zij wil naar haar vader, hij moet
ongesteld zijn."
„Dat geloof ik graag," zeide de oude mevrouw.
„Zag het kind er niet bekoorlijk uit, cousine vroeg tante
Lotte.
„O, ja!" was het koele antwoord. „Maar, wanneer zal nu
eindelijk het onderricht beginnen?"
„Voorloopig nog niet," verklaarde Moritz kalm. „Ik heb plan
daarmede nog tot Paschen te wachten. Ik wilde u het voorstel
doen, tante Lotte, om dit jaar van uw gewoonte af te wijken en
thans de voorgeschreven acht weken naar uw stift te gaan en
dan Elze mee te nemen.
Tante Lottes goedig, oud gelaat was plotseling doodsbleek ge
worden.
„Nu weg van hier?" stamelde zij, „terwijl Elze zich zoo
goed Ik bid u, Moritz
„Mij past het volstrekt niet," verklaarde Frieda; „ik had liever
gezien, dat de meisjes eindelijk leerden stil te zitten!"
„Oeh ja, Frieda!" riep tante Lotte tragischer dan ooit, „doe
uw best! Als het kind nu wegging, zou men een geluk ver
moorden!"
De jonge vrouw lachte luid en vroolijk.
„Tante, gij verdient, dat er nog bij uw leven een gedenkteeken
voor u wordt opgericht, onder een treurwilg en met rozen om
slingerd."
„In het rijm passen harten en smarten heel aardig by elkaar,
tante Lotte, maar in het leven minder," sprak mevrouw Van
Ratenow met verheffing van stem; „het zou mij zeer spyten,
indien gy voedsel gegeven had aan iets, dat wij met alle kracht
zoeken tegen te gaan."
Het gezicht der oude dame werd nog bleeker.
Door een 300tal landbouwers, vetweiders en veehande
laren uit Zwolle, Kampen en omstreken is een requestaan
den Minister van Binnenlandsche Zaken verzonden, waarin
gewaarschuwd wordt tegen den drang, van verschillende
zijden op de Regeering uitgeoefend, tot het doen van
pogingen ter verkrijging van den invoer op de vrije markt
van levend vee te Londen, van welken invoer, werd deze
verkregen, zij zich voor onzen veehandel geene of weinige
voordeelen voorstellen, terwijl zij daarentegen vreezen, dat
de zeer belangrijke veehandel op Duitschland daardoor zal
benadeeld worden.
Het centraal-comité van den Nederlandschen Weerbaar-
heidsbond heeft aan de besturen der verecnigingen tot bevorde
ring van 'b lands weerbaarheid het ontwerp-programma voor
den in dezen zomer te houden schietwedstrijd toegezonden. Het
zal in eene eerstdaags te houden algemeene vergadering worden
behandeld, en luidt als volgt:
1. Korpswedstrijden, staande en uit de vrije handa. Wed
strijden tusscher. korpsen van het leger, waaraan kan deelgenomen
worden door een detachement van elk met geweer of karabijn
gewapend regiment of op zich zelf staand korps, minder dan een
regiment sterk zijndede detachementen, bestaande uit 5 onder
officieren of minderen en gecommandeerd door eenen officier
verdeeld in1. wedstrijd op 200 meter tusschen korpsen van de
infanterie met salvo-vuur: 2. wedstrijden op 150 M. tusschen
korpsen van de vesting-artillerie co de mariniers, met salvo-vuur
3. wedstrijden op 150 M. tusschen korpsen van de cavalerie en
de genietroepen, met individueel vuuralles met bevoegdheid
van den Minister van Oorlog, om de afstanden of de vuren voor
den wedstrijd tusschen de korpsen van het leger te wijzigen.
b. Wedstrijden op 150 M. met salvo-vuur tusschen schutterijen,
waaraan kan deelgenomen worden door een detachement van elk
bataljon dienstdoende en rustende schutterij of van elke dienst
doende schutterij, minder dan een bataljon sterk zijnde, de deta
chementen bestaande uit 5 onder-officieren of minderen en ge
commandeerd door eenen officier; verdeeld in: 1. wedstryd
tusschen dienstdoende schutterijen 2. wedstryd tusschen rustende
schutteryen. c. Wedstrijd op 150 M. tusschen Weerbaarheids-
Vereenigingen, waaraan kan deelgenomen worden door 5 leden
van elke ter mededinging uitgenoodigde Vcrecniging, verdeeld in
1. met individueel vuur2. met salvo-vuur. Er i3 bepaald, dat
in den korpswedstrijd tusschen Wecrbaarheids-Vereenigingen, aan
die Yereenigingen welke 160 of meer punten zullen behalen,
zonder voor eenen prijs in aanmerking te komen, een diploma
zal uitgereikt worden.
„Ik heb er in 't geheel geen schuld aan," zeide zij ernstig en
beslist; „wie zou daar iets aan kunnen doen; het komt gelijk
een wonder, van God. Het komt
„Het komt," viel Frieda haar, nog steeds lachend in de
rede:
„Het komt met stil en fluist'rend beven,
Als dc aam der bloemen tot ons zweven,
Die ons van 't zoet des levens spreekt;
Het komt, gelijk bij 't nachtlijk donker
Het maanlicht met zijn zacht geflonker
Door sombere wolkenfloersen breekt."
„Nu ja," zeide mevrouw Van Ratenow, „dat is zeer fraai om
in een album te schrijven het is hier om iets anders te doen.
Maak u intu3sckcn niet te warm, zy kan gerust hier blijven en
zal wel verstandig wezen."
„Hoe menige meisjesjeugd ia reeds door dit woord tc gronde
gegaan," mompelde tante Lotte.
„Het is in geen geval om te lachen, Frieda." De oogen der
oude dame richtten zich vol verwijt op het fraaie, nog altijd
lachend gelaat harer schoondochter.
De jonge vrouw wilde juist iets antwoorden, toen de portière
geopend werd en Elze binnentrad. Haar geheele gelaat schit
terde, men zag het aan de heldere, bruine oogen, aan de blozende
wangen. Haar „goeden morgen" klonk zoo frisch en hartelijk;
het was, alsof een blijde zonnestraal door het vertrek vloog.
„Is uw vader niet wel?" vroeg tante Ratenow vriendelijk.
„Helaas, neen, lieve tante; ik denk straks naar de stad te
gaan."
„Er komt regen," vermaande Moritz, „trek vooral goede laarsjes
aan."
„En als gij weder terug zijt, Elze, kom dan even op mijn
kamer," voegde mevrouw Van Ratenow er bij.
„De complimenten van mijnheer den luitenant Bernardi."
De bediende was Moritz genaderd en reikte hem een brief over.
Tante Lotte voelde plotseling haar hand door een kleine, bevende
hand gevat. Moritz las, hij zag er vreemd uit, las nog eens;
toen zeide hij zonder iemand aan te zien:
„Luitenant Bernardi neemt van allen hartelijk afscheid; het
spyt hem zeer, dit niet persoonlijk te kunnen doendc tijd ont
breekt hem daartoe. Hij vertrekt namelijk heden avond om zes
uur naar H., waarheen hij gezonden wordt om de plaats van
een zieken vriend te vervangen. Hij verzoekt brenger dezes zyn
viool, evenals do muziek te willen mede geven en hoopt, dat de
dag van gister de dames goed bekomen moge zijn en men hem
in vriendschap moge blijven gedenken."
„Haal de viool uit de zaal," beval Moritz. Toen nam hij een
visitekaartje uit zijn zakboekje, schreef een paar woorden met
potlood, sloot het in een couvert, en gaf het briefje aan den
knecht. „Onze groeten aan mijnheer den luitenant Bernardi."
De twee bruine oogen van het meisje zagen als verstijfd de
vioolkast na, die daar juist achter de portière verdween. Het
was zoo stil geworden in het vertrekmen hoorde slechts het
gerammel der messen en vorken, die mevrouw Van Ratenow op
het bord legde, en weder wegnam.
„Er vliegt een engel door de kamer," zegt men wel; ditmaal
was het een doodsengel, die een nauwelijks ontloken, schoono
bloem knakte, welke juist zoo heerlyk in een jeugdig menschen-
hart begon te ontluiken. Moritz wilde ten laatste iets zeggen;
hij dwong zich om naar het verbleekte gelaat tegenover hem te zien.
