Met ingang van 15 dezer wordt te I
Oosterend op Texel een Rijkstelegraafkan
toor, ingericht met telephoondienst, voor het
algemeen verkeer geopend. De diensturen
zijn geregeld als volgt: op werkdagen, van
8 tot 12 uur voor- en van 1 tot 3 en van
5è tot uur namiddags; op Zon-en feest
dagen van 8 tot 9 uur voor- en van 1 tot
3 uur namiddags. Op het verkeer van dit
kantoor met alle overige telegraafkantoren
in Nederland is het uniforme binnenlandsche
tarief van toepassing.
Door de duisternis en de gladheid
misleid, geraakte jl. Zondagavond de be
jaarde zeeman Manus Ackooy bij Schagen
op het ijs, niet het treurig gevolg dat men
hem gisterenmorgen dood op het ijs vond
liggen.
De Gemeenteraad van Alkmaar heeft
met algemeene stemmen besloten, voor de
feestviering op 17 dezer f 500 toe te staan
voor een aan de schooljeugd te bereiden
feest, en een crediet van hoogstens f 300
voor illuminatie.
De op dien dag te houden allegorische
optocht belooft goed te slagen; verschillende
Vereenigingen en particuliere personen zul
len hunne medewerking verleenen.
In den Groetpolder, nabij Kolhorn,
staat nog haver te veld, iets zeer zeldzaams.
Feitelijk kon ze niet eerder worden geoogst,
omdat zij niet rijp was, een gevolg van den
koud en zomer.
Jl. Vrijdagnacht ontstond te Hoog
woud brand in eene schuur, toebehoorende
aan en staande op het erf van den land
bouwer J. Rooker, aldaar. De brand had
een zeer ernstig aanzien. Door het krachtig
optreden van de brandweer is het woonhuis
echter behouden gebleven.
De heeren Samuels Co., te Amster
dam, hebben gisteren een proefreisje door
de stad doen maken met de voor het ver
voer van pakjes, brieven, enz. bestemde
rijwielen, waarmede zij een bestellingsdienst
openen.
Die daarvan gebruik wil maken waarschuwt
slechts den berijder, en dadelijk wordt de
bestelling, tegen een vast tarief, uitgevoerd.
Ook worden hier en daar gelegenheden ge
vestigd voor het aannemen van bestellingen.
De officiëele titel van dezen nieuwen dienst
is Sport-Pakketd ienst"
Jl. Zaterdagavond is te Amsterdam
onverwacht overleden de heer E. Fuld, chef
van het bankiershuis Becker Fuld aldaar.
De overledene was jarenlang lid van den
Gemeenteraad en bestuurder van vele in
richtingen van weldadigheid, die in hem een
grooten steun verliezen.
Als tegenhanger van de gift van het
Kamerlid Domela Nieuwenhuis aan de werk
stakers te Enschedé is er eene gift van een
ander lid der Kamer ingekomen voor de
niet-werkstakers, naar men zegt ook
honderd gulden.
De heer P. J. Smulders, hoofd der
onenbare school te Wouwsche Plantage, is
jl. Zaterdag door de Arrondissement-Recht
bank te Breda veroordeeld tot f 50 boete,
subsidiair eene maand gevangenisstraf, wegens
het bekende laten zingen en verspreiden van
liedjes, beleedigend voor ambtenaren.
Omdat omdat we ons doel van nacht
toch niet zouden bereiken. Ik weet zeker
dat de trein niet doorgaat. Morgen, Lucie
blijf nu hier!"
Het meisje aarzelde. Maar op eens rees
een roerloos, bleek gelaat voor hare verbeel
ding op. //Neen, ik moet weg!" herhaalde
zij„houd mij niet op, ik kan onmogelijk
langer hier blijven." En het volgend oogen
blik viel de deur achter haar dicht.
Lucie wist nauwelijks zelve, hoe zij aan
het station en in de coupé was gekomen, en
hoe de nacht omging en de eindelooze drie
uren, die zij moest wachten aan het kleine
station, waar een zijtak van de groote spoor
baan naar hare vroegere woonplaats voerde.
Slechts ééne gedachte bezielde haar, die van
bitter berouw, slechts één ding zag zij dui
delijk vóór zich, en dat waren Mathilde's
oogen, badende in tranen van vurig verlan
gen naar de jonge zuster, die onder al de
afleiding en vermaken van dat leven in den
vreemde haar had vergeten.
Toen de trein eindelijk voor het perron
stilhield, brak juist de morgen aan. Bibbe
rend van koude steeg zij in de Ieege coupé
en staarde in den somberen mist, die eerst
langzamerhand wat optrok, zooals in Juni
niet zelden het geval is. Zij kende de streek,
die zij doorreed, de omnevelde bergen in het
verschiet, de uiterste takken van het Hartz-
gebergte, en de dorpen, die nog in ochtend-
slaap gedompeld lagen. De wolken in het
oosten werden allengs lichter gekleurd, maar
de zon was niet in staat ze uiteen te drijven,
en eindelijk begon het te regenen: een zachte,
fijne regen, die de geheele streek in een
grauwen dichten sluier hulde. Bij de kleine
halten, waar de trein plichtshalve overal stil
hield, stegen boerinnen in met marktmanden
aan den arm en hier en daar een paar heeren,
die ook naar de hoofdstad van de provincie
wilden; eenige oogenblikken verdrongen zich
dan parapluies en manden, maar daarop werd
het weer stil en ging de trein verder. Voor
het station van de stad was al meer drukte
en bewegingook hield de trein hier langer
Met het oog op de feesten in Engeland
ter herdenking .van de landing van Willem
van Oranje en zijn komst op den Engelschen
troon, wordt niet onaardig de volgende anec-
dote in herinnering gebracht.
O raaf Stair werd de gazant van Koning
Willem in Den Haag.Eens was er diner
bij den Franschen zaakgelastigde, en de
gastheer stelde een dronk in op ;/de zon,
mijn meester", zinspeelde op het devies van
Lodewijk XIV. De Oostenrijksche ambas
sadeur antwoordde met een toast op //de
maan", ter eere van zijn Keizerin.
De beurt kwam aan Graaf Stair. Deze
toonde zich een waardig vertegenwoordiger
in zijn soort. Hij stelde den politieken
toestand van 't oogenblik kernachtig in het
licht in den dronk, dien hij wijdde aan Jozua,
den zoon van Nun, «die èn de zon èn de
maan stil deed staan."
Hollandsche Maatscbajpij m Landbouw.
(A f d e e 1 i n g Z ij p e).
Op de jl. Maandag gehouden vergadering
van bovengenoemde afdeeling, in het lokaal
van den heer A. Bruin, te Schagerbrug,
waren slechts 9 leden tegenwoordig.
Op de agenda kwamen de volgende punten
voor, als: Verslag van den afgevaardigde ter
algemeene vergadering, uitreiking der bekro
ningen en rekening der gehouden Tentoon
stelling, enz.
Na de opening der vergadering, voorlezing
en goedkeuring der notulen, komt eei*st punt
2 in behandeling, wat aanvangt met eenige
discussie over het niet ter vergadering komen
van al de bekroonden. Op eene vraag aan
den Secretaris of hun een persoonlijke uit-
noodiging is gezonden, antwoord hij ontken
nend, er als zijne meening bijvoegende, welke
door anderen wordt gedeeld, dat dit niet
noodig is, wijl het op de agenda in de
„Zijper Courant* is vermeld. De heer A.
Bakker Jz. zegt, dat zijn broeder (een der
bekroonden) zich de vraag had gesteld of
hem zonder uitnood iging toegang totdever-
fadering zou worden verleend. Na eenige
iscussie deelt men vrij algemeen het gevoelen,
dat kennisgeving en uitnoodiging toch had
dienen te geschieden.
Hierna reikt de Voorzitter aan de aan
wezige bekroonden, de heeren J. J. De Wit,
W. Van Schoorl en A. Stam, hunne behaalde
prijzen uit.
De eerste, 2de prijs f 5, voor een stier,
en 1ste prijs f 2, voor de mooiste eenden
de tweede, 1ste prijs f 2, voor de mooiste
kippen en de derde, 2de prijs f 1, voor de
mooiste eenden.
Omtrent de andere prijzen werd besloten,
deze in eene volgende vergadering uit te
reiken, na vooraf de bekroonden te hebben
uitgenoodigd ter vergadering te komen.
Hierna noodigt de Voorzitter den heer
Bossen uit, zijn verslag uit te brengen van
de algemeene vergadering, naar aanleiding
waarvan de heer Bossen het voorstel doet,
ook dit in de volgende vergadering te doen,
èn om het kleine aantal aanwezige leden,
èn omdat opeen volgende vergadering, behalve
het uitreiken der resteerende prijzen, waar
op. Als in een droom hoorde zij de men-
schen op het perron praten en den regen
regelmatig op en tegen de wagens kletteren.
Nu sprong zij op en liet het venster neer.
Een kind, een omstreeks twaalfjarige knaap,
brak zich een baan door de menigte; het
smalle gelaat onder de wit-blauwe gymnasi
astenpet had een eigenaardig gewichtige en
toch bedroefde uitdrukking.
„Koenraad!* riep het meisje. //Koenraad!"
De knaap zag op en snelde naar haar toe.
„Kom hier bij mij zitten!" zeide Lucie.
Hij had de pet afgenomen en knikte toe
stemmend. Maar tevens liet hij haar zijn
plaatskaartje zien. „Ik moet in de derde
klasse," zeide hij.
„Wacht!" riep zij, de coupé uitstappende
en het volgend oogenblik zaten zij tegen
over elkander in een leegen waggon, derde
klasse, en zette de trein zich langzaam in
beweging.
Een poosje zaten zij stil bij elkander;
geen van beiden sprak een woord. De kleine
jongen met zijn bleek gelaat tuurde onaf
gebroken uit het venstermaar daar lag iets
angstig vragends in zijne oogen, alsof hij
niet begreep, waarom het leven ook droef
heid moest opleveren. Lucie's tranen ver
stikten hare stem, als zij het kind aanzag, dat
zijne moeder zoo vroeg had verloren.
„Gisteren heeft vader 't al geschreven,"
begon hij eindelijk; „maar mevrouw Muller
heeft 't mij vandaag eei'st gezegd en ook dat
ik moest overkomen. Heeft hij 't u ook
gesclu'even, tante?"
De arme knaap beet zich op de lippen,
om zijn tranen met geweld te bedwingen.
Lucie knikte toestemmend en sloeg daarop
den arm om het kind heen en begon hax'ts-
tochtelijk te snikken.
„Toen ik de laatste maal buiten was,"
hernam de knaap, „verleden Zondag toen
dacht moeder niet anders dan dat gij komen
zoudt en had daarom flensjes laten bakken.
Ze dacht het stellig, omdat ze u geschreven
had dat zij ziek was. Waarom zijt ge toen
xxiet gekomen, tante?"
(Wordt vervolgd.)
schijnlijk weinig of niets te behandelen zal j
wezen. Deze vergadering zou hij dan eene
buitengewone willen noemen, en des avonds
houden.
Na eenige discussie wordt dit voorstel
aangenomen, en deze buitengewone vergade
ring bepaald op Woensdag 21 November,
des avonds ten 6£ ure, wederom in het
„Wapen van de Zijpe".
Alsnu volgt de rekening en verantwoor
ding der gehouden Tentoonstelling, welke in
uitgaaf bedraagt f 173, ontvangst, subsidiën
en kassaldo f 150.18^, zoodat een tekort is
ontstaan van f 16.81^.
Eenige ingekomen stukken worden voor
kennisgeving aangenomen.
Bij de gewone rondvraag, bespreekt de
heer A. Bruin het verminderen der leden,
en vraagt of hiex'toe ook kan leiden de meening,
die sommigen zijn toegedaan, dat bij eventu-
ëele tentoonstellingen, zooals ook de laatste,
lieden buiten de gemeente ook kunnen mede
dingen, wat voor de Zij pers een ongelijke
concurrentie is.
De Voorzitter gelooft niet dat hierin de
oorzaak moet gezocht worden, maar acht
het toch ook wenschelijk om een volgende
keer te classificecren, bijv. vee van klei- en
van zandgrond.
Anderen deelen dit gevoelen weer Ixiet.
De heer De Wit merkt op, dat alles van
eene goede vex-zorging van het vee afhangt,
en dat door misplaatste zuinigheid dit wel
eens wat te wenschen overlaat, en dan wordt
concurrentie allicht mocielijk. Wil men goed
vee, dan kan men op moeite en kosten niet
zuinig zijn, welk gevoelen door allen wordt
gedeeld.
Hiermede worden de discusiën beëindigd,
en sluit de Voorzitter, daar niemand meer
het woord verlangt, de vergadering.
Vereenigingtot behandeling vanop de Zeemacht
betrekking hebbende onderwerpen.
Vrijdag jl. had in de Óev^nzaal van het
café „Die Port von Clev«— alhier, eene
algemeene vergadering plaatsman bovenge
noemde Vei-ceniging, welke geleid werd
door den Kapitein ter zee LG. Brand,
die op de vorige vergadering gekozen was
tot President. Bij zijne openingsrede herdacht
de Voorzitter de verdiensten van den Kapi
tein-Luitenant ter zee J. F. M. Lange,
onlangs te 's Gravenhage overleden. Gezonden
naar Afrika's kusten in 't belang van den
Staat en den handel, keerde deze Hoofd
officier met de „Sommelsdijk" in 't Vader
land terug, en mocht slechts weinige uren
te midden van zijn gezin vertoeven, of de
adem des doods stx*eek over zijne sponde.
Overgaande tot de te behandelen onder
werpen, kon liet voorstel van het Bestuux-,
tot wijziging van art. 26 der Statuten, niet
in stemming komen, aangezien de helft der
ter plaatse aanwezige leden niet ter vergade
ring tegenwoordig was. liet wooi'd werd
toen vci'leend aan den Luitenant ter zee
1« kl. M. C. Van Doorntot het houden
eener voordracht over „Hydrographisclx op
nemen in verband met het arbeidsveld en de
taak der Indische Hydrographie." Spreker
begint zijne rede met het stellen der vraag:
„wat kan in acht worden genomen om lxydro-
graphische bijdragen zoo vruchtbaar mogelijk
te maken"terwijl met die bijdragen voor
namelijk bedoeld worden het werk dat oorlogs
schepen, die geen opnemiugsvaartuigen zijn,
kunnen verrichten. De deukbeelden, naar
aanleiding dezer vraag gegeven, worden in
verband beschouwd met den eigenaardigen
hydrographischen toestand, en het karakter
van den zeebodem in de Oost-Indische wateren.
Daarbij wordt vooral gewezen op de ver
meerdering van arbeid, die het gevolg is
van geïsoleerde koraalriffen in open zee. De
wijze hoe men deze opsporen en bepalen
kan, wordt daarbij nxeer uitvoerig besproken.
Na voorts er op te hebben gewezen, dat
het beginsel om door uitvoerig en gedetail
leerd werk tot een uitmuntend geheel te geraken,
tegenwooi'dig wordt losgelaten, omdat dit tot
een zoo goed als niet te voleinden reuzen
arbeid leidt, waaronder de meer dringende
behoefte aan practische overzichtskaarten
voor de scheepvaart zou lijden, toont spreker
aan waarom oorlogsschepen, die geen op
nemingsvaartuigen zijn, moeilijk anders dan
detailwerk kxxnnen leveren. Daarvan mag
dus niet te veel worden verwacht. Alsnu
wordt nagegaan waarop de besparing van
ai'beid moet worden gevonden, wanneer men
met eene ruimere opvatting van het werk
voorloopig voor het meest noodige zorgt.
Hierbij worden eenige wenken en aanwij
zingen gegeven over opnemen in bedoelde
richting. Ten slotte wijst spreker op de
zware taak, die op de Indische Hydrographie
rust. Ofschoon we er ons in mogen verheugen,
dat van de voornaamste vaarwatei's kaarten
voor de groote vaart bestaan, die niet onder
behoeven te doen voor de beste buitenlaiul-
sche zeekaarten, dat van de meest bezochte
kusten en vaarwaters rond Java goede kaarten
verkx'ijgbaar zijn, en dat ook van meer
geïsoleerde deelen der ai'chipel nog vele
bruikbare bestaan, wij behooi'en daarmede
niet tevreden te wezen. Oorlogstoestanden,
politieke verwikkelingen of prestige maat
regelen tot behoud van bezittingen, maken
dat dikwerf rekening gehouden moet worden
met de lxydrograplxische gesteldheid van de
meest afgelegene oorden. Bovendien is Tiet de
taak der Hydrographie om wetenschap en
industrie tegemoet te komen, waar deze haar
weg zoeken tot uitbreiding van kennis, of in
het streven Indië zoo productief mogelijk te
maken.
Aan de discussie over deze belangrijke
voordracht wordt deelgenomen door den
Vooi'zitter en de leden Van den Pauvert en
Bik, waarna de Voorzitter de vergadering
sluit, er op wijzende, dat de Heer Van Doorn
vei'scheidene jaren in Indië commandant van
een opnemingsvaartuig geweest is, en dus
volkomen de bevoegdheid heeft om als in
leider op te treden over het behandelde
onderwerp, waaruit de leden ongetwijfeld
veel nut zullen trekken.
Proeven van bekwaamheid.
Den 24 dezer zal in eene vergadering, te
's Hage te houden, worden beraadslaagd over
een zeer opmerkelijke poging om een goede
zijde van het oude gildewezen weder in het
leven te roepenhet afleggen van proeven
van bekwaamheid in het ambacht.
De Haagsche Vereeniging Arti et Indus-
triae" heeft daartoe voor een half jaar den
stoot gegeven door met anderen voorloopige
bespreking te houden. Aan hare bestuurderen
werd toen opgedragen de grondslagen te
ontwei'pen. Van die taak heeft het bestuur
zich gekweten en voor de bijeenkomst van
24 dezer een leiddraad opgesteld, die volgens
het „Soc. Weekbl." aldus luidt:
1. Het openstellen van de gelegenheid tot
het afleggen van proeven van bekwaam
heid voor meester en werkman gaat uit
van plaatselijke comité's.
2. Waar men ter plaatse meent, niet zelf
proeven van bekwaamheid te kunnen of
te moeten afnemen, daar steunt men
andere plaatselijke comité's.
3. Een comité wordt gevormd door af
gevaardigden van een of meer Vereeni
gingen of door aaneensluiting van ten
minste vijf personen.
4. De kosten worden gedekt door bijdragen
en subsidiën.
5. Ieder comité stelt zijn reglement vast.
Dit regelt o. a. de benoeming van exa
minatoren.
6. De examinatoren zullen zijn vakmannen
en andei*e deskundigen, bij voorkeur te
zoeken in de Vereenigingen, die zich
bij het comité, aansluiten.
7. Werklieden nemen geen plaats in de
commissiën tot het afnemen van examen
voor meester.
8. Er worden afgelegd proeven voor meester
en werkman.
De proeven voor meester hebben be
trekking op kennis van en vaardigheid
in ontwerp en uitvoering.
De proeven voor werkman hebben
enkel betrekking op kennis van en
vaai'dighcid in uitvoei'ing.
De eischen van practische vaardig
heid zijn hooger voor de meesterproef
dan voor die van werkman. Voor ieder
dezer beide afdcelingen kunnen naar den
aard van het vak in het diploma ver
schillende graden gegeven worden.
9. Met het openstellen van de gelegenheid
tot het afleggen van proeven van be
kwaamheid wordt begonnen in dat vak,
hetwelk ter plaatse overheerschende is,
of anders voor een of meer der bouw
vakken.
10. Zijn meerdere plaatselijke comité's ge
vormd, dan wordt gestreefd naar een
onderlingen band voor gemeenschappe
lijke belangen en eenvormigheid in de
eischen voor de proeven.
11. Daar de proeven van bekwaamheid de
toets behooren te zijn van de vruchten
van het professioneel onderwijs, zoo
bevox-deren de plaatselijke comité's zoo
veel mogelijk ambachts-onderwijs, leer-
ling-contracten en wedstrijden.
12. Door het aannemen van een diploma
als meester of werkman verbindt men
zich, andere gediplomeerden, behoudens
overigens gebleken geschiktheid en eer-
lijkheid, zooveel mogelijk vóór anderen
voort te helpen en arbeid te verschaffen.
Buitenland.
Ondanks al de gissingen, zoo meldt men
o. a. uit Londen aan de „N. Rott. Crt.",
naar aanleiding van de afzichtelijke moord,
opnieuw in Whitechapel gepleegd, zijn er
slechts weinige tastbax*e feiten, en van die
weinige luiden de meeste zóó walgelijk, dat
men ternauwernood er over spreken mag,
laat dan staan over te schrijven. In hoofd
zaak is er weer eene jonge vrouw, die van
prostitutie hare broodwinning maakt, gedood
en verminkt in dezelfde buurt, waar reeds
zes andere voor haar, onder gelijke, afschu
welijke omstandigheden, het leven hebben
verloren. Het éénige, waaxvloor deze moord
van de vorige afwijkt, is ditdat hij is ge
pleegd binnenshuis, en dat de verminking
zoo mogelijk nog boosaardiger en gruwe
lijker was.
Voor het overige wijzen al de bijzonder
heden op denzelfden moordenaar en, in weer
wil van extra-politie, ontelbare stille dienders,
huiszoekingen en speurhonden, is die moor
denaar nog zoek. 1 elkens worden verdachten
gegrepen, vaak op de wilde aangifte van
